De Plutarchi praeceptis gerendae reipublicae [microform]

21쪽

facere videtur. Ac primum quidem unus exstat Praeceptorum locus, qui ut conclusionem quandam de tempore faciamus permittit: l D t sta prαμηvobcrim Neptuvo κατελαβ ApαIμαT Rett 'odio uc Evciraeo in Aoμaettetvou. Apparet cum Plutarchus haec verba scriberet Domitianum non iam vixisse. Scripta igitur sunt post annum p . Chr. n. 6. Si igitur Plutarchum paucis annis ante quinquagesimum nostri aevi annum natum SSei 6-d p. Chr. Rohden-Dessau, Prosopographia imperii Romani III I 8s p. 55 sumimus, e loco illo colligendum est poSi quinquagesimum vitae annum Praecepta a Plutarcho Scripta SSe. Deinde quominus Praecepta cum libello An seni in fine omnium a Plutarcho conscriptorum operum philosophicorum et historicorum ponamus, ea re impedimur, quod duos certe libellos, qui leguntur in operum moralium corpore, a Plutarcho post Praecepta editos esse constat. Ac primum quidem libellum Decapienda ex inimicis utilitate post Praecepta conscriptum esse Plutarchus ipse testis est in eis, quae in capite primo p. 86 C praefatur, libellum mittens ad Cornelium Pulchrum

quoniam paulo post Praecepta hic libellus conscriptus esse videtur non mirabimur multas exstare inter Praecepta et hunc libellum similitudines a verborum' rerum:

Thrasea iudicium. anc opinionem, quam ut suam ipsius Plutarchus verbis iam ea introduxit ij, uberius et accuratius tractavit in nono capite libelli De capienda ex inimicis utilitate . id quoque suam a communi opinione discedere indicat his verbis si ) παvoupitCκα ἀπάetii et lettipou ks, Oxo uetet , ταθλoc vα μηδ' Eetaeo Tph ἔχθρ6v. Minime igitur videmus tenacem fuisse Plutarchum eorum quae sibi in initio operis sui propoguerat, petetetobet is tu μάλtot etAv lv o cruo,tetixo ΠαραII EXAeto IEIpetial,Evmv. Deinde a leserti luculentissime est demonstratum libellum Rep suavi post Praecepta scriptum esse. Missa enim sunt IJαpαITελματα πολtrix a Plutarcho ad Menemachum quendam(Ts A), Sardibus natum 8 IVD, 25 3. Constat hunc adulescentem, qui a Plutarcho ut se Praeceptis ad rem publicam gerendam utilibus instrueret petiverat is C), et nobili genere ortum is B et ditissimum fuisse'. Atqui consolatio Plutarcheaetrepi quivi missa est ad Sardianum quendam ditissimum fosso,

6oI B). une Sardianum et Menemachum Praeceptorum eundem esse hominem optime demonstravit Siefert. Quoniam igitur Praecepta data sunt Menemacho vitam politicam inchoaturo libellus reptipurget ad eundem missus est, cum neglectis Plutarchi de Romanorum

imperio mouentis verbis 8l E-8ld C eL OS A B a Romanisi ci comp. Arist. et Cat. 5 γ δ ἐυ μεμφομαι μὲν Κατωνο το μεγαλύνειν ἀεὶ καὶ πρῶτον ἐαυτον παντων τι σθm. io quoque aliorum opiniones non commemoravit, sed implicite impugnat Plutarchus emphatice suam opinionem verbis lat. . introducens. Praeterea hora leguntur:

' De aliquot Plutarchi scriptorum moralium compositione atque Indolei Ss m Commentationes philologae lenenses VI.' Ad divitias eius Plutarchus alludit p. 8os A. in explicanda est quaedam in rebus tractandis inaequabilitas, quam invenimus in Praeceptis. Nam quod Plutarchus paucis admodum verbis et qua8 αφοσιουμενο mcapite vicesimo sexto ictorρηματίαν tangit atque condemnat Sis E χρυσονα, εἰ - κτλ. ἐθεν ο δεῖ πολλα περὶ τουτων λεγειν , hoc propterea fecit, quod supervacaneum duxit iuveni ditissimo ipsi pluribus exponere, turpissime agere omnium hominum rem publicam gerentium oν απo rivoσίων χρηματιtομενον (8IME . f. quae de capite vicesimo primo disseruimus . . Lampriae' catalogus si inter Plutarchi scripta habet προτρεπτικον προσ2os,1oυoιον. Utrum hi tertius sit libellus a Plutarcho ad Menemachum Sardianum missus necne, in medio relinquendum 88 Videtur.

