장음표시 사용
11쪽
ratio in disternendis religionis revelatae genuinis characteribus recte atque con sta nter se exerat, & tot imbecillitatis humanae anfractibus non clueatur doui I
ab gratia subsidio opus habet. . , E , ii tali, esurit, eius, fuit, eur que di rimen est. Quod quiOM M i*-m 'si
in religione hac verre revelationis characteres set remotissimum ἔ dum videlicet animis eius non adverterint, in illam autem , quantumvis dem religionis vinculo conjunctis externa etiam nil sani continet, caeco impetu sint delapsi . felicitas facilius obtinetur. Cons. Cl. de Rieg-Λtque inde Religionis, inde Ecclesiarum qu ger j. 33. usque 4.
Da Retigiise divina veteris testamenti.
I. g. Enimvero maximum post creationem beneficium est illa humano steneri ab ipso Numine facta revelatio.& quidem jam in hujus universi Principio , atque adeo primus omnium positivus legislator Deus existit, & ceu sons omnis sa pientiae eunctis, quibus se inde ab Adamo manifestavit, summae etiam sapientiae
edixit praecepta. Haec Praecepta post Adamum a cum primis Noachus b Abrahamus, sc) Moyses d) atque Prophetae usque ad Christi adventum perce perunt. eo ς
tivae formam & propagationem a principio orbis usque ad sui ipsius tempora factam Exerisconsgnavit, de variis lancitis ab ipse Numine Adamo datis profecto certissimos nos reddit; nominatim tamen pauca exhibet, dc quidnam omnes illae Adamo proxiinisque ejus posteris perlatae divinae leges singulariter circa actione externas determinaverint, incertum est. Cons. l. de Ricgger. Inst. Dispr. Eces. P. I. pro-lag. 9.s3. b) Gen. VIII. sto. IX. x. 4. II. Sed de se Ptem Noachidarum praeceptis , cons. Cl. de Riegger cit. prol. β. 78. & Cl. de Martini Exercit. de Iege Nai. e. 6. q. 229. & s u. cin Gen. eap XU. 13.sd in Leges Hebraeo populo divinitus per Moysem ὸatae erant: a. Morales , queis sancita naturalia conla
a. P rimae, quae spectabant vel regimen reipublicae Hebraicae ejusque justitiam civilam, indo Iudiciales dictat;
vel eultus divini externi normam , inde ce remoniales compellatae. Hae ipsae autem por-rci abierunt, in mere ReΓσisyas, quae tantummodo ad Onagogam pertinebant; im lapicas, quae simul praesgurationem continebant, & quidem vel suturae gloriae populi cnmst lana, eatenus asegogicae vel venturi Messiae, catenus alZegoricae, vel interioris christianorum tinctianoniae, catenus tropologica adpellandae.
mo promiserat adventum Salvatoris Gen. 3. Iς
etiam deinde foedus iniit eum Noacho Gen 9. I 2. quod restauratum cum Abrahamo Gen I s. re denuo firmatum per Morsin. Sicuti enini ciluvium. babylonica lingua m confusio, exci- cnim Sodomae, & pcimae in deserto AEgyptilese ideo excipiebant , quia iterum iterurnati invalescente corruptione sectendis animis no- a Deum colendi momenta inrici debuerunt , ita etiam sese haec excipiebant fariara , quia 1i idem poenarum rigore flexis animis benignit stimum numen scinper deinde etiam laterj cure volt ut miserationis sitae monumenta.
12쪽
DE RELIG. ET ECCLES. CHRISTIANA.
