Nonnulla de vocis formatione : dissertatio inauguralis physiologica ...

31쪽

qui basi interna opifottidis sese aperit. In cervo ta-rando luino saccum invenit Camper, qui tamen deside ratur in caXi, aloe, dama, elapho. Soliduνι tila tria marsupia liabent, duo lateralia, unum in media parte jacens, in commissura anteriore duorum ligamontorum vocalium, post epiglottidem; quorum aperturae in sequo caballo arctiores, quam in asino SUnt. In E. caballo, et mulo, ligam 'nta Vocalia, plica tranSV0 a Conjuncta sunt. In E. asino os hyoideum somnauim ceti similem exhibet, quod ejus ruditum Satis explicat.

Ceta eorum instrumenta suam habent propriam structuram. Quamvis enim multorum sent0ntia sit, hauo Voce

carere 20), ab aliis in iisque Lacus sede pra080rtim balaenae attribuitur. Nihilominus Guior orgata a vocis invenire potuit nulla. Larynx hic ad choanas narium ascendit, ibique epiglottide tegitur; oesophagus Vero duobus canalibus, iuduobus laryngis lateribus in ore finit, hic itaque epiglottis cibos a viis rospiratoriis certe non amet. Ligamenta vocalia et volatrionii omnino absunt; thyroides ampla lataque, cricoides in duas partes fissa, quae tuta collutosa cohaerent. Indutae sunt hae cartilagines rugOSa membrana. Et certe vox tali formatione non edi posset, quum nUS- quam aer elisus, terendo Vibrationes ossi oret, ni paullatim attenuatus canalis respiratorius, Suporne aouilfi et elonga- iis a taenoidibus finiret, quas una cum tegente epiglottide vibratas, aure es nato, reddi posse, recte uti dolphi 2 l)contra er et mnter monuit. Pra0terea hic proprius conspicitur musculus stylothyreoiduus, ad thryoidem a stri ideo osse qui decurrit. Multo crassior et sortior, quam in ullo alio animali, est thyreoepioottideus mu

De partibus externis hic agere eo minus Videtur necessarium, quod labiorum et oris, illorum in homine, et in voce modulanda quod in nonnullis uiterdum certo usui veniat), et Vel maxime l0quela adjuV nda neeeSSa-

32쪽

riorum organorum, in animalibus neutiquam ea Sit vis, quippe in quibus masticationi potius inserviunt. Arguitur id prominente rostro, majore mUSculorum I Umero, qUOd Utrumque Secus est in homine, apud quom 3 ite illud masticandi negotium, non ut apud bestias in his organis praeValet, Sed eorum ea Structura, quae liumanae formae pulchritudini non solum conveniat, sed omnino dignissimo illi, et prorsus divino loquendi officio, dicata ea osse commonstret. Accuratas in animalibus liarum partium Botir olas et Vitos instituerunt disquisitiones. Τhyreoidea glandula, quam veteres Saepius vocalibus organis adnumerabant, putantes cum Galeno I) humo rem ab sea secretum laryngi madefaciendo servire, et OX qua Vaterus IIut ornoi et Bordora aliiqu0, uti ex Hai Iero video, ductus invenisse sibi vid0bantur, ad laryngem tendentes, huic tamen consilio non servire videtur. Nam

et IIbinus, hos invenire potuerunt ductus, et Rivschrectius ad sanguineum systema retulisse eam Videtur, Si militudinum eam inter et titymum lienemque OStendens, et uallorus d), locuples certe testis, hanc in Sententiam inclinat. Itaque hujus non est loci. Nec in humanorum Organorum descriptione anatomica, hoc loco est commorandum, quippe de qua Omnia satis sint nota, et jam ab antiquis auctoribus bene omnia Sint perspecta, Etenim a Gaioni jam temporibus, qui bus laryngum tribus excepta opiglottide tantum cartilagi nibus constare, arytaenoidibus duabus pro una scilicet

habitis, creditum suit, quod Gabr. Fallopius nullo negotio refellit, usqu0 Nouldum Columbum δ) et Arch. Vi colominium 6), quos duplicem thyroidem statuisse apud Santorinum lego, istud Orgation accuratissime in

33쪽

qui in clarissimo Opere, cricoth vi Oideum muSculum magis tityrocricoideum, Ut Unum tantum proseram, ob mil-

vissimis temporibus resuSciuiSse Videtur ollinionem, Supra jam commemoratam , et pOStea ejus a 'qualis, Fabricius ab Aquia1 endente, quem nprincipem Vocis organa sedulo tractasse, atque singillatim tum hominum tum brutorum huic mundri addictas parteS bene ac naViter ConSecuisse Μ, Νansorinus S) confirmat, multa notatu certe dignissima observiarunt. Et pOStea, μον Vnis s in ad- vers. anat. I) et VentriculoS glottidis, arytaenoideamque glandulam, opiglottidis soramina et ligamenta in analoiuun invexit, ut multa alia huc Spectantia, sagacissimo judicio l ot studio selegit; aeque ac Santorinus in opere saepiuSjam citato, de novis illis ab eo detectis ac nominatis capitulis, primus mentionem secit, et ligamenta, et musculorum decursum et effectum, accuratiori disquisitioni subsedit, nec glandula thyreoidea neglecta. Sic apud physio logos quoque, ut de iis taceam, qui anatomice tantum haec pertractariant, multa quae huc pertinent inveniuntur, ut apud Dodartium, Forroinitim, uallorum aliosque. Breviter quaedam addam, mihi adime nondum commemorata. - EpiglotiiS, de qua Sulara jam nonnulla allata, i otiam in homine ut tu animalibus musculis est instructa, quos post Fatricium ab Aquapendetito, Nautorinus in bene constitutis cadaveribus inventos descripsit. Λmusculis a taen Oideis obliquis, et a latere a ta0nOidum, ad opiglottidem, et ejus laterale et inserius ligamentum, decurrit ei deprimendae ut adduc0ndis ara taenoidibus in- Sserviens a epigiOtticus; a media interiore th)r00iduae cartilaginis facie, carneo principio prodit thyroepiglotti deus major, et SurSum cum tityreoaryta0n Oidei superioris lacertis cohaerens, in idem elligi ottidis ligam0ntum inseri tur, inclinat epiglottidem, coarctat ventriculos, quod acu. tis Sonis edendis convenire Santorinus conjecit.

34쪽

paucis laetitis a superiore tityroidis iri argine ut didi totiqfibris ad imum opiglottidis latus, ubi adest, por olum litaque mus partem adducit. Foc iton ait ilolitos 'saonius

i y qVt membrana ligamenti Mocis otii glottici dacens, a linguae radico ad dor ut op porri 'tur; ita ut cuneisormis sero in illud ligam0ntum de

madore. De ceteris opiglottidis partibus, et i amentisti Oepiglotticis, set glossoeli iglottico ut thyreoopiglottico et ara epiglotticis non habeo quod addaiu , ii i tota

oonformatio mus, et junctura, cum vicinis partibus et ha-itus musculorum, non negligendam similitudinum pra0botoum thyroide cartilagino, ejusque ligamentis musculisque quae ob mobiliorum harum partium situm, accipiendis et reaiciendi8 ligamentorum Vibrationibus, illam resonantiam pyaebere pOSSit, atqlle Soni persectionem, quam fidibus testudo. Nervi, qui ad IaryngiS partes perveniunt, rami Sonsili minora proficiscentes mobilitati, magis quam Verosimile sit, adneXaS partes et Sen8il0S et mobiles reddunt. La-rynguus superior primo dividitur, in transverse decurron tem ramum internum, et grauiliorem deorsum vergentum sexternum. Internus inter Os hyoides et thyroidom introitibique dividitur in glottidis membranam ut in musculosai taenoideOS; HXteri US Vero, cum supremi ganglii cervi calis 'mpathici ramuliου conjunctus, in oricO-thyreo-plia-

Venit, Seu recurren8, primo deorsum d0Xtro latere subter subclaviam, filiaiStro Subter aOrtam Nonit, StirSum tunc redit, et ramo cum Vago conjunctus, et praeter ramos ad plexum pulmonalem anteriorem, cardiacum, ad OeSOphagum, tracheam, ODI Strictorem pharyngis infimum, glandulamque ilia reseideam, rana Os dat, et postquam ad la 11

9) Santori n. Obs. an. de Iarynge e. VI. S, XV. P. 112. IH Galenus de us. partium P. I. c. 9. 10.'

35쪽

gem Venerat, et cricoarytaenoideum posticum, lateralem, et ili)roaro laetioideum; conjungitur cum ramo Superioris laryng0i. Cricotti reoideo quoque ex nudo hi, Schlemni, Cloquoti disquisitionibus, a Iaryngeo inferiore prOVide- . tur: ubi thyreoarytaenoidei quoque, cum suis ad epigiOttidem appendicibus, a superiore la lageo ramos acci piunt, quod Magendie perperam negaverat Il). Cotori laryngis musculi a hypoglosso illi Sternothyreoideus, OmO-hyoideus, sterno-geni OhyOideuS StyloglOSSUS cum genio-

glosso ramos accipiunt; nec non ramuS interior accessorii mim ii, cum vagi ramis conjungitur, et externus ad sturnoeteidomastoideum et cucullarem, ramos emittit, sicut plures trunci musculi, qui alias a spinalibus uer cis pendent, ab hoc cerebrali nervo mobilitatem asicipiant l2)quia, quae intimo Vinculo juncta Sunt, Vocem et respirationem, non inter nervos partiri nutrira videtur voluisse, quorum alteris alteri gradu sunt inferiores. IIos nemos musculorum 0Xiguitati satis insignes ossu docet autopsia. Recurrentes, aut re erSiVOS nervos Voci gignendae osse

dicatos, jam GaDmis, et postea Fabricius ab A. P. I3

ejus sectione in animali probaverunt, qua ille αφωνον id fieri si uterque, hic si unus Secaretur semiaphoniam aSSerit. Quod ad ligamentorum Vocalium Sui,stantiam attinet, ha0c est elasticomembranacea, colore ex albo flavido, la0- vis ot contra 'tionis compOS; et telae flavae aut selasticae adumeranda esse, quum eX tela cellulosa privatis prae sortim, coctisque gluten elici nequcat, inoberus contendit. Et inseriora et superiora ligamenta Vocalia, pro in t0rni laryngui cavi prominentiis sunt habendae. Ubique cartilaginibus anneXa, una qua illis libera sunt invi uni ad se spuctantia rimam sormant, quae in anteriore parte ab angulo acuto incipiens, in pOSteriore arcuata est, et omnino in cadavere formam sere sorcipis dentalis, cruribus vero non tam ConVeXe arcuatis, refert. - Miraritamqn licet, qui fiat, ut nemo auctorum, quoad quidem mihi innotuerunt, ligamentorum superiorum et inseriorum,

36쪽

ad se invicum position0m, animam advert0rit. Visa Sunt senim ni illi inseriora sursum, superiora deorSum Spectare. UamVis enim superiora in iuus lata inserioribus videri possint, tamen ubi digito adhibito in latoribus laryngis internis Sursum penetraveris, Superiora obstabunt, Satisque lata apparebunt, quum in seriora nillil impedimenti prae boni. Haec inferiora multo faciliorum liabsent contractio nem, et firmiora sunt et Strictiora, cluani Superiora illa, quae naccidiora sunt, et rectiorem rimam Ostendunt. In ter utraque Ventricul OS OSS0, post Galentim Morgagnius oStendit, ut tityi voarytaenoidui sibi illas, intim0 iis cum ligamentisque cohaerere contra Gaionum, qui glo itidem membrMiOSam adipOSam glandulosam nominavit, Fabri eius ab A. P. Id) primus contendit, qui rimUSCul elux magis app0llat; cui et Santorinus assentitur, et noviSSi

mis temporibus Magendio 15), qui cum hoc musculo

inserius, superius et medium planum ventriculorum cohaerere ponit.

g. 6.

Horum organorum Osficia expositurus magnis me, idos difficultatibus circumventum, Ob intricatam argUmenii naturam. Multa enim prorsus oXplicatione Sunt desiituta, et quae ad eXplicationem sunt prolata, ea ab una alteraVe parte laborant. In magno qui hic obtinet auctorum diSSensu, potiores sententiaS enumerare e revido tur esse, succincta legum, quibus mi matur SonUS, OX-

positione praemissa. Addidi quoquo, in quibus mihi vi

duretur ab illis discedendum, et quae institutis oXperimen tis, utut illa sunt levia, in eXciso larynge observasse mihi videor, aliquid forsan emolumenti ad explicandam vocis formationem, in Vivo corpore inde redundare pOSSe non deSperanS. - Aristo solos sonum his vorbis definivit: Dpercu SSionem eSSe alicujus, ad aliquid, et in aliquo; x itaque duo eSSe corpora, quae Se inVicem percutiaUt, Π cessaria, et aerem in quo percussio fiat; dura esse Oportere, aut in durorum formam Condensata, adjecit. Φα-

37쪽

bricius ab A. P. vero, quum multa quoque SODO In genera lidii semper duris procreari corporibus recte mone rei, ut intestinorum murmura, sibilosque labiis ut lingua effectos, potius aeris antea compressi elisione, Sonum nasci itaque nil aliud esse sonum, ,, quam auriS affectionem eX compressione elisi I),0 itaque aurem ipsum non Sonare, nisi solidi corporis in luat naturam; et non inepte ad explicaudatu sententiam addit: esse hanc aeriS compreSSionem, ,,paSSionem et quaSi ejus querimoniam quod alienam, a proprio conSueto statu naturam, ut puto duri Corporis, assectare coactus Sit 2).u Postea quum magis magiSque leges physicae, per multos doctissimos Viros Confirmatae essent, et Eulerus, et novissimis temporibus Chiadni ot Bios, soni naturae indagandae operam na-VaSSent, acustica doctrina motus legibus adstricta; hunc aut recta linua progr0dientsem, aut in circulo tortum, aut Vibrantem et oscillantem esse posse, poSitiam DSt. QVae

Vibratio 3) si in coxto temporis intervallo, Satis celeris, ac fortis sit, ut a nervo acustico percipiatur. StrepituS Schal0 vocatur. Si ad oscillationem celeritatem respe-

debet; et in his, olasticitas vis Diotrix spectanda est. Soni igitur Compos Corpus erit, quod aut Sponte elaSticum eSt, ut aer atmosphaericus in tibiis v. c., aliaque gaZia; autolasticum tensione fit, ut chordae, tympana, aut quod elasticum est Vi cohaesionis, et propriau soliditatis ut metalla. Directio extunsionis in his corporibus, aut linea ris esSe potest, ut in chordis et baculis, aut in planitie, ut in mem aranis tacta, aut in plano magiS minuSVO CUP-Vato, quod corporis sere formam attingat, ut in campanis, vitris et quae sunt alia. Diructionum vibrationum trisa riam quoque aSSuillit Chiadni, longitudinatum, transVersalem et circularem, quarum illae duae, et in fidibus, et

1) . Inflata Iesica nunquam sonum faciet, ni nor COmPressus illine prorumpat, Plidatur arat letalitr.'

2) , Laryngem esse illum triturae Iocum, et quidem glollidem

sectione trachene infra Iaryngem Oi ligamenta vocalia inferiora probari pol st.

3, Isioi Physique experian. et anathem. Liv. II. e. IX.

38쪽

m lyris, et in fistulis locum tenent, tertia voro in solidis

. corporibus maXime, Ut in baculis V. c. conspicitur. Qui utut sunt soni varii aut strepitus, in eo tamen COHVeniunt, viod percusso aut trito alicui corpori aliud quodpiam Sese opponit: corpora Vero ipsa, sive sint solida, sive fluida, sive gaZiformia percusSione hac, aut tritura contremiscunt, quam deinde Vibrationem circumdanti atmosphaerae Communicant, quae radiOS SOnantes, uti oscillantos ad oculos lucis radios, Sic ad aures nostras propagat. Iisdum sub conditionibus, Sonus formatur intor duas lingulas. Illae enim Vibrationes, uni aut duabus etiam lamellis, aere inflato communicari possunt; quae prouti totae Vibrant, aut earUm modo parS, sonum aut gravem reddunt, aut acutum, ut nihil de universa soni ipsius mutatione addam. Aer angi StitS CompreSSus, eX-

pandi in divergentes partes moliens, incidit lam0llis, quae

pro selastica sua natura, huc et illuc vibrant, et rursus auri illisae, hunc tremefaciunt, unde sonus oritur. Ut igitur alias chorda oscillationibus assecta, sic hic aer illude i, quod sonat. Longiores lamellae lentius set facilius vibrant, dato tempore; SOnUS graVis sit; breviores lam0llae, majore inflandae erunt Vi, eadem scilicet manente rima, ad vibrationum, quae hic concitatior evadet, officiendam. Ν0 tamon majori aeris Vi opus sit, interdum intorvallum inter lingulas minuunt; eademque manebit ratio, aucta

nunc frictione, vibration0S aecelerantur, Sonus acuitur. I ii Voce gignenda, easdem quas de SOno in univer Sum edendo OXposuimus, Valere conditiones, iton dubium est. Ut enim multa organa, Sic Vocale quoque liraetor

dynamicam vim indagatu dissicillimam, et alteram mechanicam quo ille ObSerVationiS partem praubet, quae in hoc organo certe et ipsa tot tantisque implicatur dissicultati

ibus, ut maXima opinionum diverSitas, Summus auctorum inde dissensus OrtUS Sit.

g. 7.

Primus quod sciam GaDnus in script. de viii. pari. c. 13 et 14 in vocis organa inquisivit. Nominat illud

asperae arteriae caput; et consilSionem Dominum Blorrn-gisu et ripharyngis, quorum Ari3foteles fuit auctor, ru-

movit. c. I. Glottidem, id est lingulam, cum sistulau

39쪽

lingua, secundum et usum ut sorinam, comparat; Vocemodi uti a fistulae sic a Iaryngis lingua; hanc lingulam

esse praecipuam actioni partem, bene cognovit; nec nonas firmat, Vocem fieri non posse, ni transitu aeris arctatocpiod fiat hac rimula: ad haec necessario auris instatum accedere, qui ab inseriore parte sursum repente Simul erumpat; in aspera arteria Vero praeparari Vocem, Μqutun ibi abr ab insorioribus partibus compreSSUS atque conclusus statum solidi cori Oris quodammodo adipiscatur antequam per rimulam effundatur. uin imo musculos saucium, et gutturis constringi, ut vox acutior fiat l) hone

Observaverat. Dedi haec ex Galeno quia quanta ObSe Vmerint cura, et quam Vere simpliciterque eXpOSuerunt Observata antiqui, commonstrant: siquidem Semper sere apud eos, quaerimus ac Saepissime inVenimus salutem:

quae enim nuperrime Sat artius ingeniose, ac Bennati 2 eleganter de voce, deque ejus supralaryngea modulatione Volae sui laryngienne) docuerunt, eorum primaS certe lineas, apud antiquum medicum depreliendere mihi videor.

Ventriculorum, qui eae eo nominantur eum esse finem

dixit, ut spiritus efflatus iis cohibitus illis intercipiatur,

itaque thoracis musculis agentibus resistatur. Epigloitidem Operiendo laryngi, ne d0gluti tum quid in eum incidat, inservire dicit l. c. c. 16.) quamquam non ignoravit, sursum in deglutiendo ascendere laryngem, et cultro qua0stionem sibi movet, cur in vomendo Ilii iii Iaryngem incidat, ubi certe epiglottidem laryngem non tegere appareat, quod quidem aryta0noidibus tribuit negotium; anmorito in homine non dijudicaverim. Hoc certe tamen inde apparet, eum jam sensisse, epiglottidis non in de glutiendo omnem posse consiStere Vim, qamvis jam eX

comparata anatomia, contra hanc Sententiam nonnulla pos

sint dupronii. Et in musculorum actione is permulta eaque graviora scivit, tolli laryngem in acutis sonis, demergi in gravibus. Effectus musculorum, qUOS nunc Cri- cothyreoiduum thyreoarytaenoideum et thyreopharyngeum

40쪽

vocamus, mentionem sacere Videtur l. c. c. 7. de Voc.

instr. diss.), ubi de adstrictione et thyroidis compresSione, ejusque dilatatione loquitur. Nec non de nervis laryngeis GalenuA de US. pari. c. 9. 10.) primus Scripsit, ita ut eum Fabricius appell0tit inventorem recurrentium, et eXplanatorem eXa tiSsimum v.

Aphoniam post nervi sectionem Observavit. Quamquam

in Causa, Cur recurreret nervuS per tantas ambageS, Ut Puto, quum nerVOS mechanico modo trahere musculos

Crederet,errmit, tamen in ipsa errandi opportunitate, illam omni nervorum insertioni Communem legem dedit, nor- VOS Seniper in musculos, aut in initio, aut in modio, nunquam vero in finem inseri. Quae omnia admiratione nostra certe dignissima sunt.

At post eum J. Cassorius 3 Florontinus qui has

reS magis anatomice perquisivit, in nonnullis aut Galeui placita Secutus, aut suam sibi sormavit ili0oriam; id adeXplicandam rem addens, ut avium quoque plurimum ia-ryngem perscrutatus, eum quum cartilaginosum ut opiglottide

Carentem, aeque ac Ventriculos in equis, canibus, Suibus

inVeniret, Vocem eodem, quo in tibia sibilum modo formari poneret, Ut video eX IIaltero, quae Omnia Saeculo post, IIOdartio ante oculos versata fuisse in iis, quae de Vocis theoria propositurit, equidem putaverim V. insi a). Aequalis rius 11. Fabricius ab A apendente, certo in his do voce tractatis idoneus auctor, qui Summo ingenii acumini, Strenuam assiduitatem jungens in antiquorum Scriptis VersatissimuS fuit, quae in scriptis Galenus docuerat, ea, set quoad anatomiam, et physiologiam ad unguem cXpolivit; nec non a lihilosophicis nullo modo abhorrens littoris, Aristo felicis prauceptis locutionis principia adaptans, orroros priorum correXit, nOVa adjecit cuncta ordino ac diliguntur disquirens, ac praecipue causis teleologicis indagans, apprime clara luce, eleganterque disposuit; ita ut nihil flare 0X cogitari possis, quin apud eum saltem adumbratum, aut significatum Videri possit. Ut tantum obitur percurram, quae jam his