Bartholomaei Facii et Io. Iouiani Pontani Rerum suo tempore gestarum libri sexdecim. Quos idcirco cum Guicciardino coniunximus, quia vbi Pontanus desinit, Guicciardinus suam historiam inchoauit

발행: 1566년

분량: 744페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

251쪽

aaῖ BARTHOLOMAEI FACII ad quam per assiduos venandi labores obduruerat, ad iuncta erat. Ad haec literarum amor sis enim micvidoctorum hominum cultor sua tempestatis fuit o pini abstinetia accedebat, quod aqua infusum vix quicquam vini iis referret. Has tantas regias virtutes consili, magnitudo rebvi belli, ac pacis pariter pes Eta aequabat. Ita porro felix, fortunatini , viperraro unquam ulla accepta clade ipse unus omnium regum fortunam in potestate habui se videatur. Sed haec ait rius sint loci: nunc ad rem gestam redeo. ingressus urbem a bono praeconibuS paulo post per urbe dimissis,utpopulationibus modus statueretur,edixit ac Grisis ciuibus,qui adsie supplices confugerantibona iam a militibus occupata, cum aedibus libere restitui iusiit.blac post id temporis hostile quicquam in tota urbe . perpetraripermisit. Quippe existimauit, ctpraestantis regis esse victis ignoscere, issapietis integrae,quam euersae ciuitati dominari masse. Quo quidem facto vel inimicorum animos Hi maxime placauit. Vnussy-

pererat expugnandarum arcium labor:hae autem tres erant, Capuana, Montana, ct Regia: in quam se Renatus amissa urbe receperat.ha , omnes tum situ,tum udo praesidio munita erant. Caeterum reis umentariae inopia laborabant,praesertim Motana, ct Capuana. Itaque eas obsidere statuit, ct inprimis Capuanar ore infirmiorem, 2 regiae iunctam. vix h quaretis ab obsidione intercisserat dies, cim Ioannes Coxa,Vnus ex ijs qui in re tam cum Renato confugerant, a Renato peti, tium: liceret cum Ioanne Carassa de a cis ipsius deditione agere. Is enim Capuana arcis praefectus, in earu morem ac liberos habebat,nec eno -

252쪽

bat arcem ipsem ob commeatus inopiam defendi non posse. Cui Renatus cum iam arci subueniri non po1set,

visalutisiuorum consuleret,permistratque ripaucorum quorundam dierum indutias peteret, iussi:quas cumprimo siphonfusabnueret,ne Renatus ea occasione noui quippiam in urbe moliretur , mox mutato co-silio, misi, Lupo Vrreo, ac Ra modo Builla ad Mariae Nonae templum, quo Coxa convenerat, indutias concessi. Posthac Ioannes ore, ac liberis cum omni praesidio, ars omnibus rebus eductis, haud cunctanter arcεm dedidit. Recepta arce Capuanae, totas urbe iupore talem redacta, Alphonsius uti omnes arma ponerent,edixit. Haud muliopost Renatus cum pecuniam non haberret,unde arcem tueretur, ct amissam urbem

recuperaresepust dimeret, ummas iam rerum omnium desieratio animo obuerseretur, abeundi consilium cepit oti nium cum haud ciret, an postea nauium potentate, quibasse tuto mari committeret esset habiturus. Quum igitur ita statuisset Antonium Caiauum a quo grandi pecunia adiutru fuerat, arci praefecit: Montanae arcis custodia Maetiario Gallo permissa. Deinde nauem ingressus est. urbem quam amiserat cugemitu spere sticiens, ac fortuna iniquitatem incusans, Otino Caracciolo, Georgio sileniano, ac Ioanne

Cora tam molestidiscessus comitibus. Isi secunda tepestate Uus ad portum Pisanum,inde terrestri itinere

Florentiam ad Eugenium pontificem, quo amico utebatur,profectu; ULPost cuius discessium Alphonsius belli reliquias confestim persequi latuit. Itaque chm a cepisset Antonium Caudoia cum Ioanne Vortia Fran-crsit fratre copias contrahere, aduersus eum proficisci

