De Graecorum judiciorum origine

11쪽

EMINENTISSIMO MAGISTRO SUO

P. GUI RAUD

FACULTATIS LITTERARUM IN AENIVERSITATE PARISIENSI PROFESSOR GRATISSIMI DEVOTISSIMI ANIMI PIGNUS DEDICABAT

13쪽

INDEX SCRIPTORUM

I DE UOMERI VITA ATQUE OPERIBUS

II. DE IIS AUCTORIBUS QUI PRISTINORUM IUDICIORUM RATIONEM EXPLANAVERUNT

14쪽

e UNDE SCRIPTORUM

III. DE PRISCO AT ENIENSIUM IURE

15쪽

IV. - UALIS FUERIT JUDICIORUM RATIO APUD GENTES QUAE PRISCOS MORES RETINUERUNT

17쪽

OLIBUS TESTIMONIIS PRISCA GRAECORUM DE JUDICIIS INSTITUTA COGNOVERIMUS

oui exquirere decreverunt quae fuerint antiquissi in Graecorum institula nullis alii testimoniis niti solent, nisi sabulis quibusdam quod maxime domeri carminibus in sila ad nos

pervenerunt. Quae autem a post lis ficta sunt ad verilalom nihil portinere satis manifestum est altamen haec poemata, lemporum, in quibus edita sunt, haud inania monumenia fieri possint, modo ad Sanam rationem inspecta fuerint. Jam nonnulli se quidem inter clarissimos, hoc exemplum nobis praebuerunt quomodo ex priscis sabulis veritatem sicut mendaciis portam extraherent . Nam nulli non notum est quibus argumentis Renanus, quum pristinas res Iudaeorum, aut Momm senius quum Romanorum fractaret, illud essecorint Aquibus hoc in lucem proditum est, in omnibus fabulis quae apud nos u logendos A vocantur, pol multa quidem ficia, aliquid auio in veri inesse. Multum quidem abest ut illi asserant quae a poetis narrantur omnino vel partim re ipsa exstitisse. Poetae vero, quum heroas fingerent, eo non aliter quam sui temporis hominos agonios induxerunt. Nec aliud ingere poterant quam quae sub eorum oculis quotidie vel Sabantur.

Quemadmodum Romani Graeci vo aut temporis ubi Christus vivebat aequales, a pictoribus medii aevi, salicis orniani

s. Jam Aristoteles in Politie qui fuerint priscorum Graecorum mores, ex homericis fabulis exquisivit Polit. III. IX, 2 .

18쪽

R PRO MIUM

eisque vestibus induuntur, iisdemque moribus indulgore videntur, ac si anno millesimo quingentesimo postra C. natum vitam egerint, ita in Ilictile aut Odysse Agamemno Achillesque eosdem mores usurpant qui tempore, ubi poe- mala illa sicla sunt, silpti erant. Quae quum ita sint, cur, si illorum heroum consuetudines sagaciter inspexeris, homerici aevi instilula allingere non

possis omnibus locis ubi Vomerus lites tractari singit collectis, cur non perspicue intelligas qui prisca illa a tale, apud Graecos mos judiciorum suo rite

Quamvis enim hanc litem non renovaverim utrum litis et Odyssae ab uno domero compositae suerint necne ullumen non animadvertere non possum plerumque illos qui do

omero ractaverunt et ab illo uno lictilem et Odyssaetim

fictas esse negaverunt , maxime quum verborum genia Vellotius poemalis ordinem inspexerint, inter multos, omeri locos discrimina invenisse. Itaque mulli ex illis testimoniis

Ilictilem et O Maestiri a pluribus exactas esse Senserunt. Sic inter grammaticos Fici ' ac Monro , num plura suerint in Ilomero dicendi genera exquirendi curam susceperunt. Qui demonstrare conati sunt primum in aeolica lingiua poemata illa condita, postea vero in ionicam translata suisse, nec lamen adeo ut etiamnunc priori linguae vestigia non discornere possemus 3. Quodsi ad librorum dispositionem poclomus, apud nos Crois et exquisivi qui fuerint in Iliado odi quibus principio, ut ii dicam, poema instructum sit ' Qui

