장음표시 사용
41쪽
chronum veι pene aequalem Athanas
parem fuisse Athanasio quo tandem ostenis
dis modoZ Cum Athanasio si), inquis, de
se plura scribente numquam non cohaeret , multaque minuta consectatur , quaae nisi in auctorem ei aut supparem, aut aequalem , in alium quemquam cadere Omnino non possunt. Haec scilicet duo illa sunt argumenta, quibus Anonymi con tendis demonstrari vetustatem posse. At enim utrum horum magis essiciat, quod velles, nescio, credo plus neutrum sa)Sed de hoc alias. Hortaris deinde me, ut periculum rei 3 in ceteris rerum Athanasianarum scriptoribus faciam. Forμ , namque speras, ut eos confitear in Chro nologicis turpiter errasisse. Uerum oro te,
ut mihi in Masejano primum id periculi
facere liceat. Quae enim ista est confidentia, ut eum praedices nulla in re ab Ath ci Consule Apologiam Mansit in ppeηLnum. 2. g. I S. quo loco , cum ipso S. Athanasio, inquit, de se plura scribente numquam non coheret, O ne in minime quidem discrepet. nonymi Chronologia cum Chronotaxi ab ipso Atha. nasio digesta vel ad dieculam convenit. a) Nana sunt, qui S minuta consectati sint,& minus repugnent quam An Onymus Athanaisso, qui tamen ei Synchroni non fuerunt. 3) Mans . ODI. g. IV
42쪽
. ATHANASIANORuM . a 3 Athanasio distrepare , qui nihil sere a curate , nihil distribute, nihil denique , scripserit, quod cum ejus temporis historia componi posse videatur Z An omnes,
Praeter te unum, homines tam esse rudes , atque imperitos Christianae antiquitatis putas, ut eos indignis modis ludificere, jactesque in iis rebus consensionem, in quibus consensionis ne vestigium quidem extet i Ego isti fabulatori quam imposuisti personam detraham. Agesis igitur, atquc animum adverte.
IX. Consulibus Constantio IV. &-nus. Constante III. Athanasium redii s se scribit Alexandriam IJ. Est is annus 3 6. De Arbanam , hoe errore scribam ad te copiose, sed h tempore ca) . Hoc nunc breve dico: re ea Aia. Athanasium eo tempore reverti non po ri os tuisse. Fac enim verum sit anno 346 bruario , aut si mavis Ianuario mense Mecessisse direptorem Alexandrinae Sedis
ci Pag. 62. ci) Vide Epist. m. s. D. seq. 3) Mansius in Dissertat. pag. q. is Die. bus Ρaschalibus succedentis anni c 3 s ) Eu- , si phrates Episcopus eum Socio Legatione is fungens a Constante venit Aothiochiam. Deo
43쪽
niam probatum est tibi, serri nunc potest , modo quo genus hoc argumenti serpat, attendas animum. Post Gregorii mortem plus integro anno in Occidentet Athanasius constitit . Ad initium igitur anni 3 7 non adierat ad Constantium , agentem Antiochiae , multoque minus venerat Alexandriam . Atque eum solido anno post Gregorii interitum, seu potius posteaquam accitusAlexandriam est a Constantiosa , mansisse in occidente, testis
est ipse in iis , quae sunt ad Monachos litteris 3 . Nam ubi de Euphratis Co-
., cimo inde mense adeoque anni sequentis
,, c 3 6 ) initio Gregorius occubuit. co Vide Epist.DI. g. v. seqq.
