De M. Terentii Varronis disciplinarvm libris commentarivs Frierici Ritschelli [microform]

발행: 1845년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 철학

31쪽

auctores, in una re nou Promiscue discedurat, e saeculorum idinem ipso dissensu servant Do tantissime. Posterioris vel instinae -- talis sunt, qui priorem esse orithmeticam oluerunt Cassiodorus,

euatus, Isidorus a geometria Ardiuntur, qui ad meliora saerula propius accedunt, Marcianus, Augustinus, Seneca ' Ergo posti rheto-

ricam geometria et arithmetica sollocatia num eontroversum hoc restat, quo has ordine musica et astrologia exceperint. Quae rea etsi es sane ancipitia ratiocinationis, tamen quoniam Praeter reliquo assis plores unus e Varrone Marcianus Pependit, ex huius quam ex aliorum exemplo tutior poterit etiam de harum disciplinarum sedibus coni tura

seri. - Nullam autem rationem Vel habuimus vel hahendam eono dimus unius testimonii, quo Videtur sane omnis quem proposuimus

disciplinarum ordo everti. Est id Acronis in orat Art. poeu 203 haec

annotantis: Varro ait in tertio quoiaelisiariam e ad Marcellum de lingua Llino quattuor foraminum fuisse ibis apud antiquos, et seipsum ait in e lo Marsyae idisse tibias quattuor foraminum. Non posse his in alia disciplina nisi in mustea locum fuisse, haud

gravate unusquisque concesserit, iis Praesertim collatis quae 3 14 ass rentur nemo autem, qui ei disciplinae tertius dicari liber potuerit, ulla puto ratione expediet quando nec quomodo divellere rhetori eam et dialecticam nec quem loeum divulsae alterutri tribuere qui sape- De Mic dicterentia sic cassiodorus e. 4 p. 553 a Seripis rei me la--

liuerarum inter disciplinas mathematicas primam omnium aritimetieam esseeoluerim propDrea quod musica e seomeιria es astronomia, uae sequvnrum indigeri aru meticae arithmetica vero ut ait, neque mustea neque seometria neque astronomia vera eosnoscitur. Verissimum hoc, sed ut lamen nec uno nec tribus ante saeculis intellectum vel intelleolis obtemperatum esse exempla clament pertinax enim humani erroris natura et vis diutina. Quare quid est tandem, cur in illis seriptoribus saecularibus non posse non suisse ipsum Varronem eontendas' uem suo quodam modo mullum

diverso de mutua disciplinarum amnitate alioeinari potuisse lacile ex iis contietas, quibus quam late voluerit geometriae vim patere intelligitur.

32쪽

ret potuerit, vel perspicimus vel aliqua coniectura assequiariar. Aut igitur mendum est in numero aut Pertinet qui scriptus est numerus ad alterum 1estimonium asello ad Marcellum de lingua minia ex 'teragit auis libro vel libris Corine non alienius a tereio ad Marcellum

illa est quod da, thii traditur quam quod apud Nonium p. 318 de vi os communi viris cum mulieribus vestimento.: , Quodsi id sequimur quod licet demonstrari nequeat argumentandi necessitate, tame a robabilitate proximo intervallo absit, nescio an universa Varroniani operis dispositio haec fuerit, ut ageretur - . . , . .. Hi libro I. de grammati ea

VI de astrologia VII. de musica VIII. de medicina IX de architectura.

Satis nune existimari de Ausonii Popmae iudicio poterit, qui Bibliothoca Vari onianae p. 497 Disci inrarum inquit libri inur, an quibias ui maria et ex omni disc*linarum genere delibata doctrina; nam hae quae amellantur artes sis e disciρlinae liberales, seorsim ab ho O ere libros singulares habiterunt. De quo prorsus sesellit o mam opinio. Qui quae praeterea commode asser e Claudiani amerti episcopi ad Sidonium Apollinarem libro I de statu animae verba, ea non dubito Poliore ex parte ad ipsos Disciplinarum libros referre. Sunt autem haec cap. 8 p. 44 ed. Galland Ven. M. Varro sui sae-ctili peritissimus et teste Tullio omnium sine dubitatione doctissimus,

