장음표시 사용
191쪽
' eustdidia poneret, qui sacra conscerent, 3c numen Oitii nuna religione placarent: dc omnes nautas atque Iocus θρί-ctores, qui ex variis partibus co commeare solent, san- turaeis, Em diis disciplinis erudirent. Euni ucro locum sepultura: m. msi te de- suae delegit. Aicem deinde in rupe, qua ui marini Au- hcti .ctiis circumduunt, non longe a templo occasum So- RES IN-lis verius, i nili tuit munitissimam, qua: prohiberet por- DICAE.tus Olysipponensis adi in naues omnes, quae roris pa- Νο a Cloiscis caseite, siqno nautis , stato signiscarent. Claiss sista redi- autem, quam misit, crat tredccim navium. Milico: dui destiti. quingentos milito italici,ai: 't praeterea bellicis mu- ta. nitionibus egregie in i ruchi et arm ars. Illi vero i norius Αἰ-trum Aluatum Capra vi, cuius virtuti plurimum si- xvim pr debat, praefecit. caprali autem prae pit, et quoad si IA I sitari posset, amicitiam cum Caleculii Rege firmarct, ab praefectus. coque peteret facultatem arci prope vi m aedificat dae, qua Lusitani pollent vitam ab hostium immanitate lucri, oc sine ullo periculo negotiati. Quod si vi deret Regis animum adeo a nostiis alienatum ut omnem sorderis rationem aspernaret ut . illi bellum in sei re minime dub taret. Iullit in tcica, ut, si pollici Me-
sindeii accedere, Regi si ficaret. 6bi gratiis mamillius lcgation m sui sic, crusque causa omnia,quae po-Hulatar, libent iii me facturum . Misit autem in haecla se quinque monachos i cliti otii, opimone prestan tes, euhis, qui F R A N CI S C l xiri cincti si uni in o. res &instituta Cequuntur, qui Calecum , s s. cans ri es ieret, remant rent, ut Lia rariis, qui erant in ea urben
se otiandi causa mausuri, facra ministi arent: mi qui evalienis gentibus ad CH R I sit nomen ad iusti vollent, eo sanctis disciplinis inuiritere v. Hi set reme-xat i t. aescctus Hemicus I ir lingulat i rclipione di pieta- , qui postea ob vit e fanctimoniam Ne iensis Ponti s effectus est. soluit autem x a pratis mollitii clas- in viii. Idus Martii, Anno a C H R Is T O nato M. D. siri, POST haec Emmanuel Georgium Ioannis Regis f. pii i oz. Iliam nouis titulis honestauit uxoremque illi dedit Pea. R LE. E G icum, Al ui, cum sape mentio ficta ce Briganii ui R O P
192쪽
Ducis fratris filiam, singulari probitate sceminam. Al- fonsum vero, filium Iacobi fratris ipsius Emmanuelis, lcui Ioannes propria manu necem intulerat,magistrum equitum effecit. Erat autem Alfonsus nothus : mater tamen illius suit mulier summa nobilitate, tuae Iac bi eximia pulchritudine, tempore, quo is in Castella versabatur,accensa,operam summo studio dedit, utillia lus complexu potiretur. Hoc eode anno,qui fuit a Chri. sto nato M. D. princeps Michael, Emmanuelis&Is betae filius, clim iam duos serme annos natus esset,mo lbo sublatus est. Fernandus vero & Isabela rursus,vin ua a linitate sibi Emmanuelem deuincirent, elaborarunt. Mire enim cupiebat filiam suam Mariani ita col locare. Emmanuel ubi id intellexit, summa voluntate eorum desideriis assensus est. Nec enim aliud poterates se matrimonium vel materis amplitudine,vel dotis in gnitudine, vel virtutis egregiae significatione clarius, decorum utrique conuenientius. Eluxit enim in Maria summum modestiae,& mansuetudi nis,& probitatis e emplum . Sed quia matrimonium propter assinitatem in matrimonio Isabelae contractam, per Ponti fici j iiiiis sanctiones iungi minime licebat, a Pont. Maxilc-sularunt, ut eos solueret legib. ne religione aliqua posi set impediri coniunctio, quae tam multas utilitates crat omnibus Hispaniae regnis allatura. Hac impetrata a Rom. Pont facultate,nuptiae celebratae sunt. Quamuis aut noua nupta illi propter insignem vi mite maximEcordi esset no illi us tamen amor cum poterat ab ea cupiditate deducere, qua tenebatur. Cupiebat enim, ut maiorum suorum vestigiis insisteret, in Africam trans ire, ut Mauros bello premeret. Multi fuerunt in constatio, qui eum ab ea cogitatione conarentur auertere Dicebant enim, non qne regium munus, cxercitum ducere : sed iis, qui exercitum ducerent, imperare. Proete ea ad Mauritaniam omnem debellandam, copias Diinime suppetere: ad bellum commode ducendum, eas sussicere, quae erant strenuis Ducibus allignatae. Mini- .
