장음표시 사용
261쪽
GI BARr HOLOMAEI ra II placere restondit. Los ipso die ad eum, ne quid te,npμris ubira laberetur, quum ei sit profectus, priusquam
de pace colloqueretur, rex pro sua humastitate prius sequi orsivi, en i sic se iuris sisti iure , gratia, quod aliter tueranonposset,contra Eugehium bellum suscepisse,ptem Aa a latantia regina filium ζ ac r nisuccessorem institutumstret, ac proflatu fo conseruando in initos labores,acpericula adsist, Renato posthabuisse cui ct aperne ui Get, ct opitulatus esset. quae ideo segrauires ratisse, quianulla ua Diiuria dices limpsitifexapsium adeo pertinaciter oppregna Oet. nes enim memini est, a se quidpiam, mens rei causa isHi infensius es e debuerιt , admissum.non personam ed causa aequitatem ab illo stemu anisui se, qui commanis omniam c quo iure itpares,nec magis hunc,quanii tum aut aruare aut odisse debeat Multa praeterea maiorum sitor in exempla retulit,qui pro Ecclesiae digni rate, di cutiteritate coit seruanda inulta discriminio
bire non dubitassent. vi vero ergastcrosanctam Chri si eccle tu untiat Gerbiniam expeditionem, quae upro CDristiani generis gloria suscepisset, imprimis te
sevi esse. qua ropter quae egisset non inluntati,sed nece irati attribui oportere. pacemsi libeter ct accipe- pcre, se dare: s modo aqua postularentur, concedantur in hanc suae voluntatis,atque consili ummam esse. postquam dicendi 'em fecit, Legarin, qutim potuit verbis, bellam aput segestum excusauit: docens non odio, sed humanitare compulseum, aduersu eum bel- Dirige si se: neque potuisse Renati a se uaxilium imploraviis preces auersari. sed postq am ille regno e trusissesset, remota belli cause pontilem ad pacen:
262쪽
1IIS T. LNR. VIII. a mentem conuertisse: si1 eius rei auctorem imprimis apud Eugenium fuisse. admiratum iampridem tum
animi,tum confiijaum rerum ab eo gestarum magni rudiuem summam praeterea in bello conflatiam, amncitiam illius ultro expetisse:qua quidem per pacem mbi per i liceat. Potit kac cum de pace aliquandzu cotiloquati essent,ab eo sermone νterquesteplenus discessit ' cepit autem utrinque ex eo sermone mutua νια ri , arque prudentia ingens opinio, atque admiratiori 1 ad suos reuersiaster alterum magnificis,at am-pt imis verbis extulerant. Postridie autem rex ad legatum profectus, quum non concederentur postulata,
ita ab eo discessit,ut omnes intelligereris in pacis nutilam esse. ctiam uterque qaas desperata pace abire sieinde pelle pronunciauerat. iam h ad discessum parabantur omnia, quum mox legatus uitru a se susceptu iter doles per interpretem rem componi posse arbitraretur, Alphonsum Protonotarium seu dignitas apud pontificem haud contemnenda existimatur cuius mdem erga se norat, peridoneum censuat,per quem In choata,viam desterata pacis metio reuocaretur. N rat quippe in eo viro haud mιnus prudentia, quam mcti rebas gere dis inesse :&qάὸd erat genere Hi stanus, propter lingua peritiam,qua mi obscura erat, hoc tiati magis cum rege conuenturam putauit. Vocato igitur adsie alphose, mandat, uti regem adeat, eum fis cta loquendi potestare,a quibusdam postularis,qua minus aequa censebat,auertere conetur. Scripsi h ad xegem orans, negrauaretursicum, de in qra ad p.rcem pertineret,rursus agi,a bossi dei quaevis magna, O arcana commitriposse. Militasge,quae intor Esis νω
263쪽
