장음표시 사용
241쪽
BEDAE DE ARTE MEΤR. ET DE ORTHOGR. grammaticum de cacosyntheto appellavit p. 2347. verum ne in his quidem quidquam reperitur quod dignum esse memoria videatur atque Omnino omitii hic Albini liber in nova editione grammaticorum poterat, sicut reliqua quae ab illo et aequalibus eius de arte grammatica scripta sunt, nisi
Putschii instituto factum esset ut una cum antiquorum orthographorum libris vulgo stirparetur quare, ne quid desideraretur quod olim receptum esset, nunc quoque denuo edendum esse librum putavi, praesertim eum multa quae adhuc eorrupta in his excerptis terebantur ex manu scriptis codicibus corrigenda essen duos autem codices ad eam rem adhibui, Sangallensem, quem cum Pittachii editione ipse contuleram, et Monte pessulanum, cuius scripturam a Duebner adnotatam habebam e quibus Sangallensis cum Pulsellii editione plerumque consentit, multis tamen locis, in quibus Bernensis codex vel corruptus vel neglegentius a Pulsebio expressus erat, emendatam lectionem praebuit in Montepessulano eodire non solum excerpta alio ordine disposita sed etiam verba scriptoris saepe temere mutata sunt eum hoc consentiebat Salisburgensis, quem robentus expressit ego Sangallensem codicem maxime secutus sum, cuius scripturam ita repraesentavi, ut, ubi ab ea recedendina esset, discrepantiam in adnotatione exhiberem ex Montepessulano codice quocum robent editio sicut dixi, consentit, ea quae rectius in eo quam in Sangallens libro scripta sunt vel memorabilia esse videbantur adnotavi: nam omnem lectionis dis- erepantiam et mutatum excerptorum ordinem indicare inutile sui l. adem ratione in Putachii editione usus sum, ex qua ea quae vel auctoritate codicis vel emendatione editoris rectius in ea quam in manu scriptis libris leguntur vel propter aliam causam hanc curam requirebant indicata sunt.
242쪽
I De littera. I De syllaba. III De commilitibus syllabis. III De .primis syllabis. V De mediis syllabis. V De ultimis syllabis nominum tironomiinim participiorum. VII De ultimis syllabis verborum et adverbio rum VIII De ultimis syllabis coniunctionum praepositionum interiectiomim. VIII De pedibus. X De metro dactylico hexametro vel pentametro X Quaesit optima carminis forma. XII De scansionibus fixe caesuris versus heroici. Xlli De synalipha. XIIII De episynalipha vel diaeresi XV uod et auetoritas saepe et necessitas metricorum decreta violei. XVI vi prisci poetaei quaedam aliter quam moderni posuerint. XVII De metro phalaeeio XVIII Demetro sapphico. XVIII De metro tetrametro catalectico XX De metro iambico hexametro XXI De metro iambico tetrametro XXI De metro anacreontio. XXII De metro trochaico tetrametro. XXIIII De rhythmo. XXV 0uod tria sint genera poematos.
Qui notitiam metricae artis habere desiderat, primo necesse est distantiam litterarum syllabarumque sedulus discat sunt autem latinae litterae omnes XXI, e quibus quinque vocales appellantur, Me iis , ceterae omnes consonantes at de isdem consonantibus septem dicuntur semivocales, s lis ceterae novem mutae, b c d ghk pq autem sextam F eodeae Frisinstensis I99, nune Monacensis 6399 L eodeae ridensis bibliotheeneis Glisae I22
P eodeae Parisinus angermanensis IISOΠfeodi m LP munus se mici laetio ulgata ex editione Parrhasii a. 5O44 VII De uerborum et et om L aduerbiorii VIII De coniunctionum praepositionum interiectionum L VII o uerb. et aduerb. VIII o coniunc. pos.
