Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

161쪽

Ηue enua natalis avis, prolemque muniaret Ludat εο ante tuos titiis novae Pedes.

Runa meam, Cora te, venem, Fineus est, Mu, qui ista a Ipsa Venis istoc, mim nugarem in agros, rhamae radiicia rustica discrimanor. ego citam domanam ac icerem, auam isti et illic Vers-m valido pingue bidente Malum Agricolaeque modo cum iactarer aratram , Dum subigunt riles area serenda boves Nec quererer, qu sol gracilas enureret artus,

Linteret ac teneras pussae rupta manus.

Pavitrae Admeti tauros Armosita Ap . .

Nec cithara, intonsae prosuerumve comae ἔNec potuit curas sanare inlubribus herbis. Quidquid erat medicae vicerat artis amor.

Tunc fiscella levi detexta est vimine iunci,

Raraque per nexus est via saeta sero. quoties , in vitulimi gestame pet agem, Dicitur ocurrem intibus istor O quoties arasae, mein clam vine sub alta, Rumpere mugitu Camisa docta -- sa duces trepidis petiere vi acula res maVenit M a templL nrita turba domm . e horrere acros dotat Latona capillos, quos admirata est ipsa noverca prius. quisuuis inornat mille et ut, crinetque solutost Adspiceret, Phoebi quaereret ille Comam.

Delos ubi nunc, Phoebe, tua est ubi Delphica'th-Nempe Amor in parva te iubet esse visa Felices olim, Veneri es fertur aperte Arvire aeremo non puduisse De .

162쪽

r3 ALBII TIBULLI Fabula nune illo est, sed cui sua cura uina ea

Fabula sit, mavult, quiun fine amore Deo At tibi, dum Ceres, Nemesin quae abducis ab urbe, Persolvat nulla semina terra fide. Et tu, Bacche tener, iucundae consitor uvae, Tu quoque devotos , Bacche, relinque lacus Haud impune licet Iesmosas tristibus agris Abdere non tanti sunt tua musta, Pax o valeant frugas: ne sint modo rure puelis, Glans alat , e prisco more bibantur aquae. Glans aluit veteres ti passim semper numini. Quid nocuit, sulam non habuine satos Tum quibus adspirabat amor, praebebat aperte Mitis in umbrosa gaudin valle Venus. Nullus erat custos, nulla excissura volantes Ianua isiis eii mos, precor, ille redi. Ducite : ad imperium domime sulcabimus agros. Non ego me vinclis, Verberibusque nego.

ELEGIA IV. Hla mihi servitium video, dominamque paratam IIam mihi libertas illa patem vale. servitium sed triste datur, teneonque catenis, Et nunquam misero vincla remittet Amor. Et, seu quid merui, seu quid veccavimus, urit. Uxor io remove, saeva puella, faces. ego, ne possim tales sentire dolores, Quam mallem in gelidis montibus esse lapis istare vel insanis cautes obnoxia ventis, Naufraga quam vasti tunderet unda maris lNunc, amata dies, wnoetis amarior umbra est: inis jam tristi tempora sella madent. Nec prosunt rimi, nec carminis noto Apollo. Illa cava precium furit usque manu.

163쪽

LIBER SECUNDUS IMIte procul, Musae, si nil prodestis amanti:

Non ego ros, ut sint bella canenda, colo. Nec refero Solisque vias di di qualis, ubi orbem Complevit, versis Luna recurrat equis. Ad dominam faciles aditus per carmona quaero.

Ite procul, usae, si nihil ista valent. At mini per caedem ει facinus sunt dona paranda, Ne iaceam ausam flebilis ante domum. Aut rapiam suspensa sacris inlaesa finis. Sed Venus ante alios est violanda mihi. Illa mesum lacinus suadet, dominamque rapacem Dat mihi sacrilegas sentiat illa manus. o pereat quicumque legit viridesque smaragdos, Et niveam Tyrio murice tingit ovem linc dat avaritiae stimulos hinc Coa puellis Vestis, a rubro lucida conina mari. Haec e re malas hinc cla em anua sensit, Et coepit custos liminis esse canis. Sed rectum si grande seras, custodia victa est, Nec prohibent claves, di canis ipse tacet. neu quicumque dedit formam coelestis avarae, an bonum multis abdidit ille malis lHinc fletus, rixaeque sonant hara denique caussa Fecit, ut infamis hic Deus esset Amor. At tibi, quae preci victos excludis amantes, Eripiant partas entua, igni opes. Quin tua tunc iuvenes spectene incendia laeti, Nec quisquam flammae sedulua addat aquam. Seu veniet tibi mors, neque sit qui lugeat ullus, Net qui det maesta munus in exsequias.

At bona, quae nec avara fisit, metum licet annos Vixerit, ardentem flebitur ante rogum. Atque aliquas senior, etem venerasus amores,

Annua cons mino serta disit tumulo; xt bene, discedens, dieet, placidaque quissem, Terraque securae sit super ossa levia.

