PII X Pontificis Maximi Acta, Volume 3

51쪽

- 40 -

in re riplici gratum nomine, quod scilicet et tuum testaretur ingenium cum singulari erga Nos humanitate ac pietate e0niunctum, et illustria vindicaret merita expeditionum sacrarum, munus habuimus abs te, librum inscriptum et Hsirostrop 0ublies de notre Epopee coloniale . Multa tuo in opere nitent; in primis ardens divinae gloriae desiderium; tum praevalidus religionis amor; honestissimus denique patriae tuae cultus. At non omnium putamus eam esse laudem p0stremam, qu0d 0pp0rtuna prae ceteris tempestate liber prop0- natur in vulgus. Expedit Galliae, expedit non catholicis modo viris, sed iis praesertim, qui, avitae immemores fidei, inimica Ecclesiam voluntate intuentur, attente animum advertere ad sortissimos illos, quorum patienti incensoque studio n0men Christi profertur et patriae gloria diffunditur. Praeteriro et premere silentio illos, tam multa quaerentes religioso Djςjtjgso by. de

52쪽

et civili cultui benefacta, perinde est a comitate atque ab aequitate alienum ac e0s appetere contumeliis. Tui propterea memores sumus, cuius lab0re factum est ut in lumine atque in aestimatione, per istam potissimum aetatem, essicacitas collocaretur expediti0num sacrarum. V0tum autem nuncupamus intimum, velint omnes, tui adiumento 0peris, agnossere sacr0rum her0um virtutem, ecclesiae et patriae, quam quae maxime, beneficam, velintque, si ab ingrati animi crimino cupiant abesse, rev0rentia e0s et h0n0re, pro meritis, assicere. Ν0stram vero erga te ut benevolentiam testemur, auspicem caelestium donorum Apostolicam Benedictionem peramanter tibi impertimus. Datum Romae apud S. Petrum, die xum mensis Februarii, ann0 MDccccn, Pontificatus Nostri tertio.

53쪽

nter catholicos Hispaniae concertati0nes quasdam novi-mUS eSSd 0rtas, quae veteres partium discordias haud parum, p0stremis hisce mensibus, acuerunt. C0ncertationum

autem occasio studi0se quaesita est ex binis scriptionibus, quae in c0mmentario Razon y Re prodierunt de ossici0 catholicorum adeundi comitia ad eligendos qui publicam rem administrent deque ratione in competentium electionibus habenda. Equidem scriptiones hasce cognosci ambas v0luimus, nihilque in illis occurrit, quod non a plerisque nunc de remorum doctoribus tradatur, Ecclesia non damnante nec contradicente. Nulla igitur subest ratio cur animi adeo exar-d0scant: quam0brem optamus ac volumus ut 0rti dissensus diuque nimium nutriti penitus tollantur. - quod profecto eo usi magis desideramus, quod si alias unquam, nunc certe maxima 0pus est cath0licorum concordia. Djςjtjgsd by OOQ le

54쪽

Meminerint omnes, periclitante religione aut republica, nemini licere esse 0ti080. Iamuer0 qui rem Seu Sacram Seu civilem evertere nituntur eo maxime spectant ut, si detur, capessant rem pubblicam legibusque serendis designentur. Cath0lie0s idcirco periculum omni industria cavere oportet; atque ide0, partium studiis depositis, pro incolumitate religi0nis et patriae 0perari strenue; illud praecipue adnitend0 ut tum civitatum tum regni comitia illi adeant, qui attentis electionis uniuscuiusque adiunctis necn0n temp0rum l000-rumque circumstantiis, pr0ut in memorati commentarii scripti0nibus prise consulitur, religi0nis ac patriae utilitatibus in publica re gerenda pr0specturi melius videantur. Haec te, Venerabilis Frater, haec ceteros Hispaniae Epi-800p0s monere populum atque h0rtari cupimus atque eiusmodi inter catholicos c0ncertationes in p0sterum cohibere prudenter. Auspicem ver0 divin0rum munerum Ν0straeque benev0- lentiae testem, Apostolieam Benedictionem universis amantissime impertimuS. Datum Romae apud 8. Petrum die xx Februarii anno MD000cvI, Pontificatus Nostri tertio.

