De Plutarchi praeceptis gerendae reipublicae [microform]

31쪽

- us unas easdem esse demonstraret et apud Aristotelem et apud Iutaretium et Ciceronem). Ita nos quoque Theophrasto maxime intercedente innotuisse Plutarcho quaecunque occurrunt in Prae-eeotis veteris Peripateticae maximeque Aristotelicae doctrinae vestigia putabimus. Contenti igitur erimus, si quae res veterum Peripateticorum sint vel esse possint demonstraverimus Iam

s x. oti Eiusdem rei meminit Plinius at hist VIIII 6 primu Sautem hominum leonem manu tractare ausus et ostendere augue- saetum IIanno e larissimis Poenorum traditur damnatusque illo argumento, quoniam nihil non persuasurus vir tam artificis ingenii videbatur et male credi libertas ei, eui in tantum cessisset feritas Am Constat Aristotelem valde admiratum esse Carthaginiensium instituta et rem publicam '). Eum i Καρχηoovtu, no aetet Eiet etiam debannon eiusque exsilio regisse ut putemus suadet levis

IIannonis mentio quam legimus Polit V p. lgo a 2 a ea ori

uret Milotχhv ettiaeasou α ξ Καρχηδout 'avvisv Etiam apud Buxantinum Theodorum Metoehitam, qui saepe hausit ex Aristotelis libris, similia deguntur dejannone p. 68 Mulier m luge Aristoteles de politia Carthaginiensium Vrati flavi aes 82 , p. v n.

ii Ed Meyer Geschielite de Alterium III IS A. 'i Wilamowitg Siaat undiseselischali de Grie en isto p si.' Monendum amo est Annonis nomen per coniecturam sed rectissime, esse restitutum alugio et Excursus I De annone, luge p. 2IT . Idem Theodorus i. c. depingit Carthaginiensium mores et cum Atheniensium et Spartanorum moribus comparat. Sed haec deseripiet nihil habet ommune eum eis quae apud Phitarchum p. Issi leguntur. Sielait,

nis omnibus consideratis dubium esse non videtur quin e Peri

t menta Lipsiae Isio p. 3. d. legimus enim apud Quintl- uum II 8 62 Theophrastus se XXIII Selimidi quam in Met

h cum ab omni affectatione in 'hi' offi

uoth καὶ uvdetam aerio oμένη ό ό toc Ioetu, ixa oetoc' . Dicit autem ovintilianus . l. Theop rastum in hoc secutum esse auctoritatemni aeptoris sui Aristo lis Aristotelicae vero doctrinae vestigia duretiata apud Plutarchum in hoc capite animvertuntur

Exxileti So A legitur pud Aristotelem Rhet. III p. l l a b

ot gravis et sententiis debet ornatior edde q*3M 'yh' '

eum materiae magis convenire merito fere omnes consentiunt, eum Pieriimque videantur respondere futura praeteritis etc.

32쪽

Plutarchum et Ciceronem). Ita nos quoque Theophrasto maxime intercedente innotuisse Plutarcho quaecunque occurrunt in Prae-eentis veteris Peripateticae maximeque Aristotelicae doctrinae vestigia putabimus. Contenti igitur erimus, si quae res veterum Peripateticorum sint vel esse possint demonstraverimus Iam videamus singula: vs , Plutarchus Carthaginiensium depingens ibo et tae Du, Oxubpu,Thv, iatrix osv oic paeo uox scipi, o c Tηκόotc, IEvva et retetova oo8otc,baptiuidito si thpa c, et ovo etola visobatot, Apoc etiri e re riupi duri euveto καὶ κληpo hane addit e Carthagri enfilum historia narratiunculam breviter tangens tintiu et L A visvet Eouri