me autem pertinere ad illius dignitatem in Africam
193쪽
traiicere, nisi cum illiscopi js, quibus posset omnem illam regionem sub imperium subitingere. Accedebat. quod nondum filium habebat, quem posset, si illum casus aduersus belli sustulisset, haeredem relinquere. Ne vellet igitur gloriae causa Regnum in tantum discrimen iniicere. Regis enim gloriam sempiternam patriae caritate contineri, non in bello sine ulla publica φtilitate sus cepto consistere. Ad haec uxor cum lachry- . - .ini sillum obsecrabat, ne vellet tam subito discessu d re sermonem multis, qui in erpretarentur, illud consilium non tam bellandi studio, quam illius deserendae cupiditate susceptum . Multo sibi tolerabilius fuisse. nunquam domum ab illo ductam esse, quam duchan, repente relinqui. Illud enim consilii, hoc acerbitatis a
gumentum continere. Ad haec per literas cum parei tibiis agebat, ut Emmanuelem ab eo consilio reuocarent. N eque se, quo minus bellum a viro feret, recusare, sed ne eo tempore fieret,enixd contendere o His quidem argumcntis &consiliari j. dc uxor eum ab institi to nitebatur abducere. Ille tamenihilo secius in eo per- .
sistebat, ecbellum summo studio comparabat. Exorcitum summa celeritate conscribi, & classem instruere iusiit. Exercitus viginti sex millia peditum continebat, Exercitu ει sex millia equitum, & equites praeterea cataphractos fimmanue- octingentos. Cum his copiis se . quod imo designa. M. bat, consccturum facile considebat. SED in hoc susce. Turcarumpti atque propemodum instituti belli apparatu, crebri in Graecos
ad eam rumores allati sunt, Baiaetetum Turcarum Im-- προperat. ingentem classem instruxisse, qua omnes insulas tos expe- dc ciuitates Gramiae, quae ad Venetorum Imperium & .ditionem pertincbant, euerteret. Veneticum id explo Veneti *bratum habuissent, dc quantus contra illos scriberetur pilium conmexercitus accepissent, neque tatam belli molem se solos tra Tu re sustinere posse confiderent, climat, alijs Regibus Chri- a Emm4stianis, tum ab Emmanuele auxilium per Legatos pe- πηeleretierunt. A Pontifice Maximo praeterca flagitarunt, ut tam ab Emmanuele postularet,ut ea classe, quae iam erat r hus omnibus instructa, Remp.illam iuuare vellet. itaq; F 3 xon
194쪽
LI ARRPontifex Iegatis Vcnetis, qui cum his postulatis a L
Emmanuelern Reipubl. suae nomine mittebantur, lit ras ad eum dedit, quibus admonebat, ne Venetorum postulara negligeret. Commune namque Rei p. Christianae discrimcn coniunctis omnium Christianorum viribus esse depellendum. Cogitaret enim, si sempiternus Christiani nominis hostis, quod animo designa bat, cilicerct, quanta cum superbia esici in Italiam, i inde in Galliam ci Hispaniam invasurus. Bellum Africanum interna illi commode posse: at occasionem tantae calam itatis arcendae praetermissam icuocari no possse. Multo deinde est ead la idem illustrius, ab amicis opulsari, quam inimicis inferre periculum . Multos Italiae Principes esse ad auxilium Venetis asserendum incitatos. Sed eos non tam cito posse opem afferre, quam periculi magnitudo postulabat. At Emmaliue ii, cum iam classem omnibus rebus ornatam haberet, nihil impedimento fore, quominus, si vellet, ad se omnem gloriam illius Rci p. conscinatae