rum autores egi non potuerunt,per internucios composita,atque confecta esse. Acceptis mandatis Protonotarium e vestigio ad regὸ profectus primum nequid rex miraretur,quod qua is genere Hispanus esset, aduersus eum superiore anno arma cepisset, id fastu excusauit: deinde edocuit,quantum nomini, gloriae, in pontiscis pacem,ctgratiam conducere existimaret. Nanque ut turpe ad famam vi cretur tantum regem cum
pontifice bellum gerere, etiam sessetfortasse iis tum,
uaposita chentione, ius autoritati parere, ct aduem sus Romanum Pontifcem minime contumacem esse, gloriosum haberi. P Ithac quum rursum de pacis co ditione agi coeptu esset,in alias rursus di ultates inciderunt. Atque cum nihilominus pacem esci posse, i
lia quadam via demonistrasset assensius rex,Alphossum Episcopum ad legatum m sit, qui rogaret, ne eo die discederet, quo pacem componi posse rursus instem venisset. Quod cum illi placuisset,consilium manendi cepit seros die ad regemprofectus,siphon sium una secum sermoni,quem cum rege esset habiturus, inte esse voluit. Rex itidem Franciscunt Vrsinum momae . praefectus perpetum is erat, qui honor in Italia amplissimus habebatur ad se vocavit: ijsh multa inter se de pace coiloquutis,post longum disieptationem pax ad postremum his verbis diata, atque conscripta eLI: Eugemus pontifex Ziphonsum Neapolitanorum rege constituat, appe is de more ipsium regem, ct regni iura omnia ei liberis,posteris1 libera inperpetuu tradat, quemadmodum prioribus regibus a pontificibus tradi confiumissent. Ferinando Regis filio, mi rexpost mortem regnum destinauerat , accedendi potestatem
264쪽
atque opituletur ad agrum Picenum,quem Francisci, Sortia armis occupauerat, vindicandam. Si quando
pontifex aduersim Turcas, aut Astos bellum suscipiat, rex ccm classe adiuuet. Sacerdotio praeditos ub conci-b, praetextu soleam profectos reuocet, ne patiaturires e suis qui Carinales ab Amadeo Subaudiis creati fuerant, reuertentes ,pro Cardinalibus Ucipi, haberise. Si posito eius honoris titulo venire renuantis Vsiponti cis edictum cuni cura in eos exequatur. Erat hic: adeus Sabaudiensis dux sane inter principessivi temporis existimatione,atque extra hac immod ratam pontificatus cupiditatem, omnino clarisiimus Is enim sita industria ne armis, ac ne exercitu properito paternum imperium plurimum auxerat: in tantam porro dignitatem,acpore1itigeuectus, ut ampli
smorum regum fura liberis de onderit, ipse filias
maximis regibus collocauerit. Pontificatus titulum
per sacerdotum , ac principum discordiam adeptus genis autoritatem penitus contempsit.quo mortuo Nicolao qui Eugeuio uetesiit ampaenites, positopDrificio nomine, ct Carinalis recepto, paruit:paulo, It cum laude mortem obiit. Postulabat rexpraeterea: uti Terracina urbs in confinio regni ita,'nisi umi lin regni claustrum,itemi Beneuentu urbs lassan- nititus clara, ac potens ,sibi posterisi tradereturit .gato quidem ea oppida regi tradi placebat, quoad ei vita contingeret .sed in baredes transferri inconsulto pontifice nolebat. Hac igitur re una si 'ens,quum de
caeteris couenisset, Privernum Legatiis redi,t, Alphosist apud regem relicto, qui id ageret, curareis, quά
265쪽
de pace adta erant,publicis monumentis mandaretur.
Qui cum viri h gratiam promereri cuperet, ne id num obstaret,quo minus pax conficeretur, aequamst tuit si rex ea oppida recepta in haeredes quoqtae transferri vellit,uti pro in ipse Matricem ciuitatem, at esccumulum, in Marci, ou da Romanae ditis in f, ceret. Qza conditio cum regi acre fiet, iubeoreposet sice, a Legato recepta,atyae coprobata est. Postriferius drei, Io hac essecta bisus, Nicolaus Picininas regis
pocatu Terracinam venit, triremibus regiis aduectus.