22쪽

patria urbe in exsilium pulsus esset, consolationem replisu 'ca Plutarcho post Praecepta scriptam SSe consentaneum St. Constat Praecepta cadere post annum s et ante libellos, De capienda ex inimicis utilitate et De exsilio . Ut paulo ulterius progrediamur nobis permittit quaestio, quam instituimus iam de relatione, quae intercedat inter Praecepta et vitas. Nam si tempus unius aut plurium ex eis vitis, quibus manifesto lutarchum in Praeceptis usum esse demonstravimus, definiverimus, habebimus terminum, post quem Praecepta a Plutarcho conscripta esse perspicuum est chronologiam quidem relativam quam vocant vitarum, de qua optime meritus est Mewaldi Selbsicitate in de Biographien Plutarchs,ruermes 2 IsoT, p. 56d-T8, ad hanc quaestionem nullius esse momenti luce est clarius. Sed de vitae Sullanae tempore accuratius iudicare possumus. Dicit enim Plutarchus ipse Sulla cap. 2IJ, ubi de pugna agit inter Sullam et Archelaum Mithridatis ducem apud Orchomenum anno a Chr. n.

licaevi exacvit hiet serovotis Apparet ex hoc loco Sullae vitam circiter ducentis annis post pugnam Orchomeniam scriptam e8Se, id est circa annum post Chr. n. II S. Atqui supra iam exposuimus ea, quae o D de Iugurtha a Sulla capto et de Marii ac Sullae contentione narrantur, fluxisse e vita Sullae 3 et aries Marius Io , ea, quaerat F l A de Sullae hospite Praenestino narrantur,e8Se epitomen eorum, quae uberius de eadem re exposuit lutarchus in vitae Sullanae cap. 32. Aristionis brevissima mentio Sosin derivanda est e Sullae capite I 3. Item quae o B-Dde Magnesiae civibusinermia et retina traduntur, verisimile est Plutarcho innotuisse, cum fontes vitae Sullanae pervestigaret et excerperet. Itaque dubium esse non potest, qui Praecepta post vitam Sullanam conscripta sint. tu accedit, quod ne in libello quidem An seni , quem artissime cum Praeceptis noStris cohaereres eodemque tempore Monceptum esse supra semon- Stravimus, desunt vestigia vitae Sullanae L T86 Συλλαc,

Sullanae partem haustam esse e Sullae commentariis (Η. Peter, Die Quellen Plutarcha in de Biographie de Romer. allel866 p. 5TAE. Vornelaid, De scriptorum latinorum locis a Plutarcho citatis diss. Munster sol, p. 53, 5 ). Iam summam

faciamus: Vidimus Praecepta non in extrema vitae parte a Plutarcho conscripta esse, quia successerunt eis duo libelli, quos postea editos esse demonstravimus, et fortasse alii, de quibus coniecturam facere non huius est loci Praeterea vitam Sullanam circa annum II scriptam apparuit antecedere Praecepta Itaque putaverim intra annos . Chr. n. II et I 2 Plutarchum composuisse Praecepta, eum pSe SeptuageSimum fere annum ageret.

De Theophrasti to,ietixori xphc ob καipob vestigiisque doctrinae Peripateticae. Postquam de aetate Praeceptorum egimus, iam ea componamus, quae de fontibus huius libelli enucleasse nobis videmur. Ac primum quidem iam intelleximus, quantam exemplorum historicorum multitudinem Plutarchus non e genuinis fontibus hauserit atque collegerit, sed e suis ipsius vitis in libellum de arte politica theoreticum transplantaverit. Sed restat magnus narratiuncularum et historiolarum numerus, quae nusquam alibi occurrunt in Plutarchi scriptis. Et harum de fontibus et de tota libelli indole hoc loco agendum est. Ac quanta fuerit philosophorum Peripateticorum in omnibus quaestionibus historicis auctoritas hodie constat. Item constat Plutarchum vitarum auctorem totum pendere a doctrina et memoria Peripateticorum biographica. Aristotelesi ipse historiam parvi aestimavit et ad pueros instituendos artem poeticam magis idoneam esse putavit quam historiam. Sed ut ad legislationem rerum geographicarum crIptores ita ad Praecepta gerendae rei publicae utiles esse censuit historicorum narrationes Rhetor I d p. 136 a 33 gore rixovget arph s, v ii vop obaotetv i ii I' Repiodo Zpηotlao raveteudev

