장음표시 사용
161쪽
hat quae dedicerat.in Thomam omnium oculi erant coniecti. Thomam adolescentuli, Thmmam maiores natu,Thomam senes, Thoma Benedi i , Thomam omnes intentis oculis intuebantur: intentioribus religionis magister, qui sispe Landulphum arcessebat,de filio narraha hortabatur,ut illum apud se esse sineret: cupiebat enim eum in suum numerum aggrega re:quod Deo,qui aliud de Thoma praefinierat, non placuit.sedato belIo, venit Neapolim, &omne studium suum in optimis discipIinis,&artibus cognoscendis,atque tractandis posuit. in grammaticis usus est magistro Martino viro erudito;in dialecticis Petro, qui ex Ibernia venerat.in his tantum profecit,ut prodigiis simile videretur;cum quattuordecim annos natus, sophismatum librum DE Fallaciis inscriptum Deo adiuuante, scripserit. omnes Itali de Thmma praedicabant,gloriosὸ loquebatur. sed ipse longius, quam vitae termini postulant,spe, atq; animo de se cogitans; videbat, homini vana omnia miserum,atque inanianiundu falsa spe inductum polliceri . quare se totu Deo statuit dedere,& quasi consecrare,& omnia sua in eo ponere. Vigebat in Europaeo tempore maxime Sancti Dominici nomen, eratq. illustrius, quam ceterorum,in cuius collegium,quod Fridicatorum vocatur, cooptari cupies, Ioanni sactigeminianensi integerrimo viro,qui Neapoli praeerat Dominicanis, sua sententia aperuit.
162쪽
eli hic in posterum praesenties, latus,laudado, hori, tando, ac persuadendo calcaria adolescetulo adhibuit, animos addidit, ita ut in seu numeruti Thomam Aquinu aggregaueritiquod prster cosi suetudine, & exspectatione omnium accidit.
nemo enim erat,qui arbitraretur,acerba Domidi i nicanorum uitam Thomam esse victuru, quip-n pe qui in nobilissimorum parentum gremio,ili, lorum more,atq; arbitratu educatus,delicate , hi di molliter,hoc ORNeapolitano more uixerat. Et Eaec,& litteris,& sermone multoruis ad Thςodoram matrem perlata, illam contu is batam varie astecerunt;utlitteris, & oratorib',& spe illii sollicitaret,quo aDominicanis abduceret. Thomas ad singula omnibus grauiter , ius atque sapienter respondebat. de suarum actionum cursu alicuius causis,sententiamue suam Rumquam deflexit, aut a proposito declinauri uit . extant epistola aliquot Thomae ad suos, quarum aliquid subscribemus cDominicanis nec iucunda, nec gratae. , rant, sorbebant, sed non concoquebant. no. bilissimum adolescentem, magna animi, &i ii ii genii spe, rectissimis studijs, singulari bo-
is nitate, modestia, dignitate, ' alta quadam Mis & diuina mente, consilio, omnibus orname, uirtutis, & ingenii, & summa religio, ii de praeditum, ad amplissimam dignitatem o spectatum de manibus ammittere, ac ran. K 3 ' tam
163쪽
tam iacturam facere nolebant: nec enim saὸtis animi, & constantiae in illo esse, arbitra hantur : cum de altero sit periculosum affirmare : nam propter occultas hominum voluntates, multiplice .naturas, omnes homines neque d issimiles,nec il reliquis diuersas habeare existimamus.quare dubitantes,quin haec aliquando adolescentem a religione auerterent, non permiserunt Theodoret filium videre cum hanc ob rem Neapolim venisset: sed illico eu Romam ad aedem sanetie Sabinae miserunt, ubi erat totius societatis magister. mater Roma filium prosecuta est, cui per Dominicanos nec videre licitum fuit . quae rogabat, orabat multis lacrymis, precibus obsecrabat, ut filii conueniendi potestatem sibi facerent. adolestem tem fulciret, nec corruere