장음표시 사용
21쪽
ARGUMEΝTUM EXCEPTIONIS ADVERSUS A PATURIUM.
Is qui judicium detrectat, cum privatim commercia cum Apaturio quaedam haberet, ea sustulit et transegit: uno vero Propter Parmqnontem accusatur et de Pecunia
appellatur. Nam Parmeno civis fuerat mercatoris Apaturii Brgantius, sed a judicibus actus in exsilium. Ac principio amicitia usus Apaturii, orto dissidio, postea in judicium venit, Apaturio et verberum et dati damni die dicta qui Parmenontem vicissim accusavit. Apaturius igitur Aristocli arbitro rem permissam esse dicit, qui Parmenontem damnarit. Quamobrem eum qui exceptione judicium deprecatur nunc invadit, quod pro Parmenoni spoponderit. Hic vero nihil eoruni latetur sed negotium tribus primum arbitris esse commissum ait, non uni Aristocli. Deinde Sponsorem Parmenontis in actis Archippum esse scriptum, atque illa pacta calliditate Apaturi esse abolita, qui Aristocli persuaserit ea asservanti ne asserret in
medium, sed diceret puerum tabulas dormientem amisisse : alia praeterea Pacta non eSSe scripta, neque rem ad arbitrum delatam, cum primum arbitrium tabularum amissione sublatum fuerit, nec de altero inter eos postea convenerit Aristoclem autem contra omnia jura, qui jam non esset arbiter, advorsus Parmenontem tulisse sententiam, idque cum ob magnam cladem peregre illo abesset et ne arbitraretur vetuisset.
His igitur firmamentis reus nititur et exceptione judicium repellit, seque iis quae cum Apaturio fuerint negotiis liberatum, postea nihil cum eo commercii habuisse contendit in talibus autem rebus non dari legibus actionem.
1 MERCATORIBUS Athenienses, et naviculariis jubet lex actionem dari apud sexviros, si qua injuria in mercatu assiciantur, sive hinc alio navigantes sive aliunde huc, et sontibus vincula mulctam statuit, tantisper dum judicatum solvant, ut ne quis temere ullum mereatorem circumveniat qui vero contractuum qui facti non sunt rei fiant, iis exceptionis confugium largitur lex, ne eis calumnia intendatur, iis autem mereatoribus et naviculariis qui revera laeduntur jure experiendi dat potestatem. Ac multi jam actione mercatoria postulati, exceptione ex lege hac opposita ingressi ad vos, accusatores et iniquae accusationis et saetae per speciem mercaturae Calumniae Convicerunt. Ac vos eum qui his artibus instructus insidias secit mihique negotium lacessit, progressu Orationis, cognoscetis: quum autem Apaturius salso me accuset, et, quicquid cum eo rei mihi suit, omne sit transactum et sublatum, neque aliud mihi cum 3X
22쪽
eo commercium intercedat vel nauticum vel terrestre, exceptionem
opposui non licere ei agere his legibus.
