Commentariolus De Statu confoederatarum provinciarum Belgii

131쪽

rro DE SYAT FOEDERAT.

bium est, singulis trienniis vendi fere Malienati dimidiatam partem civitatis. 3o Vectigal magni, parvi sigilli consat assibus duobus, quod singulorum p pr raceorum foliorum , quibus Hollandiae Orditium minus sigillum impressum est, nomine persolvitur iambus autem quatuor si impressum sit sigillum eorundem majus. Quod ut propius intelligatur, sciendum est, ordine si ollandiae non alia de causa , quam solius hujus tributi nomine recipiendi publico

decreto sanxisse, ne quae testamenta, neque contractus, neque alia instrumenta, quae in

imblicis iudiciis essent valitura, neque libet i supplices, ac denique ut a privatis nihil eorum , quae in publicis conventibus, judiciis, tribunalibusque aerariis admitterentur, nisi in ejusmodi foliis papyraceis sigillo Ordinum insigntiis essent conscripta Placuit autem sigillum diversum , aliud majus, aliud

minus, pro diverso momento maiori aut minor illarum rerum, quae sic veniunt describendae. 3ι. Restant adhuc plurimae atque aliae vectigalium aut tributorum species, quarum omnium rationem ac modum exponere, nimis nunc prolixum foret , neque necessum est, cum publica authoritate Ordinum Hollandiae typis descriptae extent. 32. Itaque tandem colligendorum eiusmodi vectigalium diversam rationem videa

132쪽

Ba Iotario VINCIAR. O .m. Ia Iamis, quod quo accuratius a nobis praestati possit , diversae sententiae ac deliberationes publicae, earumque rationes ante omnia observandae sunt. 33. Cum in Comitiis ordinum hae de re quaereretur,quidam existimavere, nomine publico quosdam e Magistratibus Vrbanis, aut stipendiis conductos,alios in singulis ci vitatibus esse atque creari oportere , quibus colligendorum pro Republica vectigalium cura incumberet , existimantes elocationem vectigalium , eorumque pro certa pecuniae summa faciam a privatis redemptionem Reipublicae etiam intutam dc noxiam fore. Cuius sui consilii has asserebant rationes. 1. Qu*d in publicis personis, quam privatis pisse se auctoritatis eam autem maxime requiri in re odiosa, rem autem odiosam esse vectigalium exactionem. a. Quod incertus sit quorundam vectigalium annuus proventus , ut eorum, quae vini cerevisia, aliarumque eiusmodi rerum nomine persolvuntur Nam . g. in eadem civitate subinde centena, subinde centum 'uinquaginta vini dolia quotannis inter cives consumi non igitur certa pecuniae summa vini nomine solvendum vectigal privato alicui elocari posse asserebant: aut enim maiore aut mino , ge summa redemptores vectigalium vectigalia redempturos si majore quam ipsi accepturi essent , id futurum conjui, tum cum damno

133쪽

damno redemptorum4 Sin autem minore quam accepturi essent, id futurum cum damno Reipubl. 3. Addebant illi singulis annis

increscere frequentiam civium, illa increscente augeri vectigalium proventus. Si igitur in annos plures elocentu privatis quibusdam, vectigalia indies augenda, pro certain eadem pecuniae summa annuatim pendenda suturum quoq; ut damnum praesentissimum Res publica sentiret. . Deniquein postremo adferebant illi in medium, periclitosium esse, Proventus publicos credere fidei subditorum. Quid si enim redemptores eorum nomine plurima promiserint, nihil praestent quid si ea convertant in privatas necellitates qiud si denique annuae pensioni, in quai conventum est, solvendae impares deprenenck-xentur In manu igiturin potestate Reipublicae ea esse ac manere oportere, sine quibus Respublica consistere non potest. 34. Contra vero ab aliis disserebatur, existimantibus, privatis vectipalia quaedam elocari pro certa annua summa pendenda oportere. Observabant quippe illi duorum genexum , sive duplicis conditionis esse vectigalia, quaedam certis rebus imponi, proinde eo-xum certam iniri posse rationem. . g. vectigalia aut tributa esse quae singulis aedibus, sin-Οulis agrorum latifundiis imponuntur, quam norum certus numerus: certa spatia cogno sci

134쪽

BELGII PROvINCIAR. LXII ta; sed possimi. iniri, tam certum esse horum vectigalium proventum. Alia esse , quae rebus incertis,' quae eodem modo se non hobent ac iudicantur, imponiuit incertam igitur esse earum rationem AEuai a vectigalia sunt, quae ex vinori cerevisia, quae usu nunc

majora, nunc minora consumuntur, solent indici quam horum incertus numerus, tam

incertum esse eorum vectigalium proventum. Statuebant igitur illi, priora ista ut eerta nomine publico ab ejus rei publico curatore colligi posse: posteriora autem illa ut incerta, privatis pro certa pecuniae summa locari

oportere. Habebant illi consilii sui has rationes. I. Quod in his vectigalibus multis fra dibus inter subditos iit locus, quibus eludant illorum praestationem In ea fraudes diligentiu inquisituros privatos redemptores, ut tanto plus lucri reportaturi, quanto diligentius fraudes omnes observarint atque averterint plerumque enim ita fieri, ut anxie magis res privata quam publica administraretur. a. Satis illis privatis futurum auctoritatis nam contractu cum iis inito, exigendi vectigalia idoneam auctoritatem & velut publicam personam in eos transferre magistratus. 3. Addebant, quia incertus sit horum vectigalium annuus proventus,pro certa pensione annua privatis ea necessario elocari oportere

