장음표시 사용
81쪽
Compositione variant . Manet praepositio Air integra
N , R . ut di eo , didistin , disero , Glabor , dila cero , dimitto , dimoveo ,πὸ nummo , di 'ἔo, is um po . Ante F mutatur , ut di ero , disse iis , A QἰσHaec elara sunt. Dissicilior res ante S cum alia co sonante , id est ante st, s , ubi S propter eon disum consonantium suauius abiicitur, ut GDergo, isticio , insinuo , s a singuo , quo Cicero in Armio , & Mereeius in sunt disνivo . Diso tur sing Iare est, si a disνο : etiam διν-o , si ab emocnm Repentheti eo potius, quam transmutato I vi. in quia dis non facile ante vocalem inueneris a Teonsona est , si avs praeeedit, ut vir ἐeἰo , Atrium. . Legitur tamen etiam in optimis membianis Ciceri lib. X. epist. v II. & ix. st binit. Hisnδεν , quod critieis non displicet. . . .' :D O ΜΙΤ IV s gentis Romanae nomen per T, in lapidibus Capitolinis, secus ac in iisdem sis , fur . Inde Domitianus in nummis quoque eum I scriptum ι & uxor Domρια , itidem in nummis - DUΜTAXAT per Μ in lapidibus. Rauemnae in Drusi Germanici cenotaphio , optioni. D VMTAXAT inania V M. Iul. Et Grut. pag. s74. 6.
82쪽
pag. 2I. Una vero inscriptione Domitiani pag. srs: n. I. inueni DUNTAXΑΤ. ECLIPSIS. Peccant hodie , qui oeel fis du-Hieata CC scribunt , quo suam Graeeitatis igno
tantiam produnt : est enim , ab εκλει πω ,rifero .
seribendum censent, quia elogium neque Latinumhee Graecum si . At libri elogiam , Cieeronis saepe, di Sueton. Calig. e. xxxv. Est origine ἐκλόγω , atquesie eclogium perinde , ut octiga , scribendum esset: fus vero ereber C extrusit di quas ei uitate Latino-xum donauit: qui non Ex , quod Graeco in respondet, ante L , sed E in compositione Ponunt, ut ei cio , eligo , elinguit , elongo . EMTra, omniar ; & se alia, redemtur, com- - , sumtus , cetera , de quibus pag: 22. dictum est . Grammatieorum addo testimonia . Ter. Scaurus Pag. 2233. InteWaeum P. littera superuacuo adiicitur , uxquum scribimus Sumptus , De tur , Comptus ῆ quum alioquὸ eote ἰν declinationibus urabo tim non adtis. Furmo,enim er Demo, o Emo etracta P m superuacua quare participationibus ad tria tu , ratio non es . Et Marius Uictorinus pag. 2466. nec consumptum, nec emptum , nec redemptiam -- et similia Uispeν Ρ Τ
oe lucr aeteris titteram, sae detraria nibiIμε signi catu voeir vim ntiis, o feribitur expeditius. Exempla uetusta sine P praedicta pag. 22. proposuimus o nec
Vero negamus plura esse eum P. Ancyr. monument
83쪽
a tiret Au . Multis tamen inscriptionibus , nescitur Qua ratione , est EPISTULA. Grut. pag. 6 I. 4.AR EPISTULIS. Aldus decem lapides eodem
ETRURIA, ET RUSCUS , sine adspira
tione in lapidibus , ut supra pag. 42. exposuimus .
E X s E IU IA E eum O, quia ab exsequor , hoc
a sequor, quod y suum post X non amittit , ut supra demonstratum fuit PQ. 23, 33. E X SIL TU Μ , exsul, eum s. Eadem , quin supelioris vocis, ratio est , etiam praedicti pag. 23. .33- a nobis exposita ; quia ab ex & folum derivantur . Nonius Marcellus pag. I 2. Exsuler Gmntu exi a s tam . Isidorus lib. v. Orig. cap. vlt. Exsilium dictio ..uasi extra solum : nam exsul aicituν qui extra folum
Sie etiam de aliis eompositis ex praeuerbio Ex& verbis ab S incipientibus , censendum est , unexsatio , exsilio, exoluo , exspecto , exsto , ex fruo , exsuri , exsupero , exsurgo de quibus dictum pag. 2s & 3s. Adi etiam Manutium . EXUO & EXVVIAE , sine S. Verus qui dem grammaticus Caesellius pag. 23is. Exsui, baboqS ; fui enim es oe insui , ρειμ' alicu; rei immiιri L Nnde exsul , . quasi emitti o nudari. Inde exsuuiae, unde exsuli . id es θοώοιῶ : Uossius autem in Elymologico : Exuo scribendum , non, Aldo Caesel- Iio verius t visum , ex suo , quod H ex suo. es ab ἰωδυω , ut in duo ab ενδυω . HInc &.