De Religioxe , is Ecelsa Gristiana. . . Summum vero miseratio divina tune attigit fastigium . quando foedus novissimum per Redemptorem nostrum in excelsitate Crucis stabilitum est. Quae enim major poterat nobis obtingere beatitudo, quam vocari a Deo in societatem Filii sui , & ab hoc ipso edoceri determinatam Deum colendi rationem seu religionem christianam a Z Quam dum amplectimur , christianam cssicimus Eccle-Dam seu societatem hominum per Baptismum in christo eum in finem unitorum, ut secundum normam in Evangelio praescriptam verum Deum colant , ccaeternam salutem consequantur b .
a Quod revelatio , cui nos christiam fir- lusio, neque necessaria illa post exentum p
miter adhaeremus, omnes genuinae revelationis figurati legum typicarum cellatio, neque pro- habeat characteres, omnino facillimum cli osten- missorum denique implementum, ec quae exdere. . his omnibus consurrexit proposita a Chrillo Le- I. Enim non tota veriatur in iis exponendis, gislatore credendi agendique norma essiciunt, quae jam ratio agnoscit, sed quamvis haec illu- ut revelatio , cui christiani accedimus , non astret, atque roboret, simul explanat insteria, Primo S antiquissimo humanae eorruptionis seu ejusmodi, quae supra rationem posta sunt. tempore suum ortum habeat. Sane quae popu-2. Nil continet repugnans legi naturali, nil Io Hebraeo de divinitate mani sellata sint, ad-
persectionibus divinis iudignum. S. Thom. I. a. hucduin in fidem admittere Christiani tenemur. q. Iog. art. I. Cons. Cl. de Riegger L c. q. 93.3. Complectitur salutis aeternae remedia om- b Uixisse Christum & quidem sub imp nia; id quod perspiciens origenes exclamavit, ratore Tiberio tellantur non solum quid eo envisus excogitari potest ad IuM r. Scriptores christiani, scd etiamurniendum multitudini, quam quod Iesus a. omnis Iudaeorum natio. tentibus tradidit. L. i. contra Celsum. 3: Scriptores rigant; veluti . Est coaeva generi humano compto , ac Suetonius in Claud. c. as. proinde antiqui ilima, squidem exhibet ut a pri- Tacitus lib. I S. Annal. c. 44. mo corruptionis momento usque ad consum- 4. Iogesibus celeberrimus Judaeorum scrIptormatum redemtionis 'opus infirmi mortales ab antiq. Lib. I. c. 4. Ipsum autem Christianorum eodem Numine , & ad eundem finem quasi Nomen sub Imperatore Claudio invaluit. &manu ducti sunt, ut eadem omnino, quae pro- quidem primum Antiochiae Discipulos Christi missa , atque praedicta sun. , evenero; ut ea- ita adpellatos esse nos docet S. Lutas Act. dom denique, quae invalescens comptio usque Apost. C. XI. v. 26. Epiphanius Haeres. XXXIX. minus intelligore coepit, iterata magisque ex- annum ceris vulgλris 42. vel 43. quod hoc no-plicata , di novae legis sacramentis roborata men usurpui cceptu in est. determinat. Cons. sunt. Neque enim recens & siiceess ve suppe- Cl. de Riegger l. c. S. r. . a. Nat. Alox. Hi: .ditata revelationem stabiliendi remedia , neque Fccl. Tom. II. Diss. X. KIaarachium in orig. eorum, quae prius umbris implicita erant, evo- S ant. Chri l . L. I. c. . I.
f. g. Manifesta illim cuivis haee fiunt I. Christum non iam tbli Hebraeo tars-
lo, sed universo orbi legi serum Numen, & quidem novae legis landatorem advenisse, atque adeo verum e liti: Ie legislatorem, qui nempe nobis colendi Dei determinavit rationem , qui eadem , quae evolvit umbris atque figuris , credenda priescripst , qui denique abrogatis ritibus mosaicis leges sacramentorum instituit . a) ll. postquam a Filio Dei hoc fundamentum positum est, a nullo mortalium, Ut pote quorum rationem mysteria transcendunt, S inter quos non ulli tam in fallibilis ali toritas tantaque potestas propita est si aliud funiamentum perei, scu
es Septiales religionis leges serri posse eo.
