장음표시 사용
21쪽
d. Compar. Cui figurae iungendae socratem, eum annominationem haud ita frequenter adhiberet in quo Dionysium eum seeutum esse vidimus , tantopere studuisse constat, ut ea eius elocutionis propria dici possit. Itaque eum ad efficiendum id quod nobis proposuimus non parvi esse momenti videatur, si Dionysium quoque exaequandis membris sententiarum operam dedisse demonstrari possit, exempla huius figurae, quae quidem notabilia videantur, ex Dionysio in medium proferre mihi liceat, praesertim cum nemodum in hanc rem inquisiverit ex Isocrate exempla afferre supervacaneum esse puto, cum uiris hunc scriptorem evolventi hae figura escenties Occurrat. Παρισωσi et apud Isocratem et apud Dionysium haud raro augetur atque amplificatur ea figura quae vocatur uotoτελευτov, quae effieitur verbis in diversis enuntiationis membris pariter vel similiter desinentibus. Quibus praemissis ad rem ipsam aggrediamur.
22쪽
In hac figura adhibenda Isocratis proprium est compar non semper tam aperte et perspicue in conspectu ponere, sed saepe obscurat rapto ost ordine verborum ommutato vel aliis verbis interiectis i). Quod imitatum esse Dionysium ex his licet cognoscere exemplis:
23쪽
Quibus omnibus loeis Dionysium ollocatione verborum leviter immutata insignem παριο uoi verbis similiter eadentibus metam esseere potuisse quis non videt' Quamquam eis quos attuli locis non deerant exempla eius figurae, quam hiloioxελeueto Vocari supra diximus, tamen, cum incla rateae elocutionis quasi propria esse diei possit, aliquot alia ex Dionysi afferre exempla haud inutile esse putabam. II 3 oue δὴ et πολεμt et' ἀσκου vetας καὶ τὰ etsi tetrihulat sv
24쪽
Sed iam figuras quae vocantur Verborum missas laciam; nam satis mihi demonstrasse videor Dionysium eas ad exornandam orationem non sprevisse, sed in iis adhibendis in universum ad Isocratis dictionem sese applicasse.
Ut in iis figuris, quae tantum formam spectant, acile erat demonstrare Dionysium secutum esse Isocratem, quippe qui in iis adhibendis ceteris oratoribus haud dubie praestiterit, ita in iis figuris, quae sensum respiciunt, i. e. in tropis, Isocratis, qui iis rarius utitur l. Dionysium memorem fuisse certis demonstrare exemplis nonnullas habet difficultates. Nam cum in hoc genere Demostheni procul dubio primae sint deserendae partes, ab eo plurima delibasse Dionysium statim a primo contendi potest. Itaque ea tantum proferenda videntur exempla, quae apud Demosthenem vel omnino non leguntur vel obscuro quodam loco vel in orationibus spuriis quas Dionysium sprevisse probabile est ), apud Isocratem contra in celebri quadam oratione, ex qua Dionysium ea in usum suum vocasse verisimile sit. Sed iam singula videamus et agamus primo loe de illa figura, quae a Graecis vocatur 1aταφορά, a Latinis a Translatio. Quae quantum valeat ad amplificandam dictionem Cicero praedicat, cum verbis translatis quasi stellis quibusdam orationem illustrari dicit.' es Dionys de Demosth. cap. 20 'Iσοκράτης τολμος ἐστι περὶ τας
De Demosthenis orationibus spuriis s. Dionys de Demosth. cap. 57.
25쪽
Quam legimus translationem apud Dion VI 41 sic δὲ
sed de seditione quadam dictum),
Sed eum haec translatio etiam apud Demosthenem reperiatur, Demostheni an Isocrati an utrique eam debeat Dionysius proeerto die nequit. Ad hanc translationem prope accedit quod dicit Dionysius
26쪽
18 Quod ex socr. VIII 5 et iv α πυλtrata . . . αυτη lv ιλir o χρόvφ αλευσα κα λυθ'vα παρὰ μικρι ἐποιησεvfluxisse mihi videtur, cum haec translatio neque apud Demosthenem neque apud alium ullum oratorem Atticum inveniatur. Sane fatendum est hanc translationem, sicut alias, quas allaturus sum, etiam apud poetas antiquos in usu fuisse; )sed cum sciamus, quam accurate ac diligenter Dionysius oratores Atticos iterum atque iterum perlegerit, oratori cuidam quam poetae eam debere Dionysium mihi quidem verisimilius videtur. Rem publicam spectat haec quoque translatio a corporis humani similitudine sumpta Dion ΙΙΙ 1 ὁ δ' ἄλλος χλος o,ia. et ' πολεως tortu σχbv
quae quasi explanatur hoc loco 67 φυχῆ με ἀvδρις ἀυαλοro ἐχουσης et της βουλης,
Eadem reperitur apud Isocr. VIII ἔοet ris ψυχὴ πολεως
quae translatio ei tantopere placuit, ut eam XII 138 repeteret. Cum Dion MX 18 ουκετι θαυμάζεi ἐπέρχεetαί tot, iis τι
Vocem ρο ρος Demosthenes quidem non habet, non magis quam hanc translationem, quam legimus apud Dion VIAE πολει
πόλις γάρ, σπερ καυτος εἰσορας, αγαν ήδη σαλευε . . . Soph. Antig. V. 162 ' Ανδρες, α με δη πολεος ἀσφαλως θεοί, πολλωσάλω σείσαντες, ωρθωσαν πάλιν. Eadem translatio etiam apud Lycurgum 53 exstat tamen Isocrati eam debere Dionysium persuasum habeo, cum ex oratione eius VI, quae inscribitur Archidamus, permultum in usum suum converterit Dionysius.