a) Nam Athanasius non ait post T. menses mortuum fuisse Gregorium, ut Marisius hallu ei natus est, vide ejus Di Fert. pag. . , sed post decem menses a Legatione Euphratis, defuncto Gregorio, litteras fui' scriptas de Athanasii
reditu a Constantio, ut ex loco mox Vol. 3. adducendo plane liquet. amquam autem non repugnem T. post menses periisse Gregorium, id tamen nego ex eo Athanasii loco convieludi perspicue, solideque posse, nisi quid aliun
44쪽
Iononiensis, R Uincentii Capuani Legatione , quae diebus Paschatis anno 3 3, te auctore perfecta est, egit; tum restitutos fuisse tuos Clericos narrrat, se vero
. Rex autem Constantius paulisper ,, compunctus, ad se rediit, resque in Euphra- tem gestas secum reputans, eiusmodi esseri illorum c Arianorum ) adversus caeteros ,, molimina suspicatus ; eos qui Alexandria in is Armeniam relegati fuerant Presbyteros, o Diaconosque continuo dimitti iubet; seribitis que aperte Alexandriam, ut ne ultra vexenas tur
45쪽
non ante in patriam accersitum, quare Gregorius decessisset. Atque ab eo quidem tempore, quo vocatus in patriam est a Constantio, ad illud quo scriptae postremae litterae ab eodem Imperatore fuerunt, quo quidem tempore Athan sius nondum navigare in Orientem v I uerat , annum interfuisse. Litteris enim
Constanti fratri significasse Constantium expectasse integro anno si) Athanasium frustra se, quin Gregorii loco quemquam Episcopum creari passus esset . Quamo,
remis tur Athanasii Clerici , & populi. Inde postri menses circiter decem , mortuo Gregorio , is Athanasium summo eum honore accivit, non
,, semel , neque bis , sed ter ips quidem c litis teras ) scribens amice, quibus hortabatur. ut cum fiducia accederet. Misit item pres. ,, byterum , Diaconumque , ut maiore animi ,, securitate rediretr Censebat enim ob rerum ,, ante gestarum formidinem , aegre me rem ,, versurum. Scripsit etiam fratri suo Constan- ti, ut me &'ille ad remigrandum hortare- , , tur. Assirmabat enim se anno integro Athais D nasum expeetisse , neque concessisse , ut quidpiam novi, aut Ordinatio aliqua fieret, is quod Athanasio Episcopo suas Feclesias sese vare vellet. I E ιαυ γον ἔλον et annum laturum.
46쪽
xem hortaretur holminem, ut rediret. At annuae illius expectationis initium a datis primis litteris est capiendum , . Quemadmodum enim ante expectasset , quem non acciverat Imperator Θ Conse- Tam rem Omnem in pauca. A litteris, quibus primum data Athanasio fuit redeundi facultas, ad postremas, quibus vir sanctus inductus est, ut de reditu cogi
. taret, annus intercessit. Primae autem
litterae datae fuerunt post Gregorii Cappadocis obitum, decimo scilicet imense spost, quam functus Ephrates fuit Legatione , hoc est ineunte anno 346. Itaque si postremae quibus acceptis Athanasius, qui adhuc in Occidente erat , de reditu cogitare coepit) si postremae inquam scriptae post integrum annum suerunt; fit ita omnino ut initio anni 3 7 in Occidente constiterit Athanasius, atquμ . ideo anno 3 6 redire nequiverit Alexandriam . Quare Anonymus ille tuus, qui mense Octobri anni 3 6 reversum illum in patriam fuisse scribit, & magno in errore versetur, & cum Athanasio pugnet
necesse est. X. Praeterea de eadem re partim A- Alba
thanasii, partim aliorum, quorum parin
47쪽
monis easdam sanctum virum rediis re in patria nequioisse
in hae cauisa auctoritas esse debet, testimonio statuam quid censendum sit. Aliuia quid Z etiam . Jam illud constat ante Gregorii ci) Cappadocis obitum nullas fuisset ab Imperatore Orientis scriptas litteras de reducendo Athanasio , aut ad hunc ipsum, aut ad Constantem fratrem. Affectus autem extremo supplicio ab Alexandrinis Gregorius est initio trecentesimi quadragesimi sexti anni, ut paulo ante est , tua quidem sa) sententia, constitutum . Atque ut tibi rem gratam faciam , dabo
non ἐνιαυτον ολον anuum integrum a
primis ad postremas litteras intercessisse volo enim tecum agere , ut ante dixeram , liberaliter ); sed statim atque Cappadox ille Ecclesiae Alexandrinae direptor, extinctus est, datas primas, mox secundas, & aliquanto post tertias, red
ditasque suisse &Constanti, qui esset in Galliis sa), & Athanasio, qui degeret Aqui.
