장음표시 사용
191쪽
EG vL A est, quaerem, quae est,breuiter enarrat non vi ex Regulatus sumatur: sed ex iure,quodest, regula fiat. Per Regulam, igitur, breuis rerum narratio traditur,&,ut ait Sabinus, quasi causae coni ctio est: quae simul cum in aliquo viciata est,perdit officium situm. II. Foe Mi NAE ab omnibus ossicijs Civilibus vel publicis remotae sunt, bc ideo nec iudices este pollunt,nec magistratum gerere, nec postulare, nec pro a Ilo interuenire, nec procuratores existere. Item impubes omnibus ossicijs Civilibus d hec abstinere.
Eius est non nolle, qui potest vel l . IV Velle non creditur,qui obsequitur imperio patris vel domini.
In negocijs contrahendis alia causa habita est furiosorum: alia eorum qui fari ponsant, quamuis actum rei non intelligerent. nam furiosus nullum negocium contrahere potest: pupilluβ omnia tutore auua Ore agere potest. VI Non vult haeres esse, qui ad alium transferre voluit lim editatenis. VI L. Ius nostrum non patitur eundem in paganis di testato 5c intestato decessiste: ea tumq; rerum naturaliter inter se pugna est testatus. dc intestatus'.
VIII. Iura sanguinis nullo iure Ciuili dirimi possimo.
IX. Semper in obscuris, quod minimum est, sequimu ..
Secundum naturam est, commoda cuiusq; rei sequi eum, quem sequuntur incom
XI. id, quod nostrum est, sine iacto nostro ad alium transferri non potest. XII. In testamentis plenius voluntates testantium interpretantuna. XIII. Non videtur cepisse, qui per exceptionem a petitione remouetu XIV. In omnibus obligationibus, in quibus dies non ponitur, prauenti die debetur,. XV. Is qui actionem habet ad rem recuperandam, ipsam rem habere videt a. XVI. Imaginaria venditio non est precio accedent . XVII. Cum tempus in testamento adijcitur, credendum est pro haerede adiectum: nisi alia mens suerit testatoria: sicut in stipulationibus promissoris gratia tempus adicitur.
192쪽
Quae legata mortuis nobis ad lamedem nostrium transeunt: eorum commoauma Per nos hi quorum in potestate stimus, eodem casu adquiri resus: aliter, atq; quod sti Pulati simus: nam& subconditione stipulantes,omni Odoeis adquirimus,etiam si lis heratis nobis potestate domini conditio existata. XIX. Qui cum alio contrahit, vel est, vel debet esse non ignarus conditionis eius. haeredi autem hoc imputari uon potest, cum non sponte cum legatarijs contrahat. Non seselis exceptio doli nocere his, quibus voluntas testatoris non refragatu . XX. Quotiens dubia interpretatio libertatis est: secundum libeaatem respondendum
XXI. Non debet,cui plus licet, quod minus est,non licer XXII. In personam seruilem nulla cadit obligatio. Generaliter probandum est, ubicunq; in bonae fidei iudicijs contertur in arbitrium domini vel procuratoris eius conditio,pro boni viti arbitrio hoc habendum est . XXIII. Contractus quidam dolum malum duntaxat recipiunt quidam &dolum & culpam,
dolum tantum: depositum δc precarium. dolum & culpam; mandatum, commoda tum, venditum,pignori acceptum, locatum, item dotis datio, tutelae,negotia gesta. in his quidem & diligentia. societas & rerum communio & dolum Sc culpam recipita lea haec ita: nisi si quid nominatim conuenit, vel plus, vel minus in singulis contractibus'. nam hoc seruabitur, quod initio conuenit legem enim contractus dedit excepto eo quod Celsus putat, non valere, si conuenerit: ne dolus praestetur. hoc enim bonae fidei iudicio contrarium est, Sc ita utimur. Animalium vero casis, Ortes,quaeq; sine culpa accidunt: fugae teruorum, qui custodiri non solent: rapinae, tumultus, lucendia, aquorum magnitudines, impetus praedonum a nullo praestantiata.
Quatenus cuius intersit, in facto, non in iure consistit . XXV. Plus cautionis in rem est,quam in persenam.
XXVI. Qui potest inuitis alienarer multo magis & ignorantibus & absentibus potest. XXVII.
Nec ex praetorio, nec ex selenni iure priuatoruin conuentione quidquam immutandum est: quamuis obligationum catas, pactione pollunt immutari, &ipso iure, de per pacti conuenti cxceptionem: quia actionum modus,vel lege, vel per praetorem introductus priuatorum pactionibus,non infimiatur: nisi tunc cum inchoatur actio, i
XXVIII. Diuus Pius reseripsit Eos, qui ex liberalitate conueniuntur, in id, quod facere ponsunt,condemnandos .
Quod initio victoium est, non potest tractu temporis conualester . XXX. Nuptias non concubitus, sed consensus facio.
