장음표시 사용
11쪽
η commentarini Ioannis stephani in Hipp.
eandis Virginum affectibus, auspicium ducendum esse ratus sit omnifarius Hipp. qui profecto sunt perpetuae veritatis, rectε enim a Ρhilosophis proditum fuit aeternorum duntaxat sciemtiam haberi, atq; ab ipso uniuersali veluti e scaturigine emanare. tametsi confusa, quaeq; sine habitu comparatur cognitio,a sino P. Pqst ri gularibus ortum ducit, ut in inductione ad principia cernere est. 3- Dς - inua mente omnem doctrinam ex praecurrente sensuum CCgn, none conquiri, & nil in intellectu consistere, quin prius sensus Artis r ρου occuparit, praecia re scriptum est ). Verum quaenam sunt perpe in se tua , ii uniusmodi m A rte Medica, quae subiecti causa innum Vc ris videtur obnoxia fallaci)s 8 Praecepta, inquam, catholica,
applicamur ipsaq; methodus. Quamquam enim Medica facultas ratione ae mate- comunissimi finis sit ars, utpote quae opus ipsum respicit, nemperiam intς sanitatem , multis tamen theorematis constat, quae per se sola st ' scientia continentur . Quare scite me hercle quidam Ruic: 'ν secuti totam Medicinam scientiam esse in animum induxerunt, ' μ' atq; accessonem, auctariumq; veluti esse, aliquid artis obtinere; id quod vel ipse Alex. censuit, ipsa enim per se primo quod inconcussum est, tenet, columenq; immobile presiat, caetertim materiae compos a dignitate declinat: Atqui accidentiam illam respicere nihil attinet , etenim qua Medicus opus aliquod admoliri, atq; propetrare obnititur, Medicinam ad singularia contrahit , perstringitq; &quemadmodum haec de singulis non edisierit, sed in uniuersum de homine, ita Medicus, dum aliquid admolitur, atq; pertentat, haud hominem circumspicit, aut quaerit, at singulos singillatim. Unde conficitur, colligiturq; Artia snem veritatem esse, Artificis sanitatem, ex quo etiam quantum inter scient 1am. & peritiam interiit, palam fit,namq. licEt utraq; mentis habitus sit, atq, persectio, scientia tamen est unuersi hum, peritia singulorum . illa profecto ab uniuersialibus progres-
si morat strin m roit. haec vero singularis ad singularia sibi a na
loga tendit . Iure igitur Hipp. quaecunq; Philolophiae iniunt, eadem & Medicinae inesse asseruit, qui praxim ad decus , & o namentum conducere iudicaui i; & iecte sane, quum sola naturae cognitio, contemplatioq; ignava, ac iners, S prorsus manca sit, si nulla comitetur administratio rerum, nec sit ad hominum
commoda, idcietatemq; tuendam comparata . Quare Medicina etiamnum activa agit de uniuersalibus, quemadmodum S lciei tia , atqui non eodem modo , quod per naturam praxis uniuersalia tracta ad singula per Medici industriam accommodata, neq;
12쪽
id porro absolute, sed prout uniuersalia sunt canones, qui dirigunt opera , ad quae medentis consilium collineat. Facessant igitur posthacamusi, apud quos sanctum& venerabile nomen Medicorum sordet, quos sapiens antiquitas secundum Deum humani generis seruatores, vitae moderatores, morborum vindices , Alexicacos, Ilatheos, seu Deo aequales, ac pene terrestria numina, Deosq; tutelares appellabat, ac magnis diuinis'; hono
ribus afficiebat; Vnde Hipp. Medicus Philosophus similis est
