장음표시 사용
221쪽
Obliviscor ompositumne an simplo est compositum, scilicet liuitis simplex latet in anti piis nominibus et monumentis livisci senim oblivisci est et ivitiis, quod nos hodie per elisionem Nilus quod cuin manifestum fuerit, planissime pitvis intelleget in scriptura vi'rbi uitis dixisionem, liviscor. Pompeiius Tarpeiius et otius per duo i scribenda sunt et propter sonum plenius enim sonant et propter metra numquam enim longa tot syllaba, nisi per i geminum scribatur hanc scripturam ita dividimus, ut praedixi nunc illud, genetivi ortim et nominativi plurales ei dativi quem ad modum scribantur videamus quidam huius Pompei Tarpei, hi Pompeio. Tarpei, his Pompei Tarpeis P unum i scribunt: non nulli pusillo diligentiores alterum i his addunt ego quoque tertium addendum praecipio.
si enim, ut docui, nominativus duo i habet pro duabus consonantibiis, haec perire nulla declinatione possunt, quae tamen omnimodis modernus usus excludit.
XI EX LUCIO CAMILIO VINDICE ISTA DEFLORAT SVΝΤ
M litterain, ad vocales primo loco in verbis positas si accPsserit, non enuntiabimus cum autem ad consonantes aut digammon eolicum, pro quo nos v loco consonantis posita utimur, tunc pro in littera n litterae sonum decentius t es eremus es Luci magni magi cum in genetivis singularibus dicimus, interest quos nominativos habeant proinde enim intererit, utrum per duo i an per unum debeant scribi si lucus magnus magus sunt nominativi eorum, unum in genetivo habebunt plurali quoque nonii nativo et vocativo, sed et dativo et ablativo similiter seribentur si autem Lucius Magnius magius proseran ratur, duo i in genetivo habebunt, Lucii Magni niagii, quod ipsum Lucilius
adnotavit, cum a numer Numerius di Scerni rel. obliuiscor compositum ne an simplex est compositum scilicet huius enim simplex latetra obliuiscor non simplex conpositum est conpositum corr. obliuiscor conpositum est non simplex conpositi scilicet huius simplex latet inobliuiscor compositum ne an simplex latet nominibus et om B louitus Aquae nos planissime silenissime intellegit in scripturam o tarpeius A trapeti eius illum Q hi pompei o tarpei 1 his pompei his tarpeis AB pugillo plus illo i alteram ABCfortiam addendam Amtortiam addeclam 1 duo m. AC 14 haec hac ABC 16 DEFLORATA AC COLLECTA A SUNT M. A I M litiorum cum ad vocale positas aecesserit C I cum autem consonantes
cum aut consonantes A tris posita Om. I 2 Luci magni magicum in genitivis B Luci magni magi uid e cum genetivis C 23 magnus et teinde Magnius et Magni seclusit uellerus in Lucii fragm. p. 4 unum i Wiunum C 25 similiter seribenturi scribitur similito A C si ut lueti moti uel A quod ipsum Cin ipsum A quae ipsius B Lucilius maris p ΥΝ, Ν.C-sellium non rela interpretatum esse Lucilii Lucret. p. 329 a Numerius numeros
222쪽
Cum praepositio per c scribenda est; itum adverbium temporis,'ii significat quando, per scribendum est discretionis causa, ut apud linium cum legionibus quum proficiscitur induperator. Citiusque i ii per c scribitur, sed per , quia sensum quoque alium habet. nam huiusce liominis huius hominis est; at euiusque hominis et cum qu ordinis iniuscuiusque hominis et uniuscuiusque ordinis significat. Accedo per duo e altuli per duo i, assiduus per duo , apparo per duo P, annuo per duo n. alligo per duo l. in iis non solum propior
soni levitatem onsonantes miliantur, sed ut quod nullo modo in eis sonare iura littera polost. sonat autem d littora ut scribitur, cum s consonanti adiuncta est, ut diluo adfari adfuturum ad salus adsero contra non sonat, ut ossui ossero ossendo.
Nota inllim igitur quod lainus, qui a i raecis ancisti us appellatur, eum adspiratione debet scri hi. Sciendum et hoc, pro i graeco a Latinis in scribendi phis ini ob rein gra eis dumtaxat nominibus, ut Orph iis 'iaollion in coloris automes latinis nominibus f ponetidum i ut fama lilius facio. Iuloebus, quo nomine Aluillo significatur, ita scribendum est, ut post ' ponatur: similiter et Eriphthoilius. II iulciis per adspirationem debet scribi. 'nim rotisonans antes se adspitalionem non recipit nisi tali luna vocalis abeatus per adspirationemra scribendum non est .