2. Ac Apaturium contra has leges diem mihi dixisse et salso me
accusasse, id ego vobis multifariam ostendam. Ego, Judices, qui longo jam tempore ex mercatura quaestum lacio, aliquousque ipse mari me committebam nondum autem Septimus annus abiit cum, navigatione omissa, mediocres opes quas habeo nautis credendorem sacere conor. Quod vero et Varia accessi loca et frequens in mereatu Versor, cum plurimis eorum qui navigant notus sum tum Byzantiis valde etiam familiariter utor, ut in ea urbe diutius Ommoratus. Cum autem ita se res meae, ut dico, haberent, huc prosectus est abhinc triennium iste cum cive suo armenonte Bygantio genere, sed exSule mecumque in mercatu congressi mentionem pecuniae secerunt. Debebat enim iste pro nave sua quadraginta minas, et a creditoribus per injuriam ita urgebatur, ut et navem ejus pignerarentur, quod ad diem non solvisset aestuanti autem ei et pecuniam non habenti se minas decem pollicetur daturum Parmeno iste vero me orat ut sibi triginta minas suppeditem, conquerens se a ereditoribus qui navem appeterent in mercatu traductum, Ut se e loci redacto ne peCuniam reddere posset, ipsi nave potirentur. Ac mihi quidem praesens pecunia non erat, Sed Cum ab Heraclide mensari quo utebar impetrassem ut ei mutuaret, ipse
pro eo spopondi. Triginta porro minis jam numeratis, alienatus erat ab isto Parmeno. Sed quia minas ei decem promiserat, harumque tres dederat, ob hanc quam modo dixi pecuniam reliquum etiam dare cogebatur. Ac ipse hac de causa sacere tabulas nolebat: me vero ita eas conficere jubebat, ut sibi optime caveretur. Ego acceptis septem tarmenonte minis, et isto, tres illas quas ab illo
acceperat antea, Coram ConseSSo emo navem ab eo et mancipia, donec decem minas redderet quas per me acceperat, et triginta quarum me Spon Sorem men Sario ConStituerat. Ac ut me vera dicere constet, audite testimonia.
3. Ad hunc modum creditores absolvit ApaturiuS: non multo post mensa eversa, et Heraclide initio latitante, iste per insidias Athenis ablegare mancipia et portu navem educere instituit. Unde prima cum eo mihi controversia exstitit. Animadversa enim re Parmeno et mancipia quae abducebantur arripit, et navem eum commovere portu prohibet, et mihi accersito rem narrat. Qua ego
23쪽
audita, te istum qui talia moliretur hominem summe nefarium S Seduxi et viam quaesivi, qua et ego mensaria sponsione liberarer, et hOSpes ea quae per me isti mutuarat non amitteret. Constitutis ergo navi Custodibus, mensae sponsoribus negotium XPOSui, Pignusque
tradidi, ac decem minas hospitem habere in nave dixi. His lactis, mancipia sponsione obstrinxi, ut, si quid deesset, per ea Compleretur. Ita ego deprehensis istius injuriis, mihi et hospiti consului:
at iste perinde ac si acciperet, non saceret injuriam, me ineuSabat, rogitans an non mihi satis esset sponsione ad mensarium XSOlvi, nisi et pro pecunia Parmenoniis navem et mancipia sponsione ob- Stringerem, et propter hominem exsulem suas susciperem inimicitias ' Ego vero eum qui mihi credidisset eo minus me deSerturum as Serebam, quod et exsuli et calamitoso fieret per eum injuria. Postquam autem nihil praetermisi et omnes istius inimicitias et odia ProVocavi, ViX redegi argentum, nave quadraginta minis vendita: quanti erat oppignerata. Redditis igitur triginta minis ad mensam et decem minis Parmenoni coram multis testibus, et tabulas SUStulimus secundum quas credita erat pecunia, et mutua CommerCia renunciavimus, et invicem missos fecimus, ita uti neque isti mecum, neque mihi cum isto negotii quicquam esset. Ac ut vera me dicere intelligatis, audite testimonia.
4. Jam posthaec nihil mihi cum isto rei vel magnae vel parvae
fuit: armeno autem istum accusabat tum Verberum, quibus ab eo, dum mancipiamus ablegabantur Corriperet, assectus esset, tum
impeditae ab eo quam in Siciliam instituisset navigationis Instante autem judicio, desert armen jusjurandum isti de quibusdam criminibus : id iste accipit, pactus insuper etiam pecuniam, nisi jusjurandum illud dedisset. Ac ut me vera dicere constet, cape mihi testimonium.