27쪽
Denique exemplum similitudinis, quae figura non tantum distat a translatione, afferre mihi liceat: Dion VII 50 αλλ' ἀφ' ημω ἀρξάμεvoc scit. ὁ δημος απαv
quod mirum in modum congruit cum Isocr. XV l72 η αρ
Sed etiam Demosthenes eandem adhibuit similitudinem
Tamen puto quemvis re diligenter examinata concessurum eas verba Isocratis ad id, quod exstat apud Dionysium, propius accedere quam Demosthenis. rimum enim verbum finitum κατηγε7κεν, cuius apud Dionysium et Isocratem eadem exstat forma, apud Demosthenem omnino non legitur deinde subiecta apud Dionysium et Isocratem notiones simillimae sunt ὀ ο'unc et πολtς , Demosthenes de re in universum loquitur τοπρῆIμα . At verbum ἐνιπιπτεtv vel εἰσπιπτε v), quod exstat apud Dionysium, tantum apud Demosthenem reperitur itaque fortasse Dionysium duos locos ex Isocrate et ex Demosthene sumptoseontaminasse statuendum est i). Sed haec haetenus iam nobis agendum est de ali generet porum, quod ad exornandam elocutionem non minus aptum est quam translatio, b de sententiis. Quibus orationes Dionysii non minus quam Isocratis abundare quis est qui neget Investigemus igitur, quas sententias ex hoc illum sumpsisse verisimile sit.
Itaque voeem πολυς post χειμαρροος, quae apud Oeratein non exstat, eum obeto observ. erit. p. l46 delere dubito, eum Dionysium noutam anguste pressisse Isocratis vestigia oe loe manifestum sit. 2.
28쪽
Non deeere bonis imperare malos legimus apud Dionysium
quod iterum legitur XV 2. Quanto melior sit concordia quam discordia Appius Claudius docet, eum dicit apud Dion VI 53 43αθι 11ὲ otio votα,
quod isdem sere verbis exstat apud Isocr. XVII 44 καὶ
Summum malum esse invidiam apud utrumque scriptorem legimus: Dion X 18 κα ρθε voi, κακοδαtia ovo ς δ ob id τους
vare legimus et apud Dion V I9νιε Iio et o v lvat λε7ω la κωlato ο οπερ vh ἀυδρις υτε και πόλεως λης, ε μη διαφθαρηοετα ταt εὐπρα Ilαtς, ' Durius fortasse Dionysio τοῖς ἔχουσιν nullo obiecto apposito videbatur, itaque αυτον post τους ἔχοντας inseruit aut, quod probabilius videtur, κακοφωνίαν duabus litteris ci verbis ἔχοντας σωφρονεῖν se excipientibus effectam vitare voluit, quod antiqui rhetores praecipiebant os Dion περὶ θέσεως νοματων 4 Quintil. IX 4, 37)
29쪽
Patriam non eam credendam esse terram, in qua quisque natus sit, sed quamvis terram, in qua res bene succedant, Meet Dion VL45 ημι δ' ἀρκεσε πασα I', ἐv si v et ἐλεύθερου
Quanto sit usui colonias deducere, Minucius exponit apud
Nauch, Tragic Graec. m. 69 τῶ να καλως πρασσοντι πασα γῆ πατρίς. Cicero Tusc. V 37 Itaque ad Oinnem rationem Teucri vox accommodari potest: Patria est ubicumque est bene .
30쪽
Omnibus igitur colonias emolumento esse dicit, et iis qui emigraverint et iis qui domi remanserint, quod simili modo
Colonias maxime praesidii causa deduci ut apud Dionysium loco allato διὰ φυλακης χει χωρία), ita apud Isocratem in eadem oratione paulo infra legimus
Restat ut afferam sententiam, quae est de vi pactorum atque foederum et quae apud utrumque invenitur scriptorem:
Quem locum Dionysio ante oculos versatum esse cum X multis verborum consensionibus tum ex insigni illa figura, de qua supra egimus, elucere mihi videtur. Iam ad finem huius partis pervenimus; omnes puto perspexisse magnam partem earum translationum, quae, quamvis rarae, exstant apud Isocratem, etiam apud Dionysium inveniri, sententiarum vero, quibus abundat Isocrates, multas in usum suum convertisse Dionysium.