Oratores Attici et quos sic vocant Sophistae opera et studio

발행: 1828년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

cum habere istum quam propterea inimicus esse mallet, acceptis in universum quinquies mille drachmis, cum hunc omni crimine liberaverit, secundum in Minervae aedem ingressus, rursum, ut videtis, litem movet, omnibus querelis concinnatis et criminibus ab omni Superiore tempore coacervatis, iis etiam-quod est omnium maximum-ιluus illi nunquam objecerat. Ut igitur haec a me vere dici constet, cape cognitionem in arce factam, et testimonium eorum qui affuerunt, cum Apollodorus, pecuniam accipiens, Phormionem omnibus criminibus liberaret.

Auditis cognitionem, Judices, a Dinia factam, cujus iste filiam

habet, et a Nicia cui Soror uxoris ejus nupta est. His igitur acceptis transactisque rebia omnibus, tanquam aut hi omnes mortui essent aut verum in lucem proferri non posset, actione tot talentum

instituta, in judicium venire audet. 6. Ac quae hormioni cum Apollodoro negotia intercesserunt quaeque tacta sunt ab initio audivistis Omnia, Athenienses arbitror autem Apollodorum quod sequi dicere nihil possit de actione sua, allaturum Sse ea, quae et apud arbitrum dixit, matri ab hoc persuasum ut tabula abolere t qucibura perditis

non habere se quo pacto eam rem oporteat liquido coargui De his igitur et hoc crimine videte quaeso, quantis argumentis convinci mendacii queat. Primum Athenienses, quisnam patrimonium divideret, non acceptis tabulis unde quantum relictum esset cognoSceret 8 Nemo an omnium : at duodeviginti anni sunt cum divisisti, neque Stendere poteris unquam esse te conquestum de tabulis. Deinde, quis non, cum Pasicles vir factus gestae tutelae ratione repOSceret, Si per e criminari matrem de abolitis tabulis non esset ausus, et id indicaSSet, ut per eum res palam

fieret Denique, quibus e tabulis judicia dictabas Iste enim,

multis civium in jus vocatis, magnam pecuniam Xegit Scribens

in actionibus, damnum mihi dedit ille non reddendo argento, quod debere eum pater mihi reliquit in tabulis at si abolitae fuerunt tabulae, quibus e tabulis judicia

dictabas Sed haec a me vere dici, tum e facta divisione, tum e testimoniis audivistis actionum autem illarum vobis testimonia recitabuntur Cape testimonia.

In his igitur actionibus recepisse se paternas tabulas testatur:

52쪽

neque enim e calumniatorem egisse profecto, aut ea postulasse in judicio, quae non deberentur, fateatur. 7. Quanquam autem magna et multa judicia sunt e quibus appareat Phormionem omni vacare culpa, illud tamen omnium esse maXimum, arbitror, Athenienses, quod Pasicles Apollodori frater eum neque in v vocavit, neque quicquam aliud ex iis, ius iste objicit, queritur. Quis autem credat, eum non fecisse injuriam illi, qui puer a patre esset relictus, et cujus facultates in sua manu haberet tutor institutus tibi autem qui vir relictus S, quatuor et viginti natus annos, et, si qua tibi tacta fuissset injuria, facile ulturo statim fecisset On vera sunt haec. Ut igitur haec vere dici, ac nihil queri Pasiclem constet, cape illius testimonium.

8. Quae igitur in neganda actione vobis consideranda Sunt haec do iis quae diximus in memoriam revocate. NOS, AthenienSeS, Putatis rationibus transactaque locatione mensae et Officinae, atque interposito arbitri et re denuo transacta, nec permittentibus legibus, earum rerum quas Semel transegeris, judicium adipisci, calumniante isto et contra leges litem intendente, praescripsimus moen d a n-dam ei esse actionem. Ut igitur sciatis, qua de re Sententiam laturi sitis, et lex haec vobis legetur, et eorum deinde testimonia qui assuerunt, cum locationis et caeterorum criminum omnium Phormionem Apollodorus absolveret. Cape testimonia haec, et legem