Deo. Omnes homines, inquit Democritus, artem Medicam nosse oportet, o Hipp. est enim res honesta,ac utilissimul ad vitam,&exijs maxime eos,qui eruditionis,ac eloquentiae cognitionem habent: Nam sapientiae cognitionem Medicinae sororem, ac contubernale esse puto. Sapientia enim animum ab adfectibus liberat, Medicina aute morbos a corporibus aufert. Quid plura Rex Anius, Rex idem hominum, Fbabiq; facerdos. Sed ad rem . Plato Medicinam inter artes stocasticas h. e. coniecturales reposuit, cui adscripsit Galenus modo remedij quantitate, modo agendi occasione, modo affectuum ignoratione artem coniecturalem inci asseverans. Hinc dicebat Hipp. Medicus qui potest dignoscere, potest curare. Sed, ne te diutius morer, uterq; Medici opus, non artem respexit, quae per se spectata inconcussa stabilitate laetatur. Propterea ipse Pergamenus, non ex praeceptis, ait, sed ex medentium opera coniecturalis est Medicina, & reuqra diuerso se habent modo scripta,&Opera, ut ad Glauconem scribitur. ' eque enim morborum naturam est possibile cognoscere, nisi quis nouerit naturam in diuisibili. m. Ad
consilij sui sirmitatem, & robur subij cit, fieri non posse. ut si
gulorum morborum naturam h e. speciein, vltimamq; differentiam quis intelligat, ni eam prius in diuisibili h. e. in genere prae- norit. Qui vero graecam dictionem, indiuisite interpretantur , ut te verba percepisse praeseserunt, ita rem neglexisse vi. dentur, dum arbitramur Hipp. retrogrado ordine a singlis formis ad summum genus peruenire velle, ut cognitionem mor horum repetat velut ab ovo, principioq; nam generis essentia in
omnibu* per diuisionem acceptis integra manet. ΔΓ indiuisa in quolibet, pote stas autem diuiditur, &secundum aliquid eius est in uno dissidentium, inquit Albertus, &secundum aliud in alio , di secundiimotum m nullo, quare cum generis essentia simplex sit, tota in omnibus simul esse potest diuidentibus, secundum .
lampn potestatem secatur atq; diuiditur. Hinc colligitur, &diuisibile,
13쪽
Notatur Mauricius c. e Mur. P. Rhens. Eth. .
6 Commentariua Danesis Stephani in Hipp.
diuisibile, & indivisibile dici posse genus , diuersa salti onς, id quod graeca dictio porro significat: Quare falluntuti qui Arist. 1.
de Anima adducunt, ubi ab νιδια quum dixit, speciem infumam intellexit, sic&nostrum Authorem hoc loco per τί eandem speciem notasse rentur, nam si res penitus in sp ciatur multis interuallis dissident hae voculae . In qua re a nobis prorsu esse videtur Caluus, qui e graeco sic transtulit et sisi totum primἐcognoscat, de quo particularia desiendunt discretaυe sint. Oc. cularium enim notitia ex uniuersalibus colligitur, ut a Philosopho tapius repetitum Ait. & ars ipsa uniuersalium est theorematum , cum singularia nec scribi nec doceri possint , hinc Philoso Phus nulla' inquit , Ars particula ita considerat , quia sunt resini-xi, atq: adeo ignobilia, Sanapodicta, &licet ab eodem scribat ir desiygulari quopit m scientiam practicam teneri posse, quum
scientiae practicae versentur circa ea, quae a nobis fiunt, quae sin gularia sunt, attamen in confesso eit, atq; compertum scien uas practicas quatenus alicuius rei cognitionem tradunt ver larici rca uniuersalia, Hinc Arist. Non enim, inquit, quae salubma sint huic oculo. docet Medicus sed oculo incommuni. Quo mani
sesto spectasse videtur Hipp. quum subdidit siqinini artis est;
inuenire ) . Sed quis obi jciat Arist a serentem ex multis expertia mentalibus conceptibus unam de similibus opinionem feci, atq;
ut ait Polus, artem conflari. Per varios usus artem experientia fecit. Quare, ut constat. ex particularibus colligitur uniuersale cui experimentum sit phantasma memoriae in diaerens eius rei, quae
