Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

발행: 1754년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

141쪽

Ne capiti silm a noceantque nives.

Qitiemin sinuosos cepit Glastis cetiam tibi barba niter, non cibi culta coma est. Nudusa hiberave producia seu chriame, Nudus istius ea ratam Canis. sic ego: mn Bacchi misondet rustica protis . Atinatas curva sic mihi tace Deus.

Tu, puero Quod nisu euo tentare linaebit, Cedas Oosequio prurinis incit amor.

Sed te ne capiant. --.4 soria negabit, Taedia paulatis sub iuga colla dabit. Longa dies homini Meuit parere leones; Longa dis auolla saxa peredit aqua. Annus in aptissmissura coribus uvas , Annus agat ceris harada Qua vice. Nec iurare time. Veneris periuria venti Irrita per tereas, ita seeta summa serunt. Gratia magna Iovi vetuit pater ipse Valare, tuis cupa Leuidquid ineptus amor. rarque suas ampunt frut Dictynna sagittas firmes, orines per ue Minerva iam. At si tardus eris, errabis. Transiet aetas Quis enis non signis stat , remeatque dies. Quam cito uisureos deperdit tenta coliues lQuata cito Miscidis populiis alta coma quam iacet, infirmae venere ab ista senectae, Qui prior Ela est earem Maia equus lVidi iam iuvenem, premeret quum serior aetas a mentem mutos petaeteriisse dies.

142쪽

Crudeles Divid semetis novus exuis annos: Formae non ullam is dedere moram. Solis aeterna est Phoebo, accitoque iuventarNam decet intonsus crinis utrumaue Deum. Ne comes ire neges, NamVis Ita longa par πι Et canis arenti torreat arva siti. Quamvis praetexens picta ferrugine elum, Venturam admittat imbrifer arcus aquam vel si caeruleas puppi volet ire per undas, Ipse levem rem per stet 'elle ratem. Naec te poeniteat duros subiisse labores, Aut operi insuetas atteruisse manus. Nee velit insidiis altas si claudere valles, Dum placeas, humeri retia ferre negenta si volet arma, levi tentabis ludere dextrarsaepe dabis nudum, vincat ut ille, latus. Tunc tibi mitis erit , rapias tum cara licebit

osculae pugnabit, sed tamen apta dabit. Rapta dabit primo post Mere ipse volenti; Post etiam collo se implicuisse volet.

Heu mal nunc artes miseras haec secula tractanti Iam tener adsuevit munera Velle puer.

Iam tu, qui Venerem docuisti vendere primus, Quisquis es, infelix urgeat ossa lapis. Pieridas, pueri, doctos, inintea Rrtas,

Aurea nec superent munera Pieridas.

Carmine purpurea est Nisi coma carmina ni sint, Ex humero Pelopis non nituisset ebur. Quem referent usae, vivet, dum robora tellus, Dum coelum stellas, dum vehet amnis aquas. At qui non audit Musas, qui vendit amorem, Idatae currus ille sequatur Opissm ter centenas erroribus expleat urbes Et secet ad Phrygios vilia membra modos.

Blanditiis vult esse iaciam Venus ipsa querelis supplicibus, miseris fletibus illa favet.

Hata mihi, quae canerem tuo meus edidit me; sed

143쪽

sed Titium coniux haec meminisse vetat. O fiage te tenerae puerorum credere turbate Nam caussam iusti semper amoris habent. Hic placet, angustis qubd equum compescit habenis: Hic placidam niveo pectore pellit aquam. Hic, quia fortis adest audacia, cepita at illi virgineus teneras stat pudor ante genas. Pareat ille suae vos me celebrate magistrum, Quos male habet muli callidus arte puer. Gloria cuique sua est me, qui spementur amantes, γnsultent , cinctis ianua nostra patet. Tempus erit, cum m. Veneris praecepta serentem Deducat iuvenum sedula turba senem. Heu, heu, quam lento arathus me torquet amorer Deficiunt aries, deficiuntque doli. Parce, puer, quaeso, ne turbis fabula fiam, Quum mea ridebunt vana magisteria.

