장음표시 사용
641쪽
aeribus inquinauit,& frugibus etiam corruptis infe- .it,ut Regis exercitum siti conficeret. Dum in his o- 'Aiana eribus tempus conterit, Rex illum consequitur Itaque anceps. rae tum vitari non potuit, utrinque fuit acerrime di nicatum. Equites aliquot Iehabent a fusi ceci sciunt,nter quos dux suit qqidam, B cnam ira noniane, Vir Benamiraen signi robore praeditus. Ex acie Regis equites quin-luaginta desiderati sunt, Jc in his dux insignis. qisem ex Fessensis copijs suis praefecerat. Ichabenta sufus in o praelio ea facinora virtutis militatis edidit, ut mulos admiratione defigeret. Sic igitur e praelio di scessit, x illum hostes non admodum pertinaciter insequeentur. Mille tamen camelos amisit. Ataidius illi locuti uris coniunctu m assignauit, i n quo castra poneret. ex interi in aquaru penuria grauissime laborabat. α uteos, ut si tim leuaret,de i ii tegro fodere iubebat, & a tempus sine ulla re memorabili consumebat. Iehalenta sussis una nocte castra illius oppugnare constiauit. Rex ab indice monitus, castra in locum altu ma- is munitum repente mutauit. At Mauri,qui Xerquia ncolebant, cum animum illius abiectum 5c demis- um factis agnoscerent, de simul fluxam fidem aninaduerterent, illum contemptu & odio dignum sta- aerunt. In primis aute grauiter eos ostendebat, quod AZamorem aut Safinium obsessurum osten. isset, dc tantis copijs abundaret, nihil horum tentare ropter ingentem formidinem ausus fuisset. Seq; a
i spe deceptos a Regis Emmanuςlis fide desciuissero testissime ferebant. Itaq; ut odium expromςrent,ex missam Regis Emmanuelis gratiam aliquo insigni icto recuperarent,cu Mequi negius Rex propc oppi MeqM VUam quod TaZRrote nominat. castra haberet, contra Reημο-mdem,cuius illi religionem minime norunt, in castra persi i ς λunt,caedem faciunt, copias regis in fugam vertunt: lim πιις ipra mille hominum in seruit item abripiunt, octinentos equos capiunt. Rex castris exutus, cum maxi-ao damno atque dedecore i n montes arduos primum: fuga proripuit,atque inde in regnum xcversus est.
642쪽
At Menesius interim ist grauissimum morbum in Gdit. Cum vero decumberet, i iteras ab Emmanuele accepir, quibus illia miris laudibus efferebat, ci pro me ritis excellentibus praemia illi ingentia proponebati His litcris responsum nullum dedit. Nec enim iam eo tempore quidquam de hac misera Jc exigua vita sibi coggandum istatuebat, sed tota mente ad sempiterna Omn: bus votis aspirabat. Itaque iebus omnibus; quae ad animi expiationem necessiariae videbatur, rite pro curatis, cum insitae religionis S pietatis egregia doci menta ded isset, e corpore quas erga stulo quodam e peditus. in caelum, ut omnium opinio ferebat, immi-M ef mo grauit. Fuit enim vir ille non virtutis tantum militare inge' ris& imperatoriae gloria praecellens, sed laudibus e niμm iam mansuetudinis,ec lenitatis,& clementiae praestantissimus. Erat praeterea in om n i genere urbanitatis humanissimus. Et clim vitae castimonia, de morum integritate multi imontibus,quae vitam in armis deg Iant, anteiret, tum amoribus sine vitae petulantia. aut ulla verborum obscoenitate deditus erat, ita tamen ,ut in illis etiam non libidinis ullum vestigium, extaret, scd ludus sine ullius pudoris intertrimento quaesitus appareret. Hostibus maximo terrori fuit, militibus autern cari stimus, ciuitati uniuersae maximum sui desiderium cum multis lachrymis luctu diutueno reliquit. Quantum autem ingenio valeret, versus, quos patrio sermone componebat, aperte declarabat.' Nec enim illis quidquam vel argutius, vel festiuius excogitari poterat. Auguriis tamen deditus erat, de
