장음표시 사용
141쪽
XXIl. DECLA RATIO CLERI GALLIC NI A. 168: .
Eoelosiae Gallicanae do crofa et libertates a maioribus nostris tanto studio propugnatas, earumque fundamenta sacris
Canonibus et Patrum traditione nixa, multi diruero moliuntur; nec desunt, qui earum obtentu primatum beati Petri olusque Successorum Romanorum Pontificum a Christo institutum , iisque debitam ab omnibus Christianis obedio nitam, Sedisque Apostolicae, in qua fidos praedicatur, et unitas servatur Eeclesiae,
reverendam omnibus gentibus maiestatem, imminuero non Vereantur. Haeretici quoque nihil praetermittunt, quo eam potestatem, qua pax EccleSiae continetur, invidiosam et graVem regibus et populis ostentent, iisque fraudibus simplices animas, ab Ecclesiae matris Christique adeo communione dissocient. Quae
ut incommoda propulsemns, Nos Archiepiscopi et Episcopi, Parisiis mandato regio congregati, Ecclesiam Gallicanam repraesentantes, una eum meteris Ecclesiasticis viris nobiscum deputatis , diligenti tractatu habito, haec sancienda et declaranda esse duximus: I. Primum: beato Petro eiusque Successoribus Christi Vi- eariis ipsique Ecclesiae rerum spiritualium et ad aeternam salutem pertinentium, non autem civilium ac temporalium, a DEO traditam Potestatem, dicente Domino : , Eegnum meum non est
de hoo mrendo Ioan. XVIII. 36.ὶ et iterum: , Reddite ergo,
quae sunt Caesaria Caesari, et quae sunt DEI DEO Lue. XX. 25.) ac proinde stare apostolicum illud: ho/nnia an Mapotestatibus subitatoribus subdita sit: non est enim potestas nisi a DEO: quae autem sunt, a DEO ordinatae sunt. Itaque qui potestati resistit, Dei ordinationi resistit. Rom. XIII. 1. 2.)Regos ergo et Principes in temporalibus nulli occlesiasticae potestati DEI ordinatione subiici, nequo auctoritate cimium Ecclesiae, directe vel indirecte, deponi, aut illorum subditos eximia fide atque obedientia, ac praestito fidolitatis Sacramento solvi posse: eamque sententiam publicae tranquillitati necessariam, nec minus Ecclesiae quam imperio utilem, ut, verbo DEI, Patrum
traditioni et Sanctorum exemplis consonam, omnino retinendam.
II. Sic autem inesse apostolicae Sodi ab Petri Successoribus Christi Vicariis rerum Spiritualium plenam potestatem, ut
142쪽
128 LxIII. DstCLARATION DU CLEROst DE FRANCE AN 1682. odi Constantiensis a Sede apostolica comprobata, ipsoque Romanorum Pontificum ac totius Ecclesiae usu confirmata, atque ab ecclesia Gallicana, perpetua religione custodita flocreta de auctoritato Conciliorum generalium, quae Sessione quarta et quinta continentur; nec probari a Gallicana Ecclesia, qui eorum decretorum, quasi dubiae sint auctoritatis ac minus approbata, robur infringant, aut ad solum schismatis tempus, Concilii dicta detorqueant. m. Hinc Apostolicae potestatis usum moderandum per Canones Spiritu DEI conditos et totius mundi reverentia consecratos : Valere etiam regulas, mores et instituta a regno et occlesia Gallicana recepta, Patrumque terminos manere inconcussos ; atque id pertinere ad amplitudinem apostolicae Sedis,
ut statuta et consuetudines tantae Sedis et ecclesiarum consensione firmatae, propriam stabilitatem obtineant.
IV. In fidei quoque quaestionibus praecipuas Summi Pontificis osse partes, eiusque decreta ad omnes et singulas ecclesias pertinere, nec tamen irresormabile esse iudicium, nisi Eeclesiae consensus aecesserit.
