장음표시 사용
301쪽
XLVII. CONCORDATA LUSTRIkUA A. 1855. 287dem ac latini modo consuletur. Ceterum praedicta non respiciunt Ecclesias parochiales juris patronatus sive occlesiastici sive laicalis, canonice adquisiti, quarum onus respectivis patronis in-eumbet. Quodsi patroni obligationibus eis a lego occlesiastica impositis haud plene satisfaciant, et praesertim, quando parochodos ox lando Religionis constituta sit, attentis pro rerum statu attendendis proVidendum erit. t. XXVII. Cum jus 'in bona ecclesiastica ex canonica institutione derivet, omnes, qui ad beneficia quaecunque Vel majora vel minora nominati seu praesentati fuerint, bonorum temporalium eisdem annexorum administrationem nonnisi virtute canonicae institutionis assumere poterunt. Praeterea in possessione Ecclesiarum cathedralium, bonorumque annexorum, quae in canonicis sanctionibus et praesorum in Pontificali et Corsimoniali Romano praescripta sunt, adcurate Observabuntur, quocunque usu sive consuetudine in contrarium sublata.
t. XXVIII. Regulares, qui secundum ordinis sui constitutiones subjecti sunt Superioribus Generalibus penes Apostolicam Sedem residentibus, ab iisdem regentur ad praefatarum constitutionum normam, SalVa tamen Episcoporum auctoritate juxta canonum et Tridentini praecipue Concilii sanctiones. Igitur praedicti Superiores Generales cum subditis cunctis in rebus ad ministerium ipsis incumbens spectantibus libero communicabunt , libere quoque Visitationem in eosdem exercebunt. Porro regulares absque impedimento respectivi Ordinis, Instituti seu Congregationis regulas observabunt, et juxta Sanctae Sedis praescriptiones candidatos ad novitiatum et ad professionem religiosam admittent. Haec omnia pariter observabuntur quoad moniales in iis, quae ipsas rospiciunt.
Archiepiscopis et Episcopis liberum orit, in propriis Dioecesibus ordines seu Congregationes religiosas utriusque sexus juxta Sacros canones constituere; communicabunt tamen ea dexo cum Gubernio Imperiali consilia. t. XXIX. Ecclesia jure suo pollebit, novas iusto quovis titulo libero acquirendi possessiones ejusque proprietas in omnibus, quae nunc possidet, Vel imposterum acquiret, inviolabilis solemniter erit. Proinde quoad antiquas novasque ecclesiasticas fundationes nulla vel suppressio vel unio fieri poterit, absque interventu auctoritatis Apostolicae Sedis salvis saeuitatibus a Sacro Concilio Tridentino Episcopis tributis. Axt. XXX. Bonorum ecclesiasticorum administratio apud
302쪽
288 XLVII. CONCORDATA LUSTRIACA A. 1855. eos erit, ad quos secundum Canones spectat. Attentis autem subsidiis, quae Augustissimus Imperator ad Ecclesiarum necessitatibus providendum ex publico aerario benigno praestat et prapstabit, eadem bona vendi vel notabili gravari onero non poterunt, nisi tum Sancta Sedes, tum Majestas Sua Caesarea aut ii, quibus hoc munus demandandum duxerint, consensum tribuerint.
Art. XXXI. Bona, quae standos, uti appellant, Religionis
et studiorum constituunt, Ox eorum origine ad Ecclesiae proprietatem spectant, et nomine Ecclesiae administrabuntur, Episcopis inspectionem ipsis debitam exercentibus juxta formam, do qua Sancta Sedes cum Maiestate: Sua Capsarea conveniet.
Roditus landi Beligionis, doneo, coIlatis intor Apostolicam Sedem et Gubernium Imperiato consiliis, fundus ipso dividatur instabilos et oeclosiasticas dotationes, urunt crogandi in divinum cultum, in Ecclesiarum aedificia et in Seminaria et in ea omnia, quae ecclesiasticum respiciunt ministerium. Ad supplenda, quae desunt, Majestas Sua eodem, quo hucusque, modo imposterum quoquo gratiose succurret; immo si temporem ratio permittat,ot ampliora subministraturus ost subsidia. Pari modo reditus fundi studiorum unice impendentur in catholicam institutionem et juxta piam fundatorum mentem. Art. XXXII. Fructus beneficiorum vacantium, in quantum hucusque consuetum fuit, inserentur fundo Religionis, eique Ma-jostas Sua Caesarea proprio motu assignat quoquo Episcopatuum et Abbatiarum saecularium per Hungariam ct ditiones quondam
annexas vaeantium reditus, quos Rusdem in Hungariae regno Praedecessores per longam saeculorum seriem tranquillo possedorunt. In illis Imperii provinciis, ubi landus Religionis haud
extat, pro quavis Dioecesi instituentur commissiones mixtae,quao juxta semam et regulam, do quibus Sanctitas Sua cum
Caesarea Majestate conveniet, tam mensae episcopalis quam beneficiorum omnium bona vacationis tempore administrabunt.