84쪽
. Hare Uossus . incerius ad Festum : Exduta ab ex- aeuo , Graece εαδίου ψ ο , eliso A, , exuuia . Hi ne Deile rationes Caesellii refelluntur .sIC ILL ΙΜ Us duplici LL , Manutius poetarum exemplis , qui producunt, motus , scribit &sane se in melioribus libris est. FAEX eum ae , non fex , libri veteres . Nec plura de hoc Aldus . FECUNDUS sine diphthongo. Ge IlIus xv I cap. XII. Uarrouis verbis probat ipsum & fenus dentur & fecunditar E simplici scripsisse . In nummis Augustarum , Lucillae, Iuliae Severi , & Faustinae , aliarumque s secus quam in plerisque Ua illant ediis
F EL IX sine diphthongo Iapides & nummi o notaphio Cati Pisano .FELICITER .. De nummis vide Spanhemianum illustre opus pag. 726. Et sane nihiI frequentius In Augustorum nummis , quam FELICITAS publica , saeculi , temporum . Male ergo in libris quibusdam faelix setis Ptum est F E M IN A quoque in libris & Iapidibus sino. diphthongo legitur . Ex libris instar omnium sit Virgilius , quem Carpensem Manutius cognominat. Lapides plures & ipse profert, & inscriptionum ope Te Gruterus. Hic pag. 4sq. Posumiae Paulae F Ε . MINAE Warissimae r & pag. 43o. Valer. suin xast eastissimae B E Μ IN AE : & alibi saepe . Sici& semen & spmuν auctore Festo. F E N US etiam & Feneνον sine diphthongo varro apud Gellium xv I. cap. xI I. Feneraso afenere es nominatur . Fenus autem dictum a fetu, ου ς- si a fetura quadam pec niae papientis atque increscentis .. Pompeius Festus : Fenus appellatuν natu alis terra1stvs , ob quam caussam o nummorum fetus , fenus es
85쪽
RENTUR. Est vero di Anagniae lapis, quem Asedus, vidit , & Gruterus descriPsit pag. 264. dieatus Severo , in quo ANAGNINI F O E N . . . . .
FETIALIS per T, Graeca eon su et udi ne tilapidam auctoritate . Dionysius Halicam.λlib. ur. Pag. 4 Io. S lib. X. pag. 64y φιτιάλεις etiam lib. Pr. Pag. 1 31. . πιαλεις Pro quo Sylburgius ex Suida le-fendiana Censee φηνιαλ- , fetiales. Addit lapidem danuhius sub Tiberio inseriptum , Legato P . Caesari Aug. IV. v x m. His m. pons ei FETIALI Et Festus sua se . Gruterus autem pag. IOI. ex alio τ
F E T US sine diphthongo, Varronis verbis,m do in rima in & onust prolatis 1 & Uirgilio Cadi. pensi , Aldo teste . ' iF O E D AE R E , inquinare, per in libri veterest, Uirgilii praesertim vetustissimus eodex , toties lauda tus z & lapis Romanus , quem Manutius vidit , ω boum foνdium squaore FOEDAT UM F O E D US , σπονδου, per de . Manuesus itidem ad Virgilii saepe laudatum eodicem prouomedi alapidem Camerinensem Grue. pag. quo est IURE FOEDERIS. Addoe Grue. Pag. 242-- aenea sub Vespasiano am tabula r FO EDUM
F R E N V Μ sine diphthongo . Manutius libros de Rum Uirgilium D Lipsius libros & Iapides vocat testes 3 verba ex lapidibus non profert. G A IUs praenomen Latinum , ita per G seribituria Pandectis , de olim etiam ita pronuntiatum fuit , Iluet, quum per totam scriberentur , ut plerumquo latebant praenomina ι C scriberetur, non G, anti-
86쪽
ina eonsuetudine , qua C etiam G huius nota nondum inuenta sigitificaret : qua de re dictum supra pag. M. Postea etiam extra notas plene quo que Caius scriptum, nec vero alterum Gaius , ut Pronuntiabant, sepositum aut abiectum ue ut Augusti aetate utrumque usus serret. In Caiano enim ceno