1 uni praepositio Curi. Valar. I 56, 3 7 Accedo 'ornut. IOI, 7 Pupirian. 162 9 6 I riscian hamus , Id 18 pro φ graeco II, I, 22 Erichthonius II 6 hiulcus 14, 2DI quum cum B quod quae , - quumJ cum B indupem. inris imporator ABC 1 Cuiusque quuiusque A qui .uμquem quirique C, corr.quiusque quia gensum quoque m. A C, altil. at uuiusque hominis leuiusque ordinis L ad quiliusque honiinis quilius suo ordinis A at quius ille Oininiη quilisque ordinis C 7 appareo ς et excerpta opiriani et Cornuti s et otiam B10 et scribitur A et ascribitur me aut scribituri 1 Constantinopoli Romae Carrio 1 ista om. I si quod quia rus hamus hoc amus B corr. hic hamus b quia grecis hancisturus B I a latinis in C latinis in B in latinis Ap et V is photon ABC 20 facio Is iaciam AC sacies curri 21 similiter et horic-thonius hiulcus B similiter et et om C hieriethonis hiulchus AC 23 debon ς
enim con8Onan scribendum non est enim consonans ante se si irationem scribendum est reli. m. AC 24 beatus per aspiratione in scribendum e8t 'ur. , m. Currio fortasse hiatu tu adspirationem scribendum St. nutu
hoc adnotare potero Cassiodorius redductus se quo de hiatu scripta in renit j, ud Priscianum p. 7, 0
223쪽
Caelebs ante terminalem s littoram , scribi debet, non , lioniam vocalis, cum in consonantis transierit potestatem, non potest aliam praecedere consonantem. Adspiratio ante vocales omnes poni potest; post consonantes autem
quattuor tantummodo ponitur, c ut habeo Herennius toros hiems homo humus chremes Thraso Philippus Illiodus. ideo autem h voealibiis
extrinsecus adscribitur, ut minus sonent, consonantibus autem intrinserus, ut plurimum sonent. Gnatus per g et scribendum est, sicut gnavus, quia in compositione ipsam retinentis, ut agnatus et ignavus. IuEcquid per c scribendum in prima syllaba, quoniam enquid significati littora consonante in e conVPPSR.
Samguis in prima syllaba per in scribendum in nominativo dumtaxat casu, in retoris autem casibus per , quoniam in littera in i convertitur. B latinae litterae pro ii graeca littera non litor poni debent in una is eademque syllaba coniunctae nisi in sine nominativi, cuius genetivus in bis desinit, ut urbs urbis, caelebs eaelibis, ratis Arabis. Sciendum autem surripi per r geminum, non per l, et i scribendum similiter et corripio arripio, quoniam h in quoque commutatur. Suspicor et suspicio, verba composila ab adverbiis sursum vel susum, Q in prima syllaba per unum , non per duo scribenda sunt, quoniam duplicari consonans subseipiente alia consonante non potest, sicut nec antecedente, nisi fuerit muta ante liquidam, ut supplex suffragor sussio effluo
Quicquam in prima syllaba per c scribendum, quod i littera in
litteram commuti tui . Agger per g scribendum et aggregatus, non per d. Priscian caelebs IS, Io adspiratio S, 5 gnatus o ID 11 ecquid I, Io I samguis 32 I bs latinae litterae 33, I fur. ripio 34, 19 ra suspicor I3 ra quicquam 35 I Pupirian. IO 2 agger 35 I s m. scribi debet non scribi debet non per u C pori scribi debet et non pero Carrio 2 consonantis consonantes A consonantis Cnon ante potest om ABC 4 autem ut A 6 chremens C h in AC, add. minus sonent B minus sonet quia quasi quo I retinent Carrio, retinet AB ut Egnatus B ut gnatus AC I Samguis CSanguis AB dumtaxat m C 4 di m littera e qui littera C qu si littera A. Prisciani praeceptuni, inis mutatur a sanguis sanguinis, ipse Cus3λ- rius ridetur perturbarisse I pro φ graeca littera ς per i groca littera Pera graeca littera C per v graecam lita A I similiter et corripio arripio similiter arripio et corripio C arripio similiter et corripio A inis quoque commutat A in commutati da suffrago C suffragio quod quia C q. 26 mutatur AC amor per i agger Per adger per giscribendum m. C adgregatus
224쪽
Harpyia, quod graeeum nomen est, pero graecum sequente i latino scribendum est, i quoniam apud eos D diphthongon est. Ara, cum altare significat, sine adspiratione, cum vero cubile porcorum, cum adspiratione scribendum.