23쪽

Plutarchus, cum Praecepta gerenda: rei sublicam conciperet, adhibuerit Peripateticorum libellos eandem materiam simili modo tractantes Ac primum quidem Aristoteletes ipse in octo libris Ilo,tetixis theoreticae artis explicationi saepius inseruit et exempla historica et noxiettκαc up pou cc. Ipse ea quae Politicorum libris, Vcontinentur circumscribit tali modo Ethie. Nie X p. II SI

minus Aristotelis ipsius quam discipulorum eius libros inspexisse viri docti demonstrarunt ij. Circumspicientibus igitur nobis, quibusnam ex Peripateticorum libris Plutarchus haurire potuerit, ecce occurrit Theophrasti nomen, Aristotelis discipuli et sodalis, qui in

libris, o,tet taeis ripo Touc et ipDuc eandem materiam tractaverat,

quam Plutarchus in Praeceptis gerendae rei publicae tractandam sibi troposuit Plutarchum hunc Theophrasti librum novisse minus docent sparsi per omnia Plutarchi scripta historica et philosopha loci qui e Theophrasti scriptis afferuntur jam fere semper Plutarchus quid Theophrasti sit indicat mero Theophrasti nomine apposito, omisso libelli, ex quo sua derivaverit, titulo quam quod novimus et Lampriae indice 53, scripsisse Plutarchumile pl8Eospcoeto irpo Touciscit pouc, quamquam huius libelli Plutarchei nullum superest vestigium. Dubium praeterea esse non potest, quin Plutarchus ipsos Theophrasti libros legerit saepissimeque eis usus sit. Nisi ipse Theophrasti libros in bibliotheca sua adservasset et occasione data inspexisset, neque poterat hoc iudicium ferre de Theo-i Plutarchus Aristotelis nec 'Aθηναίων πολιτείαν Wilamowitet, Arist.und Athen I 28 ff. nec Λακεδαιγιονιων πολιτειαν inspexit Ed Meyer, Forschungen I 262 II 6T . Non novit Plutarchus Aristotelis Politica LVol mann II 3, enhel, Studien gur Geschichte derrariech Lehre vom Staat, P. 32.

fragmentis docemur summam huius libelli fuisse ingentem exemplorum materiam depromptam illam ex uberrimis scholae Peripateticae tollectionibus reruditionisque thesauris scrinIIS. Merito et ilamowit (Gr. Litt. p. so et Gompertet Gr. Denker III p. fit hunc librum simillimum fuisse Oeconomicis Aristotelicis vel potius Peripateticis contenderunt Sed librum Theophrasteum non solum exemplis fuisse refertum, Sed etiam exhibuisse praecepta a constitutiones ,normative BestimmungenDiure collegit Gomperi l. l. e Ciceronis quibusdam locis de n. II ad Att. IX ) Commendatur praeterea atque sugiluetur haec opinio loco Theophrasteo, qui tractat notionem verbi RetipEc.' Monendum tamen est etiam Aristotelis Xτίσει καὶ πολιτείασa Phitarcho p. Ios C magnopere laudari, quamquam constat eum In IlIS con- tondis Aristotolis non esse usum politiis. Sed nihil impedit quominus Plutarchum Aristotelis politias putemus interdum lectitasse et in bibliotheca sua habuisse, sed ad vitas scribendas commodioribus usum esse fontibus

24쪽

Theophrasti l oxtrix arpoc ob καιpou relatus est. Puto eum in initio operis positum fuisse Verba autem haec sunt: Theophrastos sagie Nichis ehit dem Menschen soraehr ais omente und Zeitteile denu inra Telle gerfalli die Zeit die vergangene Lehrt nicht uruch, vo der unctige is es nichi offenbar, dasi si una usalit, die egenWartige haben ir nichi in ungerer Macht, den Reichtum, Rechtshandet, rankhelten stehien sieund storen sterior ungere Augen i). Sed utut de tota Theophraste operis indole iudicandum erit, iam quaeramus primum, quaenam Theophragii To,tTtRAHirpo Tob καtpoc certa fragmenta in Plutarchi operibus recurrant aut vestigia reliquerint. Ac primum quidem demonstrari potest non novisse aut neglexisse Plutarchum ea quae de Thesei stracismo Theophrastum memoriae tradidisse testis est Suidas sub pr Exupiet h. IBI

