Bartholomaei Facii et Io. Iouiani Pontani Rerum suo tempore gestarum libri sexdecim. Quos idcirco cum Guicciardino coniunximus, quia vbi Pontanus desinit, Guicciardinus suam historiam inchoauit

101쪽

rex regemfudisset.Post haec qua bres em esse traiectunt in insulam dixiJoannEm Calata ronem sid et cognomensuit cum biremi mittit qai Barbaros equites,qui er vada cognita in insulam etiadebant umse astus in

mare refudisset, transire arciret. Nani que ea loci naarura erat,pt mc pedibin, nec equo insuta adsit ex conarinentiposset, cum se ex alto astus inuexissetis Ustem fis stila pre hora. quomadmodum in oceanoi contingit

neque nauibres tutastatio erat, quod rursus decedente asta naues in radis destitisebantur,periculum, a terra incurrebant. Sed Ioan es mox νelpraedandi cupidi

tate, vel commorandi taedio demandatam i a rege Ilationem destruit. Eius discessone barbaro nunciata hocte , quae equuta est, complures equites in instulam transimisit. Quo cognito alphonsus, etsi omnem pro pestem expugnanda insida abiecerat, haud tamen in-ehoatam ob dionem deseruit. Quinetiam cum omni

exercitu,ns quantum castrorumpraemio sat erat, id instulatu transgressassest: ibi , castris pol tu incolas iUntistimula metum ac discrisnen adduxit. Cumi po- lationibus 9 incediis vastare insidamstatu sset, interea pacis Metio a Bopherio orta est,eal Punica raude tractatasactiιν aliquot diem indilchs copia in po- tam reducta sunt. Redimerest velle grandi pecunia pse dea mu labat, ne insulam a staret e sed clam in conditionissas dandis ct accipiendis rei us teritur, commeatus Aasti desi e coepit: quod tempus de inducti ita Bopherius expectabat,ut inopia commeatuum compus με rex ab cederet.Plures, etiam in insulam ab eo imfer furtim transmisit,u iam oppugnatrio omni

102쪽

cosch dies Messanae commoratus, agitare animo coepti, quonam modo Neapolitanam regnum,quod amiserat,

recuperare posset Itaque senariam insulam, qaae adhuc eius prodio tenebatur, adire privrum statuit, uti reginae erga se animum exploraret. Profectus1 agere de reconciliatione , se pace cum illa phr intemancios coepit. 9 Ioanna quide fimulabat se pacem eius non aspernari. Ieram uti eius rei exitus docuit, ab ea re longe aversa mens erat. Iam enim multorum persuasionibus ad Ludori cum inclinauerat. In his agendis, quodreliquum astati uit,nequicquam conseremptum: pace tamen nomine magis, qvam re facta in Sicilium redist, eo animo, atque confisio,vt inde in Hi se iam remigraret attin ducens tempori cedere,dum emolliretur regina durities forte emolliri posset,aus con-s dum immutaret,quod varia, ct mobili fiunt muli

rum ingenia, quam concertando illius in se animum o io exusterare. Iavis ob eam rem naues aliquot, ct

milites missosfecerat: ijs in Hi stantam abierat. mmeatu igitur in classem imposito instante iam freme

Drepanum petit, inde xvrimum per maris tranquillitatem posset, classem soluturus. Cum autem omnia ad cursum parata essent, nec aliud restaret negoci, quam anchoras moliri res dictu mira ac pene incredibilis accidit tres circiter menses tota clasiis in ancho

ris stetit, ventum modo secundum flustra expectans, ut fato quodam datum e se videretur, non e se fas ex Italia discedere, cui regnum Neapolitanum de in

xum esset. Inter haec Ludoviciis eius amulus apud C

sentiam

103쪽

III SIT LIB. IIII. torsentiam Bruttiorum oppidum febri correptus mortem' objt: quo audito siphon sis rursunt in s evi potiundi regni Neapolitant,quam quidem illa vim posuisse via debatur, venire coepit: obseruabaths qui motu; in eo regno illius morte consequeretur. cisulto posti uncitarim est ei Ioannam quoque defunctam ese. strea recognita quam ex Lxdovici morte em conceperat, P hementer confirmauit. terum hac ii magua erant, ut visu inciis fides haberetur. Quis enim crederet tot

adipiscendi regni oportunitates sibi tam breui stacto

contigisse' reseratprimum e medio Ioarines Cara ciolus inimicorum con stiratione noctu foede interemptus: cuius ct magnae opes erant,ct acerbi sima in si . phonsum odia. Excuserate vita Ludovicus maximam iam apud populos ac regni principes octoritate ad

ptu : quo vivo regni posesit ibi prorsus de sterandae- .rat. Demum Ioanna decesserat, quae una eius Votis ob- .

