장음표시 사용
341쪽
cit. Haud muliops,chm a tanetis legati Roxiam re ni ssent, ut publico nomine 2 ipse partu pontificatu Nicolao gratularentur,psouam osci unctiJunt, cum Gud Pontificem in belli mentionem incidissent , δε- ere, non placere Venctis besium aduersus Philippum diutim continuariri soli pergratum fore siporifex lo-gatum quempiam Ferrariam mitteret,quo cuctarum partium legati commode conuentura escnt, u ibi de communi Italiae pace ageretur. Omnibus ita palam
fore,per Venetos non stare quo minu Masmas pax in Italia feret. Quod cum pontifici vehementer pi cui siet, cupienti Italiam diu bellis agitatam aliqua δε quiescerrimissurum e breui Ferrariam legatum reis cepit Iisdem prope verbis, legati Tibur pro tecti, apud alphonsium i s sunt. Quitus benigne auditis, nihil βpraetermissurum restondit, quod ad pacem consteie tam pertineret. Nihil enim hoc unobi maiori cura esse, Italia pacem cunctis prindipibus populussi quibin bene uiueri cura esset, maxime omnium optandam esse. Per eodem dies ct a Floretinis legati ad Imnissem eadem de causi profecti , po 'quam pontifici debitumo tum exoluerunt, Tibur, ut ius erant, alutansignaria ad regem acre fere, remotis1 arbitris, mulcacum eo de pace collocuti sunt, quibus iridi ni, ut Veneris, restonsium datum, communem Italia pacem atque ocium magnopere a se expeti,stfib eis nev c ηMoy sessi opera, nes re vlia defore, atque itaste plenos a se di- nn sit. mist haec, cum de legatis facis causa, Ferrariam
mittendis cum pontifici egisset, mi seispotifex Ioannem Cardinatim Morinbem, natione Gallum, virumpi ter
342쪽
prater: ruris scientiam,a quavis magina natum, se ni omni negorio constultissmum, cuius etiam opera pontifex in mazimis ct graui mis quibus anque rebus Nebatur, ipse Carasse um Caras avi, ac Matthaeum Messerim n Ferraria mi siue pacem ,sur et i lucras fuere Te teri madent. Quo pro scctu omnium prin.ci pum ac diuitarem ligatis,cὴm de pace agi coram pontificis legato as ox tiro Ferrariensentim principe captu tiser,Ma rhaeus Victorius,ae Paschalu Maripetrus Venerorum legati, quo belPVm a ciuibrustiisgestu ex μcusarent,ante omniadixere, urbis stra conditores, s illa olim teterrimi tyranni arma fagientes in humili, bus paruis , insulis erpetuos, adeo aestuari', in qui baue νrbs illo insita est, urbis iussundamenta iecisse. nec maiores suos unquam voluisse, neque exsie jnos posteros alios populosui cares eas aerumnas perpeti,qua i uileia,Patavio, Astino,nobili multi altis civi ratibus Daha profugi, aut ab Attila, aut a Barbaris
abii posita paM essent. Quin potitu eam urbem patria 'expulses perfugium unicum ac domicilium fili sepero
haec eclara maiorum instituta eorum remp. inean magnitusnem crevisse. Se itaque tum natura,tu con suetudine utatomni atqste instituto, ita comparato
6st,fr no nisi lac thac me Areip. causi bestas cipere statquepersequerentur. Si rein contingeret rei a lippum decedere, qui ct mortalis esset, O plane iam grandis nam ct Mediolanen siespace eorum non a stemnarentur ,sesepro ijs qua Philippo per bellum ademi M.fit,tantum agri ijs collaturos,ut nemini amplius ambiguum esset, Venetos tot in Italia bellorum haudqua quam auctρres extitisse. PoIt baec cum de pare mentia
343쪽
. 3 BARTHOLOMAEI F AC IIcoepta e seiseri, adiecere, quoniam bellam a Philippo iniuge motu esset, debere Philippum, iure violati su