Ttioti Eiusdem rei meminit Plinius at hist VIIII 6 primus

au o hominum leonem manu tractare ausus et ostendere angue- saetum IIanno e larissimis Poenorum traditur damnatusque illo argumento, quoniam nihil non persuasurus vir tam artificis ingenii videbatur et male credi libertas ei, eui in tantum cessisset feratas Am Constat Aristotelem valde admiratum esse CarthaginienSium instituta et rem publicam '). Eum i Καρχηoovίω Totietat etiam debannone ii usque exsilio regisse ut putemus suadet brevisΗannonis mentio quam legimus Polit V p. lgo as Acta tota di stirac, et aret i et euvillaevo ET I,etc D etv l, Letourepvii, set apri Aακεδαbovi ORE I et Doetvtet, o GTpαTTArio et cxciet eth Metiolx I et Xaμη καὶ ε Καρχηδόν ' vvisv Etiam apud

Bygantinum Theodorum Metoehitam, qui saepe hausit ex Aristotelis libris, similia leguntur dejannone p. 68 Mulier m luge, Aristoteles de politia Carthaginiensium Vrati flavi aes 82d p. v n.

i Ed Meyor, Gosehielite dos Alterium III ISMA.' Wilamowit1 Siaat undis eselischali de Griechen isto, p. 2 .' Monendum tamen est Annonis nomen per coniecturam. Sed rectISsime, esse restitutum aluo et Excursus I De II annone, luge p. lis. 3 Idem Theodorus i. e. depingit Carthaginiensui mores et cum Atheniensium et Spartanorii moribus comparat. Sed haec descriptio nihil habet commune cum eis quae apud Plutarchum p. Issi leguntur. Siefert,

uis omnibus onsideratis dubium esse non videtur quin e Per -

p id uta memori manaverint quae inpud Tlutarchum se

polite homine adhibendo, Theophraste napi etam: libri vet-gium deprehendit August Mayer Theophrasti epi seis libris menta Lipsiae Isto, p. 3. d. Legimus enim apud Quintietum III 8 6 2 Theophrastus h. XXIII Selimidi quam maxime detum ab omni affectatione in deliberativo genere voluit esse sermonem. viis cum verbis contulit,vers. e. Plut p. 8b h strix tubos duos ut os pouxas ovetoc et et pae DCδη

voth χα; uvaos uc Tioos 1avri h λό'to Ioetui 1eorocy). Dicit 'em litanus . l. Theophrastum in hoc mutum esse vetor 'em praeceptoris sui Aristotelis Aristotelicae vero doctrinae estigia fauile etiam apud Plutarchum in hoc capite animadvertuntur

Exλάξ (8o A legitur apud Aristotelem Rhet. III p. Illi a di ique Leptitiae datur. me Demadis 8o A dietis a Theophras o

et gravis et sententiis debet ornatior 8Se quam Verbi dum i nulli materiae magis convenire merito sere omnes consentiunt, cum plerumque videantur respondere sutura praeteriti ete.

33쪽

Rhet. III p. Idi a I Si). Praeterea acerbum de Ephoro, Theopompo, Anaximene Plutarchi iudicium 8υ3 B cf. de Isocrate et Anaximene iudicium comp. Dem et Cic. 2 revocat in memoriam Aristotelis et Peripateticorum cum Isocrate Isocratisque discipulissimultates et inimicitias Gompertg, Griechische euker III Id, I 8, 23s, Wilamowitet, Aristoteles, Athen I Ss-623. Ne in sequenti quidem Praeceptorum capites desunt manifesta doctrinae Peripateticae vestigia Tractat in hoc capite

inserendum esse censet,ariman Mnemo8yne Isos, p. Ill Te-

trinam habes apud Ciceronem quem Romanis tradidisse Peripateticorum de ridiculo doctrinam demonstravit Ernestus Arndi, De ridiculi doctrina rhetorica diss Bonnensis,airehhaini Isod, p. 25 ff. de r. II 3o omnino probabiliora sunt, quae lacessiti dicimus, quam quae priores et apud Quintil. VI 3, IL, sunt enim longe Venustiora omnia in respondendo quam in provocando '). Magno exemplorum numero Plutarchus hoc caput exornavit, quorum maiorem partem ex vitis huc translatam esse iam demonstravimus. Sed restant quaedam, quae manife8to Peripateticam sapiunt doctrinam, imprimis Eucida ou o 'Aptoto et EXouc OvTidouc commemoratio (863 3. Praeterea exquisitae doctrinae indicium est Xenaeneti dictum p. o D). Democratis duo dicta asseruntur, quorum prius iterum legitur apud Stobaeum 22, d aημοκρατησἀναβα tum Et et' ἀκρόrtoaetv εκκληotet Plutarchus e Tripet eti