Auditis edicere legem Athenienses, tum caetera, quorum actio non detur, tum eorum quae quis remiserit aut transegerit Merito nam si justum est, quibus de rebus semel judicium factum fuerit, eas non licere denuo revocare incius, multo justius est de his quae decisa sunt non dare actionem. Quod qui apud vos succubuit dicere fortasse queat, vos fuisse deceptos qui vero se ipse palam condemnavit, qui missum fecit, qui transegit, quidnam de Sem et- ipso queri aut quam causam afferre possit, Cur jure denuo experiatur Nullam nimirum. Quamobrem legis hujus auctor, qua definitur quarum rerum experiri non liceat, prima haec scripsit, quae qui remisit aut transegit. Quae utraque ab isto tacta sunt, nam et remisit et transegit. Me autem vera dicere, testimoniis probatum est, Athenienses. 9. Cape et legem de praefinit tempore t

53쪽

LEX.Lex quidem, Athenienses, ita perspicue finivit tempus Apollodorus autem, anni elapSis amplius viginti, pluris a vobis aestimari Vult calumniam Suam quam lege S, secundum quas urat pronunciatis. Decet autem vos, Athenienses, cum Omnibu parere legibus, tum huic in primis, quam Solon mea quidem opinione haud aliam ob causam tulit, nisi ut ne vos deciperemini. am et si cui facta esset injuria satis esse putavit quinquennium ad exigendum, et mentientes ipso tempore evidentissime posse redargui simul etiam, postquam non posse fieri videt ut et contrahentes et testes Perpetuo vivant, in eorum locum hanC legem suffecit, ut his quae dicta fuerunt testis esset equitatis.10 .miror equidem Judices, quaenam ea sint que ad haec respondere instituet Apollodorus non enim id putat, scilicet vos, qui eum nullis raudatum pecuniis videatis, aegre laturos, quod matrem ejus Phormio duxerit uxorem. Neque enim hoc ignorat, neque vel eum praeterit vel plerosque vestrum Socratem mensarium illum, a dominis libertate donatum, ut istius patrem, dedisse Satyro uxorem Suam qui Servitutem aliquando apud ipsum servisset. Alium Sosiclem qui argentariam factitari dedisse uxorem Suam Timodemo qui etiam nune in vivis est, et ejus aliquando Servus

fuit. Neque vero id homines huic quaestui dedit hic duntaxat sa-ciunt, Athenienses, sed et in gina dedit Strymodorus Hermaeo

Servo Suo uxorem, eaque defuncta, rursus ei dedit filiam suam. Multi hujus generis commemorari possent Merito. Vobis enim, Athenienses, qui natura Cives estis, nulla pecuniarum Copia Praeserre generi honestum est: qui autem civitate vel a vobis vel ab aliis quibusdam fortunae beneficio sunt donati, et Propter quaeStum argentarium, et ampliores possessiones, idem jus consecuti, ii haec custodire debent. Quare asio pater tuus neque primus neque Solus neque Vel in semetipsum contumeliosus vel in vos filios sed

non aliter suis rebus posse consuli prospiciens, nisi hune necessario vobis conjunctum redderet, suam et UXOrem, matrem VeStram, despondit. Quod si utilitatem spectes, eum recte ibi prospexisse deprehendes si habita aut existimationis aut natalium ratione Phormionis affinitatem aversaris, vide ne ridiculum sit ea te dicere. Si quis enim te roget quemnam patrem tuum fuisse existimest Bonum virum, sat scio, respondebis . Utrum igitur et moribus et rebus Omnibus Pasioni similiorem putas, tene an hunc ' Ego quidem, satis scio, hunc. Qui igitur patri tuo similior est, eum, Si