Accepto igitur jurejurando, haud ignarus multos sibi si pejerasset
fore conscios, ad jurandum praesto non fuit sed tanquam judicio soluturus jusjurandum, Parmenoni diem dicit. Instante autem eis judicio, adducti ab iis qui aderant, ad compromissum eniunt et pactione con Scripta, unum arbitrum Phocritum, civem suum communiter deligunt, cui unum uterque attribuit, iste Aristocleminensem, Parmen me. Itaque inter se paciscuntur, quae no tres de communi sententia constituissemus, ea se rata habituros: in minus, quae duo decrevissent, ea necessario ore servanda. Hac
24쪽
Pactione tacta, sponsores harum rerum inter se dederunt iste illi Aristoclem Parmen isti Archippum Myrrhinusium. Ac Paetionem primum apud Phocrituma deinde, cumiliocritus eam alii cuidam tradi jussisset, apud Aristoclem deponunt. Ac ut Vera me dicere constet, audite testimonia.
5. Depositam igitur suisse pactionem apud Aristoclem, negotiumque Phocrito et Aristocli et mihi fuisse commissum, homines rei gnari apud vos testati sunt rogo autem Os JudiceS, ut quae POS acciderunt ex me audiatis. Inde enim, mihi calumniam fierint, Apaturio, perspicue cognoscetis. Ubi animadvertit me et Pho-Critum consentire, et se a nobis damnatum iri vidit, abolendi compromissi cupidus, perdere tabulas cum eo per quem RSServabantur in Stituit et contendere coepit, arbitrum sibi esse Aristoclem, Pho-Critum autem et me non aliud habere auctoritatis, nisi negotii una transigendi. Verba haec aegre serens Parmeno, postulabat ut Aristocles tabulas proferret, non procul SSe quaerendum argumentum dictitans, siqua fraus in tabulis commissa eSSet qua SerVUSsuus scripsisset Assensus Aristocles se prolaturum pactionem, in Conspectum nec hodie protulit sed ad dictam diem in aede Vulcani nobiscum congressus, praetexebat puerum, dum Se S X- Spectaret, amisisse tabulas dormientem. Auctor autem et adjutor istius commenti est, ille e Piraeeo, medicus Euryxias Aristocli familiarisu qui idem quod inimicus mihi est, in hoc discrimen me adduxit. Ac praetendisse Aristoclem amissionem tabularum, testimoniis audietis.
Jam igitur abolitum erat compromissum, pactione abolita et arbitris repudiatis : aliam autem scribere pactionem cum instituerent, de ea dissenserunt, quod iste ad Aristoclem Parmeno ad tres illos, quibus initio commissa esset, rem deserri Volebat. Caeterum pactione alia non Scripta, primaque abolita, eo impudentiae processitis qui tabulas aboleverat, ut ipse unu Se pro arbitrio pronunciaturum amrmaret. Parmeno auten testibus advocatis, interdixit Aristocli ne contra pactionem sine Oarbitri contra Se erret sententiam. Ac, quibus praesentibus vetuerit, audite testimonium.
