Tentamen physico-medicum inaugurale de oculo humano : quod annuente summo numine ... D. Georgii Baird ... Pro Gradu Doctris summisque in medicina honoribus ac privilegiis rite et legitime consequendis

발행: 1796년

분량: 130페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

71쪽

DE OCULO HUMANO. 49

rimum, salieni oculo sano, collocantur. Tot igitur fiunt foci, quot in corpore eXterno spectoato puncta radiantia sunt: ex illis simul sumptis fit imago, quae, prout magis minus distinct a, visum vel perfectum vel Confusum reddit. Ex hac imagine oritur species visibilis, quae est visus ipsius objectum proprium ; pariter aC, tadius objectum, resistentia, id quippe quod sensum movet, Considerari debet. De modo, quo se menti prodit visibilis species

silere, non scrutari; admirare, non e Xplorare deCet: nam mentis, non aliter ac Dei natura, penitus latet nos, quorum scientia omnis de rebus versatur. Etenim Contemplatio Crea-

turarum V inquit auctor ille supra citatus, ' quantum ad Creaturas ipsas, producit scien- tiam, quantum ad Deum, admirationem tan- tUm, quae est quati abrupta scientia ; sic se sensus referunt naturalia, divina occlu- dunt

- De Auzim. Scient.

72쪽

DE OCULO HUMANO.

Valle quzesit una est, quomodo depingeretur in retinam imago, perpensis, scilicet, humorum singulorii in densitate, Curvatura, disperrione, D. C. Sed omnibus calculis hoc vitium inest, iridit e X periment:S, in humores, e Xtra CorPUS factis nitantur; at bene notum est, Vim refraC-tionis, non secus ac dispellionis, multum, CalO-1i8 gradii, Variarii ; inde non potest quin omnis Calcitius talis turbetur ; Vi refringenti, Corporis Calore, haud parum mutata. Major ergo evadit humorum refractio, quam

illis fertur; ita vero, ut radii justis focis in retinam Congregentur.

Sed ut pictura quaevis, radiis per translucidiim

res iactis exorta, si C et imago ab humoribus o culi formata, variis erroribus obnoXia sit, oportet. I Ii vero errores oculi fabrica valde mi nutantur, adeo ut sensibus ViX, ne vix detegi possint; nam, primo, errores CX sphericitate vel formu

Tales habet Petit, Itirin, IIa ksoee, Maskelyne, et alii. IIoc primus innuit ipse Newtonus : postea vero pluribus e Xperimentis eam opinionem confirmavit Euler.

73쪽

DE OCULO HUMANO.

5 Isorma imminuuntvir, non Vero modo quo fertur, ut supra dixi Ad hoc rite intelligendum, Concipiatur planum per centrum lentis transi ens, Cui lentis aXis perpendiculariter sistat. Radii ' per lentem transeuntes, antequam planum tale attingunt, in media ConveXa incidunt, quorum dcnsitates, non se CuS AC CUr-Vaturae gradatim, vel serie continua, Crescunt; quo fit ut sensim, axim versus sectantur; sed progressi, in superficies nunc Concavas impingunt, et per media tenuiora, quo magiS provehuntur, delati, ob hanC etiam Causam, ad aXem magis adhuc Vergant, necesse est. Tra mite ig:tur incurvato, per lentem feruntur, eo

magis 1, Vero, quo axi prop ius lentem pertranseunt ; non quia in superficiei partem densiorem hi radii imp - - ; sed quod per media, quorum densitates sibi invicem magis G a discrepant,

Vid. de Lente, p. Q. f Puta eos parallelos esse ut in visu communi accidit.. Ob hanc dens: tatum variationem majorem ad centrum lentis.

74쪽

5z DE OCULO HUMANO.

discrepant, deferantur. Adeo ut, radii S, do ne C per lentem transmittuntur, sensim magis Utagisque arcuatas, quo propius aXi transeunt,

diiserentia incidentiarum cujusvis radii, ad superliciem primam et ultimum vel obliquitatis

in Crementum, ad ejus in corpus vitreum ingressi im), ed minor evadat, quo obliquiUS 3 dius Mie in superficiem lentis primam inciderat et sic errores formae ', me judiCe, minuuntUr. Alter

Quod ad resectionem corrigendam attinet vid. supra p.