54쪽

modo e testament cernitur, Athenienses, sed et tu ipse fuisti testis. Cum enim maternas facultates in partes dividi velles, et Phormio ex uxore liberos Suscepisset, tum fatebaris eam a patre legitime traditam et ratum esse matrimonium. Nam si eam hic per injuriam raptam habuisset, datam a nemine, liberi haeredes non suissent ad eos autem qui haeredes non essent portio nulla rei familiaris pertineret. Et haec vere a me dici liquet, Cum sit OStensum, ab eo quarta parte accepta omni crimine hormionem esse libe

12. Quia vero Athenienses, nullam prorsus probabilem desensionem habebat, impudentissimas afferre causas apud arbitrum audebat, quas Vos audivisse in primis operae pretium fuerit. Unam, omnino non laetum esse testamentum, sed id totum adhuc nihil

aliud esse quam figmentum et comm sentiam : alteram, eam gratia Superiori tempore Concessisse Omnia neque in ju vocasse, quod

Phormio magnum pendere vectigal Oluerit idque se pensurum pollicitus fuerit, quod postquam non facit, nunc demum jus meum, inquit, perSequor. 13. Sed eum haec utraque, si dicet, falso dicturum, et suis ipsius factis contraria, hinc aestimate. Si testamentum negabit, qua ratione praerogativa aetati sedes ex testamento acceptas teneat, id eum rogato te. Nec enim illud dicet, ea testamenti esse rata, quibus auctore patre melior sua sit condition caetera irrita. Cum vero hujus se pollicitationibus deceptum esse dicet, memineritis, nos vobis produxisse testes eos, qui, quum huic jamdiu nihil cum isto rei esset amplius, ab istis et mensam et ossicinam conduxerunt. Atqui tum, cum eas illis locavit, ista e vestigio dicta esse oportuit:

Propter quae re tum tran Sacta, nunc ei litem movet. Ac ut me haec vere dicere ConStet, et eum praerogativa aetati sedes e testamento accepisse, et hunc de non duXisse accusandum, ut etiam

laudarit, cape testimonium.

14. Ut autem sciatis, Athenienses, quanta pecunia et ex locationibus et ex aere alieno redacta, inopiam suam et totius patrimonii acturam lamentetur, auscultate paucis. Iste seris alieni simul talenta

viginti redegit ex tabulis quas pater ejus reliquit, quorum dimidio plus habet, multis enim partibus fratrem fraudat e locationibus

autem Octo annorum quibus Phormio mensam habuit, Octogenas minas, Semissem totius locationis, et haec sunt decem talenta et quadraginta minae, decennium vero post quo enoni Euphraeo, Euphroni et Callistrato locavit, quotannis talentum jam praeter haeco domibus initio distributi patrimonii, quod ipse curabat, reditus amplius tricenas minas. Quod si in Summam redegeritis omnia,

55쪽

quae et e divisione et redacto aere alieno et e locationibus accepit, eum amplius quadraginta talenta accepisse constabit, exceptis iis quae hic ei donavit, et maternis opibus, et illis quatuor talentis cum dimidio et sexcentis drachmis, quae accepta de mensa non reddit. Ι5. At haec respub., inquiet, accepit, et inique mecum actum est qui multa in rempub contulerimi mo, quae reipub praestitisti, ea de communi pecunia tu et frater impendistis musa vero deinde, tantum abest ut duorum talentum, ut ne viginti quidem minarum, reditum sequent. Ne igitur remp. Criminare, nec, quae tu de patrimonio flagitiose et male perdidisti, impensa esse dicito reipub. Ut autem sciatis, Athenienses, et multitudinem pecuniarum qua nCcepit, et munera quae obiit, singulatim vobis hic libellus legetur, et provocati haec, et haec testimonia.