identidem, simillimo': inodo e usus, animumq, perculit. At 3vem quando in ipsum Philos0phum offendimus, iustum est in poteriora sequentia responsionem vestigemus. Inquit Mitur: i, opinari enim, quod Caiisa: hoc morbo laboranti hoc condu- , xu. snhiliterq:ysecrati ac gillatim al js multis experientia, quod autem omitibus huiusticati s sui dum unam si' clem remitiat , hocino bo labor in tibi s conduxit, uti Ote phte 2 -
, nablicis , aut chol scis sis isti istb icitantibus hoc arcis pio , una est Ad stendi bi lytiit mi videtur experientia ab arte, differre : Quinimo idemus expertos magis id, quod inten' dum consequi, quam illos, qui i avoncm absq; experientia Ie-
, nem. Causia velo est, quod experentia singulari Lm, Ars vero, niuersali Lincognitio est: petioncs autem, S gen rationes, Omnes cuca singulare sunt, non enim hominum nisi per acci
14쪽
V dens sanar, qui medetur, sed Cassiam, aut Socratem, aut alius, Apiam. Si suis it is rati bilem absq; experientia teneat, &'V vntu rule quidem cognoscat, quod autem particulare est sub' phou ignoret, sepentishero errabit a sanando id enim magis ά sanabile est, quod est Diulare Nihil ominus scire, ac cogno'; 1cere satagis arxi y quam experientiae arbitramur inesse, ac eos, , qui artem tenent , quam eos, qui experientiam labent sapien- , tiores esse putamus, eo quod sapientia per scientiam omnesi . magis sequitur, hoc autem, quoniam illli quidem sciuntqu'd, est, propter quod auteae nesciunt, illi autem propter quid , 'dei caussam cognoscunt.
Sed enim duplicessunt seselitiae, una a posteriore utor phi- Iosophicae militiae castrensibus vocabulis , Quia, nuncupa tur, quae duntaxat hoc ita esse demonstrat, quae pet sola in experientiam gignitur ex essectibus experimento perceptis huiusmodi esse rem , vel tali proprietate pollere colligens , quae constituendis artibus confert; Hoc tamen alta mente tenendum , experientiam instrumentum esse intellectus scientias' himantis, neutiquam vero earundem efficientem caussam, cum Bla mens hominis sit huiusmodi. Altera dicitur Propter Quid de qua hactenus locutus est Philosophus probans expertis longe praeferri Artifices. Utraq; in arte Medica desideratur: Hinc dicebat Galenus, Artifex peritus euadet, si uniuersalibus theore Iliae Pr malis singulorum experimenta addiderit. Sed omnium praecIa- ςWirissimi Hipp. quorum, ait, natura coniuncta est, eorum quoq; cognitio coniuncta esse debet, atratio, experientia naturas habent coniunctas, quia ratiocinatio est ecordatio quaedam cbmponens ea, quae sub sensibus percepta sunt ergo ratiocinati O,& experientia simul iunctae esse debent, mutuasq; sibi operas tradere ad veritatem cognoscendam, & exercendam. Sunt tamen qui experientiae in physicis multo magis tribuant, quam apodieticae doctrinae. Vt autem experimentum sat, duo conueniunt, materiale unum, alterum formale. Materiale sunt species retentae in memoria, male autenrest illarum specierum collatio , quae pluris est; quam species. Hactenus igitur probatum sit, morborum notitiam in genere prius habendam , quam singulo rum , quorum tamen notitia medentibus necessaria est, ut propriae eliciantur indicationes . Nos autem nimis longum fecimus, ut anamphibola, & facilia Authoris praecepta redderemus. Primum de morbo sacro appellato , de attonitis, moderatis, O
15쪽
s commentarius Io vis Stephani in Hipp.