Hic est ille Nicolaus, de quo prioribas libris mentions fecimus,qui Braci prae lautis coptarum ducis artibap. acpraeceptis militaribus institutum imunt etiam Braciam rem gestarum magnitu rae, gloriasti posti embsuperavit. Cum eo de rei militaris principatu qui posset concertare, rans ex omnibus copiarum durabus uatempestatis inuentus est Francisciti Uonia, Vir in ammis plurimum excelles, ectis dubium uter alteriit a reponendus esset. Nam cum scientia rei militaris, atr5 autoritate pares putarentur, diuersa tamen utriusAtanfitia in bello erant. Nicolaus utique dimicare par tiar,praedium ex occasione protinus sumere, hostem c
teritate praeuenire, excursione fatigare, leuis armat rae equite magis qVam pedite Pti, fortes modb atome asperos milites amare, hostium numero non torreri Francisicus vero arte,ac solertia magis uitens, raro ni se
ex destinato confligere, sedendo atque obsidendo bOEDE
si augere,peditatum multifacere , argento, atque --ro cultos malites habere, potentioremse hostem no iremere aggredi. Denirae Nicolaiis in milites indu gentior,Farciscussaverior habebatur. Erat iciter eosno aemulatio
266쪽
amulatio modo ob rei militaris gloriam, cuiuό primaς partes sibi uterque arrogabat, verum 2 ultri ingens ob veteres mimicitias, quae olim inter Braciam, ac Vortiam fuerant. Quorum alter, ut ostendimus, Piaciscopater, alter Nicolao magister ct dux fuerat. Atque idcirco non tantum νthostes ,sed ut inimici in terse bessum gerebant, necsub uno eodem1 principe, ut militarent,adduci poterant. De qarbus hoc loco haecessuri biair, quoniais ij duo omnes memoria nostra copiarsi taces virtute, ac rebusgestis, consensu omniuinceruLErat autem Nicolausphilippi copiarum dux, quibus multos annos cum imperiopraefuerat. Cum autem Pranciscuspraeter agrum Picenum, pleraque Romana ditionis oppida occupasset, permitistipedi φ eiem a Philippo dimissium,ac Romamno sectum,copiis eumporis expraefecerat. Is veris,eo tempore, ad Tusca nestum quod oppidum Francisci praesidio tenebatur=castra habebat. Expectabat rex eius aduentum, ut dina secum de Picena expeditione,quan iam animo instituerat, consiliaret. Profecto Terracinam, ingens
ad eum videndi des lorio concursus fuit. Multi enim virum illam fama cognitum, ob res ab illo gesti vide- .re cupiebant. Triduo de ratione belli aduersus pranci gerendi, quantos copijs opus foret,considiatum est.' bin constitutis, inde digre susprimum ad Ciuitatem Veterem squam Centum sin quidam olim appellatam putant atque inde Tuscanesiam,in castra rediνt. Post hac Alphon Os Caietase recepi dimisse a se protonotario cupacis foederibus obsignatis,ut ea quosi, a Legare,qui apudPrivernates constiterat, confirmarentur. Qui re quamprimum absellita,celeriter ad re-
267쪽
gem reuersus,ea rite obsignara tradidit.Per id te ris Simon Guilinus ac Gumfortis Bergonienses bonorum artium peritia clarus agati a Philippo ad sipho fumprofectisunt. Hi1pro amicitia ea,qua Alpho Mac Philippus deuincti erant, regem oratum venere, uti Picenam expeditionem vel sua causa haud grauate aggrederetur. Placere Philippo Franciscum, qui murato animo alienas partes sequi videbatur, e Piceno summouere. Dederat ei uxorem Philippus Blancam suam, quae illi unica erat:9 quanquam illa haud ex ore suscepta, at quam reice amaret. Postqam verbeum a se abalienatum cognouit, rusus inter eosgr ues inimicitia exortaesentinaxima vero abalienati nis eius causaputabatur, quod Philippus Nicolaum, qae uniuersis copi' praefecerat, in magno honore hobebat Itaque adeo vero illitu pracsit indignatio, renon ante Nicolai mortem, quamuis rogantibus amicis , Philippo reconciliari potuerit. Rex legatis resto
dit, se quoad fidem suam pertinere id sciret, bellum
suscepturi, m: ct quoniam id isti qxoque placere cognosceret,iac se impensore cura persequuturum:idinodosi rogare,nt Philippus inpropositopermaneret. Turpe enim postea fore inchoatam expeditionem defixere, ne id faciti metu, aut minu3 honesta causa putareturi Sperare se Dei optimi maximi ope, qui sanctifΠMam Chriyli redigionem impune violari non sinat, Romani pontificatus opes restitutum iri. Ad ea legati hanc esse
immutabilem Philippi sententiam. pergeret mo o, copias in Picinam mitteret.Quibus compositis Amaiadum Vrgetensem Epsopum, excellentem visu, a ciboim Vrsinum, Berengarium Harilium legatos ad pontia
268쪽
pontificem misit qui ei de pace congratulares se, eius
autoritatisummittentes uo nomine virium prast rent: ijs benigne apotificesusceptisiunt. 'Ithacn renotario ad legatum,atque in ad pol cem reuerri iusso:qui qua acta de pacefuerant, comprobari, Mique adstassent curaret: in bellum Picenum toto iam Mnimo in insens, Neapolim redire. Caeterum quo in gis suam voluntatem udium erga Romanum rificem restitu apud omnesfaceret lice per 'acis conditiones haudquaquam tenerem ipsi in eam expediarionem proficisci statuit: necper vicarium sedpers ipsium bellumgerere : cunis uniuerses copiis in Picenucontendere, Atque ita nulla interposta mora in prata Campana,copi, s omnibus celeriter coactis,primo quoque tempore per Pelignos, ac Marsos iterfacies, qui que millia passuum ab Aquila castrafecit. Erat ea posarmis piri s inprimis pollens: praeualebais in illa ea factio, qua Renati partes in bellastequuta fuerat . Ea Aipam sica appellabatur: cuius princeps dignitate atque autoritate erat Antonutius vir rei militaris, se iam senior eritiorum atque ob id elin fides πρnnullis , qui apud regem erant, Auspecta habebaturi Cumque it castris rex tiset, non contemnendi quia dum Muersfactionis homines ad eum clam profecti monuerunt, ne urbem intraret:eomparatam enim esse ab syrmutiq magnam clientiμm manua qui inmurbem ingressum obtruncarent. Qua rex tanquam rana astematus nihilosecius postero die,rti constituerat,
nullo sus,icionis signo edito ingressus urbem est. Ne quisqua omniumrime res regis fiducia deterruerit.