243쪽
vocalem et E septimam decimam consonantem propter graeca verba, qui-biis consuete utuntiir, adsumpsere Latini. neque enim aliter lypum vel apium vel cetera uitis modi quo modo scriberent habebant. qui etiam
post perceptionem dominicae fidei H et x et metra graecas litteras, etsi non in alphabet ordinem recipiunt, divinis tamen paginis inditas continent, s videlicet, quae duplici apud eos seribitur ligura, quo modo apud auium
litterat, intromittentes propter auctoritatem nominis Iesu, propter nomen Christi, inpropter auctoritatem dominici sermonis ego sum A, Ω'. alpha etenim tantum nomine discrepat, ceterum et sigura et potestalenostram A aequiparat naiam Graecorum abra nostra et figura distat et 10
nomine. porro hoc a nostris Ε et O disserunt, quod semper.
longae sunt nostrae autem omnes vocales sunt dichronae, hoc est et brevibus syllabis habiles et longis, quo modo et illorum et . namque et o semper apud illos breves natura permanent. itaque omnes litterae quibus utimur sunt XXVII, vocales videlicet VIII et consonantes unde is viginti. sed et de ipsis vocalibus i et u plerumque in consonanti lim potestatem transeunt, cum aut ipsae inter se geminantur, ut iumentum vinum, aut cum aliis vocalibus iunguntur, ut ianua iecur iocus, vanitas veritas volatiis is quoque non num litam Sibi ipsa praeponitur, ut vultus; sed et alterum consonantis locum tenet, cum vel latine avum vel evangelium mgraece nominamus. Mirlim autem, itare dixerit Donatiis eam interdum nec vocalem nec consonantem haberi, cum inter litteram consonantem et alteram vocalem constituitur, ut quoniam quidem nisi ibi te, ilia tam leviter tum essertur, ut vix sentiri queat. videtur autem non esse firnia ratio, qua eius sententiam exponentes Pompeius vel Sergius dicunt eam reconsonantem esse non posse, quia ante se habet alteram consonantem,
id est vocalem esse non posse, quia sequitii illam vocalis, ii quare quomodo, i et ob id eam tunc non esse litteram scribunt quid enim γliumquid, quando scribimus statum, dicendum esto consonantem esse non posse, quod ante se habeat alteram consonantem, id estis immo et clim so utimur H ΕΤ' ΕΤ Ρ ΕΤ si eum a grem ot co P eum
uel si rgius L Pompeius uel sereius F Pomp. p. 93, 26 Sem de litι. p. psi, in Don. p. II, 33 26 habeat L 27 ut quare ut quomodo P 29 statum FIs statim I satum P astum et a id est a uocalem et sis non posso quia illam, alis sequitur in anam add. I immo et eum dicimus L id estis immo et uocalem eas non osse quia ill m uocalia uoquitur ni et in uim p et cum dicimiis et
244쪽
dicimus stratum, esse litterain fatenduin est, cum et vocalis sequatur et duae praecedant consonantes t quoque nilii in minus consonantem, ruineam et praecedat alia consonalis et sequatur. i autem hoc habet proprium inter Males, ut, quotiens locum tenens consonantis alteram ante se iu eadem parte orationis liabet vocalem hanc, etsi natura brevis erat, Semper positione faciat longam, ut maius peiurium unde et duplex appellatur. quoque littera consonans eiusdem potestatis gratia duplex nuncupatur,
ut axis sunt et liquentes litterae quattuor, quae diverso quidem modo, sed certa ratione plerumque in metro solitam consoliantibus vimio amittere, non numquam breves natura syllabas inveniuntur reddere longas.