deris , quantum ipsi argenti in belli sumptum e buissent,repraesentare. Et quoniam trailippofortasse di turnis bellaru impensis exhausto, no esset unde in pra sentia dissolueret petere se certum pignus,donec ei seruuendi potestas cset. Ad ea legati regi, Venetos Philippo praestare ident debere i ies bellam aduersus Philidipum iniustes cepisse conuinceretur. Eam autem con trouersiam apud pontificem maximum Romae facile cognosci, missiposse. Caeterum Veneti eius rei discoptationem quam pro comperta habere se dicerent, ad pontificem referri noluerunt. Atque ita disiceptando tiale consumptus est dies. Multis vero iam diebus ante Philippus, Venetorum exercitu Abduam flumen transigresso, curis anxius, ac dissuens suis rebus, ad Alphon simimiserat oratum, uti quempiam e suis, qui cum intima consiluia sua communicare tutopobset, adse mittereri,
Quod cum a bonos a se haud temere requiri sibi per
suaderet,Ludorircum Podium, cui vehementer fidebat ad eum misit. Quo Mediolanum profecto, ut agnouit Philippus ex uteru, regia manu praescriptis, hunc esse. quem adsie mitti rogaueratisquam de rege,quae voluit , percunctatus audiuit, vocatum a se inquit, ut in eum regio nomine omne ius potestatemh imperi, sui transferret. Pest quieti consulere, atque a tantis bubfluctibus sest quam maxim e ab rahere:proinde rogare, atque hortari uti is rerum suarum posse onem acciperet: quam s repudiaret, cui sua traderet non. defuturum, ea L fortasse in huiusinodi virum perum rara, ut eam restui se rege pos ea sero, ic nequicquam
344쪽
ΗI ST. LIB. IX. 3ost paeniteret. Nam cum quotidie magis magis 1 ab hostibus Remeretur, Mediolanum iri cii exercitu progresiis, subierat animum eius deseratio quaedam,omnia impendentia pericula circumpectatis. Ludovicus vero cum mandatum a rege nullum haberet, quosibi de his transigere liceret,ueritus nequid regem ossendoret,renuit: continuos ad regem, ita iubente Philippo, magnis itineribus redi,t, ab illa ,s ita placeret, trus respotestatem accepturus. Quibus cognitis Alphonstus, ne Philippi imperium in inimicorum potestatem perueniret, Ludovico eius rei potestatem fecit. Caterum eius deliberatio in alterutram variantis sententiam,
ne id auaritia imperi, essescisse videretur, paulo serior
fuit. Interim Philippus primum ob aduersam valetudinem oculis captus,dein ex ipsa arce, hostilium arm rumstagore audito, vehemeter commotus, vita taedio simul is languore mortem obist. Quod cum Ludovicus Parmae cognouisset, regemι praeterea ab eo haeredem institutum: rerum Mediolanensis libertatis cupiditate incenses Reip. administrationem arripuisse,i P quonam idorum carpta euaderent,retia Atrouer, o itinere Regium Lepidi venit. Quae postquam Alphonserenuntiata fiunt: veritas, ne Venetorum opes pluS n mio crescerent,Modiolanensibus oppresiis,Cara bellum
Caralsam,ac Matthaeum Male feritu, qui adhuc Femraria erant, confestim Regium proficisci iusiit, atquerna cum Ludovico Legatos ad Mediolaneses professi pqui qua nam e get eoru mens, di genter scrutaretur, uis hortarentur,ni constanti animo aduersusio-'s gererent bell/m est ijs haud quaquam defutur i. Quibus ita constitutis, ulterius progrediendum aes v s
345쪽
eratus,vi hostibus terrore intecto Mediolanenses tanta belli onere lexaret, Tiburi degressis, adhuc incertin in Insubre ne iret, an Hetruriam peteret, pro Vmm cpis portunitate co); filium in itinere capturus in Sabinus abjt. Ac primum Farfam ad nouem mi ta dispuum a Loviaprofectus con litit: reliquum cquitatam,qai ad te venturus esset,9 item Eximinum Cor Pani, Ma thaeum Pu:adGn,ac Ioannem Oletiana cpperiens, quos Ferdinando ho adolescenti ad regni gubernacEla costiarios ac rectores reliquerat,ad se idcirco ac Visos, ride rebus, quas stabsente, gerendi causa bellι agi velelet,madata ise traderet. Quibus ad sepresectis,ct qai opus erant edoctis,inde movit,atque in Sabinos per e xit. Quibus in locis aliquot dies ab eo consumpti, dum ex Insubribus certiora stire expectar: ibi ct pro ea .