reuocaret. Ce-lcritate opus este, quam i liqui propicr rerum suarum dissicultatem adhibere non potcrant. Videret autem quanta gloria i l iuellet sutura, si Resp. Uc eta a vicinis deserta, ab eo, cuius regnum ranto locorum interuallo dissidebat, in tanto discrimine iiistentaretur Postremo in ilius belli societate non sol iam humani tatis atque virtutis, sed etiam Christianae pietatis specimen clarissimum , scia piterna memoria consecra sirin , dari ab illo poste. His lationibus inductus Emmanu ei,de Pontificis citam lit ris ad ni Sericordiam inflexus, Legatis ben i gne respo ii det, se ossici o suo m i n i m e defuturum pollicetur. sta uit igitur, ut ex tota claste, triginta naues, quanta maxima celeritate steri posset, refrumentaria dc omni commeatu ad tam longinquam nauigationcn nec rario instruere ur. Et quia clas di minuta, non poterat ille pro dignitate bcllu per se Mauris, Ut cogitaucrar, inferre. illi id in aliud tempus dictu lit, dcroto animo inopem , quam erat Venetis allatu
rus, incubuit. I N T E RIM dum hic summo studio go
195쪽
runtur, in Mauritania haec euerrerunt. Ioannes Munc- R I Ararsus post illam vi fotiam . quam de Baraxa di Alman - ON S. dari no consequutiis c st,ius iu Regis in Portu pallam re dij t. Deinde anno M D. I. fuit Ar Zilam remi sua cuim sto tot sc . supplemento centum di quinquaginta equitum. ice Ressi nim bellum a noliris gercbatur ita Africa, Si rato Pe di tu Vicadites depugnarent: dc idco omnes scrme copia . quas ratio
Reges submittebant. eram ex equitabus. Eo tempore Rodericus Castrensis Tingitanae ciuitati praeerat. Menelius cum primum Arz la attigit, cCntineri diu no potuit quin Mauros aliqua cla de asticeret. Qiria vcio tantas copias non habebat . quantis erat onus ad rem,
quam cogitabat, commode peledam, Castrensem perliteras ad facti societatem inuitauit Coniunctis hac ratione copiis, in maxin O; pagos inrendunt, inopinato-qric Mauzos aggredi uritur. Maxima eorum pars sor idori emidine perterrita, se esti fugam dedi, Mul tamen ut in icxircino vitae casu dignitatem etinerent acerrime di micarunt Equibus ni ulti occisi, centum vesci Scoctoginta capti sucre. Cum vero cx. nota is equites qui lique Arariis veS Leptem Mauros co spicati sui sciat. qui cu qIi inq; muli- tio. eribus latenter sugicbant, eos in t tu intur. Mauri qua
uis equos non habcbant, eos enim amiserant, pcd: bus tamen ut summa contentione res rent e par bant. Fuit atrox inter illos atque nosti os pugna commi sta. 5 diutius utrinq; quam pro numelo dimicarum . Mauri tres equos confodiunt, & omnes nosti os conuulnerant. Nostri velo omnes eos concidunt.Vnus ex Mau- λωur iris cum in extremo iam vitae ili scrina me sortis mc pia d. in i gnaret, spo sae, quae crat in illo mulierum comitatu, si, si
tantum dolorem attulit, ut maxima Vocet exclamandi, excitata . diceret: Itane vero . anime mi, videbo te crudel: timenccari. ne lae tibi opem ullam cis Aram i lachrimi quet an iam mortem tuam Pro . quar, Cc non me sociam tibi mortis adiungam Zie extin Q quam Ex vita id con . . ditatem percipiam: Haec ubi diae it in nosti ortim g .
dios ruit, laticin unum, qui pedibus m cn m 1 qui illius crat occisus cum mulieris sponso dimicδ- .