XXXI. Verum est,iam, pacta,neq; stipulationes factum posse tollere. quod enim imposim bile est, neq; pacto, neq; stipulatione potest compraehendi, ut utilem actionem, aut factum efficere possit. Quod
193쪽
XXXII. Quod attinet ad ius Ciuile, serui pro nullis habenturi non tamen dc iure naturidi: quia quod ad Ius naturale attinet,omnes homines aequales XXXIII. In eo, quod vel qui perit, vel is, a quo peritur, lacri facturus est: durior causa est
Semper in stipulationibus dein caeteris contractibus id sequimur quod actum est. aut si non pareat quid actum est: erit consequens,ut id sequamur, quod iti regione, in qua actum est, frequentatur. Quid ergo si neque regionis mos appareat, quia variatus' fuit Z ad id, quod minimum est,redigenda summa est. XXXV. Nihil tamen naturale est, quam eo genere quodq; dissoluere, quo colligatum est rIdeo verborum obligatio verbis tollitur: nudi consensus obligatio contrario consensu dissoluituta.
Culpa est immiscere se rei ad se non pertinenti XXXVII. Nemo,qui condemnare potest absoluere non potest.
sleuti poena ex delicto defuncti haeres teneri no' debete ita nec luctum facere, si quid ex ea re ad eum peruenisse XXXIX. In omnibus causis pro facto accipitur id,in quo per alium more si,quominus fiat . XL. Furiosi, vel eius, cui bonis interdictum sit,nulla voluntas est. XLI. Non debet actori licere, quod reo non permittitur. In re obscura melius est finiere repetitioni, quam aduenticio lucro.
Qui in alterius locum succedunt,iustam habent causam ignorantiae,an id,quod p teretur, deberetur. Fideiussores quoque non minus,quam haeredes iustam ignorantiam poliunt allegare. Ηm ita de haerede dicta sunt, si cum eo agetur,non etiam si agat.nam plane qui agit,certus esse debet: Clim sit in potestate eius,quando velit, periri: dc amre debet rem diligenter explorare,dc tunc ad agendum procedere . XLIII. Nemo ex his,qui negat se debere, prohibetur etiam alia desensione uti, nisi Iex impediat. Quoties concurrunt plures actiones eiusdem rei nomine: una quis expediri debeo. XLIV. Totiens in haeredem damus dee quod ad eum perirenit: quoties ex deso desumta conuenitur, non quotiens ex suo. XLV. Neque pignus, neq; depositum,neq; precarium,neq; emptio, neque locatio rei suae eonstare potest. Privatorum conuentio iuri publico non derogata.
Quod a quoquo poenae nomiae exactum est, id eidem restituere nemo e
194쪽
XLVII. Consilii non fraudulenti nulla obligatio est. Caeterum si dolus & calliditas ἰhte cessit: de dolo actio competit. Socij mei socius,meus socius non est. XLVIII. Quidquid in calore iraeundiae vel fit, vel dicitur di non prius ratum est, quam sipe leuerantia apparuerit iudicium animi futile ideoq; breui reuersa uxor,nec diuortisse vis
Alterius circumuentio alij non praebet actionem . la
Culpa caret qui seit,sed prohibere non potest. iLI. Non videtur quisquam id capere,quod ei necesse est allij restituere . LII. Non videtur defenderearon tantum qui latitat: sed & is qui praesens negat se de sen: dere, aut non vult luscipere actionem . LIII. Cuius per errorem dati repetitio est, eius consulto dati donatio est. LIV. Nemo plus iuris ad alium transferre potest,quam ipse habere LV. Semper in dubib benigniora praeserenda sum. 'LVI. Nullus videtur dolo facere, qui suo iure utituta. LVIL azi .. a re Bona fides non patitur, ut bis idem exigariam.
Ex poenalibus causis non solet in patrem de peculio actio dari. LIX. . La. Haeredem eiusdem potestatis iurisq; esse,cuius fuit defunctus, constita.
Semper qui non prohibet pro se interuenire, mandare ereditur: sed ' si quis ratum habuerit,quod gestum est obstringitur mandati action .s LXI. Domum fiam reficere unicuique licet: dum non ossiciat inuito alteri, in quod iurnon habeo. LX ILHaereditas nihil aliud est,quam successio in uniuersum ius,quod defunctus habuerat. LXIII.
