Grammatica Hebraica auctore Edwardo Slaughter S.I. item Chaldaica auctore Io. Dav. Michaelis

11쪽

8 GRAMMATICAE HEBRAICAEdaghesii, sed mappik; et punctum in medio literae luando cum illa constituit schurex. Daghosti autem duplex est: lene, et forte. Daghosti Ionti inseribitur solis literis nun 'Iaz ; illisque raro inscribitur, nisi sint in principis sententiae, vel veniant immediate post sellova nati tum, sivo ejusdem, sive divorsae dictionis. Dicitur lene, quia mero tollit aspirationem; nam , Sine daD sh, litorao illac sonant , seu V, Gh, Dh, G, H, Th. Cum daDesii autem sonant B, G, D , C, P, T. Daghosti sorte invenitur in omnibus litoris, exceptis gutturalibus, et n. Dicitur forte, quia non mere lollit aspirationem a literis illis aspiralis; sed etiam illas et quascumque alias, in quibus insigitur, ingeminat.

Κametr-chaluph, figura, non disert a Lamelz: ut ergo aliunde distinguatur, haec sit regula: si accentus mediet, Rameta o) ante scheva sit. Quadruplex est casus, et quatuor exemplis proponam.

I Hhoc initi. α Vadaiam. 3 COI-goi. 4 collis. In i. exemplo ) venit ante scheva expressum. In u. et 3. Venit . ante Schstva mutum, quod jurua dicta IV.) intelligitur sub C et , . In L exemplo, sub litera , geminata perdaghesii, intelligitur otiam scheva mutum; perinde enim mi, ac si scriberetur Nullus autem accentus in dictis ex ptis

mediat inter Lametκ, et Scheva. Vide nunc quatuor exempla apposita.

12쪽

CAP. I. DE RATIONE LEGENDI.

In I. exemplo venit qui deni ) ante scheva sexpressum ;sed mediat accentus methaeg. In I. ot venit ante schevii subintellectum, sed mediat accentus grammaticus. In 3. exemplo, non venit ante Sehevii sive expressum sive subintellectum.

Nota insuper quod ) ante ) sit o, licet mediet

accentus, sicut saope mediat inter punctum compositum', otbreue assine.

APPEN DIXDe accentibus, et hera kethio.

Magnam grammaticorum accentuum turmam omisimus, quia uronum captum transcendit : id tantum sc re sumetui, syllabam, quae habet accentum, tono assiciendam. Τenenda est ergo regula superius tradita pro sede accentus grammatici, Otobservanda sunt paradigmata grammaticalia nominum, Et verborum : in istis enim, ad singulas voces , loco accentus grammatici,

simplicem lineolam instar silluk , et mactbaeg , a quibus tamendissert usu) apposuimus, quae sγllabam indicet tono assciendam. Restat nunc unum advertendum, id est, saepe inveniri in Bibliis circollum, lai supra vocem positus Significat, VO-cem illam legendam nliter, cluam scribatur in textu. Et in multis Bibliis vera lectio notatur in margino. Sie Gen. IS, 23. in textu habetur Σ , in margine autem adjuncta littera p. Circellus in textu monot lectorem, non haberi ibi omnes literas debitas: ot p iii margino significat vocem imgendam esse per literas marginales, applicatis punctis textualibus : p enim est abbreviatio, pro Y p Iectram. Τota vero haoc divorsitas inter lectioncm ct scriptionem, vocatur .a rabbinis keri lathio. Vocos autem ilhan et sunt iii forma

13쪽

10 GRAMMATICAE HEBBLICAE elialdaica ; et simiscant idem , quod hebraice et a 2 , id ost, lectum scriρtum.

CAPUT II.

DE NOMINE, PRAEFIXIS ET PRONOMINE.

