장음표시 사용
371쪽
Juid est interiectio Pars orationis ostendens animi motum per
suspirationem . vario autem motu adsectum animi nostri expromimus sex interiectione . aut enim dolemus, ut puta heu hae . sic et alia quae cum commotione animi suspiranter promuntur ad interiectionem pertinere pro bnuntiantur . sane sunt interiectiones quae et aliarum partium orationis
habeant similitudinem, ut puta heu, si cum animi adfectu proferatur, hoc est per suspirationem, erit interiectio . . si vero simpliciter proferatur, erit adverbium t respondentis, ut heu, vel laudantis, ut leu bene fecisti'. ei, si cum animi adfectu proferatur, hoc est per suspirationem, erit inter i. lectio, ut puta ei mihi quantum mutatus ab illo Hectore . si vero ei pro vocatione aliqua proferatur, erit adverbium exclamantis, ut puta
pater esse disce ah illis qui vere sciunt vae, si cum animi adfectu proferatur, hoc est per suspirationem, erit ibiusti lactio, ut a misero mihi' . si vero vae pro vocalione aliqua proferatur, erit adverbium exclamantis, ut a vobis . sin autem simpliciterve subiuncta proferatur, erit coniunctio, ut Pariusve lapis . , si eum animi adfectu proferatur, hoc est per suspirationem, erit interiectio, ut puta mihi sola mei super Astyanactis imago . si vero o ad accusativum casum proferatur, erit adverbium exclamantis, ut o condicionem miseram et o bellunt magnopere pertimescendum . nam si o simpliciter proferatur, erit ironomen vel articulus vocativi casus, ut o iste, o ille . sed quid intersit inter pronomen et articulum, in D INTERIECTIONE Prob. I 46,I DE INTERIECTION om B, adii. M 2 Interiectio est pars oratio a
M 3 ex interiectione autem dolemus ut ut heu hae M ex interiectionem autem dolemus ut puta . . a B lacunam, in aliarum interiectionum definitiones, quae sunt apud Probum, exciderunt, indientii 4 si ot cetera talia, quae cum motione animi suspiranter promuntur, ad interiectionem pertinere Probantur Probus p. 46,5 cum m. M adii. animo suspirare manimi
suspiratione II 6 orationes habeat L 7 assectum M Metum B hoe est heu per suspirationem B M . Iactinam qua exemplum heu interiectionis, quod est apud Probum, acidit, indicari si ut fecisti heu bene B i o M tWhei Probus p. 46,II animi om. M adit B suspirationem B susceptionem
M 11 ei mihi M Very Aen. I 274 12 aliqua aliquod II 3
ei mihi Terent. Adelph. Ι ,d I esse in B M I vas heu B, m. Mis ut vae heu M si uero e prouocationem B siu uo rouocatione MI sin autem A si autem II 8 Pariusve Verg. m. I 593 20 o mihiqrim Aen. III 4, 2 ad om M adu B 23 nam si o simpliciter propterea in ro erit pronomen II nunc si simpliciter proseratur, erit pronomen
Probus p. 46,2 ut sunt M sed quid M sit quid
372쪽
pronomine satis tractavimus . va, si cum an tua adfectu proferatur, ioces per suspirationem, erit interiectio, ut putava quemquamne hominem in animo instituere aut parare ut sit carius quam ipse est sibi 5 si vero a pro vocatione aliqua proferatur, erit adverbium irascentis, ut a lominum nequissime . sic et aliae interiectiones at aliis partibus orationis discernuntur, hoc est ut, quotiens animum per suspirationem
movere inveniuntur, tu in suae potestatis esse intellegantur . sin vero non
per suspirationem animi, sed aliter proseruntur, id quod significaverinti pronuntiantur. Vae interiectio pressum accentum habere reperitur.