- uidem moneo sed prosinu quid mini veta

164쪽

13 ALBII TIBULLI

Qua sua de eos prospicit area Ceres; Quaoue patent onus,, qua fluitantibus undis Solis anhelantes abluit amnis equos. Vera cano sic usque sacras innoxia lauros Vescat. aeterniti sit mihi virginitas. Haec cecinit vates, ae sibi, b be, vocavita Iactavit fissa sed caput με ---

Quidquid Amilthea, quidquid Μς essia dixit,

Her hila Phoebo gram quod admonuit Quotque Albuna sacras Tiberis per flumina sortes

Portarit, sicco pertuleritque unu et Nae fore dixerunt belli mala lana cometen, Multus ut in terras deplueretquc lapis ;Atque tubas, atque arma ferun crepitantia curru

Audita, ac lucos praeciouisse si ganu psum etiam solem desectum lumine vidit Iun re pallentes nubilus unus equos ;Et simulae a Deum lacrymas fudisse tepentes, Fataque vocales praemonuisse boves. Haec fuerint olunt sed, tu iam mitis, Apollo, Prodigia indomitis mergo sub aequoribus Et succensa facem crepitet bene laurea flammis. omine quo Mix ., sacer imus eati Laurus io bona signa deditu gaudete coloni: Distendet spieis horrea plena Ceμε. oblitus, musto serie pede rusticus uvas, Dolia dum, magni deficiantque lacus.

At madidus Baccho sua festa Palilia pastor Concineria stabulis tunc procul ala, lapa.

Ille levis stipuis sislanne potus Mer os Accmidet, flammas transilietque sacrassEt foetus matrona dabit, natusque parenti oscula comprensis auribus eripim; Nec taedebit avum parvo advigilare nepoti, B lbaque cum puero dicere Verba senem. Tunc operata Deo pubes discumbet in herba,

165쪽

Aues veste sua tendent umbracula sertis Vincta coronatas stabit lant calix. At sibi quisque dares, di festas exitiuet alia Cespitibus mensas cespitibusque torum. Ingeret hic potus iuvenis maledieta puella, Postmod6 quae votis irrita favsta velit. Nam serus ille suae plorabit sobrius id- , Et se iurabit mente sui se mala. Pace tua, pereant arcus, pereantque sagittae, Phoebe modo in terris erret inermis Amor. Ars bonari sedio uam sumsit sibi tela Cupido, Heu, heu, quam multis ars dedit illa mHumam mihi praecipia, laceo exu saucius annum, Et tave morbo, tam Juvat ipse dolor.

Vixque cano Nemesim, ne qua versus mihi nullus Verba potest, iustos aut reperire pedes. ex Amor, utinam tua tela lagittas, Si licet, exstinctas adspiciamque sacra lTu miserum torques, tu me mihi dira precari Cogis, di insana mente nefruda loqui. At tu nam Divom servat tutela podias Praemoneo, at parce, puella, acrorut Messalinum Hebrem, citi praunia belli Ante suos currus oppida victa seret. Ipse gerens laurus, lauro devinctus agresti, mitis Io, magna voce triumphe canet. Tam Messalla meus pia det spectacula turbae, Te plaudat curru praetereunte pater.

Annue sic tibi sint inlota, Phoebe, capilli τSic tua re riuo sit tibi casta soror.

166쪽

Amori Sit comes, di collo sortiter arma gerat. Et seu longa virum terrae vis, is vaga ducent

AEquora, cum telis ad larua ire volia. ure, puer , quaeso, rara qui serus sciatqui sAtq in iteram erronem sis tua inna voca. Quia ti militibus parem, eris hic qua Me mitis Ipse levem galea qua Gi porter aquam. Castra peto vaeatque Venus, valeamque euellae. Et mihi sita vires, wmihi iacta tuba est. Magna loquor sed magnifice mihi magna locuto Excutiunt auce fortia verba rea. Iuravi auoties rediturum ad limina nunquam Cum Dene iuravi, pes tamen se edis. At tu, quisquis is es, si te sti monte Caepido Imperitat, nostra sint tua castra domo. Ferrea non venerem, sed praedina secula laudant. Praeda tamen multis est operum massis. Praeda seras acies cinxit discordibus atmias: Hinc suror, hinc caedes, tars propiorque vetata Praeda meo iussit geminare pericula ponti . Bellica ciun dubiis rostra dedit atabus. Praeda e cupitamnis os obsidere campos, Ut multa linam eradum pascae . e. Cui lapis extemus curae est, urbisque tui Itus, Portatur validis mille columna iugissClaudit, indomisum moles mare, lentus ut intri Negligat hibernas piscis adesse minas.

At tibi laeta trahant Samiae convivia testae, Fictaque Cumana lubrica terra rota.

Heu, heu, divitibus video gaudere pueruis.

