Magni Hippocratis Opera omnia (tomus III)

발행: 1827년

분량: 1022페이지

출처: archive.org

분류: 약학

271쪽

σωμα. δυναται δε κῶ κατατεινόμενον μετρος ωσπερ αγκωνἐ inlatειν τὰ ἔπισθεν. τά δε Dθα κῶ ενθα εκ του συrxε- καμφθυι ῆ εκλακτίσαι, ατὰμ ἐκ κατατάσι0ς η διορθωσις ἄπασι κοινή. δε εμπων, τοῖσι μεν ἔπισθεν dem inflammatio occupavit, crebrius, sin minus, rarius. Atque haec communiter de omnibus articulis dicta sunto. Restituitur digiti articulus decimo quarto die. Ac digitorum manus et pedis eadem est curandi ratio. In omni vero a ticulorum repositione, victu tenui et inedia etiam ad septimum diem utendum, ac si quidem inflammatio subsit, crebrius, sin minus, rarius resolvendum. Semper autem assi ctum articulum quietem agere, et quam optimo habitu collocatum esse oportet. Genu cubiti gibbo ob succinctam sit commodam ejus naturam benignius est, ideoque facilius excidit. Saepius autem interiorem in partem, sed et in exteriorem et posteriorem prolabitur. Hoc autem reponit subita conflexio aut excalcitratio, aut si ad conv0lutum salaiasi globum in poplitem immissum, ut derepente genibus siexis corpus in suras et talos subsidat, permiseris. Potest quoque moderata extensione, non secus ac cubiti gibbus, cum p 09teriorem in partem prolapsum est, suum in locum reverti. Ubi vero in hane vel illam partem excidit, constexione auteXcalcitratione rec0nditur. At quae moderata intensiotest restitutio, omnibus communis est. Quod si non revertit,

272쪽

neque cum posteri0rem in partem, neque cum alias in partes excessiit, secti admodum queat. Femoris vero et tibiae pars anterior imminuitur. At quibus interiorem in partem excidit, ii valgi magis evadunt, exterioribus autem partibus imminuuntur. Quibus autem exteriorem in partem excidit, ii vari magis claudi vero minus esseiuntur. Crassiore autem ossis parte gestantur, et interioribus partibus imminuuntur. Αι quibus a parimo ortu, aut dum adlinc corpus augetur, tu Tatio facta est, ii quom0d0 prius dictum est se habent. Articuli circa malleolos luxati valida intensione, qua0 per manus aut per alia hujusmodi adhibetur, opus habent ac directione quae simul utrumque essidiat. Hoc vero Ommnibus commune est. At quae in pede c0ntingunt velut e Fae in manu curationem recipiunt. Quae vero cum tibia cor sensionem habent et a primo ortu excidunt, aut etiam dum corpus adhuc augetur luxantur, eandem quam id manu repositionem habent. At quibus cx alto desilientibu)et in calcom innixis ossa dissident, venae subter cutem es sunduntiar , ae nervi contunduntur, ubi haec gravia sis igsuerint, periculum qui dona ost ne ex sideratione iis PQr totam Vitam negotium exhibeatur. Fluxa si quidem iis os δ

273쪽

εἰ δέοι. επίδεσις δε uod sin. επὶ δε παντα μυλὶ0ν torσώφλασμασιν οθονίοισι πλεί0σι καὶ siuida: τερ0ισι, πίεξις ησ- σον. πόθοσπεριβαλλειν ὁξ li τα πλειστα τῆ πτερνν, τὸ si juvevadant. Quia vero nervi inter se consensi0nem habent, tum vel praecipue quibus ex stactura vel vulnere in tibia aut semore, aut ex dissolutione nervorum qui cum his com-nimicant, aut eX negligentiore decabitu calx denigrata fuitiis etiam ex talibus recrudescere mala consueverunt, tum vero ubi ad siderati0nem febres actatae, si1ngultuosae, mentem attentantes et quae cilissimam mortem asserant accenserint, idque cum venarum sanguinem sura dentium livoribus. Becrudescentis morbi indicia sinat, ubi sanguis e venis in cutem effusus et quae nigrescunt, quaeque his vicina sunt, duritiem et ruborem aliquem contraXerunt. Quod si cum duritie livescunt, ut nigrescant periclitantur. Sin autem sublivida, aut etiam livida et mollia sugillata fuerint, aut aliquantulum ex virore pallida et mollia, haec in hujusmodi omnibus bono sunt. Ad horum curationem si quidem febris absit, Ieratrum exhibendum alioqui non dandum, sed in potu aqua mulsa acida, οξυγλυκυ dicitur, si opus est, utendum. Deligatio vero quae articulis convenit, et quae ad omnia magis adhibeatur. Ad collisa pluribus linteis et mollioribus minoreque compressione utendum, plurima