Art. XXXIII. Cum duranio praeteritarum vicissitudinum tempore plerisque in locis Austriacae ditionis ecclesiasticae de-oImao civili lego de modio sublatae suerint, et attentis peculiaribus circumstantiis fieri non possit, ut earumdem praestatio in toto Imperio restituatur, instante Majestato Sua et intuitu tranquillitatis publicae, quae Religionis vel maximo interest, Sanctitas Sua permittit ac statuit, ut salvo jure exigendi decimas, ubi do facto existit, aliis in locis earumdem decimarum loco
303쪽
XLVIII. LITERAE ARCHIEPISO. VIENNENSIS A. 1855. 289 seu compensationis titulo ab imperiali Gubernio assignentur dolos seu in bonis fundisque stabilibus, seu super Imperii debito fundatae iisque omnibus Et singulis tribuantur, qui jure exigendi decimas potiebantur; itemque Majestas Sua declarat, dotes ipsas habendas Omnino esse, prout assignatae fuerint, titulo Oneroso et eodem ae decimae, quibus Succedunt, jure percipiendas tenendasque esse.
Art. XXXIV. Cetera ad personas et res ecclesiasticas pertinentia, quorum nulla in his articulis mentio facta ost, dirigontur omnia. ot administrabuntur juxta Ecclesiae doctrinam et ejus vigentem disciplinam a Sancta Sede adprobatam. Art. XXXV. Per solemnem hane Conventionem leges, ordinationes et decreta quovis modo et forma in Imperio Austriaco et singulis, quibus constituitur ditionibus, hactenus lata, in quantum illi adversantur, abrogata habebuntur, ipsaque Conventio ut lex Status deinceps eisdem in ditionibus perpetuo vigebit. Atque idcirco utraque contrahentium pars Spondet, Se
successoresque suos omnia et singula, de quibus conventum est, Sancte Servaturos. Si qua vero in posterum supervenerit difficultas, Sanctitas Sua et Majestas Caesarea invicem conserent ad
Art. XXXVI. Ralificationum hujus Conventionis traditio fiet intra duorum mensium spatium a die hisce articulis apposita aut citius, si fieri potest. In quorum fidem praedicti Plenipotentiarii huic Conventioni Subscripserunt, illamque suo quisque sigillo obsignaVerunt. Datum Viennae die decima octava Augusti anno reparatae Salutis millesimo octingentesimo quinquagesimo quinto. Mieh. Card. Joseph: Othmar. V i at o - Pr e th m. p. de Ra u Scher m. p.,
L. S.ὶ Archiepiscopus Viennensis L. S.). XLVIII. Littera o a Celsissimo et Reverendissimo Principe Archi opis co p o Viennensi qua Majestatis
Suae Caesar cae Plenipo tentiario ad Emi non iissimum et Reverendissimum Dominum Mich. S. R. E. Cardinalem Vialo Prolli qua Sanctissimi Patris Plen ip o t on ti ari u ni datae. Eminentissime ac Reverendissime Domine i Domine Colendissime.
Ecclesia catholica nunquam non est arca, ad quam confu-
304쪽
290 XLVIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIENNENSIS A. 1855. giunt omnes, qui salvi fiunt in vitam aeternam; nostris autem temporibus Dominus mundum promissionum Christi oblitum clarissimis argumentis edocuit, temporalis quoque vitae bovis pessimam imminere ruinam, nisi Ecclesiae salutaris influxus societatis civilis fundamenta confirmet. Vicissim tempestates, quibus agitati sumus, haud obscuro innuerunt, quanti pro Ecclesia Dei momenti sit, ut potestas civilis effrenem cupidinum licentiam manu sorti compescat; quippe nostipo aevo Ecclesiae res est cum tactione, quae non tantum fidem divinitus infusam, sed etiam
naturalem religionis sensum funditus evertere conatur freta commentis prava arte ita adornatis ut animum, quae Sua Sunt, quaerentem Vehementer commOVeant.