Congregatis igitur, quae per supra dictos orthographos necessario repperi fuisse conscripta nunc finem libri domino iuvante faciamus datur enim intellegi rem nimis utilem fuisse, quae tot ae laniis auctoribus cognoscitur esse tractata, quoniam, siquid a prioribus praeterinissum est, aio sequentibus constat impletum meminisse autem debemus frequenter artigraphos de Orthographia tractasse et iterum orthographos de partium declinatione disseruisse, eum lamen res sibi repugnare videantur ars enim
tractat de partium declinatione orthographia vero ueni ad modum scribi debeat designat, quod partium declinatio decora repperit hoc si in auctorii bus semper intenderis, ut pro locis suis posita diligenter accipias, nullo errore satigaberis nutie uinios legentes origite et gaudete tantos ad vos priscos pervenisse auctores, ut eis credere indubitata mente debeatis possem quidem Aquilam et uintiliantina, sed et Avitum, quos non nulli in orthographiae peritia laudandos esse putaverunt, quos tamen venturos in Christi
e nomine celerrime sustinemus, superioribus auctoribus addere sed necessarium non est multiplici numero dare licentiam, cum non sint omnino deliniti quanti de eadem re seribere maluerunt nam si duodecim horarum spatia diem prouuiis complere noscuntur, si duodecim quoque menses annum volubili varietate restituunt, si duodecini signa caelestia totius nobis circuli campos solida rotunditate concludunt, debet nobis omnino susticere, quod ex duodecim orthographorum libris rectitudinem scripturae docentiu in defloratas regulas posteris legendas exhibui. Valete, fratres, atque in lationibus vestris i mei memores esse dignamini, qui vos inter cetera et de orthographiae virtute et de distinctione i riseiun Harpyia Aori ara λ υ arpyia quod B harpygia quae Garpyia quo A sequente i latino
sequenti in latino A sequentici latinum 2 i mi AC 4 cum vero . iaspiratione Om. AC scribendum est C 6 Congregatis igitur quae e supra dictos B Congretis . Cum grecisi igitur quod supra dicto A C per apud I libri B libro A 8 intellegi rom intellegerem eorr. re disserere AC I partium artium ABC nominum Carrio 14 quod partium declinatio B qui partium declinatio A qui partium declinatione C qua in artium declinatione Carrio repperit C reppererit B I satigaberis B satigaris A erigere A 17 possim quidem inpossim qui A possemque . . sed que ras B 18 orthographia C 20 necessarium non est B necessarium est C 2 protinus m. C 25 campum C 26 artigraphorum C 2 regula Om. A posteras legendas A posteros legendam 2 atque ovi bis 2 qui uos in cotera A C quos inter cetera et priore loco m.
225쪽
ponenda, quae nimis pretiosa cognoscitur, sub brevitate commonui, et quem ad modum scripturae divinae intellegi debeant, copiosissime legenda praeparavi quatenus sicut et ego vos ab imperitorum numero sequestratos esse volui, ita nos virtus divina non patiatur cum nequissimis poenali societate coniungi.