quid in musicis, tia in arithmeficis, quid in geometricis, quid in

33쪽

φιλοσοφουμένων libris dirina quiadam divuIatione contendis, nisi ue misibilibus ad invisibilia, a laciatibus ad illacialia, Ocomoreis ad incor orea miris aeternae artis modis abat hia animumse. q. a. Graium nohis secit Claudianus, quod de musica deque ar metiea libros Varronianos, testimonio in fide magis quam eliquo desiitutos, sibi cognitos non ambigue significat. φιλοσo υριενα autem ortasse librum is dialeetica dixit, ita ut libris ad priora omnia pertineat: nam Isidorus quoque ipsi de dialectica disputationi integriam eaput inseruit de desinitione hilosophiae II, 24, ad quod aditum his verhis parat solent autem PhilasOρhi, antequam ad sagogen eniam e nendam, de itionem Philom hiae ostendere, quo iacilius ea quae ad eam pertinent demonstrentur. Nisi sorte Post musica, arithmetica, geometrica, genere neutro elata, transiit Claudianus ad φιλοσοφουμώνων libros argumenti Propinquitate finitimos, voluminibus prorsus ab illis discretos, cogitavitque sive de philosophicis disputationihus u huslibet per plurimos commentarios ValTonis sparsis, sive, quod lubentius amplector, de iis libris quorum secundus erat de forma philosophiae, vel de his unaque de libro singulari illo quem inscripserat de hilosophia. s. g. 8. Vides quam multiplicem explicatum episcopi Viennensis ea verba habeant, e quibus, qui inconsultius agat, iacile alterum argumentum petat alterum quidem ex Augustini exemplo , quo ut nonam octo aliis disciplinis philosophiam a Varrone iunctam esse Probet.

34쪽

ibui . rL. si circumspiciendum nune est, si sorte ex aliis fragmentis, qtiae ad Disciplinarum libros sola coniectura probabiliter reserantur, etiam Oertiorem speciem singularum artium a M. Terentio pertractatarum menti nostrae informare liceat

An de grammatica ἀποφατικ omnis disputatio nostra, non καταφατικὴ erit. Nam, cum de grammatica librum Varronis in cornuti verbis indagaverimus apud Cassiodorum de orthographia p. 286 P., lamen qua Praeterea ex eodem Cornuto Cassiodorus affert Varronis dicta sine certi libri indicio, ea cave ad eundem de grammatica com- metu arium illico reseras. Ab illis enim quae supra perscripsimus haec excipiuntur cornuti verba p. 285, 3b h sicut in quaestione est littera sit necne, sic nunquam dubitaridum est secundo loco a quacumque consonante Oni debere quod solus Varro dulitat vult enim auctoritate sua sicere, utra rius Onatur ea littera quae mirati nem erat, et eo magis hoc tentat persuadere , quod Ocalibus quoque dicat ammoni ut heres, hircus sed Varronem Praeterit Consonantem ideo secundo loco h recipere, quod non Possitis irationem lnisi ante vocales habere svulgo . n. P. ante mirationem xiii OCiales habere, it is et ante et Post, si h littera cuicunque tali non adium tur vulgo tali adiungiaturi, non sonabit haec enim natura UOC lium est ut, sis ante sis Post se habeant , quoquo genere enumitationem non i edian Bis igitur si illa continuantur: raeterea n libro quem de grammatica Viarm scripsit e. q. s. ipsa Prosecto recte cogitandi ratio evincit, ut ex alio nou ex eodem Varronis libro haec aique superiora expromi credantur. Quodsi quis de libris linguae latinae cogitet, quorum primo tractari talia potuerint: etsi hoc d

35쪽

monstrari nequit uo factum esse. tamen non levibus indiciis quibusdam in longe aliam viam duci videmur 2. Spectant enim et illa et alia complura testimonia Varroniana, et ea quidem ab orthographiae potissimum auctoribus prodita, ad eam paris grammaticae quae est de litteris deque recte scribendorum verborum ratione. aque caussa suisse videtur, cur libros de Orthogra hia Varroni eyerus in Cic. Brut 28 tribueret: nullo id quidem idoneo argumento, sed pedisequo Ellendii p. 36 M. nov. Quos vix eredi potest a vitiosa apud Priscianum IlI, P. 122 r. saer plura Varro in orthogrvhia profectos esse, quam iam Pulachius P. 609 mutaverat in chorogra hia, rectius etiam uialnerus de Varr. Alac. p. 24, cui et helius assentitur prolus in Ovid. h. p. 36 , id tu in osmogra hia mutasse. s. retilii annot. I, p. 276. Sed ad

illud genus hae pertinent eiusdem risci in I, p. M P. 37 r. ex antiquissimis codicibus redintegrata a Spengelio prael Varr. p. 7: quod ostendι Varro in primo de origine linguae latinae his erbis: ut