atra interdum bile ad insaniam laborabat. Sed hanc
tenuem vitiolum labem virtutis magnitudo tant interuallo superabat, ut maiora etiam villa in tanto viro toleranda viderentur . In locum illius Pe trus Sousa successit, qui postea Comes Pratensis exta tit, de Rodericus Barretus in Lusitaniam reuersus est. Hoc anno Petrus Monesius Alcoutinensis Dynasta. cum crcbras excursiones faceret, quibus Mauros per-
643쪽
o N V s. 2g2Masit: multos cecidit, alios captiuos abduxit. Initio vero Mensis Octobris nuncium accrpit, duo Rςgi f.,ie iβω-Fessen sis fratres cum decem millibus equitum,& rna Drio peditum numero, utSeptam Oppugnarent, ad Uentare. Classe myraeterea misisse, ut terra simul&mari ciuitatem premerent. Hi duobus in locis sylve stribus insidias posiverunt, in quibus ipsi consit turet deinde qui laque di viginti excursores cmiscre, Ut nostros elicercnt. Hi ad speculas usque peruenerunt. Petrus M cnesius equites quindecim in eos immisit, ipse cum centum & quindecim equitibus egressus est, ut illis subsidio esset, cum hostes ex insidiis, ut ille fore suspicabatur , erumperent . Nostri in equites . hostium impetum dedcre: illi repente cesserunt Vsque eo, dum nostros in locum, quem ij, qui erant in insidiis,tenebant, extraherent. Nostri insidiis exploratis , ad Petrum Menesium se cursu recipiunt. Hos ducenti & quinquaginta equites insequuti sunt. Horum vestigiis alij permulti munerunt.Petrus Menesius intra vallum, quod urbcm cingit, se continuo recepit. Hostes illi, qui prius ex insidiis emcr- secant, aditu valli, cum csient iam nostris admixti, prohiberi minime potuerunt. Pi trus Menesius in Praelium eos conuersias, praelium iniuit, quod maxima utriusque partis v pugnatum fuit Ex hostibus duc cliti caesi fuerunt, C nostras unus tantum cecidit, sex & tLiginta vul ne rati sunt. Rςgis interim fratres adueniunt, Vt Vallum disiiciant, bc nostris aditum in urbem interes udanti&classis etiam in terram copias exponit. Sed eo iam tempore Petrus Menesius suos in urbem reduxerat, ct foribus occlusis conatus eorum inanes reddiderat. Illi mortuos in naues cum lachrymis imponunt
Erant enim pleriq; iuuentutis principcs, di homines in quibus seniores non medioci cm spem felicis militiae collocauerant. Hoc autem tempore maximo ter
ori nomen Regis Emmanuelis erat apud Mauros. simul clcmentia di aequitas illius in omnium ore atque
pridicatione versabatur. Cum igitur cab Emmanue-
644쪽
M-b Dis lis ducibus bello fatigatos, & domi suorum tyram
deditioves et ni de vexatos esse conspicerent. vltro ad Emmanuel faedera cum veniebant,dc enixe ab eo contendebant, ut eos in sid Emmanuela. acciperet. illisci; tributum, quod ei videretur, impera. ret, di duces quos velle eis praeponeret. Se namq; v que ad extremum vitae spiritum pro illius amplitudi, ne pugnaturos Neque solum qui vibes incolebant, ii benter in deditionem veniebant,verum etiam pagani atq; montani,cum vires suas infeliciter experti suis sent,voluntariae seruitutis pactione vitae suae& inco.
