Historia conciliorum generalium, in quatuor libros distributa. Auctore magistro Edmundo richerio... Accessit huic editioni ejusdem auctoris doctissimus liber qui inscribitur, demonstratio libelli de ecclesiastica & politica potestate Parisiis primum

발행: 1681년

분량: 145페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

et 1. De fustibus meia temporis. x II. De non essenandu bonu RomM Ecclesia. xii I. Bem propter q/M G quomodo Papa possit corrigi, ta deponi. xiv. De ex tirpinti ne Symonia.

Hoc ad esto, quo acta per Nationes deputatione pria dia, Meat udae Mentia Papa libere ad propria remeare. Quo in Decreto septem digna observatione se onerunt; Primo, Syn diim , tanquam immediate praeditam auctoritate a Christo , certas leges & conditionci dicere indubitato Pontifici proxime eligendo, ut Ecclesia in capite & in membris resorinctur , quemadmodum his vocibus patet, decernit quod futurus Pontifex debeat reformare Ecelesiam in Dpite I in mem , csc. ocirca Eic nonum extat monimentum praxeos eminentiae Concilii di Aristocratici regiminis

Secundo , Patres cavent ne ejus di reformatio a solo I ontilice Romano , aut per ejus privatum & peculiare consilium fiat, ut a Leone X. actum est Sessione 1- Synodi Lateranensis anno M D X i I.

sed volum dirigi per omnium nationum depuratos ; ita ut priuia quam di Ivatur Concilium Constantiense , singulae nationes 'quos viros ex suis nationibus legant, qui curam reformandae Ecclesiae cum Pontifice gerant, & licitum sit sinis is nationibus sese in patriam

recipere. 1

Tertio sanciunt, ut ejusnodi reformatio siecundum Myuuarem Glonum regimen instauretur : quibus verbis duo requiruntur &. scribuntur. Alterum est summo jure non procedi oportere ad Ecclesiae r ormationem: quia cam velle ad normam Ecclesiae primitivae revucare, perinde esset ac si quispiam tempore Pompeji, S Julii Caesaris rempuolicam Romanam ad Curii Dentati, Fabritii, aut Catonis m- tonu mores redigere studuisset: Enimvero in Politicis, summum jus summa injuria: Unde Ecclasiastis v ii. Noli esse is multum neque plus sapias quam necesse est, ne obstupescas. Quam ad legem si Novatores attendissent, Ecclesiam schismatibus ditarinatam hodie non habere mus. Caeterum inj ia Scriptores transmontani de Synodi Constisti in

102쪽

CONCILIORUM OENERALiu M. io 3lsis, & Basileensis decretis conqueruntur, eaque respuunt: cum si accurate tenerentur, longius qui ab Ecclesiae primitiva disciplina a se semus, quam hodie curiae Romanae placita a Synodi Constantiensis, &Basileeniis constitutionibus recedunt.Sed ut ad alterum punctum,quod in praemonstrauir, veniamus, fler bonum reg-en Patres jus commune de moderationem Aristocraticam designant, quae conformior est natu rat, & sanctioris disciplinae seminarium, ut alias explicavimus. Quarto, dignoscitur octodccim articulos memoratos primum inter omnes Nationes discussis, deinde. ad Synodum relatos, ut vim Syn talis decreti sortirentur. Quinto, ex hac Sessione X L. necnon ex III. explendescit fuisse propositiun Patribu Constanti sibus Ecclesiam in capite & in membris resormare , antequam Synodus Constantiensis dissolveretur rVerumtamen plurimos, quibus disciplinae Ecclesiasticae corruptela quaestui erat, id remis & velis impedivisse, quam ob causam omnes Nationes graviter conquestae sunt, & inter alias Gallicana. Cum enim

Gersonio, qui legationem pro Rege Christianissimo in hae sacra Synodo obibat, injunimam effeta Rese, totaque Ecclesia Gallicana, ut omni ratione & via necessaria Ecclesiae resormationem in capite & in membris promoveret, Gallic a natio, ut expeditiorem viam hujus resormationis obtinendae reseraret, nomine Regis Christianissimi, &totius Ecclesiae Gallicanae prosessa & pollicita Ai, Gallicanam Ecclesiam pro quota parte sua ornandae dignitati & statui Romani Pontiscis