de timoribus, ex quibus adeὸ fortiter timent homines, ut delirent, σDaemones quosdam se videre putent ipsis infestos, quandoq; noctu, Τηa
doq; interdiu, aliquando vero utroq; tempore. Poclea ab hujusmodi spectris multi iam se strangulauerunt, plures autem mulieres, qua viri, etenim muliebris natura animi est magis deiecti, atq; minuti. σα
aoniam igitur generatim prius agendum est, quosdam in medium affert Hipp. affectus, quibuscum Morbi virginum Ais.. quandam assinitatem habere videntur, ut ijsdem recte, & in unu uersum cognitis, qui speciem, & similitudinem horum gerunt, sedulo internoscantur, periti enim Artificis est similium differe tias, & differentium similitudines cognoscere. Quantam vero habeant cognationem hystericae passiones,qui modo aphoniam, modo aphnetam sexcentis stipatam symptomatis, modo delir
menta multigena producunt, atq; adeo quantum cum morbori Hia, acro, attonito, α Melancholijs conueniant, quivis lauriger Apollinea vel leuiter insormatus arte dignorit, quum epilepti more repetant, Vsqpe in eadem deficiant. Quare non desue- Lib. 7fM- runt, qui uteri suffocationem, syncopen, tremorem, cordispa y J- ς pitationem, vertiginem, ecstasim epileptici morbi species constia:
. tuerint . Hinc Auic. Haec Egritudo inquit similis.est epilapsia, Ofncope, & paulo inferius. Et accidit ei sicut epit M. Eti Aq. his terpositis aliquot lineis subdit . Deferentia autem inter ipsam, morbui ubi O Apoplexiam est manifestior, O quomodo non e uaum sensis dormantur in ea υt plurimum integi ἐ., O non sit gemitus . Quae
ue, cum a Rhasio, di Mesulo penitus afferantur, non est, cur actum
Gus, is Morbus itaq; sacer, Graecis Epilepsia, quod sensus omnes,
ir L mentemq; repente prehendat, est totius corporis frequens di - is, HE stentita, qua homo e Vestigio procidit, sensuum omnium, meta- up Gq. munijs interceptis, ut nec audiat, nec videat, nec Vll. prin cipum, quas Graeci egemonicas appellant iunctionesn appareat. Posteriores oncussione ex ore spuma prosilit, & sohitis mulculis vellotium, VPri aluinaeve stces, vel foetificus lentor praeter voluntatem effundi-
. Δ, ' tur. Caussa mali creditur humoris pituitos, vel melancholici
ει ιυ i ingen copia, quae repente cerebri ventriculos, meatus'; replens ιο mendis id agit, ut homo animali spiritu cohibito corruat. Haec tamen Ammarui. non a flatim spirituum ductus obstrui t, sed nonnihil etiam prae-Fernelius . terflui t, quo cerebrum concussione adnititur quidquid noxium M. iam, est discutere. Caeteritin praeter humoris copiam sunt, qui venenatam, & cerebri substantiae grauiter infensam qualitatem hue appellant.
16쪽
,hoellant. Sunt, qui ventriculorum cerebri figuratam prauita- ubnisi sthm causantur. bunt, qui proximam caussam statuant eXpul- s nubitui. ei, facultatis in membranis cerebri a materia tenui, & acri ,
ω inualitate occul La neruoso generi inimica Irritamentum.
geteris non est ferenda Quercetani sutilis Opimo, quiadis Mersus Medicinae coryphaeos avius est scribere, in quibusdamRoilepticis inoffenso cerebro primo cor ipsum assici, quod cor Gloitatione, & animi deliquijs corripiatur, quod phantasia,
es memoria integra maneant. Non est , inquam, ferenda. ouum sensuum instrumenta sint in capite, quibus animales functiones exercentur, manifestaq; funt. Neq; inficias tamenimus, quin in Epilepsijs per sympathiam prauertim ab utero eor primo, subinde cerebrum coassiciatur, quod vel ipse pulsus indicat Verum quis credat, nullum ex vaporibus sacrum morbum excire posse, ni sit, chalcantinae naturae; quod homo caeteris sapientior obtrudit creduljν, Mirum, cur Augurdemses, apud quos chalcanti mira copia suppetit, dum illud e fod1-nis eruunt, epilepsi is non corripiantur. Sed nos, qui interpretis
munus sustinemus . extra cancellos egit aliena curiositas. Unio, o Hippomanes , corallia , muta resoluunt.