196쪽
bat, summa vi corripit,& adeo arcthcomplectitur,vid se expedire non posset. Parumque abfuit,quin ab illius sponso vita priuaretur, propterea quod gladio uti
non poterat, sed aliorum interuentu, qui iam reliquos occiὸerant, pugna fuit cum omnium hostium interi tu finita. . Ita tamen hi septem Mauri conci derunt,ut in extremo etiam spiritu,virtutis egregiae significatio. nem darent. Fuit praeda ingens capta, multi pecorum ci armentorum & equorum greses abacti. .ClimVer duces exercitum in ciuitates, unde fuerat profecti,su
ducerent, & a pagis quatuor passuum millia abessent, dux oppidi munitissimi, quod appellant Mauri AlcasDlaret qui bir, cum equitibus mille & ducetis,in nostros invadit, & agmen postremum, quod Menesius ducebat, aggreditur. Nostri ordine instructi,progredi
bantur cum praeda, dc ut se a Maurorum incursione defenderent, non autem ut illos offenderent,laborabant:& ita paulatim excedebant, quamuis a Mauris imuibus prpliis certaretur. Genus autem pugnae hoc erat. M A V R I hastis infestis in nostros i ncursabant,di continuo se cursu recipiebant: unde rursus alijs cur sibus initis, in nostros impetum dabant. Nostri reiectis parmis eorum ictus excipiebant,&respectantes,C- quorum terga tegebant, & equos, quoties acrius premebantur, in holles concitabant. Cum vero Mauri ferocius instarent, Menesius in illos cum parte copiarum inuectus, impressionem secit, qua quinquaginta ex illis hastis transfixi conciderunt. Mauri cum ccrnerent, nostros cum praeda paulatim abire, consilium inierunt, ut cum nostris acie instructa dimicarent. Acursibus igitur abstinentes, in ordinem a Ducibus coguntur Menesius praelium minime detrectabat. Constitit igitur, &misit ad Rodericum Castrensem, qui diceret, se in animo habere praelii casum experiri. Proinde si ei videretur, suos in nouissimum agmen reduceret,ut uno agmine facto in hostes irruerent. Rc spondit Castrensis, non esse boni Imperatoris, fortunae varios euentus in rebus ex animi sententia A
197쪽
i pis absque ulla necessitate periclitari. Multa namquς, accidere, quibus id, quod se liciter inceptum fuerat,
Ducum insolentia teterrime caderet. Hostes esse nu-i mero plures,nostros vero posse, si vellent,cum tam dilem receptum haberent, praelii periculosi conditio- Rem recusare. Strenui vero Ducis est e,commodo suo. non ex hostium voluntate praelium inire. Praedam esse satis magnam: ex nostris neminem desiderari: ne vellet igitur quod egregie factum erat,consilio audacii corrumpere. Menesus non improbauit consilium. Mauri vero, dum nostri tempus in hac consultatione
consumunt, animaduertentes nostros commorari,ex
i istimarunt eo consilio c6sistere,ut signa in illos in se
rent. Cum vero multis in locis experti fuissent,quam acriter nostri, post rem obsti nato animo constitutam. ferro decernerent, abierunt. Nostri vero Duces praeda
diuisa domum incolumes reuersi sunt. NON post' multos dies Menesius certior factus est Mauri cui undam speculatoris indicio,Fes ensem Regem egressumi esse, ut excursiones faceret, dc Tingit nam Liui x xς stisi, et iis, vel expugnaret, si posset, vel agrii saltem popul Melux, data quam maximam posset vastitatem nostrorum rebus inferret. Habere autem sub signis equitum duodecim millia.Tingi vero tanta celeritate contendere, ut non posset nuncius ad Castrensem, antequam ille accede-TCt, peruenire; maxime vero cum nulla esset via,vbi hones eo tempore non insiderent. I acre perculsus Menesius, ignem tormentis aeneis applicare iussit, ut globoriam strepitu posset Castrensi significare,quo in pericu lo versaretur. Praeterea ciuis quidam Tingit anus proximis illis diebus Arailam venerat,dc catellam ibi pei ob cartila lit