Velle cumulate providere, caeterisque nationibus, ut idem spondcrent, Rasit: quam in rem legendus Ger nius in discussione huius .propositioni. ; Sententia pastoris etiam injusta est timenda ta tenenda. I uestatim atque haec Sessio XL. celebrata est, de octodecim Articuli in Morati pro futura resormatione Ecclesiae Synodice conclusi sunt, Nintio Gallicana quatuor aliis Nationibus indixit & signiscavit se certo die conventum & deliberationem habituram de materia & jure ami=rarum singulis enim nationibus in move positum erat sese privatim

commonefacere , quibus de rebus essent tractaturae in quo si vellent de iisdem quoque rebus in suis nationibus consilium iuircnt: qua re audita, caetcnae nationes deputatos suos ad conventum nationis Ga licanae miserunt, ut huic deliberationi, cpiae de annatis erat latura, interessent: tumque septem dies cadent. de te est disputatum : vitandem colymuni omnium Deputatorum aliarum nationum, totviseque Gallicanae nationis consensu & sustigiis cooclusitan in na tione

103쪽

tione Gallicana ; -nmura sive vaeuntis nulti jure deberi aut exigi posse a Romanis Pontificibus, ta in posterum solvendas non esse. Cum itaque tantum superesset, ut Conclusio haec Nationaliter facta, SP

nodice etiam fieret, idque omnes nationes esscere conarentur, D mini Cardinales, caeterique Romanae Curiae ossiciarii, quorum commodo privato Annatae exiguntur, quo minus id fieret antinose obstitemini: utque spes Ecclesiae resormandae in Concilium proxime isti rum rejiceretur moliti sunt. Quam ob causam Nationes, quae vot . rum numero praevalebant, valde lamentari, & de sutura Ecclesiae r formatione tum aperte desperare coeperunt. Cuius rei luculentum oc-

eurrit testimonium in Dialogo apologetico Cancelharii Parisiensis pro Actis Synodi Constantiensis; Hoc unum si is, ait, quod et elus habe da unionis in schisenare tam desierato , lautique temporis , multa fecit tolerari, qua fuissent abunde nec tonabilia, nec toleranda: Video quod Ecclesia reformariis nunquam flet per Concibum sine praesidentia Dialoris ectari bene, prudentissimulta constantis: provideant i, d scissenni ta potuerint, membra per provincias aut regna: non quidem in multipticarione constitutionum novellarum, hoc ma Interturbat quam a misi , seuper exequutionem vivacem ta virilem earum legum, qua jam lata

suntabundantissime, supervacuis et reviis vel omissis. I ideo quod in doctrinis, qua ran, quae religionem, qua bonos res bres resticiunt

mores, um invenietur in hac tempestate, rebus , ut sunt, manentibus.

nec habito forti favore potentiae secularis, terminatio iubila, vel expeditata justitia, experto crede. Hactcnus Cancellarius post Martini V. cloctionem, & Concilii Constantiensis dictblutionem, quasi divinitusca praesentiens & praenuncians, quae aliquanto post in Synodo Basileensi quo tamen futurae reformationis spes rejecta suerat) actitata . sunt. Neque hac in parte Cardinalem Cameracensem praeceptorem suum, alias tam saepe laudatum a se , veritus cst offendere Cance larius, cum reputaret multo plus Deo & Ecclesiasticae disciplinae, quam humanis ossiciis tribui oportere. De Annatis autem quid sentiret, conformiter ad Ecclesiae Gallicanae apologiam , quam niox exhibebimus , declaravit Gersonius libro de potestate Ere astica Consideratione V III. quem librum, ut sam monui, in Synodo Con Ibintiensi lucubravit, & coram Patribus pronunciavit. Porro Ma tinus V. quamprimum est renunciatus Pontifex , cum ad justiun hunc dolorem nationum attenderet, se totum placandis uation

bus dedidit; quia timebat ne duo gravia incommoda ex soc dissidio

emer

104쪽

CON cILIORUM GENERALIUM. ros ei rent. Primit in , ne id aliquam accessionem ad inveteratum Ichisma repastinandum praeberet: siquidem Petrus de Luna, qua quam exauctoratus , superstes erat: & Gersonius paulo ante test tus est, desiderium sarciendi schismatis essecisse , ut multa tot rarentur alioqui intolerabilia. Quocirca Martinus Papa , quoad Ipes Ecclesitae reformandae , quam proximo Concilio sore polli cebatur, essectum nancisceretur , quasdain constitutiones pro re-lorm'da Ecclesia de consensu Concilii sancivit, ut ex Sessione XLIII. perspicuum evadit: ad cujus Sessionis calcem hoc Martini stat tum Iegitur : Decerni ta dei mus, sura approbore Gn. Do , per decreta, paetuta ta ordinara, tam lina in praesenti Sessione quam concordata cum singulu Nationibus ejusdem Concitu, tac. s.