De interiectione quantum ratio poscebat respondimus. Aecentus quid est certa lex et regula ad levandam syllabam veli premendam. Acretilus unde dictus est uod iuxta cantum sit, ut adverbium, quod iuxta verbum sit. Inter accentum et cantum quid interest γ Juod cantus in musica, accentus in oratione es Aeeentus, qui ad acuendas syllabas gravandasque pertinent, quot sunt Tres, id est acutus, gravis, circumllexus . ceteri non magis accentus quam notae brevium vel 20 longarum syllabarum, adspiratarum vel exilium iudicantur, quorum nomina sunt brevis, longus, adspiratio, exilitas . sed haec, ut dixi, simplicia sunt Signa, quae non egent disputatione . illi vero accentus qui humilitatem vel altitudinem syllabarum ostendunt, id est acutus, gravis, circumflexus, plena ratione tractatidi sunt Acutus cur dicitur Uuod acuat et erigata syllabam. Gravis quare uni deprimat et deponat iste contrarius est acuto. Quid circumflexus iuplex est: nam ex acuto et gravi onstat
1 in intoris satis tractauimus M satis transmutaui ua que quamne M Terent. Adejh. Io,I aut parare an parere M per suspirationem moveri indicare inveniuntur coniecit Thuro renue crituque a. I, prp. 30, per suspirationem priore loco m. M add. tum suae dum Maae A tamen seu tu si vero non per suspirationem cum assectu animi et deinde pronuntiant pro pronuntiantur eoniecit Thuro . rectius erat si vero non per suspirationem, hoc est cum commotione animi, sed aliter proseruntur, id quod significaverint esse pronuntiantur. sin uero B si uero II s proseruntur in quo significauerit B proferatur in quod significauserit, I VO MI In reapitulatione de accentibus praeter Dctiones odi m M adscripta est discre inlia codicis Monacensis 6399, olim Frisingensis I99 F . item e odire Leidensi, quo usus est Lucianus uellerus mus Rhen. v. XVIII a. I,63 p.
373쪽
incipiens enim ab aeut in gravem desinit ita, dum ascendit et descendit,
circiimflexus efficitur. Acutiis autem et circumflexus similes sunt, nam uterque levat syllabam . gravis contrarius videtur ambobus nam semper
depriinit syllabas, cum illi eveni. Dic igitur, quis ubi ponendus sit. Omnis pars rationis unam de pluribus erigit syllabam et ceteras gravat . quod si monosyllaba est pars rationis, ipsa erigitur . in hac
erectione, id est fastigio, aut circumflexus ponitur aut acutus simul ambo poni in una rationis parte non possunt, quia una tantum ui dixi, Illaba erigi potest cum aliae sint gra alae . ideo quaecumque sim monosyllabae partes orationis, si naturaliter longae sunt, circumflectuntur, ut mos res . si 10 vero aut breves sunt aut positione longae, ut quis pars nox, acuto Isseruntur e centu. Dic ergo, cur monosyllabae naturaliter longae circumflectantur . Naturaliter longae ideo cireumflectuntur, quia duplici accentui, id ustra circumflexo, moram praebent breves autem vel positione longa idcirco acuuntur, quia acutus simplex accentus est, ac per hoc correptus ideo brevibus syllabis correptior convenit.
0uid in disillabis In duabus syllabis id notandum est, quod in latina
lingua numquam posterior levatur hoc enim Graeci occupaverunt, ut Praevior diptota et his similiaci prior enim in latina lingua semper levanda est . duarum igitur prior si naturaliter longa est et posterior brevis, prior stcircumflectetur . quicquid aliud fuerit, prior semper acuetur, id est aut ambae naturaliter longae aut positione, aut ambae breves, aut prior brevis et posterior longa . circii inflexit ergo sic et, si prior naturaliter longa Sit, posterior brevis . nam si ambae longae sunt, dum ad posteriorem longam pronuntiandam festinamus, priorem citius relinquimus ita illi prior 5 naturaliter longa nihil prodest, sed sit acutus, qui simplex est atque
desinit B desine F definit M 3 uterque lena MF quem to leuat B contrarius se uidetur illi MF illis B quis ubi ponendus i quis
ubinponendus B qui subponendus II 5 et om B s aliae sint grauatas ideo quicumque tali sunt grauate id quaecumque B abora grauata hi doquocumque M 10 sunt circumflectuntur F sunt et circumflectuntur Brumos MF mors ci notas accentuum et in his et in reliquis Oeahulis in odiribus omissas addidi II quis sunt F 12 accentu hoc loco Om B MF cur non syllabo naturaliter longe ircumflectantur accentu Binitur monosyllabo naturaliter longae circumflextuntur accentum II cur monosyllaba naturaliter longo circum-stoctuntur accentu F I duplici accentui uellerus, duplici accentu BF et eodeae eidensis, duplici accentum M 4 vel uti 5 Mutus aeuaturi correptus est si correptiori correptio F I in duabus syllabis in diasyllabis dimictit Mucllarus I diptota seelusit F. Sesisellius de accent Ii . lat. act. Oc.