EXCERPTA EX DUOBUS LIBRIS INSTITUTIONUM
Reliquos vero codices, qui non sunt tali distinctione signati, notariis diligenti tamen cura sollicitis relegendos atquo emendimilias reliqui qui loel si non potuerint in olum orthographiae minutias custodire, emendationem tamen codicum antiquorum, ut opinor, adimplere modis omnibus sestinabunt habent enim scientiam notarum suarum, quae ex maxima parte hau peritiam tangere atque admonere noscuntur. sed ut error inolitus aliquatenus de medio tolleretur, factum est ut in sequenti libro de ortho is graphiae regulis perstrictim pro aptu ingenii non nulla poneremus, ne praecipitanter emendantium impolita praesumptio posteris carpenda tradere-lur. paravi quoque quantos potui prisco Orthographos invenire, per quos pisi non omnino correcti, tamen ex magna parte meliorali esse videantur: orthographia si quidem apud Graecos plerumque sine ambiguitate probatur Dexpressa, inter Latinos vero sub ardua disticultate relicta monstratur, nil pliam modo studium magnum lectoris inquirit p. sim .d. s.f. institutionum irinarum Delionum e XVM quoniam interdum easus generaque nominum vel tempora verborum humanis regulis nequelint convenire, sed tamen eorum ii sum celesiasticus 25 consensus amplectitur, duortim vel tritim priscorum emendatorumque codicum lictoritas in sitiratur scriptum est enim in ore duorum vel trium stabit omne verbum', et praesumi non liceat quod divino vindieatur eloquio, ut est in psalmo vigesim primo populo qui nascetiar, quem secit dominus', et illud evangelii euntes docete omnes gentes baptiZantes eos sol quae nimis B quae minia, C quo inis A 3 sicut ego B 5 coniungi hunc cassiodori senatoris de orthographia librum ex duodecim auctorum opusculis defloratum . . EXPLICIT B coniuncti hunc cassiodoris senatoris de orthographia libri ex XII auctorum opusculis defloratili AMN EXPLIC LIBAE ORTOGRAPHI ADIUUANTE NO A coniungi hunc casiodori senatoris de OrtograPhia librum ex XI auctorum opusculis defloratum XPLICI AMEN AM HS C B eodem ambergensis eiusdem odicis eorrector editiones Cassio Iorii 1 scientia B I quantos quantum g 24 tempora verborum tem porum ecclesiasticum 27 duorum vel trium testium Garetius
226쪽
in nomine patris et filii et spiritus sancti', similiter et in centesimo quadragesimo tertio psalmo beatus populus, cuius est dominus deus eorum et his similia regulas igitur elocutionum latinarum, id est quadrigam Messii,
omnimodis non sequaris, ubi tamen riseorum codicum auctoritate con- vinceris expedit enim interdum praetermittere humanarum formulas dictionum et divini magis eloquii custodire mensuram in prosa caput versus heroici finemque non corrigas, quinque longas totidemque breves non audeas improbare, i trochaeum triplicem laudabilis neglectus abscondat, inlotacismos et hiatus vocalium omnino derelinque, quoniam hic locum habere noni possunt quae doctores litterarum liberalium regulariter custodire noscuntur istud enim inter humanas dictiones convenit praecaveri, in disinis autem eloquiis ales compositiones itullatenus accusantur maneat ubique incorrupta locutio, quae deo placuisse cognoscitur, ita ut fulgore suo niteat, non humano desiderio carpenda subiaceat. haec enim et simplicesi suaviter instruit et doctos pro sua reverentia decenter oblectat.
Post superiorem igitur divisionem, ubi diximus diomata legis divinae
non esse tangenda, vel cetera quae secuntur lorus ammonet more maiorum
hanc quoque ponere subdivisionem, ut ad particulas partium distinctius venire debeamus. inde enim doctissimus Aristoteles perihermenias suas m ad liquidum perducere potuisset, nisi divisioniim et subdivisionum iterumque particularium divisionum ordine custodit eunera tractasset quem secuti nunc dicimiis, in quibus litteris sunt librariorum vitia corrigenda. in verbis quae accusativis et ablativis praepositioitibus serviunt si tunimotumque diligenter observa, quoniam librarii grammaticae artis expertes