An scribit, quinta et vicesima est isti Nic. et Sp. littera quam remamocant, cuius forma nulla et Ox communis est Graecis et Liatinis,ti his verbis: Gggulias, aggens, agguilla, ggerunt in huiuscemodi Graeci et Attius noster bina g scribunt, alii, et g. Ergo, Priscianum si sequimur, de litteris Varro exposuit libris de origi nolinguae Mynae. Non ignoramus a Varronianis criticis Priscianum existimari ipsum de lingua latina librua primum, qui esset de origine l. a , denotare voluisse simili brevitata dieendi atque tertio Rhel

ricorum dixisse nobis visus est supra verum eam quidem coniecturam multum labefactat, immo vertit Apuleius de diphthong. p. 25 Os. haedus scribie Terentius Varro in libris de trigine latinae iis/gurae quibusdam Placuisse Per a d hthongum notari, ut a verbo edo in quibias in suis casibus discrvaret . aliis ero visum Sse ait,

ut Nirrationis nota hanc disserentiam faceret, e maxime propterea quia Sabini, a quibus Romani hoc nomen habuere, edus dioebant certumque est Romanos f Sabinorum in hooluom com ertere Sabini

36쪽

enim 'cus. Romani hirsus, ilii fere, Romani mehere moliae L

Quibus adde ab eodem Aphileio de not. spiri p. 4 cs. p. 104 Ἀ---significata: Dreum Terentius scribit hedum lingua Sabinoru- dum vocatum Romunosque corrui hedus pro eo quod est sed habui se, sicin hircus Pro 'cus et trahere pro minere. Quae sallitur messem cum e lib. V de l. lat. I . 97 his verbis satis profecto diversis

hausta putat imus, quin Sabini mu3ν quod illi fedus, in Latio

rure edus; qui in urbe, in in mutila a addito aedus. Mirabilius etiam uellerus Varronia exili, hae notatione g. 106: hordeum ab horrido, negligenis usum esse pulvium p. 107 dicit, Marcus tamen Varro in libro de origine latinae ingurae a hordeo horreum deripatum avisat, hordeum' ero ab horror 'tractum dicitur, i Quo exemplo aihil nisi hoc intelligitur, quod etiam aliunde constat, vel similiter in diversis commeninrii vel adeo in aliis aliter de eodem vocabulosa ronem statuisse: hi Velia de l. l. V, 6 eum aedem ducat ab aditu; quod Hano pede adibinu, longe diversum quiddam testatur Apuleius

p. o 27M aedes, quod i ab edendo secundurn farmnem deripatum est Hoc igitur non limitamus ad libros de origine l. l. referre quanquam plurimae sane Apuleii origi lioue Varronis nomini ascriptae p. 129. 135. 130. I41. 442. 443 nostris de I. l. libris IIuxerunt: monomnes, ut P. I 45 proposita, nee generalite PraecePrum P. 132. Quod autem pro rathris de orig. d. l. uno Apuleii doco ras. p. 107ὶ liber. prodit iangulariter eo noti ita abuti, ut rursum ad primum de l. i. librum relabare coni tando Nania libros suisse, non librum, quihus de litterarum ratisnthus Varro exposuit, alius quoqH. gramm tici testimoniis arguitur, Pompeii ita commento artis Donati P. O ...esim με uisse, POMEa ex summura uiditas alias litteras et factasom habemus hoc M libris ad A ttium pud Varronem et sur At sine et quare eo ordisse Osuae et quare isdem nominibus iocentur.

'x Ilo Varroni commune est cum aliis grammaticis πολαγραφοις ut Apolloni , , Herodianoque . de quibus intelligenter ut assolet Lehrsius noster in Mus T Ol. II, p. li sq. Q

