F. Th. M. Mamachi ... Ad Joh. D. Mansium De ratione temporum Athanasianorum, deque aliquot Synodis 4. seculo celebratis epistolae 4

발행: 1748년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ν mile para Quod ad raritatem exemplarium at-

α tinet , ne oratione quidem eget. Etenim L,ia. rara in Graecia fuisse ea, quorum essent in Italia quaedam latina, persuaderi mihi sin minus demonstratione , at opinione saltem vellem . Sed quam metuo , ne sit dissicile . Eusebiani Chronici dabis opinor codices quarto seculo in Graecia fuisse smultos in Quamquam nec si id quoque, ut alia pleraque more tuo inficiere, verear ne falsum esse videatur. Sed anno circiter 3 9 Ι)ejusmodi codicum vix unum Romae, in ceteris autem Italiae Urbibus, atque in Africa constat reperiri potuisse omnino nullum . Atque etsi magnis viris Paulino , & Alypio Tagastensi ejus Chronici legendi copia non erat, extorsit tamen utilitas, & fama operis, ut ab his etiam ejus mentio fieret, qui cupidi discendi essent. Cognoscis, credo, quorsum haec spectet oratio. Neque enim petitae est longi usi ut ex ea non videas quid sequatur. Scilicet hoc volo , non esse credibile , ut veteres, qui vix sibi cognitae historiae meminissent, voluerint Anony-

i) Vide Epist. Paulini ad Alypium,quae est

xx IV. al. XXXV. Inter Augustinianas n.3 col.3s T. II. Opp. S. Aug. Edit. Paris. an. I

32쪽

ATHANASIO Ru M. 13 mi opus oblivione conterere, quod res Athanasii praeclare gestas, totamque fere Arianam historiam complecteretur, essetque seculo, & scriptum graece, & la tinum factum. . Atque ejus exemplaria, quae Olim sortassiis plura, nono autem seculo aliqua saltem fuissent, ut corrigi, exscribique spotuerint a Theodosio si), Hieronymi, Gennadii, Cassiodori, hominum in hoc genere gravissimorum curam , diligentiamque fugi se, ut eorum, vel nullum viderint umquam, vel suisse a quoquam visum acceperint, neque credam ipse, neque esse aliquem arbitrabor, qui censeat credi oportere. V, De Theodosi aetate quod dixi, raeo inum nolo sic accipias , quasi negem esse illum , chisis

seculo nono recentiorem . Nam ut sit re--decerpisi centior per me licet, modo ne esse antiquiorem defendas. Multa in hanc rem , scriptorem ,

disputare possem; sed quoniam est de his

alienum dicendi tempus, tacita mihi quod- non esse .

Seriptore Codieis Veronensis. Nam in extrema pagina eius ipsius Codicis leguntur haec verba Masseio teste r ibid. pag. 8 . Humillianus omnium Diaconorum Theodosius indignus Diaconus fecit.

33쪽

esse aa modi.

ammodo relinquenda sunt. Interea m neo te ut mutes consilium . De Maisejotibi se, obtestans omnium fidem, promitto atque confirmo fore, ut tibi numquam

succenseat. Nihil enim habere se dicit de vetustate Codicis Veronensis, quod aut definitum sit, aut certum I). VI. De Interprete Anonymi quid sentiam a , dicam distincte, atque saperte, non quod obseura quae sint perspici abs te posse diffidam, novi enim acu men tuum, sed quod & intelligi ab omnibus , & nemini assentari velim. Ego vixisse illum ante v II i. seculum pernego . .

Sunt autem haec in caussa. Quinto, aut sexto, aut septimo seculo, qui scriptoris alicujus interpres fuisset, neque tam barbarus in scribendo potuisset esse, ut no-.' . . ster

i) Masse. l. c. pag. 8 is Chi ha pratica, inquit, di cosi rari testi , hen si di quantori insigne antichita queste particolarita faccian,, sede, benche non per questo sappia quat seu

, , colo per i appunto da esse si dinoti , cometa, ,, alcuni erroneamente Vantano di conoscere. ab Hunc si non coetaneum , at supparem saltem An onymo esse putat Masseius. Nam satis esse antiquum scribit pag. I9 - Dite o antichus ro,inquit, credere la tradueione. Et assentitur Mansius . Disieri. pag. 2 .