Praestare enim certi quid pro Republica de-

a cerne

135쪽

cernere lipulari, quam reditu eius esse incertos; sic enim calculum in Imperio posse poni, si plus quam acceperint , soluturos se

promiserint redemptores, ex contractu enim teneri ad promissam solvendam annuam pensionem. Si autem plus acceperint, quam Rei pubi debeant ex contractu, commodum etiam penes Rempublicam esses nam anno proximo ubi iterum publica vehit auctione ea vectigalia privatis elocanda venerint, aut prioris anni Redemptorem accepto commodo illectum , aut alios similis lucri spe invitatos majorem summam , pro redemptione eorundem vectigalium Reipublicae oblaturos. 4. Iidem testabantur, non velle se in plures annos, quam unum, vectigalia privato alicui elocari, ut quotannis mestore facta civium conditione , quotannis et ianveorum nomine plus Reipublicae offeratur, ac praestitur a redemptoribus. s. Denique a mimabant, seu sua praetendi, periculosum esse res opes publicas credere privatis nam illara ala illumque nerum idoneis fidejus ribus a redemptoribus Reipublicae oblatis posse praeveniria posse etiam constitui, ut pro modo annuae pensionis partem eius singulis mensibus in aerarium publicum inserre redemptor teneatur.3 s. Postrema illa sententia ab omnibus tandem recepta est, isque modus agendi ho

136쪽

BgLGI PROVINCIAR. cap. XII. Ias36 Vectigalia igitur quaedam colligun

tur, quaedam elocantur. Colliguntur a personis publicis in singulis Vrbibus institutis,

ex quorum certa , ut diximus , potest ratio

iniri elocantur autem illa, quae diversi ingenii sunt. 3 . locandi autem ratio sic peragitur. Quotannis in singulis civitatibus4 territoriis ordines pro grammate, typis descripto publicisque locis assigo, tempestive indicant, se stato dies loco hae aut ista vectigalia privatis maximam pro iis summam pecuniae oblaturis elocaturos, iis legibus ae conditionibus quae formulis edictorum , de iis vectigalibus publicatorum continentur. Vbi sta tus dies ille illuxit, Ordinum legati per prae conem publicum dictorum vectigalium redemptionem velut hastae subiiciunt vendunt, ut in publica auctione. Is qui conductor est aut redemptor, Telonarius, vulgo Daethiae appellatur , cogiturque idoneis fideiussoribus illo ipso momento cavere, ne quid Respublica capiat detrimenti. Si enina redemptina ut conductor deficiat in prinstanda pensione annua, quam obtulit, fide- iustarum ipsorum bona ae sottunae distrahuntur, quo ex iis Respublica ea , quae debentur, sibi possit reportare. Si enies redenseptor aut conductor deficiat in praestanda annua pensione, fidejutares locum ejns subire

tenentur.

137쪽

ia DE STAT FOEDERAT &c 3 8. Ad praeveniendas civium fraudes duo inprimis utiliter sunt recepta Nam Qbajuli omnes civillitum,qui vehunt ac portant merces, quarum nomine vectigalia sunt instituta, solenni juramento quotannis se obstringunt, in privatorum aedes nullas earum mercium illaturos sese, nisi exhibita sibi, accepta schedula, qua testatur redemptor vectigalium, ibi esse satisfactium. 39. Secundum est, quod immanes pecuniarum mulctae eos omnes maneant, qui vel in re modica tantum redemptiorem fefellisse deprehenduntur. Delicta enim quae facile possunt perpetrari,ae ex quibus multum utilitatis referri potest,qui ea impune committunt,non nisi summa poenarum severitate , excepta, prohiberi possunt, aut praeveniri.

138쪽

PAULI MERULAE De Statu

REIPUBL. BATAVICAE

. . Diatriba.

140쪽

ΡΑULI MERULAE De Statu

REI PUBLICE BATAVI COE

Diutriba.

ERMANIAM non ignobiletu Europae portionem , posterioris aevi scriptores tradimi duplicem, Superiorem & Inferiorem. De Superiore, quae item Vetus&Magna, non iam dicendi locus Inferior, quae non nullis ab insigni praestantia ocellus dicitur orbis boreali oris, hodie xi i habet provincias 3 quarum quae ad septentrionaliorem Rheni ripam , in queis Batavi nostra olim veteri erant Germaniae, quae vero ad austra Ilorem ejusdem fluminis marginem , Galliae quondam contributae erant Belgicae Singulis ante centum,in qui excurrunt, annos, sui fere fuerunt Pi incipes, successione nobilisma qui sexus utriasque propter virtutis communionem, illustriaque exempla , nasci nobis melius, pacatius, securius consueverun r, quam elisi Sulla ro fuerunt, Maban-