Articulu contentis in decreto Aper reformatisne fenda die Sa ι- reste a mensis Octobris proxime praetctili , promulgara fui e.

ει esse jam sat actum. Quibus Decretis ac stat s sic cui praemi ritu reverendissimus Pater D. Ioannes Episcopus iniensis

sancta Romanae Ecclesiae Cur alis, ta Vicerancesta in de volunt a te tonum ac ipsius S σῶ , ta eorum nominibuπ, ut asseruit, respondit m hunc modum r De mandaro Ninionum respondeo , quod cent Nationibus decreta recitara, cit cuiabet Nations placet con 'ina cum ipsa per Dominum nostrum facta , ta per praemi a fatentur Helo Decreto Sessionem XL. intelligit 9 jam esse satis lum.

non intendentes propterea quod Concordata cum una Natione in ri

quo fera Nationi . erant praeyudicium. Et haec Martinus pro se dido, dit 13otius incrustando dolore, quem Nationes, & p

tmimum Gallicana conceperat, ob remissam in aliud tempus, MSynodum , & Ecclesiae reformationem. Alterum incommodum. cui Martinus mederi volebat, est, quod sormidaret, ne Nati nes contenderent conclusionem de Annatis tollendis a se Nati

naliter sectam vim Synodalis Decreti obtinere, eo quod non r eas stetisset, quo minus illa conclusio etiam Synodice stabiliretur , sed id via facti impeditum fuisset.' Quare Mari,nus Sessione ultima Concilii conceptis verbis pronunciat, sera tantunx grata rata habere , qua fecta fuerant Conciliariarer , g non ister, nec agis modo e qua sormula praedictam Vonclusionem cum libro Dareis Joannis de Fale in e

105쪽

ros HIs TORIA Sexto notandum, Patres Constantienses ideo omnem operam at que industriam in Ecclesia reformanda impendisse, quod viderent B hemos , atque Hussitas de intolerandis Ecclesiasticorum & Curiae Romanae moribus atque excessibus quiritari; huncque colorem suo schismati defendendo obducere. Quam etiam ob causam Patres B fleenses, ut praedictos homos suaviter ad Ecclesiae gremium revocarent , omni contentione animi & corporis certarimi, ut Ecclesiam. in capite & in membris ad normam istorum duodeviginti articulorum.

regerent.

Septimo, ex decimo tertio hujusmodi Articulorum, Propter 'me, es quomodo Papapo corri 'deponi: duo aperte colliguntur: Prismum , Decreta quartae & quintae Sessionis absolute statui de quocumque vero & indubitato Papa, non autem de solo tempore sciusmatis ut placet adulatoribus. Alterum est, patres Constantienses cum tribus & viginti Ca senatibus, qui huic Sessioni quadragesimae inter rant quos inter etiam Cardinalis Columna, qui paulo post est cooptotus Pontifex) nullo modo veritatem Decretorum quartae & quintae Sestionis de Concilii eminentia supra Papam, etiam erga Veros atque indubitatos Pontifices, in dubium revocasse. Quare hic indubitatum. monimentum procos eminentiae Concilii erigitur, quod est deeμ

Hac eadem Sessione XL. praescribitur se a & modus eligendi summum Ponti sceniri de qua plura non dicam, ut se nostra oratio. conferat ad Apostolos, aut Responsionem apologeticam nationis Gai licanae pro conclusione Nationaliter inita de Mnatis non solvendis: haec enim multa capit scitu & observatione dignissima, quae ad Eisi riam Ecclesiasticam spectant: inter quae si aliqua paululum dicta liberius vitantur, non patientibus, . sed inserentibus scandalum tribui debent.