34쪽

ATHANASIORuM . Is ster est, neque tam studiosus male latinitatis , ut iis vocibus uteretur , quae non dum usurpari consuevissent. Nam ut cetera mittam , quae cum multa sint, &'egi nequeant sine stomacho , & molestia , est ingenii sapientiaeque tuae considerare, quemadmodum ille verterit in se monem latinum quatuor Episse oram ad Meletium , & Petri, quae est ad Alexan

drinos , Epistolas i . Eas enim si Hila

,, tes, quae de te audiebantur , quibusdam id is nos pervenientibus nunciatur aliena a moreis divino , & regula Ecclesiastica, quae a te co- ,, nantur, immo magis fiunt, quae nec auribus se suscipere vellemus , considerantes in magni-- tudine audaciam, & conatus incertos &c. ,,

Vide eiusdem Epistolae 4 Episcoporum ad Meletium reliqua verba, quae extant eadem pag. II. Ρetrus in fide Dei stabilitis Dilectis Fratribus se in Domino salutem . ruoniam cognovi Me- letium nihil per utilitatem c cui nee Beatissi- , , morum Episcoporum, ae Marti rum Epistolari placuit ) sed insuper ingressum nostram Pa-

roeciam tantum sibi adsumsisse , ut etiam ex is mea auctoritate presbyteros, & quibus per- missum erat egentes visitare, conaretur sese parare, & iudicium suae cupiditatis in princi- patu, quosdam sibi ordinasse in carcere. Mo- is do illud observate , ne ei communicetis, do-

35쪽

rius, Hieronymus, Augustinus, sed quid hos dicot Si Dionysius ille exiguus, si Cassiodorus, si Gregorius Magnus, si Eli-gius eas legissent, indignas esse putassent interprete latine docto, & aequali sibi. Nam quod sequitur, quodnam illud est Exiliaverunt , inquit , eum in Armenis i) confulante Eusebio . . . EXIlia. tos reperti sa). Non Amilem De alitate sy). Monstra haec sunt, non latinae voces, quas sexti septimique nonnulla profecto, quarti autem, aut quinti seculi scriptori affingere summa injuria est . Has

fi tu voces ante octavum seculum uis fuisse tritas ostenderis, vicisti, agesque de me victor triumphum justissimum. Sed quid agas vide. Atque hoc etiam animadverte non magis hisce vocabuliS me, quam . nexibus verborum, qui serrei sane sunt, moveri, ut vix dignum fuisse arbitrer, qui octavo seculo viveret. Vellem iis, qui diuturna exercitatione dijudicandae s

,, nec occuram illi cum sapientibus viris , &m videam quae sunt, quae cogitavit. Haec qui dicat ', vel f seculo esse scripta tam male, tamque.barbare contexta, nec aequus aestimator, & Judex styli censendus est. -

36쪽

cultatem , sic esset otium , ut ad haec legenda inducere animum aliquando posissent: una, mihi crede , omnium vox esset, eum qui tanta barbarie tenebris involvisset, quae in graeci Historici libris erant , ne tam veterem quidem esse , squam ego statui , ut tibi me esse crederes

aequiorem.

At sumus, inquies, Masset opera con sequuti i , ut quae ab hoc nostro , ea dem a Tertulliano, R Columella usurpavia fuisse vocabula plane constet. Non equidem repugno. Sedscrupulosistem, non omnia, quae noster Interpres adhibet , neque tam saepe , neque tam ruditer, barbareque conjuncta in antiquorum libris cernere fas est. Critici autem viri hoc munus est proprium, ut quae novam aliquam vocem continent, ab iis secernat, quae sunt plena vocum, & syntaxeon barbararum, atque hinc efficiat omnia ejusdem aetatis esse non posse. VII. Satis multa de Interprete. Redeo ad Anonymum . Ae teneo de illo quid scripseris. Putas enim & Alexandrinum fuisse, & supparem Athanasio , quo-B rum 19 Μasse. l. c. pag. I s.

'anonymum neque aequalem , neque

suppare fuis.

37쪽

rum alterum difficile ad ostendendum est , Alterum autem omnino falsum. Sed de Alexandrino agam alio loco diligenter , & copiose . Nunc de suppare multo plura, quam hactenus, differam. Verum hoc praedico permitti hoc tioi a me, non concedi Anonymum, de quo est internos ambos contentio, scripsisse rerum ab Athanasio praeclare gestarum historiam. Vocari enim id quoque in dubium debet. Scio te credidisse Mactjo. Ego vero nihil de te quod credideris; quamobrem non debueris credere, pauca dicam. Equidem Scipionem Maskjum virum nobilem imprimis, Reruditum , seisi ob singularem virtutem facio, ut de-

heo plurimi, sic tamen colo, ut si quod

affert, monumentorum ope confirmet, ei assentiar, sin autem minus, Veniam

primum ab ipso petam , tum cohibeam a rebus incertis assensionem . Liberum enim esse in hoc genere quemqne decet, nulla ejusmodi ad strictum necessitate, ut velit nolit , certa quaedam illi tuenda sententia st. Igitur quantavis ille aucto

ritate praestet, utar judicio meo, nihil autem ille impedit), exque illo inquiram , cur historicum potius, quam

