Quibus condicionibus Tacitus ellipsim verbi admiserit et qua ratione excoluerit [microform]

발행: 1900년

분량: 44페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

arma et urniorum fulgores II,35 continuus ohinc cohortium et amor; l,35 mirum inter haec sit sentium Claudii 3, 6 ingonsa o clamor; G 37 medio tam longi aevi spatio multa invicem damna.

Locum adverbii temporis enuntiatum secundarium vel ablativus absolutus tenet II, 29 ut vero Valens processit, gaudium miseratio favor: ΙΙ, 46 quas inter voces ut flexerat voltum aut induraverat Otho, clamor et gemitus; 4,63 ut coepere dimoveri obruta, concursus ad exanimos complectentium, osculantium; et saepe certamen i ,19: prosecto iuvene modicum otium. 4. tiam nulla particula sive temporis sive loci praecedente scriptor his nominutivis absolutis praesertim cum negatione coniunctis pro totis enuntiatis uti solet, ubi summas tantum res breviter

attingit aut vivido oscribit 17 multa proelia et aliquando non cruenta; G 46 sordes omnium ac torpor procerum; I, 40 neque populi aut plebis ulla

vox, sed attoniti voltus et conversae ad Omnia aures non tumultus, non quiεs 12,43 nec Occulti tantum queAtus 1,25 murmur incertum, atrox clamor et repente quies 11,27 discubitum inter con-Vi Vas Scula, compleXus; noctem denique actam licentia coniugali;

15,55 fomenta volneribus nulla iussu suo; I, sed deiuncto Augusto signum praetoriis cohortibus ut imperator dederat; Xcubiae, arma, cetera aulae 1,l4 multa patrum et in Augustum adulatio 14,7 igitur longum utriusque silentium. Saepenumero etiam maximeque in annalibus tales nominativi absoluto in verbo positi cum infinitivo historico alternant, quo et ipso nuda actionis notio omni definitione sublata eoque expressius significatur ). Ex acito has oxompla adscribere satis habeo: IV, 29 tum vero strepitus dissoni, casus incerti; neque feriendi neque doclinandi providentia. unde clamor acciderat, circumagere corpora, tendere artus nihil prodesse virtus, sors cuncta turbare et ignavorum saeps telis sortissimi cadere 1,2b illi quotiens oculos ad multitudinem rettulerant, vocibus truculentis strepere,

32쪽

rursum viso Caesar tropidare murmur incertum, atrox clamor et repente quies 4,SI miles contra doturbare telis, pellere umbonibus,nniralia pila, congesta lapidum naolos provolvere . . . incerti ictUS, volnera improvisa 15,3 iam gestus motusque obsceni et circumiecta toeta consonare cantu et luminibus claros oro 6, 17 ita primo Oncursatio et preces, deinde strΘpere praetoris tribunal uaque quae remedio quaesita, venditio et emptio, in contrarium mutari; ΙΙ, t circumsistere alii signa sua, quaerere alii iii certus undiqu0 clamor adcurrentium, Ocitantium.

Divorsi ab his locis, quibus sive verbum prasedicativum supplendum est sive nomen verbi vicem obtinet, sunt alii, quibus Τacitus exemplum Sallusti do b Iug. 101 tum spectaculum horribilo in campis patentibus sequi iugore, occidi capi imitatus nominativos absolutos infinitivis permixtos loco nominum subiecti ad praecedens nomen pras dicati adicit. CL A 37 tum vero patentibus locis grande et atro spectaculium sequi vulnerare aper . . . passim arma si corpor o laceri artus et cruenta humus: II, 70 foedum atque atro spectaculiam intra quadragesimum pugnae diem lacera corpora, trunci artus, putre virorum equorumque Orniae, infecta tabo humus III, 30 ac rursus nova laborum acies ardua urbis Oenia, Saxone turres, serrati portarum obices vibrans tela miles

Vorba diesndi ut agendi doniquo haud raro a Tacito omittuntur, quod advorbio vel ablativo modi aut accusativo obiecti aut alio orbo sive antecedenti sive subso lusenti sati indicantur aut ex contextu orationis nullo negotio supplentur. Qua omissione eriptorem ab elocutione Latina non recessisse, sed vestigia priorum et poetarum et Brum Scriptorum premere satis comportum est. Ut alios silentio praetermittam, pauca exempla o Vergilio et Livio viserum Ver Aen. ,3 7 eum uno . . . haec secum 70 eolus

33쪽

tum Venus. Liv. 42,4 1 ad ea rex 45,4 haec de Prusia nostri scriptores 30,44 haec Hannibal apud Carthaginiensus 2l,42 haec

apud Romano QODSul.