Tvatv lxEv ip aEIα , aeuat et lxxxpEv. Democratis et Polyeueti(863 E dieta ab Aristotele quoque in arte rhetorica asseruntur.

Idem dictum legitur Per 8, Demosth. I, p. 86 C. f. Plutarchi Pericles reo Sintenis, Lipsiae I 835, p. 6.3 Rectius graecum mθανωτερα Quintilianus venustiora aut eius fons vertisse videtur quam Cicero probabiliora). Praeterea eadem leguntur apud Plutarchum p. 63. E. ' Plutarchus habet μεγα φυσαν f. Menander Epitrepontes odi eo

τρισκακοδαιμον, μεγαλα φυσα καὶ λαλεic.

Aristotelis rapi TEXoto doctrina, quam in deperdito artis poeticae libro uberius tractaverat, ad nostram aetatem non pervenit(Arnd p. 3), sed habemus locum, ex quo quid de commate iudicaverit intellegitur Eth. Nic. I p. II 28 aeto et Tip κωμμα

Censuit igitur Aristoteles oκωμ μ nihil aliud esse ac othopημα vel oppi ideoque lege defendendum esse. Accuratius videtur egisse TheophraStus, cuius exulis laeteto definitionem ipse Plutarchus nobis servavit in amplissima nept κωμμαto disputatione QuaeSt conv. II l, d-I3, p. 63 C-63. F, quae artissimo vinculo coniuncta est cum eo quod tractamus Praeceptorum capite et imprimis 63 E et iam ab Arndii p. 23 f. rectissime ad Peripateticorum doctrinam relata est ij. Ibi leguntur p. 63 haec verba: vat-

eth Θεοφραoetov. Amplior huius definitionis Theophrastea forma legi videtur apud Macrobium, quem ,habui8se Plutarchi quaestiones convivales, quae epitomatoris manum perpessae ad nos pervenisse videntur, nostris multo integriores post Volumannum contendit Wissona, De Macrobii Saturnaliorum fontibus, diss Vratistaviae I 88o p. 3'. Macrob. VII 3, 2 nisi forte dicas loedoriam exprobrationem esse ac directam contumeliam, comma enim paenedixerim morsum figuratum, quia saepe fraude vel urbanitate tegitur ut aliud sonet, aliud intellegas. - Scripserat Theophrastus lapi exoto Diog. L. V 8 Athen. VIII p. 3d a. Ad hunc igitur deperditum Theophrasti librum referenda esse puto quaecunque de recto ac moderato σκωμμαeto usu apud Plutarchum leguntur. Exempli gratia Theophrasti esse videntur quae de Leonis By-gantii commatis tradidit Plutarchus. Sunt autem haec: 33

Ilαοτάδη utόv. Eandem historiam legis De cap. ex inim ut Sp. 88 , ubi memoria deceptus duplicem Plutarchus admisit

34쪽

artissime cohaerere itemque Theophrasto deberi apparet id Leonis Byganti dictum, quo suam ipsius staturae brevitatem lusisse eum tradit Plutarchus p. 8od AB, quem locum exscribere longum est ij. Praeterea puto Leonis dicta Plutarchum habuisse in animo, cum haec verba scriberet de profectibus in virtute I p. 82 B a vii

Praeterea cum Peripateticorum maximeque Theophrasti doctrina cohaerere apparet, quae de conviciis Plutarchus disseruit

