장음표시 사용
51쪽
torum quae instituissu dicit 29) ea obiter descripta, sub numeris tantum l. 5. II. 13. Id repetita, confirmata in-Veni. Ceterorum nonnulla cui s. n. 2. 9. Is ) et omnino falsa sunt, et reliqua tanta incuria instituta sunt, ut repetitioni non steterint. Quod de voculis salsis 30 dicit, probari non potest. Quin etiam pluribus refelli possunt,
quae contradictis non Vacant. Sic, ut unum asseram, ligamentorum tensio in acutis pectoralibus sonis Brtisf- sone), negata, sonis salsis Fa otione) modo adscribitur; quae quomodo a Veritate abhorreant, HXperimento in seipso instituto quisque tacite intolliget. De his sustus quaedam asseram; ubi de Voculis falsis sum locuturus. Jam ante Liscorium , Kompelon 3 l) nonnulla de vocis mechanismo dederat, quae si accuratius paullo tractare Voluisset, eXperimentisque in animalis laonge institutis firmassset, ipse multo emendatiorem doctrinam Suam probare potuisset. Ipse bene vidit, nec in Nodartii nec in Forreinii thooria acquiescendum, nec Solam aperturam, nec tenSionem ligamentorum Sufficere Vocalium, itaque haec duo p. 81. 83 conjungenda esse scripsit. Et recte quidem monuit, rimae aperturae ad marginum tenSionem certam esSe rationem, nihilominus non satis sibi cavet a Ferroinii commentis, ut sex iis elucet quod p. 82) scripsit, ligamenta magis tendi pro acutis sonis, quo magis rectilinea fiant, eo celeriores fiseri vibrationus et aerem permeantem, arcum esse; quae facile roselluntur eo, quod in Uno ligamento aer nUnquam Sonum producat, nec eo sonorum graVitas, nec anatomice tanta tensio explicetur. Quod praeterea addit, foramen requiri aut dilatatum, aut arctatum, nil mutat; in Iarynge exciso enim nunquam foramine hiantes etsi tunsis simul ligamentis sonus seditur. Comparatio, quam cum tibia utricula
claudicat, quod hae laminae lingulae immutabiles, elastica glottidis ligamenta quoquo temporis momento mutantur, in illa tibia, foramen quoque Orificii non variat,
52쪽
ot intervalla diversa, clausis apertisve foraminibus efficiuntur; et quamquam Sonus hujus inStrumenti, inter omnia Ilumanae Voci simillimus est, quem canentis insantis esse crederes, ut ipse saepe in SiluSia audivi, inturna tamenstructura et discrepat, et soni longo alia ibi ratione ita
scuntur quam in Iarynge, nudo hi 32) ob ea quae de Ioquela classice in eo libro sunt dilucidata, ut quia quibus ceterorum Sententias carerent, bene cognoVerat, Venι-
polenti sententiam videtur probasse. Et satis inguitioso quoque Ken elen, de Sibili oris explananda ratione 33)disseruit capsulam rotundam sibi fecit, superiore ct insu riore Iamina concma obtectam, quae ambac in media parte foramine perforatae Sunt. Quod instrumentum ori inser tum, ubi instatur, sibilum lacile edit clarum, cujus sonus gravior acutior, e fiat, capsula aut majore aut minore ad hibita. Eadem sormatio in oris sibilo exstat; labia enim et internam et externam aperturam quod illuc inserius et superius foramen) tunc formant, quae Variatae sibilum ipsum Variant. Nescio an cut 0rrimus Savartius 34 , cujus nuperrime Satis ingenioSa opinio, ad quam nunc Venio, plurimorum acclamatione gauderet, hoc Minpolonii oporis loco sexcitatus sit, ad illa quae I. C. Scripsit proponenda.