274쪽

ηρθρωμενα. μεrιστα δε τω ἀνωτάτω, πτερνης δε εν οἱονεξω φαέrεται. πρὸς δε uὐτην 0ν ὀπίσθω τένοντες τεὰουσι. fasciae parte ad calcem circumjecta. Figuratio ea fit quae deligatiorii convenit, ut ne in calcem expressio fiat, neque ferulis utendum. At ciuibus pes ipse solus, aut cum ad nato osse excessit, interi0rem quidem in partem magis excidit, ac nisi recondatur et coxa et semur et libiae pars luxationi ex adverso resp0ndens, temporis successu eXtenuatur. Repositi0 eadem qHae primae juncturae manus, contenso vero valida. Curatici autem pro lege articul0rum adhibetur. Quod si quiescant, minus quam in prima manuεjunctura morbus recril descit. Et quietem agentibus tenuior victus ratio imperanda. Quae Vero a primo ortu, aut Cum adhuc corpus augetur c0ntingunt, eam quae supra compre hensa est tractationem habent.

Ossa hunc in modum a natura sunt comparata. Digi torum quidem tum ossium tum articulorum simpleX ea junctura. In manu vero et pede cum multa alia vari' connectuntur, tum maxima sunt quae supremo loco com

275쪽

mittuntur. Calcis unum os est, quale foras prominet, quo etiam a posteriore parte tendines tendunt. Tibiae duo ossa sunt supra et infra cohaerentia, medio vero loco distantia. Quod exterius tendit, parvum et juxta parvum digitum paulo tenuius. Plurima Vero hac parte distantia, minor que momento ad genu inclinatio est, ex quo eXterior poplitis tendo ortum habet. Inseriore autem parte communem habent ossis accretionem, qua pes moVetur et superiore parte alteram, ubi semoris articulus simplex et longitudine succinctus movetur, tuberculorum speciem reserens et patellam habens. Ipsum vero semur eXteriore et anteriore parte incurvatur. Εjus caput ossis est accrementum, rotundum, ex quo nervus, qui in coXendicis acetabulo est, originem ducit. Cujus aliquantulum obliqua est connexio, minus tamen quam brachii. CoxendiX autem magnae Vertebrae, . quae est ad os sacrum, ex vinculo cartilaginoso et nervola inhaerescit. At spina a sacro quidem osse ad magnam Vertebram usque in gibbum curvatur. Vesicaque et

geniturae pars destinata, roctique intestini quod est inelia natum, ibi sedem habet. Inde vero ad septum trans r-

276쪽

sum, recta interiorem ita partem inclinata tendit, qua parte lumborum musculi ψίuι dicti existunt. Ab ea qu0que

parte ad magnam Vertebram, quae est supra summam hi nierorum partem, recta in gibbum elevatur, imo vero hujusmodi magis apparet quam sit. Posteriores enim vertebrarum processus ea parte maxime entinent. Ipse autem cervicis articulus anteriorem in partem inclinat. Verte brae autem interiore parte inter se sunt aequabiles, eXte' riore vero cartilaginibus et nervis continentur. Eae qu0

que in posteri0re medullae spinalis parte articulorum m0d0 inter se committuntur. Parte autem posteriore processsim acutum habent, cum adnata cartilagine, unde eXoriuntur nervi qui proni seruntur, non secus ac musculi a cerViso ad lumbos adnascuntur, qui costarum et spinae intermedium QOmplent. Costae vero ad vertebrarum interstitia. nerν' annectuntur a cervice ad lumbos interitiseni in partem ien dentes. Anteriore autom parte ad poetus, laxum et m0β' QStremum habentes, sorma prae caeteris animantibus m rime recurVa cernuntur. Hac enim parte homo moto πιμ