ibi maxime probantur errare. nam si in litteram inconvenienter addas aut demas, dicti tota confusa est casus vero tominum exceptis monoptotis declinationesque verborum quae desectiva non sunt totasque partes orationis, ubi tamen sacra non impugnat auctoritas, considera diligenter suisque locis aptata custodi, ne locutionis Ordine permixto totum, quod absit, ad possideat indecora confusio. B pr v v pro , o pro ii, ii pro in contra orthographiae praecepta vitiose positas non relinquas aspirationem vero superfluam de me aut adice competenter casus nominum temporaque verborum, ubi tamen permitteris, custodi diligenter reperies eniti frequenter iii auctoritate consuetudinia dissona, quae tibi non liceat immutare; sed in his emendaturum codicum
Servetur exemplum retera vero quae Sunt male praeSumpta recorrige,
quoniam antiquarii exinde potius comprobantur offendere, dum elocutioni latinorum quadrigam quadrica B quadriga meotaeismos B derelinquora relinquo I carpienda B i instrui I haneJ hae
a permitteris premittoris ra reperiens consuetudini dissona, consuitudinis sona B consuetudinis sonum ra probantur
227쪽
latinae linguae nesciunt servire disposito. in sine adverbi non relinquas, iterum casui genetivo non subtrahas. ii ulta etiam respectu euphoniae propter subsequentes litteras probabiliter immutantus, ut illuminatio irrisio immutabilis impius improbus. r litteram narrationi tolle superfluam a gnaro enim, id est scito seu perito, venit nominis ista compositio. quod, cum pronomen est, per , non per i litteram cum vero ad xerbium numeri est, per l, non per d litteram scribendum est quicquam magis in prima syllaba ponendum est quam ii propter euphoniam, quam praecipimus equi. quid plura secundum regulas artigraphorum quae tamen sunt emendanda percurre, ne articulatae vocis pulchra modulatio peregrinis litteris acu lo lata absona polius et indecora reddatur. Orthographos priscos frequenter relege, quos ego in serius titulo tricensimo, ubi de antiquariis legitur, propter notitiam librariorum utiliter instruendam deflorandos esse iudicavi, et extrinsecus huic libro de orthographia titulum dedi ita contingit ut et istud studioso prosit legere, ubi cognoscit quae in scripturis sanctis minime debeat raviolare et illud necessario latius discatur, ubi generaliter praesumpta vitia
525 d. G.j. eiusdem libri . XXX Accedit etiam laudibus eorum qui factum domini aliquo modo videntur imitari, qui legem suam, licet figuraliter sit dictum, omnipotentis digiti operatione conscripsit. multa sunt quidem quae de tam insigni arte reserantur, sed sum it eos dici librarios qui librae domini iustitiaeque
deserviunt. sed ne tanto bono mutatis litteris scriptores verba vitiosa permisceant aut ineruditus emendator nesciat errata corrigere orthographos
antiquos legant, id est Velium Longum, Curtium Valerianum, Papirianum, Adamantium Martyrium de v et , eiusdem de primis mediis atque ulli imis syllabis, eiusdem de , littera trifariam in nomine posita, et Eutychen de aspiralione, sed et Focam de disserentia generis, quos ego, quantos potui, studiosa curiositate collegi. et ne quempiam memoratorum odirum obscuritas der licta turbaret, quoniam antiquarum declinationum permix Mtione pro maxima parte confusi sunt, magno studio laboris incubui, ut in libro sequestrat atque composito, qui inscribitur de orthographia ad vos defloratae regulae pervenirent et dubietalo sublata liberior animus viam
is a viro νι loco litteram narrationi tolle superflua i litteram a narratione tollo superfluam quam praecipimus qua precipimuri ii notitiam notiam a debeat diuiolare a discitur et Institutionum dii inarum eaput XXX e duobus codicibus Bernmisibus Ir C et 225 I emendatum edidit IIugentis necd. Helvet praef. p. XXXXII accidit BC 22 reseruntur D se sufficit hos dicit librarios B libras domini inlibere domino I 25 apirianum papurianum C, om B 27 del, litteram trifaria CD tripliaria B utielio B eutieen quantos Potui B quanto potuit quanta potui D quantum potui, a declinationumJ declinatione B ra pro maxima parte confusi propria parte cons a C