xerquiensis lumitati consulebant. Itaq; Xerquienses legati gentis ad Eni a principes ad Emmanuelem introducti sunt,qui se,su nuelem lega que omnia illius fidei atque potestati committebant. &ιim postulabant, ut Xerquia prouincia a Dabida&Gara bia distincta fieret, re illis Audaramen rectorem & ducem praeponeret. Ne autem in eo Iehabenta sum os sendere viderentur diceban Aduecamenem regione,
quam diximus tribus illis praecipuis nationibus inter se distingui. tantam esse,ut nullo modo posset ab uno Iehabent fuso gubernari. Is igitur Dabidam & Garabiam imperio continereti&Xerquiam ab alio rectore regi permitteret. Accedebat, quo id eum minore Iehabentasu fi offensione fieret, quod Abdaramen illius famulus, de in disciplinis illius educatus extiterat, ita, Vt nemo d*bitaret,quin is pexpetuo Iehabentafuso liabenter obsequeretur. Hoc&ad ipsius prouinciae p. cem,& ad ii iris administrandi facilitatem, de ad ipsius Regis fructum & emolumentum valdς pertinere. Sic enim fore, Vt eos,quorum tam aequo postulato satisfe, disset,in officio promptiores contineret, dc tributum. quod pendere volebant facilius exigeret. Fuere legati comiter acςepti,& quod postulabant.benigne a Rege' concessum, ea tamen lege,Vt quoties omnes illae tres Dueealae partes vires suas coniungerent, Iehabentam-
iam summum ducem agnoscerent, Imperiumque illius sine ulla recusatione sequerentur. Sanxit etiam lege Rex, ne quispiam ab una in aliam tribum transiret.
ne perturbatio dcconfusio fieret,& aliquis ea de causa
645쪽
emotus concitaretur,qui bello materiam subministra , et. De ijs rebas ad Ataidium, di ad Petrii Sousam, qui De tumalia riga molem tent bat, ii teras dedit:& Ichabenta sususca qnodam tu. prouinciae distinctionem facile comprobauit. Eodcm ter Mauros anno Nonius Fernandus Atardius Iacobum Lupium exorio G μ- caduccatorem in Xei qui am misit, qui frumentum im pilo. Peratum a colonis exigcret, dc illud Aeta mole depol. randum curarct. Id Lupius exequutus, cum Mauris, qui frumentum iumentis impositum serebant, Azarmorem recta contendit In itinere facti sunt illi obuia equites Go qui Azamore veniebant. Mauri cu opinarentur eos hostili an amo prodi isse,arma repente corripiunt,& praelium animis obfirmatis offerunt .Lupius
. semediu interposuit,& caduceatoris ossicio functusen. Vix tamen Mauros placare potuit. Dicebant enim senosousam, sed Ataidium agnoscere: cum Ataidio namque, & nonctim Sousa pactionem de frumento importando fecisse. Lupius tamen eos,quoad fieri potuit,ad lenitatem inflectere contendebat. Illi vero dicebant, Petrum Sousam, postquam AZamoris curam susceperat,illis minime ferendas iniurias intulisse. Id circo equites illi sexaginta frumentii Aetamorem subvehendum curarent, se namq; in eam ciuitatem minime pedem illaturos. Cum tame Lupius multa orationis lenitate usus fuisset, non modo eos mitigauit, Vorum eo perduxitivi Marochium sub illius ductu contenderent. oo.&23.equites eX illi. del git, di cum vi νεω Mai. ginti & septem Lusitanis equitibus inde piosectu , po rochiensim stridie in turmas hostiles,quae Marocla loquatuor mil- arptim era 'lia passuum aberant, inuatit, di aliquot occidit, tres & Q.Viuos cepit:ingens praeda pecorum di camelorum
abacta fuit. Marochium tandem accedunt,& ipsi Mauri Iegis Emmanuesis nomine saepius conclamato,bactis vibis portas percutiunt. Marochii Rex re inopinata pertii batus,vi corum impetum repelleret, egressus est. Illi sortissime resistunt , Squatuor equites occidunt, & ita incolumes cia praeda in locum, Vnde pro-