Uberrime quoque de loedoriis egit Plutarchus in capitibus d et Slibelli De capienda ex inimicis utilitate , quem post Praecepta scriptum esse constat et p. 86 C). ic legitur p. 88 F supra tractatum Leonis Bygantii comma. ue trahenda sunt etiam quae p. 35 BJ-35 E Adrastus-Alcmeon 35 in re F leguntur. In omnibus his scriptorum Plutarcheorum partibus Peripateticam

Ηρακλateri Aακpetratori Ebrixa'). Videmus Plutarchum neglectis aliorum, quos in Periclis vita attulit, testimoniis in hac quoque Praeceptorum parte Theophrasti secutum esse auctoritatem. 8o D to b Κλεων κα Κλεoscov. os turbulentos demagogos eodem modo coniungit atque componit Aristoteles, Adriv. to X.

28, 3 Ηyperbolum addidit Cicero de republ. IV Iorim Augustin. de eiu dei III 33.

x Paulo aliter eadem historia traditur a Philostrato, vit sophist Iset a Suida sub Iεων. ' cf. Wilamowitet, Aristoteles, Athen II p. 2 8 id Meyer Ge- schichte de Alterium I S 56. ' Praeterea conferas quaeso hos Plutarchi et Aristotelis locos: Plui.

SI In I 3. Praeceptorum capite, quod agit de amicis hominis rem publicam gerentis, inesse doctrinam Theophrasteam iam a IIeylbutio demonstratum est, cuius verba sunt hae p. 3a Quid Theophrastus statuerit in quaestione, quem ad finem iniuriae possint admitti si amicorum causa fiant, Gellius tradidit II, 25. . . . Iam vero non dubito quin tu politicis quoque disputationibus a Theophrasto idem argumentum tractatum fuerit. De cuius disputationis natura te docebit Plut Praeo IZ. IIuc quadrat optime

quod Periclis dictum in eadem disputatione asellio I 3, 2 commemoratum in hoc quoque Praeceptorum capite legitur p. 368 A Bies Plut p. 286 , 53 D)- .

apparere videtur Peripatetica eruditio et Soli 288 D). Constat enim Aristotelem diligentissime Iphicratis orationibus animum attendisse i), saepissimeque eius dicta in arte rhetorica attulit. Itaque Plutarchea quoque historiuncula Peripateticae deberi videtur traditioni.

Plutarchus De se ipsum citra invidiam laudando I p. 5 2 E F

Wilamowitn, Aristoteles, Athen et TM. De Iphicratis orationibus, quae postea cum Lysiae operibus circumferebantur, egit Dion Balio de Lysia II BlaB, Att. Ber. I 3. . ' Praeterea Togvsq, Odrysorum regis, qui regnavit 383-3M Ed Meyer Varis A), apophthegmata leguntur apud Plutarchum p. Illi et vol. VIIp. II6, Bernard.

35쪽

- et2 in qua idem tractat argumentum, quod postea eisdem scholae Peripateticae thesauris historicis usus uberius tractavit Aristotelis discipulus Phaenias Eresius in opere, quod inscribitur Tupet iuvἀvcit paetat lcetts,mptet crisomperg, Griechi sche Denker III p. 38 3.

Iasonis dictum, quod a Plutarcho p. 135 F quoque affertur, legis apud Aristotelem Rhet VI 2 p. IXTV 25 Getate M svi 'Idomu i

Iasonis dictum servavit idem Aristoteles Polit III p. 12T a d.

Cum his conferenda sunt quae de Archyta tradidit Diog. Laert.