Ubi perversitatis praeconibus liberum est, ad populos fascinandos cuncta componere, nunquam deerunt, qui sana ratione frustra reclamante in magistrorum Verba jurent, atque ren0Vabitur abominatio desolationis, quae ante aliquot annos in ipso loco sancto, Principis scilicet Apostolorum sede, stare Coepit. His ita compositis magis quam unquam exoptandum est, ut Imperium cum sacerdotio ad tuendum Dei in terris regnum fideliter conspiret. Augustissimus vero Austriae L orator avita piolato ductus nihil sanctius habuit, quam ut concordiam sacrae atque civilis potestatis In latissimis ditionibus sceptro Rus subjectis intemeratam inconcussamque stabiliret. Regnator omnium Deus incrementum benigno dedit eis, quae ad Ipsius sanctificandum nomen Suscepta sunt, et conventum est de articulis,
quos tam a Sanctissimo Patre, quam a Majestate Sua ratos esse habendos, addubitari vix potest. Quum autem in tantae molis gravitatisque Opere nonnulla supersint, quae meminisse juVet, Augustissimus Imperator mihi in mandatis dedit, ut, quae sequuntur, Eminentiae Vestrae Reverendissimae communicem. I. Majestati Suae cordi omnino est, ut in studiorum Universitatibus fidos floreat et pietas. Multifaria, quam scientia humana parit, utilitas praesertim ex sacculo XVIIIvo multilariis erroribus quasi nubibus obducta est, quae ut veritatis luco dissipentur, ipsius societatis humanae quam maxime interest. Tantae rei in studiis generalibus ordinandis diligentissime rationem habere, Majestati Suae propositum est. Multa sunt, quae Suadeant, ut sacrorum Antistites in Universitatibus Archi cancellarii seu Cancellarii partes agant; quatenus difficultates obstent, in saeuitatem tamen theologicam secluso Cancellarii, ubi adest, o Dficio peculiarem influxum exercebunt.
305쪽
XLVIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIEΝΝΕΝSIS L. 1855. 291Π. Ad examinandos laureae theologicae sive juris canonici candidatos per Austriam nullo non tempore viri catholici exclusive sunt adhibiti, sed et ad bibebuntur. ΙIL Quodsi expediat, ut Episcopis nonnullis laureas theologicas conferendi facultas auctoritate apostolica tribuatur, Augustissimus facile consentiet; communicatis tamen inter Sanctam Sedem et Gubernium Imperiale consiliis negotium pertractetur. IV. Liberum erit Episcopis, studiorum Universitatem ea- tholicam sub eorum dopondentia constitutam landare. Quum autem necesse sit, quoad res politicas et jura civilia ejusmodi instituto assignanda cautiones pro rerum et locorum Varietate adhibere , consilia cum Gubornio Caesareo praevio conserenda
V. Antequam prosessor saeuitatis juridicae ad jus canonicum tradendum deputatus constituatur, Episcopi dioecesani de ejus fide et doctrina sententia expetetur. VI. Universitas Pestinensis originem debet landationi ecclesiasticae, quae Maria Theresia Augusta regnante bonis ecclesiasticis adaucta est. Nihilominus ex saeculi praeteriti fine rarissimis quibusdam casibus accidit, ut viri acatholici ad scientias profanas in Universitate praedicta tradendas admitterentur. Augustissimus Vero Imperator aequum esse agnoscit, ut in ejusdem professores catholici tantum assumantur, quin tamen derogare
intendat j inibus virorum ab Ecclesia catholica alienorum, qui ad docendi munus deputati jam fuerint. VII. Theologiae studentes, quodsi ab Episcopo in seminarii sui alumnos suscepti vel vestem religiosam induti sint, nec non monasteriorum ab Ecclesia approbatorum novitii in cunctis Imperii partibus a servitiis militaribus praestandis immunes erunt. VIII. Secundum legos in Austria vigentes pro gymnasiis mediisque scholis a potestate civili institutis religionis magistri ita seliguntur, ut Episcopus dioece sanus concursum habeat, et quem dignissimum censeat, Gubernio adjectis concursus actis significet: qui et de regula ad magisterium vacans deputatur. Quando sub peculiaribus rerum adjunctis eum declinari contigerit, nunquam non Vir nominatur, quem Episcopus ad munus obeundem habilem enuntiaverit. IX. In reprimendis libris religioni morumquo honestati perniciosis communis est Ecclesiae civitatisque causa et Augustissimus Imperator nihil intentatum relinquet, ut, quantum fieri possit, ab Imperio excludantur. Curabit igitur, ut ad scripto-