At mihi nunc longe gloria sortis abest. Namque agor, ut per phina citus sola verbere turben, Quem celer adsueta versat ab arte puer. Ure ferum, torque libeat ne dicera quidquam Magnificum posthaca horrida verba doma. Parce tamen per te furtivi foedera lecti, Per Venerem quaeso, compositumque caput. Ille ego, quis tristi morbo defessa iaceres, Te dicor votis eripuisse meis ;Ipseque te circvin lustravi sulfure puro, Carmine qui, magico procubuisset musis Ipse proe mi, ne possent cito nocere Son a te sancta deveneranda mola.

Ipsa ego velatus sto, tunicisque solutis ,

144쪽

Vora novem Triviae rude filante dedLOmnia persolvi fruitur nune alter amore, Et precibus sella utitur ille meis. At mihi selicem vitam, si silva fulget, Fingebam demens , sta renuente Deo. Rura colam, seu umoue adetit mea bella euctra,

Area dum mesies sole calente teret.

Aut mihi servabit plenis in lintribus uvas, Pressaque veloci candida musta pede. Consuescet numerare pe- c insue et amantis Garrulis in dominae ludera vema sis Bla Deo sciet agricola pio vitibus uvam, Pro segete spicas, eo grege serte dapem. Ua regat cunctoa , illi sint omnia urar,

Et iuvet in tota me nihil esse domo. Huc veniet Messala meus, ut dulcia poma Delia selema detrahet arboribus;

Et taurum venerata Iriin1 hunc sedula curet; Huic paret, atque epulas ipsa ministra gerat. Haec mihi fingebam, quae nunc Eurusque Notusque Iactat odoratos Mea per Armenios. Num Veneri magme violoi numina Verbo,

Et mea nunc renas impla lingua luita Num fetor insemis sedes adusse Deorim,

Non ego, si meres, dubitet promisere templis, Et e re suetatis oscula liminibus . Non ego tellurem genibus perrepete supplex,

Et miseram sancto tandere poste caput. At tu, odi laetus tides mala nostia, ainom int non unu neviet us e De a. Vidi ego, quod iuvenum miseelix turiet anu rex, Post Venetis vincti subdere eolla senem; Et sibi blanditias tremula eo onere voce,

Et manibus canas ingere velle comas. stare nec interiores puduit, caraeve puellae

cillam medio detinuisa bro.

145쪽

Hune puer, Hanc iuvenis ruina circumstetit arcta Despuit is nolles ac sita qui e sinus. At milia parce, eum semper cibi dedita vit Hens area, qaut messis ut acinia eam e

SAE ego tentavi curas deperire vinor

At dolor in lacrymas Verterat omne merum.

Saepe aliam tenuit sed 3-φεια gaudia adirem, Admonuit dominae, deseruatque Venus. Tunc me dissedeas devomun femina dixit Et pudet heu, narrat scire ne da mea. Non facis hoc verbis facie teneriuriae lacertis Devovet, et flavis nostra piaella comis. Talis ad AEmonium Nereis Pelea votatam Vecta est frenato eremia pisce Thetis. Haec nocuere mihi, quM adest huic vises minor, Venit in ortium callida lena m m. Sanguinem edat illa dapes, atque e crimio Tristia cum multo pocula sine bibat. Hanc volitent anum rimam sua fixa - tes Semper, We tectis vix violarita canat.

Ipsa tame stimulante utens, herbasque sepularis Quaerat, a saevis in relicta iam

Curtat, inguinibus uvis, lainquae Per rem Post ualet triviis Maerariatha anum. Eveniet dat signa vis, uia numina mimi Saevit de iniusta in relicta ea . At tu quam primam nigre praete a rapacis

Desere : nam donis vincitarismus amor.

Pauper erit praesto tibi, praeis mim adibit Primus,m in temero Mus erit latere. Pauper in amicto fidus comes agmine turbae, subjicietque mamis, incietque viam.

146쪽

Pauper ad occulios furtim deducet amicor, Vinclaque de niveo detrahet ipse pede.