Aristotelis discipulus, de Archyta tradiderat D. L. VIII 82 hv de

ληφθῆveti Obscura quoque sunt qua, brevissimis verbis de Cyrenensium erga Battum benevolentia Plutarchus dicit. Uberiora certe de hac re legebantur in deperdito Plutarchi libro sis triu=η- να tu, (hLamprias I 88J Constat Cyrenensium florem atque opulentiam in silphii commercio posita fuisse, quod saepissime invasibus nummisque Cyrenensium depictum videmus Studntcgka,Κyrene p. I, Puchstein, Arch Zeit l886, 1853 mo commercium postea regis fuit, qui id a primis terrae incolis dono accepisse dicitur. Egerat de his rebus Aristoteles in v privetiis' noλtrat th. 528 Rose schol Aristoph. Plut s25 Eretoc up, viiv

tendam, primum adducor loco Plutarche Agis I hie a p

incti pόpcaveti Theophrasti librum I sp ut1oettia tet hunc locum rettulit IIeylbut p. III. Non solum quae Theophrasti signata sunt nomine huius loci verba sed etiam totum quem exscripsimus locum Theophrasti esse docet et conexus sententiarum et ea res, quod verba cum Theophrasteo dicendi genere optime concinere videntur: darii xpiβωμevo legitur apud Theophrastum lapi eooeβεια (Bernvs p. si 2I et apud Plutarchum de soli anim. p. 62 B, quem locum proxime accedere ad Theophrasti dicendi genus annotavit Gomperg, Gr. D. III p.ra52. 'Exatu, ἀ αθόc revocat Peripateticorum a Xeto Evepet cf. Pseudo-Plut p. 8T FUApioeto et E λη δὲ καὶ

tractamus Theophrasteam esse firmetur argumentum inesse videtur in Ciceronis loco, de amicitia XVII 6 I. io eadem sententia, quam totiens apud Plutarchum invenimus, latine versa si legitur: Nec

36쪽

vero neglegenda est fama nec medioci telum ad te gerendas existimare oportet benevolentiam (- euvoletu civium quam blanditiis et assentando colligere turpe est; virtus, quam sequitur caritas, minime repudianda estrum et Plut Praec. 2s pio ei per iners silvόμevocet totum eaput). Constat in Ciceronis Laelio inesse Theophrasteam doctrinam. Ea quoque quae attulimus Ciceronis verba Theophrasto deberi videntur, nam in eis qua proxime antecedunt Cicero tangit quaestionem, quem ad finem declinandum sit de via amici causa, quam a Theophrasto uberrime tractatam esse iam vidimus p. 513. In Is quoque Praeceptorum capite inesse videtur Theophrastea doctrina res quam modo annotavimus inter Ciceronis

Laelium et Plut p. 82b similitudinem. Praeterea 32LF leguntur

legitur non solum apud Diod XIII 6a, sed etiam apud Aristotelem 'Ab to 2T Grammaticorum eruditionem, quae pendet ab Aristotele, habes apud Rose se dos Plutarchum non ex ipso Aristotele hane historiam et dictum ignoti cuiusdam (καταλυθηναι δημorum in rio talpibeto δεκαοαvetocj, quod coniunctum fuisse in Plutarchi fonte eum Anyti historia locus e vita Coriolanea laudatus demonstrat, hausisse, sed hau seinermiscellantektUre, ude fur historische Anecdote Peripatetiker te Theophrasi das meiste eisleuern rectissime mihi coniecisse videtur Wilamowitet, Aristoteles uti Athe VI 28. 82 E Plutarchus narrat Agrigentinos a Phalaride liberatos ne quis eaeruleo vestimento uteretur edixisse; nam tyranni apparitores caeruleis vestimentis usi erant. Similia in Aristotelis Agrigentinorum re publica relata fuisse ea re verisimile fit et probatur, quod exraeraclideis excerptis Rose lI, 6 p. 38 3 eonfiat et de Phalaride et de vestimentis Agrigentinorum Aris

