장음표시 사용
21쪽
ter milia Iocuples ex bonis pro
dotari tadest aliquid a praesumtione plane diruersum. Minocuos igitur hic talpa caecior Glolsatorum in statura grandi ri exscriptit volumina, & ita omnia commiscu it, ut tandem quid velit ipse nesciat. inod quam verum sit ex eo nemo non intelligit, quod quidem eam, de qua nobis est sermo, praesumtionis juris & de jure inligniverit
nomine, & tamen consI. 37o. n. II. adscrat, admittendam esse contrarii probationem BRVNN. Oa L. M. c.
de dotis promiss Pertinet itaque potius dispositio dictae L. Fn. ad sanctiones poenales, quae non audiendum esse Patrem volunt, si ad probationem contrarii semet ad- cinSat idque in poenam, quia clarius loqui atque verbis indicare debuisset expressis, se dotem filiae locupleti non de suis, sed de ipsius filiae constituere bonis. Ita clara sunt omnia, nec opus , ut evolvas Menochium, cujus miseram diligentiam, meliora edocti , ridemus.
Dig. de com one Praesumi. C. 3. O in nre EcclesiasIPro. te . L. IL aa. g. s. I Q. s. m. Restat, ut perpendamus cum cura , an semper &simplicitier pater dotare possit filiam de iis bonis quae ea proprio jure habet, sive ipsi ustisfructus competat, sive
non. Distin endum hic esse docet M Ovius I. c. Ih. 2.5ti. c. an filia bona quaedam habeat pleno jure eoque casu patrem ad dotandum teneri negat, an tantum proprietatem nudam eorum , dc hic ex causa statuendum, ut si forte uiusfructus sit amplus & alias pater in re lauta, ipsie de suo dotem constituat, cum & ei hoc casu limenta de suo praestare teneatur I M. A. F. Overg. cum enim C. de bonis quae liber. Nisi forte velit pater potius remissio usufructu plenum eorum jus ex caula dotis transferre. BAeu Ovavra sequitur VINN:Vs I. c. p. nia 339. . ta
22쪽
ritanda filia locuplesὸ , 9 Est enim tralatilium, confarreationis & coemtionis ritu Alpis is
stlutum fuisse patriae potestatis Vinculum', quia eas in eo orae manu maritorum esse dixit o tam L. IV. C. 3. L. XIIX. tionem e. 6. In duorum vero potestate & duobus filialamilias eomitionem esse . nequit scM' NG DraFrud. Ante ustati p. so. n. a. ibu σNoonet L. IL Prob. r. c.'. Vt itaque mirari subear, esse nonnullos qui secus sentiant, quos solide confutavit v. c. mirus Ius in SyntUm. Ant/q. Rom. P. I. p. m. 13 ς. g. o. seqq. Sed quemadmodum non semper conveniebant in . manum mariti, ita factum demum, ut confarreationis& coemtionis ritus plane abiret in desuetudinem. Cu- . . . jus causam reddit scΗn Naivi , quia Videntur mulieres, postquam auctae sunt opes di emolliti mores, non ita e-βrrea amplius voluisse sese & sua omnia maritis subiicere, sed rionis σsimpliciter nuptias contrahere, sive in matrimonium comitionis Convenire, quomodo id exprimit agitari L. XIIX. e. 6. &-in de addit, matronam dictam proprie quae in matrimonium cum viro convenisset, quam distinguit ab ea, quae erat in manu mancipioque. Qua eti m motus ratione laudatus sciommotus non subscribit cvlacio qui in I. Is. de R. N. de V. O. malam Triboniani manum
agnoscit putatque, Papinianum scripsisse, in manum
Ex his igitur facile crenoscimus, non omnes olim V nec ora uxores fuisse in manu mancipioque maritorum. Vnde hoe risti mestino in Topic. Q III. distinguit inter eas quae in ma- ω manebat, num conVenerant & quae tantum uxores erant. Va- nuberet, nescente itaque confarreationis atque coemtionis ritu, manebant filiae tu patris potestate,etsi contraherent ma- trimonium, ut bene ILL. GVNDI INGIis inDinsis de Ad t. se emancipat. p. sto. g. rL Et ita accipienda I. s. g. . f.
