장음표시 사용
651쪽
vitam, ut olim in sacro bello, pro Christi sanctissima
religione consumerent, recte videretur illud munus a. lac pqstulatum,&a Pontifice concestum. Sed illud incommodum accessit, quod in literis Pontificis, Legatorum opera, qui sacrae pecuniae lucris inhiabant, adiemini fuit, ut illa vectigalia non modo pro Chri- sti religione militantibus, sed quacunque alia ratione bene meritis a rege donari possiet.Hoc introitu ad lao- Roucraui ria i num cupiditatem patefacto, factum est, ut vectiga- EcclestastDlia sacra multis in locis homini b. lautissimis,qui non corum abuia1blum nunquam hostis vultum aspexerunt, sed illata μα- Africani belli mentione contremiscum, donarentur. Postremo quod Rex hominum sermonibus inductus sibi proposuit, consecutus minime fuit. Maritimas Guyim M auritaniae ciuitates facillime tueri,& nobilitate opibus amplioribus deuincta tenere,& erarium de- .ptis sumpti byamplificare cupiebat. At post illius inim meris concessione, nec Africae bellum eadem felicit te gestum fuit, & nobilitas maiore i nopia conflictari, de pluribus querelis uti coepit,& Regi Scuratium,quoplurcs vectigaliu accessiones fiunt, eo sumptibus mi-
. i nus necessarijs,dccasibus interdu acerbioribus exhauritur. Sumptus quidem sacrae pecuniae moderatos,& Authori
horninibus,qui no militiae facrae nonac usurpant, scd huc de re prorcligiones anguinem profundui, attributos, laim 1ententis. da dos censeo: tanta largitione ex sacris vecti alit,' indu cu ba ultorii hominum, qui nunquam gladiu strin-xcre,scri, minime serendum arbitror. Sed ut eo, unde V des cxit orati o,reuertamur, Legati, reb' exanimi sententi a confectis, culi teris ipsius Pontificis, valde propense in Emmanuelem voluntatis testimoniti continentibus in Lusitania redierunt. Emman. tertias atq;
decimas sacrorum vectigalium lemiat, quod illi non medio eri laudi tributum fuit. Pontificcsδc sacerdotes illi pro tanta benignitate centum&quinquaginta ia in umorum aurcorum millia tribus pensionibus Obtu . , , i- ler t. I iterae, quibus animi corum, qui certo pecu- . se, nii numcro bellum Africanum iuuare vellent expia
652쪽
ssus pum- rentur, & multis praeterea benefici js, quae ad numinis
, dic offensas obliterandas valerent, Scerentur,ministro rm. rum auaritia 5c improbitate grauissimas offensiones attulere. Fuit tamen Emmanuelis iustu inniinistros animaduersum, dc omnes vel humano iudicio,vel di uina vindicta talem exitum viis habuerunt,ut intelligi posset, numen diuiniim fuisse hominum cupidita ti,qui ex hac functione non mediocrem sibi pecuniataerae v- coparabant, vehementer infensiim.Summa pecuniae, cunissum quae ex sacerdotiis erat in usum militis conserenda,&x . . Christi,ut appellant, militibus assignanda, sui leto millium num orum aureorum, qui circitcr bis ci tum auiri libras efficiunt. In ijs ctram Emmanuci moderationem adhibendam censuit. Primum enim Abbatias Omnes praeter paucas,quae iam eiusde militiae obteis. t. ab hominibus, qui .nunquam militauerant, Occupatae fuerat, a tyrani deliberauit. In reliquis sacciao-
tijs aequos iudices adhibuit,& ut omnia cum moderatione sierent,operam dedit. Sed iniuriae satellites amiministri tantam industriam adhibuerunt,ut nihil e κaequo dc bono fieret.Sic enim estimatione sua annuos fructus,qui erant militibus addicendi, attenuabant,ut . vix ill is fructibus summa expleri posset. Sacerdotibus vero no fructuum yllari artem , sed certam pecuniae summam relinqvcbant : ita paulatim eos posscssio
nibus exturbabant. Ciim vero fructus annui venirenti & eorum pretium singuli L annis auaeretur,milites au' te ditiores ficrctat, saccrdotes in eadem perpetuo eg