liuionem reliquerat. Menesius catellam ligati. literas rarum miti qHecfra circunlitas, quibus ea, quae acceperat de Regis darn ratio. aduentu. nunciabat, collo illius appendi iubet, eamq; sub noctem acerrime verberatam in littore constitui. At catella dolore vel berum grauiter assecta, tanta cete
xitate domum properat,vrante lucem ad Tiogi polias assislciet. Ibi lectis literis, Castresis, ut Omnca in armis
198쪽
parati essent, imperat. Vix haec facta saerant,cum rex diuitati appropinquauit, maioremq; partem exercitus praemisit, quae populationem agris in serret. 5c omnes greges abigeret,&homines,quos in agris inueniret, ferro trucidaret. Castrcsis ut illis resisteret egress iis vibe, in eos inuectus est. Sed multitudine opprcssus, in vallum, quod est a nostris circum urbem munitionis gratia constitutum, magno cum labore recepit. Antequam enim id efficere posset, fuit utrinq; plus duabus horis acerrime dimicatum. Cecidit in ea pugna Castresis quidam filius,& octo equites viri fortissimi. & ipse Castrensis hastae coniectu fuit in facie grauissime vulneratus Nostris intia vallum receptis, Mauri nihilo secius instant,& intra vallum irrumpunt Cum vero nuuti in urbem se recipere conarentur, Mauri nostros criter insequentes, ut simul in urbem irruerent, summa contentione pugnabant.Hac re animaduersa, Castrensis cum equitum turma in Mauros conuersu , tanto impetu in eos incurrit, ut facilem receptum omnibus praeberet. Postremus omnium quidam eques gregie sortis, Lupus Martinus nomine. urbem ingres-1us,vectem ad medias portas induxit. Clim autem multi illum magnis clamoribus admoneret, ut totam portam clauderet: respondit, nunquam se tantum facinus
admisitarum, ut eam Portugalensibus maculam significatione timoris inureret. Se paratum esse. pro illius mediae portae de sensione ad extremum vitae spiritum dimicare. Neque solum hoc dixit, sed factis etiam o stendit. Nam chm Mauri in illum ferociter inuad rent, primum impetum animo magno sustinuit. do nec multi opem illi afferrent, quorum virtute exclusi moenibus Mauri, se in castra contulerunt. AT Rex post dies quatuor, castris inde motis, Arritam exercitum traducere maturauit. M cnesius per speculatores de aduentu illius certior factus, pressi di is in vi be dispostis,copias suas in locum,quod appellant oppidum vetustum, eduxit, aciem que equitum & peditum instigxit: quibus imperauit, ut se contincient Vsquῖ
199쪽
co. dum is signum daret, quo an uana duc rso erant omisco exituri. Interim vero vi lio stium ex ricuum specu. c ri 'la' iacetur , cum viginti tantam cquitibus ad flumen, r min Mal quod dulce nominatur, progressus est. Ibi clim multi- ros insidi citudinem hostium con pi erct, se in oppidum sensini