XXIII. D si claration du cler g si de France sur los liberi sis et franchises de I'si gliso Gallicano an 1682 ).
143쪽
apostolique et les successeurs de saint Pierre, vicaires do J6sus- Christ, ont fur los choses spiritu elles, est telle, que n6anmoinstes d6cretis du saint conelio oecum sintque de Constance, contenus
144쪽
riali se gallicane dolvent avoir leur sorco et Vertu, et les usages de nos phres demeuror insibrant les ; qu'il est memo de lagrandeur du saint Silgo apostolique que les lois et coutumesέtabiles du consentoment de ce Sisige respectabio et des sigilses, subsistent invari lement. Art. 4. Que, quoique te pape ait la principale part dansles questions de sol, et que Aes d6creis regardent toutes tes6glises et chaque sigilse en particulier, son jugement n' est pourtant pas irrisormabie, k molns que te consentoment de Ps glise
de Franco et aux siveques qui y prsisident par Pautoritέ duSaint-Εsprit, ces maximes que nous avons reques de nos phres, En quo nous disions tous la m e chose, que nous 80yonstous dans les memes sentiments, et que nous suiuions tous Iam6me doctrine.
XXIV. Ordonnance du Rot du 22. mars 1682. Louis, par la graco de Dieu, roi de France et de Navarre, k tous pr&enis et ii Venir, salui. Bien quo Ι'indipendaneo donotro couronno de toute auire puissance quo do Dieu soli une viriti certaine et incontestabio, et sitablio fur les propres paroles do Jlsus - Christ, nous n'avons pas laisssi de recevoir aVecplaisir la dέclaration quo les d6pulsis du clergi de France, assemblsis par noue permission en nostro bonne ville de Paris, noua ont pr6senige, contenant leurs sentiments touchant la puls-sanco eccisistastique, et nous avons d'autant plus volontiersέcouil la supplication que lesdits d sipulsis nous Ont salte do faire publier cette dύclaration dans notio ro umo, qu'έtant salte par uno assembige compossie de tant de personnes sigalementre Ommandabies par leura Vertus et par leur doctrine, et quis' emploient aveo tant do ethie k tout ce qui peut eue manta-goux a PEgliso et k notre service; la sagesse et la modgrationaveo lesquelles iis ont expliqu6 les sentiments qno l'on doli avoir sur ce sui et pouvent beaucoup contribuer k confirmer nosari eis dans te respect qu'ila soni tenus comme noua de rendre
145쪽
trine qui y est expliquio, et que les syndios des faculisis do
146쪽
clarissimo in Christo Filii noster salutem ete. Cum in Summopore Inetuendo mortalis huius vitas confinio constituti de reddenda iudici districto, et pulsanti, domandatae nobis in Ecclesia Dei supromae administrationis ratione serio cogitemus, nostrai'um esse partium omnino ducimus, irrita, atque inania declarare omnia, quae aliquot ab hinc annis in isto regno Tuo,
Hoc molaumentum et duo soquentia extant apud P. Destrant Consilium pietatis sto non sequendia errantibus. Roma 1720. Divitiet Cooste
147쪽
xXVI. EPISCOPORUII GALLIAE RETRACTATIO A. 1692.
133 sive adversus Ecclesiarum eiusdem Regni, personarumque, et locorum Ecclesiasticorum iura, Sive alias adversus Romani Pontificis, Apostolicae Sedis, Ecclesiaeque universae auctoritatem acta, gesta, Ut reSpectiVo pronunciata fuerunt, quaeque indoquomodocumque Secuta, et secutura sunt, sicuti ex Brevi hac super re edito manifeste apparet. Quia vero nullis concluditur finibus caritas, qua Maiestatem Tuam complexi semper sumus, et complectimur, susceptam a uobis perquam necessariam huiusmodi deliberationem hisce Tibi significamus: Effuso cum paterni cordis aflectu etiam atque etiam a Te flagitantes, ut ipsam nequi, bonique habeas, ac ab universis praedicti Regni tui ordinibus fideliter servari cures. Sane ubi id praestes, quemadmodum a Filio suo primogenito praefata Sedes, et Ecclesia