Heu canimus frustra, nec verbis vicia patescit Ianua sed plana est percutienda manu. At tu, qui potior nunc es, mea furta caveto: Versatur celeri sors levis orbe rotae.

ELEGI VII. S re ut inducas, blandos offers mihi vultus ;Post tamen es misero tristis Wasper, Amor. Quid tibi, cive puer, mecum est an gloria mam Insidias homini composuisse Deum tram mihi tenduntur canes iam Delia furtim Nescio quem tacita callida nocte fovet. Illa quidem tam multa negat sed credere durum est,

sic etiam de me pernegat usque Viro.

Ipse miser docui, quo posset ludere pacto

Custodes heu, heu, nunc premor arte mea Fingere nune didicit caussas, cur sola cubaret: rdine nunc tacito vertere possessores.

Tunc succos herbasque dedi, queis livor abiret, Quem facit impressis mutua dente Venus. At tu fallacis coniux incaute puellae, Me quoque servato, peccet ut illa nihil.

Neu iuvenes celebret mulio sermone, caVeios Neve cubet laxo pectus aperta sinu ;Neu te decipiat nutu, digitoque liquorem Ne trahat, mensae durat in orbe notas. Exibit quam saepe, time seu visere dicet sacra Bonae maribus non adeunda Deae.

At mihi si credas, illam sequar unus ad aras. Tunc mihi non oculis sit timuisse meis. Saepe, Velut gemmas eius, numque probarem, Per caussam memini me telisisse maniun.

147쪽

saepe mero somnum peperi tibi: at ipse bibebam Sobria supposita pocula victor aqua. Non o te usi prudens ignosce fatenti. . Iurat Amor. Contra quis serat arma Deos Ille ego sum, nec me iam dicere Vera pudebit, inbat tota cui tua nocte canis. Non frustra quidam iam nunc in limine perstat Sedulus, ac rebro prospicit, ac refugit Et simulat transire domum, mox deinde recurrit Solus , ante ipsas excreat usque fores. Nescio quid furtivus amor parat utere, quaeso, Dum licet; in liquida nat tibi linter aqua. Quid tenera tibi coniuge opus, tua si bona nescis Servare Dah , frustia clavis inest soribus. Te tenet, absentes alios suspirat amores, Et simulat subito condoluisse caput. At inihi servandam credas non saeva recuso verbera, detrecto non ego vincla pedum. Tunc procul absitis, quisquis colit arte capillos, Effuit essus cui toga laxa sinu. Quisquis. ε occurret, ne possit crimen habere, Stet procul, atque alia stet procul ante via. Me fieri jubet ipse Deus: sic magna sacerdos Est mini divino vaticinata sono. me ubi Bellonae motu est agitata, nec acrem

Flammam, non amens Verbera torta timet.

Ipsa bipenne suos caedit violenta lacertos, sanguineque esus spargit inulta Deam. Statque latus praefixa veru, stat saucia pectus ;Et canit mentus, quos De magna monet.

Parcite, quam eae sit Amor, violare puellam, Ne pigeat magno post didicisse malo. Attigeris labentur opes, ut oliuere nostro sanguis, ut hic ventis diripiturque cinis. Et ista nescio quas dixit, mea Delia, petuas et Si tamen admittas sit, precor, illa levis.

Non ego re propter puco tibi; sed tua arue

148쪽

in movet , atque inra aurea vineis anus. Hae mihi te adducit tenebris, multeriue timore niungit nostras cum tacitum manus. Messoribusque manet nomi me adfixa, proculque Cognoscit suestus me oriente pedum. Vive diu mi , diacis anus: proprios em tecum , Sit modb sis, annos commmie in m. Te semper, gnatamque tuam re propter ama :Quidouid agat, sanguis est tamen Uni dirus. Sit modo easta doce, quamvis non vitta ligat Impediat erines, nec sola longa pedes. Et mini fini durae leges, laudare nec ullam

Possim ego, Quin oculos appetat illa me s.

Et si quid peccasse puter ducarque capillis

Immerito, pronas proripiar mulas, Non ego te punare velim sed venerit iste si furor, optarim non habuisse manus Nec saevom casta metu, sed meme fideli. Μutuus ab-ti re mihi servet amor.