sineret, se ob eam, dicebat,caussam Romam venisse. Dominicunt & mulieri, & matri non credentes, Thoms Lutetiam Parisiorum miserunt. Theodora grauiter id accepi dolori suo in his paruit,iracundiae seruiuit, & dolore elata,longius,quam conueniebat,digressa, diligentissime ad tuos, qui cum Imperatore in Etruria merebant, omnia perscripsit,qui sq. sua caussa facturi essenta milites Theodorae gerentes more, in speculis erat,& in vigilia manentes adoriuntbr Thomam,&quattuor comites religiosos,inermes, de imparatos,qui de via sessi, nihil mali suspicantes insontet aquae pendentis consisterant, eum com prehenis
164쪽
i, prehendunt, eius togam diloricant, reliquosis quattuor Dominicanos multis verbis male aseris acceptos dimiserunt . magister ieietatis haeeio intelligens,cum Innocentio IV. Fontismax. dem imperatore de militum iiiiuriis coquestus est. sis licet ius suu postea persequi destiterit. milites
le i Thomam captum,& comprehensum ad matrent i secum ad arcem sancti loannis duxerunt, propter Aquinum;quae viso filio aliquantulum a dii quieuit: na quod nec per litteras,nec per alios: quidem homines assecuta erat, per seipsam se
is consecuturam arbitrabatur: sed cum Thomaus: in rebus optimis, optima i. ratione costantem esse,videretinec eum de sententia posset deteri ita rere, liberali septum custodia domi tenebat. Θ adolescentis animum rebus omnibus, quibus is illa aetas capi,ac deliniri potest, pellicere conais batur. iuuenes qui se totos libidinibus dedidelis rant,in fili; cubiculum introducebat; disertos, & eloquentes conuocabat, quo illum a religio
iti, ne avocarent. Thomae neminem a suo congresiis su absterrere licebat nihil tamen alicui umquas, assensus, grauiter omnibus respondebat, illo is rum temeritatem increpado, impudentiae omi nes condemnabat; quod, mulieri gratificatuis ri, ab officio discederent. rursus, nullo virori optimo uti, nullam Dei, aut sanctorum imaaginem, quae ad rerum caelestium memoriam nos excitat, non atramentum, non librum secum tenere poterati habuit tamen, nescio
165쪽
Isa D. R OSM AE I quo modo, Bibliam, & Sententiarum librum quos vocant: hos per illud biennium ad uerbuedidicit. considerabat, contemplabatur, &omni Deum intuebatur animo.soror ad illum ventitabat, ut viseret, & a proposita sen tentia depellexet, ac de suo cursu dimoueret: sed cauptans capta est,i fratris enim cohortationibus commota a proposito declinauit, sententiam deflexit, & illum imitari coepit, tantum abest, ut Thomae persuaserit; ad Dei religionem demigrauit, Capuae se inclusit, & sanctisti, me cum sanctarum virginum societate uiuendo aliquot post annos eiusdem seni sanctae Mariae antistita lecta a soci)s, ex omnibus facta fuit. mater tamen, cum omnia experiri decreuisset, ut solitarii uiri praedictio falsa soret, omniaque irrita faceret, formidinem Thomae opponebat, minas posterius iactabat, & pericula intendebat. uenit tandem in mentem huius rei, ex qua raro victoriani reportari solet, filij seueritatem , quae sibi acerba videbatur, aliquo humanitatis conudi mento mitigare. itaque misit ad illum seminam pulchritudine eximia, facie, manuhusque gipistissimis, temerariam, & procaseem, quae sale suo, lepore , uenustate, alijsque rebus iuuenes ad sese multos pellexerat, largitionibus corruptam , factis'. maioribus promissis, ut adolescentulus mulierum orruptelis animi magnitudinem inflecteret,
166쪽