de liber. exhib. ubi si qui siliam suam, inquit IVLPIANV ,
23쪽
Cap. I. An iure Romano M &e. quae mihi nupta est, velis abducere, vel exhiberi sibi deinderet: an adversus edictum exceptio danda sit,sjorte pater cancordans matrimonium forte O liberis Iubnixum, velit dissolvere ξ D certo jure utimur , ne bene con
cordantia matrimonia GE PATRME POTE ATH turbentur:
quod tamen sic erit adhibendum, ut patri persuadeatur,
ne ACERBE PATRIAM POTENATEM exerceat. Quam Legem
belle explicat v. c. NODT de Uufructu L. et C 8. p. m. sue . Quodsi itaque filia haberet bona propria,quorumuiusfructus pertinebat ad patrem,in cuius erat potesate, non est amplius comprehensu Mifficile, quare paternum sit officium filiae constituere dotem vel ex propriis bonis, vel remittere adventitiorum usiummictum & illa pleno jure transferre dotis nomine in filiam. Summatim: Quaestio: an dotanda filia locupIes ξ eo tempore, quo vigebat Iex Voconia, ea at otiosa, quia filialamilias nihilha Debat proprii adeoque otiam locuples non erat cv. VI. emancipata vero si propria habebat bona sibi ipsi poterat constituere dotem , sin secuR ossicio iudicis ei succurrendum fuisse videtur v. f. VIJ sed adinventali eciilliolum differentia vel pleno iure ea pertinent ad Miam,& tunc pater ex illis eam dotare potest HLVII. vel patri eorum competit usiatia uetus,& tunc vel ex propriis bonis dare dotem, vel usiumstuctum, quem habet jure patriae potestatis, cum filiam nuptam retineat inpotestate, remittere debet v. f. XVI.
24쪽
Gβxm norum legibus filias olim ordinarie
masculis ad laccessionem bonorum , immobilium, non fuisse admissas, nemo est qu, ignorat. Erant enim bos' gentilitia Ian nyMbis, is conservancta gratia data atque destinata nobilibus- po miliabaisir filiae nubendo in aliam transeunt familiam, suntque lolimares familiarum .ssistentacula. autum igitur legis huS ANGLORvM & -κINo-M V I. Dr. 6 heressitatem .Hfuncti filius, non nia, Ascipiat et fi filium non hastem qui defunctus est ad FIMAM Pt cxNIA & MANGpra , terrovero ad proximum pol mae generationis consanguisleum pertinear. Et Iege iliae, quam nucu. Dus NORMAMEN SIs scripsit apud D AMIS M pisuo M in Glossam ad librox pisular. erit Isalvetianae p. o 3- dispositum; se ex finmisia vis οὐ uis O uxor obrarint tum cum inis reliquerint , sitius hereditatem semilix terrae recipiat,
recipiat. Deinde in Iegibus salicis Tit LXII. g. 6. stat tum : de terra vero sistica in MvMEMM nulta portio her . ditatis transit. Mae hoe virilis sexur ut uiris, hoc est Alim insis hereditat accedunt. deo filias deficientibus ma- .sculis etiam ad hereditatem tandem terrae silicae fum milias, Iex νDHRIORVM clatissime his indicat verbre: sed tum virilis sexus istiterit , FEMIMA in hereditatem aviaticam noci succedat. Sexu itaque visci deficiente r
25쪽
Cap. II. . u Iure Germ. iagula crat sublata, quod egregie obserVat cL. EccARnvsas L L. filicta. c. p. 7o7. 7o8. scu1rimus ad jus fud. Alem. C. LXIV. I. 7. p. 33O. O Exercit. ad J. XLI. 1b. v. seqq.11 L. G DL. in Dis de statu reipubI. Germ. βι, Conrado I. g. 7. p. F.. liti. e. Imo deinde eandem legem dis licuisese Francis , excepta regni successione, docuit cvIAcrus VIII. Olc. c. I . De s AxoNInvs itidem res certa est quod eX L. I. art. I7. discimus : und 8Iulieri
nimmet es die Sochter. Quae speciminis loco adduximus ad ostendendum quae incerit olim juris succedendi
ratio. Plura habet B. foverari de S. A. Diff. LX. c. o. g. I .sqq. Licet vero filia Mim non aequis partibus cum filiis ad paternam admitteretur hereditatem , tamen non prorsus eam maternae successionis fuisse experiem abunde probavimus. Quodsi igitur nonnemo filiae a patre constituendam fuisse dotem mente praecipiti adfirmaret, licet ipsa bona haberet adventitia, quia dos instar portionis hereditariae fuerit, is Vehementer erraret. Memorat enim TAcuus de M. G. c. I 8. dotem non vXOR MA-