atque lenites recipicb.at. At illum abeuntem antcsignani Maurorum equites adori utatur tanto impetu, vico-vercnt illum, cum iam non longὰ ab eo loco in quo inios reliquerat, abcisci, in illos equum i ncitare Sed eo tempore non habebat iccum nisi quatuor tantum plites: reliqui enim multo ccloius. quam decebat,in oppidum regressi fuerant. Equites tamen quinquaginta cum illum in liolles incurrere perspicerciat, quanta celeritate possunt, accurrunt, tantoque impetu in ho-iles feruntur, ut Cossuriderent, magnamque caedem c-derent. At qui in oppido vetusto restini fuerant, climanimaduerterent , Meiaci una longius hostes sugienies insequi. non esse signum diutius expectandum rati, ut illi suppetias a filarrent, accelerant. Sed iam Mauri eo temporc per alias campi partes inam illi .vias omnes obsedera t. Mencsius intcrim adnimaduerteias a Mem I po Rege recentcs & integros equites, qui f. llis & vulne- ci iam. ratis succ edercnt, frequent x mitti, i que, cum paucis hominibus stipatus esset, non pollexilo modo hostium impetum sustinere , ut te ad suos rcciperet, omni &ntentionc pugnabat . Quod non sine maximo labore fieri potuit. In hoc tanto vitae discrimine aliquot illius equites ccciderunt, & multi vulnerati sunt, &Mencsius vulnus isecundum semur accepit: &ramen aci cm, qui ob cliis viis cuin inrcrci pere contenderant, tam acri animo perrupit, ut ad suos tandem accedoret. Inde igitur cum luis copijs omnibus in Mauros, qui iam intra vallum pugnabant, impe uni dedit: ie quibus nullii occisi, multi vulnerati, aliquot etiam capti, Omne i lar tandem extra Wallum ci citi sunt Ad hunc moduin consono pr. xlio . Menesius vibem in ca tu ridituor illi est. Accidit tunc ridiculum qui ad ni nostris: o 3.
200쪽
sed illi, qui risus materiam prastruit, non valde laetum, Nam cum quidam Maurus e campo in oppidum adequitaret, quod existimabat iam a suis captum esse, laetus & ouans per portam ingressi is est: iniectisque statim illi a nostris vinculis, praeproperae laetitiae poenam REI E in tulit. D UM haec in Africa geruntur, Emmanuel sum-
Ito PE AE mo studio laborabat, ut classis, quam in Venetorva cti bis V . xilium mittebat,intra breuissimum spatium rebus om-,Diu subsi nibus instructa & ornata cisset. Illique praeesse iubet Iodio milibi annem Menesium,Odoardi Menesii Viennensis Dyn dia, ara filium, virum singulari virtute & consilio praedia
Mayal quitum. Aliam deinde classem eidem Menesio commisit. in qua erant praesidia militum, quae erant in castello nomine Mazal qui biri disponenda, si posset obiter expugnari. Est id castellum in regione maritima Mauriataniae Caesariae, in littore,Orannens ciuitati oppositu. bi is e)θA vrxscripsi rat enim secreto Rex Emmanuel ipii Mens
RES E V. ROPEAE.sio, ut in eo expugnando belli fortunam experiri minime dubitaret, dum modo non multum tempus in ea pugna consumeret. Classis xvj. kalend. Iunii anno M. D. I. Olysippone soluit, secundisqueventis utens Monesius, breui in fretum Gaditanum peruenit: inde, ut Regis imperata conficeret, Mazal qui birium peti jt: aduersis tamen ventis exclusus, ante diem tertium portu subire non potuit. Mauri hoc spatio temporis interi cto, cum animaduerterent, quo animo nostri ad , o tum appellere conarentur, vi su mira a vi resisterent, se comparabant,& animos hominum confirmabant, c stellumque firmis praesidiis muniebant. Nostri tandem terra potiti, castellum oppugnant, scalas admouent,in muros certatim ascendunt : neminem repugnare via dent: existimant, hostes metu perterritos latebris o cultari. Hac opinione decepti, tanquam victorcs tu
cunque libet,inambulant. At Mauri, qui in statis collo-catis sanc expectabant occasionem, eos dissipatos, de nihil iam hostile suspicantes aggrediuntur, & praecipites eiiciunt. In ioc conflictu viginti ex nostris desdo rati sunt. Menetas ut in mandatis ha bat, non diutius