De Theophrasti libris Bapta piaetu p. IIII optime coniecit cum Theophrasti fragmento coniungenda esse ea quae leguntur in schol Aeschin III (ed Schullg, Lipsiae I 865, p. 2s6 6psio oetvivi

Aακεδαis1Evto letto,tetauoetveto, Tot 'EXληotu uic ripo GTάτα κα κηδε-i περι καιρoc scripsit Demetrius quoque Phalereus, Theophrasti discipulus. Diog. L. VAEI. f. Rutilius Lupus In Demetrii Phalerei: Nam quod beneficium tempore et cupienti datur gratum est utilitas enim ac voluntas accipiendi honorem dantis facit ampliorem at quod sero et non desideranti datur ingratum est amisso enim tempore utilitatis cadit accipiendi cupiditas.

let oretoiccatv. Atqui proxime ad scholi Aeschinei verba ea aecedunt quae Plutarchus diei demerodoti malignitate 2 p. 85s C

ultima verba ad Plutarehi libellum I sp Maospceteto riph duc Rettpou referenda esse optime mihi coniecisse videtur IIeylbut l. l. Usus ergo est Plutarchus eis quae apud Theophrastum legerat ad IIerodotum refellendum. maeo si recta sunt, TheophraSteae doctrinae vestigia deprehendes etiam in vitae Lycurgi capite do,

Novum operis Theophraste de quo agimus fragmentum nuper repertum est in Aegypto, Oxyryncho Papyri lol 2 vol. VII, Isto, p. 82 ff.). Legitur in incerti auctoris opusculo de compositione,

25쪽

Constat hueydidem (II 36 non dixisse quaenam Themistoclis benes a Corcyraeos adduxerint, ut eum optime de re publicamin g, n, ic et constituerent perfugiique m. Tim iuro donarent et ilamowifg, ermes XIV 52 mane lacunam quomodo Theophrastus expleverit Supi e imus Plane alia exstat memoria apud schol. huc. I iam de

Trum Themistodiem Cordyraeos, quod bello Persico non uterfuissent graviter a ceteris Graecis accusatos mis similia le

mistoclerio attuli. Immo de Corcyraeorum erga Themistoclem

Ilabemus igitur cerium eruditionis Theophrastea apud Plutarchum

vestigium. . . .

Praeterea bis operis Theophraste quod tractamus inscriptio(et Chet ob καtpouo recuri it apud Parthenium s et I Baedem narrationes, quas e Theophrasi libro sumptas nari a Parthenius exstant in Plutarchi libello ovα κῶν ἀρεταί . 25 -y deude his iam uberrime aetum est a Ferdinando 'm ter Zu denhistorischen Arbetie der viteste Peripatetiker, Rh. Mus. 2, liue n. - Κldine christe II p. d63 L Doctissimae huius viri commentationi unam mihi addere liceat coniecturam. Constat Iutarchi libellum de mulierum virtutibus easdem exhibere narrationes, quae legebantur in Peripateticorum, Aristotelis vel Theophrasti, operibus historicis, depromptae illae ex amplissimi collectionibus historicis Perlegens igitur congestas a Plutarcho historiunculas et quaerens, num quae alia Theophrasti do mxuivncohet ob καtpouc vestigia inter eas deprehendi possint Incidi in historiam de virginibus Milesiis p. 2. B-D Plutarchum ' hae historiola etiam in deperditis Is p oae libris usum esse testatur Gellius XV lo his verbis: Plutarchus in librorum, quos lepilubri et inscripsit, primo, eum ies morbis dissereret in animos hominum incidentibus, virginum dixit Milesii nominis fere quot

tum in ea civitate erant repente sine ulla evidenti causa voluntatem cepisse obeundae mortis a deinde plurimas vitam suspendio amisisse. id cum accideret in dies crebrius neque animas earum mori perseverantium medicina adhiberi quiret, decrevisse Milesios, ut virgines, quae corporibus suspensi demortuae forent, ut hae omnes nudas eum eodem laqueo, quo SSent pervinctae, efferrentur post id decretum virgines voluntariam mortem non petisse, pudore solo deterritas tam inhonesti funeris Summa historiae . Plutarcho traditae in eo posita est, quod decreto publico, quod suaserat ei vis pirudentissimus avium ou EZoveto cἀvoph ivpciet xpopos, sui, Plut p. 2 s C), virgines ne e ipsas interimerent deterritae sunt IIaec Tvώμη re vera S ROMTtRovrapo Rettoov, et quasi exemplo historia nostra illustrat ea quae Cicero diei de republica IIIS: id est caput civilis prudentiae, videre itinera flexusque rerum publicarum, ut eum Selati quo