306쪽
rum licentiam refrenandam leges, quarum districtae cautiones non desunt, debito vigore executioni mandentur et desideriorum, quae sacrorum Antistites hoc do negotio exposuerint, ratio diligentissimo habeatur. Multa tamen pro re nata cautione opus est, ne priora contingant. In plerisque Europae partibus classes animi cultioris et scientiae laude gloriantes morbo intimo laborant, quem medici prudentis adinstar tractare oportet. Annum usque 1818 in Austria excivebatur consura praeVentiva et quidem rigore plena. Conquerebantur, qui liberales se haberi amabant, quod patrocinium a Gubernio Ecclesiae catholicae Oxhibitum Omnos justi et aequi tramites excederet. Revera autem censura, qualis tunc Obtinebat, malo praeveniendo Vel reprimendo impar plane erat. Nimis lato patent Austriae fines et innumerae praesto sunt artes, quibus inspectio a politia exercita eludatur. Igituri bibliopolis nunquam deerat copia libros prohibitos invehendi, et quo gravius essent interdicti, eo avidius
quaerebantur et perlegebantur, eo majori pretio divendebantur ita, ut tali mercimonio operam dantes mulctas , quibus deprehensi punirentur, sacile praestare possent et exultarent exterarum partium librarii, quando opus eorum sumtibus oditum in Austria proscriberetur. Non eadem tamen in cunctis Imperii partibus rerum conditio est. In ditionibus Venotis et Langobar- dicis Acilius est, perversos libros excludere, quam in Germanicis, quibus tot principum protestantium dominia vicina sunt, vel in Hungaria et Transsylvania, ubi tantus habetur incolarum acatholicorum numerus. Praeterea in Italia multa, quae in Germania taedium jamjam pariunt, utpote innumeris Vicibus repetita,
nova adhuc sunt et majorem seducendi Vim exserunt.
X. Quando ecclesiasticus vir a judice saeculari in jus vocetur propter crimen seu delictum ad religionem pertinens,
quod poenalibus Imperii legibus animadvertitur, Majestas Sua difficultatem non facit, ut a tribunali civili primae instantiae,
antequam ad sententiam ferendam procedat, Episcopo acta exhibeantur et ipse reum audiat, Omniaque peragat, quae ad cauSSam juxta canones cognoscendam requiruntur. Postquam Episcopus in foro suo sententiam tulerit, eamdem communicabit
judici saeculari, qui subinde de legis civilis violatione legis civilis ad normam judicabit. XI. Ceterum articuli XIVti de clericorum caussis dispositiones eos respiciunt, qui a judiciis ordinariis condemnati fuerint; exceptiones occurrant necesse Ust, ubi de crimine agatur, Diuitiaco by Corale
307쪽
in quod ad tempus extraordinarius procedendi modus, quem ἡStandrecht judicium instantaneum) vocant, Statutus est. Insuper Majestas Sua exspectat , soro ut Episcopi ad custodiendum virum ecclesiasticum, qui a judice civili de dolieto vel
transgressione condemnatuS fuerit, domum ecclesiasticam soligant, quae Gubernio haud displiceat. In quantum ad ecclosiasticam aliquam domum custodiendi romitti possint, qui criminis rei judicati fuerint, pendebit a castis natura et gratia ImperatoriS.
XII. In provincia, quae sub limitum militarium nomine Venit, peculiaris plano res administrandi modus statutus est; quippe unus idemque et militum praesectus et judex et magistratus civilis. Igitur judices ordinarii, ad quos clericoriam caussae civiles per ordinationem d. d. 7. Augusti 18M remissae fuerant, militiam simul regunt. Quum autem in pluribus limitum militarium partibus acatholici frequentissimi habitent, non contingere non potest, ut hi mag stratus aliquando Viri ab Ecclesia catholica alieni sint. Quapropter Majestas Sua clero ea- stolico ab ordinariis districtuum singulorum judicibus exemto Zagrabiae, ubi rerum civiliun et militarium per Oroatiam et Simoniam gubernator residet, forum speciale delegatum constituit. Pari modo in ceteris quoquo limitum militarium partibus providebitur .