Aliquis sorsan sententiae ibi allatae objicere velit, quod, quum summa minutarum dis rentiorum densitatum aequalis est toti differentiae inter medii rari si imi et densissimi densitastes, fumma itidem reseditionum, utcunque minutae singulae fuerint, equalis sit oportet, tot/ resectioni, quam sustinet ent radii lucis, si subiso, et quasi per saltum, ex medio rarissimo in densissimum transirent. Sed animo tenendum est, lucem, a cujusque medii superficie reflexam, variare, non ibium pro ratione differentiae inter ejus medii et ultimi vicini densitates, sed etiam pro ratione lucis in eam opersci m impingentis : ideoque, quum lux incidens

continua serie attenuatur, eadem, scilicet, qua mediorum numerus augetur , reflectiones sicced cntes in eadem ratione minuantur oportet, etiam disserentire interferequales suer arit. Refectionum harum summa igitur minor est,quam esset reflectionum

summa, si reflectio eX differentia densitatum solummodo pen-dcret, vel quam tota renectio, tali summae aequalis , si nem- Pe

75쪽

Alter vero error, e X lucis ipsius natUra proVenit, quippe quae non e X particulis homogeneis, sed invicem dissimilibus, Constat; quarUm TC- frangibilitas diversa facit, ut alibe magis, aliae minus, eX Cursu defectantur; sic dispersio oritur; sic Colore erranti omnis imago imbuta, confusa et turbida redditur. Plures quidem statuere, OCulum AChrom ticum es , in hanc opinionem, analogia Vaga sane, ducti; quod, scilicet, tribus humoribus Constat oculus, et in teles copio aChromatico, ad imaginem primam formandam, Ubi CO-lOI errans corrigitur, tres nimirum lente Spe radii eae rarissimo, in medium dentiItimum illico iacula

rentur.

Ita igitur a priori demonstrari potest, exigua densitatuni mediorum vicinorum differentia, ex parte saltem, lucis reseC-tioni obstitum iri. Inde vero totum effectum hava pendere, satis superque constat, ex experimento sequenti, mihi, a Claro Playlair, matheseos Prof. indicato. Si per vitrum, objectum aliquod intuearis, obscurius apparebit, quam si idem nudo Cculo inspicilles, cis t. p r. : sed sanunc vitrum aqua madefacias, multo lucidius quam antea, Cbjectum per id videbitur.

76쪽

54 DE OCULO HUMANO.

tes Conspirant. Sed in hoc instrumento, duae tantum lentes huic usui inserviunt, reliqua enim ad errores formae summovendos tantum Consert), porro, in iis etiam, nunquam penitus amotus est hiC error, nempe, a di Versa refrangibilitate eXortus, quod nuper demonstravit ingeniosus Professor Blair, eX eo quod, radii medioXume refrangibiles, eX Utroque Viti eo, qualibus opifices optici uteban- tuo, non ejusdem coloris deprehenduntur Neglecta igitur tali analogia, utpote Vaga et inCerta, eXperimenta qua2dam a Doctore Maskelyne in humores ipsos instituta, et Calculos inde ductos 'l' spectemUS.

Ex his constat, aberrationis aream Circulurem, ex refrangibilitate diversa eXortam, non superare vel se Xdecimam partem ejus, qui in simplici accidit teles copio : ac, si tantum parSejus, quae aptissima, quae sensum moVeat, aCCipiatur,

' Vid. Transadi. of R. Soc. at Edin. Vol. III. part a. f Vid. Phil. Trans. R. S. Lond. vol. LXXIX. NO. a I.

77쪽

DE OCULO HUMANO.

piatur, ne quidem illius areae partem terCentesimam sequare ; ideoque, ViX non imperCeptibilis evadat, oportet . Cum illo credunt Blair, 'Velis, et alii, ima

ginem non esse aChromatiCam , eX pluribus eXperimentis eo perducti, in quibus Vero, quamvis color errans in lucis et umbrae confinio depingeretur, tamen e X hoc, nullo modo liquet imaginem ipsam non essse achromatiCam, quia in hisce eXperimentis, retina non aCCeperat ima ginem ipsam Veram, propterea quod, OCUlo non accomodato, radii singulorum scilicet penicillorum, vel ultra, vel Citra retinam se decussarent, ideoque necesse erat imaginem, si ita dici potest, in retinam fusam, Colore CInC- tam fuisse. Tale aliquod fit in morbo Amaurosi incipienti, nam, OCulo ad varias distantias non aptato, refractione semper eadem manente, imagines vel pone Vel ante retinam esticiuntur, inde Varii

Tale colligi potest ex Newtoni Conjecturis. Uid. OptBook P. 32. lin. 1Vid. quoque infra p. 1 lin. λ'.