Norbus attonitus, siue syderatio Graecis Apoplexis, seu Apo-tilexia est repentina motus,&sensus, uniuersaeq; animalis 1u Hionis cessatio: Hac quippe perculsus nullis sere mairandi cij surae currentibus totus repente quasi attonitus concidit, sin sensu sine motu, sine mente, solo anhelitu a mortuo dissidens,
oui paullo post dissiellis euadit, oc cum steriore grauissimo. Caussa est crassior, frigidiorq; pituita affatim, &uniuersim cerebri ventriculos offerciens , aut dum minimum quiddam retis admirabilis arterias, per quas spiritus e corde in cerebri sinus influit, siue neruorum initium confestim obstruit, aut coarctat,
μ Neque 'hue admittenda frigida intemperies, quam quidam eo argumento adstruunt, quod haereditarius sit morbus -ίδε poplexia, quod Hercules fieri non potest citra aliquam dia' iureis.G1:thesim, cuius caussa pars imbecillitatem contrahit, M simili disseisθὸρ morbo opportunior efficitur: Sed qui ad repentinam affectionis solui cap.de originem oculos direxerit , huiusmodi nullo negotio difflauerit: -- potest quidem frigida intemperies excrementum congener com
ei ere a quo affectio fiat, sed per se sola nequit; aqua sententia Holletium recessisse miror, atq; iterum miror . Digni sunt B huius
17쪽
io commentarius munis Stephaeni in Hipp.
huius opinionis fautores cucurbita vertici admota, qua nullum praestantius ad Apoplex iam propulsandam reperit Fracastorius auxilium. . Timoris nomine melancholiam audiuit Hipp. haec enim tim ris parens est , quam Aretarus animi angorem una in cogitatione defixum, atq; inhaerentem absq; febre. & furore a phantasmate melancholico ortum, finit; Alii mentis alienationem, qua laborantes vel cogitant, vel loquuntur, vel etiam absurda gerunt, longeq; a ratione, & consilio abhorrentia,eaq; omnia eum mC stitia, & metu, quae duo melancholia: tecmiria censuit seneX. Del. AT. Hinc Gal. timor, inquit, nunquam destrit melancholicos: Quod sane contingit ipsa atra-bile ad sed 'mentis appellentii, ipsosq; spiritus insciente, perinde enim atra-bile tentatis accidit, atq; in tenebris obamburantibus, ait Galenus , quem ipse Lm- se Rhois silius de more subsannat. Fracastorius vero solertissimus l hane coniminiscitur caussam, cur nempe melancholicisnt sormidolosi. Hoc inquit, non accidit ea de causist , quam vulgares 7 edici opinantur , O proferunt, quod scit tenebras introrsum habent, quia melancholici no decipiuntur in coloribus; Deinde subdit simil exemplum de externis tenebris, in his enim timor sit , ut noctu, quia specie illa in se, O in coniunctis omnino vi ignota offertur, praesertim cum in coniunctis imaginatio fri aliqua posse esse contraria, ut accidit in specie noctis; melancholici pero propter hanc causam non possunt terreri, quia nihil propter hoc recipiunt , ut omnino ignotum , a sun cnto sit, quod multi per solitudines, ct noctes errabundi peruagantur: Causiam
itaq; in frigiditatem rei jcit, qu6d senes,& mulieres, & Eunuchi
Cur vero delirent , eadem est, inquit, causa, quae ct m vi , ct in febribus , quoniam maximὰ sepiritu sa est melancholia , sit ut O vinum, l. cui propterea ab Aran confertur, comparaturq; utrumq; enim i quantacumq; quantit, te multi m babet crassae corpulentiae, propter quam ileuaporatio , quae inde sit , semper habet' de perseueret non superata, hac de causia vin m maxime inebriat, non itIn Aqua; oe Lac quia quod ex ijs evaporat aereum , oeseparabile. Igitur 9 melanιholia ubi evaporans fidem mentis occupauit, aut Epist fiam ciet, se multa sit , laut deliramenta, perturbatis spiritibus, O inquinatis, siquidem appli- scatio animae in multis praepeditur, O coniunctori in plurima depersi tur , murae mutantur, in similitudines, O loca ordines , lanchide rem iudicant, nec rem interrogant, neq; recte respondent,sed do