aὶ Hine etiam in Lege Christi se esse di- ut lex Christi ImpIeatur, alterum alterius ov. cit Apositolus I. Cor. IX v. xi. Hinc idem , ra portare jubet. Gal. VI. v. a. & hinc Πο-
13쪽
iii simum illud Ipsius axicana : Traeca pro non ego, sed Dominus: de quo videlicet vaticinabatur Isaias: Dominus legifer noster, i se foAvabit nos . c. XXXIII. v. eta. Cons. I. v v. Fuerelini diff. de Chpillo novo Legisl. Gottingae r s. item G. K sci Exercit. ad Grct. L. I. β. 16. & quae praeterea habet hac de re Cl. de Martini cit. Exercit. e. 6. β. 23 I. complectitur autem genoratim nova lexi. Trarcs ta naturalia noxis dc gravissimis
et . M steria seu praetepta credendi, quae prius umbris atque figuris involuta fuerant. 3. Leges sacram nrorum quae Mosaici ritus loco Cliri aus in lituit.
Enunciant nunc igitur Robis taΑtummodo iliae hebraeorum leses continuam adhuc obligationem, quibus perputuo valitura praec pia moralia continentur . Minime autem forenses &cerimoniales; nisi auctoritate publica receptae
sint . Quid quod tynice postquam vid licet a Christo impletae scripturae & consumrnata Omnia, nec quidem qua tales recipi queant. b Ad Cor. I. e. II. e Ad Cor. I. c. II. v. ii. & idem sonantipta Salvatoris nostri haec monita: Hot autem xolita Φocari Rabbi , tinur enim Maafer Tester nec vocemini Ma ster: quia Ma- ister Tifer unus es Chrί us . Matib. C. XXIII. v. s. & I.. i
14쪽
De iis prine iis in genere , ex quibus cognoscuntur positivae leges Ecclesiasticae divinae. eaque occasione de scriptis n. Patrum, is da Ombolis ae libris seinboheta.
A Orro etiam id pei spicuum est , eo ipso , quod legibus Christi & fini Ecclesiae ab ipso fundatae nos conformare tenemur, necessaria nobis este easdem leges ejusdemque Ecclesiae conlii tutionem cognoscendi principia a .
a) quis enim nescit : ad custodiam legis Cons Cl. de Riegger loc. cit. S. 2. q. m. vivam requiti eiusdem cognitioncm ; & ad Ac Claris de Martini Exercit. de lepe Natur. ipsain cognitionem prasipponi quidquam de- q. so.
bere, tinde eadem hauriatur. '
g. io. Cunctar Positivae Dei leges aut ipso Deo inspirante in scripturam reda Etar. aut ita, ut eas idem supremus legislator viva voce proposuit, continua ac fideli propagatione nobis tradita sunt. DII. Profecto tamen propagationi legum divinarum fideliter continuandae , quam genuino striptura ruin centra varios errores explicando seri sui in Ddarunt sim .
per de ii, quos Ecclesiae Rectores a Deo institutos esse disicemus, partim habitis in hune finem Conciliis , partim communi suo consensu a) , εἰ illa quoque , quae in Ecclesia Dei ejusdem dodtrinam nunquam non maxillaCpcre propugnavit,bS. Patrum cohors b).
a ὶ Flixm ennciliorum & ecmmunῖς Γcela- ' Cirta authoritatem sanctorum mirum haec sae consuistis notio plena suo loco dabitur. habe principia generalia. i. In materia fidem bin Sanctorum Patrum duplicem fra hermis non concernente tantum valere Patrum aucto-elassem . Atili et enim simpliciter Sancti Pa- ritatem , quaent in ratio naturae consentanea tres vocantur, quales omnes sunt, in quibus persuZscrit. M In iis autem, q re ipsam tansuit eminentia, gunt fidem, consensum Patrum lioc ipso, quod - 1. ossicii & dignitatis ecclesiasti ea , in traditionis testimonio , ceti optimi hac inet. temporis aevo Apollolortim magis vicini, parte telles , consentiant , dc quod infallibilis a. scientia , - Ecclesia eorundem mentem nos seqlii jubeat , a. conscientiae seu vitae inculpata'. infallibile legum Ecclesiallicarum esse princi- Alia vero praeterea audiunt Doctores Ee- pium. 3. Di lentientibus quibusdam in religio-clesiae, qui nempe Eccle iae sententia ejus lem n is Materia ejusmodi, quam Ecclesia necdum
Doctores declarati sunt. Ejusmodi sunt,
a. Athanasius. a. Basiluis. 3. Gregorius NMian Zinus. a. Ioannes Chrys Momus.. I. Augustinus. 6. Ambrosus.