V Appendix critica et exegetica.8o C Rhetoricae artis in re publica gerenda auctoritatem

olo h porto Toto ueto καὶ oroc Bernardakis satis esse putatoto h pgno κα ό όroc. Ego tradita verba recte se habere contendo. Menander omnem persuadendi vim in moribus posuerat, Plutarchus eandem moribus ac dicendi facultati attribuit auctoritatem. Ad verba καὶ α δ pEno καὶ 'Ero ex praemisso Menandri versu subaudiendum est: tot oi tatbovete c. audem corrigendi brevitatem adhibuit Plutarchus in loco simillimo

xupepuriet ic et, Ilio Plutarchus notissima illa particula correctivas, v ovi flecta via impugnat versum Menandreum, hoc veroi cs versum Euripideum: περιβλεπεσθαι τίμιον κενον μεν ουν. Menander, Georgos 28 τί χαιρετω οἰ Molpisco sit ovu Plato Euthyd. p. 3o e ποῖον, ἔφη, χαρίεν, ω μακαριε; ουδενο μεν ον αξιον. f. Plut SIS F, ubi Verba γίγνεται μεν ουν δι ' αλληλων αμφοτερα ταυτα, quippe quae Theopompi regis dictum corrigant, ad antecedens caput Io trahenda sunt falsa capitum divisione initium faciunt capitis l. f. finem capitis is, quod recte his verbis concluditur: τοιουτου μεν ουν καιρον απευχεσθαι δει καὶ τα βελτίονα προσδοκαν. De falsa apud Plutarchum capitum divisione egit Wilamo-Witet, Commentariolum grammaticum III p. 2i tripossissi et Gott Gel Anet. I886 p. 523 D . A capite 26 seiungenda sunt, quae ibi de p.λοπλουτία

disseruntur. Novae rei initium indicat asyndeton χρυσον μεν εἰ ἔνια των Iερων εἰσιοντε κτλ. ubi perperam Bernardahi mavult χρυσον με γαρ.

37쪽

ratiuncula, quam iterum legimus p. 8θLB C es. 233 FJ, deinde

egerunt Wilamowitet, N. Jahrbb Iso8, XXII , et viper, evocabuli pLato vi atque usu per saecula I et V Mnemosyne 36 Iso8, p. dis-3. Plutarchus ipse p. 55 Ei e verbi porto c

virtutis mutabilitate quaestionem etiam a Theophrasto tractatam esse apparet e Plutarchi vita Periclis cap. 38. - Verba mox Epolaxo,ut luxi io o D respiciunt versum Sophocleum noλλ uvvαxiva Iprorum laxo, quem citat Plut p. 6T L et Alex T. et 328 C pretui di Axxiptάδα κα ΚλEieto*ώvetae aetate rinii liveth λό torum lxxtuoetveta άλλη παρετράπηou, 36s odb sic loetiv xpetetu, καὶ καetsubsivm aetata relati Vetto rigidii soth DXivoicλό foc Ceterum notandum est saepissime apud poetas et philosophos vulgares componi equorum et navium gubernatores et quam hie legimus orationis cum gubernaculo et habena comparationem irrepsisse etiam in Novum Testamentum, cf. Iacobus

p.axo tot v α με άλα αδλ . Iacobi epistolam III I-IVesso diatribam christianam et ex tractat aevi hellenistici philosopho fluxisse aliasque huius loci eum Plutarchi distribis similitudines exstare luculentissime demonstravit Getaken, Mnika . Ver- vandies, IIeidelber Isos, p. db-53.

8id o In verbis ob i. vo ag δε παρεχEt sutg sa et Trivnαrpto xpoc ob Arap όνα ἀναtettorum et, particulam et delendam esse censeo. mi locus unicum atque solum est in Praeceptis exemplum coniunctionis continuae particularum gracit, quam Plutarchum fugisse uberrime demonstravit Fuhr, h. Mus 33 l828, p. 58 -si, res iuberi, De Plutarchi amatorio, Iso3, p. 52. Tractavit Fuh l. l. etiam Plutarchi libellum de recta ratione audiendi et vidit p. do meumruerehero legendum esse aepit eruices pro a καὶ κ avio ri vόμsvov. quod neglexit in editione sua Bernardakis Effugit Fuhrium locus corruptus . M och et si

huius libelli perlegeris, frustra quaeres quid sibi velint pistac inter triuet, ἀλα ovatαv, Xuupiet positi. De his autem agitur: decet iuvenem, orationis continuae atque constitutum argumentum tractantis auditorem, ἀκροαobet otiums ou EToveto neque turbare nec declinare dicentem quaestionibus l=ωτημα τα a proposito alienis oetet et 'obc ἀκouovetet: 'Eru, ἐρωτα 'α προβάλλε ivxe euotio caveto ne ineptis atque supervacaneis quaestionibus