stare poterat. Hac omnia reputanti bi longe profectὸ maiora videbantur,quam ut ijs des haberetur. 'parebat enim asuperis datum ese, ut omnibas, qui ob flere poterant e mediosublatis, ipsie unus absili controuersia Neapolitano regnu potiretur. Itaque confestim Curassi ellum Carastam, cuius vera fideli ac forti

multos iam annos usa uerat, ad Raimandum Buliatum, cui Neapolitanae arcis,ct Italicarum rfrum cu- m mandaturat, misit, qui quorsum inclinarent cuuium ac regulorum animi, quantum tuto posset crutaretur,que fnq. potissimum suspicerent, uti regnum destinarent. Ipse interea tantis oportum tibin adiutus de repetendo regno meditabatur. Re igitur ad consitum delata fuere qui censeret intermisis rebin Ita-

104쪽

ycis mi in Hi staniam,vi constituerat, abeundum esse: quod ei pecunia ad bellum gerendum deesseta ' randas Tires Uahradam yalidiorem cla seni. Intem sciri posse iis quemnam regem Neapolitanorum ac regulorum fli dia conversa essent: quod prius sciri ne se esset,quam eo arma i Asym conferret r. Ad haec Petrostatri forti moviro clasiis ct copiam partem relinquendam es,qua in oram Neapolitanam vectus aduersici eos qui imperium detractarent, bellam ger ret. In quam siententiam liberius pro ingenio, petita rege venia,crum Guterias loquutus esset,ixisse seseranquam hominem haud sobrium loquutum subri dens re ston it Alphonsuue, Tu certe tanqu qm homo sur. yer coenam loquatus es. At ego idcirJ, ne hominis r inuleiiti sententiam sequutus videar ,statui non dis 'dere. Dimis se consilio quo magis magis 1 rerumflat temporinil animo volueb t, hqc magis in propotatem ebas, omnias que ad ea repertinerent, atteyriori mra cogitabar. Inter hεc ςx Carassestst, que auid ime expectabat, a se reueryo de Neapolitanorum voluntate atque animo quantom illa sciscitando con sequi potuer-t, cognouit. Quem in secretius ςosioqui 'adductum cum percontatim esset qhidnam de ea experitione sentiret, videri sibi, inquit, eam arripiendam esse fortunato,qua siese ultro ostierret: nhnquam pestea maiorem illi opportunitatem ad scendi regni, quo tantis laboribus se periculis quaesisset ρrtunam asia

turam. Cuius verbis haud mediocriter confirmatus nonnullos enim regulos ad se inclinare acceperat cum. Catina Messanam traiecisset, conciliaremi primum

105쪽

ΠI ST. LI B. Irri ton, fini Tarentini principis, qui ut magnitudine

ditionis, ita dignitate O auctoritate inter regni opriamates eminebat. Hic veis,cum olim eius fides apud

Ioannam assectasieri coepisset ob inimicitias quaι

citu fines eius in esse, cui Iacobas Caudola praeerat, trape omni agro atque imperio exutus fuerat eptemniodo oppida tutatus ,stu atque opere munitiora, caeteris aut vi aut metu ad deditionem compulsis. Hunc

itaque Alphonoobi primo conciliandum , ct ad sua

recuperanda enixe adiuuandum existimauit. Sper bat enim si beneficio suo , quae amiserat, recepisset, nonitam modo sed ct alio; nonn*llos regulos, qui illam aut propinquitate orbenevolentia contingebant, a ctoritate illius ct gratia in se regem abrique controuersa consensuros esse, Accedebat summa commoditas propter breuem traiectum trans ortandaria in Neapolitanum regnum copiarum atque belu ab ea parte gerendi. Contracta igitur cum eo amicitia, Ioannem Uintimillium acrem se impigrum virum cum mige equitibiis ad eum misit: ac paulo post Minicurium Aquilanum cum pari equitum numero, quorum op ra forti quae amiserat oppida breui recepit. , Ludovico,

o Ioanna anormis, ingens rerum perturbatio in Ne politano regno consequuta est. Res enim arbitrio mutatitudinis magis, quam optimatum consilio gerebatur. Siquidem nullo conuentu principum acto, R natum Ludovici fratrem e Gallia quamprimum accersendum in regnum decreuere. Interim ctro quisummae rerum praeessent, Otinum Caraccioia, Georgiunt

viamannum, is Balthasarem ratiam sid ei cogno-

106쪽

Hen erat Andegavensisfactionis principes delegerui:

octingentis 1 equitibus e Neapolitana iuuentute conscriptis Iacobum Caudoiam Tarentino principi maxime infectum, pecunia e reginae loculis deprompta cum duobus millibus equitum mercede conduxere, amque ad Renatum legatos miserunt, qui illum ad regnum capessendunt accerserent. In hoc rerum statu duexpectat alphonsis,quo uni primi motus eliaderent, Ioannes Antonius Martianus Suessanorum dux, Fra- iscus Aquintanus , Christophorus Caietanim, ac Ro-gerius ster ijs, qui Neapolitana rem administrabat, . infense adeunt resticere coeperunt. Atque yt eum facilliuό a bellam traherent, cum scirevi Capuam umbem, quae ab aduersar ijs tenebatur, ingentis ad victoriam momenti e sole: ste ijs oblata illam per proditi oneoccuparipti se, omnes in id unum curaι, ct 'cogitatio nes intendere. Praeerat arci intra urbem iis nam duae sunt Ioannes CaramanicM Ioanni Antoniρ,quod is ditionissae siubiectus erat, amicus, ac fidus, ct ob ea causam ijssu stectus,per quos Neapolitana res gerebatur. Huic magnis praemise per internuncium Ioannes sit ranius suadere clam carpit,vti bi arcem traderet cui ille vellese quidem annuit: ωterum eam rem flustrarentari, ii r turres adponi Asa quae altera arx

no atque eodem tempore occupare. tur qu)d riuitate

inimica,cui praemio quadringenti equites misit foret, nullus in pateret aditus , qui arci subsidio venturi essent tentaturum itaque se propediem, orte quidam e praesidio,quo amico utebatur,propositopraemio adduci phset, ni turres ipsis traderet. cuius rei efficiundae nonnullastem haberet Igni caturum vero quid agi

107쪽

tosse confideret: postquam id tu voluntatem cognouit seri Nec dicito des abfuit confestim enim cum amico agere,multa D magna posti endo per hominem'dum de ea re coepit: nec difficulter persuasi petentiis aliquot ad se viros strenuos pernoctem ab exteriorepam te mitti,quos in turrim per funem admitteret, quos sibi fideliores putabat, delegit :les,qua hora comodum fore cornu significatimini monuit. Postridie cum bialterius turrium custodia proxima nocte euenisset,pse trandae rei lepus arbitratus,cornu datum gnum:tum qui parati erant brenui viri taciti turrim Abeuntes per Aemi sum ab eoβurranscendere, atque adniti co terunt. Sediain difficilis erat a census praesertim amisiato militi in tanta muri astitudine, ut vix ires ex omnὶbus in turrisDEigium euaserint.Hos insecretio rem partem abductos 'confestim occuluit, ct quoniam propter socioru1' paucitatem rem exequi aperte non audebat, ad dolos se conuertit. Primum, sociossingulos, quasi ali)uid operia facturos ad se vocat, compre bensesqj,ct loqui vetitos,adiuuantibus ijs,quos intro-

. miserat orsum distonit. Denii ijsde artibus stipso

praefecto arcis intercepto Ioanni Caramanico per cornu , viti conuenerat, signum dedit. Ille ut intellexit amcem in amicipotestate esse, latin postridie mane Cit tinum id ei nomen erat praefidij urbani praefectu amre capere instituit: cum quadringetis enim equitibus, praeter urbanas copias , ijs dimicandum erat qui arci auxilium laturi forent. Adiuultifortuna eius consilium. Forte enim per eos dies Citatinus duos Camp. nos ciues e primoribus ciuitatis verbis altercando ad

rixam progressos ipsarum turrium praefecto in cust

108쪽

us B A R I Η OLOMAEI .FAc I Idiam tradi erat Mittit igitur ad eum prodi nomiane,qui et D icet velle ciues istos,qui in custodia tenebantur,postitis inimicitiis ingratia reuerti: ct ob eant rem petere, ne ad se venire in arcem grauaretur: boς nuncio accepto, Citatinus nihil in diarum aut fraudis pertim, confestim ad turres profectio est. Mox vero Urimum portam intrajt, exclusis comitibuι, comprehensius,ac protinus in carcerem coniectus est, Ium pavor, ct trepidatio inges urbem peruasit: celeritersequites duces/o orbati armis captis per urbem diser rere caeperunt Postquam vero Caramanicus Citatinuinterceptum comperit,haud amplius Q rendum ratus, cor signum dat,quod cum Ioanne Antonio Mar . tiano Gnstituerat. Is vero haud pro sit cum magnan-pularium manu paratus gnum expectabat. It 1 repente profestim , ct per patefactam turriμm portam ingressin, ponte transemis urbem inu fit. Tum equi res cognito dolo perterriti , ct confisi, inopes per ciuiudomos dissugere coeperunt. Mox vero ut cognitum es Caramanicum ad Ioannem Antonium defecsse, et Darcem deditam, qui aduersa factionis erant, domos qui Dysuas trepidi petierui. Atque ita ne suorum inius'tam caede Capua in Ioannis Antoni, potestatem reducta est. Post hoc expulso aduersarioru equitatu, Ioannes Antonius ac oci, accersendum confestim a bon' sum censuerunt. Nessi enim tutum belli onus suis duntaxat viribusfustinere se pust confidebant: praesertim μ' adu:Garin magna copia essent, has aliena copia sustentarentur,quos non dubitabor ad yrbem obside- am quamprimum accessuros. Ad h c ciuitatis pamteribi inimicam cle non ignorabant. Itaque Renaia