26쪽

atque deflexerit additis his in fine verbis: aleret V e-

ultimis Plutarchi ipsius verbis recisis reliqua historia optime uuadrat ad Theophrasit Ilo et lxu, xph: ouc etspouc indolem Ius at praeterea egisse Theophrasium de Milesiorum mulieribu altari II 38 vocio criti obto Metoetet, Livetivo et, DucitRet ' latXEtv hooxotiis stodi iuvet lxsev viirat . UIM CBeoEpeto et c t tis Minotore ethv όμo etodeto letaeo exv, et Tetbaobeti uetemA. Mi illa, o citati: E Theophrasti igitur uoxtrixori ipsc ou, καipo sic hanc historiam ad Plutarchum perveniSse putaverim. I. iraugdamus ad eos Plutarchi locos tractandos qui mero Theophrasti nomine signati ad Theophrasti ox Letix Apoc ou vetto ooc referri posse videantur. In his numerandus est locus

eet, abui, tabaea,toa , βέλttorum Dieit Theophrastu optime rudentis meque Ierielem secunia quotannis rapartam 'i8Sa pus duxisse, ut bellum, quod averti non posse perSpexeIat quam paratissimus, id est in tempore iv et: pq,x suseiperet . an narrationem optime perspicuum est quadrare ad ea reS

'Peta ruptioni pollitea exemplum addito Theophra ii

nomine narratur in vita Niciae io, ubi de Niciae pace hae tra

sit 8ιόψ uoto: Iloc quoque Niciae noxiettuli riph et cit ove eo quem tractamus Theophrasti opere fluxisse putaverim.Η ius operis fragmentis ea quoque adnumeranda SI 8Sevidentur quae Theophrastum de Aristide dixisse tradidit luete Arigi 25 Didit autem Theophrastus Aristotelis magiStrandidium Ab xo,. 23. 2d secutust Aristidem iustissimum fuisse

I rorum noxit xe poc obc utpose, ad quos hae res Iam relata est a Dummier, Rh. Mus. 2, 188T, p. 83. Nescio an ad 'osdem Theophrasti libros referenda sint quae de coniuratione ante pugnam Plataeensem ab Atheniensibus facta

do Aris do magis utilitatem rei publieae p*m '' et g

exposuisse supra legimus. Accedit quod verbum etipo memoriami De re ipsa es Wilamowitet, Aristoteles . Athens p. 2 Ed. Meyer sesch de Alterium III si is A. i Wilamowit1 Aristoteles, Athens p. 18o .

esse conicit ilτουντων.

27쪽

Iotti xti xpo ore tui ob moxxob: καὶ μετατ tbηotvij. Eadem de Demosthenis et Alcibiadis eloquentia iudicia uberius leguntur et in vita Demosth. 8 et in vita Alcib. lo, hic nomine quoque addito Theophrasti Sed quominus sutemus de Alcibiade iudicium haustum esse ex Theophrasto, aliunde autem de Demosthenemum impedimur ea re, quod idem de horum duorum viroram eloquentia iudicium legitur in libro De profectibus in virtutes p. 3o CD poti καὶ 1arovetet eauxiorum *μβ*γgrum '

P aeterea haec exempla ob eam quoque cau8am coniungenda sunt quod eiusdem praeeepti demonstrandi causa afferuntur. ia 'non solum de Aloibiade, sed etiam de Demosthene Iu-didet fluxisse putaverim Theophrasti scripti8, eandemqueor ionem video secutum esse Augustum Mayer Theophrasti et is libri fragmenta p. 35 eum dicit non solum quae de Alcibiade, sed etiam quae de Demosthene dicuntur manifesto ex Theophrasto esse hausta Sed quod idem vir doctus contendithun locum M. Axeum praeclarissimo Theophrasti de Demosthene et Demade iudieio Plut Dem. lo de quo poSte agemu ita coniungendum esse .ut dicamus: Theophrastum Demadem

citate et celeriter ex tempore respondendi las vix*x hq

ci mo vino hac cum Demosthenes pro ingenii sui tarditate

et seq. de gemuit eoaetus , hae in re minime poSSum

odio adsitipulari. Nam in Theophrasti de Demostene ' De

insida iudiei quorum alterum dicit esse elou Tic Toxeuic, alteIum' et nullum vorbum alludit ad lacultatem ex tempore dicendi quam alter habuerit, ille non habuerit. Ego hos duos Theophrasti locos, em Io et p. 8od plan se