ridendi praebeat materiam. Deinde in initio cap. ii additur

Quia igitur de adulescentium interrogationibus hoc loco agitur, non dubito quin pro pluetis et legendum sit episetssi steJ. Interposito hoc participio verborum reollocatio efficitur usitatissima apud Plutarehum et 8 B pbob diαφυλάoeta καὶ ἀπτῶτα Fuhr 586 Bernard retinet vulgatam lectionem . Tam l cxcipato v

a quamquam Wilamowiigius obtendit hae exempla non esse plane similia et coniungi re vera duo binorum membrorum paria per Cparticulam.

38쪽

alterutrum scribendum censet aut risu vis quod praestat)aut is euvettinetoitiorum . Ego neutrum omittendum traditamque lectionem retinendam esse putaverim Nam uti, hic significat Romae , ut alibi in Persia sit Them. 26 ot civis uvetetotc

vocis p6vo et sensus mutili explendi causa ethc αλλον απανταχpovo legendum esSe opinatus eram, collato loco p. 8l A Συλλα ζέμελλε ouc , ou απαντα ἀrto oscettetv Sed postquam vir doctissimus Negehaupi me docuit pro altero povo in Barberino

aliisque codicibus legi torum, nullus dubito quin haec lectio textui reddenda sit, non oblitus eorum, quae Wyttenbachius ad p. 55 D p. 26 editionis Lipsiensis de vi ac usu verborum povo et pio cdoctissime exposuit hXpevo plerumque de longo tempore dicitur et aratu, distinguitur, cuius notionis luculentum est exemplum in Plutarcho p. 25 Coostorum, d caepovo EDα τ' ἀθαveto tetv Simile est dictum Simonidis apud Stobaeum S. XCVI p. 5I3 iis mute c putet idSic toeto et ovo. sin povo Ixcv neu, F, rorum, et ' xoλλά ij.

spondet alterum strum, non Eu, nec ulla sensus relinquitur difficultas. Falsa litterarum disiunctio inde orta est, quod perperam ac temere librarius quidam participium isse ob vetet eandem habere putavit vim grammaticam, quam habent participia antecedentia u*

aeci TETo,tTEDμEvu, αυξαvos,evov. Tractavit hunc locum Wilamowitn, Ηermes 33, 18s8, p. 528, qui vocem puehu glossematis loco intextum intrusum esse demonstravit. Idem cum Wyttenbachio vulgatam lectionem xαραθεωpso et mutavit intavcibam pietat et voculam cia ut iterationem prioris syllaba ἀνα- eiecit e textu su etvoμEvovcum Reiskio mutandum est in stetvo laesuriv, nisi forte maVi cum IIarimano Mnemosyne Iso p. d3d pro is, , si legere et illiet At vir doctissimus egehaupi certiorem me fecit pro vulgata παραθεωpsoat exhibere codicem Barberinum et alios tepidem pset ei. Quam lectionem veram ac genuinam SSe nemo negabit, poStquam rectissime in vulgata lectione xαpcibam paloat offendit Wyttenbachius. Nam rapi et recipi praepositiones saepe confunduntur a librariis. Exemplum Plutarcheum attulit Wytteubae ad 33 B sub voce netpetetophiso sic Iam igitur legemus uet ortos, piscit tepidemptio et At orationis Plutarcheae perfecta concinnitas sermonisque aequabilitas pro simplicinoriolim postulat nomen compositum, ut pondus membrorum aequetur. Itaque pro s1 XoItos1 si legendum est vet-Xortos, i, cf. Plut Demetr 52 out v v et petu vetaeo tet lxouc murtetpόvet uvisnod thpcoxaev). mi genuina lectio vet a librariis corrupta est in μα, vice versa p. 5T E traditae litterae vet cum Basileensi corrigendae sunt in uet. do A βαρυ μέ *α ἀκροατη καt poplixos Apoc tetv ETEIRToc