fccti cum Lupio fuerant,rcuertuntur. Ibi prida diui sa,
646쪽
auri cum gregibus in I erquiam rediere. Lupiussa- . . . finium cum captiuis ingressus, admirationi quam plurimis suit. Facinus enim videbatur incredibile, hominem plebeium , & caduceatorem tantum audere, ut cum tam exiguis copijs, &ijs maxima ex parte si spectis, eo penctraret, quo Ataidius ipse Dux sortissimus, cum a Menesio ad eiusdem facti societatem in- . krs EV- uitaretur, peruenire dubitarat. In huius anni exitu rex ROPE AE Emmanuel tres Legatos ad Leonem decimum Pon- Munifica tificem Maximum cum muneribus regia magnifico
Eu, si uelis tia dignis instituit. yi inceps legationis Tristanus Cu, ad Lεοuem gualuit. Collegae duo iurisconsulti magnae apud Li
X. poviis, sitanos authoritatis extitere. Vnus Iacobus Paciectis,ebm MuY. alter Ioannes Faria nominabatur. Per illos Pont. fatigatio ae cras Vc stes ex auro, cum multis gemmis opere excel--i,eris. lenti perfectis dono misit. Vasa praeterea ex auro, atq; monilia maximi ponderis & pretis vestibus adiecit. Opus erat eiusmodi, victim materia ni bit pretiosius
excogitari posset, artificium tamen ipsam materiam . multis partibus superaret. Misit praeterea elephantum Indicum mirae magnitudinis, qui non solum Romet, ubi homines, post inclinatam Romanae Maiestatiam, plitudinem, illud animal nunquam oculis aspexerat. sed quacunque gradu in infercbat, nemo circunfla entem undique turbam, admiratione obstupefactam, muthera', submouere poterat. Panthera etiam venatica mi Tanatica, fuit, quod munus haud scio, an olim Romae AEdiles, cimi ludos magnificentissimos apparabant.& preter alias immanes beluas, pantheras etiam in publicis spectaculis exhibebant, prae lare potuerint. Ea namque mansuefacta. non in circo cum bestiariis, sed ni0luis cum apris atque ceruis praelium committebat,
de principibus, qui venationibus oblectantur, plurimum volupt tis afferebat. Ea insidebat c qui Persici
tergo,integumentis auratis eleganter instrati. Equum regebat Persa venator eximius, qui ad munus obeundum ab Armu Zij Rege cum equo & Panthera missus fuerat. Tristanus Cogua, cum csici vir ta nobilita
647쪽
xe, de authoritate,& existimatione non vulgari praeditus, tum proprijs sumptibus eam legationem exorna, dam susceperat. Ducebat autem secum tres filios in collitatorum copiam, amplamq; familiam, quibus stipatus non abiecti Principis speciem prae se ferebat. Lega- itionis scriba Gaisia Resen dius,vir no mediocris apud I Regem authoritatis erat. Nicolaus Faria, qui equis regi is curandis praeerat, agebat equum pulcherri naum, ephippiis aureis,di phaleris aureis, emblematis de gemmis maximi pretii distinctis instratum, dc ornatum, qui etiam Pontifici donandus erat. Duodecimo tande Astris nutidie mensis Martii, anno M. D. X lli I. Lugati in Vibum Christi ibi hoc ordine iter instituerunt. Familiae vestibus admo LQuior dum eleganter excultae praecedebant. Panth Iatcigo in iubem imPersici equi, quem Persa regebat, in sidens, S et phan trosius cu rectore sequebatur. Nicolaus Fari aequo, qu in pompa. diximus, inuectus, post elephantum interuallo modico disiunctus, primum illud agmen cogebat. Nobilcs deinde viri, qui comitatu suo Legationi no parum dignitatis adiungerent, loco suo piogrediebantur. Post illos caduccator Lusitanus cum insignibus regiis te, gatos