장음표시 사용
201쪽
A SIXTO U. ANNO MDLXXXVII. CR. PR. CARuTIT. S. MARTINI IN MONTIBUS.
Obilibus ortus parentibus, familiam suam. & patriam dinei rina, ac pietate decoravit. Oppugnata in Anglia ab haereticis, S Elisabetha Regina, Catholi ea Religione, solus perterritis ceteris
in aciem prodiens, serentium adverseriorum impetus strenue ex cepit. Alios cohortando, ut in Rom. Pontificis fide permanerent, alios qui defecerant, revocando, cum voce, tum editis pro tem Poris necessitate variis libris, eam multis animi constantiam inje-ς ix, ut pugnantes pro fide careeres, di patibula subire non formi darent. Ipse non semel ab inimicis ad neeem inquisitus, divina ope evasit, S in Belgium se recepit. Ibi Duacense, pollea in Gablia Rhemense Seminarium instituit , quo juvenes instituerentur, qui sibi succedentes Patriae saluti providerent. Opus illud nume O Alumnorum celebre Philippus II. Hispaniarum Rex liberalitate, de Gregorius XIII. summis proventibus severunt. Ab eodem Gregorio Alanus Romam vocatus , Rector Collegii Anglorum a1e in antiquo ejusdem Nationis Hospitio erecti , constitutus est .
dixtus V. sacram ei Purpuram jam a Gregorio decretam , nec ex pectanti, nec opinanti contulit, ut tanto Viro sacri Collegii splendorem augeret . Gregorius XIV. Bibliothecarium Apostolicum declaratum ad reformationem Saerorum Bibliorum sub Sixto ince piam, cum Cardinali Mareo Antonio Columna deputavit. Scien tiae, moderationis, & integritatis fama de exemplo clarus Romae excessit e vita inter lacrimas Anglorum pro Religione exulum squo um columen fuit, perpetuumque praesidium. Iacet in Tim'plo Nationis suae.
202쪽
FEDERICUS BOR ROMAEUS ΜEDIOLANENS Is
A sIXTO V. ANNO MDLXXXVII. CR. DIAC. CARD. TIT. S. MARIAE IN DOMNICA
OBIIT MEDIOLANI M. SEPTEMBRIS 16si
Anicti Caroli consobrinus, & illius virtutum locupletissimus
heres, S. Philippum Nerium conscientiae moderatorem , & ducem habuit, a cujus latere quoad Romae fuit, raro discessit. Anno aetatis vigesimotertio illum Sixtus V. ad universae Italiae vota in Sacrum Collegium adscripsit, eumque editioni veterum Coimciliorum, sicrorumque Bibliorum emendationi praefecit . A Clomente VIII. ad Mediolanensis Ecclesiae regimen promotus, verus Pastor suum gregem nunquam deseruit, & Dei Legationem obivit docendo, concinandoque frequentissime , di omnia caritatis ossicia, quae e suggestu pronunciabat, operibus confirmavit. Decor sicrarum Aedium , observantia Ecclesiasticorum Rituum , , Clericalis ossieti studium, ardor divini cultus ei maximis in det, ciis fuerunt. Selectiori eruditione, & linguis pluribus ornatus,
Sacrisque Scripturis toto pectore mancipatus multa consecit volumina, quae suppressit vivens, typis mandari moriens non reculavit.
Quicumque sanctitatis, & doeirinae laude praestarent, eorum amicitiam appetivit, fideliterque coluit. Bibliothecam ab eo Ambrosianam vocatam conquisitis tota Europa libris collegit magnis sumptis bus, simulque Collegium instituit, in quo praeclara excolerentur in genia ad liberales artes, Christianamque Religionem suis laboribus iblustrandam. Indigentibus erogavit large, & pro munere suo omnium calamitatem, molestiasque levare sategit. Hus vita non secus, atque S. Caroli, in exemplum simul, & admirationem adhuc Mediolanens populo proponitur.