Primo Magendii sententiam resollere studui, qui laryn gis ligamenta, duplici lingulae mobili similia esse diX0rat. Tum ha0c objicit: instrumentorum lingulas liboras in in
strumenti orificio imminere, nec ad Se accedere pOSSQ, quum tunc SODUS eXtingueretur, nec Vocem habere huma nam, illum horum instrumentorum Sonum crepantem, et plura alia, neque non edi in larynge sonum ut remotis invicem inserioribus ligamuntis adjecit. Deinde ipse Vo cum humanam cum illo gono comparat, qui in instru mento Sui generis naScatur, quo venatoros ad sibilandum et aves alliciendas utantur reclame). IIoc esse parvum vas hemisphaericum, cupae forma a lateribus compreSSae.
53쪽
Rima supprior et inferior in hoc conspicitur, quod ori
insertum et intra labia preSSum, aere aut eXpirato aut inspirato sonum edit acutum clarum sibilisorinum. In hoc igitur instrumento, quod magnam cum Veii elonii illo prodit similitudinem, aut cum alio, ex duabus tubulis in ferae clausis et aperturis Se inVicem spectantibus et tali- modo firmatis composito; in . hoc inStrumento, spatium in tra superiorem et inseriorem rimam, Ventriculorum spatio rospond0t; rimae inferior inserioribuS, Superior superiori bus ligamontis. Aer eX ampliore in angustiorem locum impulsus, radiis divergentibus Sese eXpandit, rejicitur a
lateribus, et alio a tergo aure Veniente, eXitum tantum intra superiorem rimam inVenit. Hoc aere divergente et undique rejecto, aer in instrumento in celerrimas vibrationes mittitur, quaS perpeSSUS eliditur et sonus oditur. Haec opinio re Vera anatomica Structi ra adjuvatur, quum ligamentorum utrumque par, Sic ad Se invicem positum sit, ut inter superiora et inferiora hominis ligamqnta spatium ventriculorum formetur; in quo aer capiatur, et eo-
doni principio, quo in illo instrumento, hic vox gignatur. Etsi cnim in larynge superiora ligamenta non tam quam in seriora promineant, in eXciSo Saltem); illorum tanton latitudo illam curtu liorum attingit, quod facile patet, si digito adhibito ab inferiore parte, SurSum per ligamenta
inlariora ad Superiora perVeneriS, quae inliaerentia, nune sublata, ad se invicem accedunt. ItaqUctiliaec non contra allata pugnarent, ideo etiam quod, thyreoa taenoiddi contractione, ligamenta ad Se accederent, ubi opus ess0t. Attamen plura enumerari pOSSunt, quae huic theoriae rupugnant. Et primo rimaS hiare, hic contenditur. Inlaryngo vero hiantibus rimiS non elicitur Sonus, quod ex perimento probatur; quando Sonus eliciatur ligamenta sese invicem contingere debent. Tum vero ex illo intastrum0nto semper Iabore tantum, et Opera quadam sonus prodit; quod Vero gignendae Vocis eandem esse rationum, id seo redarguitur, quum humanam vocum quod attinui aegri, vel omnibuS eXhauStis viribus ipsam a0gritudinuin missa voce indicant. Et ut concedatur, Originem sic ex plicari posse VociS, diversus HuS ambitus neutiquam indoexplicatur. AcutOS quidem Sonos, a coarctata paullatim
54쪽
rima utraque, derivare quis posset; sed quid de gravibus erit statuendum, qui nonuisi dilatatis rimis produci possent. uod si quis et hie dilatatae rimae commentum adhibere velit, nae is graviter sallitur, quum in larynge, ubi rima dilatatur, aer prorsus nullum procreanS Sonum irrito perstat. Accedit, quod totiuS Spatii, quod utrique ventriculi eXplent, dilatatio, quippe quos ad graViores
edendos Sonos, majorem aeris copiam continere Statuendum esset, quod ex Kempe tia experimento ad sibilum eXplicandum instituto apparet), anatomice ne locum qui dem habore potest. Adde, quod accuratius perpenSa Να variti theoria ad sibilum oris recurrit, quam Fabricii
germanam sententiam jam Supra resutavimus. Denique comparata anatomia adversatur, quum multa Sint animalia, quae ligamentis superioribus orbata vocem edunt: quae Superiora ligamenta apud Nauartium maximi sunt momenii, quippe quibuS Ventriculorum Spatium Sursum finiatur.