ingendos esse puto, et eum prior e Theop 33sset II et

derivatus esse et Aristone eo intercedente ad Plutarchur evenisse videatur ef insem, alterum minime leophiasu lup1 g. ne libri fragmentis inserendum esse contendo. Iam hie non Xus u. verba fiunt, sed quanti momenti in re publica gerenda uddudi ' ex Ampora dicendi faculias sit expona ur Ilauud minus aes rhetoricum quam ad politicum Theophrasti opus hun. locum referendum esse puto optimeque iam Rec vi De Theophrasti libris lapi laetet p. 12 hune locum e luisse

do,tetixori Aphc obc etspou derivandum esse contendit Quaeoni Te quoque eommendatur, quod etipou, qui summam feei operis Theophrastei cuiusque notionem Theophrastus in operis

'Uti et 'et uuieu Praheopiorum locus, ubi diseria

oggid phragii metio Verisimile esse demonstra imus hune loeum e Theophrasti Dioxietixotc ph tota etipou flux'SSe. Alia

gehichte de griectischen Lehre vom Staat p. 23 in eis quae dZ Udo Deethida seditione a Plutarcho traduntur. Eandem rem breviterue elymud V ii hun dubie usus ei dem tetigerat Aristoteles ipse Polit. VI, 3, aua 'Die Pe pateticorum thesauris historicis ab ipso discipulisque vis

28쪽

'o amplissima repetere argumenta, una re contenti erimus addita Verisimile est hanc historiam Delphicam relatam fuisse in Aristotelis Ag, fili xotiet et, quamquam nullum eius vestigium oc-eti in paucis fragmentis a Rose sub d8 eonge s. Sed Del-Torum dolonos fuisse incolas Magnesiae urbis ad Maeandrum sitae eonstat ex Aristotelis vel Theophrasti Trinis, uotu Athen IVnnixo ruosdigl) quid Aristoteles in Magnetum re publica diderit omperimus nonnisi ex exeerptismeraclideis Rosesit,

eo filiisque traditas, idem esse debet ac Delphicus 3α c. 'ides

igitur historiam Delphicam cum colonis Magnesiam migrasse et ut in Asλφῶν o,rietet sic in Magnetum quoque re publiea ab Aristotele relatam esse i).

Etiam quae sequitur 825 C historia de Syracusanorum sed tione propter amatoriam causam laeta iam abienuelio l. l. p. 23), quia edurrit apud Aristotelem Polit Vet, I ad Theophrasti loλι-

Persaepe apud Plutarchum invenitur Demadis eiusque dictorum mentio Plutarchum ipsa Demadis orationes legisse et ex eis flotes in usum suum collegisse reodem modo quo DemoSthen sorationes adhibuit, putandum non est. Constat enim Iam Ciceronis temporibus Brutus 36 Demadis scripta nulla exstitisse. Ηo testimonio non ita est utendum, ut inter Demadis et Ciceronis aetatem orationes eius intercidisse statuamus, sed omnino De- ades orationes suas non edidit, haud imitatus Demosthen sexemplum'). Sed multa lepide et facete a Demade dicta inoribus aequalium circumferebantur itaque ad posteros pervenerunt. Inter eos, qui Demadis eloquentiam maxime admirati

i reae addenda sunt eis quae de nomine *άμι; disputavit Bamo istitius,inermes XXX, 1825, P, 'b' . ., ' Wilamowitet, Gr Literatur', p. IS quintil. IIII, 13, XII ID, d.

