장음표시 사용
1쪽
Nationat Encloismont forni is Humanitis
2쪽
3쪽
5쪽
7쪽
9쪽
Xenophonteorum operum libri manuscripti quum neque multi neque veterea neque omnino satia boni sint, quotquot exstant eo accuratius excutiendi et Perscrutandi videntur esse, quumque de fide et auctoritate eorum, quae e codicibus Parisinis enotata sunt a J. B. Gallio, dubitari coeptum esset a viris doctis, denuo eos libros, qui vel soli vel maxime sundamenta quasi operum praestantissimorum haberent conferri aliquantum intersuit Quam ad rem aliquid ego conserre institui a primum quidem de Historta graeca, quae Vel maxime novo quodam auxilio egere Videretur, nonnulla cum hominibus ad eas res investigandas curiosis communicare coepi. Post Gallium ad eam partem libri, quae inde a III, I, 5 usque ad III, 2, 20. pertinet, codice B et D inspexit Ludovicuamaeusserus eiusque studii fructum descripsit Hertieinius observationum auarum in Historiam graecam pari. II. P. 2 sqq. mos vero ipsos codices, inter Parisinos longe illos praestantissimos, ego ante hos duodeviginti annos Parisiis contuli, quumque Post longam studiorum meorum Xenophonteorum intercapedinem per huius scriptionis opportunitatem ad ea revocatus essem si quae olim e libris arisinia notassem, partem eorum hic describerem, Operae pretium tacturus mihi videbar Quod ne sacerem, non m impedivit Ludovicus Dindorsus, qui vir doctus unus optime de Xenophonte meruit Qui quum in praefatione editorum a se Oxonii Hellenicorum dixisset, codicis B. se accuratiorem collationem habuisse codiciam multo diligentiorem collationem exhibuisse, quaerere institui,
mea opera quantum a Galli potissimum et Dindorfit opibus differret atque in iis quidem, quae ab Haeussero descripta sunt, nonnihil discrepantiae infra significari videbis. Nonnulla ego aliter quam ille habeo descripta, velut e codicem. 3, 1, 6. λtσαρvtαv, 3, 2, 2. ci εσαυ,
6. αυβατας, I 0 78 Om. 13. τυοτραeti superscr. ηIt alia ille omnino Praetermisit, cuius quidem
rei exempla invenies 3, 1, 15 19. 23. 2, Quodsi indorsi novas ope ita comparatas vidissem, ut in iis recto Videremur acquiescere posse, hac mea opera inutile quiddam mihi viderer suscipere. Verum res secus ae habet. Codicem quidem B, qui utique e Parisinis optimus habendus est, indorsius diligenter collatum habuit et ducem praecipue secutus est. D primis Hellenicorum paragraphis ducentis triginta Septem notas quadraginta tantum quattuor infra descriptas videbis a Dindorfianis discrepantes. Sed qui pene eiusdem dignitatis est codex D iusto mihi plus iniuriae passus videtur esse. Quem quum totum contulissem, hice primis tribus libris discrepantiam descripsi, quam si cum indorfit subsidiis conferre I
10쪽
volueris, notas sere ducentas quadraginta quinque differre invenies. Unde ne post Dindorsium quidem hanc meam operam inutilem videri debere ac pene incredibilem esse Galli sententiam intelliges novam post Se collationem ad palaeographiae tantum studia pertinere posse dicentis. De ratione autem inter librosi et D intercedente si quaeris talem voluit esse Brettenbachius Diar Antiq. 185l. 61 sqq. nondum scilicet cognitis meis additamentis, ut in tribus, de quibus
hie agitur Historiae graecae libris primis inter scripturas 22 diceret B. 186, D. I 57. habere optimas Praeterea C. 97 E. 70, A. 44 G. 10 F. . Quod idem dixit D. cum B in his libris 140 habere scripturas laudabiles, 17 sine B lacile inde colligas etiam alia subsidia codici D.
suisse. Quum vero indorsus quaestionem de codicum indole ac stirpibus aut obiter attigisse Videretur aut neglexiSSe, eam negotii partem explendam nuper sibi sumsit Richardus Schneideroditi Bonna Quaestionibus Xenophonteis, non recte illo quidem dicens codicem D. Dindorso collatum esse, cuius is, ut supra diximus, multo so diligentiorem quam Gallium exhibuisse diceret collationem, coterum in . , adhibitis ubi dera non satis constaret B. D. V reiectis A. Ald. . . Ε, fundamentum criticae in hoc libro iactitandae ponendum ess colligens. Denique de codicem quid statuendum sit, tum demum apparebit, ubi de iis, quae in eo scripta sunt, certiores facti erimus. Qua in re huius libelli par prior Versatur.
Est vero is codex alter recentior, sed ex eodem, ut videtur fonte prosectus, formae maXimae,
quum ab editoribus descriptus tum a Spillero Annal. Lips. Suppl. 1840 p. 528 sq. Schneidero Plat Civ. I. p. XXXII, Hertieini Obss. II. p. 2 sq. Breitenbachio Ages. p. XII. Jam quod quae leviora Videbuntur esse non ubique neglexi aut praetermisi seci et quod alii faciunt, iacit etiam Dindorsius, et quod ex eo aliquid ad collationis meae fidem redundaturum esse commendationis putavi. Quae quum ita sint, qui diversa apud Gallium et indorfium invenerit, id quod quum alii senserunt tum Brettonbach. Diar Antiq. 185 l. l. sqq., Hausdorsser. b. 1855 44 Helland Quaest Xenoph. p. 2, dchsenschutet Philol. 859.
545 sq. me utotur disceptatore atque inde etiam eorum, quae inter se congruunt, notationem suam repetere excusationem intelliget, denique editionum notas aliquantum corrigendas videbit esse. Ceterum quae aliter, quam credi solet, in libris B. D. constituta Vidi, cum lectoribus, quorum interesse Videretur ea cognoscere, communicavi non quo his meis additamentis vel emendationibus ipsam Xenophonteam Historiam multo aliter consormatum iri putarem, sed ut ostenderem, quid Gallio, ceterum optime de Xenophonte merito viro,
tribuendum esset, ut ad certiora in his libris iacienda fundamenta aliquid conserrem, deniquo quod alii, et maxime quidem nunc Batavi quidam homines, ingenio praestitissent aut praestitisse ibi visi essent, aliquo modo ego scripturae codicum diligentissima descriptione praestare conarer Plura, quae apud Gallium desunt, a Din dorso omissa sunt quam falso notata. De Gallio quidem quod non pauci nunc e Schneideri annotatione iudicant, non rectolaciunt; Schneideri vero errores non magis volui corrigere quam quae apud indorfium diversa sunt notare. Ipsum Gallium supplere volui. Unde et quae sit caussa et ratio notarum mearum, apparebit et paucitati meorum in iis Verborum ignoscendum erit. Postremo concedo