19쪽

poslon poemali additos . Denique non omittondum esse censemus quibus argumentis Niose 'tac, olbi ' homines, liticis aut Ocbssem tempore, nequo ad om de sacris aut diis sensisse, neque iisdem moribus usos esSo demonstraverint . Sod quo stabilius, ut ita dicam, solum calcare Onemur, cur non alia ratione ad eumdem terminum spectemus Sire poenim animadvertere fas est homines qui in poematis illigestinguntur, nunc tilia ratione, nunc alia res publicas priva-lasque agitare. Nihil equidem commune suisse credimus rogibus illis e divina stirpe ortis qui in Ilictile, nudo advor- sanio milites jussa exsequi cogoronta atque illis qui ino booect, ut Alcinoiis LlySSesque, cum primoribus civitatis(o i ii sibimetipsis rogi titulum vindicabant , componi re cogerentur multa imo dissimilia suisse fatemur intor homi nos qui doloni quasi donum patris amilias pro filia sua accipiendam esse credebant ' atque eos qui hac dolo conjugo in ipsam donabant Nec alio modo censebimus si, qualis judiciorum ratio iunc fuerit, inspexerimus Persuasum enim certo habebimus homerica opera non ab uno homine ac ne solato quidem una, sed a nonnullis poetis ac per ducentossore annos condita PS SQ.

Nunc vero sere omnes consentiunt Ilictili quidem a decimo usque ad noni saeculi dimidium ante J. C. natum, O VS-Saestiri vero a non dimidio usque ad clavi dimidium prolatas esse. Itaque poemata illa ante primam Olympiadem, quae ad

20쪽

annum DCCLXXVI ante Christum natum ab omnibus collocatur consecta SSe manifestum est. Cur in hanc opinionem ventum sit, nobi non exquirendum est, at Solum argumeniis, quae maXime valeant, illustrandum Arctinus quidem Milosius qui Eusebio auctore inter primam P quartam olympiades vixit id est clavo saeculo modio , ac cyclici poetae non solum ex Ilictile aut Odyssae mulla, quibus versus suos illustrarent, extrahere non dubitaverunt, sed etiam homo ricis sabulis alias fabulas, quibus eae continuarentur, addendas susceperunt. Sic ad Odysseae effigiem, poetae nonnulli heroum raeditus , mullos condiderunt. Inter quoSCallinus, quibus fortunae casibus Calchas valos Colophonem regre SSUS esse narravit Poetam autem illum ad annum DCC mortuum esse constat . Quare licts atque Odyssae intra docinii et octavi saeculi torminos composita fuerunt. Nobis autem illud propositum sequentibus non Solum IIonior poemala, sed etiam sabulae nonnullae quae a recentioribus poetis suppeditantur, aliquid auxilii asserunt. Nam quamquam hic quasi lubricum solum calcare videmur, ex iis lamen fabulis quae a scriptoribus Themistoclis oriclisve aequalibus aut Alexandrinis nobis tradita sunt, quae antiqui S-sima fuerint Graecorum instituta aliquid attingero licet. Quod sane percipies, si vel minimum cogitare volueris sabulas illas, quamvis a posterioribus auctoribus nobis praebeantur, jam a longinquissimo tempore oditas et a majoribus adpo floros raditas fuisse. Quod si hoc nobis objicietur eas aliquantum per tot annos mutatas esse non insilias ibimus, ita tamen ut animadvertamus antiquam conSuetudinem, quaSi extracia rubigine qua hae tectae suorunt, plano Saeptu apparere. Si quis denique nos interrogabit qua ratione in sabulis illi dijudicaturi simus utrum institula antiqua an recentiora suerint, ex homericis poematis arbitrium hauriemus. Quidi Strabo, XIV, 668. Nobis ad illa indaganda auxilio fuerunt Niese, Die Enimichelunctier homerisehen seste Berotini, l882. Croiset,inisi de letlillerctfures, eoque, t. I pp. 2d-.26 P Christ, Grieeh. Lillerctfurstesch. IIandb. derctva Mulier t. II, p. 36-3 j. 2. Croiset Op. cil. t. I, p. 23 . Si rastostheni credimus, oles a quibus primum licts ficta est, ad annum LIII. Iones vero qui partim illam refecerunt ad annos XXIII et MXIV ante J. C. colonias in Asiam deduxerunt.