55쪽

vssi r vissimum apost0lici muneris ossicium impleturi, v0s

hodierno die ad Nos convocandos censuimus. - Multa prosect0 acerba aeque atque iniusta, per calamitosissimam

hanc tempestatem, Ecclesiae quotidie inseruntur ac Nobis, qui, quantumvis immeriti, illius regimen, Christi vice, tenemus. At memores tamen eiusdem Christi patientiae, certisque illius promissis tuti, adversa quaeque miti anim0 tolerare nitimur, ut sicut ille ambulavit et Nos ambulemus in spe gloriae filiorum Dei. - Sed enim, tam grave atque vehemens Ecclesiae ac Nobis impositum nuperrime est vulnus, ut illud nequeamus silentio premere, nec, si Velimus, nisi neglecto ossicio, liceret. Praecipitis plane, Venerabiles Fratres, de ea lego velle Nos loqui, iniuriae plena atqu0 in perniciem catholici n0minis excogitata, quae paull0 ante de seiuganda civitate ab Ecclesia in Galliis sancita est. Equidem in encyclicis litteris, quas paucis ante diebus ad Galliarum Epis00p0s, Clerum ac p0pulum dedimus, sustus iam ostendimus, quam ea invidiosa sit, ac Dei atque Ecclesiae infesta iuribus. Sed ne muneris apostolici quotamcumque praeteri-Djςjtjgso by. de

56쪽

Visse partem videamur, pr0p0situm est ea quae ediximus, in amplissim0 conspectu vestr0 strictim persequi, graViterque

confirmare.

Enimver0 qui eam n0n reprobare legem p0ssimus, quam

ipsa, quam praesert, inscriptio malitiae convincit ac damnati Agitur, Venerabiles Fratres, de civitatis ab Ecclesia invehendo discidio. Lex igitur ista quanta est in aeterni summique Dei 00ntemptu nititur, cum nullum deberi Illi a civitate

h0norem pietatis contendat. Atqui non singularium mod0 hominum d0minus ac d0minat0r, sed gentium etiam ac ciVitatum Deus est: quem pr0inde agnoscere, vereri, colere ipsas

nati0nes, quique illis praesunt, 0portet publice. - quae si quidem 0blivio ac discessio iniuriose adversus divini Numinis maiestatem ubique fieret; in Galliis vero ingrate magisl0ngeque pernici0sius. Nam si veteres Gallorum laudes pro veritate quis aestimet, eas partem longe maximam ex religi0ne profluxisse latebitur atque ex perpetua, quae inde Oriebatur, eum Sede hac Apostolica necessitudine. Accedit, civitatis cum Ecclesia c0niunctionem solemni in Galliis pactorum fide suisse firmatam. At vero, quod nulli civitatum sere usuvenit, tametsi dignitatis perexiguae, id factum est cum Apost0lida Sede, cuius tanta est in orbe auct0ritas et amplitudo. Etenim pactio illa, s0lemnis adeo ac legitima, null0 servato urbanitatis ossicio, nulla, quod tamen iure gentium cavetur atque in civilibus institutis est positum, nulla, inquimus, solvendae conventi0nis significatione, unius tantum partis arbitrio, violata fidei religione, rescissa est. Νunc autem si porro legis ipsius decreta spectamus, ecquis n0n videt eius r0gati0ne constituti0nem ipsam labe-