203쪽
A Mplissimas Legationes pro Republica singulari prudentia ,
excelsique animi magnitudine obivit in Sabaudia , Gallia , Hilpania, Polonia, & Constantinopoli, ubi Christianorum res mirifice promovit. Civili scientiae saeram adjunxit, & sngularem virtutem. Quamobrem a Gregorio XIII. designatum Episcopum Bri-xiensem Sixtus V. confirmavit, & in Galliam Nuntium Apollo-licum misit: cujus dum mandata prosequeretur, ad Henrici III. preces Cardinalem , eodemque die Legatum Pileo, & Cruce missa raro , aut nullo prorsus exemplo, pronunciavit, ut inter Regem , S Guisiae Ducem simultates componeret. Hujus, & Cardinalis fiatris caede patrata, Legatus quod oscitanter negotium egisset, insigni calumnia apud Pontificem traducitur. In Italiam rever1um Ponistisex audire renuit. Quamobrem , nonnulli primarii Curiae Pra sules illum hortantur, ut ad pedes Pontificis supplex procidae , Quibus Maurocenus suae sibi innocentiae conseius, & veritati fidens , malle se respondit quasvis injurias perpeti, quam a se non admissa fateri. Superatis postea patientia , & virtute fallis criminum insimulationibus in pristinam Ponti scis gratiam receptus est. Mox majoribus etiam titulis auctus, Germaniae, di Hungariae negotiis, rogante Caesare praeficitur. Τandem a publicis curis abduci cupiens, Brixiam se contulit , ibique in Ecclesiae suae sinu e vita migravit bonus Pallor , & pauperum Pater, quos heredes ex asse instituit.
204쪽
FRANCISCUS ΤOLETUS CORDUBENSIS
A CLEMENTE VIII. ANNO MDXCVI. CR. PR. CARD. ΤΙΤ. S. MARIAE TRAN PSONTINAE .
ANstitutum Soeietatis Iesu professus propter religiosissimae vitae
exemplum, prudentiam, & doctrinam omnium ore commendatus est. A S. Pio V. Conesonator Apostolicus electus ad sacrum Senatum mirabili gelo, Ze eloquentia per plures annos peroravit. Car. dinali Commendono Legato ad Imperatorem Maximilianum II., hinc in Poloniam, a S. Pio socius datas est , ut in summis negotiis consilio, ac prudentia eidem adesset. A Gregorio XIII. in Bel giam missus plures, qui a Catholica fide desciverant , in Eccle. siae sinum reduxit. Sub Sixto U. Sacris Bibliis recognoscendis operam navavit. Clemens VIII., cui a consessionibus suit, eum renuentem, renuentibusque Societatis suae Patribus, quibus lex est , ne ad honores promoveantur, Cardinalem pronunciavit. Mus inprimis utili usus est opera, & consilio , maxime currus de Henrici IV. Regis in Ecclesiam regressu ageretur: qua in gra vissima deliberatone Τoletus sic se gessit, ut Christianae Reipublieae bono, & Sedis Apostolicae unice consuleret, ea libertate, ut Hispano nomini nuntium remisisse videretur, & se tantum S. R. E. Cardinalem esse meminisset. Paulopost defuncto, Lutetiae cel bri ossicio, regiaque magnificentia parentatum est in majori E
elesia B. V. Regis jussu in animi grati testimonium . Plura scripsit exculto stylo, ac mirabili in sacris literis explanandis ingenio. Nobili sepulchro conditus est in Basilica Liberiana, Sancta Dei Genitrice herede instituta. X x 173
205쪽
FRANCISCUS MARIA ΤAURUSIUS POLITI ANUS
CONGREGATIONIs ORATORIIA CLEMENTE VIII. ANNO MDXCVI. CR. PR. CARD. TIT. S. BARTHOLOMAEI IN INSULA. I Ortitus est Franciscus Maria animam bonam, cui Deus talenta
tradidit plurima, & luculentissima . A Sancto Philippo Nerio
ad Congregationem Oratorii vocatus, mirum est quantum eo magistro prosecerit. Praeter alias dotes admirabilis in eo eluxit niscundia, ut merito Dux Verbi nuncuparetur. Α Sancto Pio V. comes datur Cardinali Alexandrino in Galliam, Hispaniam, &Lusitaniam Legato ad foedus contra Turcas conjungendum : quo in munere populis, quibuscum versatus est, exemplo , consili que maxime profuit . Clemens Aventonensi Ecclesiae invitum, di reluctantem Apostolico jussu praefecit, nec multo post Cardinalem renuntiavit. Τam claram virtutis suae lucem in Galliam subito effudit, ut Episcopi e remotis Regionibus ad eum, tamquam ad Ecclesiasticae disciplinae magistrum accederent . Romam
evocatus ad Cathedram Senensem transfertur. Quo tandem onere exolutus, Omnique aulae negocio relicto in aedes Vesticellanas
sese apud suos recepit, ibique non sine illustri virtutum , & s,gnorum sima jam gravior annis spiritum Deo reddidit . Eum virum Apostolicum, & antiquae probitatis aemulum appellavit Cadidinalis Baromus: cui cum in vita conjunctissimus suisset , ne coinpus disjungeretur in morte, commune habuit cum eo lepulchrum.
206쪽
A CLEMENTE VIII. ANNO MDXCXVI. CR. PR. CARD. TIT. S. SUSANNAE.