I sunt numerandus est Theophrastus, cuius de Demosthene et Demade iudicium servavit Plut Demosth. io. Plutarchus non ex ioso Theophrasto hoc iudicium hausit, sed ex Aristone. Quisnam Aristo hic suerit, dimelle est diiudicatu, quia inter viros doetos ambigitur, quid Peripatetico in eo insula orto, quid Stoico a Chio tribuendum ait ij. Plutarchi codices exhibent Xlae, sed recte mihi videtur emendasse in ala August ver, Theophrasti l spi clam libri fragmenta, Lipsiae Isio I ' Idem i. Si Plutarchum rex Aristonis ei Peripatetici libello, qui inseriptus erat Flph: ob si pete, Theophrasti tu cium deprompsisse verisimiliter contendit. Recte quoque idem hoe Theophrasti dieium fragmentis libri spinatam inserere videtur Sed minime reliquis, quas protulit idem vir doetus p. 35' de lutarchi iraeceptis aerenda, rei sublicae coniectu is assentirpossum Iutat enim Aristonem etiam in Praeceptis Plutarchi auctorem fuisserum idque apparere ex cap. extrop. 8o B Demosth. io atque p. o. totiusque libri ratione' tam totius libri rationem. Sed quod attinet ad Aristonis dicium, quod Plutarchus affert p. 8olae, quo invidiam cum ignis fumo tulit, primum nescimus, utri Aristoni ho dictum tribuendum sit, utri Peripatetico, an Stoico, deinde hoc ipsum Ariston dictum saepius a Plutarcho citatur An senis p. 8 C et vol. II a 28 Bernard. Itaque minime inde nobis licet coniecturam facere de Plutarchi libelli sonte eius, in quo hoc Aristonis dictum a Plutarcho adhibetur Restat tertium Mayeri algumentum Sane recte vidit Polyeueti et Demosthenis de Phocionis breviloquentia anonhtheumata, quae affert Plutarchus s. OVE, Juxisse exmonis libro, quem sontem horum dictorum nominat Plutarchus Demosth. o. Sed his duobus Plutarchi locis comparatis per-guidies ea, quae Plutarchus p. 8ox profert, esse compendium T iomae dorum, quae uberius in vita Demosth. io traetaverat. Ηue accedit, quod eisdem rebus etiam in vita Phocionis 5 urses Vides igitur ea, quae Plutarchus p. 8ogi breviter tangit, non ex Aristone ipsos sed, ut ita dicam e Plutarcho ipso

deriva cesso et up a p. 15-IT). Ita doctrina Aristonea quae

8ox exstat, seiungenda est et ab eis quae antecedunt et a s isog.Pisolitor, Philosophie de Alteriums isos, p. 2 S. Gereue

29쪽

Urnpeentis Plutarchi auctorem suifige i).

sh Addamus ad Demadem Constat TheophraStum in eorum numero fuisse, quibus Demadis civί η valde plaeuit 'erisimile et haemuli Demadis dicta, quae nobis servata Sunt, aut Theoti agi d bori aut certe Peripateticorum scriptis, quos Scimus sui et i adqualibus rhetoricis atque politicis hominibus attentum det iugo animum Simillier Aristoteles multa Iphicratis ducis aetate aequalis ei oratoris dicta in arte rhetorica memoriae tra

m vili cohi,diu didia exstant apud Demetrium sept

dissi Ddaeditium hae exempla sine dubio Theophrasto debere recte statuit Aug. Mayera L p. 36 3 186 temnon dubitabimus Demadis dicta, quae in Praeceptis Plutat cheis oecurrunt, doctrinae Peripateticae Maximeque Theophrasto ad-get Maxima hoc valet in eo unico dicto vel orationis frag- muto quod a Plutareho nonnisi in Praeceptis adhibetur euiusque

Titi nulla fit mentio, eum cetera Demadis dieia, quae in Praei centis occurrunt, etiam in vitis commemorentur. Fl coat , usti, epis su sonbob: et sic metet Favori A ecetvo

i, Cum hae seripsissem, vidi Augustum Mayer uberius eandem opim-

in eo consentio cum Mayero, quod mihi quoque eripaterac

etlκώ xphc obcbetiposic usum esse statuamus ij. Addam quaestiunculam vel potius dubitationem movebo de tempore quo Demades haec verba apud populum fecerit. Ac primum quidem monendum est aliud quoque huius orationis fragmentum exstare apud Plutarchum in vita Cleomenis i et Aetis,coetic, et TptηpS

octo citrum ultima verba eorrupta sunt)'3 Dicit Plutarchus p. 8l Epopulum ium in anim habuisse Exnaμneiv pii periet tu, ilo dici g, si 'AXglάuhptio. Sine dubio hoc intellegendum est de defectione Lacedaemoniorum Agide regnante a Macedonum Im- serio saeta mane seditionem constat reactam vere anni di tumnoque eiusdem inni pugna apud Megalopo im eorum lSSafinitam isse' aeue quadrat quod Demades paulo an e d emfestum, qui hac appellabatur, apud populum locutus est Nam Xose e notanni tempore duodecimo mensis Anthesterioni8 Iecelebrabantur. Sed quonam munere publie tum Demades functus esti Plutarchi verba sunt Zeta Ec poetLeouc Elaea ut praetu AcxEx saec. Constat ex Aristotelis xo, 'Ab d duos tantummodo eo tempore sitisse maiores magistratus, qui administrandis praeerant publicis pecuniis: ricis tet: etu, oetpetri metixu, et trant Impin Vel ex ipso nomine concludendum est, quid uerit officium uiu et dati,pix b. Itemque ec verbis Demadis et sequentibus Plutarchi exu, cis Oeta poliet et 'tαvos concludere poSSumus Demadem illo tempore non fisco militari praesuisse, Sed munere

