장음표시 사용
41쪽
Galeni de optimo doeondi genere. Synon equidem omnibus aequo perspicax, coΠSenta neum est, quemadmodum qui cornit acutius, adducit
ad visibile eum, qui videt obscurius; simili modo in intellectionibus; qui enim ceteris antocellit in ovidenti cognitione rei intelligibilis, ad eius contemplationem adducit maxime caecutientem, et hic est prae ceptor, ut inquit Plato, et ego fateor, et dε his scriptum est a me fusius in tractatu do demonstratione, quoniam talis est evidens doctrina ad intellectionem. Scriptum autem est, quomodo quis EX Orsiis in unaquaque re ab elementis et principiis, possit maximo demonstrare, quicquid possibile est demonstrari; non, ut mirandus ille Favorinus, qui totum unum Scripsit, in quo ostendit, ne solem quidem esse Comprehhrisi bilem, et quasi cum obliviosis nobiscum alibi disputat, concoditque, aliquid certo esse cognoscibile, et
illud discipulis cligere permittit.
42쪽
Triplicem reperiri huius libosti interpretationem Ialinaria, primam Νico I. AI Rhegini Calabri, antiqui interpretis;
alteram DESID. En Asasi; tertiam PnΑΤEOLI, doctoris medici Parisiensis, quam uos typis desciibendam curavimus, Jmonuit RΕN. CHARTE R. Addit THEOD. Gou LATON, barbaram esse Versionem Nicolai; latinio rom Des. Erasini; post illam Iani Cornarii prodiisse, quam contractiorem reddiderit Andh. Lacu nu.
Inscriptio huius libelli plenior legitur in cod. Adelphi,
adiectis post δισασκαλιας Verbis προς Φαβουρι νον υπὰρ Ἐπικτητου,
ct ita quoque cxhibet Galcuus ipso ue libr. prOPr. C. IJ. GoULs T. C a p. I. O J Arelatensis Gallus , qui sub Traiano et Hadriano floruit, paulo anto Luciani actatem, eum Saepius commemorantis; Dionis Chrysostomi et Epicteti discipulus, quem in libro, ad Epictetum scripto , cum Onesim O, Plutarchi servo, colloquentem finxit, id quost h. I. Galenus testatur. Cf. eundem de libr. Propr. T. IU. p. 567. ed. Bas. T. I. 1'. 47. Od. Cliart.), in quo loco Charterius haud dubio
erravit, cum περὶ ἀρί- ς διδασκαλίας doletis , quae nunC sequuntur in Ald. et Bas. editt. προς Φαβωιο νον - Επικτητουπρος Φαβωριινον οῦν unius eiusdemque libri inscriptionem esse
contendoret. In hoc onim libello de optimo docendi genero praetor commemoratu plane nihil de Epic icto occurrit. Quare videtur probabilius, duplicem exstitisse Galeni librum ad Favorinurn. urium do optimo docendi genere, altorum de Epictolo, seu libri illius, quem Favorinus Epicteto inscripsit, argumento . atquc Post Prius Φαεωρῖνον interpunctionem maiorem ponendam esse. Varia scripta, quae Favorinus edidit,
43쪽
Adnotationes. 39 commemorata sunt a Io. ALB. FABRI cIo in Bibl. Gras . libr. III. c. h. T. III. p. 154 seq. ed. Hartes. οἱ 'Λκαδηιαιακοὶ J Scin per habent codd. Dostri. Editioncs Luciani, Plutarchi, Athenaei et Lex. Honi'. Stephani scri
Paulo post προsαγορευοντας - ἔκατέρω τῶν αντικειμένων αλληλοις λογων.
κριτήριον Critorium iudieatorium, indicandi vim habens.