At quae fida filii nulli, in victa ecta,

Ducit inops tremula mina meta manu;

Firmaoue conductis annectit licia telis, Traetaque de niveo vellere λω putat. Hanc animo gaudente rident, iuvenumque eatervae Commemorant merit, tot mala terre lenem. Hanc Venus ex alto flentem subi is olympo Spectat, infidis quam sit acerba, monet. Haec aliis maledicta cadante nos, Delia, amoris Memphin rana simus uterque eoma.

Euvie recinere diem Pareae satina nemis Stamina, non ulli visibiae a Deo; Hunc fore, Aquitarias posset qui fundere mura,

149쪽

Qum tremein larii milite victus Atur. Evenere Novos pubes Minuuin tiumphos Vidit, e evinctos bracilia eam duces. At te victrices laimri , -- , serentem

Portabat niveis cutem e mas equis.

Non sine me est tibi partus hinoa Tarbella pyrene Testis, &Meeani litora SindonM. Testis Arar, dilamisque celer,magnusque Garumnia

riuati et flavi eaerula lympha Liser,

At te, omne, canam t-is qui lenne undis Caeruleis placidus per vada st is aquis Quantus aethereo eontingens vertice nubes Frigidus intonsos aurus arat Cilicas. . Quid referam, ut volite erebras intacta per urbes

Alba Palamno cincta eolumba Syro

inque maris vastam prospectet turribus aequor Prima ratem ventis credere do Tyros Qualis, arentes iam findit Sirius agros , Fertius aestiva Nilus abundet aqua' Nile pater, quanam pessum te dioere caussa, Aut quibus in tertis oeculuisse caput ετ pro prer nullos tenus tua postulat imbres, Aridai nec pluvio supplicat herba Iovi. Te Canit, atque suum pubes miratur Osirim Barbara, emphitem plangere docta bovem. Primus aratra manu Ahrti ricositam, Et teneram ferro sollicitavit humum. Primus inexpertae conuiuat semimi terrae, Pomaque non notis legit ab arboribus.

- domi teneram pali adluuene vitem Hie viridem dura effere siue eomam. Illi lucimdo primam matura suores Expressa ineultis uva dedit pedibus. Ille liquot Meae voee inaeωre cantu

movit ad rarios nestia membra ocios. Bacchus, atticora maeno consecta labore

Pectora triastur di uenda dediti

150쪽

Bacchus et affinis requiem murtalibus adsere, Crura licet dura compedeaulia sonent. Non tibi sim tristaneturae, nec luinis,ssiritSed chorus, ε cantus, aevis aptus Amor. Sed varii flores,i frons redimiis corymbisa Fusa sed ad teneros lutea palla pedes , Et Tyriae vestes ,rac dulcia tibia cantu, Et levis occultis conscia cista sacris. Huc adesa centum ludos, Geniumque choreis Concelebra ,, multo tempora funde mero. Illius e nitido stillent unguenta capillo; Ee capite, & collo mollia serta gerat. sic venias hodierne tibi dem thuris honores, Libara opsopio dulcia melle seram. At tibi succrescat proles, quae saω parentis Arisae, circa stet venerata senem. Nec taceant monumenta Viae, quae Tuscula tellus, Candidaque antiquo detinet Alba lare. Namque opibus congesta tuis hic glarea dura steri itur hic apta jungitur ne silex.

Te canit agricola, e magna quum Venerit Urbe Serus , inossensum rettuleritque pedem. At tu, natalis multos celebrande per annos

Cnididior semper, candidiorque eui..

No, ego celari possum, quid nutu amantis,

quidve ferant miti lenia verba sono. Ne mihi sunt sortes , nec conscia fibra Deorum ,

Praecinit eventus nec mihi cantus avis.

Ipsa Venus magico religatum brachia nodo Perdocuit multis non sine verberibus. Pesine dissimulare Deus crudelias urit,

Quos videt invito succubuisse sibi. Quid

SEARCH

MENU NAVIGATION