isi1Evoc ἀλλἀ oti καὶ βαpueta TV καταπλάστ', καὶ χηματtoliti θη- pthl1Evoc a tet laboret dou κα scdoc ἐχoveto ἀνδρόc Pro traditis verbis os pu κατα =aeris, x xivisse Lobeckius proposuit ispuocκατάοτημα ,tvisu, myttenbachius vulgatam explicare sonatus est atque optime quidem vir doctus quid sit xατα χημα multis veterum locis allatis exposuit demonstravitque cit daemet accipiendum egSe pro eooχημόvuic ordine, decore. Sed cum idem dicit neminem fugere quid sitisupercilium movere (hspuv lvetvj, fateor mihi nec e latinis nec e graecis scriptoribus has innotuisse locutiones. Persaepe dicunt veteres oμμαχα tvetu, oculo moVere, sed nomen supercilium (hypoc), sive de corporea faciei parte sive translato sensu accipis pro si severitate, Superbia, ira , requirit non vocem mediam, qualis est xivetv movere), Sed verbum,

39쪽

Quaerentibus nobis huic loco verbum simile eis, quae subra. posuimus, litterae traditae ipsae nobis Succurrunt: etet oχημ. αxtum nihil aliud est o καταοχημα it Loov. Opponitur hic spuocaeetTetetaeri laetetiola Ec Sequenti aeris,etettet lito do ), quo gloriam constantis ac solidi viri captat ineptus auscultator. Locutio lippuvκαταοχηματt et idem fere significat quod supercilium ponere rum apud poetam Priapeorum I, 2. De moderatione affectuum idem Verbum κατασχημαeti et adhibetur p. do2 C, so F, 58 E, Ioo A. De vestimento adhibetur in eodem Plutaretii libello et eodem fere quo postea p. dZ A sensu p. 3T D avtot risu a v ἀμ etua et Tett-

εἰ παλαtorpet reposuerunt e B etsi Winckelmann et Bernardakis pro vulgata lectione Et ταλαtorpetv. Quarum neutra lectio recte se habere potest. Nam primum quaerimus unde misy Deinde plurali ταλαtorpet offendimur, quia de ea agitur palaeStra, quam Baechon cotidie frequentare solebat. Tum Xηλtis la Evoc SSe non poterat nisi quo tempore non palaestram suam petebat, sed cum amicis e palaestra domum abibat. Igitur lenissima facta mutatione legendum est lx παλαtoetpet et omnia concinunt. Servaverunt genuinam lectionem paululum corruptam B et E perperam correxit vulgata Praepositiones et et ex Saepe confunduntur, Saepe librarii pro tradito a legerunt te. Praeclarum huius erroris

exemplum nuper demonstravit Sudhausili Mus 65 lsio p. 3l3: Legerat Diogenes Oenoandensis in exemplari suo doxographico AP ( 'Apxaotλαc , quod perperam putavit esse APlΣri rapto-

vitu.

Natus sum, arolus Mittet haus, die d. mensis Octobris anni IST in Silesiae oppido, quod estareugburg, patre Carolo matre Maria e gente Scholg, quibus adhuc superstitibus gaudeo.Fidei addictus sum evangelicae Maturitatis testimonio gymnasii Magdalenaei ratistaviensis instructus per annos l8s5-lso Vratisi aviae, Bonnae, Berolini studiis philologicis archaeologicis, historicis operam dedi Per annos Iso2-lso Lipsiae historicorum recentioris aevi scholas frequentavi. Vere anni Isod Berotinum migravi ibique per quattuor annos hos audivi viros doctissimoS:

Quibus omnibus et qui antea me ratistaviae, Bonnae, Lipsi aedocuerunt magnas ago gratias, maximas inutrie de Wilamomit mellendor . Examen rigorosum cum laude sustinui die o mensis Julii anni isti.