167쪽

3am emant praedae, si emis, at opes rin mea limaria Nemesis me, urbem Incedat donis ovibicienda meis. Illa gerat vestes te aes, quas se ruicin Texuit, an tas dasp imae vias. mi comites isses quos india torret, solis, admotis inficit ignis equis. Illi selectos certem praebere colores, Africa pianiceum, purpuretarique Tyllos. Erita loquor regnum ipis enm, Quaen sere covit Barbara gypsatos Ne catasta pedes.

spes fovet,i melios cras fore semper ait. spes alit agricolas spes silicia credit aratis Semina, quae magno faenore aeddat ager. Haec laqueo volucres, haec captat arundine pisces, Cum tenues hamos abdidit ania cibus Spes etiam valida solatur compede inmmi: Crura sonant serro sed canit inter opus.

Spes facilem Nemesim spondet mihi se negat illa.

Hei mihi, ne Vincas, dura puella, Deam. Praece , per immatura tuae praecor ossa sororis: Sic bene sub tenera parva quiescat humo.

Illa mihi sanctis est , illius doaa sepularo, Et madesecta meis serta feram lacrymis. Uius ad tumulum sumiam, supplexque sedebo.

Et mea cum muto rata querar cinere.

Non seret usque iram e propter flere clientiaruulius ut verbis sis mihi lenta, veto. Ne ita neglem mittant mala somnia mas . inestaque sopitae stet orare ante torum rinalis ab excelsa praeceps desus senestra

168쪽

Veiae ad insemo singuinolanta iacias. Desino, ne dominae luinas renoventur acerbi. Non ego sum tanti, Horet ut illa semel. Nec lacrymis oculos digna est foedare loquaces. Lena nocet nobis ε ipsa puella bona est. Lena vetat miseriam Phryne furtimque inbellas occulto portans, iique, reditque sinu. Saepe, ego cum domnae dulces a limine duro noIco voces, haec negat esse domi. Saepe, ubi nox promissam i est, languere puellam Nuntiat, aut aliquas extimuisse minas. Tunc morior curis tunc mens mihi perdita fingit, Quisve meam teneat, quot teneat e modis. Tunc tibi, lena, precor duas satis anxia vivas, Moverit4 votis pars quotacumque Deos.

A, T s Romani sinae venere C lendae. Exoriens nostris hanc fuit annus avis; Et vaga nunc certa discurrunt undique pompa Peram vias urbis munera, perque domos,

169쪽

dieite, Pierides, quonam donetur honore, seu mea, seu fallor, cara Neaera tamenqearmine formose, preci capiuntur a arae. Gaudeat, ut digna est, versibus illa meis. Lutea sed niveum involvat membrana libellum, pumex, canas tondeat ante comas Sumnaque praetexat tenuis fastigia chartae, Indicet ut nomen liter facta tuum ;Atque inter geminas pingantur e mua frontes. Sic etenim comtum mittere oportet opus. per vos auctores hujus mihi carminis oro,

Castaliamque umbram, Pieriosque lacus; Ite domum, cultumque iIli donate libellum, sicut erit nullus defluat inde color. Ita mihi refert, si nostri mutua cura est. An minor, an toto pectore deciderim. sed primitin metitam longa donate salute, Atque haec submisso dicite verba sonor e tibi vir quondam, nunc frater, casta Neaera, Mittit, di , accipias munera parva rogat. Teque suis iurat caram magis esse medullasa

sive sibi eoalux, sive futura soror. sta potid coniux hujus spem nominis illa Ausetet exstincto pallida Ditis aqua.

V primus caram iuveni, earumque puellast Eripuit iuvenem, serreus ille suit. Durus, illa filii, qui tantum serre dolorem Vivere empta coniuge qui potuit. Non ego sicinus in hoc non haec patientia nostro Ingenio. Frangit fortia corda dolor.

Nec mihi veta loqui pudor est, vitaeque sit Tin mala perp--dia nata tatae.

170쪽

Ergo exim tenuem sueto mu tam in aere am,

Candidaque in saper nisi is illa teget,

Ante mem veniat longos eum in camos, Et fleat ante metam moesta Nema mogum. sed veniat catis malin coraritata -- :-ereat hae genero, maereat ita viro. Praesuaevitia mea manes, animamque Precatae.

Persias iampsas ania vlatare mamme ars me in mei semerabit corporis, MI in nigra candida veste 'rant Et primitin annos spargant collata -- Mox etiam niveo fiuvere lacte vivite Pin haec carbaseis humorem tollere velis, Atque in marmorea ponere sicca mo. Illuc, quas mittit pingi manchaia Tu, Eoique Arabes, divesa Assyria, Et notu i memores lacryme fundant et eodem. Sic ego componi versus in ossa velam a tristem mortis dem anet litem ---, Atque haec in celebri carmina fronte Metris Lygdamus hic situs est dolor hinc,et cura Flaminis Coniugis ereptae, caussa periresiis.

O Uin produx elum votis in me, Neaera

Blandaque cum multa thura dedisse prece mn, ut marmorei prodirem hminem , Insignis clara conspicuusque domo ;Aut ut multa mei renovarent lugera tauri, Et magnas mecis terra senu daretrsed reum ut Iemve sociarem gaudia vitae, Inque tuo caderet nostra senecta sinu; Tunc, cum permenso defunctus tempore lucis, Nudus Lethaea cogeret ne rate.