Magis arridet Iagendio opinio. In qua, quamViSSint. quae deSideres, quum V. S. curam haec rerum cOpia non satis hibere eXperta videatur, tamen plurima ad hunc locum explicandum attulisse satundum est. Legibus inStrumentorum Vento rectorum expositis 3b), in quibus distinguit instrumonia cum orificiis embolichure), et instrumenta laminis lingulisormibus instructa, ab illis vocale Organoli ut abhorrere, sic ad horum accedere similitudinum dieit. Ut in his varia longitudine lingularum varia eduntur intervalla, quae tunc tabus instrumentalis moduletur, sic in homine ligamunia in seriora, in quibuS tamen omnino ligamenta superiora omittit, elastica Opponuntur aeri inflato, et dum sese tangunt, uti lingulae, modo S0Se removentia modo accedentia 36), sonos Varios cient. Quae et in ta ii gibiis excisis, et in artificiali larynge Ca tardide la Totir probata inVenit. Varios sonos nasci a varia Iongitudine rimae, quod maximi videtur esse momenti, et usque ad eum Semper
35 II agere die Procis e lenient ni re p. 279.
55쪽
negligebatur, quoniam semper latitudo tantum in partes
vocabatur. Revera haec in eXciso larynge probari possunt. Rima, quo acutiores fiunt Soni, eo magis ab antico in posticum clauditur. De ceteris satis ingenioso et uti V. S. decuit, commenta proponit. Nonnulla tamen ab eo negata, partim non satis resutata crediderim, partim enarrata tantum esse neque Satis eXplanata. Alia ut ascensionem set demissionem laryngis adumbrata tantum, alia
ut Voculas . salsas, quas tantum et ipsa Hottide gigni asserit, quippe quae ignota 37), in posterum rejecta invenies.
Ad explicandum major0m sive minorem Vocis ambitum, huc potiuS ea pertinere videntur, quae apud υodaritum do Philidoro relata leguntur, quem ille Scri bit, dupliei lingula tibiae decumanae paullatim CompreSSa, omnia octavae intervalla elicere Valuisse. In hoc experimento ubi perstans abr totam lingulam vibrantem reddere potuit, sonum graviorem edi necesse erat, tardiore vibration0. Paullatim contra Comprimendo, qUUm Una lingularum pars oscillandi Vi privaretur, et aeri perstanti locus arctabatur, et VibranteS lingulae curtabantur; celerior inde vibratio, adri perstanti communicata, Soni acu
fuisse videntur, quum artificiose laryngem, e gummi elastico ligamentis saetis, componeret, per quem duarum Octa varum sonos, imitari eum potuiSSe, Magendie auctor est. Asir rimam perflans, ligamenta elastica ut vibrarunt of cit. Quod quomodo oriretur, Ut accuratiUS perspicerem, proprio Marte quaedam a SUS Sum. Comparavi mihi plura instrumenta, quibus Venatores ad allectandas per trices, et capreolos utuntur nu or- Iocho tind Nehlochou sermone Venatorio). - Instrumentum in capreolis alliciendis usitatum, quum aliter sit comparatum quam illud cujus in per tricibus est usus, utriusque descriptio addam. Constat autem illud, plumbea massa, Speciem reserente scaphae; altera ex parte clauSa eSt, altera aperta. Lamina ex aurichalco ita alli-
3B) l. c. 323. Ce qui a Iieu a Ia glotte nous e St in . Hau l. 1) Magendi e l. c. p. 323.