. Hieronymus. . Gregorius M. 9. Bernardus.. 1 o. Thomas Aquinas. 1. Bonaventura di
definivit, teteris parisus secundum illam pro- habiliora argumenta sequendi obli pationem etiam illam partem , ex qua pii ires liant M. Patres etsi infaVibiti nondum praebeant argumentum esse tenendam. Ceteris paribus aiebam. Eni vero subinde unicus S. Pater studiose de quadam materia scribem , prae ceteris de eadem materia tantum incidenter, ut ajunt , & tum fortasse nondum nato hoc iliove errore non adishue adeo sollicite disterentibus obtinebit . N tat Gothostediis in commcnt : ad I. l. Cod. Theod. de resp. S. Cbra stomum in intemreiatasdis scripturis ita feIiei divinoque adeo te tanta
15쪽
genio pr.essirxin ego, examvis ceteri Ec-Hesiue Patres comm&vibus justragiis Deum aliquem scripturae fccus, quam iis visum e sset , interprotarPntur , contra omnes unius praeponderaret sententia dcc. Ceterum tamen
rem cum ' temeritate dejρicere impudentis sit ingenii ; attamen non recte suae doctrinae dc religioni coimulere illos , qui generatim citra Cmne examen unius tantum alteriusve Patris auctoritate sese tueri polle arbitrantur . Quidquid non unus, Θ duo tantum , Ied omnes pariter uno, eodemque conssensu aperte, frequentcr , perse et eranter tenuisse , scripsi id , docuissa cognoverit , id sibi quoque ab ausomni dubitatione intelligat credendum : ait Vincent. I.irinensis contr. haereses. Cons Peta vium in Thcol. dogm. Tom. I. Prol. β. 7. & s. - Regulae autem S. S. Patres interpretaturo observandae. ad ira e pauca reduci queunt. I. Ut eorundem opera rite legantur . a. Quod obscurius csse videtur, cx aliis eiusdem auctoris magis perspicuis explanetur locis. 3. Verba natu rati accipiantur sensu , nisi a literati sensu recedendi certa ratio subversetur , atque ideo , etsi quaedam dura dc antiquata in Patrum scriptis reperiantur, absque correctione accipiantur reveIenter. 4. noscatur ca , in qua primum S.
Pater scripsit , lingua . s. 2ttendatur ad se .r-lum, annum , ct Imperium tam sacrum quam politicum , quo currente ejusinodi monumenta prodiere. 6. Habeatur quoque ratio aetatis ipsius S. Patris, oc St1li, quo utebatur , ne figurata & hyperbolica minus dextre accipi mus . Cons. I. ad Cor. XIII. 7. denique qua occasione dc quibus de rebus icribendi intentionem S. Pater habucrit , probe animadvertatur. Quarum regularum intima fundamenta ingenium modice perspicax facile penetrabit. Pro comparandis vero SS. Patrum ope ribus haec nota . I. vetulliorca editiones sunt plerumque fideliores 2. Editiones graecae ex Roberti Si bani OD scina dc cmendationis cura, & typorum nitore reliquas vincunt. 3. Latinae editiones magni aestimantur Fro-
4. Etiam Parisiis sei graece seu latine edita SS. Patrum opera reliquis in suo genere palmam praeripiund. s. Plurimum refert scire, quis editionis curam in se susceperit. Sic adcuratissimae sunt editio nCS , quas congregatio Benedictina S. Mauri adornavit. Cons. Cl. de Riegger op. cit. S. 2. c. 7.