253쪽

no BARTHOLOMAEI F a C I Linstituit debellatu prorsim existimans, si illos uno modo praelio vicisset:retinebat enim Franciscus complura in Apulia oppida Vrbe igitur primum praesidio 1 -

ta, atque eius custodiae reliquis Neapolitanis complaribus . quorum praecipuam erga se idem in eo bello cois .gnouerat: primum ad Capuam in campos profectim. mox coactis maioribus copijs,postquam satis firmum atque it ructum existimauitrande ad Popala Fontem mouit , ac postridie Uerniam, Vita adhuc in panibus Antoni, erat peti,t. Cuius aduentu conterriti oppida ni , admi Fo eius praesidio, oppugnationem non pul re. Inde Carpenon in belli caput ducit ibi, castra ponit. Quod i bi Antoniim accepit, confestim cum coni pro' sycisii Istatuit,trii quam Ioannes Vortia quem Franciscus frater in Picenum retiocabat, copias ab se abdπ-ceret. Nanque Franciscus cognita rerum Neapolit narum immutatione, de rebus suis solicitus retinendum fratrem ,suas potius defendenda, quam Alicua oppugnanda censebat. Inter haec Paulus Sangrus, se et o Antonio, cum equitatus parte ad Alphensium in c.

stra transgressus, quanta hostium copiae essent, docuit.

Alphonsus eum collem aute omnia occupandum put Uit,per quem Antonium iterfacere oportere cognouit.

Itaque confestim in eam partem transfert treceritis bpeditibus Saxanu quod castellam in prepinquo erat)nligis,eum collem , per quem ad Carpenonu iter erat, valido peditatu firmauit. Quem ut Antonias ab hostibus captum, is insi sum comperit, ad Pesculantianu

ita id castritam incolae vocat cum copi' si itit, qui

locus a Carpenono haud multum aberat.Carpenon sinoppidum in colla postium, destectum odiqueprocliuem

254쪽

uemhabet: ab eo colle exiguo interuallo, alter sese amio2: mons pariferme altitudine, per quem,ut ostendi, ad orpidum iter erat. hau procul inde a dextrastus est mons altus, in quo A bono ca tra postuerat. D- stridie antonius, vis luciam o tenderet, copi vi in Moem educit, quod ut Alphonsas anima uertit, cr ipse pro castris acies in ruxit, Multis verio haud dimicandum censentibus, quod maiores essent hostium cupis, qzum Ioa ines Tintimillias rogatusfintentiam diceret, absente r ege, penesse unum sum ma rerum esset, se se intrepide hollas aggressurum, cateriim non audere se tale quidpiam regi uadere, quod in eius capitis salute tot populorum salas contineretur. Conuer in aleum A bousius,per me igitur, inquit quo minuου stat tamemorabile facinus, 'terit' auertant i uperi ag nere nostra dedecu4, ut metu pugnam detrectasse P:-deamur.Simul his dictis galeam cupiti induit, acies h

producit. Exi tu amnis inter utraque castra ex amrebat. Bh cursu4 tarditate in tra convallem pluribus locis stagnabat. IIic Antonius de industria expectabat,s forte prior rex initium transeundi faceret, quod is

locus aliquantum acclivis irassumen orat. At Alaho-su pallium e castris cum paucis digressus, ut hostimuaciem o loci tum diligetii upecu iretur: post a mcuncta cognouit, reuersuι, ut pior hostes citra flumen illici non posse, confestim tres acies trans umen mi tit: quibuό Petrus,atque Alphosio Cardonae ac Guliel mus Mimundui Μοncata viri fortes praeerant, b hcelcriter amne transnii Go,magno impetu in hostes inuecti, insignem pugnam ediderunt. Sed cum plures hostiam acies bis sese circumfudissenti. nec videretur diu-

255쪽

Dccessi acies, quam Raimundus illus ducebat se item quinta, cuius princeps erat Lupus Vrrcus,vir praester bellicas artes, eximijs naturae , ac fortunae M tu praeditus. Hos siphonsus paulo insta eum locum,ubi να-gnabatur , circunducere acies, atque hentium laetera iubet inuadere: quorum interuentu, roram qui iam ce spuri videbantur confirmatis animis tralium redintegratum est. Inter haecpedites, quos ad Saxanum co- sitisse dixi,impedimenta hostium aggresspraedam a 'gebant. Quod cum Antonius animaduerteret, cons

sim aciem unam ijs subsidio mittit. Tum Alphonstruch reliquis aciebus in hostes feri r , milites alios e hortando,alios castigando in pugnam accendit. In eo quoquepraelijardore Inici Gbertara, viri acris, atque impigri,tum commilitones animando, tum manu cuhostibusfortiter rem gerendo, virtus iste ta,ctraudata est. Pugnatum saliquandiu aequo marte,nec incruento,cum neutri cederent. Dem, hostes terga dat, quos regi, consectati direptis impedimentis magnam eorum partem,in queis Antonium inter primos dimicantem ceperunt,reliqui copiarum duces abiectis ammis Misalutem fuga quaesierunt. Castris captis impedimentish direptis, cumsostes nullum fugien imnem facerent, Alphonsus receptui cani iussit. 'Ithac cum clementia sua in captiuos visatussset ,perducto adsie Antonio, veniams erroris postulanti, non modo ignouit,vemmetia oppida, quae a patre accepta,her ditario iurep idebat, reliquit, caeteris captiuis perhumaniter habitis mecquicquam ex Antoni, Aneffectiale,qua erat ingens ,prater Christallinum calicem c pit.