Tantam igitur pecuniam cum acceperit et nomina multorum talentum adhuc habeat, quorum alia a volentibus exigit, alia judicio extorquet, quae extra mensae locationem et aeteras pes a Pasione relictas ei debebantur, quaeque nunc ad istos redierunt, Cumque tantillos sumptus secerit quantulos vos audivistis, ne minima quidem redituum parte, nedum sorte ipsa, in publica munera impensa, tamen gloriabitur et instructiones triremium et sedilitates actabit: ego vero ea falso dicturum, ostendi. Quae si vera essent omnia, honestius tamen et justius opinor fuerit istum vobis de suo largiri, quam vos hujus opes isti tradere, ut ipsi parvis emolumentis ex omnibus perceptis, hune extrema inopia Conflictantem istum insolenter Se gerentem et in ea quae Solet profundentem videatis.16. Jam de opibus, possidere hunc eas a patre tuo ReceptaS, et, de eo quod te rogaturum dicebas, unde rem haberet Phormio, tibi soli minime omnium mortalium ea causa adducenda est. Neque enim Pasio pater tuus eas vel labore partas, vel a parente relictaS, possedit sed cum suis dominis, Antistheni et Archestrato, argentariam factitantibus, industriam et probitatem suam probasset, fides ei est habita. Est autem in mercatu et inter homines pecuniarium quaestum facientes, eundem industrium videri et probum esse, ingens miraculum. eque igitur illi has virtutes domini tradiderunt, sed ipse bonus natura fuit, neque huic tuus pater: nam, Siquidem id penes ipsum suisset, te potius quam hunc probum reddidisset. Si vero hoc nescis, fidem occasionem esse rei faciendae omnium maximam, nescis omnia. Sed his omissis, in multis ot tuo patri et

tibi, vestris denique rebus, utilis hormio fuit sed tuam insatiabilem cupiditatem quis aut explere aut tuis satisfacere moribus

possit

56쪽

I7. Atque adeo miror qui fiat ut non tecum reputes, eSS Archestrato qui tuum olim patrem possedit filium hic Antimachum, alia fortuna quam ejus dignitas postulabat, qui tibi non diem dicit, neque indignum esse clamitat, te multitia ferre, et aliam redemisse, aliam dedisse meretricem, eaque te sacere cum Uxorem habeas, et tres pueros pedisse quos circumducere, itaque u XuriOS vivere, ut etiam obvii quique sentiant se vero ipsum magna egeState remi,

qua ne Phormionem quidem premi videt. Quod, si ea de causa tibi hujus rem familiarem vendicas, quod ea tui patris olim fuerit, istud illum magis quam te decuerit: nam tuus pater illius fuit. Proinde et tu et hic illius eritis ista quidem ratione. Tu vero in eam incidis amentiam, ut ea dicendi necessitatem ipse nobis imponaS, quae qui dicerent pro hostibus habendi erant nee teipsum

duntaxat contumelia assicis sed et parentes defunctos, et civitati inSultas; et, quia horum humanitate patri tuo liberaliter tributa Sunt et postea Phormioni, ea, cum Ornanda et solicite custodiendaeSSent, ut et his qui dederunt et vobis qui accepistis quam honestissima viderentur, in medium profers, Xagitas, tantum non OStenta et exprobras, qualem te hominem fecerint Atheniensem. Ita in eam insaniam venis quid enim dicam aliud Τ-ut non Sentias, nos nunc, dum postulamus, ut ne fraudi Phormioni Sit, postquam manu- mi SSus est, si quando patris tui fuit, tuam cauSam agere te Vero, dum eum nunquam sequar tecum pateris, temetipSum Oppugnaret

Quicquid onim juris in hunc tibi statueris, illud ipsum contra te

praesto iis erit qui patrem tuum initio possederunt. Quod ut constet illum etiam fuisse quorundam, ae deinde manumiSSum eodem modo quo hic a vobis, cape haec testimonia, ut appareat PaSionem suisse Archestrati.

