Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

151쪽

LIBER PRIMUS. Quid tibi nune molles prodest coluisse capulo ,

saepeque mutatas disposuisse comas haud fuco istendente genas omine' quid ungues Artificis docta sub isse manu

Friisti a jam vestes, mistra mutantur amictus, Ansalue compresses colligat arcta pedes. Ipsa placet, quamvis incula venerit ore, Nec nitidum tarda comiscit arte caput. Num te carminibus, num te pallantibus herbis Devovit tacito tempore nota an Cantus vicinis finge traducit ab agris rvinius ac iratae detinet anguis iter: Cantus, e curru Lunam deducere tentata Et faceret, si non aera inpulia sonent. . Quid queror heu misero carmen nocuisse' quid herbas Eorma nihil masicis utitur auxiliis. Sed corpus tetigis nocet, sed longa dedisse oscula, sed femori conseruisse mur. Nec tu dissicilis puero tamen esse memento: Persequitur poenis trema facta Venus. Munera ne poscas: det munera canus amator, Ut foveas molli stigida membra sinu. Carior est auro iuvenis, cui levia fulgentora, nec amplexus aspera barba teris . Huic tu candentes humero suppone lacertos . Et regum magnae des iantur opes At Venus inveniet puero succum re surtim, Dum tumet, di teneros conserit usque sinita; Et dare anhelant pugnantibus humida linguia ineula, in collo inere dente notas. Non lapis hanc gemmeque iuvent, qme se ore cita Dormiat,ac nulli sit cupianda viro. Heu sero revocatur amor, ser ue iuventa. C4m verus infecit cana semeta caput. Num stadium formae, coma tum mutatur, ut a mvissimulet viridi cortice tincta meis,

uar tunc albos Mara est . iii e capillos,

152쪽

ri saetata via. Maesellis umiam. At tu, dum primis in tibi rumporis aetas, Utere: non rardinia, vix illa pede. eumarathum tmqt': -- α is victo est In veteres esto dura paralla senes. Parce, precor, terram; non illa sontacaea ain; Sed nunt auto coepoga timidiamur.

Vin miser Labienes inestra quam sape me Coi licite, Iactarmis o vallem mariam lsruid me spemia, ait' poterast vix tantae Ipse dedit cupidis istam pine De .

Mota Vesus larem minx est, ine lania a me Spiritux, ut nec da aristula rapta famam. R possum med quamvis repere nocte, Et strepitu nullis clam re lage sises. Quid prosunt aram, riseram fi .enit aurantem, Et nigit ex ipso fimm puella emo .vel eum promittat sablao sedaraefida talis, is minae uox multis evigilarula modis. Dum mihi 'enmeam fingo, quodcumque nam rura Illi Medo, tunc saniata pedam. vereant arma, di m ia. atrii colendi. Horrida vis D mora stae mataru Nunc si clauio meta est, si muta rasa videndi, Heu uertam, in ima mina ama esse et ste sistas lacrym- μα - ει tauri in Et tua iam stim lumina se dimisue.

N c onmes Milesiastus minc dissime mimae mme opposita est ianua du- ses At te poena manen, si danais esse saperia. ain curies cris hunc tua radianis '

153쪽

miser, eis quis primum pellislli celia , sera tamen tacitis poena venis pedumis. Tarcite, Coelestes aequum est an et acere Numina fimo is hedere vestra semel. cra petens habili lausos 'ungit aratro,

Et dumim eme rusticus urget opum Macra meituras freta per parentia ventis Daecinit iustab Iclara ceria rates. Immeribus mem est captus pueri ae Deus 1lla In cinerem, climatas maeneraevertat δ' uti

Jam mihi persolvet 'as' pulvisque decorem

Detraher Se veracis lisui victa coma. uretur facies , Mentur sole eapstri: Detegetis avidosa viae longa pedest. dmonui quoties e miro ne pollire Armae

sepe soleta au--ka sosrme mala. Diviciis captus fi qm violavi am rems Asperaque est illi, dissicilisque Venus. Ure meum potius flamma caput, Re pete isero

Corpus, intorto verberimere ica. Nec tibi cesandi spes sit mecare paranti. Est Deus, Occuleos quiverat esse dolor. Ipse Deus tacito permini Vesa ministro. Ederet ut multo libera verba mero. Ipse Deus somno domitos emittere vocem

Iussit, re invitos Hora tege a loqm . Haec ego dicebam et vim me flevi; oquenteis. Nunc pudet ad reneros recimuisse Pedes. - mihi urabas , mrgo te divitis auer

154쪽

Non tibi si precium Campania terra daretura Non tibi si Bacchi cura Falemus ager. suis eriperes verbis mihi sidera celo Lucere, iura fluminis esse vias. Quin etiam flebas at non vo fallere do s. Tergebam humetues redulus usque genas.