6. Post haec Parmenon tem acerba clades Oppressit, Judices cum enim ut patria pulsus Ophrynii habitaret, illo terrae motu qui
25쪽
accidit in Chersoneso, collapsis sedibus, et uxor ejus et liberi perierunt. Qua ipse calamitate audita, nave fonscens hinc abiit: Aristocles autem, cum Parmeno testibus adhibitis vetuisset ne Contra Se absque coarbitris pronunciaret, homine propter calamitatem hinc prosecto, absentem condemnavit. Ac ego quidem et Phocritus in eadem pactione scripti, quoniam iste contenderat non es Se sibi nos arbitros, abstinuimus arbitrio ille autem, cum non modo non conceSSum, sed interdictum etiam ei esset, nihilominus sententiam tulit. Id quod neque vestrum, neque reliquorum Athenien Sium sacere quisquam auderet. Quae igitur in abolitione tabularum et in sententia arbitrii Apaturius et arbiter ille designarunt, is cui sacta est injuria, si quando redierit incolumis, ulciscetur Postquam autem eo processit impudentiae Apaturius, ut et me in jus vocet,
ac criminetur me, quanti damnaretur armeno, Soluturum rece-PiSSe, et me sponsorem in tabulis inscriptum esse aiat, ita uti decet tale refutare Crimen, primum vobis adducam teSteS, O me pro Parmenonte spopondisse, Sed Archippum Myrrhinusium, post etiam argumentis me defendam, Judices. 7. Jam primum omnium ipsum mihi tempus ementitum esse crimen testatur. Compromissum enim ab isto et armenonte anno abhinc tertio actum est, et cognitio Aristoclis sortitiones autem judiciorum mercatoribus Semestres sunt a Sextili usque ad Martium, ut jus suum statim adepti navigent. Quod si ego revera sponsor fui armenoniis, cur primum non Statim facta cognitione, sponsum exigebat Nec enim scilicet hoc dicere potest, Se prOpter amicitiam nostram molestum esse mihi noluisse ego enim mille drachmas Parmenontis odiose ab eo Xegeram, et Cum naVem protraheret, clam se Subducturus et debito mensari fraudaturus, a me prohibitus fuerat. Proinde, si ego pro Parmenonte fidem meam obstrinxissem, non tertio anno demum, sed tum Statim me de sponsione appellasset. At abundabat opibus credo, ut ei etiam post me convenire liceret, tum ver naVigando erat occupatu si mo propter inopiam et bonis suis Cesserat, et navem vendiderat. Ac ut
maxime impedimenti aliquid ei objectum sit quo minus tum statim
in jus me vocaret, quamobrem anno Superiore hie VerSatus, nedum
in jus vocare, sed nec appellare me ausus fuit Atqui conveniebat, si et Parmeno judicio victus ei debebat, et ego spoponderam, eum ad me testibus adhibitis accedere Sponsumque o Stulare, Si non
abhinc tertio, Superiore saltem anno ac Si praestitis Sem, auferre, sin minus judicio experiri. In talibus enim causis Omnes postulare prius, quam in Oro Contendere, Consueverunt. emo autem Stqui testaturus sit se affuisse, cum iste vel superiore anno vel tertio
abhinc aut diem mihi dixerit, aut ullum apud me verbum fecerit,
26쪽
his de rebus de quibus nuti litigat Fuisse autem eum hic anno
praeterito, cum judicia eXercerentur, recitato teStimonio cognoscetis.
Age legem etiam, quae sponsiones annuas esse jubet, mihi recita. Neque vero ea lege ita nitor, ut, si spoponderim, poena dare me non oporteat, sed eam ipsam legem non spopondisse me testimonio mihi esse assirmo nam ex sponsu egisset mecum tempore hac
lege praefinito. LEX.8. Sit igitur hoc etiam vobis argumento mentiri paturium.
Nam si ei pro Parmenonte spopondissem, non utique istius inimicitias propter illum suscepissem, dum providebam, ne amitteret ea quae per me isti mutuarat ipse vero mihi propter illum apud istum sponsione obligato non cavissem. Quid enim spei habere poteram istum mihi parsurum, quem ipse coegeram illi satisfaceres a quo mensariam sponsionem Odiose exegeram 8 Quid ab eo mihi exspectandum abitrarer 89. Quin illud etiam considerare, Athenienses, est operae Pretium, si Spopondissem, me nunquam fuisse iturum inficias. Multo enim confitenti mihi et ad pactionem eunti, ex qua factum sui compromissum, firmior