Similes sunt hi odi aditoi 3,8 haoc palam et vitato omni

secreto 3,46 non diu haec nec apud laotos. Memoriae eius qui haec legit vel audit obversatur verbum memorandi, quod paulo ante invonitur 15,62 haec in commune III, 19 hae in medio, pulchra dictu I, 31 non unus haec nec apud trepidas militum aures. III, 24 haec ut quosque accesserat, plura ad tertianos Qv 75

ad ea Corialis Civili sit Classico nihil se ros pondit); 4,η sed neque

haec in principem aut principis parentem se dicta sunt in 16 26 contra qui opperiendum domui consebant, de ipso hrasea eadem Ropetendum est . disserunt ex antecedentibus V 25 haec Volgus, proceres atrostiora. Et antecedit et subsequitur oratio obliqua 5,bi ergo Epicharis plura sc dicit et omnia seelera principis orditur; 6,2 8) haec adversus Togonium III, 3 atque omnia de Vitellio in deterius I, 6b simul hau et eum delectis seindit agmen. Pariter notio generalis agendi ex prasedicato antecedentis nuntiati ad accusativum pronominis dicta complectentem facillimo sup pletur, si additamentum ad illud praedicatum eum gravitate ad-

noctitur.

Cf. III, 3 abrupta undique spe Vitellianus miles transiturus in partes, idque non sine decore 14,6 testamentum Acerroniae requiri bonaque obsignari iubet, id tantum non per simulationem I, 36 non deerat Otho protendens manu adorare volgus, iacere oscula et omnia serviliter pro dominatione 4 12 igitur contumaciam eius insectari, Vetus Augustae odium, redentem Liviae conscientiam exagitare, ut superbam secunditate, subnixam popularibus studiis inhiare dominationi apud Caesarem arguerent atque haec callidis criminatoribus. Non opus os emendatione advigi alitque haec. 6,48 stuprorum eius ministri, Carvidius Sacerdos praetorius ut in insulam deportaretur, Pontius Fregellanus amittore ordinem senatorium, id quidem a laetantibus I, 52 redditi plerisque ordines, remissa ignominia, adlevatae notae, plura ambition B. quaedam iudicio se tacta sunt); IU, 50 sed Pisonis satellites vocabat militesquo et centuriones quosdam puniit, alio praemiis adseeit, neutrum ex merito sc secit). Simillimus est locus Α 9, tantum quodenuntiatum elliptice formatum antecedit, mox sequitur nihil ter

34쪽

libertos servosque i,ublica rei, non studiis privatis ne occommondatione aut precibus centurionem militesve scire, sed optimum quem-

quo fidissimum putare ). Adverbio autem cum affectu quodam oratorio ' in initio enuntias posito atquo praedicato membri stativi sequentis verbum agendi omissum hisco locis indicatur O 9 mollius quidem adhuc eae civitates, in quibus tantum virgines nubunt 1,43 melius et amantius illo, qui gladium offerebat; 4,38 molius Augustum, qui speraVerit. His cognatus est locus nec Agricola licenter sc egit in more iuvenum qui militiam in lasciviam vertunt nequo segniter ad voluptatem et commeatus titulum tribunatus it inscitiam rottulit. Eandem subtractionem verbi Tacitus in enuntiatis comparativis a formulis nec aliud quam quid aliud quam, neque aliud nisi, quid aliud nisi, nec amplius quam, non ultra quam incipientibus

adhibuit, qua in exico Tacite a Gerbero et Oroofio p 66 et boollo et inveniuntur. Vic versa verbum generalis actionis e praedicato enuntiati

primari eliciondum o in membrum subiunctum subintellegendumos his locis I, 89 tum legiones classusque et quod raro alia praetorianus urbanusque miles in aciem deducti; 6, 19 nec codicillis quidem, quod plerique pereuntium, Neronem aut igellinum aut quem alium potentium adulatus est C Sue Caes. 26 munus populo epulumque pronuntiavit in filiae memoriam, quod ante Eum nemo V, 22 utque e fallendum silentio, ita coepta caede, quo plus terroris adderent, cuncta clamoribus miscebant Concinne si scriptor duo membra enuntiati consormare voluisset, finiendum ei erat clamore agebant. Sed hac ipsa concinnitate Sublata pro exspectato verbo agebant aliud, cui angustior notio inest, posuit et illud in prior mombro oppositi lectori supplendum

reliquit. Optimo huc quadrant, quae Hauptius do stilo acite oacutissimo iudicat ἡ Τacitus ill ovici ais Oglich Gedanhen de Vorstollungen' Non verbum dicondi, quod Heraeus et lemmius p. 48, qui huic assentit Ir, Voluerunt, sed v. s. erat suppleniluni est I, 14 quamquam nihil adhuc de Vitellio cortuni CL simillimum locum uoto iiii Nero de qua incertum erat. ' Loci annali tim 1 43 st 4 3 in rationibus leguntur.