micitia, qua illi cti Philippo fuerat, O pro osscio, quod ab illo haerest stamento nuncupatus est, magnis en retissmofunere ei iugia persoluit, Indes digrediens, m resumine pae iacto exercitum traiecit. Progressus1
haud procul o orta oppido substitit. Ibi duplexse pa-debat iter: alterum per Tudertinos in Gariam Cisalpinam,alterum in Hetrariam. Itaque aliquandiu dubius Letiti utrum potitu ingredererer. Nam ex altera quidem parte verebatur, ne Medio etnen sis, quθrum salussibi in uti curae erat, a Venetis opprimerentur, qui maiores cop as habebat ex altera vero cogitabat,
si Florentinis bellam inferret, fore, ut ij rerum domesticarum metu a Venetis copias di Verent. Quiba in IIetruriam abstractis, bellum Mediolane tu haud erat dubius leuiita fore. Denique cam Hetruriam p scro ccy't M t, yirtim ponte, partim rari Tyberim
346쪽
MST. LIB. Ix suananem sub ortum copias traduxit. Diterim Simon ras copiarum dux, qui paulo ante a Florentinis finito stipendio disicesserat, a Rege contactio est. ad milis is equites ducebat. Appropinquanti agro Floreutino re I cum equutata, ct aliquato peritatu obuiam renit, copiaουίδε cum illo coniunxit. His copi' auctus rex, Vm Florentanum ingredi, haud hostiliter tamen , carpit: eram fore, uti Florentini metu ne bellam in sese tras ferretur , copiaου ex Ioabribus reuocarent: ipsissi per Hetruri pacatam, ct amicam ad opem Mediolane-
sibi eremiam proficisci posset, C ι aut ad Montem Hotianu peruenissu, leguli ad tum a Smen bis
oratum v ere, ne quid incommodi ditisnu suae populis,qus nitimiFlorentinis essent,aβis inferri pateretur. Quibus restonsum a regerit, venis se in Hetruria era aπImo atque consito, ut newinem inimi u afficeret: communem a se totius Italiae pace , o tranquidit, rem optari. Mutuisse ideo Florentinis bellum inferre, suo illarum animos a belli consilijs ad pacem retraheret. Si ex Insubribus copira reuocent,nu Iummi inmjs bellum aut inimicitias fre. Pereos e dies Ianos iis Attius, ac fernardus Medices legati a Florentinis adrage Penerunt. Hiqfcta loquendi potestate, in hunc fere modum locuti sunt: sudieramus, rix, iam ante quam Tiburi discederet ast se te Hetruriam pote-re , a bellum ciuitati nostra inserendum. Et quamuis eius nEnci, autores haud tamen leues essent, tamen id nobis persuaderi nusto modo poterat, animo voluentia Spacem, am amicitιam,qua nobis cum Araratim regibus, maioribus1 tuis,multis lanificulis, ars adiaucum singularissuat. Repetebamus memoria multa
347쪽
sta BARTHOLOMAEI F s CII fc magna beneficia ultro citro1 data acceptas. Veni ebant in meo rem mutua tuorum,ac nostrorum rimum
commercia, atque holpitia, quae cum nulla alia gente in omni orbe terrarum,aut maiora, aut requentiora nobis extiterunt. Cogitabamus,postqua regno Neapolitano potitus es, nihil nos inolitos esse, quod flatus tui quieti incommodaret. considerabamaespraetcrea naturam tuammon olere te bella iniustasiusicipere, ea, res una pol imoni nos in hac sententi a confirmabat. Te nim,cur is inter nostri temporis reges opibuόporem risiimus, auctoritate amplisimus, aetate, rerum L mi-
itarium a su graκisiimus, nihil aliud praeter decus ct gloriam , praeteri pacem ct ocium χqimis bella gerentibus proponi solet) quarere existimabamus. atque hae quide rationes ct causae uberant,cur non satis crederemus ijs,qui nobis bellum abs te futurum praedic ant. Verum postquam comperimim te agri nostri fines iam in ressum, hostili animo aduentare quanquam
nodum gladium nudaveris id maxime admirati,v nimus oratum pro reteri amicitia nostracta quam a versus nos concepisti,ira positacia nostrorum iniuri',ac populationibus milites tuos arceas , ut1 nobis e ponas , qua nam huius tuae indignationis causafuerit, ut ea ciuibus nostris renunciata, aut re aut verbis tibi satisfacere queavius. Ad ea rex in hunc fere modum: Haudquaquam vobis ignotum esse, Floretini,arbitror,
id quod res imi domit) confinia mea,postquam regni Neapolitani composfactussum ,sempercsi pace totius italiaefuisse coniuncta sempers i unum mellectasse.