Criterium aliud φυσικον, naturale, quod iudicandi norma otitur, iudiciuntque exercet, ut anima rationalis criterium est rerum intelligibilium; et sensitiva, sensibilium. Aliud τεχνικον, artificiale; ut apud Dogmaticos criteri u rerum sunt syllogismus, demonstratio, oleuchus: apud Empiricos obser-Vatio, memoria, transitus ad simile. Distinctionem hanc I1ahes infra c. 4. init. GoULsae. Vid. de κριτηρίοις Zen OD. AP. Diog. Laert. VII. 45. ω ΙIλουταρχος ἐπιγ. J Inter Plutarchum et Favorinum amicitiam intercessisse, documento est, quod uterque alteri libros inscriberet suos. Et ΡIutarchus quidem do primo frigido coper To. IX. p. 727. ed. Reis h. aut T. VIII. p. 851. ed. Wyttenb.) et epistolam do amicitia, qtiae a Lampria silio
inter deperdita patris scripta reconsetur, ad FaVOrinum S Tipsit; hic autem commentarium περὶ ακαδιημιακης διαθέσεως Plutarchi Domine insignivit. ΗΕυΜΑΝN. ad FABRICII l. c. Paliniana p. 56. Gaudent. de philos. Homer. c. 93. et Ballici Iugemens T. I. p. 3o9 seq. hac de re consuli iubet. λεγει δἐ αυτο 4 Cornar. margini edit. Aldin. iis bibl. acad. Jenensis serVatae adscripsit, inserendum post δέ esse το. Ἀλκιβιαλι J Servavi lectionem editt. Alcl. Las. et Go Ulst. rei ossa Charterii 'Aλκιβι αδη, quam ot latina versio expresSit: Alcibiailem et reliquos Aeademicos lautiat. Alcibiades enim est inscriptio libri Favorini, cuius memoria, praeter hunc Gai ni locum, nusquam facta est. Simili modo Ciceronis Academicorum priorum liber 1 l. inscriptus est Lucullus.
Corn. emendat ἔκροτερους, ut respondeat IOCO,
qui in initio libri statim legitiar.
c tum: Pro quo Stoici concinnarunt iactitium illud καταληπτον
44쪽
4OAdnotationes. et ακαταληπτον, quod comprehendi Mosese Mel secus. Vid. Laert lib. VII. s. 46. in Zenone, et Cicero in Lucullo lib. II. ubi docet, quomodo vox καταληψu dicebatur inVentum suisso Zenonis . GoULST. την καταληφιν J CICERO Acad. prior. lib. II. c. 6. cognitionum aut perceptionem, aut, si quis malit Verbum o verbo,
Comyrehensionem Vertit. καταληπτικη φαντασία i. e. Visum
.sεcheinung), quod comprehendi potest) a Zenono desi-niebatur, Cicerono interprete, talo Misiam impressum οἶ-ctum Τus ex eo, quod es4 et, quale εSSs nora POSSet, ex eo, quoes non esses. I log. Laort. VII. 46. τῆς δἐ φαντασίας την μῖν
καταλσ1πτικην , την δε ακαταληπτον. καταληπτικην μῖν , σῆν κριτη- ριον εἰναι των πραγματων φασὶ, την γινομένην απο υπαρχοντος καταυτο το υπαρχον , ἰναπεσφραγισμένην καὶ ἐναπομ εμαδμενην ' ακαταληπτον δ/ την μη απο υπαρχοντος.
ως δἐ καὶ J Cornar. mavult ωστε καὶ. Casterum testatur li. l. Galenus, tres a Favorino Consignatos fuisse libros περὶ τῆς κωταλχDππικης φαντασίας, quorum primum ad Adrianum, Secundum ad Dysonem, tertium ad Aristarchum retulit. Indo FABnici Us Bibl. Gr. l. c. tria diVersa de uno eodemque argumcnto opera estinxit. Sed uti hi videtur unum tantumiuisse opus, tribus constans libris, quorum primus ad Adrianum et C. Erat directus. ΔυσωναJ Ed. Ald. cum asterisCO. Venet. Cod. in margine '.
Alii Drysonem. Go0Lsae. Posteriorem lectionem secutus est Cli arter C a p. I. παρα το γνωστον J Calaber Vertit: certe cognoscibile. Videtur legisse βεβαίως γνωστον. GOULAT. Paullo post in Goulsioni editiorie post γιγνωσκειν colon positum est. ισον ἐπὶ τω ΦαβωρίνουJ Ita Chart. exprimendum curavit, cum in Ald. et Basileensi esset ον, Cui proximo accedit cod. Lond. ον. Margitii oditionis meae adscripsit quidam ως, quod Gouis totius recollit. ω παραβαλλειν J Ad criterium, tanquam ad normam, qui singulas res applicat, exigitque, facile poterit veritatem di
ἱκανωs συγχωρήσουσιν J CO ar. post ἱκανως inserit εἶναι.