f. I 2. Horsim omnium igitur monumenta, quaeque inde proficiscebantur symbola
a) & libri symbolici , b post ipsum sicrunt codicem optimi divinarum legum
fontes aestimari debent. a Symbola seu breves & praecipuae legiscatholicae summulae habentur sequentes: r. Symbolum , quod dicitur Apostolicum , ut visum in I a. articulos. a. Nicaenum definiens Filium Patri consu stantialem contra Arium. s. Constantinopolitanum, quod est declaratio uberior Nicaeni contra Macedonium. Recitatur
in Misa.. 4. Athanasianum, ita dictum, quod incipit: sulcumque vult salvus' esse , opus est , ut teneat eatholicam fidem . Cantatur in Prima instar Psalmi.
rali conditum, dc videri poteli in cap. 9. de summa Trin. 6. Vicanense , quod habetur Clement. unicde sum. Trin.
carmeno um, quod videlicet Eugenius orationibus Armenorum, qui tum Eccles. Romanae
reuniebantur , soluta iam synodo Florentina dedit. s. Professio fidei , quae ad calcem Concilii Tridentini liabetur.' Ab iis , quibus inscribuntur authoribus , deducere non audemus lymbola passim dicta. ,
Apostolorum , quia r. Variant historici in tempore conditi hujus symboli. a. Aperta eii fabula a singulis Apostolis sngulos articulos suille conditos , nam sermo S. Augustini ri s. de tempore , in quo ita referuntur singuli articuli , non habetur pro ge
3. Silent actus Apostolorum. 4. Variant ipsa tot hujus symboli exempla
. Excepto Rufino , qui non est filis idoneus auctor, nullus Patrum id defendit. Quod enim .se osolicum Symbolum fides Apostolorum vocetur , linde sane Patres non Apollolos ipsius Symboli alictores defendisse , sed tantum doctrinain Apostolicam omni assensu & veneratione dignis limam in eodem agnovisse dici debent. Sic etiam Nicaenum saepius scriptoribus lacris Apollolicum audit. II.
quia a. Desideratur sere in omnibus M. f. Codicia, Athanasius ipse non tantum in ullo su
16쪽
rum operum hujus Symboli non mentionem facit, ses etiam. i. in Epith ad Antioch. testatur, se aeuiusquam Symboli composivione alienum dc conteniatum esse fide Nicaena , atque revereri Patrum Sardicensium constitutionem, qui prohibuerunt, ne ullum porro rescriptum de fide , aut pro- sessio fidei ederetur. . Neque a Gregorio NaElangeno inter laudes Athanasi indicatur. s. Non licet divinare causam , cur Athanainsius utpote nec fidei reus postulatus, nec docendos habens latinos Symbolum latinum scripsisset 6 Desiderarii r in eodem Symbolo vox conia substantialis ομεισιες, quam sane non omisisset Athanasius , qui dc hujus tesserae Catholicae summus erat defensor , dc formulas eam non continentes improbavit. . Utitur hoc Symbolum quibusdam verborum ac sententiarum expressionibus , quae in synodo Chalcedonensi principium suum habere
g. Resutat haereses Nestorii , Eutichetis &Μonothelitarum, Athanasio juniores, quibus si praevertisset Athanasio hoc suo Symbolo, ad id sane S. Cyrillus, Caelestinus, Leo M. Synodus
Ephesina aut Chalcedonensis contra eosdem errores provocassent.
9. DisIentiunt historia' scriptores circi tempus de speciatim circa locum confecti Symb ii , dum nimirum alii ab Athanasio Treviris , ubi ob insidias Arianorum in puteo inde ii diedum celebrato latitasset, alii Romae cons clum esse contendunt, quod quidem solum non ipsus facti veritatem elevaret, nisi praeterea. Io. Notissimum esset seculo U. a quodam
tychiam haeresi, dc servente Vandalorum per secutione varia opera nomine Sanctoriim Patrum ec maxime Λthanasii evulgata esse.