269쪽
nu aeris,qui non obedient ime regi oscium presti- rerit: nulla prorsus honore erga eum ab Antonstio, iuli hi fictions hominibus pratermisso. Vrbe transemissa, quina millia passuum indecora posivit. Inter haec protonotarius,quem ad ponti sice profectum diximus, senas ibi enim per id temporis Eugenius agebat profectus,nonudos Cardinales parrἰm Italos,partim Gaiatos omni studio, ne pax rata haberetur, apsid pontis intercedetes reperit 'Carorum ubiprotonotarmm -- dixit, in reiectu paci ct ipse annuit: quae , legat egerat rata habuit,comprobauit . Postquam regj lcgati ad pontificem profecti mandata exposivere regem est subjcere eo autoritati pron unctarunt. Quibus benigno restonsedato, Eugenius ris usprotonotarium' ad regem mist qui ct pacis o reserviati regni dipi
mala ad eum deferret. Quorum alterum, quo pacis 2 foederis comprobatio continebatur, accepit ali exu de regni confirmatione,quod in eo nona a addita erant,
qua bi bax satis placebant,re spuit,quanqliam eas ieriores reges pontificibus praestare mos ei iri. Et quo-κiam regi nou nu a pulpicio iniecta fuerat pontificis ac Philippi con stiratione ,sbi in Piceno insidias parari,
cum iam Picininus Picenam versus scin exercitu co-
tendisset, aucta est ei nonihilsiulpicio,nec nansatisθη- cera fide Eugenius secum ageret , qui ea in eo foedere comprehendi voluisset, qua se haudquaquam protituram ciret. In primis vero Ioannesantonius Tarcii tinus princeps,alas nonnulli regni proceres,quos in ea expeditionem duc bat,ne ulteriusprogrederet rore
si b nt: qxa quidelis res iduin nonnihil consili, incer ureddidit
270쪽
HI ST. LIB. VIII. L reddidit. Tandem omnisas circunflectu,quummi r dirum turpem fore existimaret, ne unum Pι intrium in discrimen ni se se videretur, qui iam ad Bisum castra posuerat,nec par copin Franciscorrat, aduersis euota enim fama erat aduentanti progrediendi consilium cepit Ioanne Liria,claro equite cupeditibus metiale ad eum praemisso: em pirum non de tantum,morum1 Argantia, verum etiam obgrauias e adita pericula dignitatis suae tuendae causa valde diligebat. Qui cum Picinino comunctaspermagnum castris in
mentum accesit. Cum, rex e protovotario susticiones in quaι inciderat alsas e se cognouisset, constiaraitfallax potius consuumsubire, quam Hascepto mel con filio discedere. atque ita castris motis, conti- aeto itinere, Nursiam persus profectuses, eo conisitions su qui Ioras a Piciuino obsidebatur peteret.Ibi G Nicolaus cupide Gnctabat, propterea quod valviscrebruerat, vidiximus, Francisi eo cum emnibus co se, ut usi ope ferret, propediem xeuturum. Nec dubitabatpostquam se cum rege conivaxfet,sore,ptFrauci sus constium mutaret. Cumqj ad septem mitilia passuum a Nursia castra postvisset, venit ad eum=cimniin,qui tantioer cvjs praeessent,in castris relictis. Ad riginti equites Magni, o clari in armis viri cumro accessere. Iberant autem castra regia a Bisto haud ampliu exdecim millibus passuum. Fuit illius aduentur regi perquam gratus, praesertim quod tam libere ac paucis comitatus equitibus ad eum venisset, maia tum , ex ea animi ducia, quam illa in oviui semone prae se ferebat iam omni si fictoveposita, constrinatus est. Neque enim ridebatur dubitare N:colaus,quin ubi