1 Obilissimis Parentibus natus , spretis mundi illecebris O
dini S. Benedicti sese addixit. Accedente ad merita virtutum d ctrina, Abbas S. Benigni Divionen. eligitur, di Henrico III. promovente Ecclenae Lexoviensi praeficitur. Coorta inter Regem, proceresque dissensione illa, qua gravia orthodoxae fidei damna illata sunt, enituit maxime Annae Zelus, amorque erga Catho Ileam Religionem, & S. Sedis auctoritatem , pro quibus cum in Gallia, tum Romae, quo se idcirco contulerae, totis viribus laboravit. In Galliam reversum Clemens , qui praesentis virtutem inspexerat , ala ejusdein virtutis commendatione Sacro Collegio adscripsir, ac tamquam veritatis , & Religionis propum gnaculum in Gallia remanere jussit, donec Henricus I U. Ecclenae reconciliaretur. A Lexoviensi ad Μetensem Ecclesiam , translatus eam misere Calviniana lue insediam expurgavit. Insignis Religione, & sapientia, jure Ecclesiastim, divinoque cubtu amplificato, diem obiit ab omnibus bonis vehementer comploratus . Hoc ejus est ab eodem Henrico prolatum Elogium: Prustra agitur cum Cardinali Givrio, si aliquid a ratione, di re cto tramite devium ab eo postuletur.
207쪽
A CLEMENTE UIII. ANNO MDXCVI. CR. DIAS CARD. TIT. SS. NEREI, ET ACHILLEI. gnum Virum , rei eventus comprobavit. S. Philippum Nerium vitae magistrum nactus coepit illico humana despicere, ac Ca lestia desiderare . Illo jubente Ecclesiasticos Annales aggressus , immensum opus, salebrosissimumque a Christi nativitate ad Inno-
nocentii III. tempora usque feliciter perduxit. Alia etiam reliquit reconditae , miraeque eruditionis monumenta homo , quod maxime mirum est, ita omnibus Instituti sui ossiciis addictus, ut nullum praetermittere videretur. Clementi VIII. a consessionibus quaecumque publici boni causa facienda , aut omittenda duceret, sineere, libereque manifestavit, cum id esse sui muneris probe co- ignosceret. Remotis prudenter obstaculis, superataque multorum invidia perfecit, ut tandem a Clemente Henricus Galliae Rex absolveretur: qui ad testificandum suum erga Baronium, amorem, atque observantiam, ei defuncto regias plane exequias Parisiis celebrandas curavit, quibus & ipse intersuit. Cardinalis licet enixe reluctans creatus , vestem mutavit, non mores , dignitatem conlocians cum humilitate, perpetuo sui, tie mundi conterritu. Sin
gulari voto se obstrinxit, ut nihil unquam ageret, quo viam sibi ad Pontificatum sterneret. Hi ne post Clementis UlII. obitum , Patribus id animo volventibus , ne se Pontificem crearent, sortiter restitit, Deoque publicas gratias egit, quod se a Vaticano Solio, quasi ab imminente naufragio liberavisset. Pontificiae Dignitatis , Μ estatisque acerrimus propugnator suit, & cum omni antiquitate gloria eruditionis. & pietatis comparandus. Tantasuit opinio de illius virtute, & San titate apud exteras gentes: ut multi ex remotissimis regionibus ad Urbem venirent, ut Ba- lronium viderent, & quos ad contemplationem sui Roma non
traxerat, quod olim de Livio dictum est, unius hominis fama per- l- duceret. Jacet in Templo Uallicellano non longe a Magistro suo 'S. Philippo Nerio.
208쪽
A CLEMENTE VIII. ANNO MDXCVI. CR. PR. CARD OBIIT lN ARCE PATERNA DUCHAvII 1
W Illelmi Ba.ariae Ducis Christianae pietatis , & pruden tiae gloria inclyti Illius conjunxit cum praeclarissimo genere literarum humanarum , ac di inarum, eximiaeque pietatis orna
menta . Λ tenera enim aetate perspicax ingenium in liberalibus studiis, animum vero ad Religionem factum in rerum Caelestium contemplatione sedulo exercuit . Eum, & Ferdinandam fratrem, Coloniensem postmodum Archiepiscopum, Romam v nientes , populo fingelos in Urbem accessisse acclamante, Clemens regio more excepit. In Patriam reversum Cardinalem pro nunciavit. Hoe honore auctus, pietatem, moderationem, hu manitatem , liberalitatem, tamquam Sae. Purpurae socias , flecomites praeseruiit, habuitque similiares. Ratisponensis Ecclesiae quamprimum per aetatem licuit, regimen aggressus , specimen dedit sinctissimi praesulis, studiose nitens comparare dotes Omnes, quas in Episcopo requirit Apostolus . Nee spei defuisset, si mors tantum Eeclesiae bonum non invidisset. Sublatus est enim anno aetatis vigesimo secundo, prius suos ad lectum lugentes consolatus his verbis: Amici, suavius in Caelo victuri cur hinc abire cunctamur Z Tanto adolescente dignum non erat seculum.