it. Non obstat a Conciliis atque Pontificibus δc multa ex hoc Symbolo prolata & id ipsum Athanasio tributum fuisse . Enimvero multa ex Canonibus A postolorum Concilia dc Scriptores laudant, quin propterea hos Canones Auctoribus Apostolis consectos dicere possimus . Et quid demum Si Patres Ac Concilia in histori- ea iacti quaestione aberrasse dicamus. Ceterum uuantumvis hoc Symbolum neque ab Athanasio
Icriptum, neque arcumenicum , utpote quia a
nulla Synodo generali adoptatum est, dici queat, sed non minus ac Symbola Hilarii dc Bisilii& Hymnus Ambrosianus privatum maneat opus, attamen ceu luculenta Mylleriorum Trianitatis oc Incarnatronis expositio a Pontificibus , Episcopis Ac Synodis merito quasi fidei
bὶ Libri symbolici, queis symbolorum brevis consessio luculentius demonitratur, sunt 1. Publici seu publiea auctoritate eonfecti, quales sunt praeter supra memorata concilio
Careehismus Romanus lassu Pii U. post Concit. Trident. editus. Extat apud nos dc ialatina dc in germanica lingua Ac quidem ornatus Epiitola Pastorali Eininentis . nostri Prae suli . Catechismi Laeeesani seu ἐnstructiones p
storales. Harum aucioritas tamen ipsos diatesis fines non egreditur. a. Privati, seu opera privata concinnati,
veluti Catechismus Cl. Fleuri , de quo auctor Princip. Iur. pubi. Eccl. Cathol. ita habet : hie Drorsus adhibfri meretur tanauam faeliis , pius , fabularum expers insuperquaad omnem theologiae eruditionem exactus. Cons. G. de Riegger, Schroti dc μα PDa ei p. Iur. Eccl. l . cit.
M Facra Seriptura in specie. f. I 3. Maximam partem Salvatoris nostri praecepta in saeris literis perscripta extant. a Has igitur literas primam ae fundamentale Legum Ecclesiasticarum princia Pium esse, omnino recte asseritur.
a Sacra scriptura, id quod notissimum est, gemino constat codice, testamento videlicet
1 Utriusque hujus codicis libri quatuor formantelasses.
r. Legatis. x. Hi oricos. 3. Sapienthe. 4. Propheticos .
Non rem ingratam praesertim Iuris Canonici Auditoribus me praestitisse existimo, quod eas, quibus Canon sacrorum librorum delineatus uno obtutu conspici potest, adjungi curaverim. Vide igitur Tab. r. & a. Ad has ipsas melius intelligendas ex Cl. de Riegger Intui. Iurpia Ecel. P. r. S. a. & diss de sacra scriptura . ubi euncta de sacro codice scitu necessaria invenies , id tantummodo adsero notandum, quod universim scripturae libri sint i B a. Can
17쪽
i . LIBER II. r. canonisi , id est ab Ecclesia in Saerum
Cano non , quem nominatae tabulae exhibent.1ciata di quidem . vel Protocanonici, qui semper de ubique recepti erant, MI Deutero- canonici, de quorum orIgine divina aliquando dubitabatur. 2. Plon canonici , videlicet ab Eeclesia in Canonem non relati, quorum duplex est genus.
Eorum, qui propterea dubii vocantur, quod adhuc , genuini sint nec ne , dubitatur ζ ve rati
Rel uorum omnium , qui ut Apoervbi , id est falso suppositi ab Ecclesia reficiuntur tConcit. Carthas. 3. an. 379. can. 47. Concit.
b, Ne te hoe, quod aer literas primum Principium diximus , turbet , scito : non eas priores tempore atque ideo potiores a nobis Iudicari. Novimus enim praecepta Christi, anis tequam scripta essent , ipsa propagatione, atque traditione suille cognita. Imo quandoquiadem Christus praeter ea, quae ad fidem dc M.tramenta, pertinent, niillum dedit praeceptum quod non sit naturale; si tempus spectes . pri inum legum Ecclesiasticarum principium lue naturae erit. Sed posita revelatione, Gqze ma' ximam partem in scripturam sacram redacta . eandem ante alia omnia, ut fundamentum volimitatis divinae a nobis inspici posse Ec debri et ii propatulo est . prosecto seeundum seris tu an ei conserinis sit , ipsa examinatur traditio, ΕΟ collineant Patres dc concilia Eo quaevis constitutio & doctritia Ecclesallica rel- quomodo id non primum ac eminens censendum est, quod non tantum prima atque plurima Reli ionis nostrae capita complectitur. 1ed cuJus ipsa etiam consectio asu stanta divino uiritu accepit praerogativam . II. ad Ta-'moth. m. 16. B. Pethi ci L in MatthXXII. 43. Luc. I. 7. Conc Cl. de Riegger Loba VR l. ς controv. ort. inter Doct. Lot. & Duae. de Patres S. I. T. I. de Deo quaest. 4. de loc. theol.