18쪽
... Lib. de Virginum Mortis. 11
o genere in aliud transeunt: Inqsisti praeterea non mente solum , sed O corpore per continuam nouorum oblationem, omnia enim fere sub displicentiam recipiunt loca, oe personas ct actiones o quare ad
omponunt autem σ qua non sunt, quando propter celeritatem Motionum apparentiam omnem recipiunt , apparent vero multa extrane
vitiatis si ilitudinibus, ct figuris, O rerum ordine, O coniunctis: Suspiciosi praterea fiunt propter timiditatem, oe obliquum discursum. Hactenus Fracastorius. Unde colligitur, quam bene sentiant, qui secius sentiunt. Ex quibus adeo fortiter . . c. . Ex ijs timoribus aliquando adeo percelluntur languentium animi, ut delirent, & quod dicebat Ennius, timor omnem expectoret prudentiam, quod quidem potissimum contingit Vir ginibus ex seminis suppressione, notante Avicenna. Quidam viso in littore Nili Crocodilo usq; adeo expauit, ut tota reliqua vita dextrum brachium, & alterum crus sibi exempta esse putant. Proh nefas, quam perulum est descipere. Hic animaduer Amaf. r. tere decet, melancholiam aliquando sine delirio hominemia cent. Curi corripexe, quod plurimi melioris notae Doctores notarunt: LIV. Et revera ita se res habet, si leuis, & primaeva sit, nulli distorto, olidictitove phantasmati addicta, quod quibusdam ad prodigium lA, fissis usq; accidisse audiuimus. Quare satis est, si moereat homo, fa- x mcile obirascatur, si morosus sit . v t nihil illi sedeat, nihil arrideat, Arg.comm. is quadam inconstantia iactetur. Aphor. Μelancholici enim , ut docet Arist. vari) sunt,&ina;quales , prout vis melancholiae varia est, cuius farinae plurimos ego noui alioquin sapientisiunos, vere enim a Philosopho melancholici Laingeniosi & l olertes dicuntur si modo temperata sit melan- Probi. .cholia, & bile perfusa ) vsq, adeo caeteris sapientia praestant melancholici, ut quidam melancholiam supranaturalem posuerint, animalem potius, quam naturalem , qua praediti entheastici
Hoc enim sensu Plato videtur in lone vates , Prophetas , Sybillas , somniorum interpretςs melancholicos appellasse. Ρhavorinus apud Gellium Heroum pathos. nuncup. L. Atq; Vt uno Forsus verbo dicam, humor hic aethereus est, ita ut ex eo emergens spi- ι riritus cum superins corporibus necessitudinem quandam contra hat, ut non sit mirum, si quot quot in aliqua arte excelluere , ut si si i
19쪽
ii commentarius Ioannis Stepodrup in Hipp.
niscatur Petrus Apponus vir alioquin probatae, specta esinu. zeur. doctrinae. Lxxxvi. Et Daemonas quosdam . Oe. earpit Pursi Quod si ingrauescat timor, qui cum signum, tum caussa pq' atrae-bilis esse solet, non modo delirium ciet, verum etiam Da monas obijcit, qui atra-bile percitos libentissimh adoriuntur, proin recte Athanagoras, si cui appareat Daemon,υάκd, inquit, illius mentem prius peruertit, quod sit commota ad cerebrum Lib. 3.ωωL atra-bile. Huc spectauit&perniciosissimus Agryppa, quandota PDil. e. ad magiae ceremonialis sacra credulos duntaxat, ingenio simplia λὶ ι- ces, & constantis silentij homunculos admisit, quales sunt m lancholici. In magnis, Inquit, re eriis maxime possunt, firma credulitas, consanr fleutium, O ingenis simplicitas, quocirca pueris , O ex humiliore plebecula homuncionibus se praebet videndum Damon , audaces vero, O a timore alienos fugit, atq; contremisicit. Primus in orbe Deos secit timor. Deos interpretantur Daemonas α- του ' δι ιν ιν, quod est timorem incutere, &sanhincredulis,& interritis nunquam apparent sacris quantumvis rite peractis. Sed cur credentibus b&meticulosis saepe obijcitur Daemon λ An quia huiusmodi atta-hile