Fontes iuris ecclesiastici antiqui et hodierni edidit Ferdinandus Walter

611쪽

XCIV. O HEGORII XUL LITERAE A. 1816.597 abstinendum erit ab ecclesiastico quovis ritu nuptiis iis admi cendo, sed etiam a quocunque alio actu, quo Aacerdos approbare illas videatur, quemadmodum in supradictis Sanctitatis Suao literis praeseriptum est. Post haec Sanctitas Sua ad inmcifixi pedes provoluta protestatur, se ad tolerantiam praedictam ea duntaxat de causa adduci, seu Verius pertrahi, ne graviora rei catholicae incommoda obveniant. Ceterum tolerantia eadem iacopum satis in conscientia tutum faciet, si tamen ipso id

gesserit, quod implorato Sancti Spiritus lumino censuerit in

Domino expedire et cetera omnia quae dicta sunt, religioso servaverit. Postremo Sanctitas Sua Episcopos monet enixeque in Domino obtestatur, ut videant etiam atque etiam, ne ex hiniusmodi ipsorum ratione erga mixta connubia illicite contractviros contingat, ut in catholico populo extenuetur memoria can num matrimonia illa detestantium, et constantissimi studii, quo sancta mater Ecclesia filios suos avertero satagit ab eisdem in suarum animarum perniciem ineundis. Hinc Discoporum, aliorumque , qui sub illis sunt, saerorum pastorum officium erit, flagrantiori in posterum Eelo in id incumbere, ut in Catholicis eorum curae commissis tum privatim tum publice instruendis do-etrinam et leges Ecclesiae ad connubia eadem pertinentes prvidenter simul et sedule commemorent, earumque custodiam imoutiant. Romae die 27. Martii 1830. I. Card. Albanus.

XCIV. Gregor i i XVI. literno die 23. Maji 1846 ad Adi

chiep iscopum Friburgensem quoad matrimonia

mixta datae.

Venerabilis Frater, Salutem et Apostolicam Benedictionem. Non sino gravi animi nostri moerore jam noscebamus, Venerabilis Frater, quae Tuis literis die 4. proximi montis Martii ad nos datis dolenter signifieas de deploranda in istis regionibus catholieos inter et acatholicos matrimoniorum frequentia, deque civilis potestatis in ejusmodi nuptiis agendi ratione. Compertum enim exploratumque est, catholicos seu viros seu mulieres, qui mixtis nuptiis temere contrahendis se ac prolem inde suscipiendam in perversionis periculum injiciunt, contra naturalem divinamque legem peccare. Quam sane legem sartam te tamque tueri contendit Ecclesia et haec Apostolica Sedes, seu in generali ipsarum nuptiarum prohibitione, seu in cautionibus, quas iure suo exigit, cum ob graves aliquas causas ea conjugia

612쪽

aegre admodum sinit, ut scilicet non solum eatholicus eoiijuxab Matholioo perverti, non possit, quin potius ille teneri soaciat ad hunc pro viribus ab errore retrahendum, Verum etiam ut proles utriusquo sexus ex hisco matrimoniis procreanda sin Catholi o Rosigionis sanctitato omnino educari debeat. Quamobrem, Ven. Frater, meritis Te in Domino laudibus summopero

prosequimur, quod pro Episcopalis tui ministerii ossidio in tanti

momenti rem curas cogitationesque morito convertens Ecclesiao de mixtis matrimoniis doctrinam Unsque libertatem mori et vindicare studueris, ac pastorali robore et constantia exortos abusus do medio tollere, tuisque praesertim parochis saepius praecipere, et mandare non destiteris, ut in hujusmodi nuptiis E clesiae regulas a nobis et praedecessoribus nostris tanto studio