57쪽

saetari, qua Christus acquisitam sanguine Ecclesiam c0n- ωrmaviti Nimirum nulla in ea R0mani P0ntificis, nulla Epi-s00porum incidit menti0: e c0ntra administrati0 t0ta publicique cultus tuitio civium e0nsociali 0nibus desertur, quas unas in universo religi080 genere Respublica civilibus instructas iuribus agn0scit. Quod si inter ipsas c0ntrover8iam contigerit oriri, illa n0n Episc0p0rum iudici0, n0n N0Str0, sed ab un0 Mutus consilio cogn0scenda est ac dirimenda. Quid insuper, hac lege lata, de libertate Ecclesiae censendum sit, Venerabiles Fratres, in memoratis encyclicis litteris uberius exposuimus. Heic autem ut pressius dicamus: pr0hibentur, ex parte altera, Antistites sacrorum christianum p0pulum pr0 plena muneris p0testate regere; ex altera, christiano p0pulo profitendae libere, uti debet, religionis suae sanctissimum ius adimitur: actio vero Ecclesiae in h0minum c0nsociati0nem multiplici ex capite debilitatur aut omnino intercipitur. Quae profecto violati0 iurium ae libertatis diminutio p0stremam inde accessionem habet n0n levem qu0d, uno legis imperi0, frustra reclamante iustitia, frustra 0bsistente pact0rum fide, Ecelesia de patrimonii sui legitima p0ssessione deturbatur. Respublica vero omni solvitur ossici0 annuos suppeditandi religionis sumptus, quos pact0 00nvento, ad Sarciendam publicae direptionis iniuriam, suppeditand0s susceperat. His igitur vobiscum pro gravitate rei 00mmunicatis, πο- st0lici mem0res ossicii, quo sanetissima Ecclesiae iura tutari omni 0pe ac pr0pugnare tenemur, sententiam Nostram de lege hac, in amplissimo etiam coetu Vestro, s0lemniter pr0serimus. Eam videlicet, suprema auctoritate qua Christi vice

58쪽

sungimur, uti Deo optimo maximo iniuriosam, divinae c0nstitutioni Ecclesiae infestam, schismati faventem, Nostrae adlegitim0rum pastorum auctoritati adversam, bonorum Ecclesiae

direptricem, iuri gentium oppositam, Nobis et Apost0licae Sedi invidiosam, Episcopis, clero et catholicis Galliarum universis

insensissimam, damnamus et repr0bamus; simulque edicimus et declaramus, eamdem legem nunquam nulloque in eventu adversus perpetua Eeclesiae iura esse valituram.

Nunc vero ad catholicam Gallorum gentem patet c0r Nostrum: eum amicta amigimur, cum stente flemus. Nullus est0, qui, qu0d tam acerbe simus habiti, caritatem Nostram erga illos deserbuisse putet. Religiosorum familias, suis extorres aedibus et patrist, s0llicite cogitamus: adolescentium agmina, christianam institutionem desiderantia, paterna trepidati0ne pr0sequimur: Upiscopos statres Nostros et clerum omnem in tribulati0ne p0sit0s et gravi0ra metuentes, in oculis serimus: fideles ea lege oppress0s diligimus: universos denique paterno amantissim0que corde complectimur. Praeclara, per aetates omnes, Galliarum in Religionem sanctissimam merita nullorum audacia ac nequitia obliterabit unquam: spes autem est, mitescente tempore, praeclariora fore. - Interea filios dilectissimos vehementissime hortamurne, per asperitates et angustias rerum, fracto demissove sint

animo. Vigilent, stent in fide, viriliter agant, mai0rum sententiae mem0res: Christus amat Pruncos. Aderit illis sempor Apostolica haec Sedes, quae primigenam Ecclesiae filiam pr0- videntiam caritatemque suam desiderare nunquam permittet. Djςjtjgso by. de

59쪽

Signor cardinale, e fiamo grati, Sign0r Cardinale, dei sentimenti espressinella lettera che Ella ei ha diretia insteme e0i Vescoviraeu0lti a Milan0 per la preparagi0ne degli atti det Concilio

carismi.