II omini accidunt gentis, numerus, casus; et, apud hebraeos , Praefixa casuum expressiva, sicut et susso, quae Originem ducunt ex pronomino primitivo, et locum supplent pronominis possessivi. Undo, ut haec omnia breviter et distincto explicentur, sit

Gpnera in nominibus hebraicis sunt tria : masculinum, semininum , et commune: pro quibus haec sit regula: Feminea n , π) , n gens, urbs, membra gemella. Imacula cetera pleraque fiunt ; Communia multa. Sensus est: Feminini generis esse solent nomina terminata in , sicut et in P , n , na , cum n ut plerumque fit 3 servili. Irem nomina, quae significant gentes, urbes et membra gemella, qualia sunt, oculi, aures, manus etc. Hinc Adjectiva seminina solisantur a masculinis communiter, addendo Π ), ut bonus, ia bona: sed prius tollitur terminatio ὶ, ut rin pulcher, rin' puIchra. Aliquando addendo n ) , ut 'rire alius, n ΠN alia. Et utroque modo fit in participiis, ut suo loco videbimus. Femininum per n in formant nomina ordinalia, et gentilia, terminata in ; ut secundus , n I. secura da ; ' II hebraeus , n VP hebraea. Alio item modo, ut

14쪽

CAP. II. DE NOMINE, PRAEFIX. , ET PRONOM.

Genus neutrum s licet aliquando per masculinum in communiter exprimitur per semininum, ut notat s. Hieronymus ad finem eap. 7. Eccle. Et hinc in Psalmo dicitur, tinam petii a Domino, hanc requiram. Gradus comparationis sui, hos explicando, simul compleamus doctrinam do adjectivis ), sunt circumloquendo sic: a Ubonum Prae vino, i. e. melius vino : bonum palde, i. s. optimum: vel sic rin Cant. I, 8. puIchra in mulieribus , i. e. pulcherrima: sic benedicta tu in mulieribus, i. e. benedictissima mulierum.

II. De numero. Numeri sunt tres, singularis, dualis, et pluralis. Dualis sit, addendo sta' ) ut dies, biduum: sed nomina terminata in ) prius mutant Π in nut ri N cubitus, duo cubiti.

Pluralis in masculinis si addendo Σ ) , ut 'Ni I canticum, pl. : sed prius tollitur terminatio ), ut In os,

Pluralis in semininis sit addendo ullabam nt, ut ni Naignum, pl. n 'n'N; sed prius tollitur terminalio tri. J, sicut et ri servilis, ut m n murus, N. n ri: mistola, pl. n' IN. Speciale est regnum, pi , sicut et ancilla, pl. n N , retento n. . Anomala.

I. Quaedam nomina habent singularem numerum tantum , ut nomina propria, appellativa, metallorum, etc. I. Quaedam dualem tantum, ut CN aqua, z tae Ii, etc. Diqitigoo by Corale

15쪽

3. Quaedam pluralem tantum, ut vita, ta an fa-

cios, etc.

4. Quaedam habent terminationem masculinam in singulari, et semininam in plurali, ut a N pater, pl. n'IN. 5. Quaedam o contra, ut na ' columba, pl. 6. Quaedam in plurali habent utramque torminationem, ut exercitus, pl. Vel '' et aetas, genera

Casus genitirus exprimitur per regimen. Quoties enim in lingua latina , ex duobus substantivis concurrentibus , posterius debet esse in genitivo casu; tolles in hebraica , prius dicitur essct in regimine, seu in statu eo tructo. Regimen autem mutat terminationem Π ὶ in n ), ut rin regina , regina caelorum. Item terminationem

oeuli columbarum. Accusativus exprimitur per particulam n N. Reliqui casus exprimuntur per literas quasdam nominibus praefixas; quas simul cum aliis praefixis, quae frequenter occurrUnt, breviter nunc explicabo.

Sunt septem literae comprehensae his vocibus abz i U quae, quia praefigi solent, vocanti' praefixa. Quid significent dum praefiguntur, et ptibus punctis instrui debeant, tabula Subjecta indicabit. Disiligod by Corale

16쪽

P. II. DE NOMINE, PRAEFIX. , ET PRO M.

Signifeatis Nodus p ingendi Do dasetali autem infigendo, hic et alibi passim locum habet haec

Regula generalis.