phil. Lips. v. VI p. 296 fortasse Dido prior enim priorem M 20 duarumlquarum MF 2 circumflectetur B circumflectitur MF quicquid aliud niuerit priorem id est aut ambae M longae ambae breves m. stit fiat 2 ad posteriora longa pronuntiandum M ro-nunandam sed sit acetitus iii simplex
374쪽
correptior . ergo si et naturaliter longa sequentis productione impeditur, quanto magis in ea quae positione longa est vel brevis acutum locare debennis . si ergo dicas luna, prior syllaba circumflectetur, quia naturaliter longa est et sequens brevis . quod si iustos dixerimus, in priore sIllaba acutus erit, quia et posterior longa est . si vero positione longa fuerit superior aut brevis, semper acuetur, ut bonus princeps Senex campus . posterior ver syllaba semper gravabitur, id est gravem accipiet
in trisyllabis iterum quae rati est Vt nisi semper paenultiinami inspiciamus, quae si longa est, illam in ea servabimus regulam, quam
diximus in duabus syllabis esse servanda in id est ut, si naturaliter longa est et posterior brevis, paenultima ipsa circumflectatur . sin autem positione erit longa, paenultima acuetur, ceterae gravabuntur . circumflectetur igitur paenultima in his nominibus, ut Donatus in his vero acuetur paenultima, 1 ut campestris perductus laudandus . si vero paenultima brevis fuerit, a sine i tertia semper acuetur, sive longa sit sive brevis . neque enim natura longa ei proderit, quia sequentibus duabus syllabis impeditur . citius enim relinquitur, dum ad illas pronuntiandas festinamus . erunt igitur huius modi nomina in qui biis a sine tertia syllaba semper ametur, ut 20 Tiillius treus eandidus . quarta vero a sine et quinta et quaecumque fuerit ulterior gravem semper accipiet . ab ea enim quae est a fine tertia
ulterius non potest acutus ascendere . nam circumflexus in paenulli mii tantuni locatur vel in novissima, Si nomen est graecum, ut Allecto heani,
et similia, quae, quia graeca sunt, graeca ratione nituntur.