Quid frueres, uisivi ipsis res in amore puellam

Sic, p cur, e templo se levis illa ruo, O quoties, Verbis ne quisquam conscius esset, Ipse eorum muta lumina noω tulit saepe insperanti venit tibi munere nostro, Et latuit clausa post adoperia fore , Tum miser interii, mili confisus amari e Nam poteram ad laqueo cautior esse tuos. Quin etiam attonita lavdes tibi, te canebam tAt me nunc nostri, Pierid9rime pudet. Illa ebmavidasu anus cannina mma ume, d aiquida Mimit auanis aqua Sit procul a .uobis, formam cui ven sera cura es ,

Et precium plena grande referre manu.

At te, qui puerum lanis corrumper' es ausus, Radeat an uis uxor inulta dolis. Et cum furtivo iuvenem lassaverat usu, Tecum interposita languida est cubet. mper sim exrema tuo vestigia lacio, Et p-m cupidis se ex aperta domus

Mec lasciva fror dicatur plura bibisse

Pocula, Vel plures emeruinextrui

niam saepe ruam convivia ducere Baccho,

Dum rota Luciferiirmo torta diem. ma nulla queat melius corusumere noctem,

Aut operum varias disposuisse vices. Aequa erdidicit , nec tu stubissime odentis, Cunx ibi non solita corpus ab arte movet, Tune putat illam pro te disponere crines, Aut umes dens pectere dente comas

155쪽

vinciat, Tyrio prodeat apta sinu Ron tibi, sed iuveni cuidam vult bella viderit

Devoveat pro quo remque, domumque tuamι Nec facit hoc vitio 1 sed corpora festa podagra, Et senis amplexus uis puella iugir. Huic tamen Meubuit noster puer hunc ego credam Cum inicibus Venerem iungere posse feris. Blanditiasne meas aliis tu vendere es ausus in aliis demens oscula ferre mea Tunc flebis, cum me vinctum puer alter habebit, Et geret in gremio regna superba tuo. At tua tum me voena iuve , Venerique merenti Fixa notet calus arare palma meos: , Hanc tibi fallaci res latus amore Tibullus medicat ει grata fis , Dea, mente rogata

ELEGI TI. Quis mit, horrendos primus qui protulit enses rQuam serus, ε ver ferreus isse uitlTunc eaedes hominum generi, tunc praelia malaamine brevior dirae mortis aperta via est. At nihil ille miser meruit nos ad mala nostra venimus, in seras quod devicisse feras. Divicis hoc vitium est auri nec hella ueriine , Faginus adstabat eum scyphus ante dapes.

Non arces, non vallus erata somniinque petebat securua saturas dux gressis imeri es.

Tunc mihi vita istet, alii nec tristi no Arma, nec audissem corde micante tubam. Nunc ad bella trahor ε,, iam quis forsitan hostis sua in nostro tela gerit latere. sed patrii servate Lares aluistis, iidem,

Cursarem vestros eam tener ante edes.

M pudeat pristo vis ea, stipite a i

156쪽

Si veteris sedes incoluictas avi. Tunc melius tenuere fidem, Quia paupem rhin Sin cinis ira lignei misi a. me placariis erat, seu quis liba-- --, seu dederat sanctae spicea serta comata Atque aliquis voti campos liba ipse ferebat, Postque, me purum filia parea iamiam. At notas aerata, Lares demiate tela: Hostia erit plena rustica pomus hara. Hanc ma cum veste Mar myrto'ue canistris Vinela geram, myrio vinetacti ipse caputasti placeam vobis : alius sit soriis in aenia , sternat, adverstis Marte favente duce tu mihi potanti possit se da te iacta Miles,racia mensa pia re casta mero. Quis furor est atram bellis arcessere mortem r

Non seges est infra, non vinea culta , sed audax Cerberiis, ει Stygiae avita puppis aquae. Illic percussisque genis ustoque capillo Errat ad o cursa paluda Mina latam. Quam potuis laudandus hic ea, quem pes parata Occupat in parva pigra senecta casa fuse suas sectatur oves, at in Manas , Et calidam sessio comparat Mor anuam. Sic ego sim liceatave caput cande ere Caria,

Temporis ac peieci saeta reseris senem.

Interea Pax arva colat Pax candidas visa Duxit aratum sub ma cur a boves. Pax aluit vitea αλ---ndidit uvae. Funderet, gnato testa panem metum Pace bidens, --- visum: α eristia dias Militis inae hin accupat arina situs.

sed Veneris tunc bella caene scis sque capillas Femina, perstati, e quintumue sciresia

157쪽

me te rata salamis genas , sed victor at ipse Flet sibi demenses tam valuisse mmm . Ac emta amor rixae mala verim misH-ι' Inter, iratum timus utrumve sedet. Ah lapis est, semmaque suam quicumque lVerberat , eis det mi ille Deos. sit satis ἐ--has inriserum candelsit satis amat dissolvisse, rsit lacrymas amova nais Quam ille lino tenera irae flere piaua potest. Sed mimae iam orem erit, stritam Ne Is gerat, re miriri, cui a venere. At notiis, Pax alma, veni, leam Perfluata mala catalleis aris i

ELEGI PRIMA. Uria a meta adest, is eat fruges lustra

mus, . amos, Ritus ut a Prrico tractem exstat

Pendeat ira spicis tempora cinge, Ceres.

iiii

158쪽

Luce sacra re larescat humus, requiae et arator Et grave suspenso vomere cesset opus. solvite vincia fugis a nunc ad praesepia debent

Plena coronato stare boves vite.

omnia sint operata Deo non audetat ulla Ianificam pensis imposuisse manum. Vos quoque abesse procul iubeo, discedite ab aris, Queis tulit hestem gaudia nocte Venus. Casta placent Superis pura cum veste venite, Et manibus puras sumite sontis aquam. mite, iuuentes ut eae sacer agnus ad aras , Vinctaque post olea candida rurba comas. Di, trii, purgamus agros, purgamus agrest zV mala de nostris pellite lininibus. Neu seges eludat messem fallacibus lictbiss. Ne timeat Meres tardior am lupos. Tunc nitidus planis confisus rusticus agris, Irueret ardenti grandia limia soco. Turbaque vernarum, saturii a signa cespes, Ludet, ε ex vir is exstruet ante casas. Mentura precor. Viden ut felicibus extis significet placidos nuntia fibra Deos Nunc mihi rumosum veteris proserte Falernum Consulis, & Chio solvite vincla cado. vina diem celebrent non sina luce maderem rubor, errantes, mala ferre pedes.sed bene Messallam sua quisque ad pocula dicat, Nomen, absentis singula verba sonent, Gentis Aquitanae celeber essalla triumphis, Et magna intonsis gloria victor Vis, Huc ades, adspiraque mihi, dum carmine nostro Redditur agricolis gratia Coclitibus. Rura cano, rurisque Deos his vita magistrisDesuevit querna pellere glande famem. Illi compositis primi, docuere tigillis Exiguam viridi fronde operire casam. illi etiam tauros erimi docuisse feruntur

159쪽

Tunc victus abiete seri; tunc insita pomus Tunc bibit irriguas fertilis hortus aquas; Aurea tunc presses pedibus dedit uva liquores , staque securo est sobria Vmvha mero. Rrara ferunt messes, calidi tam iideris aestu

Deponit flavas annua terra comas.

re levis verno flores apis ingerit alveo, Compleat ut dulei sedula melle favos. Agricola assiduo primum satiatus aratro Cantavit certo rustica verba pedes Et satur arenti primitin est motallatus avena

Carmen, ut omatos diceret ante Deos.

Agricola, minio sinusus, Bacche, rubenti

Primus inexperia duxit ab arte choros: Huic datus a pleno memorabile munus ovili Dux pecoris hircus duxerat hircus oves. nure puer verno primum de flore coronam Fecir ω antiquis impossit Laribus. Rure etiam teneris curam exhibitura puellis Molle gerit tergo lucida vellus ovis.

Hinc re femineus labor est hinc pensa colusque, Fusus, adposito pollice versa opus. Atque aliqua assiduὶ textrix operata Minervam Cantat, & adplauso tela sonat latere. Ipse quoque inter agros , interque armenta Cupido Natus, cindomitas dicitur inter equas. Illie indocto primitin se exercure arcu. Hei mihi, quam do nunc habet ille manus lNe pecudes, velut antὸ petit fixisse puellas Gestit, & audaces perdomuisse viros. Hic iuveni detraxit opes hic dicere iussit Limen ad iratae verba pudenda senem. Hoc duce eustodes ultim transgressa iacentes, Ad iuvenem tenebris sola puella venit; Et pedibus praeteritat iter suspensa timore, Explorat ecas cui man ante V-

160쪽

Mi miseri, quos hic graviter Detu urgeti ac uis Felix, cui placissias 4 2per amat amor. Sancte veni avita festis k- pone sigivina, Et procul Milantes hinc procul abde -

Vos celebrem cantate Deum, pecorive V Catae

Voce palam pecori, clam sibi ara aue vocer. Aut etiam sibi quisque palam: nam tua a jocvia obstrepit, α Phrygio tibia cur a s uri Ludite iam clungit eauos, cumum is scetur LuzΜatris lascivo dera lua choro; Postque venit tacitus fuscis ire adatim a somnus, ac incere. ω iis Migra pede.

DI ea Mus bona πα- . .emia sint , ad aras. Quisquis ades, lingua vir amaveritae sermurantur piathum scicis, urnum Mares, Quos tenera terra divise mittit arata. . Ipse suos Genius adsit vasurius linxores, Cui decorent sanctas mollia serta comas. Uius paro distineat tempora ad M. Atque saturabo sit, madeat in me Adnuat et Cora ne tibi quod nave ogabas. En age, quid cessas adnuis alle e a. Auguror, uxoris fidos optabis amores Iam reo hoc ipse Madisine mea. Nec tibi malueris totum quaacmnque per orbem Foriis alat valido rusticus arva tio et Nec tibi genuriarum qu- ἀωlicturus Indas Nascitur, Eoi qua maris aenda raebet. Vota cadunt. Utinam strepitan us M talis Flavaque coniugio vincula portet Amorrvincula quae maneant semper, dum tarda senectus indurat rugas, inficiatque comas.