XIX. Enimvero , cum schismata innumeros atque intolerabiles. abusus in Ecclesiam invexissent, & Curiae Romanae ossiciarii, qui bus haec magno egant quaestui, illa omni studio vindicare niterentur: profecto, vix tanto meso aut adversariorum objinionibus medicina ct responsio salutaris absque aliquo sale instrui potuit et quae acerbi tas ordini vel dignitati Sacerdotali nihil derogat, sed tantum humanae imbecillitatis naevos detegit; ut hinc Praesules Ecclesiae se homines, unicumque ac solum Deum omnis contagionis peccati expertam esse recognoscant. Ulut sit, cum haec intime ad lictoriam Eccle

106쪽

siasticam conferant, nullo possunt praetextu Obliterari. Insuper, praetereundum minime videtur hos Gallicanae Ecclesiae Apostosos, dei tum circiter ab hinc annis editos Parisiis, & postmodum ab Orthuseno Gratio, suo rerum expetendarum fasciculo insertos, sed ita quisedem corrupte, ut vix eorum sensus germanus elici possit: idque ibit in cadia ut illos ad fidem & integritatem antiquiorum exemplarium restitui, & in XXI. articulos distribui curaverimus. Quod vero idem Orthurius Responsionem hanc Nicol de Clamenos attribuit, tota quidem errat via, quoniam iste Nicolaus Synodo Constantiensi nui quam interfuit, & Miud Academiam Parisiensem Duoris Petro de Lo

na praebiti semper suspectus fuit.

natas diseri.

III. Exactiones Bainu XXIII. mptor vaeanrisu bositorum. IV. Nari σω deIiberamis per septem dies in materia Amatara . V. Ω-δε, c., ct a mori , Amarae pri mran exigi coeperisit.

t is o mi Curia Romanae: itaque deinceps transis in in or in n. VII. gem seri Migantur Amatae a oviria Roma a. VIII. Vὸxationes, er gramamma in exactime Amata -mio. IX. Amata inuam M tacitam Simmiam er perjurium. X. Utram Papa sere possit exigere Amatas. XI. Graisi quaerismilae ct scandala propter exactiora Amasa a. XII. Maia inde sus ταXIII. Exacti es Osciarisse Curiae Romanae Hucum M usaram passivam. XIV. Tuisu erasinis Eccusastici vendisio O si essio separara ex Amaris. 'N V. Naris Gallicana millo jure Amasas deberi cauta l. XVI. RU Uis Procuratorum Camerae Apostolicae. pro ἀ evolane Amararum. XVII. Eocksia ramana aliarum Eretis ram Amori'parens. XVIII. De Ore alium flatu, Origine, ct compararium tam Discepis. XIX. Sin a pecuniae , quam Romana Curia ammatim ex Galbis pro jure Amasari

percipit.

XX. Periculum creato Natimi Ga ana, cum Ecclesia libertatem misersu osciariu riis Romanae is Cincias Constantiens tueri mettit. XXI. Forma Uitara in Curia Romana, ad obligandor Ecclesiasticis grubera ali μιρυvisionem --π.

107쪽

e posissi I Ressono dari per venerabilem Nationem Gallicanam domi

nis Cardinaui s. appellantibin ab ejusdem Conclusione, voto,d liberarione, ac declaratione Constantia captis'facilis solenniter preeamdem; quod vacantia ac minuta Iervitia nullo jure sunt debita, cide casero nisu fluent. I. ,, U M Euangelica veritas Sicat, nillil cum scandalo fien-

,, dum esse: subjungit tamen , quod necesse est ut veniantis scandatur sed imputet sibi per quem venit scandalum,

is maxime activum: quia passuum vel detentivum, communiter non ,, est in dolo nec in culta. Cum autem venerabilis Natio Gallicana, is de ipsius venerabilia ac honorabilia supposita , tam i Ora, in sediocria, quam inseriora Constantiae congregata pro generali Conci

lio inibi convocato, & debite congrwto pro deducendo in eo id is in quo habent voces judicativas, consultivas, & querelosas, secunis dum materias suppositas, & relationes debit cogatur respVd ,, re, & Apostolos , ad quos teneri posset, dare. cuidam inter sitae ,, appellationi, pro parte Magistri Joannis de Scribanis, asserentis seis Procuratorem Fiscalem, nomine Camerae Apostolicae, & sibi ad- ,, haerere volentium: & pro ipsius Nationis honore, & Conclusi ,,nis in ea habitae ex qua oriri dicitur interposita appellatio) justifica

,, tione ac veritatis manifestatione, in responsione hujusmodi, & A- ,, postolorum petitorum datione ordinetur veritas, quae si scandalum ,, generet apud aliquos, vel etiam alicubi, hoc causam activam pra ,, itantibus, non autem venerabili Nationi Gallicanae defensivam is assumenti, suaeque, & Ecclesiarum, ac Monasteriorum, caeter

is rumque Beneficiorum apud ipsani portioncm nccissitatibus proipse

is cienti ascribatur.