s. THOMAS A in rs 3 aleipso penitus discederet in fraudem inacideret, eiusq. voluntas propter peccatum a Deo abalienaretur . Thomas ad socum seodens, erat hiems sum in viso scorto, sensit appetitus rationi subiectos abiecisse obedientia, nec rationi parere:hoc enim homini naturaliter insitum est, cum pulchritudo moueat,& delectet oculos, & mulier dicendo, ac pelliciendo multum valeret ; Deus praeterea Thomam tentari permisit, quo maiorem ille victariam consequeretur , nam labentem.excepit, nec corruere sivit. Thomas ergo sensibus, & men te motus ex tempore consilium Dei benignitate cepit. quod secutus rem bene gessit, &uoluptatem, & laetitiam, & fructum maximu,& immortalem cepit, ad mulierem vultu seuero,ac tristi respiciens,accensum lignum subito in illam coniecit, inuididicens, tibi mecum est Orci instrumentum Θ qua illa rei novitate percussa,vertit se,& profugit; ac rem gestam exposuit, cum sine metu respirare potuit. Thois mas vehementer in hoc admiratus, Deo acceptum retulit , in sui cubiculi pariete crucem pinxit eo ipso ligno accenso, genua flexit, gratias Deo egit, quod hoc fidissimum, atquc amantissimum consilium sibi ex re, & tempore dederit, &lacrymas pro seipso deprecatus est; ne ipse Deus sineret, suam uirginitatem violari: quoniam virgo castus, incorruptus, &uerecundus esse cupiebat: haec obsecrantem.
167쪽
aretior somnus,quam solebat,complexus est . D us, qui nusquam discedit, nec a su is oculos deiicit,haec spectans repentinum adolescent Ii xvii annorum consilium,& constantiam iam dando,niisti duos ex suis nunciis, ut quamgr tissimus erga Thomam,illum se amare, ac maiore beneficio remunerari cognosceretur.Thomae virtus corroboraretur, hi stimuli amplius ei non admouerentur, nec talia pericula ille extimesceret. nuncij Dei cingulum afferentes, eoq. Thomam redimentes, 4 homa,inquiunt, quia prudens & sortis fuisti;inuinctum a uoluptate,& illecebris te praestitisti; cum bene puratis hostibus cominus pro Deo, & teipso bene, ac fortiter pugnasti, nec a voluptate vincisiuisti, te hoc castitatis cingulo cingimus, cuius praesidio tuam castimoniam, omne'. cupiditates tueberis .hoc iuuetus tua coercebitur: peccandi libido resecabitur, in te non erit, reflagitium toto corpore aberit tuo. luxuriae umbra in te reperiri non poterit, cum tua invios lata uirgitate in caelum reuenies . Thomas , ducingeretur, arctissimo, ac sempiterno cingulo astringebatur, uehementer ingemiscens, prae dolore sic inclamauit, ut omnes domestici ad illum concurrerint, caussas quaererent. tacuit hoc Thomas, & tacendum putauit, nec alicui umquam, nisi cum ageret animam,comiti suo aliquid nunclauit. Mater vero cum magis pedem,ut aiunt,conferre
168쪽
ferre,aut proprius accedere non posset: & fruis stra se tempus conterere,cum Deo bellare,operam, & oleum perire, intelligeret; neque ad eorruptellarum illecebris adolescetulum irretiendum; neque cupiditate, neque metu,aut labore ad frangendum ualeret. uiderat iam, Thomam omnes casus aduersus sapienter serre, constantiam, grauitatem, & perseuerantia retinere. Thoma, Thoma tu recte inuictus fuisti: nam tuum corpus etiamsi uinculis constringeretur, tibi tamen animo excelso, atq. inuicto nullus timor, nullus terror, nulla uincula iniici potuerunt. Itaq.Theodora; sacerdotibus praeterea negantibus, absolui fas esse illi mulieri, quq vehementer in Deum peccare dice. retur; memor quae sibi a solitario uiro dicta erant. Dominicanis