6. M. Menies quidem, quin ad plagas insidelium abeas, aut eos Bectes oui inde ad nos venere, genus hominum ejusmodi. oui in m A;ri mi P IV
nat . atque enutriti sua opinione tam iublime, stad, SIR
lenter impios sibi sumsere animos, ut veluti omnem rident revelattam.ita &Dmnra sacrae scripturae Issi 1 nec genuincs, nee diu iacis pronuneiando I te με, F. Hummoda adversariis infallibile Eceleta, fies in s Q ς' My 3psum divinis promissis sacra Scriptura eontentia nititu .i,chi, e ρο ' 'RRdponere nequis, ordiendum stitur 'hie potius ab 'hadendum Purro genu Inae revelationis characteres eidem rei ,- -- - ' U ςR
ligioni omnes intra . Demonstrandum illis destique s stri ι'
fides.eam pro cunctis, quae scripta iactave erem, tax bmulta tales' 'Ique adeo, aut hM Omnium maxime, aut omnino nihil unq2m ra , his,
cernitur, in fidem admitti debere. I Diu quoia oculis
quam Iudo semper in cullodiendis suis libris adhibuere, o Velitia.& mensi Forum testimonium; vel ideo non rejiciendum, duod nori 2,2',' '' en dur duritiei cordis propoli nata' hae lege
a I . . mu Τnt m latio S tempus , neque suppositionis auiactor ab adversarias edi possit. Denique I U. sana Philost phia. uuae nectri eadem de causa, in quam de Ciceronis , aliorumque veterum auctorum stri ritie rirari Aralutamus, nec Je veritate librorum veti Test. dubitationata mimVulgu, qui bin argumznii. etiam veritas novi Testamenti commonstrari. a Ios
18쪽
, qua circiter conscripti sunt, ex Supputatione
te de vita sua capitibust scriptus , cui duo capita
unus nepotum adjecit te Esdras . Hodie solum:xltat. Frid. Naulea E-
Daniel moritur circa A. M. 46τ. Sanctius, Pererius . R. Debiades cum notis const. t pereur L. B. 1633. a.
Prophetarum antiquissimi A. M.t 3I94. celebris Cay. r4. Heb. Io. l
omnium prophetavit. A. M ser-te 3366. c. 4. Hebr. Salam. van TUI Aeatholieus Lugd. B. 17 7. . in minores Prophetas videndus est Casρον Sanatus Antonius Tatronus Neapoli
20쪽
tonsem sunt, subjunctisque Praecipuis Seriptoribus, ad differentiam Tab. II. Tom. I. Pag. IO.
STORICI. SAPIENTI AL PROPHETICI
ersus complectitur. In istolorum utilist ma ad- ilia Daunes Garnaeustas , item in eos viis i. Lorinus, CUR San-t n. Ferus , Ben. Pe-X. AD PHILEMO- dicationem, Martyrium Ac re-N E M v. 21. Romae in vinculis. surrectionem, septem plagas novissimas, stragem Gog , & Ma-Xl. ' AD HE BRAE OS,sgo , Antichristi & complicum cap. 23. in Italia An. Chr. 66.lillius interitum , univetii exci- Ludovicus Tena Episcopus Dor-ldium, universale Iudicium , dctoianus. gloriam Beatorum. in hune librum commentati In omnes Pauli Epist Ber-lsunt, Daniel Hervaeus , I. B.