Qui sine dolo malo ad iudicium prouocat,non videtur moram face . LXIV. Ea,quae raro accidunt, non temere in agendis nego ijs computantu . LXV. Ea est natura cauillationis,quam Graeci soritem, appellant,ut ab euidenter veris,pet breuissimas mutationes,disputatio ad ea,quae euidenter falsa sunt, perducatu . LXVI. Marcellus ait: desinit debitor esse is, qui nactus est exceptionem iustam, nec ab aequi
LXVII. Quotiens idem sermo duas sententias exprimit, ea potissimum excipiatur, quae rei gerendae aptior est.
195쪽
LXVIII. in omnibus causis id obseruatur, ut ubi perlonae conditio laeum facit beneseio: ibi deficiente ea, beneficium quoq; deficiat. Ubi vem genus actionis id desiderat: ibi, ad quemvis persiecutio eius deuenerit,non deficiat ratio auxilii. L XIX.
Inuito beneficium non datu . - . LXX.
Nemo potest gladij potestatem sibi datam, vel cuius alterius coercitionis, ad alium
LX XI. omnia quaecunque causae cognitionem desiderant, per libellu expediri non possundi LXXII. Fructus rei est vel pignori dare licere . LXXII 1.
Quo tutela redit,eo & haereditas peruenit, nisi cum foeminae haeredes intercedundi Nemo potest tutorem dare cui qum,nisi ei, quem in suis haeredibus, cum moritur haribuit,liabiturus te esset, si vixisset. Vi iactiam id videtur esse,qua de requis, cum prohiberetur, tecit. clam, quod quisque, m controuersiam haberet, habiturumue se putaret, fecit. Quae in testamento ita lues s)ripta,ut intelligi non possint: perinde sunt, ac si scripta non essent. Nec pacis endo, Re legem dicendo, nec stipulando,quisquam alteri cauere potest.
Non debet steri per alterum iniqua conditio inferri. LXXV. Nemo potest mutare consilium suum in alterius iniuriam. LXXV . In totum omni , quae animi destinatione agenda sunt,non nisi vera & certa scientia perfici possunt . LXXVII. Actus Iegitimi,qui non recipiunt diem vel conditionem: veluti mancipatio, acce
latio haereditatis aditio, mi optio, datio tutoris: in totum viciantur per tempori vel conditionis adiectionem. nonnunquam tamen actus supra scriptos tacite recipiunt, quae aperte compraehensa vitium afferunt, nam si acceptum feratur ei, qui sub conditione promisiti ita demum estile aliquid acceptilatio intelligitur, si obligationis conditio existerit: quae si verbis nominaum accepti lationis compraehendatur: nullius in menti faciet actuata.
Generaliter com de fraude disputatur, non quid habeat actor, sed quid per aduersarium habere non potuit,considerandum est. LXXIX. FRAUDIs interpretatio semper in Iure Civili, non ex eventu duntaxat,sed ex consilio quoq; desideratu .
LXXX. In toto Iure generi per speciem derogatur: R illud potissimum habetur, quod adspeetem directum est. LXXXI. Quae dubitationis tollendae causa contractibus inseruntur,ius domune non laedunt: LXXXII.
Donati videtur,quod nullo cogente iure concedituta.
196쪽
ut steries tres. 13. sis. Euocatis eius unius octava, ΠάδHus qui capaces. εα Venditorum recuperario. s Tempus Gus. xxIIII. annorum ibid. Venalia proximas competuis 3 Testamentaria es potion ibidem Verberatio Nobatium es capitale. Alieni ruris nudam exercet. 18. V a regatas. Gm Tutoris Mecti mea. sa. 'da heu relicta amest naas nuptias. a Dasiui excusatio. ει. mire Martii debeae Dati extra iudicium. o Muarum rerum haeres sit. x v. Eius in pignoratiijs locus. x Variares μων ob damna arsine, N AL Vissaeuiussi nomen primendum. XI oere. I3r. Vinearum aestimatio, εγγ. π vaccae. GR. 'vidas pro Rex, Unim in Transl- molenta expulsio LX. annorum restimonis uaria: Gu,renatareparum inferior. a . probabilis. Vectigalia fluuiorum. bιlitas. . EO MAEditionis posse anum cause initis sum V. N iniuria indiatisfacta. o. termini. 3r. Viscum adiutorio pedi potes. aesa. Vendatio per admonitionem. n. Viseas optimus ιs. sin 1 N I S a
197쪽
199쪽
' EG v I A est, quae rem,quae est,breuiter enarrat: non vi ex Regulatus sumatur: sed ex iure,quodest, regula fiat. Per Regulam,igitur, breuis rerum narratio traditur,&,ut ait Sabinus, quasi causis coni elio est: quae simul cum in aliquo viciata est, perdit officium suum. II. Fce Mi NAE ab omnibus ossicijs ciuilibus vel publicis remotaestini,& ideo nec iudices esse pollunt, nec magistratum gerere, nec postulare,nec pro a tio interuenire,nec procuratores existere. Item impubes omnibus ossicijs Civilibus debet abstinere.