filium abripere pernabsit, qui ad senestram religatus demissus exivit. mater hac in re conniuebat; ne uideretur daore filio eius arbitratu uiuendi caussam,& facultatem; ut omnia suo arbitratui facere posset rnec recuperandi l pes omnino erat debilitata . Dominicani, dato, concesse l. sibi hoc, Thomam e carcere emissum Neapolim duxerunt, inde Romam, ubi totius societatis magister Ioannes Theotonicus habebat concilium,quae generalis synodus uocatur. relatum est ad singulos de hac re, qui de diuini consilii sententia pronunciarunt. Thomam Aquinum esse mira tendum ad Albertum magnum Dominicanu
169쪽
D. ROM AE IColoniensium Pontificem , qui philosophiam& Aristotelicam , & christianam publice intecpretabatur, virum cum sapientissisnum, tura sanctissimum, & acumine ingenii, studiis, ingenuis artibus , honoribus, laude, dc omnium virtutum genere florendo; propter haec cognomen ex harum rerum magnitudine traxerat, Albertus Magnus uocabatur.Thomas ergo coloniam Agrippinam petiuit a Ioanne Theuto, nico religionis magistro deductus, ad Alber; Magnum, religiose,& sine ambitione ab eodeIoanne commendatus.magister se talem discipulum, discipulus se talem praeceptorem habere gaudebat. hunc praeceptore XI.annos ibi audiit . quam in rem toto pectore,omni acerrisma, & attentissima cogitatione, & cura intiamus, & familiarissimus, atque etiam omniu, condiscipulorum carissimus doctori, adeo incubuit,u Deo iuuante,longe Oium,quicu l .fue 'rint philosophoru, & theologoru princeps imgenii,& doctrinae extiterit. Oia Alberti docentis uerba excipiebat,litteris mandabat.scripsit morale aristotelicae philosophiaeparte Alberti interpretatione explicata. oia sapienter, & co siderate faciebat. eius moderatione, & mod stia cu in omni uita;tu in discedo,& in obediedo oes cognoscebat: omnis. n.virtutis specimeabeo capi poterat:nos vcro multis, que ad ea' rem pertineant, praetermittentes ,.quod specimen semel atqaterum dedideo nos contenti,
170쪽
a vi in pauca rem conferamus, breui explicabior mus. nulli umquam praesetulit, numquam seia Ostentauit, nec ueditavit. in loquendo ita muli, tus no erat,ut mutus haberetur . ad audiendu, a no ad loquendii se eo venisse dicebat. codisci- puli incosideratissimae,ac dementissimae temeia ritais pleni,sic dicendu est, Thomam oes alios
Iil admirantem contemnebant,clamoribus,conis uitiis,& sibilis conseditabatur. hebetem rude,&ui mutum esse dicebat;ex quo Bos multis ab illisis vocitabatur; tantum abest, ut irascens aut sto-
tb machas sit visus,ut his gauderet,licet cu temerii, tale quada sine iudicio faceret,incosiderare,ac si temere saepe diceret. Albertus tande perfectus, in & omnib'suis numeris,& partibus expletus huis ius inquinati,& intolerabilis uerbi insolentia, motus,nec sine caelesti metis instinctu vociferalis tus est; Bos iste mutus tantu clamorem, tamq. magna,grandem,& plena vocem mugitum l. iis edet quod undiq.exaudietur.omesu totius Eu,' ropae incolarum aures tatus, & ta dulcis sonusta complebit.a Christo alienati, Crci, scelerum φω satellites timore perterriti contremuerint. sa-
, tius est hominem esse sic mutum, quam loqua cem ; vellem, uos omnes esse Thomae similes. ω . Condiscipulus quidam credens, Thoma esseis obtuso ingenio,& tardo, illius misertus,vltro
offert illi pollicetur Oia,si no intelligeret quod
i interpretado Alberi' explanabat. Thomas mos destissim' gratias egit,olauit,vipficeret quodi pollice-