209쪽
EPISCOPUs TIBURTINUS A CLEMENTE UIII. ANNO MDXCVIII. CR. PR. CARD. TIT. S. UPHRII.
in I x Odieis ortus parentibus, relictis prae inopia literarum l studiis fit miles, deinde fortuita Institutionum duris Civilis i oll. Etione, fori amore illectus, arma togae postposuit, di ad per as i sectam Jurisprudentiae scientiam assequendam totum animum ap-
pulit. Fortuna comite Romam venit, ubi cum integritatem, ac la , diligentiam suam omnibus probasset, quorum negotia parva mercede ductus procurabat, paulatim famam durisconsulti consequu- tus est . Clemens eum Τiburtina Insula decoravit, & deinde j. Almae Urbis Praesectum declaravit. Eo munere fideliter administrato magnis laudibus ornatum in Cardinalium Collegium: Ss, adlegit. Ne ad summum Pontificatum perveniret, obstitit sero t
. monis libertas , ac licentia , quam Patres severiores non aequo
animo serebant. Repulsam incredibili animi magnitudine tulit, et Nil vel ob idipsum sorte Pontificatu non indignus , quod ejusdem idit sibi quasi e manibus elapsi desiderio non magnopere commove- ri visus sit. Nam continuo alacriter ad opus illud ingens Coino 24l munium Conclusionum, quod inchoaverat, absolvendum, typi v sque mandandum se contulit. Obseuros homines bono ingenio ad se venientes, humaniter excipiebat, & excitabat ad Iuris Cis d vilis studium, honorum in Romana Curia ferax, ac frugiferum . . i l l De me, inquiebat, exemplum sumite. Ego ex vulgari causidico id multis antea honoribus iunctus , Urbis Gubernator, Episcopus, n& Cardinalis evasi : ac nihil propius est factum, quam ut Sum lis mus Pontifex fierem. Annos natus prope nonaginta, more senum, i qui se annum semper victuros sperant, animum adjecit ad domum l l in amoeno Urbis loco aedificandam: sed aecidit, ut antea homi- LD 6 nem terra reciperet, quam domui fastigium imponeretur. Jacet, ii in medio Choro S. Petri in Ianiculo sub marmore his paucis in id scripto: Dominici. Carinahs. risibi. O . t I
210쪽
A CLEMENTE VIII. ANNO MDXCVIII. CR. PR. CARD.
LIIquis ita ortus obscuro est loco, ut nullum posset neque cogna tum, neque assinem demonstrare, ita ut homo ex se natus esse visederetur, is plane fuit Arnaldus Ossatus, qui ingenio, doctrina, Pietate , morum candore, & inlita prudentia a Deo largissime cumulatus, quae generi deerant, magna accessione supplevit. Romae in amplissimo Orbis theatro ceteros omnes familiae splendore, & aliis fortunae praesidiis illustres aequavit, plerosque superavit, humanitate vero omnium amorem, & admirationem sibi conciliavit . Omni disciplinarum genere , inprimisque Jari rudentia , quam a Jacobo Cujacio acceperat, atque in fori luee ad usum protulerat, singulariter ornatum Paulus Foxius Archiepiscopus Tolosanus, ac Regis Galliae ad Pontificem Legatus, sibia secretis elegit. Eo mortuo ab Hyppolito Cardinali Eliensi inter domesticos adlectus est. & per Legatorum Regiorum absentiam Gallica negotia aliquoties procuravit. Quibus regnante Henrico III. tractandis cum ingenii perspicitate, tum opportuna Roma nae Curiae disciplina, ea praebuit prudentiae argumenta, ut illum Henricus IV. Jacobo Perronio Ebroicensi Episcopo collegam designarit, quocum apud Pontificem de sua cum Ecclesia rem ciliatione ageret. Αrduam, dissicilemque provinciam ita septem
ter gessit, ut & Pontifici, & Regi satisfaceret, & Chrissianae
Reipublicae pacato Galliae Regno tranquillitatem restitueret. Re gio postulatu in Cardinalium ordinem cooptatus est summo Patrum consensu, ac plausu. Hune enim fatebantur ram diu virtuti ejus debitum honorem, quem ipse sapientia, integritate, ossiciorum in omnes propensione, animi denique moderatione singulari exornavit . Hus Epistolae luculenta praebent Religionis , civilisque scientiae documenta. Τumulatus est in Aede S. Ludovici. 179