iure merito exspectant, constantem Tibi ab illo, per quem regeS regnant, Secundorum eventuum faustitatem polliceri procul dubio poteris: dum uos sollicitudinem nostram firma hac in sponon parum levantes Maiestati Tuao Apostolicam Benedictionem amantissime impertimur. Datum Romae etc. 30. Ian. 1691. XXVI. Episcoporum et praelatorum Galliae ro-traetatio a. t 692. Beatiastae Pater. Cum in hoc tandem exultantis Ecclesiae felicitate ingentes Christiani omnes paternae providentiae Sanctitatis vestrae Ductus percipiant, facilemque in sinum Clementiae vestrae aditum experiantur; nihil accidere molestius potuit, quam iluod eo nunc loco res nostrae sint, ut aditus in Gratiam Sanctitatis vostrae nobis hactenus interclusus videatur. Cuius quidem rei cum eam fuisse rationem perceperimus, quod nos Cleri Gallicani
Comitiis anno 1682 Parisiis habitis, interfuerimus; ist circo ad pedes Boatitudinis vestrae provoluti profitemur, ct declaramus, nos vehementer quidem, et supra id quod dici potest, ex corde dolere de rebus gestis in Comitiis praedictis, quae Sanctitativeistrae eiusque Praedecessoribus summopere displicueruiit. Ac
proindo quidquid de istis Comitiis circa Ecclesiasticam potestatem, et Pontificiam auctoritatem decretum censeri potuit, Pro Non Decreto Habemus, et Habendum Esse Declaramus. Quinimo a monte nostra alienum fuisse testamur iuidquam decornere, et Ecclesiis praedictis praeiudicium inferro: Prompti insuper in prosundissimi obsequii, quod Sanctitati Vestrae profi-
148쪽
XXVII. LUDOVLCI XIV. DECLARATIO A. 1693.
temur, et demissae reverentiae pignus, ita nos gerere, ut de debita nostra, quam ad extremum vitae spiritum Sanctitati vestrae impensissime praestabimus, obedientiam, et de nostro pro tuendis Ecclesiae iuribus gelo, nihil unquam possit desiderari. His itaque perlectis nostris Litteris speramus, et Sanctitatem vestram humillime obtestamur, ut nos in gratiam benevolentiamque tandem receptos Ecclesiis, ad quas Rex noster Christianissimus nos nominaVerit, praeficere non dedignetur. Quo maturius animarum saluti, et Christianao Religioni utilitati, ipsarum Ecclesiarum iuribus, et dignitati, ut sincere Sanctitati vestrae profitemur, studium omne nostrum et curam impendamus.
Interim Beatitudini vestiae tamquam B. Petri Apostolorum Principi Successori, Christi Domini Vicario, totiusque militantis Ecclesiao Capiti, veram, et sinceram obedientiam, quam iam
promisimus, iterum promittimus, Vovemus, et iuramus, ac multos, et selices annos pro bono totius Ecclesiae ex animo pre
XXVI. Ludovici XIV. regis Galliae declaratio
a. 1693. Papae Sanctissimo Patri Nostro. Sanctissime Pater i Magnam semper a Sanctitatis vestrae ad Pontificatum exaltatione concepi spcm de utilitatibus Ecclesiae , sanctaeque Religionis nostrae incrementis. Cum magno admodum gaudio experior iam inde effectus in omni eo, quod Beatitudo vestrae magnifice, ot utiliter in utriusque bonum praΘ- stat. Id filialem meum erga Sanctitatem Vestram reSpectum auget. Et quoniam id desidero eidem efficacioribus quantum poS- sum probationibus notum sacere, perlibenter Sanctitati vestraeenotifico, quod dederim mandata necessaria ut res in meo Ed oto diei M. Martii I 2 circa declarationem a Ciero Gallicanos tam squo me conditiones praeteritae adegerant) contentas
non Observentur. Desiderans, ut non solum Sanctitas vestra domeis sensibus informata sit; verum etiam ut totus mundus Singulari aliquo signo cognoscat Venerationem, qua magnas, San
eiusque eiusdem qualitates prosequor. Non dubito quin Beatitudo vestra quibusvis paterni sui erga me affectus probationibus et demonstrationibus corresponsura sit. Et interim Deum rogo, ut Sanctitatem vestram conserVet annis multis, et aeque
felicibus ac optat, Sanctissimo Pater Versalia 14. Sept. 1693. Vester Devotissimo Filius Ludovicus.
149쪽
g. l. Von Gottos Gnaden Wir Peter der erste, Zar und Selbsthalter uon gana