277쪽

angustissima. Qua costae non sunt, processus obliquus bre vis et latus, ad singulas Vertebras nerVo anneXus est. At pectus sibi ipsi cohaeret, qua parte Costae annectuntur obliqua interstitia habens, laxum qu0que et cartilagineum. Claviculae parte anteriore rotundae, ad pectus quidem bre-Ves motus, ad summum Vero humerum crebriores habent. Summus autem humerus, ἀκρώμιον dicitur, ex lato scap larum osse ortum ducit, in plurimis non aequabiliter. Latum vero scapularum Os ad spinam cartilagineum, reliqua parte laxum, laris inaequabile, cervicem et cavum cartilagineum habens, eX quci costae molionem ducunt, quod iacile inter ossa, si brachium demas, dissolvitur. Hujus caput exemitate nerVulo annexum est, teneram cartilaginem et rotundam adnalam habens. Ipsum autem eXteri0re parte incurvum et anteriore obliquum, ad cavitatem recta non

fertur. Qu0d vero est ad cubiti gibbum, latum, tuberculosum, oblongas cavitates habens et solidum, posteriore parte cavum est, in quod cubiti processus. adnatua, qui κορωνη dicitur, ubi manus extenditur, inseritur, quo etiam t0T

HIPPOCRATES ToM. III. S

278쪽

tur, terminatur. Nasus autem confractus eode momento consormari

potes L Si quidem igitur cartilago desidit, derasam lintei

Ianuginem Carthaginiensis corii cortice, aut aliqua alia re quae non irritet, convolutam, in nares immittere oppriet. Id autem deligatio praestat. Est et alia curatio, ubi simul injecto sulphure cum cerato statim nasus componitur, de inde digitis immissis explorando continetur, et in alteram partem convertitur. Carthaginiense vero corium sineIidum,d0nec callum obduxerit, sive ulcus adsuerit, sive ossa disces' sionem iactura sint. Neque enim committendum ut so

maxime recrudescant.

Auri stactae neque vinculum, neque cataplasma adbi hendum. Quod si quo sit opus, ceratum quam ma im' leve aut sulphuris agglutinatio conveniet. At quibus aut ς' ad suppurationem tendunt, iis pus crassiore loco reperit Vr Iibi autem imponent quaecunque sub muc6sa et humi RLarne plena sunt, ac neque ex hujusmodi sectione detri mentum contingit. Ubi autem et qiuaenam m0rtifera e i

279쪽

ται, ὀλωα υκρητα, καὶ ἐν εμεωσι, τά τοιαυτα ἐμ υσM . γη δ' stant, ea sunt apposita. Aures cito sariescunt si in utramquo

partem serramentum candens adigatur. Mutila tamen et minor candenti ferro' praeter trajecta auris redditur. Quod si aperta suerit, levi aliquo medicamento, quod cruentis vulneribus adliibetur, impossito opus erit. Maxillae autem frequenter quidem conVelluntur et rh-stitiiuntur, raro vero eXcidunt, maxime quidem hiantibus. Neque enim hic casus incidit, nisi quis Vehementer os aperiendo in alteram partem torqueat. Idque magis incidit, quod nervi in obliquum etiam ubi contorquentur concedunt. Cujus rei hae notae sunt, maxilla inferior in anteriorem partem prominet et in alteram luXationis partena pervertitur , aegri maxillas committere nequeunt. Quod si utraque parte maxilla prolabatur, prominet magis, os minus e0mmittunt, minime distorquentur, quod dentium sines indicant, cum inferiores superioribus ex adverso respondeant.

Utraque igitur maxillasi parte prolapsa, nisi statim rep0sita suerit, hi intra decimum di6m sere ex febre assidua et segni sopore moriuntur. Bi onim musculi hujusmodi sop0rem inVehunt, alvus paucis et sinceris exturbatur, et si vomitu3

280쪽

adsuerit, ejusmodi vomitione refundunt. At si altera parte maxilla excidat, minor estinoXa, eadem tamen utrorumque lost i possitio. Homine decumbente aut in sedili collocato, capite prehenso utramque maxillae partem ambabus manibus, tum interiore. tum exteriore parteo apprehendere, astria smul facere oportet, in directum ac in posteri0rem partem propellere et corpus commovere. Curatio per malagmata, figurationes et menti exceptionem perficitur. Ista enim a1 repositionem saciunt. At vero humerus inseriorem in partem excidit, aliam in partem excidere non . audivi. Videtur si quidem in an teriorem partem excidere, quibus carnes quae circa arti culum sunt natura extenuatae fuerint, quale quid etiam in bobus per hiemem ob macilentiam cernitur et magis ex0idit ac extenuatis aut gracilibus aut siccis, iis quo quibus humi ditates circa articulos citra insanam alionem continentur

Ipsa enim colligaret quidem. Ex quo qui boves curant RQ stimulant, in iisque repositionem tentant, errant, tum qVigeos lateat quemadmodum bos crus ad usum jactet, tum qRiRetiam homini ita constituto hie habitus communi3 est

SEARCH

MENU NAVIGATION