Syllaba est compYehensio litterarum vel unius vocalis enuntiatio tem porum capax, quia omnis syllaba aut brevis est et tempus recipit uniim, piod atomum metrici vocant, ut pater, aut longa est et duo recipit tem 1 pora, ut mater hic enim a cum dicitur mater, longitudine sui circumflexus lantum temporis bis occupat, quantum a semel, cum acute dicitur pater sunt igitur longa syllabae sunt breves sunt communes sed longae duobus modis uiit, natura et positione natura quidem bisarie aut productione videlicet singularum vocalium, ut navis sedes sinis ineu unus, autia duarunt coniunctione, quod iphiliongon vocant, ut aevum poena Augustus Eurus ei, ut ratorei mihi iam video sub ilis lapsura ruitiis condita sana diu, templi quoque nobilis aedem; vel cuin dicimiis Tydeus Τydei, ubi o et i non separamus, sed coniuncti nira proseri inus, ne ii in tam potius quam seriindam l declinationem significet. et hoc graeca numina sortiunt ii r in latinis iton invenilur haec diphthongiis. positione autem longae fiunt syllabae modis sex cum correpta vocalis aut in duas desinit consonantes, ut ast aut in unam duplicem, ut dux aut desinit in linam consutiantem et excipitur ab altera, ut arca aut excipitura alio duplici consonante, ut axis aut ab i loco consonkntis posita, ut Troia, quae positi non num litam in metris in tres dividitur syllabas,
I r non essu L sequitur corr. sequatur quoque nihil minus
consonantem cum aut o praecedat alia consonans et sequatur L i consonanteni cum eam et raedat alia congonans et sequatur l ' a conουonantem cum eam
praecedat alia consonans et sequatur et i reliquis omissis semper ea positione F semper eam positione I 7 gratia vi consonantibus L consonantium P I amittere nonnumquam I. amittere solent et a lil P nonnumquam Pt i atomum fg utonum L 18 fiunt sunt FP bifario LP bisarino F bisarao Mis 20 oono aratur
245쪽
arma virum tabulaeque et Troia gaza per undas; aut desinit in consonantem et excipitur abra vel ii positis in loco consonantium, ut advena adiumenta. breves vero sim syllaliae quae liorum nihil habuerint. quod vero quidam inter longa syllabas adnumerandum aultimant, cum correpta vocalis excipitur a duplici littera , ut Me entius, saut a duabus consonantibus, ut agri vel acresJ, alluntur. iam et , quotiens in eadem parte rationis brevem sequitur vocalem, potest eam producere, si sic poeta voluerit, ut gaza eum vero parte aliqua rationis in brevem vocalem terminata sequens sermo a littera χ incipit, nullam producendi habet potestatem, unde est nemorosa Zacynthos' et rcio littera liquens eodem modo, sicut et , cum in medio sermone brevem sequitur vocalem praecedente qualibet consonante, potest hanc licentia poetica lacere longam cum vero utralibet liquid sequens consonantem in capite fuerit sermonis, non potest longam sacere vocalem quae in sine verbi praecedentis naturaliter brevis exulerat. sunt item syllabae quae is utroque modo, et natura videlicet et positione, longae sunt, ut dens gens
ominu ne autem syllabae modis iunt novem, Ilithus aut naturaliter longae poetica licentia in breves aut naturaliter breves traiisseruiitur in olongas brevis quippe transfertur in longam, cum correpta vocalis in eodem verbo a duabus excipitur consoliautibiis, quartim posterior est liquida: est enim brevis natura in hoc, me iis tenebris obscura suis' est
longa positione in hoc, mortisque tenebras in quo Sergius modo iniusto utitur exemplo, neve flagella': agellum enim in capite verbi 23, habet liquidam Iitteram ei inuanti Mibi iam, quae positi iii miluam brevem natura syllabam verbi praecedentis potest sacere tangam item natura brevis syllaba ad votum poetarum transferri potest in longam, cum corripta vocalis in consonantem desinit et excipitur ab h littera est enim natura
brevis in hoc . porcinum tenuere gregem, uiger hispidus, horrens;
est voluntate poetae longa in oe, vir humilis maesto deiectus lumine erram,