diffluunt Θ An quia mente minime constant, quo sit, ut Lemures, &Laruas habeant pro Daemonibus 8 An quia aliquo affectu implicitis leui similitudine facile est imponere, ut Phil λψ Hsemn. sophorum Coryphaeo visum est ρ Verumtamen stiendum , quod quemadmodum est unum summum bonum, a quo caetera suam bonitatem participant primum enim in aliquo gem e ent cauo rei quorum & hoc est Deus Opt. Max. ita esse summum malum , quod natura duce refugimus, quodq; nos quam longissime a 'summo illo bono abducit,quae opposita AEgyptii Osirim, S Osb-marim, Pythagorici unum, duo, Manes lucem, & tenebras apinpellabant . Quamobrem ut summus ille rerum opifex intelligentes se incredibili afficit laetitia , & delectatione, quod vel ipsis si Τ - ρ'. Philosophus fatetur, ita cacodaemon moerore, molestijs, atq; ' ' metu percellit, contrariorum enim contraria sunt conIequentia i , d. hs. Quidam in spiritum imaginationi seruientem caussam reijciunt , Xax.Hsubf. qui daemonis formam riualem qualem tandem sibi quisq; sin x rit) imaginando exceperit, qua imbutus traijcit ad oculos, sic enim fieri volunt, ut nullo praesente obiecto videat, nam si visio
nihil est aliud, quam speciei in spiritu in chrystalloide perceptio,
20쪽
siue species ab obrecto decidatur, seu non, quotiescumq; hoc .
contigerit, reuera videbit. Aquit Me In timore, Inquit Fra castorius, ad Panta etiamnu magis est calis curialis cap.
sa, quia oe sani mente visa videre putant, quae non fiunt, alij simulachra mortuorum, alij daemones, alii inimicos, alii alia horrenda. Pri'cipium a '... vero horum omnium est species formaritis rei , qualis imago nosti , ct his ut isse sepulchroram, pue qualibet vel leui occasione illati phantasiam tam istine iidere intensὰ mouet, ut apparentiam aliquam faciat actu, adeo ut veluti multas ima. praesens adcipiatur, fixa enim omnias imaginatio speciem ita intelidit, ajT . O di fudit, ut in oculis etiam sit, quamobrem ita reprasentat, ac si retrorsum in oculos peruenisset, ad apparentiam enim Iaciendam nihil us quia borefert, virum species, extrinsecὰs veniat ad oculum, an intrinsecὐs , timore immomnino enim per naturam repraesentat, qκare ea videre sese quorum imagivationcm fecere. , putant Sed hactenus ista. Adiecit Author daemonaS malevolos ad se Udὸν qua differentiam bonorum , etiam, qui apparentes non metum in- non rudent, cutiunt, sed laetitiam re inquunt. er de hocp vo,ita ab huiusnodi spectris. σc- . . . 're iussa veEo dementia: at 'quando adiguntur homines,ut his spectris,& -FLA 'an falsis imaginibus decepit usq; adeo animis consternantur, Ut se quorum,qui sustocent, non quod sibi laqueos imponant, ut quidam in ani- dicunt,fen mum induxerunt, sed naturali ratione, prae nimio enim metu οὐ sanguis ad praecordia confluens, ibiq; incuneatus, respirationis'; - Σὰν
meatus offerct, ns strangulatu homines iugulat quod non minus quia se , eleganter, quam docte ab Alex. exprimitur in Problematis, cum os loqm, is quaeri t, cur nonnulli metu extincti ' chrisiani . Respondetq, quoniam fugiens supra modum naturalis virtus ineq; HGl. xv I. in corpus intimum una cum sanguine recipiens insitum, uiuificumq; calorem , eum, qui propter cor gignitur confertim suffocat, atq; exti guit, habet autem sanguis, qui est in corde proportionem ad lucerna flammam. Oc. Sunt, qui in imaginationem' reserunt quae rerum virtutem, Zimara 'atq; valentiam habet: Sed cum ea immanentem possideat' M.LXXI.
actum, id fieri tantum potest, ubi altera interuenit caussa morigera , &eius imperio subdita. Miram narrat historiolam Amatus cuiusdam Puelli sormidine ebis consecti, ad cuius exemplum plurima afferre possem, sed non est , eis xi Neur longior sim.