esset defensio. ribus enim arbitris rem fuisse permissam, testatum Obi est cum vero a tribus lata sententia non sit, quid neganda sponsione mihi voluissem Cognitione enim secundum pactionem non acta, nec ego jam Sponsione tenebar. Quare nequaquam JudiceS, praetermissa vera defensione si spopondissem, ad inficiandum venissem. Jam illud etiam testatum vobis est, pactione ab istis abolita, aliam istum tiarmenontem conscribere voluisse, quasi irrita essent ea quae prius inter eo Convenerant. Atqui, cum de sutura cognitione aliam pactionem conscribere voluerint priore perdita, quo pacto, alia pactione non Scripta, vel arbitrium fieri vel sponsio potuit ' De hoc ipso enim orta controversia,
tabulas alias non fecerunt, si unum, illo tres arbitros postulante. POStquam autem prima pactio, qua me sponsorem e SSe factum ait, periit, alia vero Scripta non est, quo jure mecum agere poteSt, Ontra quem nequit proferre pactionem ' At interdixisse Parmenontem Aristocli ne contra se absque coarbitri pronunciaret, te Statum Obis est. Quod si constat eundem hominem et pactionem aboleSSe, ex qua arbitrium fieri conveniebat, et Sine arbitris caeteris sententiam se tulisse ipse latetur, qui convenit, ut illi fide habita me
27쪽
10. Illud enim considerate Athenienses, si non me nune, Sed Parmenontem accusaret Apacurius, minas viginti postulans, Aristoclis cognitione fretus Parmeno autem sese praeSens defenderet apud vos testesque adduceret, tum, non soli se Aristocli sed cum duobus aliis rem commisisse, tum interdixisse ne Se absente pronunciaret, tum, uxore ibi et liberis terraemotu oppressis, Seque ad tantam calamitatem domum prosecto, eum qui pactionem abolesset contra absentem tanquam deserto vadimonio sententiam tulisse eSine Vestrum quisquam, qui armenoni in hanc sententiam se defendente, tanta iniquitate factum arbitrium ratum SSe oportere decerneret Non modo certe contioversis Omnibus, Sed tametsi exstaret pactio, Si constaret delatum esse ad unum Aristoclem arbitrium, si non vetuisset Parmeno contra se Pronunciare, tametSi
evenisset, ut ante arbitri sententiam talis homini calamitas objiceretur, quis ita inhumanus est adversarius aut arbiter, qui nouusque ad ejus reditum distulisset ' Quod si Parmeno, ratione reddita, ab omni parte sequiora dicere videretur quam iste, quo jure me damnabitis, cui cum isto homine rei prorsus nihil est 'II. Me igitur exceptionem recte opposuisse Apaturium autem salso me accusasse contraque leges judicium esse adeptum, id vobis, Judices, multis argumentis probatum esse confido. Et quod praecipuum est, quicquam ibi mecum esse commercii, Apaturius nec dicere instituet. Sin per mendacium dicet, me in pactione Parmenontia Sponsorem esse inscriptum, pactionem ab eo requirite, et hic ei occurite, Omnes homines, cum tabulas inter Se conficiunt, propterea obsignatas apud eos deponere quibus fidem habeant, ut, si qua dissensio exstiterit inter ipsos, ad tabulas reversi, controversiarum explicationem inde petant. Si quis autem tabulis abolitis eludere veritatem verbis studuerit, quid illi fidei est habendum' 12. At sortasse id quod est omnino factu lacissimum injuriarum
et calumniarum studiosis-testimonium aliquis ei in me dicet 'Eum autem ego testem si de salso testimoni postularo, unde probabit se testari verum pactiones Id igitur ne differat, sed mox
proferat qui habet. Sin eam tum perisse dicet, unde ego mendacio Circumventus argumenta petam ' Nam si apud me depositae essent tabulae Apaturio criminari licuisset, me propter Sponsionem pactionem abolevisse si apud Aristoclem, quamobrem, si absque SUO CODSenS pacti periit, me accusat, cum ei qui accepit illam et non exhibet diem non dicat ' Cur eum contra me testem producit qui tabulas abolevit, cui eum irasci conveniebat, nisi communicatis operis fallaciam istam commenti essent ' Ego causae meae sequitatem defendi, ut potui vos igitur secundum leges quae aequa sunt decernite.