56쪽
gata est filo s0riceo, ut supra totam ejus longitudinem
extundatur. Ori inseritur pars clausa, ita tamen comparata, Ut am Ouinis aditus non sit praeclusus; inflato aere Sonus naScitur acutus vagitui insantium similis. Alterum instrumentum constat, parvo tubulo e lamina Ilech sacto. In altera parte, particula Vesicae porcariae Supra est illigata, parvo soramine perforata, per quod Sela equina, nodo instructa, quo fixa pendeat tranS- missa est. Ubi digito madefacto secundum illam fetam devexeris sonum oriri Sentius per tricibus similem. Pro varia tubuli et vesicae particulae adhibitae magnitudine sonus sit gravior et acutior; uti quoque in lusu insan
tili audimus 'Valdiet oi nominato).
Quae omnia, Ut non id praestent, ut singularium Sonorum naturam eXplicent, ita non spernenda luce Vocis originem adspergere crediderim. Ut in illo instrumunto per rimam preSSUS, in majuS eXtendi cupiens aer, ubique se ostendit, et solam laminam eX aurichalco vibrantem reddit, quae vibratio aeri inflato communicatur, sic in larvnge eXciso Sonum formari ligamentiS compressis, aut
superioribus, aut inferioribnS, quivis facile videri potest. Quod si quis hanc similitudinem ea laborare dicat, quod in instrumento lamina tantum vibret, tu larynge contra uirumque ligamentum, is Velim cogitet, me nihil aliud hae comparatione et sicere Velle, quam Ut eoSdem hic, quam in larynge aeris inflati et Se eXtondentis esse essectus; quod singula autem in utroque aliter efficiuntur, illud
Accuratiorem similitudinem sorsitan . alterum instru- montum I siuerlocho) praebebit saltem ad Originem vocis oxplicandam. Uti digitus devectus ossicit, ut Sela, Vesicao soramine Dicetur, et in ea Vibrationes gignantur,
quae rursus Sotam assiciunt, eaeque aeri Communicatae, sonum procreant, Sic in homine, acriS columna e pulmo
nibus per laryngis rimam elisa, quam Ibbricius pruduntur monuit, solidi corporis naturam induere deboro, priusquam vibrationes, et frictiones in rimast ligamuntis procrearu possit), elastica ligamenta Vibrantia reddit, quae
vibrationes rursus aeri commUnicatae Sonum sormant.
57쪽
In hac comparatione digitus d0v0h0ns respondet pulmonibus, Sela consolidatae aeris columnae, tubuli cavum, Iaryngis caVO; Vesica porcaria vibrationibus afficienda,
ligamentis vocalibus; rima glottidis, illi foramini. Ν0quo illud omittendum est, quod in aucta vesicae et tubuli
magnitudine sonus gravior, in minuta acutior fiat. Hoc Onim argumento est quo majora sint Vibrantia corpora eo tardiores esse temporis Spatio et apertura certum ad Sohabontibus rationum) Vibrationes, Sonosque graVioreS; quo
minora, eo celerioreS Sonosque acutioreS.
g. 9. Quod prorsus eodem modo in Iarynge se habere mihi persuasurus, in Iaryngibus immanis, OViniS, bOVino,
et suillis, experimenta institui haec. E. I. In Iaryngem flavi, cujus rima erat aperta, SO-nus edebatur nullus. Ubi ligamentorum quaecunqUe, ad se invicem adduxi quod compressis arytaenoidibus sacile fit, nonnisi tensione aliqua obtinente, quae tensio nonnisi Compressa utrimque thyroide, aut arytaenoidibus retractis
E. 2. Ubique vidi, unum ligamentorum par jam ad
AOniam procreandum Sufficere; nam vel destructo altero paro ligamentorum SonUS edebatur ceteris paribus; neque
quidquam reseri, utrum eorum adsit, nisi quod superiora gravos inseriora acutos sonos in lio minis Iaryngo sexciso dodisso mihi videbantur. In superioribus minus curandum orat, ut liPmenta propiuS ad Se inVicem accederent quam in insorioribus, id quod vel ex eorum positione satis in tolligitur, quia aer in laxioribus si q)0rioribus deorsum Ve gentibus ligamentis, lacile uXcipitur ot luviore frictione vibrationes creat, quam in firmioribus inferis. E. 3. Intervallorum legitimam consecusionem, nonnisi o paullatim ad se invicem adductis ligamentis elicero potui, ita ut rimae aperta longitudo, ab anteriore parte in aversum paullativi decresceret; hoc, aut comprimendis adhibito tunaculo ligamentis, ossuci, aut sonSim Sensimque aucta vi retractis a tityroide ara ta0noidibus; aut digitistii ventriculos impressis in Ovis et bovis lar.). In quo prauterea Vidi, rimam non aliter breViorem posse seri, quam aucta paullatim ligamentoriam tenSione, qua ante
58쪽
riores partes ligamentorum in se congrUere coeperunt.
