Ad edicta veterum principum de licentia sectarum in Christiana religione. Item Methodus contra sectas, quam sequuti sunt primi Catholici imperatores ... per F. Claudium de Sainctes ..

231쪽

Methodus in Sectas sceleris sui temeritate tetauerint, nequa vera diuinaque reuerentia contagione temeretur.Honorius& AD cadius Eunomians superstitiois,seu tim 14. ministros seu clericos praecipiunt , demptis bonis ultima animaduer

sone plecti,si post publicata iussio

nem contra eos in qualibet urbe aut domo fuerint deprehensi. Contra haereseon doctores legem cofirmat Leg.8.Cοδ Martianus.Vltimo,ait,supplicio cori. A erceant vir , qui illicita docere tenta' i uerint .lsta fere sunt,quae extant edicta a primis illis catholicis imper toribus contra haereticos costituta.

uuando iudicium capitis coeperit exediceri in Loeticos. i Cap. XIII.

l Eoba 5l a ibi mini HIstoriarum mirum est silentiis, a quo tempore capitis poena execu l

232쪽

sua ep/uti sunt Princi Catholici 1 uexecutioni dema lata siti hqreticos. Sub initiu Valetiniani & Ualetis imperatorum obrepsitMessalianorum

secta in ecclesiam. Horu mores non M6saliadisiimiles admodum nostris haereticis erant. Coibant in coetum,inte dum sub dio, & pernoctabat in oratione,canebant promiscue viri cum mulieribus,nec cibi statum tempus, nec horam obseruabant, ventri obsequebantur ad cupiditatem. Quoniam a quibusdam principibus, ait Epiphanius, neci traderetur, se Martyrianos vocitarunt.Priscillianus cualiquot suis in Gallia extremo sup-'plicio affectus est a Maximo, tepore Valentiniani secundi &Theodo-sj Magni. Non dubito si ad Honorij & Arcadij imperium superuixis

set Eunomius, quin morte meritaS

poenas luisset, cum Eutropi j pr po

233쪽

Met sis in Sectas siti opera eius omnes libri publice cremati sint, & cadauer sepulchro cem, extractum ac proiectu . Iustini iussu lingua Seuero episcopo praecisa obhaereticas blaspnemias,& ut petulantes lubricitatis poenas penderet. Communi senatus utriusq; & ecclesiastici & Palatini decreto, Alexius Comnenus imperator Costantinopoli Basilium seu medicum, seu monachum Bogomitorum ducem co-i ibis ' buri fecit. Cabades Perserum sena-

partecti- tuseonsulto Manichaeos, omnes ad unum,uno die sustulit,ut antea na

rabamus. Bis lego disputatu an iure caederentur a principibus haeretici. Semel in occidentem a D.Martino , & Ambrosito in cause Priscilliani.

piti 1. De aliis nostris Theologis tracta-ctronicon tumis a Caluino, & Beza atque Visto tr. aliis , & a nobis separatim tracta-

234쪽

cua equut uni Prisc.Catholici ubitur copiosius. Deinde in Oriente actum est, cum Michael imperator catholicus in siij inauguratione ad imperium capitalem animaduersionem in Manichaeos seu Paulicia-- . nos, hortatu Nicephori patriarchae ac piorum pro nuciauit. Aduersatuest autem per alios nequam consi- , Qtiarios obtentu poenitentiae,quasi in viam essent redituri. Dogmatis abat illi, ait P.diaconus, non licere sacerdotibus promulgare contra impios mortem . Nostro tempore ea de re

disputationes habitas praetermitto. Vnus Beeta libro de haereticis pu - niendis a ciuili magistratu abunde suppeditabit, & in caput suum fe- ret de hqresi sentetiam.Nam his criminibus omnibus tenetur, quibus :

singulis illi primi principes alique

haeresis reum declararunt, ut antca.

235쪽

Methodus in Sectas perstrinximus.Si ad Dei verbu prouocat, Uvestphalus & Timaus pastor Brementis,atque omnis schola

lutherana, ut de nobis tacea, ex eodem Dei verbo carnificibus tradet, quibus Ceruetum tradidit. Audiui Seuerum Sulpitium de Priscilliani historia, quasi tabula absolutionis

per domos iudicum aliquorum circumlatum,cum adhuc in Gallia exercerentur iudicia de capite pro religione ex Christianisii morum regu medictis, atq; ex ea historia plus damni nostrε fidei,quam a Caluino libris & emissariis illatum.No enim ultro citroque intrepide commeas sent, & ad factionem tot homines

sollicitassent, si costagratio no fuis

set temere restincta, & a nonnullis

quasi fides publica data religionis& Reipub.perturbatoribus. Mihi si

236쪽

suam sequutisiunt Prisc.Catholici. Ii3 si licet de priscilliani negotio senten tiam dicere, no videtur suppliciu inflictum potuisse improbari a sinctis