Eius est non nolle, qui potest velli. III.
Velle non creditur,qui obsequitur imperio patris vel domin
In negociis contrahendis alia causa habita est furioserum: alia eorum qui fari ponsurit, quamuis actum rei non intelligerent. nam furiosiis nullum negocium contrahere potest: pupillu Omnia tutore auctiore agere potest.
Non vult haeres esse,qui ad alium translatae voluit han editatem. V I I. Ius nostrum non patitur eundem in paganis & testato & intestato decessisse: earumq; rerum naturaliter inter se pugna est testatus. & intestatuς'. VIII. Iura sanguinis nullo iure Ciuili dirimi possunta. IX Semper in obscuris, quod minimum est, sequimur .
Secundum naturam est, commoda cuiusq; rei sequi eum, quem sequuntur incom
XI. Id, quod nostrum est,sine facto nostro ad alium transferri non potest. XII. In testamentis plenius voluntates testantium interpretant A. XIII. Non videtur cepisse, qui per exceptionem a petitione remouetu XI V. In omnibus obligationibus, in quibus dies non ponitur, privsenti die debet .. XV. Is qui actionem habet ad rem recuperandam, ipsam rem habere videt a. XVI. Imaginaria venditio non est precio accedente .XVII. Cum tempus in testamento adijcitur, credendum estpro haerede adiectum : nisalia mens fuerit testatoria: sicuti astipulationibus promissoris gratia tempus adicitur
200쪽
XVIII. Quae legata mortuis nobis ad haeredem nostrum transeunt: eorum eomon aumaper nos hi quorum in potestate stimus, eodem casu adquirimus: aliter , atq, quod stipulati stimus: nam & sub conditione stipulantes,omnimodoeis adquirimus tiam si libseratis nobis potestate domini conditio existata. XIX. Qui cum alio contrahit,vel est,uel debet esse non ignarus conditionis eius. haeredi autem hoc imputari uon potest, cum non sponte cum legatarijs contrahat. Non soleo exceptio doli nocere his,quibus voluntas testatoris non refragatu .X X. Quotiens dubia interpretatio Iibertatis est: secundum libertatem respondendum
Non debet,cui plus licet, quod minus est,non licet XXII. In personam seruilem nulla cadit obligatio. Generaliter probandum est, ubicunq; in bonae fidei iudici js consertur in arbitrium domini vel procuratoris eius conditio,pro boni viri arbitrio hoc habendum es . XXIII. Contractus quidam dolum malum duntaxat recipiunt quidam &dolum & culpam,
dolum tantum: depositum dc precarium. dolum & culpam; mandatum, commodatum, venditum,pignori acceptum, Iocatum, item dotis datio, tutelae,negotia gesta. huliis quidem 6c diligentia. societas 5c rerum communio & doliam Sc culpam recipit. lechaec ita: nisi si quid nominatim conuenit, vel plus, vel minus in singulis contractibus . nam hoc seruabitur, quod initio conuenit legem enim contractus dedit excepto eo quod Celsus putat, non valere, si conuenerit: ne dolus praestetur. hoc enim bonae fidei
iudicio contrarium est, Bd ita utimur. Animalium vero casus, mortes,quaeq; sine culpa accidiuat: fugae seruorum, qui custodiri non solent: rapinae, tumultus, incendia, aquorum magnitudines,impetus praedonum a nullo privstantu .
XXIV. . ιQ atenus cuius intersit, in facto, non in iure consistita. XXV. Plus cautionis in rem est,quam in persbnarris.
Qui potest inuitis alienare: multo magis δc ignorantibus 1c absentibus potest. XAVII.
Nec ex praetorio, nec ex selenni iure priuatoruin conuentione quidquam immutandum est: quamuis obligationum caui, pactione possunt immutari, dc ipso iure, Ecper pacti conuenti cxceptionem: quia actionum modus,vel lege, vel per praetorem imtroductus priuatorum pactionibus,non infirmatur: nisi tunc cum inchoatur actio, im
XXVIII. Diuus Pius rescripsit Eos, qui ex liberalitate conueniuntur, in id, quod facere possunt, condemnando .
XXIX. Quod initio viciosum est, non potest tractu temporis conualescere . XXX. Nuptias non concubitus, sed consensius facio. XXXI. Verum est,neq; pacta,neq; stipulationes factum posse tollere. quod enim impossi bile est,neq; pacto neq; stipulatione potest compraehendi, ut vialem actionem, aut iactum efficere possiti in ra