45쪽
Sod aliquid aliud petemus ab artificibus praeberi discipulis;
quod non est aliud, nisi ratiocinari; quod dicitur a multis discutero etc. Loci liuius constructio durior, sed opinor, coniecturam, quam attUli, a Tei Veritate . prope abesse. Νola, hic λογίζεσθαι, ratiocinari, et λύφιζειν, SVP putare, sibi invicem respondere: Verum ita, ut illud, ratiocinari, sit discipuli; supputare seu calculare, ipsius Vulgi. GozLsae./εαλλον μῖν τοῖςJ Videtur hic locus corrUplus esse. Hinc Corn. inserenda putat: καὶ γαρ ορωμεν καὶ ante μαλλον.κOulsi. autem post τεχνίτας addit ου .επανορθουμενον J CO d. Adelph. ἐπανορθουν. ἐνεργείας J Codd. et Vetus interpr. ἐνεργείας, actiones, tam hic, quam linea sequenti, Pro quo utrobique reposui Βαρ- γῆίας, quod ipsum et postulare VidetuΓ sententiae scopus, et auctor etiam, ἐποH1ν et Βαργείαs CS adverSO Opponeras, manifeste declarat. οὐ τοι γαρ εισιν J Ita Chart. Reliqui αὐτοί. ἰ τοῖς ὁπό του βεβαίωςJ Corn. pro hy emendaVit καὶ οι. CO d.
Lond. confirmat emendationem του ν; in καί. το γιγνωσκομενοις καταφρονεῖν J Lege καταφωνειν, si in contradicendi sensu sumtum reperitur: sin minus, forsan ἐναντία φρονειν : alioqui των γιγνωσκομενων Iegdndum, Si το καταφρονεῖν retineatur. GOULST. λυειν καὶ ταυτα J Ita Chari. Teposuit loco κατα ταυτα edit. Ald. et Bas. Gouist. Ex hac lectione refinxit καταλυειν ταυτα,
quod etiam in contextum recepit. ὐπα των μαθητων αυτουJ Alani sestum est intelligi Carneadis discipulos. Quare Chart. recte αυτων editt. Ald. Bas. otGOulsi. mutaVit in αυτου, quod etiam Cornar. fecit. υμῖν, ω 'μα ταὶ J Gouis t. in textum recepit ἡμῖν, quod quoquo Cornar. coniecit.
vertit: si in Viseis esSet. Hoc autem cum esset, Cornarii Coniectura, εἰ παρῆν legentis, quam et Versione expressit
46쪽
Ad notatione S. Chart. si adesset, ita sese mihi probaVit, ut, quin in contexta reciperem, parum abe3Set.
δη. quod posterius recepit Gonis t. οῖον μεν τι-CMiusmodi res et ita infra c. 4. extr. οποῖον τι, Cuiusmodi quid. GooLs T. εχ , ἔν τεJ Corn. coniicit εἴχομέν γε.τους ἰδιων των δογμ. διλ J i. e. unaquaeque secta propriorum dogmatum domonstrationes obtineret. Luculentus sane hic locus: Neque cuiquam Nisi demonstrationis logicae inscienti
ξυστονJ Quomodo inter instrumenta, quibus metimur, ponderamus, circulum describimus, ξυσροος s. ξυστον referri possit, haud intelligitur. Cum c h. eadem instrumenta repo- antur, ibique rectius legatur ο ζυγος, hanc Vocem Cornar. aptissimo loco ἐ-τον reponendam esse statuit. Recepit etiam Iouis tonus ζυγον. ProXime sequentia verba κηκῖ κανονα desunt
in Od. Gouis t. haud dubie typographi culpa; nam in Versione
, ἐννοα, J Ita Charier. - Ald. autem et Bas. εν - νοοῦν. In qua lectione cum haberet Cornar. , quod desideraret, addidit τι post εννοοῦν. GOulsi. denique exprimendum typis iussit Dνοεῖν, et Verba οτι δε αυτων usque ad D νοεῖν parenthesi inclusit.