Quod eXperimentum sextum Lishoi ii p. 3I. Theorie ser Stimmo) resellit, ubi contenderat, acutiorem fieri
Sonum minuta, et graviorem dilatata rima, etiamsi tensione non aucta, quum minui certe nunquam pOSSit rima, nisimul tenduntur ligamenta. E. 4. Ligamentorum sola tensione, nullam gigni posse Sonum, eo efficitur quod ubi dilatatur rima, et tenduntur ligamenta, aeris instatio nullum edit Sonum. E. 5. Solam aperturam et nihil hic agere, alio conatUS Sum commonstrare experimento. Et chartam et
VeSicae particulam et gummi olasticum supra' tubulum quendam lamineum tutendi, et acu persoraVi: et quum per alteram non clausam partem instarem, nullus efficiebatur SOHUS, illae particulae sive orant madidae Sive aridae. Uno Vero vervicis ligamento Vocati, Supra eXte SOet alligato, ceteris paribus, id est foraminis et infl4ndi
ratione eadem, sonus acutus oriebatur. Aucta flandi sortitudine, indoque magis compressa aeris in tubulo columna, paullatim sonus soX intervallis augebatur, in quo foramen etiam dilatabatur, quamquam tamen ligamentum magiS tentum extrorsuin convexe intumuit. Sonus igitur acutior fiebat, quamvis foramine interea majore facto. Foramen etsi absolute dilatatum erat; pro ratione aeris paullatim colerius ut fortius perstantis tamen, coarctatum eSSe, Sumendum erat. Is, ligamentum tetendit, et quum certo temporis spatio plus aeris per soramen intraret, quam antea, majorem inde oriri necesse erat Dictionem, et celeriorem vibrationum ligamentosae membranae, in Solo circuitu foraminis vibratae et tonsae, itidem non minus celeriores aeris vibrationes, sonos igitur acutioreS: qUamvis Videri posset aer, ut sociaudaria causa soraminis dilatationem efficere. Ubi igitur in cuticula, quae tenta mansit, soraminis magnitudo aucta fuerit, e oodartii doctrina Sonus oriatur gravior nec0sse suisset, sed multum abest; tunc prorSus nullus editur sonus. Unde liquide apparet, soraminis magnitudinem auctam minitiamve vel obtinente tenSione), neutiquam gravioris acutiorisve soni in causa
esse, quae Nodarsit et multorum aliorum erat opinio;
59쪽
immo ne vocis quidem omnino gignendae, aere quippe perstante prorsus sine ullo sono I). Quod si in hoc expori mento rima potius, quam soramen fieri posset, caverique, ite instato aere in duas partes discedat, sed eodem modo contineret, quo in vivo animali rima glottidis, thyreoarytae Oideis musculis et arytaunoideis obliquis et transversis; videndum es set, aere perstante totam longitudinem illarum partium vi brantem reddi; sonusque ederetur graVis, quod Cnguiarii
de la Totir in larynge artificioso probavit. Ubi igiturrima simul curtari ut tundi potust, id quod in larynge
fit, sonum oportet acutiorem edi, ita certe, ut simul coarctatio fiat, quae vel Sic semper adest, augendae acriS frictioni furvisens, levandoque inflandi labori. E. 6. In instando lar uige saepe soni impuriores fortuito fieri videbantur, quod ubi accuratius attendi, al- toro si sortius alterum, tenaculo praesertim adhibito, tendebam, effici observa, i. E. T. Ut in tolligerem, reverane acutiores Soni, Cur tata rimae longitudine auctaque oo ligamentorum tensione Orirentur, Utrumquo certo erat officiundum. Duobus tu