state relinquebantur. Sub id tempus alia quaedam LGgatio ad Emina nuclem R egem peruenit,quae fuit illi gratissma. Quomodo vir quida Armenius, Matiscisus nomine, ab 1mperat. illius AEthiopiae quae supra Aegyptum est,ad Emmanucleminissus fuerat, expo- suimus. Eum Albu quercius honorificὸ acceptuni, beneficiis ornatum in I usitaniam misit. Duces, quibus Matthaeus commissus fuit, odio Albuquercii inducti diccbant enim illum esse scurram atque prs stigiatorem. Albuquercium insanum & temerarium,
653쪽
qui h mini leuissimo fide habuisset eum multis iniuriis affecerunt, neq; sicut legatum, sed tanquam vile mancipium acceperunt, ob quam rem fuere in custodiam dati, Ut pro ratione malefici i poenam debita luerent. Qui tamen postea fuere legati eiusdem precibus e cullodia liberati. Quq aute suerit huius legationis occasio,est paulo altius repetenda. Rex Ioannes iecuridus,ut dictum est,ardcbat cupi ditate incredibilii ndicae regionis penitus explorandς Cum vero accepisset, essequendam Christianum Imperatorem ira tanctimonia praeditum, qui Indias imperio contineret,eumquePresbyterum loan nem appellari, dccer Io tute myneret sape numero sacerdotesChristianosAethiopas. Grs N, qui Romam venerant,& Galliam Hispaniamque per grabant,suspicari c*pit, eos ex ea Indiae parte profectos esse,in qua Presbytex ille Ioannes summum e- inim facetaotium cu imperi j regii maiestate obtinere dicebaturiregnum possideret. Ipsiq; sacerdotes cuinterrogarentur, an Rex illorum sacerdotio summo praeditus esset an Ioanes presbyter appellaretur,&an illorum patria terminis Indiae contineretur, haud abnuebant. Pu tab menim, si ea suspicio penitus in Christianorum animis insedisset, re, ut ipsi multo huma nius a nostris acciperentur. Nemo tunc erat iis literis preditus, ut quantum inter utramque regionem
interesset, distinguere posseti Ioannes igitur cum de hoc prcsbytero loane multa percepisset,existimauit sibi vel ad nominis decus , vel ad religionis fructum, vel ad India pervestigandae facilitatem, nihil optatius cadere posse, quam cum hoc Christiano principes dere comugi Idcirco variis temporibus homine Arabics linguae peritissimos magnis praemiis inuita- uit ut eas regiones perlustrarct. Inter bo. ςxtitit qui x pH- a iudam nomineAlfonius Palua,&alter, cui nomen erat
Ioannes Pcxteius. Hi prosecti e Lusitania Anno sal es, .luia iis M. CCCC. LXXXVI Aegyptum mercator i h.bi aratores. itu peragrarunt,atq; inde Adenam peruenerunt. Ibi floim intellexissent, in ea Aethiopiae parte, quae sub
654쪽
AEgypto est, esse summum quendam Principe Christianum, cuius imperium esset latissimum,& cui multi Principes obtemperaret, suspicati sunt,illum cundem es Ie, cuius cognoscendi gratia missi a Ioannesuerant.Sed eos Indig nonae i ii terturbabat. Missi nam fuerant,ut Christianum Indiae Imperatorem, nominePresbyterum Ioannem conuenirent. At nec imperium, neq; nomen, neq; sacerdotii dignitas in Aethio Opis Regem coueniebat. Ciam igitur inter se quid optimum esset deliberarent, visum est, utJoannes P treius in Indiam nauigaret, Sc videret, num qua mentio in oris illis Presbyteri Ioannis existeret: Patua in Aegypto ThebisPetreio praestolaretur. At verum saerat, christianum quendamPrincipem nominis eiusdem secta Nestorianum, in mediterraneis Indiae locis amplissimum imperium tenuisse: qui tamen fuerat Scytharum armis oppressus, & regnum illius occupatum, cuius iam nomen erat obliuione sepultum. Christiani tamen non pauci in locis illis resederant, Nestorii tabe contaminati. Itaque Ioan nes Petreius icum sine fructu tempusa se conteri videret,in Aegyptum redi it,ut cum Palua, quid utrique agedum esset, desiberaret.Ibi duos Iudaeos Lusitanos reperit, cum Regis Ioannis literis ad illum atq; Patuam