XIII. Quum Majestas Sua desideret, ut disciplinae eccle-
SiaSticae Vigor conServetur, paratum semper se exhibuit et exhibebit, ad executioni mandandas sententias ab Episcopis in clericos eis subditos latas brachii saecularis auxilium praestare. Exspectat autem soro, ut Episcopi brachium saecularo imploraturi congruas asserant dilucidationes, si quas ab ipsis peti contigerit, quo quidem eveniente casu Augustissimus conSilio utetur commissionis sub Episcopi cujusdam praesidio ex sacrorum Antistitibus scu aliis viris occlesiasticis compositae. XIV. Leges Austriacae qua rogulam Statuunt, ut te8tes,
quorum domicilium a sedc judicii inquisitionem peragentis ultra duo milliaria distat, coram judico districtus, in quo habitant,
testimonium serant. Praeterea et legum tenori et Majestatis Suao Voluntati plano consentianeum est, ut in expetendis testimoniis Sacerdotum, quantum rei natura Sinai, caVeatur, ne persolvendis
muneris sacri officiis impedimenta ponantur. Quodsi accidat, ut judex quidam indiscretius agat, Episcopi Augustissimum adeant,
308쪽
294 XLvIII. LITERAE ARCHIEΡISC. VIENNENSIS L. 18bb. qui curabit, ut negotium secundum Ipsius Voluntatem et legis ad mentem pertractetur. XV. Quum anno 1849 militum in domibus collocandorum cura communitatibus politicis concrederetur, non infrequenter accidit, ut parochis, qui neque ampliori habitatione neque reditibus congruam superantibus fruerentur, milites in sua recipiendi necessitas imponeretur. Quantum hoc ab aequitate alienum sit, Episcopi plus una Vice exposuerunt et medelam afferri Imperatoris Voluntas est, cumque hoc ipso tempore de resormando toto milites collocandi negotio agatur, jussit, ut in dispositionibus condendis clero debito modo provideatur. XVI. Quoad ratas habendas personas ad beneficia Ecele siastica promovendas Majestas Sua intendit, cuncta in eo, quo nunc sunt, Statu relinquere, et Sperat, nunquam laturum, quod necessitatem inserat, ejusmodi cautionem amplius, quam huc que factum sit, adhibendi. XVIL Summi per Austriam Imperantes jure patronatus coronae Vel landorum publicorum nomino exercendo conStanter ita usi sunt, ut curae animarum efficacius gerendae benevolam curam haberent, et Majestas Sua, quae hac de re ab Antecessoribus Rus constituta sunt, pro pietate et sapientia Sua proprio moto confirmavit. Voluntas Rus est, ut haec eadem imposterum quoque salVa conventione articulo XXVto inita firma maneant; quippe desiderat, ut ad parochialem animarum curam optimus quisque deputetur ; et probe scit, quanti in seligendis sacerdotibus ceteris dignioribus Antistitis dioecosani judicium sa-ciendum Sit. XVIII. Si sorsan eveniat, ut corporatio quaedam eCclesiastica legitime supprimatur, beneficia, ad quae praesentaverat, liberae collationi episcopali reddentur, in quantum id canonum sanctiones praescribunt. XIX. Majestas Sua nullomodo obstacula ponere intendit, quin Conseatomitates sive Sodalitates, quales Ecclesia probat et commendat, constituantur ci pietatis operibus unitis viribus incumbant. Attamen praecavendum est periculum, ne sodalitatum piarum titulo molitiones obtegantur in civitatis sed ot Ecclesiae perniciem Vertentes. Itaque cautiones quasdam adhibere necesse
est; magni tamen Episcopi dioecesani de Sodalitate quadam constituenda judicium fiet. . Archiepiscopi et Episcopi minime impedientur, quinin institutis piis ea, quae religionem et vitae Christianae inte-
309쪽
XLIX. LITERAE NUNTII APOSTOLICI A. 1855.
295gritatem attinent, Vi muneris pastoralis eis proprii dirigant.