37쪽

Item p. 27. Varro doca in alia libris quos aci Actium scripsit aera inuisse, Poste tumen rarias Et factas ear oma, Aliunde tamen manam videntur do generibus B Varrone excerpta P. Q. Hiscinctaptior excogitari locus potest quam do origine satin, linguae libri p quando nec dramammatica Plures

composuit, Eo in commentariis de lingua latina nostris ea disputatio, quae institui do lustris potuit uum ipsum primum librum potest Producta esse. Vides quam omuia apte inter se coeant, ut Varronem. origine linguae latinae Iibros ad Aegium aeriae se Ohis versuade mus, quibus ea pars grammaticae, quaeri est de si in . Praecipua cura pertractaretur. Quocirca coniunctis Diomedis, Pristiani ipsiusqua Apuleii testimoniis non poteri non cedere semel tacitum singulari numero commemoratus apud eundem Apuleium liber.', Neo vel aetas in L. Attii poetae repugnat et ingenium Him uadetis aen Te Iina, Memegnstat a doctrinae studiis minime. alienum sumso, mittere areo adu r T lescens potuit, quEm matur aeribere coepisse satia est.2onsenti ineum. Quid pintio vel Ciceronem Varrone aliquanto minorem, eim S eum Attio adulascentem ollocutum ess Ne illii iuεitas offensioni est, quod in eisdem commentariis Esius Attii, ut o Prisciani verbis dise tur, mentio acta erat. Ex his autem magis etiam Perspicitur, quam semet indignam coniecturam Ru kenius proposuerit apud e ing

rum uallii heodori de metri p. 64 Gaiss metrii p. 563 do Varronis ad uicum libris cogitans, utpote ut mimi dictu Varronis de vita

populi Romata libri inscripti suissent. Quam coniecturamimm ito Cum Sinneiderus do vita et script. Varr. p. 239 tum uellem in Varr. P. - Similia sunt exempla liber epueruem si viam in Iliuemia Nex. . quo non diqersi bri nancura: egessi. V, ιι; Iitem apud charistiam p. 113.inscribi Varro iuriam stium de noematis . coit s. y. 82. 105 114 Iabivarronis liber secundus et tertius da poematis commemorantur. Aliud exemplum recordabere A. P. In Maerobii quoquo Sat. I, 16 error nituntur au- rum libri do auguribus enim uno tantum libro Romam divinarum Varro

38쪽

264 xploserunt Molui his Osannua aussiendus, suum ilium Ateiiunhu quoque irarudens Anal. p. 62. Inconsideratius etiam Buhnhenium aEeutus Arulinem QE Fare antiquit p. 20 primum de lingua latina librum conieci ad Allieum scriptum fuisse, eundemque a rigeianoti inuleium ignoravit vocari de origine linguae latinas. a Laurentio autem Lydo ide magis n. I b sic unificari: των πως Πομπωνιον

γεγηραμμένων ita enim iterum mutato nomine, scripsit pro eo

3 ad hos igitur de origine linguae latinae libros certe maiore iure, quam ad commentarium de Heammatica, praeter Cornuti illa,

quae hinc ne posse quidem sumptaD se supra Meudimus, haec quoque reseras e eodem scriptore excerpta P. 2282, 32 hanc litteram

digamma me mitis cirro dum rutile demonstrare ita perscribis VAU. 'Ρ. 2286, 31 es Varrorum, acri r litteram si rim loco Ponatur, non i Pirari. lector enim ψ- inquit inuti ere debet odiam, tametsi h non habet, Rhodiam asse, retorem rhetorem Nam hoc quidem a ronia Placitum eum eis, quae de anteponenda in littera in eisdem libris disputavit, sacile εntelligitur sat commode conciliari iec ullo modo Ρugnare Nec magis dubitamus de his p. 2284, 17, quae transierunt

in sidor Orig. I, 26, Si lacrumae an lacrimae maxinnus an a Ciam , et i quae similia fiant, scribi debeant quaesitum est Terentius re Gradidie Caesarem lex Disium i erba solitum enuntiar et scribere inas momer aucioritatem tanti iri consuetudinem factam. omnino enim Cornutum Prorsus credibile St, quoniam in medio demum disputandi cursu suo. Varronis iam saePiuSantea mentione implieiter iacta, semel certum iras librum antestatur et ita quidem antestatur ut prius prolatis Varronianis PPonat, M. De hoc libro e ua Varroniana vel aut vel Post commemorata P

ti e. - Vix mavi auceps est de risciani verbis I mira P. 10 r. iudicium aucιOruas Visoque iam Varronis quam Macri teste Censorino nec st necta neque o in numero adhibet litterarum quae libro Ι. de . . sine ulla certa caussa tribuerunt Propius haec sane race