228쪽
emendationis lucelleret Diomedem quoque et lienetistiani aliqua de tali arte scripsisse comperimus qui si inventi fuerint, vos quoque Porum de- norata colligite sorte et alios invenire possitis, per quos nolitia vestra potius instritatur isti tamen qui memorati sunt, si assiduo studio rele- gaultir, omnem vobis caliginem igiturationis abscidunt, ut quod iactenus ignoratum est liabeatur ex maxi in parte notissimum. IIII 1 nefatio secundi libri
intentus nobis est de arte grammatica sive rhetorica vel de disciplinis uti illia r viter v lle conscribere. tiarum rerum principia necesses nobis est inchoare, dicendumque prius est de arie grii minutica, quae est videlicet origo et undamentum liberalium litterarum liber alitem dictus est a libro, id est arboris cortice dempto atque liberato, ubi ante copiam inartarum antiqui carmina describebant scire alii sena dehemus, stetit Varro dicit, ii tilitatis alicii ius causa omnluna artium extitisse principia. ars veroi dicta est, quod nos suis regulis artet at lite constringat alii dicitia a Graecis io tractum esse vocabulum, Iro τῆς ρε ὶς, id est a virtute doctrinae, itam diserti viri unius iiiiisque bonae rei scientiam vocant secundo de arte rhetorica, ita propter nitorem et copiam eloquentiae sitae maxime in civilibus quaestioniblis necessaria nimis et honorabilis aestire malit r. tertio de logica, quae dialectica nuncii patur haec, quantum magistri saeculares dicunt, dispillationibus subtilissimis ac brevibus vera se lites trat a salsis. tiario de mathematica, quae quattuor complectitur disciplinas, id
est arilli melicam geometricam inlisieam et astronomiam, quam mathematicam latino serinone doctrinalem possumiis appellare quo nomine licete , Omnia doctrinalia dicere valeamus, quaecumque docent, haec sibi tamen commiliae vocabulum propter sitam excollentiam proprie vindicavit, ut poeta incideret B scripsisso BD conscripsisso sorte soli AE abscindunt ςΙn eaeerptis libri secundi adscriptae sunt lectiones odicis irreburgensis A eum emendulionibus veteris correctoris v et lectiones codicis aver-
LIBER SECUNDUS DEO GRAΤIAS prelatio libri II B, in quo primum praefatis
illa quam dedit Garetius p. 52 scripta est, picut indicari Hausius, deinde Aequunt iι haec, In quo libro primum nobis dicendum est de arte grammatica quae est uidelicet sqq. D GRAMMAΤIC ARTE S. inscriptio omissu est in necesso nos est inchoare S II liberalium liberarium A I copiam inuentionem B I discribebant A describebant Ideoque licentia est nunc et breues libros sacere et prolixiores extendere quoniam sicut cortex et virgulta complectitur et uastas arbores claudit, ita pro rerum qualitate permissum est modum libris inponoro B 17 doctrinae Om B bonae m. B bonae re superscr. scientiam A 20 quantum qua tum A qui tum tronomicam corr. tronomiam mathematicam uero latino B 25 valeamus possimus 26 ub poeta dictus intellegitur apud recos homerus P vi s vergiliuSorator uuntiatus apud oecos demosthenes apud latino μ
229쪽
dictus intellegitur Virgilius, orator nuntiatus advertitur Cicero, quamvis multi et optae et oratores in latina lingua esse doceantur, quod etiam de
Homero atque Demosthene graeca facundia concelebrat mathematica vero est scientia quae abstractam considerat quantitatem abstracta enim quantitas dicitur, quam intellectu a materia separantes vel ab aliis accidentibus 5 sola ratiocinatione tractamus i sic totius voluminis ordo quasi quodam vade promissus est nunc quem ad modum pollicita sunt, per divisiones desinitionesque suas domino iii ante reddamus, quia duplex quodam modo discendi genus est, quando et linealis descriptio imbuit diligenter aspectum, et per aurium praeparatus intrat auditus nec illud quoque lacebimus, io quibus auctoribus tam graecis quam latinis quae dicimus exposita clarue runt, ut qui studiose legore voluerit quibusdam compendiis introductus lucidius maiorum dicta percipiat.