Martino & Ambrosio. Nefas enim est: Magos At maleficos, Ut conuincebatur Priscillianus cu suis, nefas, publicos stupratores, & matrimoniorum, praesertim inuerecundos& palam adulteros, nefas in Deum prodigiose blasphemos sinere vivere. Absit a tantae sanctitatis& spiritus viris ea sententia, quae omnibus

flagitiis, sacrilegiis & criminibus,dis solutam licentiam impetret. Illis ergo displicuit, ut fert nistoria, prius

de religione in aula iudicatu, quam fetur. Suia in ecclesia: prius episcopos princia P pum tribunalibus oblatos,quam ecelesiasticis suffragiis damnarentur, aut tentaretur an flecti possent & emendari:postremis visum est: eis mi

237쪽

Methodus in Sectas nime decere episcopos alterius caput petere a principe, praetermissis omnibus quae antea fuerant experiunda. Ad haec notandum Burde-galensem synodum his in rebus dis. sensisse ab illis duobus, & si summis viris. Nam episcoporu, qui in ea si 'nodo adfuissent authoritate ac mandato factum Ithacius episcopus de procurata morte Priscilliani accusatus , defendit. Idcirco prudenter Vincentius collegit de Priscilliano sumptu supplicium, partim ab episcopis comprobatum, partim damnatum, non quia omnino illatum, sed quia illegitime postulatu. Certe Liacis' Hieronymus laudat damnatum Prisbρη ς ρ' scillianum seculi gladio & totius ortos. bis authoritate. Non omittam accidisse S. Ambrosio, Martino & S: uero Sulpitio, quod omnibus sese

238쪽

cua equutisunt Prisc.Catholici. Π praestantioribus in ecclesia viris accidit.Peccarunt clementia in haereticos & facilitate , cuius si vixissent, poenituisset, ut Augustinum,ut Gre 6 gorium Nanaian Zenum poenituit. Nec diu illis fuit expectandum, Vt, s intelligerent, unde plus commodi. importaretur ecclesiae, ex severitate in Priscillianistas, an ex vitae concessa usura. Leo non magno annorum

interuallo ab illis remotus, duas de Priscillianistis adauctis causas affert quae Galliam nostram perdiderunt,

bella,& eorum occasione haereticorum impunitate. Ita scribit ad Tu

bium episcopum de Priscillianistis.

Merito patres nostri, sub quoru temporibus haeresis hcc nefanda prorupit per totum mundum instanter egere, ut impius furor ab uniuersa ecclesia pelleretur,quando etia prin

239쪽

Methodus in Sessuscipes mundi, in hanc sacrilegiorum amentiam ita detestati sunt, ut authorem eius ac plerosque discipulos legum publicarum ense prosternerent. Videbant enim omnem curam honestatis auferri,omnem coniugiorum copulam solui, simulque diuinum ius,humanumque subue ii, si huiusmodi hominibus unquaviuere cum tali professione licuis siet. Ex quo vero per multas prouintias hostilis occupauit irruptio, Mexecutionem legum, tempestates interdixere bellorum, ex quo inter s.cerdotes Dei difficiles commeatus,& rari coeperunt esse conuentus, inuenit ob publicam perturbationem secreta perfidia libertatem , & ad multarum mentium subuersionem

his malis est incitata, quibus debuit

esse correcta. Faxit Deus ne nostrorum

240쪽

cua equutisiunt Prisc.Cauboliri. 1iuerum temporum licentia post bellaeuadat in aliquod magnia malum v& ne antequam consenestamus, E gamur verbis NaZianzeni poenitere, quibus ille errorem fatetur. Ipsa quoque cana senectuS,ait, nonnihil adhuc eruditur ac docetur , &non omnino,Vt p utatur,. digna est, cui omnia prudentiae gratia credata

tur. Ego quippe, cui potissimum

nota est Apollinaristarum senten- obmtia & impietas, cum animaduerte-p μφ' rem intolerabilem illorum arrogantiam ac Vecordiam, putabam illos

per patientiam & lenitatem animi mansuefieri, ac sensim emolliri posise: quemadmodum & spem istam a liquando prosequutus sum: verum per ignorantia illos hac lenitate peiores etia, ut apparet,reddidi, & ec- L.