25 Sunt item quaedam quae a regularum ratione recedunt nain Promnes syllabas gravantur, circumllex vero vel acuto accentu carent i ergo si et B ergo sic et M er et si ireumflectetur B circumflectitur F circumflextitur M 4 in priore F in priori II imperiora B acutus om. M quia q; I ' est m. M positio B s in trisyllabis iterum quo ratio est B in trisyllabis iterum qui ratio est in trissyllabis quo
ratio g M nisi geeti it uelimus: mrtasse ut nonnisi tu pennitimam Fillam m. M II in dissyllabis coniecit uelictus id si natura est et postoriori 12 circumflectatur B circumflectitur M F a cetera grauabunturAM cetero grauantur F cireumflectitur autem penultima in his omnibus Mcircumflectetur aut ponultima in his omnibus B cireumflectetur autem in his omnibus F 15 ut campestris aut prostris B perductus Om. I tertialet lia Is i natura si longa proderitis 1 a fine Om. M acuetur acuitu M 20 Atreus adrous B cf. Quintil. I 5 23 quicumque 2 que a fine est tertia M 22 acutus accederem accutus adcedere B accentus condero F nam nano F 23 adlecto F leano MF 2 quia om. M i, segularum ratione F regula harunt rationum II 6 circumflexi uel acuti aecuti B accentus caron BF circumflexi ueluti accuritu carent M t circumflexi vel aenti aerentus fastigio carent oniecit Muelierus
375쪽
plenius ergo intendendi in est animo, ut haec intellegere possimus . non omnes partes rationis aequales sunt . nam nomen et verbum et participium inter partes omnes excellunt ceterae his adpendices videntur nam et pronomen subiacet nomini, et verbo servit adverbium . coniunctio quoque et praepositi ad clientelam maiorum partium pertinent . hae ergo partes, quae adpendice sunt, Sic maioribus copulantur, ut tamquam in unam partem orationis coalescant, proprium vero fastigium perdant, non omnes dumtaxat, sed pleraeque . adverbia pauca fastigium amittunt, quae sunt locorum, quando confirmativa sunt . nam si interrogativa fuerint, ut
est quo te, Moeri, pedes γ' et quo sugis, Aenea γ' et 'qui genus, o
unde domo γ' et quove ire iubes, ubi ponere sedes γ' circum- nectuntur vel acuuntur iuxta regulas quae praedictae sunt . si autem confirmativa fuerint eadem adverbia, gravabuntur, ut ille, vides, pura iuvenis qui nititur hasta hic enim qui pronomen gravem sumit accentuin, quia non interrogativum, rosei l confirmativum est . adverbia confirmativa sunt, ut genus unde Latinum et illud, est hic est animus lucis contemptor et istum qui vita bene credat emi, quo tendis, honorem hic ergo et unde et 'quo' et qui', quia confirmativa sunt, gravantur . 0 sed haec in pronominibus et adverbiis pauca sunt, in coniunctionibus
plura . nam copulativae et disiunctiva prope omnes gravantur . expletivae pili res fastigia retinent . causales autem et rationales quaedam cum fastigiis, aliae gravi accentu deprimuntur, quod in pronuntiatioti deprehendes praepositiones vero omnes sine fastigio sunt . sane notandum est adverbium 25 1 intendendum intuendum ut haec intellegere possimus B ut hoc
intellegere possumus M ut aut intellero possimus non nam M appendices esse videtitur IIvellerus appendices esse uidentur eodeae Leidensis fortasse
adpendices habentur uident seruiet elienteliam MF clientalem maiorum malarum ha ergo F haec ergo B hec ergo M coalescunt proprium uero F et coclea Leidensis, proprium ergo MDerdant Om. M ad i. B perdant lauru fastigium in mum add. plerique M amittunt uellerus admittunt MF et eodeae ridensis quando lqm Q quo te moero F quo te mouerim te moueri r Ueta bucol. 9,I
I sunt sint genus Verg. Aen. I est hie enim animus lucis quotemtor et istum F est hic enim animus lucis quo temptor tum M est hic enim ammus lucis quo temptor est B: Verg. Aen. VIII 263 19 uita uita uitam II mi M oni B en F 23 plures illurale F autem an F redam cum fastigis ci Dat se quaedam cum sastigio sunt 24 aliaeJuliis deprimentur depraecondas M 25 adverbium ovi II '
376쪽