inculcatas religiosissime servent. Et quidem quod ad benedie tionem Attinet, eam, veluti optimo noscis haec apostesica Sedes prohibere eonsuevit in illis quoque matri oniis, quae inter Catholicos et Acatholicos ineuntur impetrata fusdem Sedis venia, atque adhibitis cautionibus in: illa praescriptis. Atque etsi deinde tolerari potuerit, ut mos in nonnullis regionibus induc tua servaretur benedicendi matrimoniis mixtis initis cum Ecele--o Venia et praedictis cautionibus , nunquam tamen toleranda est eadem benedictio in iis casibus, in quibus nulla accedente Ecclesias Venia, ned praeviis necessariis cautionibus, manifestum idemque gravissimum admittitur crimen in ipso matrimonii laedero ineundo. Nunquam enim tolerari debet, ut sacrilegis hisce contractibus sacri ritus admisceantur, et saeerdotes Dei videantur suo facto probare, quod ore illicitum esse edocent et praedicant. Atque id probe sentiunt adversarii nostri, qui certo in hujusmodi nuptiis de catholici sacerdotis benedictione minime laborarent, nisi intelligerent illam conducere ad extenuandam, atqus adeo ad obliterandam sensim in catholici populi animis

memoriam canonum, qui haec detestantur connubia, . et consisPtissimi studii, quo S. Mater Ecclesia filios suos avortere con inevit ab iisdem conjugiis i in eorum suturaeque prori perni ciem contrahendis. Noliri seisidet contradictores cognoscunt, si

res ex eorum Vesis succederet,i facile indet futurum, ut catholicae potissimum foeminae aut licita, aut non tam graviter illicita existimarent ex conjugia, quae saeris Ecclesiae ritibus et sacerdotali benodietione honestari viderent. Atque haec con-Bona sunt praeceptionibus et monitis, quae sive in nostris siVein Moessoris nostri, Pii. i VIII ad divorsos Archiepiscopos et

613쪽

XCIV. GREGORII XVI. LITERAE A. 1846.

599 Episcopos literis sive instructionibus aut ejus aut nostro jussu

editis consignatae fuisse cognoscis Ven. Frater. Nee vero reseri, si ad nonnullos tantum Antistites, qui hanc Apostolicam Sedem consuluerant, illae instructiones datae sunt, quasi aliis liberum sit illarum non sequi sententiam. EnimVero non agitur hic do aliqua nova lege a nostro praedecessore aut a nobis inducta, quum uterque nostrum eo potius spectaVerit, ut pro locorum adjunctis emolliremus, quoad fieri posset, disciplinae severitatem et ea simul inculcaremus, quae prinis usibus tollendis sanao doctrinae deposito custodiendo ac matrimonii sanctitati, Catholicae Religionis incolumitati, et animarum saluti tuendae necessaria judicavimus. Itaque etiamsi literae et instructiones illae, in qua parte aliquid novi indulgent vel tolerant, ad ea tantum reseruntur loca, pro quibus datae sunt, nullis tamen limitibus illarum circumscribitur ratio , quatenus incommutabilem annunciant Ecclesiae doctrinam, canonumque inculcant sententiam, et praVos, qui alicubi inValescant, usus proscribunt. Atque huc pertinent, quae hac de re a nobis indicata fuerint in pluribus Allocutionibus ad Von. Fratres nostros S.

R. E. Cardinales in Consistorio IV. Id. Dec. 1837, Idib. Sept. 1838, et postridie Non. Julii 1839 habitis, quas statim typis in

vulgus edi jussimus. Haec Tuis commemoratis litoris rescribenda censuimus, Ven. Frater, ut alacriori usque studio et firmitate omnes boni pastoris partes implere atque in tanti momenti negotio Ecclesiae causam propugnare pergas , nihilque intentatum relinquas, quod ad Tui gregis salutem procurandam pertinere posse cognoveris. Nos quidem pro officii nostri munere, quantum cum Domino poterimus, haud omittemus omnem operam adhibere, ut sacrae istic res Deo bene juvante in meliorem conditionem adducantur. Interim vero dum Tibi de pastorali Tua sollicitudine vehementer gratulamur, nostrae in Tepraecipuae benevolentiae testem, ac coelestium Omnium munerum auspicem Apostolicam Benedictionem ex intimo corde depromtam Tibi ipsi, Ven. Frater, et omnibus istius Ecclesiae clericis laicisque fidelibus peramanter impertimur. Datum Romae apud S. Potrum die 23. Maii 1846.

614쪽

Bonnas, formis caroli Georgi. Duiliaco by Corale