suippe qui hanc uvam rem mihi maxime omniugu
riobam existimabam fi quantum in me esset desessa
348쪽
HI ST. LIB. IX. Isiam ludem tot malis 2 calamitatibus Italia requiem darem. Neque vos praeterit, cum adhuc Philippus uiu ret, Eugenium pontifcem maximum, meopolisiimum hortatu, Legatum Italicae pacis componetagratia Ferrariam misi Oe,1uo etiam ego is Philippus legatos nostros,vos item ac cij vestros misistis. Caeterum cum ea de re agi coeptum esset, Philippi tmisatura mors pacis mensiones stulit. Ouo mortuo, Veneti,quos rebamur
omnes bellandi taedio iam tandem affectos bello finem impo faros, Philippi imperium occupare conati sunt. Quorum legatis cum per eosdem legatos nostros obietium hoc eget,non respondere is e verbis, quibus paulo ante Philippi mortem us essent dixerant enim inter caetera ut eorum verbis utar in ea disceptatione cuni ke pacis legibus tractari coeptum esset, Philinu omnis belli causam ac fomitem fuisse, qui ex bellis bellaseres, requiescere no postsed constiliapro re ac tempore capi solere responderunt. Tunc vero palam factum est sed quod multis adhuc ambiguum erat eosscilicet, non Philippum tantorum bellorum causam extitisse. Nam qui mortuo Philippo contra Mediolanen sis adhuc irriti arma retinent, cum pacem tranquillam habere possint, ij plane besti satores ac fomites esse man e to co- uincuntur: quinetiam huic dominandi libidini non
vulgarem quandam verborum crudelitatem adiec runt. Non modo enim non excusarunt immoderatam
bellandi cupiditatem ,sitasenatum ita quoque decreuisse dixerunt, ut qua Philippo reliqua erant qua do in eorumpotestat perueniret militi adpraedam
proponeretur:qua voce an vitiferocior aut immanior
si haud sicio. Non erat iis satis, quod Philippsi perpetuo
349쪽
m PARTHOLOMAEI E AC DAEtque immortali bella lacessissent, nisi ct MediolanAses, quibus nulla geris in Italia pacatior e I, libertatem tueri conantes, acerbi simum struitutis iugumsubire ceterent, idoli pise vestris aditi quod mihigrauius
ol) quibus illi aucti, ustui Mediolanensem agrum
Iora pace, omni strigam ac rerum copia refertum,crudeliser vexam,acoripiunt Cum is me aequo iures' ct t,rescisis, Mediolanense impertam,atque adeo omnia quae Philippus tenebat,quem ille moriens haeredem instituerit, ct copiarum vestrarum adiumento, quas ex insebribus reuocare noluistis, haec incommoda n stris Inferatur. ob eam causim armasuinere compsivisus, veni,n hac a meis sposm)iniuriam propellam, ximh ut aiunt quod per leges licet τι arceam, Atque ideo tardus iter feci postquam Tiburi difices, vivobis Paci, satis daretur, ad res vestras, mecum ,s ea meus robis fuisset,componendin. 9uod postquam neglige
ria veItim nequicquam expectari animaduerti, propostam expeditionem persequi constitui Vos itas rebus pestris, ut videtur conssute, postquam sum monui audire noluistis. Haec ubi legati audiere, nutu restου
dato, rehementer a rege petierunt,utibezoas neret. donec js SeWatui renunciatis, quid is censeret elucifisent. Quod cum privetis abnueret, tandem precibus xi- Eus,qui is dierum inducias Florentinis concessiram in eo inter imbelli fusticionem magis adimeret, inter Florentinum ac Senen sim agrum exercitu ductato, ad sex millia passuum a Senis cosedit. Post quintum diemctim Florentini nihil responderent, castrammiti scprimo ivter Rinctum quod erat Florentinorum castellam, ac Senas duxit. Cum I ib: c astrametam esset. Senenses
350쪽
Senensissuspicati eum per fallionum capita eniti, ac Druere ut eorum urbe potiretur, confestim armc 'sintra rrbem,ct ad portas dissuerus ob eamq; uspicionem iebat,urparum connimtuum in castra de se retur. Quod νb: Mnevit, extemplo ad eos lagat Vm mist Franciscum Maumellam, quo viro tunc in metu quibam rebus utebatur,qvi eausemodis picionem ranam esse demonstraret. Quorum amicitiam non Iam optabat, quod reum ab idis in bello auxilium expectabathonqua multa ac magna polliciti fui sient qtiam ut indemi copia commeatuum esset,quos abuti co trahere laboriosium, ac sumptuosium esset. Qui a cito Martiae Io, ea usticione nonn hil leuati, comm ata aliquanto largius in ca Ora deportari permiserunt. A' Rincio inde,continuo inter Senensem ct Florentinum agrum haud hostiliter itum,donec Pomarantiam pem iv.itum est. Quod castellum, primum omnium a rege hostiliter petitum, eo ipse quo venerat die, piis circunsis captum atque direptumest. Ad castrum Nouum, inde in Volaterranum mouit: cuius incolae curita Pomarant, clade, confestim ari certamine in Dditionem venerunt. Idem fecere aliquot castella circuiecta, ne per vim idem agere cogerentur. Post haec Montem Castellampetist in colu situm,natura atque operem nitum. Quod quonia haud expugnabile videbatur,c
siris haud inde procul positis,ob dere aggressus est. I
ter hac Senenses e Florentivom metu ,sue eius aspicionis causa quo diximus cum otasse aliqua adhuc pestigia animo restirent, conuatus perparcesium mittere, eos, non paruo precio veritare. uod cu ALHonsilin animaduerteret, rursus ad istos vir in , qui de