109쪽

VISI, Lyd. IIII. IOIdum Aquinatum Messanam ad alphonsem quampriamum mittunt,qui moneat ni adparatam mi fortu- nam ct exoptati regni posses ionem aduolet: Capuam opulentam urbem permagnum haud dubie mome tum ad totum regnum pendi*ndum in Da manu esse.mitum vero periculi moram importare, quodata

uersa ij coactis copijs ad urbis obsidionem breui profe-

έIuros non ambigerent: cuitu rei tum apparatus fera sentirent: quorum auritoritas no eos modo ciues qui mbi dues essent, 'er in etiam eos qu das amicis νι rentur,trahere ad se posset. Laet imus hic nuncius a monsefuit:eoi perbenigne accepto ac dimisso, in una celeritate stem omnem victoriae postam arbitratu , . quo adue Πιψutfamampraeueniret, cum septem ni Δ triremibus , quas paratque instructris habebat , ὲ, Musena portu vela facit, Petro statre in Sicilia reli- βο , qui qua betro gerendo opus forent curaret, anno: nam h ct commeatus summitteret. Quos sirin a 3 uentus occultior foret: Π Neapolitani metu posti segnius Capuam obsidere aggrederentur, procul a r - , gni ora M Pontiam insulam altum petens contendit. atque inde exte o Carassedum Capuam mittit, qui, Dovem Antonium,acsocios desso aduentu certiores, faceret:nunctarem riderisibi hoc regnum initio eum, Montem siccupandum 6se,in quo sta Caieta es ante' quam hostes ium aduentum cognoster t: quo capto, vel voluntate, rei metu Caietam in iam potestatem , νeηturam breuisseraret. Quae quam commodestu es

set AEd bellam Feapoli inferendum, nemini obscurum , esse duo oppida firma, ct peroppρrtuna, alteru terra, rerum mari habiturilse, vr e inpotiretur. Cui M

110쪽

ior B ART IJ οἷο Μ IEI FACII potiunda spes ei non abesset si dum montis ipsius custodia negligeretur a terra a se a vi uri improuisos noctu aggrederetur: hocsbi suscepti belli nimiri vi caput videri, ct in eo rerum umma perti. Inter haec aduersari, Capra defectione vehementer attoniti, quarta eius urbis obsidionem copias mitterent summo stu-dropsi abant atque in agris delectus habebat. Caras festus non sine discrimine per iter haud paratum C pzam profectus,Ioanni Antonio ac socist eius mandata exposuit O in primis de occupando Caieta monte pluribus verbis disseruit. Ad quem reguli, magna seselicitudine subito regis aduetu leuatos esse : bis eam ram summae latiria,ac voluptatifuisse. Copias vero ab me ingenti periculo e Capua educi non posse, quod aduem se factionis cia es, qui metu in oscio continerentur,s

se digressis metu soluti noui aliquidstruere in se possent riuitras quom rofatosibi e 1panu elibe

retur usumma inde rerum coeptarum delperationem haud dubie coissequuturam. Prastare igitur mi rideri de Capua construanda, quam de Caieta colle cupiendo cogitare: quod Capua conseruata, regni reliquum faciles perari positior ter annona ct pabuli copiam: illa autem amissa, nullam ferme stem reliquam fore. Multa contra a Car illo dicta, cursatius duceret regissententiamsequi. Sed cum illi in sententia pervi nerent,ne Alphonsium adiregrauarent: r petist, de eare,ct de tota belli ratione una cum eo costium capturi. Quod cum isti sesacturos reciperent, constituta die, ct loco, ad quem venturi essent, ad Alphonsum cel

riter. reuersus quid egerit, refert. Quibus auditis, comprobato eius con lio eundem rursus cum triremi S