Rrro, sed HORI , ARITH adfert. Intersunt parentes Opropinquι ac munera pribant et munera nou ad delicias muliebres quaesita, nec quibur noΓώ nupta comatur, Ked boves infrenatum equum , se scutum cum f=amea gladioque. In haec munera uxor accipitur atque invicem ilio amo M aliquid vIRO ADFERT- ει quo simul confit, etiam feminam marito at quid attulisse. Factum inde, ut cum ditiores esse coepissent Germani, ex parentum, vel sua substantia etiam aliquid adportaverint marito. Quid- quod iam cΛEsAus aetate Viros dotem accepisse ab ux ribus
26쪽
cuples doranda 'ribus memoriar is prodit de P. G. L. VL e. r9. Eniim ero postquam Latii scita irrepsicrunt in Gormaniam, haec quoqtae, quae e domo paterna marito intulit uxor, dotis
dote se Morgemaba C. II. I D. rq I. g. m. Ex quo itaque tempore dos constitui coepit in rior Mit
Germania filiabus, in eo IVatissimum differebat uxor le-ma habebat gitima a concubina, quod illa dotem, haec vero nullam dotem tu haberet, pari ratione uti apud Rom. v. C. I. g. V. Int rim tamen J. G. cum concubina iniri poterat mati imoni- qum, licet non legitimum, hoc est, indotatum. Vnde nec liberi ex re a admittebantur ad successionem. Quae omnia doctissime explicat Ita. E 6 ΗΜnnus in re . 'Eccles Protes. L. III. ιit. a. i . VXor igitur qua' cum legitimum intercedebat matrimonium etiam dotem adferebat marito. Qua de caussa nunc quaeritur : Fue- Vnderitne dotanda a patre filia, quae bona habebat adventi--atia λ Est vero mihi admodim opinabile, eorum populorum institutis, quae filias ab hereditate paterna,existen- 'tibus filiis,excludebant, locupletem etiam filiam fuisse 'dotandam,' ex quo scilicet tempore Romanorum scita Germanis placuerunt, quae Volunt, ut pater dolet filiam. Licet igitur habeat adventitia, indeque honestam nu-' bendi invenire possit conditionem, tamen aliquid instar portionis hereditariae nuptiarum die. dotis nomine marito a patre sponsae datum fuisse facile mihi pei sit adeo. Est
enim dispolitum in lege LONGOBARDIcA L. II. Tit. I. Iz.ε. Habest ipsa mulier Morgengab, O quod de PARENTI avs ejus adduxeris, id est, PHADEmm ct Nit. XIV. lege is. Vidua habeat sibi Morgengab O Mettium et de Pirangisio
dederit ei, quando. ad vi in AMBIIA RIT, mittas in
27쪽
Cap. H. An nre Germ. iaeonfusum cum aliis soror ibus. Idem patet ex ALEMANN RuM decretis C. LV.s quis liber mortuus Derit, reliquit uxorems ne filiis aut filiabus, O de illa hereditate exire voluerit, or nubere alii Abi c aeiluuis, sequatur eam dos legitima O quidquid PARENT cs Mus Icillime PLAcITAYisINT, O quidquid de sEDE PATERNA secum a ' tulit, omnia in potes,ite auferendi quodcuntque non manducavit, aut non vendidit. Gare ex his, ni fallor, patet, apportasse aliquid uxorem, quod e manu parentum a , . ceperat idque diluum Faderfium, a voce Tater &grae & denotasse quod propterea succedebat in locum portionis hereditaria a qua Te tonum moribus fere excludebantur feminae. Sed his v nescentibus, etiam simul evanuit necessitas dotandi filiam locupletcm.
ysi Interim tamen in eo est dispar ratio, quod filia nu-Hubcu 'i bendo non exierit J. R. e patris potestate, ex quo stiliceth rq μ - ρ confarreationis & coemtionis ritus in desuetudinem a iit v. GI. g. XVI. Sed J. G. eo ipso, dum lilia nubit ab
' ea liberatur V. ILL. BouMor Duf. de statu Iuerortim sui juris factorum per separationem Uel nuptius. c. a. ILI. TuoM. de V. P. Ti. yde patria potesate πω iam Funiaiffert. de rite prom. non praestanda g. ar. Notatu dicta sunt quae hanc in rem attulit de ANGLORVM moribuse'ONELI. Es in Insis. Furi Anglic. L. r. ιit. 9. a. O 3. Intedigendum es veter. m tuam potestatem quam Romani. in suos tiberos habuerunt multo apud nos 2.Anglos, quod vero de his dicitur, id uniuersim de Germanis est dicendum, recte sic auguente ILL. Tu M. de Iuos Emancip. Germ. Ir. esse remissiorem. Nam Angli p rsiam Ii. berorum Horum, qui adhuc minores a I. annis hunt indu .
