장음표시 사용
221쪽
filius. Cum vero Circes filium duo nomina in epico carmine habuisse non sit verisimile, credo mutandum esse in καί, ita ut tam Circe quam Penelope altero donetur filio. Restat ut d Ulixis morte nonnulla observemus:
Si Telegonia, si omnes fabulae de Ulixis interitu plane nobis essent ignotae, quale mortis genus expectaremus quem finem Homerum heroi suo post tot labores et errores destinasse inter
omnes, nisi qui sensu poetico prorsu essent destituti, conveniret Nuda mora unusquisque exclamaret , mortem placidam, lenem cum in ea sola lectoris animus acquiescere possit. quid si omerus h πολυτλητον, qui tot pericula et aerumnas exantiasset ut inter suos quietus reliquam vitam degeret, ab ipsonlio trucidari cecinisset Taedii pleni ad unum omnes carmene manu eiiceremus; nam licet et vita cottidiana of thsatrum hodiernum nos doceant, improbum non semper puniri, probum saepe merito praemio privari, carmen epicum, quo describunturres non ita ut lint, sed quomodo poetae imaginatio eas sibi proponii, exigit ut ignavus spernatur, fortis celebretur, heros in certamine cadat vel victor merita quiete fruatur, ita ut iuniores rebus fortibus narrandis ac depingendis ad facta non minus fortia excitari possint. Et velut diem laboris et dimicationis plenum sequuntur ναθηματα τῆ δαιτι καὶ πνο γλυκυσ, sic tranquilla senectus obitusque placidus finiunt herois vitam laboriosam. Quod si ipsae res gestae dulce illud epici somnium
222쪽
perturbant, herois mortem extra bellum vi nefaria allatam paucis sed Oetiis verbis refert ii nam amplae huiusmodi descriptiones tra corum sunt, adversam hominum fortunam, vanas spes, inanitatem vitae nobis ante oculos ponentium. Cuiusmodi moeroris cum in omeri verbis laudatis nec volanec eatigium appareat, statuendum est, omerum mortem mili--m Post senectutem curis Periculis e sistam inter Om- tam heiatim ac revertim crum heroi m destin M. Nec secus fecit foethius qui Faustum suum post varios casus et labores a populo industrio ac felici circumdatum, dulcem mortem obeuntem, pulcherrimis versibus cecinit . Et quis verus poeta aliterfecit unquam 2 Libenter igitur mea facio verba F. F. Welchori Der Epische clus 188 p. 623 .ein sanctor Tod auager dem Moero merde dori itin im Alter naclidem erranter sic die Volvor gluc lictigesehen, eschleichen Dies Voraussagun verbinde sic mitdem chlusae dec edictit solbst, der sic aus das segen--tige deschrankt, gum rheulichsten Ausgang und irgen etWassidera ala ac iure der gelahrioso Ruherius dem an undi dor eimat bis gum ebensendo ac langen Gefore des
Triogs und de Beelahrten, timste de Molite de minem der Maeci nichi. 'Haec poeta voluit expressitne quoque suis verbis Inversibus supra allatis nihil est quod tali sententiae adversetur, B verbum πέφνη quidem, quod vel de morte mitissima
223쪽
a deo immissa adhibetur cf. p. 211 ann. 2. At verba ἐξ ἀλόσ2Negare nullus potest verba: θανατο ἐξ ἀλδ αβληχρὴ ἐλεoσεται' signistrare non posse: mors mitis e mari veniet. ' Nam quae est mors illa, quae e fluctibus aliquem arripit et tamen suavis audit Num forte si Metoc moseop μέγα δαίμων ἐξ ἀλό se 22 2Num si quis aestu mergitur si piratae te trucidant; si ipsoalius e mari veniens inscius te porimit 8 Estne θανατοσι βληχρoσ2Immo omnis mors e mari vehemens est. Quid igitur Perperam, credo, verba ἐξ ἀλό cum λευσεται coniungi solent. Veram viam poeta indicat structura o ἐξ ἀλδ stoici, ubi ἐξ ἀλδ inter o et diobposita sunt. Quid sibi vult illud αἰτῶ 2 Oppositum est τοι ἐταίροισ.Ηis mors venit in itinere maritimo cum essent, heroi ipsi cum extra mare sit obveniet Arcte igitur coniungantur verba o ἐξάλ. αἰτῶ, licet forte durius videatur. Quid enim orisimilius quam Tirosiam voluisse , si Neptunum perpetuum adversarium sacrissciis placaris, ritillum e mari Periculum tibi postea erit timendum P in vero intellegimus e mari Ulixi mortem esse venturam, primo syntaxis offenditur, cum locus ipse vocabulorum ἐξ ἀλό positorum inter o et det indicet ea
non cum verbo ἐλευσεται sed cum o αιτ esse coniungenda;
deinde,omero obtruditur dictio pythica, quae prorsus a lingua eius nativa est aliena, nam cur non addidisset, quid illud periculum foret tertio parum apte Ulixi promittitur leni mora; quarto ineptissimum fit sacrificium Neptuno oblatum. Immo, prorsus mente captus fuisset sapiens Tiresias, si ita esset locutus: si tandem aliquando maris pericula effugeris, iterum tibi erit vagandum, donec in locum ubi Neptunus hominibus est ignotus, cultum eius introduxeris. Quod si feceris et sacra deo placando idonea ei obtuleris .... nefanda mors ex ipso mari tibi erit exspectanda. Certissimum igitur habeoruomerum de morte violenta Ulixi a filio illata, nedum de radio ratae pastinacae, omnino non cogitasse. Tunc demum intellegimus quietum responsum Pone, lopes ali 285, quae postquam Ulixes Tiresiae dicta ei rettulit,
224쪽
. εἰ μὲν δὴ γῆρά γε θεοὶ τελέουσιν δρειον,
I ελπωρή τοι ἔπειτα κακῶν παλυξιν σεσθαι ' ij.