datis sed 'Palua, ut Iudaei asseruerant, iam obierat. Iudaei Ax- mugium sic enim Ioannes imperauerat petiere,Petreius variis region ibus peragratis, i n montem Sinai, ut sepulctuum virginis Cateri nae inuiseret,se contulit:&inde Adenam reuersus, Zellam,&Zeila ad Aethiopiae imperatorem se tandem contulit. Nec enim dubitauit, ctim non alium Christianum Principem in regionibus illis reperiret, quin is est et,ad quem missus a Ioanne fuerat. Rex Alexander appetrabatur, qui Ioan nisi iteris laetitia incredibili ter elatus est, Petreiumque singulari humanitate tractauit. Sed accidit, ut Rex tunc e vita discederet, antequam ad Ioannem rescriberet. Cum vero nullum filium suscepi Dset,frater quidam illius, Nau nomine, in regnum suc
655쪽
siit, a quo nuquam Petreius impetrare potuit, ut sibbi i ii patriam redire liceret. Hoc Rege defuncto filius
illius, cui Dauul nomen erat, Rex creatus cst qui tamen inco perseue lerauit,ut nullo modo Petreium e re ii DNni sui finibus abire permitter t. Ingenio enim homi inivμ
ois, ut verisimile est,Reges inducti sunt, ne fructu prim cientie de sagacitatis illius carere vcllent. Is igitur cirin. cditum in patriam omnino despcraret, uxorem duxit,dc si ios ex ea suscepi t, stabilemque sodeni in illax ione necessarib collocauit. Sed progressu icporis ciam Vascus Gama primum in Indiam iter aperiretici regiones illas exploraret, cum deinde Lusitaniae clames,dc Duces sortiis mi in Indiari venirent,& insi- .gnes victorias adipiscerentur,fama nominis Lusitani pcr ocs illas oras cum hominu Admiratione vagabatur dccum ad Dauidis aures peruenisici, dc ex Petroto intellexisset, gentem illam Lusitanam eandem cLse, a cuius Rege is missus extiterat, miro studio incis latus est, ut legatum ad illum mitteret . Erat autem Rex adhuc puer, & Helena illius auia, singulari pru- . dentia foemina, regnum nomine illius aclministrabat. Consilio igitur cum ea communicato, decre- Vrtum fuit, nihil sore vel ad no bilis claritatem, l ad religionis sanctitatem utilius, quam principi vi tute clarissimo, & religione sanctissimo singulari amicitiae foedere copulari. Ad eam autem legationem Matthaeum,quem diximus, natione Armenium, religione Christianum , virum non vulgari pruden' itia praeditum, qui diutissime apud Reges illos versatuScum non mediocri probitatis & industriae laude suerat, delegere, qui munus id obire pro dignitate posset:cum illo veniebat Aethiops quidam adolesces
summa nobilitate, ut mores nostros de instituta per
disceret. Hi fuerunt ab Albuquercio his honoribus accepti, quos supra retulimus, & a Ducibus ea im- amnitate tractati, quam exposuimus. Fuit Olysippone legatus ab omni nobilitate, & a Pontificibus cum
maxima significatione Christianae caritatis in Retia
656쪽
deductus, de ab ipso Rege satis benigne dc comitera ceptus. Post triduum fuit admissus,ut summam lega tionis exponerpt. Is prudenter atque rtem uncta tibi commisi satisfecit,& literas Helenae regi ne quin que bullis aureis consignatas Regi detulit,deinde imcem e ligno Crucis,qua Christus pro generis humani salute machari sustinuit, Regi, nomine Principis sui donauit. Hac Emmanuel obortis lachrymis veneraebudu; accepit summasque gratias De0 egit,qu'din longinquis illis regionibus. hostium immanitate vast iis, Christians religionis & pietatis femina conseruas
sit. A lteras deinde literas arundine aurea i nclusas eduxit,quas David Rex ad Emmanuelem dederat . Omnes hae literae erant Arabica & Persica liogua conscriptae.Sententia illarum haec erat. Principio qui de Rex trium personarum distinctionem una natura dc diuinitate coniunctam debita veneratione pr0sequutus, Regi Emmanueli salutem dc felicitatem precabatur.