l8. Itane eum qui ab initio vestram negotiationem conservavit et multis in rebus istius patri se utilem praebuit, et tot in istum ipsum beneficia contulit quot vos audivistis, eum inquam, tanta mulcta damnatum, per injuriam esse putat exterminandum i eque enim quicquam aliud facere possis. am si bona haec acute intueberis,

inVenie quorum sint, nisi hi, quod absit, decepti fuerint. Vides Archilochum Charidomi F. Olim habuit agrum eundem nunc

multi habent, possederat enim eum multo obstrictus aere alieno. O-Sinomum item, imodemum, et caeteros mensarios Qui cum Satis laciendum esset creditoribus, bonis omnibus cesserunt. Τ Veronihil omnino considerandum putas, ut pater tuus, Vir te multo et melior et prudentior, rebus omnibus consultum putarit qui, pro deum atque hominum fidem, tanto te praestantiorem hunc esse

judicavit et utiliorem tum tibi tum sibi tum negotiis veStris, ut,

57쪽

quamvis tu vir esses, hunc non te semissis tutorem secerit, uxoremque ei desponderit, et viventem eum honorarit. Jure Athenienses. Νam reliqui mensarii, nihil de locatione pendentes, sed ipsi in rem Suam quaerente S, Omnes perierunt hic vero, de locatione pendens bina talenta et quadragenas minas, mensam V0bi ConServaVit. Quorum ille beneficiorum memor et gratus fuit tu nullam rationem habes, sed contra testamentum et XSecratione in eodem a patre inscriptas, exagitas, insectaris, calumniaris o vir optime, si te tamen ita nominari fas est, non desines neque intelliges, bonitatem magna pecunia esse potiorem l Tibi vera si dicis, tot acceptae pecunis perierunt Omnes, ut ais ut Si modestus suiSSes, nunquam eas

19. Ego vero, re ab omni parte considerata, medius fidius, nihil video, cur judices a te persuaderi sibi Sinant ut hune condemnent. Quid enim An quod recentibus adhuc injuriis accusas At annis et temporibus praeteritis criminaris An, quod interjecto tempore in otio te continuisti l Sed quis ignorat quam inquietus et turbulentu perpetuo fueriS, non privatis modo crimina intendendo his haud minora, sed et publice quosdam calumniando et in judicium adducendo ' onne intomachum accusaba. Nonne Callippum, eum qui nunc est in Sicilia ' Non rursus enonem ' non Autoclem ' non imotheum ' non alios mulio. Enimvero, quae ratiosuit ut tu qui Apollodorus esses, publica delicta, quorum quota portio ad te attinebat, ulcisci prius velles, quam privata injurias, de quibus nunc quereris, persequi, praesertim, Si tibi credendum sit, tantas. Quid igitur illos accusabas, hunc omittebas 8 ulla nimirum tibi fiebat injuria, sed nunc calumniatorem agis. Equidem

arbitror, Athenienses, omnium maxime ad rem sacere, ut harum rerum testes adducantur. Eum enim qui perpetuo calumniatur, quid nunc facere existimandum est Atque illud etiam ego sane AthenienSes, existimo, quae indicia sunt morum Phormionis et justitiae ejus et humanitatis, ea etiam e re esse ut Obi exponantur. Nam

qui esset in omnes iniquus, fortassis, ut isti etiam injuriam saceret, fieri potuisset qui vero nemini ullam injuriam fecit, in mulios ultro beneficia contulit, is qua tandem probabili ratione impulsus istum solum ex omnibus violaret 8 His igitur testimoniis auditis,

utriusque ingenium cognΟSCetiS.

TESTIMONIA. Nosti etiam illa in Apollodorum de improbitate 8TESΤΙΜΟΝΙΑ.

An vero iste huic similis sit considerate. Recita.

58쪽

558 PRO PHORMIONE.

TESTIMONIA.

Lege etiam quae publice hic iri civitatem contulerit.