si iam sibi adquirunt: idque ea condisione, si apud fi r
28쪽
locuples d ,randa tineant, ct in suis negotiis exerceant se viatam vestitum. que illis I peditent. Nam si aliis tradantur in asilitis arte instituendi, heros suis laboribus reddunt Actipleriores,
xtis tamen aliter conve, tum fuerit, quia conventio legem vincit. Vuodcuncque Pec TI sive ADvENTITI M sive PROFEcrITI, M, Ne dum castis,si liberis contingit, ejus nee HVMFin Q i quidem pater a sequitur, sed RATIONI REDDENDAE obnoxius manet Et Pit. I a. g. 4. Iam arctus
apud nos non est Ic P. nexus, quam apud Rom. fuit: se neque est tam so L NNIs 6πsdem per- emancipationem soLvTIo. Nam nihil inter nos reperio, quod prohibet filium vel νILIAM, cum annum vigesimum primum impleverit, υu INvITO PATRE esse sv I IvRIs. Ne
vero gratis dixiste videamur, idem quod de Anglis adserit eo ELLEs Germanornm conVenire moribuS, Operae erit pretium ALCMANNORVM s AxONVMQVE adducere decreta. Ita enim in Spec. Sax. I. Art. II.
autem liberi e parentum potestate fuerint dimissi, tamen, antiquis moribus sublatis, si ea quae ab iis acce serunt postea conferunt, illis salva manent successionis
jura. Clare id indicatari. I . Spec. Sax. L. I his vcrbigr
29쪽
t bus separata bona habere sibique viuere potuislc. Pro-ν Spec. Suev. e. 382. his verbis: der mater 'a M.
V. ILL. THOMASI VS de quasi manta Germ. g. a 3. a .
Cum igitur filia nubit soluitur patriae potestatis vinculum, quod Romanorum legibis plane aduersum. V. ILL uMςκ1 Dissipatu liber. Di yur. factor. per separi vel nuptias C. II. f. s. qui simul inficetis eorum satialacitobjectionibus, qui Saxonum quidem institutis filiam nubendo exire e patris potestate credunt, sed longe aliud esse dicendum de iis prouinciis ubi Iuris Saxonici nulla auctoritas. Est enim ostensum clare, non Saxonum solum, sed omnium Germanorum moribus id obtinuisse. Qia in vero pro patriis legibus tamdiu sit praesumendum, donec dederint demonstratum, quod eas migraverint Teutones,& peregrina iura receperint, nemo, nisi quandam naeniis diminutionem sit passus, vocabit in dubium. Nec ea quae emata spationum adducunt exempla euincunt, usu esse recepta Romanorum placita. Vsus enim nit Dequentiam. Quis autem una forte hirundine volante statim vernum adesse tempus adsereretΘg. VI. 2ὸ fluit Habemus igitur pro certo, eo ipso dum filia nu- ei etiam re- ptiaS eelebrat exuc eamdem e Potestate parentum cicueb restia
30쪽
locuples ZMonda Vestituenda esse bona aduentitia uniuersia. EX quo nunc stitu uda . 'acile est ad concludendum, quodsi filia ipsa sit locuples, adue, .utiem nullo modo cogi posse, ut eam de suis dolet dionis. Nam eo ipso dum nubit soluitur patriae potetatis vinculum,restituuntur aduentitia, ex iisque dos pot- si constitui, ut eo facilius sustinere possit matrimonii nera. J. R. enim,quia pater retinebat filiam nuptam in otestate, simul uiumfructum aduentiliorum sibi vindi- . 'rabat indeque vel hunc remittere,vel de suo eam dotare lebebat i. g. XV. Sed J. G. dii luta potestate ami it pater usumhuctum, habet aduentitia filia pleno iure ideoque honestam potest inuenire nubendi conditionem, uec in partem venire onerum matrimonii. Quum igiturlla ratio, cui innititur parer nurn ossicium, cesset, etiam torum ridemus miseram diligentiam, qui Germanorum cita ex Romanorum legibus, quas latren iuxta cum igna-issimis intelligunt, explicare consueuerunt & Gloliat una ineptiis delectantur mirifice. Nos enim flocci fa- imus doctorum auctoritatem, siquidem rationibus dest, luti antecedentium gregem sequuntur,& vera a fallis discernere nesciunt. Nam si euoluas pragmaticorun volumina ad unum omnes ad Latii decieta prou tant,& ex iis totam de filia locuplete dotanda deciden-lani esse quaestionem adfirmant. Verum enim vero quia am C. i. horum argumenta sub incudem vocavimus,astum non agimus; sed fallem id notamus, etiam eos,qui iobiscum faciunt, incongrue sepe adplicare Romano
uin leges ad patria instituta. Qia od sicuti simul ex iis quae
i. disseruimus facile intelligimus; ita operae pretium idcturCarpZousum denuo vocare in partes, qui hoc mo- 'lo respondisse Jc tos Lipsienses Iri ii c. a. a. V. tesattin odern semeinet, die Stern dum thrsn sermogen nuel die S in