28쪽
PHORMI mercator, Bosporum navigaturus, minas a Chrysippo viginti mutuatur. Quo cum venisset, res ita comparatas offendit ut, quas vehebat merces, non essent vendibiles. Quare naviculario Lampide Athenas redituro, eumque imponere navi ea quae Chrysippaea pecunia comparasset jubente-sio enim tabulae continebant-, quo arcinam ullam, nec argentum imposuit. Sed ad Lampidem dixit praestare in praesentia se ea non posse, Sed Paulo pοSt alia navi cum pecunia abiturum. Lampidis ergo navis in altum provecta perit isque cum paucis lembo evadit, Athenasque reversus Chrysippo felicitatem Phormionis praedicat, qui et Bospori remansisset, et nihil navi imposuisset. Post Phormio Athenas pervectus, cum argentum ab eo reposceretur, primum, ut ait Chrysippus, et debere se latetur et redditurum
pollicetur deinde quicquam debere negat, ut qui Lampidi dedisset. Quod tabulae, si quid in mari acciderit navi, se liberent aere alieno. Diem illi Chrysippus dicit.
Is exceptionem opponit et Lampis apud arbitrum testatur, se pecuniam a Phormione Bospori recepisse, et una cum caeteris in naufragio perdidisse. Prius autem contrarium dixerat apud Chrysippum, Phormionem nihil in navem posuisse. Quorum cum Lampis coargueretur, se tum apud se fuisse negat, cum ad Chrysippum illa diceret. His urbiter auditis, nulla sententia lata, negotium in judicium remittit. Ac causa nomen illa quidem habet exceptionis : revera autem recto judicio agitur. Id quod otiam Orator satis innuit in principio, non omnino esse exceptionem cum dicit se secisso omnia secundum pacta et conventa, reddidisse Lampidi pecuniam, id quod tabulae jubeant, aes alienum tali ventu remittentes. Hae enim ejus Sunt qui recto judicio contendit et objecta crimina diluit, non illius qui totam controversiam tollit agendique potestatem negat. Exceptionem praeterea, inquit, largitur lex de his qui prorsus Athenis non sunt neque Athenas reserendi sunt contractibus. Idem autem in hac oratione observatum est, quod in Oratione contra Neaeram, quod non ab una persona est habita sed illic utriusque discrimen apparet, hic eaedem consusae sunt. Mihi vero secundus hinc ordiri videtur. Cum igitur e nobis, Athenienses, saepe audivisset Theodotus, atque existimaret Lampidem salsum osse testem. Apparet autem, socios Sse eos qui
I. RE aequam precabimur a vobis, Judices, ut nos Cum benevolentia audiatis alternis dicentes, eam ob causam, quod et iterarum omnino rude Sumu S, et, cum longo jam tempore mercatum vestrum requentemus et cum multis contrahamus, nunquam in
vestrum judicium venimus, vel ipsi accusantes, vel ab aliis accu-
29쪽
Sati. Ac ne nunc quidem, Athenienses, credite nobis, si putaremus fracta navi perisse pecuniam, quam Phormioni mutuavimuS, unquam ei diem dixissemus non ita nos impudente SumuS, aut jacturae insolentes. Cum vero multi nostram ignaviam reprehenderent, et mercatores in primis cum Phormione illi versati, qui eum Ciebant non una cum caeteris pecuniam amisisse in naVi, non Committendum esse putabamus ut ab isto injuriam fieri nobis pa