20. Phormio igitur Athenienses, tot et tantis in rempub multosque vestrum collatis beneficiis, nemine vel publice vel privatim laeso, nec injurius in Apollodorum, precatur supplicatque et postulat e Conservari, et nos ejus familiares eadem precamur a vobis illud vero vobis audiendum est. Lectum est, Athenienses, hunc tantam pecuniam Suppeditasse vobis, quantam nec ipse, nec quiSquam alius possidet Fides tamen Ρhormioni apud notos est et tantae et multo majoris pecuniae, per quam et ipse sibi prodest et vobis. Quae ne projeceritis, neque ab impuro isto homine everti patiamini, neque foedo exemplo sancite, licere petulantibus hominibus et calumniatoribus Opes eorum qui rem faciunt et moderate vitam instituunt a vobis impetrare. Longe enim praestat vobisque utilius est eas Penes hunc esse. Videtis enim ipsi et auditis e testibus, qualem Se erga Supplices praebeat; quorum nihil augendae pecuniae studio fecit, sed humanitate et animi facilitate. 21. on decet igitur Athenienses, talem virum isti praedae esse, ac tum demum os ejus misereri cum ea misericordia nihil ei proderit, nune miseremini dum ejus salus in Vestra manu est neque enim ego ullum tempus esse ideo, quo quis ei commodius opituletur. Verba autem multa, quibus Apollodorus utetur, nugas esse et calumnias putatote jubete potius eum Vobis demonstrare, aut, non ita mandasse patrem ejus, aut, Sse aliam quampiam locationem praeter eam quam OS OS tendimu S, aut, Se non transegisse

subducta ratione Omnia illa crimina quae cognovit et socer et amnis ejus isto ipso concedente, aut licere egibus res ita et aetas revocare in judicium, tale igitur aliquid ostendat quae Cum non Suppetent, si crimina et maledicta ingeret et tergiversabitur, ne ei parueritis, neque vos clamor ejus et impudentia decipiat, sed caveto eaque memineritis quae e nobis audivistis. Quae si feceritis, cum ossicio religiosorum judicum fungemini, tum hunc jure Conservabitis, dignum incolumitate Jovem optimum maximum testor et deos universos. Cape legem, et testimonia haec, eisque recita.

Nescio plura dicere quorsum attineat: puto enim vos nihil ignorare eorum quae diximus Exime aquam.

59쪽

ARGUMENTUM EXCEPTIONIS ADVERSUS

CUM Pantaenetus a Telein archo quodam ossicinam in Maronea metallicam-est autem is Atticae locus et cuni ossicina triginta servos emeret, mutuatur a Mnesicletalent una, a Phileto et Plistore quinque et quadraginta minax atque emptor inscribitur Mnesicles, emptionemque ipse habet. Post cum argentum reposceretur Pantaenetus secundos sumit creditores, tum eum qui hanc exceptionem nunc apponit Nicobulum lum vergum quendam, hisque oppignerat et ossicinam et mancipia; tabulasque non oppignerationis sed venditionis conscit, sique venditor et confirmator secundis creditoribus prior creditor Mnesicles qui emptionem habebat. Locant igitur Panta noto mancipia et ossicinam vergus ac Nicobulus, nimirum ut domini ejus facti tanti autem Iocant quantum usurae credita pecunia pariebat. Cum enim centum quinque minas mutuassent, debebat usura in minam esse drachma: convenerat igitur inter eos ut centum et quinque drachmas acciperent, et fuit haec reipsa usura, verbo locatio. His actis, icobulus peregre abit; per cujus absentiam hae fiunt Athenis. vergus, creditae pecuniae socius, Pantaenetum actis et conventis non Stare conquerens, aggreditur ossicinam et occupat atque etiam Observato argento quod dinis Pantaenet asserebatur, quodque is in publicum collaturus erat, famulo id serenti vi eripit. Quamobrem etiam duplicem in publicum, ut asserebat, pecuniae numerum contulit Pantaenetus, impeditus ab Euergo quominus ad praefinitam diem solveret et actione in vergum dati damni instituta vincit. Ut vero et Nicobulus peregre domum redit, multique Pantaeneti creditores, Prius ignorati, exsistunt, multis verbis actis, convenere tandem, ut Nicobulus et Euergus receptis centum et quinque minis, ossicina et mancipiis cederent eaque alteri creditores emerent. Rursus autem nolentibus creditoribus emere possessiones, nisi venditores atque auctores Nicobulus et Euergus ipsi fierent, paret Nicobu- Ius, ipso etiam, ut ait Pantaeneto petente, sed non prius id pollicitus est, quam a Pantaeneto esset omni periculo liberatus Pantaenetus periculo eum liberat, Possessiones venduntur sed nihilominus eandem huic, quam et vergo, litem movet, actione metallica inscripta, ut qui et ex iis unus osset qui metalla exercerent et in metallis esset laesus. Atque etiam icobulum et de ereptione pecuniae quam Servus tulisset, et de ossicinae mancipiorumque venditione contra pacta et conventa lacta, alque adeo de aliis quibusdam, accusat. Nicobulus autem praescriptione utitur, lege illa nitens quae vetat, amplius earum rerum agere quae actae et tranSaotae sint, altera, quae verbis apertis et perspicuis definit quibus de rebus dandae sint metallicae actiones, quum autem tale nihil Pantaeneto acciderit, absurde ait eum agere actione metallica quin et tertiam adducit legem, quae distinguit quae causae quibus in judiciis disceptandae sint et a quibus m agi stratibus dandae actiones, Pantaenetum autem eam legem violasse, variis criminibus in unam veluti massam consatis deque omnibus in metaIlico judicio accusantem Ao lege de transactione initio est usus, duabus reliquis in sine ab exceptione et auspicatus et desinens in eandem. In medio autem rectam defensionem collocavit, cujus id est maximum et firmissimum, Nicobulum tum Peregre abfuisse, cum Pantaeneto illa acciderint, propter quae et tunc Euergum, et nunc Nicobulum, in jus vocarit.