arma Verg. m. I II 3 alliumenta P adiumentum L 6 ut agri uel acres P ut acri uel acres of MaII. The Al. 13. Np, Io 6 nam unde est et nemorosa L Verss. Aen. II po i sunt item P sunt autem L 16 uidelicet FP scilicet L IT mons sons frons ς 20 poetica poetali FP 23 obseura FP operta L 24 serius P serogius e Sero deutu pS, 29 25 neue flagella P neu flagello FL: Verg. georg. I 299 29 enim m. in breues
246쪽
et item mors sera per hominent miserum sibi sui, didit orbem. ubi item quidam grammaticorum dubium ponunt exemplum, terga sati ga-nins hasta'. nain etsi non sequeretur, mus tamen esse posset longa
poetica licentia, quia plenis pedibus superfuit, sicut hoc quod item pomuit,
omnia vincit amor, et nos cedamus amori,
ubi mor ideo potuit produci, quia post emensos pedes integros partem
terminat rationis, tametsi vocalis sequatur tertius modus est syllabae communis, cum verbum aliquod in vocalem desinens correptam excipnuri a duabus consonantibus, piarum prior si s est uini natiira brevis in hoc Fortuitati,
ordinibus variis alba smaragdus inest; est positione longa in io Sedulii,
adveniat regnum iam iamque scilicet illud i cum vero s in capite verbi fuerit consonanti alii subiecta, nequa litam potest illimam verbi prioris syllabam producere, piae in brevem desierat vocalem, ut Sedulitis stare choro et placidis caelestia psallere verbis, et Fortimatus zm vocibus alternis divina poemata saliuiit; salsoque desinit Pompeius A non posse liquescere, nisi ipsa antecedat, tit ponite spes sibi quisque'. hanc Virgilius et in medio verbo alteri consona iit praepositam, ubi commodum duxit, lique iiiiii in i more transiliit, hortatur Milesi heu nunc uni insiti gite ruinis; ra uisi sorte iunc versu in il scandendum illamus, i Sit horta spondeus, lur ne spondeus, sitieus uuii spondeus, coniunctis scilicet vocalibiis, plod dii lilliongon vocant unde bene Donatus, cum de liqtientibiis loque retur litteris, dixit specialiter de lac et s littera suae cuiusdain potestalis est, piae in metris pleriimque vim consonantis amittit'. est enim modus δ' quartus syllabae communis, cum post pedem quemlibet iiii syllaba brevis
remanserit de verbo, quae vel in vocalem desinens excipiatur a consonante verbi sequentis vel in consonantem desinens excipiatur a littera vocali: est ni in latura brevis in hoc, cuius onus leve est, cuius iuga ferre sua, est;
exemplum ponunt P terga Verg. Aen. VIII ο- es Serv. in Don. p. 24, 15 6 omnia Verg. bucol. Io, integros pedes L i dosiorat LP dosorat, desinorit, I surtunatus V 21 desini P di . . ni F dissi niuit ofiniuit L propeius V eorr. pompeius si lamp. n. III. 23 ipsa Psipsi F 22 ponito Verg. Aen. XI 309 23 transiliit ut est hortatur P. Verg. Aen. nunc semel scri itum tibet , bis LP l. , ut sit L Ps ut e Donatus p. 36, 2 aes fortasse est item modus quartus
247쪽
est longa permissu poetico in hoc, frondea sicus erat cuius in robore illium, luod genus syllabae inter longas vel omnino restigiendum vel parcissime usi irpandum est. unde et in recentioribus poetis non facile eius invenies exemplum, quamvis et apud Virgilium non rarissimum, apud Homerum vero re silentissimum reperiatur citen modus est quintus, cum pars orationis desinit in diphthongon sequelit statim altera vocali est enim per naturam longa in hoc, Ilii saeraonides' est per licentiam brevis in hoc, insulae Ionio in magno', quod posteriores poetae magis in una parte orationis fieri voluerunt. unde nec huius exemplum facile in nostratibus in poematibus invenies. at cum diphthongus a vocali alteritis verbi excipitur, tum hanc per synalipham transiliendam esse dicebant, ut Prosper in praelatione epigrammatum nec nostrae hoc opis est, sed ab illo sumitur hic ros,
qui siccam lipem undere iussit aquas. 5Sextiis modus est, ui Donatus ait, cum prodiicta vocalis est vocali altera consequente os enim longa in hoc, ut inani in thalamos invisi Caesaris issem; brevis in hoc, te Corydon o Alexi, trahit sita itemque voluptas. quod moderni versificatores in eadem potius parte rationis sacere consile-ruiit, ut Εο venere magi ei splendidus auctoris de vertice fulget ous.