naculis juxta positis, anteriorem dimidiatae rimae partem ita compressi, iit nullus hic adris perflandi relinquurotarlocus, et inflando posteriores rimae partes, id quod perso intelligitur, ut se invicem attingerent, essiciens), aut quintam aut SeXtam aut Octavam ejus soni elicui, quem tota rima nullo adhibito tenaculo edidit. Quae sonorum diversitas e majori minorive qua tenacillum adhibui vinon eodem semper modialo exserenda, videtur 0Xplicanda; quo tensio, quam Oriri sin rima Vel non coarctata), inligamentis neceSSe erat, et ipsa dis: repabat. E. S. Ligamentis solis, Vocem gigni, inde argueba tur quod omnibus, praeter has, deletis partibus, si modo
loco sueto inSerta manerent, Vocis edendae non Osficio
batur. Epigloitis ipsa quoque, quamvis glottidein Operi0ns sonum quemlibet ligamentis editum, duobus inturvallis
1) In hoc, ut in ceteris omnibus expertinentis, oportebat esse madida ut vilirar titur.
60쪽
E. D. In liominis superioribus ligamuntis larynge, graviores, inferioribus a utiores soni gign0bantur, id cpiod superioribus aut inserioribus ligamentis divorse admotis, compreSSO Sive Superiore sive inferiore thyroidis pare effeci, in quo semper mihi curandum fuit, ut dum alte
rum par admoVeretur, alterum apertum maneret. Laryngum humanorum inopia varia horum destruendorum e
perimenta praepedivit; quod tamen hic posui, vel sic Observari licet. E. I 0. Comparato Sic larynge, Ut aliquem sonum oderet, ubi sortiter instavi, tota ligamentorum latitudo vi brabat; quod clarissime in vituli larynge, et in hominis supcrioribus ligamentis observari potest. Hic enim adducta ligamenta aere perstante diducuntur, et pro Sua elasticitate, Utrumque ruVerberat, quae oscillatio, initio in flandi, satis clare distinguenda, continuato inflatu, quoquo
minutissimo temporis momento celerior facta, nune proculeritate oculis evanescit, Sonum procreat. In inseriori bus hominis, ut in magis tonsis ovium et vitulorum hoc nunquam Vidi.
E. II. Quod unius ligamunti vibratio nullum cotu ris paribus efficiebat sonum, eo mihi prol avi quod, quum
lamina lignua in rimam injecta alterum tegissem, et alterum ad hanc laminam apprimorum, ullus sonuS inflatu
E. I 2. In animalium laryngibus Soni grmes, et gravissimi proserebantur, ubi ligamenta non relaXata, et ad se invicem adducta, magna aeris copia inflata sunt. quod in bovis Iarynge nunquam meo spiritu efficere potui ni antua compressa et satis tonsa erant ligamenta, ut rimae pars eo clauderetur. Multo melius taciliusquo hoc in ovis larynge succedit, in quo e gravissimo Sono quo magis claudebam rimam, itaque Iongitudo aportae rimast paullatim minuubatur, soni paullatim acutiores fisebant. E. t 3. Si curtata rima0 longitudin0, et ligamentis
invi uni adpressis, sonum circiter medium Scalae elicuo ram, haud exigua aeris innati vi utens, hunc sonum, etsi iii colori- nil mulabatur. insandi vi aucta acutiorem rod-