60쪽

EXCEPI ΙΟ

1. QUIA dederunt leges excipiendi potestatem, Judices, iis de

rebus quae actae transactaeque Sunt et haec utraque inter me et Pantaenetum interces Serunt, praeseripsi, ut modo audivistis, non dandam esse ei actionem, non abstinendum hoc jure mihi ratus, neque committendum ut cum praeter Caetera omnia convicero istum

et omni me periculo liberasse et mecum transegisse dicere posset me non Vera loqui, neve hoc argumento uteretur, si quid tale actum esset, fuisse me sibi praescripturum sed in hoc judicio eademque causa vobis utrumque ostendendum, et isti a me nullam esse tactam injuriam, et ab eo mihi contra leges facessi negotium. Quod si quid eorum accidisset Pantaeneto quae nune queritur, illis statim temporibus in iis me vocasset, quibus inter nos contraxeramus, eum et menstrua Sint judicia haec, et utrique domi fuerimus, et omnes homines recentibus injuriis magis quam mora interposita indignari soleant sed postquam nulla affectus injuria-ut et vos, Satis scio, audita re assensuri estis-successu Evergini judicii elatus, calumniatur, reliquum est, Judices, Ut apud VOS ostensa innocentia mea et iis usa dicam testibus comprobatis, tueri me studeam. Petam autem a vobis omnibus rem sequam et modicam, ut meam eXceptionem benigne audiatis, totumque negotium diligenter attendatis: nam cum multa in urbe judicia tacta sint, nullam unquam actionem vel impudentius vel iniquius ab ullo esse institutam sentietis, ut arbitror, ea qua nunc iste instituta in conspectum vestrum prodire non dubitavit. Dabo autem operam, ut rem vobis omnem ab initio, quam fieri paucissimis poterit, Xplicem. 2. utuavimus quinque et centum minas, Judices, Pantaeneto

ego et vergus ad ossicinam in odinis Maroneis et ad triginta mancipia ejus pecuniae quadraginta quinque minae meae fuerunt, talentum vergi. Acciderat autem ut iste deberet Mnesicli Cotyttens talentum, Philem Eleusinio et Plistori quadraginta quinque

minas. Venditor ossicinae et mancipiorum nobis fit Mnesicles is enim ea isti emeratri elemarcho priore domino , a Ver conducit iste a nobis usura illius argenti, quinque et centum drachmis in singulos menses. Conficimus tabulas, quibus et locatio, et certum quoddam tempus intra quod a nobis ossicinam ei redimere liceret,

SEARCH

MENU NAVIGATION