et rursus longa est per naturam ita, angelus intactae cecinit properata Mariae, brevis per licentiam ita, exilitat Mariae cum prima adfamina sensit. at cum longa vocalis vel etiam brevis, quili partem ieiuni nat rationis. xcipitur a vocali, alterius verbi priorem per synalipham absumunt, ut Prospernam si te virilite tit ad caelestia credas scandere, de superis pili sus in ima cadis; quamvis et Aralor initatiis veteres dixerito utinam nostris voluisses sida iuventus
Quod genus reperiatur Misit Theod. Np, Id permissu permisso F eorr. s f poetico in hoc F in hoc serniisso poetico P si reperiatur quintus modus est Musae cf. Muae. Vidi. desines. p. 230, I, insulae Verss. m. III 2II ID undo nec huius exem-
248쪽
consiliis parere prius, ne litora Cretae linqueres insani rabiem passura profundi. septimus modus est, cum pronomen c littera terminatum vocalis statim
sequitur: est enim longa in hoc, noli quia qui summus pater est, et filius hic est, sed quia quod suminus pater est, et filius io est; hi evis in hoc, hic vir, hic est, tibi quem promitti saepius audis. sed et adverbium c littera terminatum communem syllabam facit est nimi longa in hoc Paulini, donec adspirante de conatibus aegris; hrevis in hoc Prosperi,
ut morbo obsessis praestanda est cura medendi, donec in aegroto corpore vita manet. i Octavus modus est, cum correptam vocalem in eadem parte orationis sequitur Z consonans graeca duplex est enim longa in hoc Iuvenci,
dissicile est terris adfixos divite gaza;
est brevis in hoc eiusdem, et ara distabat rerum possessi fulget S. re nonus modus est, quo omnis syllaba novissima versus in quor lim ille metroadiasuros, id est indisserens est et ad voluntatem poetarum vel correpta prodiicitur vel corripitur producta, quod frequentius estinitam ut exemplis indigeat. Scieiidiim est autem itodis liter duplex numquam facit commilitem syllabam, sed cum in eodem verbo sequitiir vocalem, semper eam habeti longam aut natiira, iit pax ex lux rex vox, aut positione, ut a ne nix nox nux et exul exitus exitiii m. cum vero in primordio fuerit verbi, non potest producere nem prioris verbi quod in brevem desierat vocalem, ut pontibus instratis conduxit litora Xerxes. ii quo lite littera pari ratione, ni fallor, ii in medio verbo consonantia alteri fuerit subiecta, praecedentem syllabam sive ' natura seu positione semper longam habet, ut regna calumnia. cum vero in primordio verbisuerit alii subiecta consonanti, ut Gnaeus gnarus, profecto illimam syllaham verbi prioris, si in brevem desierat vocalem, brevem hanc, ut suerat,
consiliis parere P consilii sperare insani I insanam L brevis in hoc Om. hie vir Veras Aen. V 792 16 iuueneli 20 in quocumque metro adiasoros est id est indifferens est indifferens os in qu umque metro quae graece adiasoros dicitur L 21 poetae L 22 tiam exemplis L 26 nox nux et exul P nux nox exul L 2 finem FI' ultimam syllabam L desierat L P desiderat F desierit pontibus Ter . tian. II6υ es. Serg. de syll. p. 79, 29 instratis P in . ratis una littera delata L instructis ς xerses L 29 in medio ueri, FP in medio uerbi f33 desierat L P desieritis ci hanc et ut suerat
249쪽
remanere permittit neque ullam producendi habet potestatem Prospero teste, qui ait
nec tamen hos toto depellit foedere gnaros, naturam erraui uni dividere avitus. unde et inter liquidas adnumeratur, tametsi non ita ut i et , quae com 5 munes syllabas lacere Solent. ipse pili rimit in discernere potest, qui scansionem versus heroici discere curavit sed qui necdum ad hoc pervenit, litui interim hortamur syllabas tuom nitim partium orationis ex principio versuum heroicorum diligentius serutetur. Omnis enim versus hexameter, qui sex pedibus, et pentameter,
qui quin si pedibus constat, primam habet syllabam longam, quia vel a sponde vel a dactylo incipit, quorum prior pes duabus longis syllabis
consistit, ut dicens, secundus longa et duabus brevibus, ut dicimus et is ideo eum codicem hexametri vel elegiaci carminis adsumis in manus, quamcumque paginam aperiens inspexeris, quemcumque VerSum aperiens legeris,