εγχειρησον - μονον σοφιστας J LOCUs perobscurus: ant. interpr. Sees UOrsebiae te cere solummo. sophistas, quod nullum nobis iuesicatorium est innatum; hoc enim auSus es nobis ilicere, Cum fortassis sensum es intellectum concerit esse iuuicatorium peritatis, quicunque est in logicas eruditus. QuicuraquH Mero inferimunt tosam vem, delirant; sicut et FaGor imιs, qui ex ertit Omnia et Eicit, nescire ea eSSE; et
postea committit est, coulis suis iuricium; quod neque quirante insum, commiserunt eis. Haec interpr. Alii vero, ut locum laborantem res cerciat, transponcndu consuerunt illa,qunc pavoni hesi clauduntur, hoc modo: u λῆρος. εγχείρισον ita J J S Mαξαι μονον σοφαττας, μησἐν ὐπαρνιν κριτηριον συμφυτον. ποθεν .a, etc. GoULST. Ed. Ald. ot Bas. ἐνεχείρησον, quod Goulsi. mutavit in ἐγχείρ. Corn. ἐνεχείρησαν - μονοι
47쪽
τολμηροῦς J Audacter quidem ipse, quia cum suis ipsius
pugnat rationibus,) ἡμῖν D Iσως, sed nobiscum tamen sic sorsan inquit. GOULST. σως φη J Cod. reg. φασὶ. Goulsi. edit. λησι, haud dubio typothetae errore , qui maxime negligens fuit. βουλομενος ἐλπίσι J Cod. Lond. βουλομhης. GoULST.
οἱ προ αυτουJ Charier. lectionem hanc, quae in ed. Bas. margine conspicitur , Cornariumque habet auctorem, recte in Contexta recepit. Fecerat idem iam Gouistonus. Cap. 4. ἀλλ' n MαjκαλίαJ Pendet substantivum ab antegresso kστιν. Posui autem post διδασκαλία comma, quod Gouist. Post αρχην habet. Corn. corruptum διδασκαλην editt. Ald. et Bas. mutavit in διδασκαλίαν, coniunXitque Cum εναργως οἶμαι δεδιδαχθαει, quod necessarium haud puto. αν δ' οἱ λοιποὶ παντεςJ Goulsi. hunc Iocum arida ter mula vit sic : αν δ' αι λοιπαὶ παντων διδασκαλίαι μεν ενιτιν, Ουδ αρισται, σκοπωμεν. In adnotationibus addit: Quid si sic νυν δ' αἱ λοιπαὶ π.λ μ. g. εἰ δ αρισται, σκοπ. In margine ed. Goulsi. P. 37. legitur νυν δ' εἰ. 7ν Βαργως J Hanc lectionem, quam Corn. proposuit loco ἐμων editt. Ald. et Bas. , recepere Goulsi. ct Cliart. JGίσομαι J Goulsi. edit. ὐπείξομαι, COnceream: Corn. υποίσομαι. at DXCus. ὁπείσομαι, suspicabor, quid in nobis facturus es, quae lectio sane durior: Iego igitur δπείξομαι, concedam et obsequar tibi, ut respondeat suo Contrario, τω μφί αμαι, ab Sceciam, in periodo sequenti. GΟULST. πιστεύειν, ελπίοσθαι μαθησ. J Gouist. Post πιστεύειν inserit καἰ . Corn π. καὶ ελπίζειν μαθησ. quod praetulerim. παρ εμου κρίνειν. αλλ CO d. Ad. et ed. Ald. hahent Vocibus εμοῖ κρίνειν puncta subnotata, quasi delendis, aut sal-
48쪽
Ad notatione 3.tem suspectis. EX coniectura addidimus cουαι , quae utra- quo deerant codd. oditis, ipsumque post particulam αλλ' δγω
ἔχει γρορ ουτως το παν J Bas. et Goulsi. εἰ δε μητε τι τοιουτον J Cornar. εἰ δἐ μἐν ουν τι PtC. - εγίεπαγγελλομαί σM , deleto μἐν post εγω. ευθειαν ουσανJ Cod. Uenci. ant. et Vetus interpres habent μίαν; quod Et ελληνικωτερον est, et sensui Verborum accommodatius. GoULST. , των πεπλανημενων J Metaphor. aberrantium viarum l. Viarum eorum, qui aberrant: sicut et linea sequenti πεπλανημένας. Vias aberrantes; nisi, priori Voce retenta, posteriorem emendatius legas τας πεπλανημενων. Et utrobique proprie interpreteris, non vias errantes, Sed qui Vagantur et errant.