Deinde gratias de Epistolis ad Reges Aethiopiae nilo sis agebat,& suam potetiam Jc opes exaggerabat, quibus confidebat suturum,si Rex Emmanuel mari, ille
vero terra in Mahumetanam nasionem inuaderent,
v mpij & scelerati aliumetis nomen ex omni in moria hominum euellerent,& Christi sepulchrum in libertatem vindicarent. Matthaei legati authoritatem consti tuebat,& Crucemi quam Rex ipse in amoris signum mittebat, e ligno Crucis, in quam generis hvmani liberator sublatus suerat, perfectam fuisse cost-mabat ad societatem belli atque pacis Emmanuelem inuitabar, di ius etiam conubis liben or offerebat. Nihil enim sibi gratius fore dicebat,quam illam amoris coniunctionem , religionis consensionein matri moni j ςtia iam medere sacrosancto inter utriusq; Regis liberos icto confrinari. Laudabat potirem 6 siaci noxa,quaei' India Regis Emmanuelis Duces edideranti eaque dicebat non absque Christi praesentia gesta fuisse Sc, ut quod instituerat, ad exitum perduceret. hortabatur. Lectis literis Emmanuel Matibaeum in hos Piet
657쪽
hospitiu deduci, dc illi omnia copiose praeberi iussit. abibisti a Locus autem hic postulat,ut de huius Christi i Prin 1m,b, i
Opis imperio pauca dicamus.Regnum illius a Septen st . . 'trione AEgypti finibus, ab A ustro montibus Lunar zcrminatur,ab ortu,mari,quod per ostium Arabici sinus influens ad Heroum ciuitate pertinet, definitur In occasum vero latissime protenditur,ut ita cir gentibus atro colore,& crispo & adusto capillo, lue ad AG sinabam regionem pertinent,coniungatur. Montestamen mulicis in illius regno Saraceni tenent,qui illi, non obediunt, reliqui principes illi parent, di multi
'tributi nomine ei non mcdiocrem auri vim singulis pnnis pendunt. A Lunae montibusNilus exoritur,qui inde varios lacus dc insulas essiciens, Aegyptum in Nitifomet xerduit,vsque eo, dum per Alexandriam in nostrum mare influat. Regni totius ambitum septingentis init . iliaribus patere dicunt, Multi in ea regione montes i diti Jc excelsi contineri dicuntur, undique praerupti, '. aditu perangusto, adeo ut unus tantum homo pero una penetrare possit.In summo autem fastigio sunt mirs planicies,late patentes, aqua: percianes, pabula dc fruges laetissimae,amnes pellucidi,pecoriim, di boum multitudo,alvearia, e quibus vis ingens mellis expri- , mitur. Regio maxima ex parte est fertilis opima, multisque auri, argenti, & aeris metallis abundat : in quos nutrit,goispi j copia ingentem prosert:vino cxv re sed incolae potionem e melle &aqua conficiunt potu iucundam,& corpori valde salubrem Medicis atque pharmacis raro admodum Utuntur. Gcias tamen est supra modum ignava, dc propter inguntem desidi- Aelbium κ
am,dc artificum penuriam, telluris b0nitate frui iaci moret. scit. Rex cum finitimis gentibus continenter bella ge γ. xit. dc ideo urbes non incolit,scd in castris perpetuo mtatem degit. Tanta autem est hominum ectabernaculorum multitudo, ut castra circiter duodecim milli- v. bus passuum in longitudinem pateant, de totidem in latitudinem. Eo autem ordine locantur, ut quamuis crebro mutetur,facillimum sit cuiuis,castrorum vias '