38쪽

dicet , qui sibi quaedam ex historiis,

quas ipse vitiarit, corraserit, ac redege-xit in compendium, quaedam addiderit ex Synodicis, eamque collectionem con- Baverit , quae non modo aliqua de Athanasio, sed nonnulla etiam de Meletio Licensi, multa vero quae nondum vulgata sunt, eorum fortasse similia , de quibus est

complectereturὶ Nec vero ipse ex quo haec quaeruntur habet explicatam , rationem sen rentiae suae. At multos eiusmodi vel Canonum , vel Histo riarum fuisse majorum nostrorum memoria , quibus parum omnino tribui intel

O Masseius i. e. Codicem Veronensem ex quo haec est expressa lacinia describens, posteaquam pag.s. De vita Acephala Athanasii egit , tum siegue, inquit, ineata incondita r Item ominbolus S. Synodus Sardici: Abrenuncio Satha. Inae Oc. Haec sunt elegantissima monumenta, quae Codex ille Ueronensis complectitur. r) Scaliger Thesauri Temp. parte a lag. y8. De simili Historiarum compilatione, quam ipse edidit, quae expressa partim ex Eusebii, partim ex Africani, partim ex aliorum chronicis esset;

39쪽

S constat ex codicibus masiusseriptis , quorum aliqui & in Vaticana , & in Cas

naten si 3 Bibliotheca servantur. Con

ti- esset; loquens se Latine , liquit, conversa ab is homine barbaro , inepto , hellenismi , &is latinitatis imperitissimor Non parva autem is pars consareinata est ex deliriis breviatoris , is aut interpretis, qui commenta sua in scripta ,, aliena infulsit. Id ego de hoc consarcina tore Mais iano dixerim, qui imperitissimus cum esset graeei latinique sermonis, ut supra constitit; tum historica quaedam, aut ab iis, a qui bus accepisset, aut ab se vitiata , ac deformata, in suam transtulit collectionem, quae res post demon strabitur plane ad veritatem. i) Ruinari. in Praefat. ad opera S. Greg. Turou. num. I I. seq.ca) Iacobus Balaagius in observationibus in Canisianam Anonymi Collectionem Chron logicam TII. Lection. ntiquar. Canis. Edit. Novae pag. Is 3. is Nos, inquit, hujus colle- ,, ctionis auctorem nullum fuisse putamus, ,, ex indigesta mole, quae hic regnat. Fue- ,, runt Monachi amanuensis codices manu- , , scriptos describentes, incidentes vero in col- ,, lectanea varia, ut fieri solet , nec satis opu is stula distinguentes &c. M Cur haec dici nequeant de collectione Masseiana, profecto non video.

3b Scipio Nesseius T. III. Observat. Litte

40쪽

ΑΥΗΑNAsIANORuM . a itinent enim canones, epistolas, & historica quaedam, quae etsi recentiora sunt , tamen sunt, ut vides, quod attinet ad formam, constructionemque collectionis similia. VIII. Sed volo esse liberalis tecum. Permitto, ut paullo ante dixi, esse id opusculum non consarcinatori, sed historico alicui tribuendum. Eum autem sup-

rari pag.9. Dum partes omnes Codicis Veronensis recenset, priore loco Epistolas quasdam eo contineri scribit, quas ibidem refert, tum a historiam , seu Chronicon Athanasianum, PO stremo collectionem canonum, quae cuiuis di sit, ne a Masseio quidem est indicatum . Ita quoque manuscriptus Cod ex Bibliothecae Cis sanatensis seculi, ut coniectura assiequi potui, XI. - E. V. 27. - Primo loco canonum collectionem nondum editam , deinde Chronicon Romanorum Pontificum , post recentiore charactere formulam , qua Otho Imperator suam

Iohanni XII. Ρ. M. obligavit fidem , quae qui dem formula, paulo tamen aliter, refertur a Gratiano eap. 33. dist. 63. Inde Catalogum Romanorum Iontificum a Petro ad Paschalem Sed cundum, postremo eollectionem aliam cano num recentiorem , in cuius initio reseruntur fragmentum Synodi habitae in Dalmatia anno ro76. & Epistolae quaedam Pontificum Roma norum, quae nondum vulgatae sunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION