장음표시 사용
41쪽
pagellis sint commemorata; plura in anatomia ab eo sunt deiecta: myroidis ossificatio in sun uotute musculi thyro
arytaenoidei in tres partes divisi si), quos, quasi ab is Νοinventos multo post Arans rimis in anatomun induXit; nec non musculi opigi Otiidei rutilinantium quattuor, et hominis duo et inumbranosi comm0 morantur et his Similes in quadrumanis, avos Vero epiglottide orbatas, quod nec Aristotelem fugisso scripsit. Porro tibi adsit, epi-glottidum non solum d0glutiendum Sud respirationem SO- num ille augendum adjuVare posuit; ventriculos, et in brutis pluribus inventos, cohibundo auri esse dicatos; et sic in anatomia comparata salsa recensuit, nova ut illos ranariam viridium Saccos, addidit. - In iis quae ad Physiologiam pertinent, quamvis saepius errasse V. S. inveneris, nihilominus multa Sunt, quae Vel Sequiores aUC-toreS, neque contemnendi probaverint, quin immo sunt, in quibus ipsum obs0Πvandi acumine, et diligentia, pOSteriores longo post se reliquisse dicundum sit. Et sic quidem de vocis Ortu salso cum Galeno cuiasot: non fieri
posse nisi ei Nation , quum ignotum ei esset, inspiratione quoque Sonos edi posse, quod uallorus demum
iit aliquid mirum commemorat); tamen non solum de Usu, et antagonismo musculorum laryngis, ut praesertim
dothyroarytaenoidei in glottidis rimam magna Vi 6), et de ejus contractione in acutis et r0laxatione in gravibus 7 dilucide exposuit, sed in id quoque a Galeno observatum
accuratius attendit, aestimatione certo dignissimum, aerem ad producendam vocem priusquam elidatur, solidi constitutionem corporis adipisci, et, uarotato transitu, et aere confertim intruSO, contrahi ,; ligamenta Vero glottidis, ad illas angustias statuendas adesse, Sic ut eadem,
4) Η. Fabri eius v. A. P. de Iarynge Vocis Organo P. I. e. 3 et III. c. 3. P. 293. 5) Axistoteles, de Ilist. animant. c. 12. apud Fabrie.
42쪽
vocem nasci dicat. - Haec explicatio Comparatioque pro bari posset, nisi primo vocis humanae sonum valde discreparet ab illo sibilo, deinde vero non satis rationis habitum est, alius quo languntur glottidis ligamonia ossicii,
id nempe in se recipiendarum Vibrationum. Illic accedit, quod ex hac sola majore mitioreVe anguStia rimae, Sonorum Varietas humanaeque vociS ambitus neutiquam eX-plicari potest; quoniam physices legibuS Constat. sonum instrumenti, nullo modo mutari sola variata tubi diame tro, etsi modulatione hinc pendente. Ubi vocis ambitum, ejusque magnitudinem, sortitudinemque eXplicare studet, multa variatae tubi superioris longitudini, tribuere videtur. QuamviS enim elongatam in acutis tracteam viderit, ac curtatam in graVibus, haec quidem sonum tamen non Variare, rectiuS monuit, quam posteriorum nonnulli, tracheae in Voce Variandae magnum Saepissime adscribentes momentum. Illud vero quod tubuS superior curtatur in acutiS. elongatur in gravibus sonis, quum id dilucidare studeat, comparatione, cum organi fistulis longioribus brevioribusve, aut cum tibiis quae operculis aut soraminibus Sonum Varient, UtenS, minorem habere crediderim proba bilitatem. Dicit in voce, ut in his instrumentis curtatum tubum acuere, elongatum gravem reddere sonum. Et quum Scite intelligeret, superiores in homine tubi brevi tatem, tot intervallis musicis, quibus homo gaudet, non sufficere, triadis musicae tantum intervalla inde formari
contendit; quintam Octavam ut decimam quintam 9
quod facile eo refellitur, quod in Scalae muSicae aScen-Sione, in quoquo Sono ascendat larynx, itaque omnibus intervallis paullatim tubus superior curtetur. Haec Cel tera intervalla, a magis compressis thyreoaryta0noideisl arytaeuoideisque contendit, itaque arctata rimula pendere. t Quod steri etsi Verum, acutorum tamen Sonorum non QStunica cauSa. V. i.) Magnitudin0m, et sortitudinem, oti exiguitatem Vocis, a majori minori auris copia iiislata du- rivat, ubi praeterea recte monui, interdum majorem in1- petum, ceteris paribus, et acutiorem vel reddere pOSSe Sonum. bonorum et raucum, e sicco aut madido rimae ' Fabri c. l. c. I'. III, c. XI. P. 3O2. 303. 304.
43쪽
statu, et plus minuSVe eXculta CXternarum Oralium partium constitutione explicat. Quae quum omnia ei non sumcere viderentur, latitudinem quoque canalis in partes Vocat, quae quum SuperioriS canalis, parietes, faucium
arcubus sormati, dilatationis aequaliter ac amplificationis compotes sint, id quod Francogalli timbre is vocant, in voce officit; et uti id in quoquo homine, ex partium
illarum structura, et conStillatione, SeXu, aetate, varium sese praebet; sic uel graVibUS et acutis sonis aliquam modulationem attribui, Si arcus faucium morentur, et in acutis ad se invicem accedunt, quod lingua depressa
facile conspici possit o Ii ); quum hic, id mobilitate elasticitateque parietum projiciendorum et circumdantium effectum videatur, quod in instrumentis, et materia, et
apertura inseriore, et Sinuasione varia usu venit. Quae quam probabilia sint, non eSt quod moneam, quum re- Centissimorum quoque Sententia eodem recurrat; et si
ad voculas salsas voix furiaryngidiano Nonnalii Fa festo relata sint, quod vier merito secisse vid0tur, inrolation0 de Bonnali disquisitionibus , graviora etiam multa apparent. Talimodo ille vir ingeniosus sibi aeni mala vocis gignendae eXplanavit; et mihi ne opprobrio detur, quod suSiuS quam pro his pagellis ejus sententias retulerim, non timeo, quum plus minusVe pro sundamento fuerint posteriorum opinionibus' superstruendis. Eisi senim in hac vocalium ligamentorum certe desidera tur iunctio, minus accurate perpensa, tamen illa comparatio cum sibilo oris dein Muni fomen) uno hoc respuetu, quod aer eX ampliore cavo per duas angustias permeans, ObStantibus ligamentis tritus, induta praessertim quasi solidi corporis natura, haec Vibrantia reddat, quae vibratio tunc aeri ipsi reddita Sonum ederet; haec igitur comparatio probat, eum res quidem, etsi nondum ad luges revocatas, probabiliter tamen dilucidasso. Qui post eum eandem quaestionem tractaVerunt, ejus merita neutiquam aequiparant. Ut enim Perraulfium taceam, quem ejuS Galenique veStigia anXie pressisse,
44쪽
DUS prospere rem geSSiSSe videri possit, qui quum in commentatione academiae frali 0gallicae tabulis inscripta, illeSeS plures proposuiSSet, plerasque a Fabricio jam constitutas atque probatas, quasi ab eo inventas, 11OS Vendere vult uti illam 12), qua contendit, tracheam non voci formandae inservire; Vol: glottide Sola nec oris cavo vocem nasci); alias vero ut illam: glottidem I3 non esse Iingulam instrumentalem, sanche), sic defendit, Ut quaS refellere velit, eas sere probet. Omnino in illa commentatione, si adjectaS adnotationes eaecipias, quibussere nullum ingenii praeclari extat illustrius argumentum, et recta dispositio, et luculenta argumenti tractatio dosi doratur. Ad illam Fabricii sententiam, quam aliter indutam tantum proferre VidetUr, Vocem humanam, CUmillo sono comparans, qui Vento per senestrae ruptae fissuram intruso nascitur 14), aliquid novi et probabile quidem adjecit auctor; vibrationes videlicet vocalium liga
mentorUm, quae in acutis SoniS magis magisque musculis tenderentur, itaque curvatos labiorum margineS, rectilineos,ot glottidem sphincterem rectilineum reddere; nec non
ex instrumentis pluribus lingulatis ut ita dicam sta jeud'ancile es) nonnulla depromSit, quae certe plura eXplicarent, ut illud p. 264 commemoratum: OX sola lingula iubast decumanae IIoboe) gradatim compressa, omnia unius Scalae octo intervalla Philidorum quendam elicuisse; his vero omnibus parum apte USus suisse videtur. Quae enim indo cogit, acutiores fieri sonos per majores an gustias, idque necesSe esse, propter aeris celeriorem et vehementiorem pernatum, qui vehementior fieri debeat arctiore quam ampliore foramine: ad eas dico, si modo verae sint, etiam non lingulis, de quibus i. c. loquitur, opus sui. Harum naturam, quamVla eaS in partes Voca-
12, L. c. 245, 246. 13, Sic priore loco p. 246 dicit, et alio 253. singulare gemis
45쪽
verit sib), mimis explicavit, n0quo dixit quomodo se ha
berent, et quid iii iis fieret, ut nitidominus iii universum apertiara Variata potius, quam his labiis vibrantibus, dissicultatem in sonis variis gignendis eXplanare studet. Itaque de rimae secundum latitudinum divisiono, in 9632 particula8, quippe quot Soni gradationes statui possint, parum fructuosa eruditione disserit 16). Nec non eam,
quam modo citavi conjecturam aeque ac Caetera, ratiocinationes potius, quam lacta nominanda, aptis eXperimentis probare omisit. Et uti errorem istum vocem non nisi OXSpiratione nasci, cum Fatricio sequitur IT) vigorem et debilitatem vocis, recte cum eo a sortiori eXplicat, aut leniore pro portione pertusione aeris per obstacula, at que ejus copia majore minoreV0, Vibrationibus non quoad numerum, Sed ad sortitudinum auctis. Nec non Fabricii errorem non commiSit, quum canalis Superioris ema, ad grave et acutum nil consurro, multum vero ad bene resonandum statuer0t IS). Illud vero quod ibidem po- Suit, VOCum per narium canales permeantem, ideo jucundiorum fieri, itaque hos multo magis quam OS, SOBOrotundo elegantique inservire, salsum esse, quisque in
haec Sint, et quamvis in commentario illo altero, anni
I 07, ubi de glotti tu labiali, et gutturali in oris sibilo
loquitur, magiS Se priorum sententiis, omnino n0glecta illa do ligamuntis lingulatis inclinat; opus ejus tamen nonost dubita laude destituendum, quum certe viam indicet, disquisitioni novam, et difficultates plures, ut graViSSimos
duod ii iii imis iucundes canant, quos Per nores ea nere dictimis, iude pondet, quoil cuin tali cantu verba Text
Se in per j tincta Simi ; itaque tiasales litterae plures sirint, quae ex Verre eariam Dal ira non sint. Loquela enim millio narium canali mulatur. Si canas lamen omnia intervalla musica, in Vocati a littera, in qua vox et loquola conveniunt, et quae Simpli cis,ime profertiar, clauso narium canali nullain inveniΡs disserentiasn.
46쪽
vocis humanae sonos, et elongationem et contraction0m canalis, pro graVibus aeuiisve intervallis, et ambitum ejustam magnum, neutiquam tegat. Haec Vero Ferretnit in excitarunt, ut novi inauditi- quo aliquid sibi excogitaret, quod quum accuratorum experimentorum Speciem, ut Videbatur prae se serret,
multis diu asseclis gaudebat; quo jure jam a priori pot-ost int0lligi. Inductus ut equidem putaverim illis quae
supra attuli verbis: u plus ou mOinS bandees,n postquamsia dissimulans, Dodartio, gallica securitate istius tomporis utens, Sati S audacter Supposuit alia verba quam illuoxhibuorat I9), et in illis Saltem quae ipse assert, eum injuria reprehendit 20); ligamenta thyreoarytaeno idea
contendit, Solam VOCiS, SonorUmque Variorum, degreSSuS, vigorisque Varii esse cauSam; itaque comparat ea liga menta, Violae Chordi S, et aerem perflantem arcui sonos olidienti di 6. EXperimentorum secit ad haec probanda, in cadaverum et animalium Iaryngibus, longam seriem p. 420 - 26. , quae repetita, in humana Iarynge, aut omnino non cum HUS propOSitis quadrant, aut in quibus quadrare VidentUr, a praeoccupatae Sententiae indulg0nte, explicata sunt. Uno eorum quae proponit argumentorum
probari dicit p. 418) rimam glottidis clausam, non soni
altitudinem variare; quod si modo ita instituitur, ut omnino sonus aliquis edatur, quod ligamentis non simul vibrantibus, seri non potest, salsum esse moX patebit. Et ex hoc argumentari non dubitaVit, Variam aperturam non pertinere ad sonum creandum; id fieri, si sola ligamonia vario ab antico in aVerSum motu cartilaginum p. 425 tondantur; et hac ligamentoriam tensione, quam duarum tantum linearum longitudine elongari concedit, Omnes So nos ascendentes naSci contendit. LeX in chordarum tentasione est; sonos seri acutiores inVersa proportione longitudinis chordarum, ita, Ut V. c.) chorda, tensione dupli cata, quod ubi dimidio eam curtaveris lacillime essecoris,g0nuini soni, octavo acutiorem edat. Secundum vero Fer-
19 Quom citat Disseit. Dodartianae Iocum p. 241) equidem non iii i, quod non facile inducor, ut typograptio erranti trili uani. 20) uiuet. de I 'acad. roy. de Paris annee IT41. Me m. de Ferre in p. 413. 14. 19. 16. I. C. 419.
47쪽
reinium elongantur et magis extonduntur, Vocales chordae iii acutis, p. 425. 26. minores siunt et relaxantur in gravibus, quod partim ex musculari essectu, partim ex ascensione Iaryngis, et ejus in anticum projectione, partim eXperimentis probare Studet, quae aut prorSUS a Vero errare 2l inveni, aut Uti Verum continebant, non tam id. quod debent, probant, quam potius refellunt. Illorum
commemorem SeXtum tantum, nonum et Octavum, horum
secundum, tertium 22 et quintum. Sed longum est,
Omnia, quae contra haec cumUlari poSSint, enumerare; id modo dicam; partium anatomicam contemplationem, muSculorum effectum, nec permittere tantam ligamentorum tenSionem, quae tot SODOS proserat, nec Omnino eX
chordis, etsi vitali olasticitate. praeditis, longitudine Vocalium ligamentorum, ullum sonum tensione posse eXcitari; etsi minime negaverim, Utrumque ligamentorum par, ita conjunctum, et se contingant ligamenta, Ut Sonum edere, et Si magis tenditur, acutiores fieri sonos; hujus tamen rei prorsus alia et causa 23). Nihilominus ex hac quoque ne verosimili quidem theoria, illa utilitas redundavit, ut tensio ligamentorum saltem relativa, sine qua nulla vibratio, itaque nullus sonus potest cogitari, Dodartio jam quidem credita, omni dubio eximeretur, Ut, eXperimentiS, hic esse locum indicaretur, quamquam ipsius theoria neu liquam iis adjuvetur. Nihil apud eum de salsis voculis inveniendum; ni promissum se de ea eSSe acturum p.
Qui eum sequuntur, ut nunge, Montagnari aliique, acriter pro eo dimicaverunt, nillilominus' alii etiam aca-
21) Uii Hali ex iis quoque asserit: El. iiii ys. III. Seci. IX.
S. 2 673. ulli multa alia objecta inveniasue Brou Eetii et Vo- gelii, quae Ferret ilium refellant. 22ὶ Sic teritum : ubi figit ligamenta in media parte, et octavam prioris intervalli aculius audivit ue quod ita quidem sese liabet v. 431. instructions) ue sed absoluta ligamesiatorum, simul cum irimae ad hoc punctum breviulione, non ol angulioni debetur, et
qnomodo in vivo corpore, Praesertim qiatim nΘget, opus esse in i
aculis rimae arctatione sp. 418), possit fieri, intelligi nequit. 23) Quod tamen uno tantum ligamento, omnibuS aliis Par- .libus liberato, agente nunquam efficitur, uti Ferretnius falso con . utenderat in experim. 9, quod facile ,u exciso larynge potest ostendi.
48쪽
Viri, multa contra eum protulerunt; et plus minusve in Dodartii sunt0ntiam ibant. - Et divinus ualicrus ipse, Vir maXime in priorum scriptis Versatus, qui, Si quis alius Strenue accurateque Optima quaeque eligit, et quae salsa invenit, ipse diligenter perquirit; quamVis nonnulla pro Ferretnio, quippe cujus experimenta religiose nimis respiciat, in El. phys. III. IX. g. 9. asserat, quae rem
ejus non totam exhauriant: ipse tamen latetur; sibi ad-lluc nonnulla nondum liquere, Se anatomice, ligamentorum tensionem non intelligere posse; omnino Vero, eX aliiSIouis patere videtur, ut ex g. 8. 691. et g. 10. Si 3.
IIodartianae esse asseclam theoriae; ibi enim modeste dicit, ut in avium superiors Iarynge coarctationem, sic in inseriore, glottidis tensionem eXistere posse; atque haec duo conjungenda esse: tensionem corporis sonantis, et rimae angustiam ad vocem provocandam. Et quamquam in ceteris, de hac materia disquisitionibus optima corte dedit, Onmosque aliorum suntentias accuratissime recensuit, in hac tamen theoriae ipsius 0Xplicatione, eam, qua Certe digna ost diligentia auctori solitam desiderari credidorim. Neque enim, quae Nodartius docuerat et quorum ual-lerus ipse 24) mentionem sacit, satis reue Sita et oXaminata inveneris, atque ut par erat refutata; neque quae ille vir cel. in annotationibus ad commentationem, littera
niosissime, et multo perspicaciuS, quam in tota commentatione ipsa tetigerat, cura ea, qua Omnia sere perlustra bat, digna habuisse Vid0tur, quum eorum ne Verbo qui-d0m mentionem faciat. Itaque hanc in El. phys. partem etsi anatomico respectu, collectis Omnium sententiis, summa sedulitate persecta est, in physiologica explicatione, est, quod desideres.
Quae ab uallero, usque ad Chiadnii tempora, de
addidit oliservatioties liis paginis En Ionge sunt praestantissima et quod sane mirari stiliit , Prorsiis alν iis abhorrent, quae.in ipsa commoritatione exponit ab illis verbis: iste ne pre leniis pas avOir Ppitis eo celle muliere.
49쪽
hoc argumento simi conscripta ea p0rlegeruli nec Opportunitas nec tempus fuit, nec in opinionum diversitate prolatum eSt, quod ceteris eluceret; attamen eX mea parte recentiorum tantum doctiSSimorum sententias Sum Perlustraturus. Nova quaedam auxilia praebere visa est
Chladnii sententia, qui dicit aurum, per trituram in magis minusve coarctata rima, Vibrationes accipi, atque ita Sonare; majore angustia, quo Simul ligamenta tundantur, Souum acutiorem steri. Quae quamquam in principio cum
Fabricii ot Nodartii placitis conveniunt, aliquid veri quidum habent; id nempe, quod adr sese terens in liga
mentis ea vibrantia reddat, et quod in acutis ea tendau-tur. Rulatio tamen tensionis ad sonum, et quod in ea rima sieret, et minus accurate Sunt oXplanata; neque Coarctata sola glottidis apertura, quae Ut notum, decimam
pollicis partem in diametro hians habet, quod ipse concedit, POSSe cogitari, quomodo tot Soni, ad minimum
quatuordecim , humanae VOci darentur. In illum, quem ipse sensit errorum, jam IIo Iartius inciderat. - Quae a Curior de vocis natura eXposita OSt Sententia, V. S.),ca Cum Cornu Venati 'O et Organi tibiis comparatio, si ad aves rospicis non improbari posse vi lotur. In cornu orificium labia inflatoris imprimuntur; haec Vibrata, per aerem ultro eliSum, Sonum per orificii angustum foramen pertunduiu, et magis magisque in illud impressa, et vibrata sonum acutiorem reddunt. In avium larynge in seriore laminao adsunt, quae labiis iustatoris respondent; Dorum aptaropinquatio musculis tendentibus offecta, itaque tirota apertura, instrumenti Orisicio comparatur, quae duo isonum proserant. In alia Clam Organis comparatione, quod lito 1istularum lingula, idem laminae valunt. In alia iam organis Comparatione, quod his sistularum lingula,
tae, deli uri posse, quis negabit. Sed quum hauo iii mam
inalium et ii ominis laryngum transforro velit, ibi ille ca- itialem Stiperio rom oris, avium trachoae comparet, minus iaccurate rem perquisivisse patet. Nam longitudo hujus icanalis, minor usi, quam tu quoviS instrumento, ejusque
50쪽
curtatio Iarynge ascendente in acutis essecta, minor quam ex qua Sola omnia aScendentia intervalla eXplicares. Nomihi objiciatur, partes illum canalem formantes esse ela sticas et molles, itaque hoc ab instrumentorum parioti bus discrepare; nam eX ΝaMartii de hac re experimentis, qualitatem tantum soni his Inntari constat. Praeterea sero in larynge eXciSO, Omnes Scalae aScendentis soni efficiuntur, ut perimenta docent. Cur igitur non potius, glottidem esse unicam omnium in Voce SOnorum effectricem statuendum est Ιd quod ex Cur tori illa ViSectione, Supra commemorata, in avis tracheae instituta jamjain apparet, et quod ipse Sensit. In quo praeterea intelligi nequit, cur tam diversas leges, in eodem efficiendo
Sequatur natura. Ea Certe theoria esSet optima, quao omnes omnium animalium Voces eX principio saltem eodem posset oXplanare.
Illi sontentiae Burdachius 26) otiam assentitur, qui ot tracheae dilatationi et coarctationi in homine gravia aut acuta intervalla adscribit, quae quomodo fieri possit, neque eX anatomica ratione, neque eX illo eXperimento intolligere poSSum, quo demonstratur, solo lalange neque alibi prius, quam ibi omnes sonos procreari. In qua trachea quamquam Vibrationes animadvertuntur ex soni diversitate, modo tardiores, modo celeriores, quum HUS annuli cartilaginei, aeque ac quodvis corpus solidum Sonum propagent, tamen nullo alio modo Vocem adjuVari, nisi quod aeris commeatus praebeatur, jam Fabricius et post eunt L odari, in clarissima luce posuerunt.
suo de vocis theoria id maxime: rimae amplitudinem Solam eSSe quae in sormanda voce sit sp0ctanda, nil aliudi est quam quod Do dari et ante eum Fabricius dixerant. t Soeundarias esse glottidis vibrationes non nisi voce nataSi statuit. Hanc sibilo oris comparat; at quae his opponi possint, jam antea sustus eXposita sunt 2S). EXperimet1-