2. Ac de exceptione quidem, non multis est pus, nam ad Ver- Sari non omnino negant contractum in vestro mercatu esSe laetum: sed nihil secum rei nobis am esse dicunt, quod nihil extra ea quae tabulis contineantur secerint. Leges autem, e quarum PraeScripto VOS Judices sedetis, non ita loquuntur. Sed de contractibus Athenis omnino non factis nec in Athonisensium mereatum reserendis praescribere permiserunt: si quis autem factum esse fateatur, Seque secisse quae convenerint Omnia contendat, recta intentionis depulsione se defendere jubent eum, non criminari accuSatorem. Ego Ver Spero me ipsa re ostensurum dandam esse nobis actionem. Considerate Athenienses, quid isti ipsi fateantur, quid negent sic enim rem optime intelligetis. Fatentur se et mutuatos Pecuniam, et fecisse pactum de mutuo : sed reddidisse aurum Lampidi, amulo Dionis, Bospori aiunt. Nos vero non id ostendemus, non reddidisse eum sed ne licuisse quidem reddere. e cesse autem est vobis pauca quae ab initio acta sunt narrari. 3. Ego Athenienses, hormioni mutuavi minas viginti, ultro citroque in Pontum, alio accepto pignore, et Ingrapham apud Citium argentarium deposui. Cum autem syngrapha imponi navi onera pretii quater mille drachmarum jubeat, lacinus audet omnium iniquissimum. Statim enim in iraeeo mutuatur insuper clam nobis, a Theodoro Phoenice drachmas quater mille quingentas a Lampide naviculario mille drachmas. Cumque eum oporteret commercari Athenis onera minis centum quindecim, si praestare creditoribus pacta in syngraphis voluiSSet, non mercatus est amplius, quam quinquies mille quingentis drachmis cum commeatu minasque debet septuaginta quinque. Hoc initium fuit, Athenienses injuriarum neque enim vel pignus praestitit, vel pecuniam in navem contulit, cum syngrapha cogat in eam conserri. Cape Syngra Pham.
Cape et portitorum descriptionem, et testimonia.
30쪽
deram filio meo reddendas illic hybernanti, atque etiam socium quendam per literas certiorem reddidissem tum de argento quod mutuaram tum de pignore, a mandassem, eum primum SSent merce eXPOSitae, eas ut excuteret et exploraret-literas a me neceptas non reddidit, ne quicquam eorum illi quae ipse ageret resci- Scerent: Cum autem calamitoso Bospori statu propter bellum a Parisade cum Scytha gestum onera quae vehebat distrahi minime Possent, maximo animi aestu conflictabatur, ignarus quo Se Verteret. Nam creditores qui eo usque duntaxat mutuarant urgebant: adeo ut naviculario jubente emptas mea pecunia merce ex SyngraPhaimponere, is qui nunc se aurum reddidisse dicit, nummos conserre in navim posse negaret. Distrahi enim minime posse viles merces. Atque eum solvere jubebat se vero, postquam merces distraxi SSet, alia nave abiturum dicebat Rocita hoc testimonium.
5. Post haec Athenienses, isto Bospori relicto, Lampis provectus in altum, naufragium fecit non Procul a mercatu. Completa enim jam navi, ut audimus, ultra quam oportebat, etiam mille coria in tabulatum accepit. Unde contigit, ut navis interiret ac ipse quidem cum reliquis Dionis servis lembo eVasit, Corpora autem praeter Caetera supra trecenta perdidit. Cum autem, audito navis interitu, magnus esset Bospori luctus, elicitatem Phormionis praedicabant omnes, qui nee ipse conscendisset, nec navi quicquam imposuisset. Idque cum ab aliis tum ab isto dictitabatur. Recita mihi haec testimonia.
Ipse igitur Lampis, cui se reddidisse aurum dicit-hoc quaeso diligenter attendite- me eum aggresSO, Cum Primum e naufragio At enas redisset, et hac de re interrogante, dicebat, istum neque pecuniam ex syngrapha in navem impοSutSSe, neque se aurum ab isto tum Bospori accepisse. Age lege mihi orum qui affuerunt testimonium.
6. Postquam autem, Athenienses, Phormi alia nave redierat incolumis, accedo ad eum mutuum repetens atque is ab initio nunquam, Athenienses, istam orationem attulit, qua nunc utitur, Sed semper se redditurum promisit. Verum ubi cum his qui nunc ei adsunt et patrocinantur rem communicarat, alius jam erat et non