36쪽

Ad finem sustino, quamquam Omnes partes materiae amplae haudquaquam me absolvisse non ignoro. Complures formas huius breviloquentiae, velut detractionem orborum dicondi vel sentiandianto Orationem Obliquam usitatissimam ), suppressionem modi subiunctivi verbi esse in enuntiati secundaris, quae praeter duos locos , et Ι 85 nunquam exstat, nisi subiunctivus alius verbi in enuntiat coordinato subseqititur' 3, silentio praetorii, qui aucta agere nolebam. Unum restat, ut se qua hic illi do processuo recessu singulorum generum detractionis urbi attigi, paucis com-t,rehondam neque enim scripto rom inde ab gricola usque ad postremos annalium libros unum eundemque mansisse suo iuro

Woel smin contendit. Quare non est mirum, si ne in hac quidem dicendi proprietate Tacitus sibi constitit Ac primum quidem inter orationes narrationi histori ea insertas et narrationem ipsam haud exiguum discrimen os et eadem sere difforonti inter Dialogum, qui maximam partem orationibus continetur, et ceteros libros intercedit. In orationibus enim et in Dialogo aditum Ciceronis studiosum fuisse pro certo putandum est. Unde factum est, ut exempli gratia in orationibus Galba I, 5 tPisonis , 29 et iborii omissiones verbi substanti vi admodum rarae, positiones frequentissimae sint vixque alia quam in orationibus Ciceronis do prehendantur ). Dcindo minoros libri Agricola o Gormania a maioribus poribus in hoo genere maxime differunt. Initia quidem ac semina, ut ita dicam, nascentis naturae atque indolis eloquentiae historicae

Tuditi iam in illis satis multa apparent. Sic iam in Agricola scriptor exemplum Sallustianum' et poetarum 'h usum rasecutus

Do hac inprimis Georgius Cleliam in disqertatione laudata scripsit. CL ippordo ad 1 7 Storcii p. 15; et2el et Oolmin in Bursiani Jahresborichte 187. II p. 759. Do his L M. Sevstorti alnostrant Ciceronianam p. 17.' CL . . . '' CL et20lli una di8sertationis conclusionem omissionis requentis v. . quam apud acitum invenimus, Vergilii Poetae usu Proxima analosia est

37쪽

sormas V. s. quin etiam modum subiunctivum in enuntiatis secundariis interdum supplendum reliquit, aliquotiens Verbum agendi quoquo et oriendi omisit Saepius in descriptionibus praecipuequo in Germania, quam color poetico maXime insignivit, V. B. Ruppressit. Sed quam multis modis licentiam prius prudenter quodam modo sumptam in historiis et prioribus annalium libris excoluit, quam offuso adhibuitio inprimis valet in omissionem subiunctivi admittendam. At in postorioribus libris annalium scriptor ab hac licentia magis magisque recedit rariorquo fit in omissionibus verbi ). Quid causa est Nisi omnia fallunt, idem fuit studium variandi compositionem, quo ut aequalium fastidiosas aures teneret impulsus pro solitis atque usu detritis novas et exquisitas eloquentiae vias recludere nunquam desiit.

39쪽

Natus sum, asparus Stuhi, te inetbstadii in vico Franconias inferioris a. d. VII Cal. Jan. anno DCCCLVI Johanno Josopho, Elisabotha parontibus sit fidei catholicas addictus. Cum iterarum

elementa didicissem, gymnasium vicinum uennerstadtianum otpostea irceburgens adii. Autumno anni MDCCCLXXVI in

societatem cademiae ullo-Maximilianae receptus sum. Ibi docuerunt me laseli, Orasberger, olly, Lexer, Schang, Urlicha philologi, Unger, eget historici, Stumps philosophus. Tum Monachium me contuli, ubi Bursian, Christ, Halm philologi Carriore, rantiphilosophi, Giosobroch historicus me instituorunt. His omnibus

gratiam habeo maximam. Jnde ad sedem literarum Franconicam reversum institutione atque doctrina virorum illorum denuo monuetum esse grato animo confiteor. Cum deindo anno MDCCCLXXX prius examen publicum subissem, per sequentem annum ut Monachii studio comparativo linguarum me dedere possem, munere privato suscipiendo mihi contigit. Verno autem anno octogesimo tertio huius saeculi collegio gymnasii veteris astrorum Reginorum adiumento additus sum. Calendis Maiis anni duodenonagesimi gradum magistri studio tum consecutus et autumno ius anni Burghusum in oppidum ad varum fluvium situm traductus sum. Ibi plus novem annos pueris ordinum mediorum instituendis consumpsi . nitio anni

MDCCCXCVIII ad gymnasium Frisingens ut traducerer, gratia principis nostri impetravi et tum demum otium xoptatum nactus sum, per quod mihi licuit, ut doctoris philosophiae gradum adipiscerer, operam impendere. ostquam cura mea amplissimo philosophorum ordini probata est, examen rigorosum pridie Non. Mart. absolvi.

SEARCH

MENU NAVIGATION