taphio vers. 7. est CAIUM CAESARE M ibidem vers. 3 . G Λ I ET LUCI CAE Α-R U M . In Taeiti libris per C , Caist Luciusque
Caesarer scriptum exstat Itb va. cap. vlt. di alibi :& Catana expeditio ues lib. Istr. Hist. eap. xv. id est Caligulae . Eadem ratio est nominis Carai , sive C nei, aut Cneἰi , quod etiam ut G pronuntiatum & G raede quoque seriptum suit, ut ex Terentiano Mauro pag. I, dictum est. Eius nota est CN. Cf. non Ma nutius probat eum diphthongo z a quo alii
. GENITRIX , G. πεινῆν. Aldo plaeet prius , quia est a genitoν , hoc a genitum supino : & epita phium Aeliae Sabinae adlegat, .in. quo sit GENITRIX. Contra in nummis di lapidibus veneris cognomςu semper Genetνix seriptum est . G tuteri pag. δ23. & nummis Hadtiani ae Faustino V L N D
ut Pierius, ad Aen. I. vers. 3w. testatur , etiam ν-netnix habet ; eui itidem veneris cognomrn est . sit ergo in diuae eognominibus per E singulari quadam consuetudine : de aliis scribemus , ut origo Poscit, genix ix , quemadmodum uno dc altero epitaphio
G L A E B A diphthoneo vi seribatu e , auctor est Manutius , ipse vetustis libris , virgiliι praesertim
G O T HI, populus, eum adspiratione & v.N o T. Inseriptio Romana sub Iustiniacio posita . postiirioriam G Ο T H LC Λ Μ e Lilybaeana apud
87쪽
Reinesium pag. 278. uener inter Vandalas S 'GO THOS . Graeei , Procopius & Zonaras, adgra nant littera adiecta , Γογγοι .HADRIANUS, non Ad ἰanur , 'nummi SCIapides t & illi sorte omnes , hi phari mi , exceptis Piseis'; de quibus pag. 41. dixi.
HAEDUS, Faem , diphthongo principe Virgi-
ii codiees vetusti . Etiam Varro LL. lib. IV. cap. xxx. Μνeών , quod Sabini Firetis' ου quod illo F δερ .n Lai no νυμ Hedus e quod in urbe , ut i multist , A n Ito H Α Ε D U S . Η ME MI S nions Thraciae, non Aemus , quia Graeei asperant . Τheocritus idyll. v I I. 76. μακρουο ν' Αἔμον, lato sub Haemo. Nisi enim asper esIeUspiritus , - dixisset. Atque sic in melioribus libris Latinis. Virgilius Georg. lib. 2. vers. 483. geliaeir in vaIlibus BaemL. HANNIBAL cum adspiratione , laeus acrh Ie in multis libris videmus. Dictum supra pag. 41. Sie etiam Hanno , eiasdem origissis Carthaginiense
HARIO LVy . Donatus in Phorm. Terenti FR9. Iv. se. rv. quasi Faμἰσίω a fatis & fando di Gim emist, F in N, ut saepe factum, commutinto Confirmatur libris praestantioribus . HARUSPEX non ab apa , sed ab isa rao . Donatus iam dicto loco : Haν pex is harria nomin - . Nam Aarva Me itis fossio, ab hara , in quo peroro includuntur. Approbant lapides a Manutit, cxscriptis quibus est HARUSPEX. De Haflena dictum pag. 68. in Arena . Sic etiam Haνundo se habet, pro qua Arundo scribimus 3 . quia aiunt ab ariditate dictam . Ineptit Agro eius inter barundinem & a undinem distinguens A undo , ' inquit, canna es, ab ariditate diria e
88쪽
LATINA . . ' isHAUD, fatu. Nimis subtilis est Marius Uictorinus ita hanc voculam una littera distinguens pag. 2462. ut lauae ante vocales , haut ante conso Mantes Pouendum censeat e in quo iustum Liptam sectatorein habet lib. m. Uariar. Lect. cap. XXIX.