78쪽

56DE OCULO HUMANO.

varii circuli colorati in retinam collecti, imagi

nem Confusam, et Colore erranti imbutam red

dunt ad id essectum, haud parum Confert pupilla, in eis, semper fere patula f.

In sanissimo etiam homine, objectum oculo prop ius, quam distantia Cui ac Comodatur, praesertim si pupilla patula sit, coloribus imbutum Cernitur, quippe Cujus imago, indistincta scili Cet, eX CirCUlis, non punctis Componitur i. Dicit Ur

Hoc certum praebet indicium de moibi gradu, et medici attentionem optimo jure vindicat. Vid. quoque et confere, P. 33. not. fl Haec tamen nec sola, nec praecipua colorum, qui in morbo incipienti cernuntur, Causa est. Vid. P. 5. not. f. i Si radii, per alteram pupillae partem ingressuri, digito, vel quovis alio idoneo obstaculo intercipiantur, dum aliis, per alteram partem pertransire concedatur, cujuslibet objecti termini, colore erranti imbui videbuntur : si nunc, omnibus ut supra manentibus, axis alterius oculi in objectum idem dirigatur, ita ut illud simplex appareat, colores protinus evanesiacunt, sed, simul atque duplex reddatur ejus imago, iterum cernuntur, in terminis utriusque, sed prίecipue ejus, quae oculo primo depingitur : haec imago, in exemplo primo et tertio, ultra retinam, in secundo, in retinam ipsam jaculabatur.

79쪽

Dicitur oculum non posse achromaticum esse,

quia se omnes refractiones eodem tendUnt, tC- les copio vero achromatico radius qui ViS CUr- su Variatur, nunc versus aXem tendenS, nilla C ab eo secedens. VSed quamvis radius quivis in oculo, ad aximperpetitum Vergit, tamen, Vitreo ipso humore, nonnihil moratur, vel etiam de nectitur; nam si refractio ex lente in vacuum essset, citis me

Si duo objecta sibi admota, alterum lucidum, alterum nigrum, oculo conspiciantur, et ii digito intercipiantur radii, vel ad eandem cum Obje icto nigro partem, vel ad partes objedium lucidum versus, terminus communis colore erranti tingetur, rubro scilicet in priore, caeruleo in posteriori exemplo. Vid. Newton. I cct. Opi. Si per tubum, coelum subobscurum versus, oculo quasi remissio, prospiciatur, objectum aliquod intra tubum, et in area sublucida visum, colore cingi apparet; qui color evanescit, si obiectum ipsum attentius intueamur. His exemplis, digito vel tubo interposito, pupilla patula sit, et oculi forma, ad imaginem in retinam depingendam, inepta redditur, et forsan inite et ionis aliquid praeterea concurrit. In experimentis D. Blair, forna se oculi non accommodat se tribuendi sunt colores. Vid Trans. R. SOC. Ed. VOl. iii. p. II. Si oculi humores inter se ita essent constituti, ut radius refractus nusquam colore erranti imbutus inveniri posset: opus

estet, cujusque humoris, non solum sphaericitas, sed vis refractionis, pariterque dispersonis, perpetuo mutaretur, prout scili. ς et rem dissitam, prop ioremve intueri statuimus.

80쪽

53 DE OCULO HUMANO.

se decus irent radii; quo minus vero inViCem discrepant lentis vitreique densitates, eo magi8 defectantur radii, vel eo serius in focis colligantur oportet. Praeterea in teles Copio aChromatiCo, radiorum eX altera lente Congregatio, alterius ministratione tantum imminuitur, non

destruitur non secus ac in oculo accidito; sed

radii versus aXem Convergant oportet, aliter nulla foret imago. Ergo hoc argumentum, multo adhuc minus probat, quam eXPerimenta supia citata, oculum non esse achromatiCum.

Sed quoniam ad punctum visibile, vel mini muni visibile, retinar spatium aliquod requiritur, hanc quoque ob causam adhuc minuitur aberrationis perceptio. tum oculus variis intervallis, diversas res Contemplatur, opus est vel ejus formam, vel hu-1nortim refractiones, aliquam subire mutationem ; nam quo prop ius punctum radians Corneal ACCC dit, eo magis ejus sociis conjugatus recedat necesse est, data rcfractione : igitur vel recedat retina, vel refractio augeatur, Vel utra-

SEARCH

MENU NAVIGATION