256쪽

III ST L I s. VII aupit. Secundum hocpralium Alphonsus per Pelignos, ac Marses, gentem bellicos victricta arma circuntulit , totam fi eam regionem breui Abegit. Deinde in Apuliam se conuertit,ut belli retinuira conficeret 'odum enim Apuli, qui Francisci Vortiae dominatu tenebantur,arma posuerant castriss primὸ ad Ma/ψω doniam oppi um ad marestum motis eam urbe praeter arcem, oppidanorum quorundam opera flatim re cepit: in ea Victor Raetonius,quum sese aliquot menses tenuisset, desterato ad extremum auxilio,deditione facta , rebussiuis confiuluit, Troia interim, ct cat ris oppidis Francisti receptis. Dum haec aguntur, Renatus,quem profectum ad genium dixeram, quumst se arcem regiam tueri is dii erat 'am Mont

na obstumeti inopiam, iam ante recepta per deditionem fuerat) quod ipsius regia tutela magno sumptu indigebat, nec absique Genuensium nauibus, umeto, ac rebus necessarinprouideri poterat, eius dedenda po- restatem Ioanni Coxaepemst: ipse mari in Galliam redi, In deditionis vero conditionibus, quum e sipostulatum ut Georgio Atiniano, Otino Caracciolo, Ioannig, ct cateris,qui Renatu equuti esent,ignosi

retur, in eossi se facilem ct perhumanum siphon

exhibuit. Hoc tam graui, ct tam diuturno bello confecto, omnis demum regno pacato, Alphonfius Beneuentum concessit:ibi, conuentu agere instituit. Quyd postquam vulgatu e Neapolitani ciues,regnis optimates honestius arbitrati, conuetum Neapoli agi, qua urbs esset regni totius caput, ibiqi regem honor centius , quam quam alibi excipiptile, legatos ad eum visere oratum,uti apud se mallet conuentum agi. Fuit

257쪽

ea legatio Alphonse periucunda:quod quam grata sua

victoria Neapolitanis esset, ex eo maxime iudicabat: itaque Neapolim conamium edixit. Post haec ex Beneuento digr 11su, Neapolim ad d:ui Antoni, templsi sub

urbem id quingentosfermediistin,concessi. ibissi moratus est, nec,quae ad triumphi magnificentiam pem tinebat parata essent. Quibus compostis, ad eampa rem qua Saservum fert,accessi. Neapolitani privsium indignum existimantes tam celebrem tot victorijs r rem portam urbis subire, quandam muri partem,qua triumphans introiret, nouo Romanorum imperarota more,disiecere. coctus est currus inauratu, quem vestes purpura, atque auro distinctae longe illustrabat, ct in eo stlia curulis aque exornata. Currui astigati erat quatuor eximi, candoris equi,quos unus aeque albus praecedebat:j1 omnessianati auro, pictisfistricis instrati. A dextra, leuas currus incedebant bis deni enobilitate Neapolitana lecti viri gula manibus h stibia gerentes: quibu3 iligatum velame erat auro diastinctum, quod supra currum deferebatur. siphonβι

ut regem decuri, antequam in currum tolleretur,tabendasv rationem hominum de se benemeritorum, quorum opera fideli,ac forti in bello Uusfuerat, arbitratus,hos pro meritis, rise honor bus,ctpr m s at fecit : deinde currum inscendit, regali cultu, ornatu Bdecoras ac longe cossimus. Lauream coronam, triumphantium reterum more, quamuis amici siuaderent, renuit. Id honoris siveris tantum tribendum inquies. Circunstabat infinita hominum multitudo eiuου visee et di audio,praesertim triumphi ex longa antiquitate re-μtiti Jectacula , vel ex loninquis profecta. Moueradeinde