absque ulla dubietate primam syllabam aut natura aut positione longam invenies, quia nimirum sive spondei seu dactyli constat esse principium. item prima saepe syllaba ex Ompositione gura deprehenditur, ut Essi nescias qualis sit pius, ex compositione, quae est impius, qualis sit pius cognoscitur, licet in aliquantis hoc saltat. nam eum dicimus nubere, nii longa est item cum dicimus innuba aut pronuba sit brevis iiii incompositione item lux ilici lii longa est, lucerna brevis est item homo brevis est ibique, hutnaniis longa: 'itur in antiquam silvam' i longa es superumque ad lumen ituras' i brevis sed hoc inveniri raro contingit verum si quaelibet pars oratinuis praepositionibus componatur, prima syllabas ex his cognoscimiis: nam talis manebit sere omnis composita syllaba, qtialis et ipsa praepositi fuerit, ut deceptiis abundans, de videlicet longa et ab revis. item ex ipsis praepositionibus ad et ob et tu et au
nec tamen hos toto depellit foedere gnarosis P nee t m hos toto depellit sedere gnarus F nectimus hos toto depellit corpore gnarus L 4 errantum perrantium P errantium conti tum F uicus I b annumeratur anaetsi superscripto quamuis I L numeratur tamsi numerantur corr. aturis
tamen etου I sunt P, in F, sint f quas suis etiam L 10 curauit F curabit eorr. curaueri P curabitis sed et qui P 13 syllabam longam habet quia uel f qui uel F quae uelo P a consistit Pison,int a quamcumque paginam pariens insperis quae corT inspexeris que s cumque vergus apariens legeris I uersum arripiens P Is quia Pt qui siue ductili seu spondei di qualis sit pius posteriore loco m. ra lulonga est P longa est iura tu om. 25 itur Very Aen. V Ips 26 supe
250쪽
sub diverso in verbis ponuntur: nam corripiuntur, cum crescendo disyllaba reddunt, ut adit obit luit subit indisserenter sunt, cum trisyllaba sariunt, iit adicit obicit inicit subicit producuntur tantii in cum tetrasyllaba ex se redditiat, ut adicio obicio inicio subicio cilem producitiatur quae per prae et per quae in primis syllabis scribi intiir; reviantur ver pretium precor premo prehendo et queror, hoc est querelam depono, et quae ex his per derivationem vel declinationem vel compositionem fieri possunt et qui coit iunctio item contra breviantur ex isdem praepositionibus in compositione, ut delitu pro laetus professus profusus prolatus proavus pronepos et Cetera. io Sunt item aliquanta verba quae prima syllabas temporum ratione permutant, quae subter collecta in omni praeterit persecto vel in omni praeterii plus sitam persecto vel in uno futuro modi lautum coniunctivi producimiiir, in ceteris aulem modis et temporibus breviantur, ut sunt haec, ego legi cum legero, aveo lavi cum lavero, venio veni eum venero, i, fugio sugi eum sugero, facio seci cum secero, sedeo sed cum sedero, sudiosodi eum odero, video vidi cum videro, voveo vovi cum vovero, in eo lavi cum so vero, iuvo iiivi cum iuvero, ago egi cum egero, emo emi cimi emero lavo lavi cum lavero, odio odi cum dero, Ser sevi cum severo, sino si vi cum si vero, cavo evi eum et oro caveo cavi cum avero item is contra in vetii untii quae in praesenti tempore prodiicia sunt et in praelerit breviantur, ut sunt haec, uno positi, cogo coegi, do dedi, sto steti. item omnia verba quae in praeteritis ante ei osculi in primis syllabis hi extantiir, ut pendo pependi, tonde totondi posco poposci, curro cucurri, lendo elendi, pullo pepuli. 2 llem in vel bis ita eisdem litteris scribuntur notandum quod liber, si librum significat aut corticem, brevem habet ii, si liberum, longam pila, sis vas significat, longam habet i, si sphaeram, revem . securiis longam se, se iuris brevem. domus ' brevem do, doma, id est tectiun longam.
diuersae I 'I. disyllaba uerba M. l reddunt L disynabam o socii iii s redduut i ii yllabum ex suis diluuiis 2 indisserentes sunt trisyllaba L et in mury a uerba I trisnlabam P trivllabum ut adicit isoddunt om P, uJd p tetrasyllaba I tetrasyllabam p tetrasyllabum 5 praetium praecor om. F, ad i. LP quaerelam rO- satus profestia Pulfhctius I vel tu uini liraetetit Plusquam persecto Om. F, o M. f 12 coniunctatiui P eorr. conium liui I ' i autem om P 14 saveroJPauco aut eum pauero at man re bl P l cum sedero laue foui cum lauero uideo uidi cum uidero uoue uoui cum uouero odio odi cum odero tuu Psodio sode F I uoue uoui cum ouero iuno F love lavi cum fovero Om L, adii. I 18 ab laui cum abero odio odi eum odero F odio odi eum
odero lavo lavi cum lauero sero seuo Is sivi si ui cauo oui
eum uero caue caui cum cauor im euero decipio inde cauillator superser I caveo caui cum carior I tui cum cauer I lii euia.