De M. Terentii Varronis disciplinarvm libris commentarivs Frierici Ritschelli [microform]

61쪽

- , 2. Ne plus habeo de architectura quod dicam Nisi sorte hinc depromptum est quod exstat apud Servium in Aen. VI, 273:ω tibi minia Varro dicit, etymologiae non habet proprietatem sed st yro captu ingenii. Nec certior de Plinianis testimonii eoniectura, quibus de dispari lapidum natura sic praeeepit XXXVI, 18, 135: Varro nigros ex Amrica sirmiores esse tradi quam in talia: ευμ

merso albos tornis duriores quam Parios idem Lunensem silicem serra secari, at Tusculanum dissilire igni Sabinum fuscum addito oleo etiam lucere. Et XXXVI, 5, 14 quem videm Parium foverebronum amellare, quoniam ad lucernam in cuniculis caederetur, ut auctor est Varro Varroni num quid Isidorus acceptum reserat in

capite 2 libri XV, quod est de aedi istis ublicis, incomtyrtiam.

a superest ut medicinae paucula frusta ex lini eis libris colligamus, quibus materiam medicam complexus est vel ex herbis lib. XX XXVII vel ex animalthus XXVIII XXXII quaesitam. Et ad historiam quidem medicae artis duo spectant testimonia XXIX, 1, 4: Bippocrates cum Misset mos liberatos morbis scribere in te laetus dei Aesculapii quid auxiliatum esset, ut postea similitudo Pr siceret, exscripsisse ea traditur, atque, ut Varro via nos credit, templo cremato instituisse medicinam hanc quae clinice, Ociatur. Alterum XXVI, 3, 14 Trahebat praeterea Asclepiades rusensis' mentes artifcio mirabili, minum romittendo aegris dandoque -- ροσιωe, iam rigidam aquam et quoniam caussas morborum scrutari Prius Hero hilus instituerat, in rationem Eustra rat Cleo hamus GPud Priscos, ipse cognominari se a vulg. m. frigida danda Praeferens ut auctor est Varro, alia quoque blandimentia excogitabat, iam uvendendo lectulos, quorum iactatu aut morbos extenuare aut somnos alliceret, iam balineas aridissima hominum Vidine inst tuendo, et alia multa dictu gratia atque iucundia. In quibus Verbis,

62쪽

quorum e tantum quae ad inditum Asclepiadi cognomentum spectant Varronis auctoritatε-pon arbitramur, perineptum illud apud priscos esse, non est difficile demonstratu tametsi ex eo ad aetatem adeo hominis definiendam, aliquid argumentatus est Hecherus Hist medic. I, p. 366. Nam ut taceam per se mire nec usitate apud priscos dici: si nihil aliud voluit Plinius nisi ante Asclepiadem et morborum caussas ah Haeophilo et a Cleophanto vini rationem illustratas dicere, quid

opus eras omnino post prius illud, iam Herophili mentioni insertum, alteram quandam temporia uotationem denuo inferre Eamque qualem landem Qua profecto Herophili aetati ut maior etiam te phantia opponatur id quod nec in veritatem historiae nec in Plinii consilium convenire ipsum suspicor echerum concessurum. Nam Celsus I, 4 cum Cleophantum dicit quendam ex antiquitoribus fidicis, non aliud tempus significat nisi tale cui et Herodicus et Cleophantus tribuendi sint. Quae eum ita sint, non hercle inepte coniectatum est iu latinis apud riscos emis ipsum cognomen latere Asclepiadis a lini significatum. Id si quaerimus quale fuerit, Praesto est Becherus p. 387 ψυχρολουτης ponens, testimoniis subscriptis Plin. l. s. et Cael. Aurelian. eui. I, 14. Sed Caelii quidem nullus in hac caussa sua est, apud quem nihil praeter haec exstent: Asel

piades mehementer utile dicie aquam bibere et rigida Iamri, quam ψυχρολουσιαν omeliant, et rigidam bibere in quibus verbis dubitari nequit quin insiticia sint quae cancellis sepsimus. raeterea neglexit Beckerus de danda frigida h. e. ab aegrotis bibenda loqui Plinium,

non de balneorum lavationumque usu. Ergo hac quidem ex Parte multo sane et consideratius et felicius ornarius a via priscos