antecedebat. Deinde Trasianus Cugnast lucb tur, cuius utrunq; latus legati reliqui claudebant. Fuerunt a Cardinalium domesticis,deinde a Principii Legatis, multis , Principibus, antequam in urbe ingrederentur, omnibus honoribus excepti . Ad vibe cum accederent,vibis Presectus cum Pontificibus & ipsius rotat. Max. domesticis atque familiaribus obuiam pro- dijt,Pontificisque nomine orat: onem habuit, qua Legatis de aduentu gratulatus est, omniaque P egis Emmanuelis clarissimi principis ossicia, qui pro Christi
nomine, di religionis sanctitate perpetuo dimicabat, illi gratissima, ut merita illius postulabant, perpci uos ore dixit. Responsum pro dignitate rcdditum ab illis est. Romani deinde de lignatores aduenere, di ordiras pompae illius instruxcre . Omnia interim tubarum cantibus, & tibiarum symphonia re concentu perionabant. N ullus suit princeps, qui no Oidine a designatolibus
648쪽
toribus consti tuto legatos deduceret. Helvetiorum etitam agmen instructum eos antecedebat. Turba undique visendi gratia confluens, omnes viarii aditus ob struebat, ita ut vix sustibus coercita cedere, Ec locumdare vellet. Cum ad molem Adriani ventum esset, or mentorum ingenti strepitu ciuitas uniuersa. tremes
Eleph ' fuit. Fumi tande caligine dispulsa,cum Pont, ese-PHy0' ς ' nestra spectaret elephatus accessit,&ter genibus flexis N- ς' & demisso corporis habitu venerabundus illum sal ti ryς η g inuit quod non mediocrem admirationem spectan- η ρμμ tibus incussit. Tum proboscide in dolium inges aqua
refertum immissa,aquam hausit, qua omnes, qui in senestris altioribus insidebat, aspergeret. In plebem deinde conuersus,eum aqua, quasi ludum exhibere vellet, immodice perfudit. Cum hac pompa fuerunt ea die Legati in hospitium deducti. Vigesimo vero die
mensis eiusdem, Legati eadem hominum frequentia dc celebritate in Pontificis sdes deducti sunt.Pontifex in sublimi sede vestibus sacris cultus, ut fit, eos expectabat: Cardinalis in sedibus suis considebant. Legati primu Pontifici, pedes osculati sunt. Alij deinde ordine a designatoribus instituto ide ossicium praestitere.Tristanus deinde Cugna literas Poti fici Regis Emmanu. obtulit, quae publice lectae sunt. Ear nihil aliud contincbant,quam postulatum, ut Legatis fides haberetur. Tu in Iacobus Paciecus egregiam orationem ha, huit,quam ita voce &actione luculenter expressit, ve non mediocrem ea die laudem cloquentissimi oratoris assequeretur. Pontifex responsum Latine, verbis luculentissimis, Sc elegater,&grauiter dedit, Emmanu
lisque nomen, &Lusitanae gentis virtutem laudibus summis exornauit .Postridie Legati in viridariu,quod post Pontificisqdes in Vaticano monte consitum est, intromissi sunt. Eo in loco eos iam Pontifex expectabat. ibi munera accepit, quorum fulgorem S artificiuadmiratus vehementer est. Inde in hortum,ut elephatum & pantheram videret non enim facile elephanto erat in superiorem edium partem unde in viridaris
649쪽
im exitus patebar, scandereὶ continuo descendit. Ibi Nolui tipectare. qua rati one panthera venaretur. Fue-xunt igitur ad illum bestiae perductae. Panthera repente a venatore, qui eam regebat, immissa, in illas iiij
lxiit,casq; celeritate incredibili iugulauit. Non multis Tm Post dicbus legati postulata regis Emmanuelis expli rq erunt. quorum pars ad comuitem Rei p. Christianae '' satum; pars ad ipsius regis commodum & emolum 5 2 μ pq ixum pertinebat. Quae ad commune bonum spectabat.