Si litera , quae deberet daghesbari, non potest reciperedaghtah ; compensatio debet fieri mutando punctum breve pra

cedens in longum, idest in in s ), in ), ') in Sed ad pleniorem notitiam de his prae is, sit ΑΡΡENDIX I. . De ri.

Iuxta dicta, ri demonstrativum pracsgitur Prr Pathach, S quente dast . Et, ob daghesii exclusum , pathach, juxta regulam generalem, mutatur in hameta. Observandae tamen sunt hae ε

Regulae special .

17쪽

14 GRAMMATICAE uEBRAICAE Participii, quae excludunt daoesh, praefigitur per pathach. Et sic nulla sit compensatio. Imo pathach ante ri , n mutatur in Lameta ob compensationem. . Ante ri et v kametiatas in penultima syllaba existentes , et ante ri Lamelgatam, sive in penultima sive alibi, pathach mutatur in saegbl. 3. praefixum aliquando est interrogativum. Tunc autem communiter praefigitur per ), ut iam non δ

Dictum est quod praefigatur communiter per Scheva :Observandae lamon sunt hao

a. Ante literas schevatas, aut labisos, mutari solet in ), et schura illud habetur pro brevi. a. Quando putat nomina , quorum posterius est monosylaiau, aut milhel, praefigitur per otiam ante Ia-biales. 3. Aliquando ) non tantum copulat, sed, quoad significationem , convertit praeteritum in futuriam, et contra. conversivum praeteris , praefigitur juxta mulas jam datas : sed in I. et v. persona sing. trajicit accentum in ultimam syllabam: ut et dices, et custodiam.

Excipe verba quiescentia Iamia-aleph, et lamed-he. ὶ conversivum suturi praefigitur per ὶ, sequente da-o h. ) autem suturi schevatuni, non recipit daghoin, nec ulla fit compensatio. Disitia hy si orale

18쪽

P. II. DE NOMINE, PRAEF. , ET PRONOM. 15

Nota. Hoc conversivum suturi saepe retrali it accentum,

gutturales Et '.

Praefiguntur communiter per scheva, ut dictum ivit: Observandae tamen sunt hae

Regulae special .

t. Ante ) sinovatum habent chiria. Et hoc juxta regulam generalem tradendam Cap. sequenti. Insuper autem Ajicitur scheva ipsius ): et sic, pro duplici schevh, manet unum chira, ut mari a in Iudaea, loco dicendi A .

a. Saepe excludunt ri demonstrativum, et, Succedentes, punctum ejus assiununt , ut regι , Pro 3. Ante verba insnitiva, si sint monosyllaba, aut misseI, , praefigitur per Lametz. Sic etiam aliquando ante nomina monosyllaba, et milhel.

V. De pronomine primitipo.

Pronomina primitiva sunt Perfecta, quia declinantur cum genere, et numero, babentque suo modo casus per Prae ιτα exprimendos, ut in tabula sequenti:

19쪽

ria et

Vos, masc. Vos, iam.

Illi

Illae

tan,

Huc reducuntur alia pronomina. I. Demonstrativum. Sing. masc. πI hic, iste. Sing. sem. PN , ΠΙ, 'r. Sing. comm. I. Plur. comm. hi et haca. Relatipum PN omnis gen. et nutii. ut praefixum ej

3. Interrogativum, de persona, quis ρ quae 8 et de aliare quavis, ri , Π , quid ρ

20쪽

CAP. II. DE NOMINE, PRAEF., M PRONOM. II

VI. De pronomine posse ivo, seu sui ais.

, Pronomina possessiva fiant particulae desumptae ex primitivis: et, quia nominibus sumi, solent. dicuntur suffixa. Non variantur ob diversum genus: nominis, cui suffiguntur, sed a diversum genus personae Possidentia, ut pathi ex tabula sequenti : . . . . Nomen singulare Nomen plurale

I. C.

Ω. M.

2. M.

u. F.

3. M.

3. F. VI

I. M. I. F.

I. M. 2. F.

a P.

3. M. 3. F.