quamuis ipse de Victorino dubitabundus scribat . subtiliur fortasse monuisse , quam verius . Sosipater Pag. 87. ad et δή ducit, ideoque cum D . Addit , soso peν T scribi sonus vocis admittit. Beda autem pag. 2336. Hauae , quando ad uerbium negandi est , D littera terminari tradit & adspirari in capite ; & ab aut coniunctione hoc modo discernit ; de haut nul Iam mentionem facit. In optimis libris etiam Haud cum D constanter legitur : atque batis videtur tale esse , quale aput, adque & alia, ubi D & T alis
quando permutata inueniuntur .HAUE , libri & lapides eum adspiratione. In epicediis extremis saepe, HAUE VALE. Usede exempla apud Aldum . HELIO G AB AL US male seribitur a Lam pridio , quasi ab ηλιος sit . originis enim Syriacae est , & in nummis deus , euius sacerdos fuerat, & a quo cognomen habuit , scribitur E L Α G Α Β Α- . U S : quod di verum principis hujus cognomen est . HE R C VL IUS , ανιυDur .: illud in nummis
est, quos vir maximus Ezech. Spanhemius p. 747. adlegat : hoe in lapidibus ad Gruter. Pag. 199. R.
89쪽
niolor. deducit ab Deν , Tmser , id est Vmbεμ r a cessie Η, ut in barona, di aliis. ΗΙ C , beir , adverbium . Sunt qui adverbium
bole setibi malunt , ut a pronomine bre discernatur. Sane multa exempla in vetustis emtaphiis visuntur
Pag. 984. attamen non pauciora sunt, quibus eaedem formulae , aut similes, per bre scribuntur. Spon
bete in his sormulis aliquia antiquum sapere , tam quam ex illo tempore reliquum , quo I per EI veplurimum exprimebatur. HIEMS, non momp. Dictum supra aliquis Pag. 6. 7. nec enim certum est ab υων originem trahere , aliique ab hiando derivant. Virgilius Mediceus
Interdum P interposuerunt, atque sie Varronis ii hio IV. b emps legitur e etiam Grut. pag. 136. in ve teris Kalendarii Dagmine HI E M P S . Uerum im probat hoc Scaurus pag. 22s6. Hiems , inquit , core σP utre a debet, quia in easibus numquam P , nec B , φν pinqua eius respondet i sine quarum astera nus quam in Latinis ea nomἰnis declinantur , Ni Princeps , Iebr. Nee derivata habent T . Vetus tabula, quam Manutius vidit, Gruterus p. s. I. transscripsit, habet
90쪽
a V sabuloso amne , ex Istro in has oras , si' diis plaeet derivato , deducunt. Semel inueni Cum y pag. 33' correo ori Venetiarum S HY STRIAE in quo nobis sussicit adspiratio ; vocalem Graecam rea
EO RD E V Μ. Rei rustieae seriptores Varro &CodumeIIa ordeum sine adspiratione . Sed Velius Longus orthographia extrema I & Τerentius Scauarus pag. 2238. tradunt, antique dictum esse Ονdetim e F postmodum , ut in aliis multis, conuersum in B. Uide paullo ante in nedus, quod ex fedus Sabino. Tum erat. - , , IE E RUS , Hispaniae fluuius , plerumque lina adspiratione , Graeca consuetudine . Strabo i lib. m. & Ptolemaeo est o ram . Inseriptione autem Uete
sub initium, terra Hibera, id est Hispania . ΙCCIRCO iubentius eruditi scribunt, quam idcirco , quia dicimus aecedo , sensio , d tu e muta to . Contra Cauter. pag. 4O8. Tergestina inscriptio. tie IDCIRCO: sed multa secus , ac veteres Plerique consueuerant, in eadem sunt consignata . ΙDE ΜΤ Ι DE M , L emidam Posterius usitatius est, quia grammaticorum. opinio inualuis , mann t nec scribi , nee proniantiari posse da Ot- hogr. Pag. 2337. Mentidem per N rix priore loco seriabendum aes , licet sit ab idem S idem. Verum quia multis exemplis supra demonstratum , inanis1 me tum esse , ne m & t conlisionem pariant , aeque Mem νῶ em scribi potest , ut dumtaxat , innus , er reae s sur scribimus. --- - u. ΙΜΜΟ , correctionis voeuIa m gero Inato. Vir