Eactenus de omero Apud Eugammonem autem Ulixem a Telegonoratio esse interfectum, Proclus tradidit. Nihil quidem in Procli chreatomathia inest de radio ratae pastinacae, Sed poStori, Hygino excepto fab. 1223, iuvenem tali telo usum fuisse ad
unum omnes asseverant e. g. schol ad 1 18ι , τ. πατέρα
διαχρήσασθαι τρυγονο κέντρι' ' Ex Aeschyli quoque parodia i , qui radium non hastae amum esse fingit, sed per ardeae alvum in Ulixis caput immittit, vicio hoc telum non fuisse additamentum recentiorum, puta Sophoclis, verum genuinam partem antiquae Tolegoniae. Est quidem opinio admodum vulgata e verbis ἐξ αλό perperam explicatis ortam esse illam fabulam de Ulixe a filio crudeliternecato, sed ilamowitet negat fabulam tam tragicam a recentiore auctore excogitari potuisse. Sunt eius verba haec: der
g suchen ausgog das ist in votivrionis gemalliger dramatischer rati, dasa in Spatiin des pos es iret ordachi haben ann Eben o enichann es aus inor Erularun desἐξ αλo hermage luget sein. Revera argumentum illud patris aratio inscio trucidati, neque ab antiquis alienum erat, ut vel docet Oedipodia, neque a Mythis germanicis Necnon arbitror nimiamradem etiam-
225쪽
nunc haberi asseverantibus, multos mythos, qui tragicis fabularum maioriam praebuerint, ex uno vel duobus Homeri verbis malo explicatis fuisse ortos Fuerunt sane forte ante Agamemnonem, qui vatem suum invenerunt, licet Eomerus de iis sileat, sed fuerunt ea quoque ab heroibus sevi , quas omorus non tangit. Sic e fabulis, quae do πολυτρone Ulixe instipuli ore vigebant et vivebant, artem aliquam in Odyssea sua optimi sed non unici poetae posteritati tradiderunt. Randem materio Sophocles tractavit in tragoedia Niptris, quod nomen licet semel tantum apud Suidam et Photium reperiatur, cum alibi tragoedia audiat 'Oδυσσει ὰκανθοπληξ vel D. τραυματιασ, vulgo defenditur Ciceronis auctoritate allata, qui Tusc. docet, Pacuvium Sophoclem imitatum esse in tragoedia Niptris Argumentum hoc est: Ulixes prorsus incertus de sensu Tiresiae verborum adiit oraculum Dodonaeum rogaturus, quantam in regione hominem rerum maritimarum ignarum invenire posset. Simul responsumtulit, ut a stilo caveret mortem. omine illo haud dubio in Epiro fortasse ad montem Oetam, invento Ulixes suis ignotus Ithacam revertitur, sed agnoscitur ab Euryclea, ut in Odyssea est descriptum. Eodem autem die Telegonus missus a matre ut genitorem quaereret tempestate in Ithacam est delatus ibique
agros populari coepit. Clamore orto Ulixes cum advena arma confert, qua in pugna graviter aratio inscio vulneratur saucius deinde domum translatus increpat oraculum Dodonaeum; Beoni semper mortem a Telemachi manu exspectantem radio venenato a peregrino pirata in se coniecto laetate vulnus accepisse; quare nemo tam sit ineptus, ut divinis responsis fidem
Telegonus quoque Ithacam veniens pro praedone habetur./ E. g. bellum Teuthrantium non ortum est e verbis naλιν πλαγχθέντα . sis. De qua re vid. Thraemor Pergamos P. 16o.
226쪽
haheat 3 Advenit Telegonua, fit ---ein g, Ulixes caeca fata sortis humanae lamentatus e vita discedit, quo facto filius moestus ad matrem Circen revertitur. Secutus sum tam fragmenta Sophocli quam quas tradideriint Monus, Oppianus, Dictys Addit Monua sub finem fabulae apparuisse vinervam, cuius monitu heros mortuus in insulam Aeaeam sit deportatus, ubi sepeliretur. Eiusdem deae iussu Telmonum Penelopen, Telemachum Circen uxorem duxisse. Talia vero finia nonnullis, ut mihi, magia Euripideus quam Sophoclis ingenio videbitur, quare potius credent ophocleae fabulae exitum fuisse ut apud auctorem Odysseae Periochae a Burimanno editae, cuius ultima sunt verbaL. -θωνα-Tηλέγονοσ
Utu id est, unusquisque iam observavit de itinere in Elidem nullam apud Sophoclem eri mentionem hunc autem de suo vel ex Homero addidisse oraculum i d Dodonarum, quod ut Pythicum illud in Oedipodea, totius tragoediae cardo factum
est. Declinavit tragicus a via quam straverat Eugammon, ut pro suo ingenio materiem tractaret.
' Audi Oedipodem insolum patris ovis l