i, rammatica a litteris nomen accepit, sicut vocabuli ipsius derivatus 5 sonus ostendit, quas primus omnium Cadmus sedecim tantum legitur invenisse eas Graecis studiosissimis radens reliquas ipsi vivacitate animi suppleverunt de quarum formulis atque virtutibus elenus et Priscianus suptiliter altico seu mone locuti sunt grammatica vero est peritia pulchre loquendi ex poetis illustribus oratoribusque collecta ossicium eius est sine is vitio dictionem prosalem metricamque componere finis vero elimatae loculionis vel scripturae inculpabili placere peritia. Sed quamvis auctores temporum superiorum de arte grammatica ordine diverso tractaverint suisque saeculis honoris decus habuerint, ut Palaemon, Phoras, Probus et Consorinus, nobis tamen placet in medium Donatum 25 deducere, qui et pueris specialiter aptus et tironibus probatur accommodus, ruitis gemina coninient reliquimus, ut supra quod ipse planus est
uis multi et poeta et oratores in utraquo lingua osse doceantur mathematica
uero B ra graeca graecia AS quamJquam accedentibus S ra uade AB uaterib quemammodum AB Q lae aurium praeparatum intrat auditum Garetius per aurium s post aurium AB I voluerint introducti percipiant
compendiis conpetentiis a 4 EX P. PRAEFATIO INC INSTITUTIO DEAR ΤΕ GRAMATICA Grammatiis a litteris A CASSI ODORI SENATORIS
EXPL. SECUNDI LIBRI PREFATIO es interpositis titulis rivisdem libri Grammatica a litteris I easque Graecis studiosissimis tradidisso reliquas reliqua AS i do quarum positionibus atque uirtutibus grece ellenus alienus
ut ridetur' latino priscianus suppliciter sufficienter b tractauerunt grammatica uero Helenus atque Priscianus Garetius. Helenum ueni diaerit Cassiodorius, non constat si strae m esse voluit, sicut ridetur, de Miollonio reI Herodiano, quos apud Priscianum nominatos inrenerat, cogitari potest Is attico antiqno 2 oratoribusque et auctoribusque ABS sine vitio dictions. sino uitio distinctionem B sino dictione NI elimatas Sa limata suisque liabuerint ιν mars ould. ra relinquimus S planus B latinus S
230쪽
fiat clarior dupliciter explanatus. Donatus igitur in secunda parte ita disceptat de voce articulata, de littera, de syllaba, de pedibus, de accentibus, de posituris seu distinctionibus, et iterum de partibus orationis VIII, de schematibus, i de loemologiis, de orthographiaJ. vox articulata est aer percussus sensibilis auditu, quantum in ipso est littera est pars minima vocis articulatae syllaba est comprehensio litterarum vel unius vocalis
utuntiatio temporum rapax pes est syllabarum et temporum certa dinume ratio accentus est vitio carens artificiosa pronuntiatio positura sive distinctio est moderatae proiiuntiationis apta repausatio. parte autem Dra - 1 tioni Sunt octo, nomen, pronomen, verbum, adverbium, participium, coniunctio, praepositio, interiectio nomen est pars Orationis cum casu corpus aut rem proprie communiterve significans, proprie, ut noma Tiberis, communiter, ut urbs numen pronomen est pars rationis quae pro nomine posita tantiindum paene significat personamque interdum recipit verbumi est pars orationis cum tempore et persona sine casu adverbium est pars
orationis quae adiecta verbo significationem eius explanat atque implet, ut iam faciam vel non faciam'. participium est pars rationis dicta, quod partem capiat nominis, partem verbi recipit enim a nomine genera et
casus, a verbo tempora et significationes, ab utroque numeros et figuras. 20 coniuncti est pars orationis adnectens ordinansque sententiam praepositio est pars rationis quae praeposita aliis partibus orationis significationem earum aut mulat i aut complet aut minuit interiecti est pars rationis significans mentis assectum voce incondita schemata sunt transformationes sermonum vel sententiarum ornatus causa posita, piae a quodam arti-ra grapho nomine Sacerdote collecta sunt numero nonaginta et octo, ita tamen ut quae a Donato inter vitia posita sunt in ipso numero collecta claudantur, quod et mihi quoque durum videtur, vitia dicere quae auctorum exemplis et maxime legis divinae auctoritate firmantur haec grammaticis oratoribusque communia sunt, quae tamen in utraque parte probabilitera reperiuntur aptata addendum est etiam de etymologia et Orthographia, de quibus alios scripsisse certissimum est etymologia est aut vera aut veri similis demonstratio declarans, ex qua origine verba descendant orthographia est reclitudo scribendi nullo errore vitiata, quae manum componit et linguam.
explanatus sed et sanctum Augustinum propter simplicitatem fratrum breuiter instruendam aliqua de eodem titulo scripsisse reperimus, quae vobis lectitanda reliquimus, nequid rudibus deesso videatur, qui ad tantas scientiae culmina praeparantur. Donatus igitur metiaretius eadem leguntur in odire inrisino 56792 de voce orthographia, quae hoc loco in Si interposita sunt, in media parte paginae scripta et figura adsiet quasi tituli notata sunt in I partem uerbi ABS partemque uerbi a 22 earum S eius B 24 positae Garetius a quodam a B 25 collecta sunt g 2 oratoribusque oratoribus S in om S 30 de etymologia Arae loemologiis B de Othimologiis S31 alios nonnullos etoemologia uero est aut uera