PSICROS . In quo fortasse acquievissem, nisi consultus a me mi i simus collega idemque impriuiis doctus medicus Naumannus exstare

simili caussa medico impositum cognomen apud Alexandrum Tralli nin respondisset. Ab hoc enim cum XI, p. 645 d. Guinter quidam Id ωμ ὁ ψυχριστος commemoratur, tum eius nominis ratio redditur

63쪽

p. 249r Eo ιτο δ υχρη-ος me μοπι, γραι-uotu προ- εκέχρητο o. q. a. EL Iacohu quidem ille qui Potueri satis halhare ψυχ ρεστος diei pro ψυ ιστῆ, quaerere auPersedeo in Asclepiadem a ψυχ ριζειν saettura eognomen percommode eo nVenit, ut, quo notion sua utrumque complectatur et Potionem et lavationem frigidam der Abishler. Fido igitur num in latini via Prisco Verhiat et, ποψυχ ρεστης uel fortasse etiam simplicius αποψυκτης cognomen lateat. Haec insit Plinianorum constructio: quoniam .... in rationem illustras erat Cleo hamus, Α ποψυκτης me Asclepiades cognominariis a triagida danda praeferens ut auctor est Varro e. q. s. Quae reliqua sunt, ad singula medicametata pertinent commendata a Varrone A quibus lamen exclusimus iam . 9, 2 diso piata. Plinius igitur XX, b, 43 Varro, quia sale et aceto istia est arefactaque caepa), vermiculis non in stari auctor est XX, 14, 152: qua de caussa dignior e pulegis omnia Varroni quan e rosis cubiaculis nostris ronuntiata est: nam et vitis dolorem imposita dicitur leoare. XX, 20 218 Marcus Varro coriandro subtrito cum aceto carnem incorrUtam aestate serpari citat. XXJI, 24, 114 Varro regium cognominatum morbum arquatum tradit, quoniam muti Cur eur. XXII, 25, 141: oci eam satiam Prodessa iauctor est M. Varro. V, 3, 24: radatquo M. Varro Serυium Clodium equitem Romanum magnitudine doloris in odiagra coactum uenera Crura erum xisse et posce Cianuisse sensu omni aeque quam dolore in ea arte

corporis. XXVIlI, 2, 21 Cato Prodidit luxatis membris carmen auxiliare, M. Varro Podagris. X ul, b 57 ob hoc Varro sucidet

primam alterna mam scat res contra stemutamonia. Ibid. 60wωμ ita Gutem veniri timerati magistratuum non menerationis Cratissa iussere, sed ut Varro ratioιο est valetudinis, quoniam firmiora consuetudine ea ferenti XXIX, 4, 65 cunctarer in Proferendo exes his medio, nisi M. Varronem scirem IXXXVI mita vinno Prodidius

avidum ictus 'moracissim sanari hausta a percussis *Sorum urina. XIlI, 4, 85 auro errucas curari M. Varro auctior est XXXVI,

64쪽

27, 202 comatitia cera aut comusa, ut M. Varro ipsis enim verbis ins utar se sim cinis est, inquit fori inde enim cinis iacieriolus potus medetur, ut licet idere gladiatores, cum deluserunt, hac --ri potione. His addere sortasse licehit XXXI, 2, 11rs Varro ametor est Tilium quendam ρ etiam iunctum marmorei signi faciem habuisse pre ex in mitium, vitiligines): confidentius autem Serviana in Georg. I, 151 nam pro rie robigo est, ut Varro dicit, vitium ob

scenae libidinis quod ulcus vocatur. Non minus autens confidentera medicina segregamus non modo lini XXII, 2b, Ibi, ubi vitio scripturae Varronis olim nomen legebatur, sed etiam picii geminam memoriam, idem nomen III, 2 et VII, 12 cum edulium betaceorum et bulborum conficiendorum praeceptis sociantis, et ita sociantis Mi,. quid Varronis, quid ipsius sit Apicii, aegre dignoscas de quo uisu que statues, rectius profecto quam de medicina cogitabis de ea satira quae inscripta erat περὶ ἐδεσμιώπων.