Quantum vero Majestas Sua exoptet, ut in omnibus quibuscunque institutis cuncta recte ac pie componantur, ex eo patet, quod etiam, qui carceris poenam luunt, noVi88ime magnam partem congregationum religiosarum eurae demandati fuerint. Ceterum mihi concessum sit, denuo exponere sensus summae Venerationis, quacum permaneo Eminentiae Vestrao Reverendissimae
Viennae, dic 18. Augusti 1855.
humillimus et obsequentissimus SerVus Jos. Othmar. do Raus cher m. p.
Archiepiscopus Viennensis. XLIX. Litterae, quibus Eminentissimus Vialore Sponsum roddidit. Celsissime ac Reverendissime Prisceps IAccepi litteras Celsitudinis Tuae Reverendissimae hodierna die No. 4 ad me datas, in quibus plura pertractantur, circa quae inter nos collata suorunt consilia, quaequo partim ad dilucidationem illorum, quae in Conventione continentur, inserViunt, partim vero ad alia statuenda sunt ordinata, de quibus quidem opportunum judicatum fuit, in cadem Conventione sermonem non habere, sed Majestas Sua Caesarea pro eximia Sua aequitate et pietate paratam Sese exhibuit, Sanctissimi Patris desideriis et postulationibus satisfacere. Εa itaque, quae in memoratis litteris expressa sunt, tam a Sancta Sede quam a Maiestate Sua
Caesarea religiose Semabuntur.
Ut omnis, quantum fieri potest, recludatur aditus difficultatibus, quae ex interpretatione illorum, quae in memorata Con- Ventione continentur, oriri possent, nomine Sanctae Sedis declaro, ea, quae Articulo VII. statuuntur, non osse intelligenda, nisi de gymnasiis mediisque scholis pro juventuto catholica destinatis, exclusis iis, quae pro acatholicis suerint fundatae et destinatae. Declaratio Vero, quae continetur No. X. litterarum Colaitudinis Tuao circa modum sequendum in judiciis contra Ecclesiasticos Viros, qui in jus vocentur propter crimen seu delictum ad religionem pertinens, quod poenalibus Imperii legibus animadvertitur, a Sancta Sede admittitur quidem, per se autem
310쪽
patet, caussas Religionis et fidei qua tales ad competentiam judicis saccularis non pertiuere.
Relate ad ea, quae adnotata sunt in litteris Colsitudinis Tuae Reverendissimae No. XIII., Sanctissimus Pater non dubitat, quin in constituenda commissione ecclesiastica, de qua νibi sermo est, Gubernium Austriacum cum Sancta Sede sit per
Superest, ut effusas Deo optimo Maximo gratias agam, quod gravissimum maximique Omnium momenti tam pro Ecclesia tam pro Statu negotium felicem ad exitum fuerit perductum. Praeclarissima hac occasione, ut semper, Augustissimus Imperator exhibuit pietatis et eximii Religionis studii argumenta, quae quidem clariori adhuc nitore sulgebunt, dum ea, quae pacta conventaque Sunt, executioni mandabuntur.
Hac autem utor occasione, ut Celsitudini Tuae Reverondissimae toto corde gratuler, quod gravissimo huic negotio summa sedulitate summoque Studio et labore multorum annorum spatio dederis operam. Deo adjuVanto Sanctum hoc opus ad exitum est perductum; det eidem Dominus incrementum lPergratum mihi est hac uti occasione, ut sincerissimis peculiaris observantiae sensibus permaneam
Celsitudinis Tuae Reverendissimae Viennae, dio 18. Augusti 18bb.
L. Litterae, quas de communicatis Princeps Archiepiscopus Viennensis dodit. Eminentissime ac Reverendissime Domine I Domine Colendissime IHonoratissimae Eminentiae Vestrae Revorendissimae litterae die 18. Augusti datae redditae mihi sunt, do quibus mihi unicam subjungero liccat observationem. Relato ad ea, quae inopistola eodem die data No. XIII. exposueram, Eminentia Vestra in littoris No. 1. milii communicavit, Sanctissimum Ρatrem non dubitare, quin in constituenda commissione ecclesiastica, de qua ibi sermo est, Gubernium Austriacum Sancta cum Sede pertractaturum sit. Rem, de qua nulla mihi tacultas concessa est, ad Majestatem Suam referam; Eminentiam tamen Vestram pro eximia, qua praesulget, sapientia minimo fugit, quantum ipsius Ecclesiae utilitas poscat, ut commissio, cujus consilio Majestas