tuetum esse quod vocatur ex et dampixό, 3 Repugnat vero his

D Etiam uod sequitur Si A Phocionis notiτευμα οptime quadrat ad Thoophret librorum minis bob tog -ρog indolem. Idem exemplum axhibet Plutarchus p. si E F et hoc. d. : Notandum est o tribus dictis, quibus Plutarchus nitrum eap. 2i vitae Cleomeneae exornat, ut quanta vis it peennide 'pete' ': et monstret, tertium, quod Archidamo tribuit, idem reeurrit metit Crassi 2 Liri et ionis sit is Plutarchum ipsum tradere a TheophraStoctobL hsitori datae Ago Demosth. IIJ. aec tria dicta suspicor fluxisse eo otion quadam apophthegmatum, quae TheophraSti Ba est opus.

30쪽

conclusionibus, quas eludere non po33pm, et op

ouae si sequeris hominum doctorum de explenda lacuna ac

Uiuhuc Domadi nomino coniecturam docet Demadem

o A dum hi et da usokό, fuisse e nostro testimonio demon ravisse mihi videor. Itaque restat difficultas, quam ego quidem ipsidi' non possum Aut aliter de inseriptione restituenda arde tempore rerum a Plutarcho commemoratarum erit di-

dveotetveteto κατεχώvauoetv icta Astac. iis verbis minima videtvi fides tribuenda esse. Nam primum nonnisi unam novimus D

periculo ab Alexandro post Thebarum excidium a. 33o)m te

dedentibus, ubi de Demetrii Phalerei statuis agitur, eorum et

ex eodem fonte derivata esse. Immo error q*'d' a ' et

fonte ad Demadem translata esse videntur ea quae alibi de Verii Phalerei statuis in matulas conflatis tradita accepimus timiost 1. V ii ou 1υ,opi auoetv od istietetoc ueto 'λλ Tov

lata et , quia uterque eruditionis thesauris, qui emabantr

no ab uno homine quamvis doctissimo confecta Sunt, Sed quaS

dommuna totius geholae per multa dec ma collecta Idem aliquando iuris publici facta sunt Ita ab Aristotele ii si siamoisili, Aristotolos . Athen I OS Beloeli,

Ethio Nicom. p. li8 afferuntur sev νόμω καὶ τώ Rox etEtsev α ouvet floret tamquam ab ipso confectae, quamquam eonStat legum collectionem sub Theophrasti nomine postea esse editam . Item putabimus, eum Theophrastus collectionis eius, quam postea sub nomine uox et Rin xphc obcbdispos edidit, fundamenta taeeret, non plane afuisse Aristotelem ab amici et discipuli consilio, quippe qui ipse Rhet. A p. 36 a 35 nphc α To,tettκα 'υμ-

ioetoptetc. Immo habemus disertum testimonium quo demonstratu Aristotelem discipulum suum in conficiendis Iloxietixoth po et ou

Iam mirum isse non potest multa scholae Peripatetieae inveniri .pera, quae utrum Aristoteli an Theophrasto tribuenda

sub utriusque nomine 'Aptuetoetakη η Θεόφραotoo afferantur ab

spetoto κατεψguoθαι η πόλεω: Spurius quoque Ar stotelis Oeconomicorum liber primus a Philodem tamquam opus Theophrasti affertur Christ, Grieehische Literaturgeschichte p. 8 n. Quae tum ut sint, missis iam Theophrasti oxtetixoxi Apo o. io Hahesipiorum locos congeramum qui 'am- veterem Peripatetidorum sapiunt doctrinam. Eodem modo templia ita vir doetus IIdylbut Theophrasti laph ptae et doctrinamitarissime enucleavit, ut Theophrasti e83 contenderet ea re8,

Ioah eth hahitodum sic non ex Aristotele vel Theophras