II. o Descendendo igitur ad materiam , noverit idem Magisteris Ioannes de Scribanis dominique Cardinales, ac eorum Collegium, ,, & caeteri universi, qui tunc & nunc pro generali Concilio sunt M & fuerunt Constantiae η congregati, fuisse ordinatum, quod depu',, tarentur de singulis Nationibus certi, qui cum deputatis dominisse Cardinalibus convenirent, ad advisendum quae client reformai is da in Curia Romana , tam in capite quam in ipsius membris, de modo pro futuro providendi, sicut factum fuit, & est inter deputatos Nationum ; cum quibus fuerant, &tunc crant D

108쪽

semini Cardinales Pisanus, Cameracensis, & Florentinus, cui D si mini Cardinales , contradicentibus deputatis Nationis Gallicanaeia

is aperuerunt materiam Annatarum, & jurium ac minutorum servi-istiorum, & quantum potuerunt fundaverunt eas esse debitas, adduis cendo in medium rationes & iustificationes, quas per prius longe ad-ri visaverunt; discussione facta inter omnes, validioribus rationibus, detis auctoritatibus juris divini pariter dc humani, demonstratum est nonis esse debitas. Et qliamvis dedisssent operam ad trahendum ad Arumis opinionem quos potuerant, inductione tamen facta de singulorum. is deputatorum votis, longe major fuit pars, quod non debentur, necis ulterius tolerari deberent: Propter quod Domini Cardinales coori cludere noluerunt, sicut de in aliis fecerant: & sic fuerunt primi ,, qui materiam promoverunt dc aperuerunt: Unde secuta sibi impo tent& nulli alteri

se III. Novit etiam idem de Scribanis, Dominique Cardinales, &ri carieri alii, deputatos fuisse certos alios de sinaulis Nationibus, ad se advisandum de remediis , & modo procedenai, dc providendi in

is exorbitantiis , exorbitanterque ac indebite factis, de praeterito in is Curia Romana per olim Joannem tunc Papam , de alios de tem rore suo: inter quos fuit advisatum, quod Dominus Joannes praeis fatus, 3c Curia sua Romana Apostolica, de Domini Cardinales, dcis eorum Collegii Camerarius sive pro Camerario se gerens, a bene riciis Praelatorum , dc prietaturarum vacantibus , dc quoties vac ribant etiamsi ter aut pluries vacassent in anno pro qualibet mura tione tituli, voluerunt habere dc exigere fructus primi anni bene δε ficii, sive praelaturae vacantis, dc aliquando longe ultra: de quan - doque Papa, qualibet vice Annatas vacantes habebat, de Cardinisse les nihilominus partem mediam quoque propter vacantias: unde suo runt quandoque privati Praelati, de translati inviti, de quandoqueri propaer plus offerre, dc sumptis aliis coloribus assumpti alii Pra, Blati, qui sorte non fuerunt praeferendi, ex quibus secutae sunt ει ,, ses , guerrae, scandala, etiam nondum sopita. Et quia exorbitanteris factum fuerat, εἰ contra jus de justitiam, in oppressonem prirlati Brarum, ecclesiarumque, monasteriorum, de beneficiorum, de etiam is personarum quibus id contigerat, dc ira factum fuerat, per eosdem. is deputatos pluribus rationibus filii conclusum non debitum , de esse

tollς dimi de futuro; de per aliquos ex iisdem filii dictum, propteris easdem rationes de infra dicenda esse extendendum ad sutura. O 3 ,, IV. Et

109쪽

iv Et super hoc fuit composita schedula, & inter eos lecti, &sicut solet fieri communicara, ct deinde ad Nationes singulas missa.' saltem per Deputatos dictae venerabilis Nationis Gallicanae ruit relata '' atque in eadem Natione lecta: S communiter super ea solenniter ''septem diebus deliberatum successive . sciente dicis de Scribanis. '' Dominis Cardinalibus collegialiter ac singulariter ; qua etiam in

hujusmodi odium & vindictam dixerunt aliquos notabiles Prael. ' tos lxcommunicatos, contra rei veritatem, eum ex ipsorum parte