258쪽

ID ST. LIB. VII. os Minde agmen coepit:cuius ordo huiusimodifuit. Primi omnium sacerdotes diamum carmen calientes, alta ri/ῖ,9sacra corpora gestates ibant. Sequebatur e diuersis ordiniία ingeni tu ciuium . tum exter Aou numerus. Proximi ibat coplures partim Florentivisa

risi Hispani Punico habitu: bij, paria oectacula es res,alij morabis, alijsac ru virtutussi, cu titulis, at insignibus ex quibus dignoficerentur: alij Caesaris, oraborum quorunda, qui floruere,principampersoriam referebant: regemi pro dignitate alloquises, ac laudiba; in caelum certatim extollentes, cum incredibili circunctantium voluptate: hunc pro se qm sit ad viam rutam studia, ad gloria cupiditatem, ad diuinae reliatonis cultum accendebunt. Post bos aliqaanto intem uallo rex procedebat, tum habitus magnificentia, ac nitore admirabilis, tum rerum a se gcstarum magni tudine longe admirabilior, atque illustrior. Currum

pedibus sequebantur totiin regni reguli ct optimates. . Voluit enim quos vicerat, hos triumphisiui participes

efficere, no de his, veteri Romanorii more, triumphare ualli ante currum captivi ducti, nulla θοβή pra&ta. Muerat enim regna vi fortitudine comparari,sonia uetudine,ct humanitate conservari. Nihil vero a Neapolitanis praetermi sum est ad vicoru ornatum, per quos iter facturus esset. Omnia floribus constrata: varia odorum,ac vaporum suauitare retrabant. Hoc modo latu salutantium,o congratulantium vocibust, omnes urbanasses iones,curru triumphans, pratera ctus est. Nanque omnis Neapolitana nobilit σου, quae lo-ge clarior, Erpotentior olimsuit, in quinque illustres

sessiones, siue cossessin appellare quis malit, dissi a

259쪽

est. Erant enim hae si iones, tum pulcherrimis otii ch, pictis stragulis ornata, tum cultissmarum virginum, O nuptarum choris ornatiores: qua parusu pedum tibia senum modulantes, rege conspocto hunc ut communem patrem, ut decoris, ac phdicitia sua tutorem venerata sunt. Demum in amcem Capuanam, die iam in pesteram inclinante, se recepit.

. FACII RERUM SUO TEM

PORS GESTARUM LIBER VIII.

OMPOSITO regni statu, incolissbellas is quiete reddita , omnes xn9 ore siphonsum miris in caelum laudibus' serebant per eu intoleraris laboribus,

periculis, miser3s liberatos praedicates.Qui arua colereransiueuerantsese ad agrorum culturam contulerant. mercatura, quam bellum sustulerat, aduenarum concursu ath commercio in usum reuocari coeperat: ratch earum rerum iucunda recordatio, quasgraues, atque asteras perpesi fuerant. Regum,ciuitatum,n

rimum legati ad eum gratulandi gratia stequentes ventitabant. Illa modo cura regi fere reliqua erat Na-que ingenius pontifex maximin, de quo superioribus libris mentionem fecimus,agreferens Renatum regno pulsum, adhuc cum eo inimicitiaggerebat. Cuius opes,

quamuis rex parum timeret, tamen ne contra Romanam

260쪽

OST ZIP. VIII. urnam ecclesiam, cuius erat maxime obseruans, bellum gerere videretur, ei reconciliari optabat. quare data

occasione,non destitit,quoad dissensio, ac bellum omne sublatum est.mnque Eugeniui quum videresustra a sesuscepta arma retineri, nec iam amplius Renatum, qui ρ tea regni ste abiecta in Galliam abierat, restia tui phse , Ludovicum Cardinalem Aquileiesem appellatum,magno animo, ct collo virum 'ui admodum fidebat, cuis rerumfluarum summa commiserar qui cu eo de pace ageret Catu ad A bsum mist. Fuit aate hic annus a natali Christi Domini nostri quadragestans tertius, ct quadringentesmu supra mille u. Legatus ubi Priverna peruenit,misiis,qui in profectionem regi ni carent ubstitit. Quodpostqua rex agnouit, Alphosium Sorgiam Epistopum Valentinum,

nonnullos, alios piros claros, quorum consilio nebatur, qui eum flutarent, continuo ad eum misi. orta vero inter eos cotrouersa, quod Ludovicin sepro leg

Darege suscipi peteret, ct Alphossepiscopus,ac caeteri regi, negarent id aquum esse, ne iam tunc re se geni, autoritati bi adhuc aduersaris Abiecisse videretur : continuo rex ubi id resciuit, eam controuer

sam tolli iusiitials ut cum legati insignibus adsie iret, permisit. Multis, principibus viris adquatuor millia passium a Terracina obuiam aduentanti praemisiis, ipse quoque ubi eum appropinquare accepit, ad mille prisus processit,comiter B,ac benigne accepit. Interim ostendi placere sibi qua de pace agenda essent,ea nullo interprete per se ipsios agi, nec cum Dorum praeterea

quoquam communicari, sic ea cautius, meliust con mci posse. Cuius cosilio ori bato Legatus, id quoque ι

SEARCH

MENU NAVIGATION