erant haec,Vt indictum concilium continuaretur,illitisque decreta sancirentur: ut sacerdotes a vitae luxu. morumque licentia, ad conti pentiae &sanctimoniae disciplina reuocaretur: ut opcra daretur, qua Principes L hristiam ab intcstinis discordijs ad bellum coimira Turcas consensione sit inma comparadum tradu- rcritur. Hsc omnia postulata, non enim temporis Grant, repudiata sunt. Reliqua singulari benignitate c6- cessa fuerunt, nem pe ut tertis atq; decim s partes vectigalium, qus alendis sacerdotib. dc sacris usibus destinata sunt, in belli,quod in Mauritania gercbat, sumptus
illi tribueretur ut bona pars Ecclesiarum sic enim trito iam sermone templorum bona nominare solem cum monachorum etiam quorundam vectigalibus. in usus eorum,qui in Christiane militiae ordinem cooptantur,conuerteretur: xt diplomata scribi i uberer;
quibus iis, qui vellent bellum Afric num pecunia imu re, caelestia beneficia e Christi thesauris deprompta large tribuerentur. Quae quidem largitas sominum Po t. Mai.
reprchens Onc carere non potuit. Vt enim Rex homi ergamma itum cupidorum importunitate victus, id a Pont.contendcrct,aequum tamen esse dicebant,ut Pont esset in tqlargiendo restri itior. Sacra enim vectigalia lata religione non solum apud homines diuinis legibus astrictos, ud etiam apud Graecos,& Romanos, & Aegyp tios, ct complures alias nationes munita fuerunt, vi qui ex illis partem aliquam attigisset, orauissimum in se scelus admi sisse exini marci, vix ullis piaculis elueneunt. Et vera religione dicebant multo magis conti
650쪽
nendam esse hominum Christianoria cupiditate nueque committadum, ut propter immanem quorunda auaritia,quq nullis finibus arceri potest, Lacra profana sierent. Decim g quidem atq, tertiae sacrorum vectigalium partes olim Atlanso nono ,& post Alfonso mdecimo concessa definito tempore fuerunt. Verum, sed illorum patrimoniti fuerat a tutoribus dissipatu, di influentes barbarorum copiae in Hispaniam irruet , erant tunc temploru omnium sanctitatibus &sscris etiam vasis, iure atq; merito repellendae . Rex Feb inandus similiter & Isabela cu essent propter Portusvlense bellum sumptibus exhausti,&bellum eis iustu,
dc religiosum contra Granatenses Saracenos iustaret, merito videntur eadem Pontificis benignitate sustetati .1d tamen Alsonsus I. Lusitaniae Rex, qui cum t nues admodum opes possideret, Saracenos innumerabiles,opi by & potentia seroces, maxima atque gluturna belli contentione e Lusitaniae sinibus expulit, nunquam ut faceret,in animum induxit. Neq; Sanctus illius filius,qui cum bellum durissimum Saracenis Ba ticam incolentibus inferret, prope Hispalim, Betim fluuium eorum sangui ne tinxit. Neque Ioannes hoc nomine primus,qui profligato, quod cu Castellae Re gegosscaeat,bello,septam urbem expugnauit. Nec ALsonius quintus, qui Tingi mdc Argilam dc Alcassare
armis atque virtute cepit. Nec Ioannes secundus, ctinius non sollim in bello Hispaniensi cotra FernanduResem inuicti stimum admirabilis virtutis lume eli xit sed etiam in Africano bello, clarissimum specime regiae virtutis exhibuit. Si exemplis erat agendui quando quod exemplo fit, iure etiam fieri plerique ii dicant, multo magis erat exemplis domesticis, quam alienis vestigiis insistendum. Deinde illi, qui sacris r bus permis tu Pontificis manus iniecertant excusati
nem egestatis habuere At Emman. tunc tantis opibus circunfluebat,ut omnes Principes,a quibus ortum
ducebat, longissimo interuallo superaret. Quod si illi, quibus ea pecuniae sacrae summa donabatur, totam