39쪽

dunt ad eorum aliauitudinem, quae in ii ora grammatim exposita a Cornutus dicit: sed alteram tamen in pariem os levem vim hoc habet, quod eius ommentarii nulla apud Priscianum alibi entio fit de origine autem l. l. libro sibi cognito ipse 1 in ur. - et rem EVarroniana doctrina totum pependias Nigidium Figuliure auctor est Marius Victorinus de orthogr. p. 2456 P. S; G. t Nigidius Figratias in commentiariis suis nacra Posuit nec nec irim, non erae luteriam sed notam aspirationis tradidit. s. p. 2466 22. Similiterque eum ille tum alii ita aliis quod nune persequi longum e 4. Imprimis diligenter et copiose dei littera deque aspira tione Varegnem dis insae eis satia documento sunt Comuli Apulsiique quae perscripsimus te imonia, tamen plenius etiam idom ex ali rum acri s grammaticorum cognoscitur. Coniunctissimum cum Ap leianis hoc est apud Velium Longum de orthogr. p. 230 ut testis est Varro, a Sabinii sena dicitur et sicut L miliariter in ruran te uti in iciniam virationem mutatur cui ruratam Proxime a cedit Servianum illud in Aen. I, 172 a muri qua risu habeat nec

raramen δοί mirationem et Varro sic defrin: si ab aridiarate dicisti' non habet, si ab haerendo, ut in labricis idemus, habet. Ad eundem de aspiratione locum hae pertinent Charisii I, p. 56 pulchrum Varro aminiari debere negat, ne duabus consonantibus media intem cedat viratis, quod minime rectum antiquis idebatur unde et smpulcrum hodieque manet, quod si seorsum a pulcro pro ten recomdationem doloris: nam haec quoque postrema Varronianam saPere doctrinam videntur. Denique adde Charis. I, p. 62 Graccus et ortus sine miratione dici debere orro ait, et ortum quidem quod in eo Ommis o tantur, Graccum autem a gerendo, quod mala eius duod iam mensibus utero eum gestareris. Quod testatur etiam Scaurus de orthogr. p. 2256 negat Varro etiam Gracchus vir dum, quo

niam a gerendo si cognominatus matrem enim eius, qui Primus Graccus Si dictus, duodecim mensibus utero eum L go te nil genisSe.

40쪽

iis odiri 6: Bti haec qui in de an vitio 'supersunt Varroniana ctrinae hvstulit e ningna ceris ex parte, nisi sallit coniectura, ex libris de origine linguae latinae petita. hididem sortasse alia quaedam sumpta sunt ad alios Deos orthograpyris spectantia ab ipsisque orthographiae auctoribus tradita. Ex Papiriano Cassiodorus de orthogr. haec

excerpsit, quae infra scriPsimus P. 22 et arare Per unum o ibitur, ut Varroni Placet secutus es enim etymologi m n minis eius,

qua gnarus dic tur qui scit et accipit quod loqui debeat dentque composui merbi ilia scribitur, ignorare, qua non Per dia r sed per unum scribitur. P. 2291 tram, ab eo quod dicitur trabis, et ur spe praebem scribi licet Varro γε b scribendum utet, quod in reliqvis casibus h habeant quod plenius Varronis rationes Scaurus de orthogr. p. 26 explicavit non care quaestione etiam Nebs et urbs, et Pelops quae Varro ita distinguit, ut per Me s ea nominatim casia Putet esse scribendia, quae eandem litteram gemtim reddant ut plebs Hebis, urbs urbis, ea mero Pera et , quae similiter genitio eiusdem numeri in is excurrunt in Pelom elo is Praeterea Velius Longus d 0rthogr. p. 233 sic Miram delirus Hase Varroni. non deserias non enim, ut quidam existimant a Graeco tracta mox est παρα το ληρεis, sed est Latinia si ere a lina t. e. sulco itaque Si ti bores, cum eis recto actu peris detorserint, delirare dicuntur, sic qui a recta via ita ad priapum declinant per similitudinem translatsonis item deliram existimantur. Nam praeter haec extrema Verba non Potest non ipsa quoque explicatio Varronia esse. Postremo idem Velius P. 236 namque mitim et commircium quoque Per i --tiquis relinqviamus, Pud quos aeque et Mircurius ero dicebatur, quod mir*rdorum esset rerum inventori u Varro dicit nostris iam auribus secus placet, scilicet per e t et Mercurius et commercia dicantur. Sic enim redintegranda videntur, quae sic uigantur . . .

inventor et rem dici nostris iam auribus scilicet per e, et ut M. e. c. d. - Ceterum nihil voluimus eorum praetermittere, quae aliquomodo possent in orthographicorum societatem venire: nam talia,

SEARCH

MENU NAVIGATION