i Vide sup. pag. et . num. a. Huius Epistolae . Consule etiam Epist. I II. 9.V. ca) Consule lac.cit. f. 3) Narrat enim Athanasius postremas Cona stantii litteras redditas sibi fuisse,cum Aquileiae versaretur , iterque deinde se in Gallias ad videndum Constantem instituisse. polog. ad Gη-- . st
48쪽
ATHANASIANORu M. as Aquilejae exeunte Februario mense. Breisue id quidem intervallum, quam ut duversis temporibus ex Oriente prosecti non solum tabellarii tres, sed etiam presbyter ex urbe Edessa si), atque Diac nus pervenire Aquileiam possent. Sed ne hosti quidem negandum, multo autem minus amico, quod tibi non est incommodo . Quare id etiam coneedam tibi . Constans acceptis a fratre litteris, scri psit ad Athanasium , eumque invitavit, ut ad se veniret a . Decem saltem dies interfluxerint necesse est , ut
e Galliis Aquilejam deserre epistolas lice
ret . stantium n. q. pag. T. P. Opp. τὶ
ἐυσι - . M POst peractam vero Synodum. Sardicensem ) litteras mihi tum Naisso de- genti misit, atque hinc profectus Aquileiae ,, postea commoratus sum , ubi redditae mihiri sunt tuae pietatis litterae . Accitus inde ,, rursum a Beatae memoriae viro , in Gal- ,, lias iter institui: hincque demum tuam adii
ca) Vide notationem superiorem.
49쪽
ret. Incidimus igitur in medium fere is Martium mensem anni 3 6. Athanasius
accepto nuncio Romam si) venit, post in Galliam a) profectus est, inde Hadri nopolim 3 , postremoque Antiochiam ubi tunc Constantius versabatur;
ci) Apologia contra Arianos pag. ITI T T.
perator quidem haec scripsit. Ego autem his acceptis Itomam redii Ecclesiae , O Episcopo vale dictia rus . Nam Aquildae degebam , quo tempore mihi haec scripta sunt . a) Vide quae supra ex Athanasio attuli f.XXvIII . seq. a) De laicis decem Hadrianopoli Constantii iussu capitis condemnatis Athanasius scri
,, sunt, quae & nos illae transeuntes vidimus. q) Apolog. ad Constantium n. s. par. 298. Tom. I. Opp. ter se Conilantium adiisse narrat,
mum Viminacii Viminiaci circa an. 338. ) j eundo Caesareae Cappadociae c anno eodem sconsule Montiauconum in vita Athanasi pagina
50쪽
ATHA NASIANORuM . 3 1 contendit. Tam longum iter ab Episcopo institutum, praesertim ut a IJ Mont-faucono gravi inprimis conjectura freto describitur , perfici trium mensium spatio, si hac aegre, ea quidem certe aetate non poterat. Ego vero permittam id intervallum satis fuisse, nam tibi nimium adversari nolo . Itaque id saltem fateare necesse est, circiter I v Idus Junias Antiochiae ab Athanasio salutatum suisse Imperatorem . Sed a Malo ad extremum sere Augustum mensem Constantinopoli Imperator versatus est , quod & Goth
stedus sa) animadvertit , & ex legibus
nonis gin. XXXI. T. I. Opp. Athanas praefixa ) tertio Antiochiae. Vide Sogomenum II. cap. xx. pag. 12 . Edit. Cantabriae. an. I72O, I) Pag. XLV. n. y. Iam nobis, inquit, is pene constat , quia Athanasius Hadrianopo- , , li Alexandriam remigrans pertransiit. Aqui ,, leia Romam venisse , antequam ad Constan- tem Properaret, inde vero per Germaniam, is secundo ut putatur , Istri flumine magnam s,, itineris partem confecisse . Hadriapopolim ,, cum pervenisset decem laicorum tumulos ,, conspexit. Inde vero Antiochiam concedensis Constantium adiit.
i) In Chronologia Codieis Theodosiani
an. I 736. Constanti us, inquit, his Consulibus egit Constantinopoli.