eorum nominibus nota expressis , Magistro Joanne Ponceti pro

eorumdem Collegio clerico & Promotore se gerenti, qui se inte se ponere Appellationem dixit) aliisque Nationibus, & cunctis Co . Lntiae pro generali Concilio congregatis scientibus : & debite in ea conclusum fuit de pra terito, praesenti, dc suturo esse tot v Causae vero motivae rationesque & jura recollecta quantum ieri potest ex dictis diversorum qui in dicta natione deliber. runt, & quae alias aperta siderunt, subsequenter exprimuntur: & , juxta Grestorii responsivum oraculum, & Concilii Lateranensis pro hibitivum edictum, initium & causam debendi istarum praestatio num fructuum primi anni Praelaturarum, Dignitatum, vel Benen- ciorum vacantium qui Verruntur deberi ab iis super quos volunt exi re .diligenter inquirentes, privilegio, consuetuditae, aut prinscriptione non posse defendi certum est: sicut sitit observatum, &de '' non vacantibus in Curia, secundum antiqui juris ordinem, nullum' eperiri ' posse initium, praeterquam Reservationem quamdam tei 'poralem, primo per Joannem Papam XXII. factam, pro certo pase saetio ultramarino, & quibusdam aliis necessitatibus suis, de omnis

'bus Dignitatibus S Beneficiis, exceptis Abbatialibus. Propter q servatia est in Anglia usque ad hodiernum diem, nihil Sedi Apost licae solvere , pro hujusmodi Abbatialibus fructibus Abbatiarum' vacantium: Excepitque Episcopales , & etiam alias supra majores

per expressum, certasque postmodum iecit super illis declarationes.se Deinde postmodum noluiuili Pontifices Romani ipsius succellores, ,, etiam certis temporibus, similes fecerunt reservationes certis causisse expressis, quas Clerus, Principes, & populus aliquo tempore tot rarunt , sed postmodum nimium gravata ex eis in aliquibus regnis provinciis recusaverunt solvere, prout fuit fictum in Ans is, &

110쪽

Cosci LIORUM GENERALIUM. mis quibusdam aliis locis, eo quod per modum facultatis toleratum sue-- rat. Et sic quantumcumque eis placuit licite potuerunt atque pocis sunt recusare: maxime quia cessant causae quae tunc erant, cois quod non sit passagium ultramarinum, vel aliud virtuosum ex tesseribus pecuniis. Et quia Italiae, Galliae, Alamaniae, & Angliae par- istes, per Dei gratiam sunt unitae ad invicem, propterea tolerari nonis debtat, cum propter divisonem , temporibus retroactis , alia ,, quantulum diutius fuisset tolaratum: nec sine reservatione aut contradictione quae impediunt & cessare faciunt praescriptionem γis reperitur talis praestatio decem annis continuata: & quando eruntis talia, praescriptionem non inducunt, maxime de sit premo ad inferio is res, & minus consuetudinem, ut est Juristis notum, & infra expressius is dicetur- ,, vi. De vacantibus vero & fructibus primi anni majorum Praelatu-- rarum, Abbatialium videlicet, Episcopilium, & caetera, nullum aliud is initium ibisse invenitur, quam voluntaria & gratuita oblatio quo-- rumdam qui in discordia electi ad Abbatialem vel Cathedralemis Ecclesiam, dum prosequerentur in Curia per appellationem ad eam is factam in per eum qui obsinebat finalem victoriam & promovebaturis sive eligebatur : Et talis oblatio S gratuita datio, juxta vulgare Ita--licum, dicta ibit servituran, & secundum Alcmanos propina dicitur is Et dicta fuerunt servitia communia, quia communiter inter eos diviseis debantur , eo quod singulos quibus dare volcbat non convoc is bat, & sinplis dare fuisset nimium onerosum , qui tunc agoisbant in publico Consistorior sed postmodum deductum est in is Consistorium secretum , quod tamen fuerat & simoniacum vesis multum de simonia suspeeiam , & species mali crudelis , etiamsi is praetextu consuetudinis. Tum quia , ante vel post promotionem se ad hujusmodi disnitates , aliquid hujus praetextu dare vel reci--pere secundum sacros Canones, est etiam prohibitum. Tum quia is quaedam alienatio est talis oblatio , datio , vel obligatio ; quamis etiam cere non potest talis electus vel promotus: S successivo is tempore volentes gratuite dare , & voluntarie conferre summam is certam, vel aliquid c eo quod tunc nulla certa Oxa est in Camera, si quod ad aliqua ad tertiam partem valoris Episcopatus , vel M is nasterii; aliqua vero ad mediam , in aliquibus etiam taxa dictumis valorem excedit, prout in libris Cancellariae scriptae sunt, & ultra

is pro muratis servitiis compulit sinit dare, di offerre, sive etiam ad

SEARCH

MENU NAVIGATION