658쪽
oculis desgnare, & in hominum, quos conuenire velit,tetoria sine ullo errore peruenire, dc Principes quos . velit adire,&tanquam in urbe notissima versari. In - stris septem paroeciae sunt, dc singulis paroeciis sacerdotes praesecti, qui sacra peragunt: conciones habent, subditos disciplinis instituant,de rebelles poenis ait, gitio deterrent, & ad Christianam moderationem fir
quenter erudiui. Uibes regionis exiguae sunt, aedes humiles,muri fragilcs: templa tamen magiiifica,&monasteria maximis sumptibus aedificata. Rex se tanqua . numen coeleste coli faciebat: vultum ne principibus quidem apertum nisi statis diebus ostendebat. Illis, qui eum conuenire volebant, aliquando pcdem tantum , aliquando vero manum demonstrabat,reliqua speciem rcgis intueri,nefas existimabatur. Cum .vero respondere volebat, internu ijs utebatur,&c cortinis, quasi ex aditu oraculum ederetiresponsa perinte prctes citcbar. Sed haec ineptissimae diuinitatis emen
titae fabula,postea quam Lusitani getibus illis in
mum discrimen adductis opem attulcre,dcinorem Christianorum Regum exposuere, derisas uir. Iam nuc Reges intueri, iam illos alloqui,iam audire licet. Quod vero ad religionem attinet, multa ab Hebraeis desumpta conscruant. Mares octauo ab ortu dieci cunciduntur,&sceminiscitam aliquid amputatur, ut non omnino incircumcisae videantur. Quod dicunt se facere, non quod in circumcisione via , aliquam ad salutem constituant, sed ut Abraham i, Sc alioru fai ctorum Patrum exemplum sibi ob oculos proponat,& illo monumento commoniti, acrius&ardetius in similis sanctitatis studium incitentur. Quadragesimo deinde a circuncisione die mares, octogesimo autesceminae salutaribus aquis expiantur,&Eucharistiam eo die infantes initiati in mica panis assumunt. Si imitatis annis diem, quo Christus a Ioanne aquis Io anis ablutus baptismi sacramentum instituit, eius
dem lustrationis renouatione celebranti.&tamenas
659쪽
quas lustrationes quotannis instauratas corpus tania tiana tingere, animum vero non expiare: se tamen id facere. ut C H R I ST I diuinum beneficium, qui, sevi nostras sordes elueret, sanguinem dc aquam clate xesuo profudit, saepius in memoriam redigant. Fce inaesi mares ediderint,quadraginta dieb. si sce- rias.octoginta a templorum liminibus arcentur sa- Sacer cerdotcs uxores duc ut si uxores decesserint, coeli bca isti Permanet, & summa castimonia vitam peragunt:& si adulterio se contaminauerint,aut post uxorii mortem aliqua se libidine commaculauerint, sacerdotio priuantur. Ante quam rem diuinam faciant, aliquot
diebus ab uxoribus abstinent, ut libidinis impuritate dierum numero sublata , sanctius Christi sanctissi- mum corpus immolet,& attentius de rebus diuinis cogitent.& sic facilius perlitent. Monachis uxorem ducere, nefas. Nemini, nisi nudis pedibus,ingredi in. emplum licet.In fanis flagitium est ridere, sermoci-