Postquam permensi sumus fragmentorum multitudinem promiscue proditorum, non inutiliter quaeri de empore videtur qud haec Disciplinarum volumina Varro composuerit. Et Schneiderus quia dein quo comm de Varr. vit et scr. p. 234 inter a. 699 et 706scriptos dixit, sola confisus est Caelii Rufi memoria, quae quam sit dubiae fidei g. 5 disseruimus. Primum autem tantum Certum est, non esse a iuvene eonditos nam et sesepiades ille Bithynus, de quo g. 21, 1 vietum, Pompeii aetale claris sui teste Plinio, et eiusdem Pompeii res fili heida leo est h. e. ann. 689 sqq. gestas a Varrone commemoratas esse vidimus s. 19, 2. Sod gravissimum illud est, quod Varronem de amdum ictu sanaindo linius XXIX, 4, 6 praeeepisse dicit vitae anno octav et io gesimo. Quod si recte creditur secisse in libro medicinae, hune consequitur ipso annos C. 26 esse com

65쪽

positum. 4 Vnde intelligitur ex Lamplioribu quidem commentariis Variamin omnibus hos de disciplinis ultimos fuisse quibus operam nava- - - guam, quippe quos Probabile sit octo novem o annis post lihros de a rustiea esse absolutos, de quibus i ipsius exstat tu, praelationatestimonium. mino autem fieri conteruara poteα,' quam maturae et tanquam consummatae eruditionis thesauris hi io tissimum libri r

Sero OPPianam editionem Marciani capellae nactus vidi Va ronianae doctrinae vestigia in Marciano C. F. Hermannum quoque agnovisse praes. p. XX, ipsum autem oppium pariter ac nos . , in harum insulas in in harum convertisse P. 22. Praeterea permemorabile quiddam addendum est ira disputationibus nostris. Forte enim sol una in Walchii mendationes Li- 'lauas lucideus p. 17 sq. ea posita opperi, quae mihi non temperoquin ascribam. Sunt autem haec: Insigne est lacunae exemplum Prisciani lib. I, p. 546 Ptitsch. DAccidit igitur littera nomen, ρο- tvitas, Ilaum. Nomen meluti . . . Et sunt indeclinabilia et mentorum nomina tam via Graecos quamomu Latinos sis quod a barbaris inet enta dicuntur, quod et ostendit Ana in secundo de antiquitata literarum docens lingua Chaldaeorum singularum nomina luinarum ad earum formas esse factas et ex his certiam feri eos erae rimos auctores tulerarum: sire quod si licia haec et stabialia esse debene etc. Varronis locum, quo omnes carent Prisciani ediιiones, addι om Gruterianum nunc Lugduno-BM-um, quod habuit quidem muchius, sed quo in ple seri tura di Dultatemine igentissime usus est. Locum lassi Protulit Bondam Vari Leci. LL, σ3. P. Sin, sed adeo corrute , ut emendatius eum Osui e Lnime meniteat Gravissimo igitur planissimoque document, iam

66쪽

utrumque confirmatur, et peculiarem operam Varronem in litterarum rationibus explicandis posuisse, et eam non uno, sed pluribus libris contentam. Vtrumque autem cum prorsus in simillima testimonia illa cadat, quibus Varronis Origine linguae latinae libros Apulatus, ad Attium Iibros Pompeius commemorarunt, quid quaeso ad Probabilitatem propius potest accedere quam eosdem libros, quos Varro de origine lingua, latinae inscripsisset, ab largument, ducto momine i Priscianum de antiquitate litterarum libros dixisse at cum Pompeiana

memoria Prisciani testimonium alchii quoque coniectura nectebat: tam evidens est utrobiqMe proditorum fragmentorum propinquitas nisi quod inconsiderate Ruhnkenio assensus des libris ad Atticum potius quam ad Attium scriptis cogitavit.

Scripsimus m. Mart. a. IIIICCCXXXXV.