'iari, deambulare,aut aliquid denique meditari quod 'r'q' non ad caelestia atque diuina referatur: cum ieiunat qq. Vsque ad Solis occasum nec edere quidquam, neqibi
bere solet. Acibis, quos antiqua lex vetabat, abstinet. Flagitia sacerdotibus saepenumero confitentui. sub qm μ' - Vtraque specie Eucharistiam sumiit: Monachi Anici ' Η nium Aegyptium authorem religionis habent. PG. pG ς' tisices a Rege creantur. Patriarcha a monachis deli gitur, Sc a Patriarcha Alexandrino co firmatur. Multa sunt in quibus Iudaicis ritibus atque caeremoniis adhaerescunt, quanqua affirment, sensi illis, sedChri - , sit tantum virtute atq; meritis inniti. Multo g dies fe- τ' 'stos agunt. Sanctos hvmines hac vita perfunctos colunt atque venerantur. Hi sui Aethiopum Christianorum mores, quorum Imperator David legatum,que diximus, ad Regem Emmanuelem misit.Atinuidi &inimici Albuquercij, legati aut horitate apud Emmanuelem importunis sermonibus eleuabant,eurnque omnia finxisse contendebant, ut quatum de illius fide de traberent, tantum Albu quercius, qui eum Ox-nara
660쪽
RE 'IN. rat,de prudeliae existimatione deperderet.Etoe,nni, DIcAE. Albu quercius Georgium Albu quercium Malacam
misit. ut eam cum imperio obtineret,& si odericum. Brittium Patali num. cui iam tempus eiusdem muneris illi commissi exactum fuerat. Roa reuocauit Ge Orgius Albia quercius Zamatram praetervectus,ad Pacem ensem portum naues appulit, ubi intellexit. rege . contra principe regni sui,qui ab illo desecerat,belrumoliri. Lusitani eo,quod Rex sinierat esset,illi ope attulere, dc hominis rebellis exercitum fudere. Inde 3anacbetae Malac profecti sunt. Post aliquot menses, Georgiussis dignitate Albuquerci' ab Albu quercioPret oret iteras accepit, quib' impexabat,ut Ninachetue se dignitate deiecto regem Camparensem Bedaram crearet. Regnum illi us erat angustum .& ad Austru perti nebat. In mu nere vero Bedare tanta dignitas inesse videbatur, ut Cann parensis Rex, qui suum regnum eius muneris ob in edi gratia relinquebat, sensi mediocri dignitatis accellione cumulatum putaret. Quid vero Alba quercius sequutus sit,ut Nin chetuense honore priuaret. incertum est. Uel enim munus sibi creditu maleg 'sserat, vel homines illi subditi nouitatem illius contemnentes ab Albu quercio petierant, taliu sibi rectorem,qui sanguine regio esset,assignaret,vel quacunque alia de causa,sic statuit,ut Ninachetuese amoto, Rex Caparensis, qui singulari studio Lusita Camparensis num uomen colebat,illud munus obtineret. Georgi Regis Obsi'us Alba quercius Regem Camparense arcessivit. Georgius Botellius cum esset Regis amicus,vt illum deduceret. in regnum illius cum biremi concessit. Eo tempore Rex Binta mensis Camparensem obsidione premebat Botellius a Georgio Albu quercio auxiliuper litteras postulauit,ut Regem amicu obsidione liberaret Is continuo franciscum Melium cum nauibus quatuor,& Lusitanis centum .dc septingetis Malacesibu ,. auxilio misit Botellius hoc auxilio scelus. per ostrum fluininis, quod Camparensem regionemi'ternuit,penetrare constituit. Cum vero suburbiis . appro '