ergo', ut rillius ergo venimus', quod propter distantiam coniunctionis 'ergo' in posteriore syllaba circumflectitur . illae quoque particulae notantiae Sunt, que e ne, quae semper aliis partibus subiunguntur, ut arma virum lust et quidve dolens et mene inrepto desistere victam' t, quae illam novitatem habent, ut et ipsae fastigiunt perdant et illarum liartium, quibus subiunctae sunt, levationem in novissima syllabas transferant . verbi gratia virum in priore acuitur, irumque' autem in posteriore erigitur, quae iam non posterior, sed media triuin syllabarum in unum redactarum reperitur . interiectiones Omnes, quia de graeco I sermone mutuati sumus, ideo in novissimis syllabis fastigium capiunt, ut papae, attat, hem et ceterae similiter vel acutum vel circumflexum in
Quid est barbarismus Ilictio vitios . haec autem Ofinitio et genei ratis est et specialis, quia dictio et eontexta ratio et una pars eius intellegitur . consuetudo autem tunc tantii in barbarismum appellat, qui litin una parte orationis 'arbarismus igitur una est pars orationis corrupta sed hoc vitium in soluta oratione barbarismus t vocatur, ceterum apud poetas metaplasmus dicitur Barbarismus et barbarolexis quid inter se Eo disserunt Uuod harbarismus fit in nostra loquella, barbarolexis in peregrina: nam barbarolexis harbara dictio nuncupatur. Quo modis sit barbarismus Uuattuor, id est adiectione detractione inmutatione transmutatione: nam aut adicit aut detrahit aut mulat aut transmutat litteram syllabam tempus adspirationem accentum . adiectisne 2 quippe litterae it barbarismus, ut audiveram pro audio ram et legites,
interiectiones o sumunt Beda de art metr. 24I, item interiectiones
ut Audacius ait, quia de graeco Hq. illius Verg. Aen. VI, sunt notandem arma Verg. m. I et quidua B ut quiduae M quidue e Verg. Aen. I I meo Cery Aen. uieta illarum aliarum si subiuncta sunt loquo actionem M gratiam II in prior M in i,ostorior erigitur I in posteriori erigitur II in posteriora erigatur media trium medi uni Is in unum reductarum repperitur I ' in num reductarum opperein II vnnurn redacturum repperitur B . reliqua in F omissa sunt quia B ue a
I papa atthat hoe hem et ceteram Pape at corr. MDintho hem et uetem, ain ultimo M e Beda I DE BARBARISMU Om. M unius et Maspatio relicto in B, non indicia norae partis initio in I pexaerata generis II 15 quia qua II 6 appellant que fit ar
d M adiretionem quidpe littero fit madiectione qui piri 25 ut audiveram aut audiueram M
377쪽
cum satis sit dicere legite . detractione litterae, ut nutribam pro nutriebam. adiectione syllabae sit harbarismiis, ut siquis dicat prandidi pro prandi, quia
pransurus facit, non prandilurus nam quae in praeterit geminata syllaba proseruntur, in participi quoque suturi temporis eandem syllbam servant, ut tradidi traditurus, reddidi redditurus . detractione syllabae, ut verbi gratia currum pro curruum . item inmutatione litterae, ut olli pro illi, maxume pro maxime . inmutatione syllabae, ut tum pro tunc, relicum pro reliquo . transmutatione litterae, ut . transmutatione syllabae, ut displicina pro disciplina . adiectione temporis, ut exercet Dianachorum prodiicta enim di geminatur tempus syllabae, cum correpte RDIana dici debeat . detractione temporis, ut si dicamus correpta media syllaba nurii ut, cum prodiicta emoriant diei debeat . similiter per adspirationem etiam sit barbarismus, dum aut adicitur , ubi non oportet, aut detrahitur, ubi esse portet, quod vitium scriptum invenitur per adiectionem adspirationis, ut siquis dicat . onorem pro honore aut uinum pro humo . accentu sit barbarismus, cum aut aculus pro gravi aut gravis pro acuto vel alius pro quolibet ponitur, ut si dicas Metellus acuto accentu in priina, cum in secunda sit acutus accentus, in prima gravis. Barbarismus nullo modo excusari potest Potest si enim per inprudentiam fiat, vitium est; si a poetis, virtus elocutionis, et appellatur graece 'metaplaSmus. detractione sit nutribam, 2 sillabam M 3 non pranditurus Mnon prandiditurus B 5 tradidi tradidit B M . quae sequuntur usque ad finem libri in emensi eodice seripta nori sunt reddidiJ reddi M ut quae gratiamsi curriam corrum 7 maxima pro maximio tunc tuno M transmutatio littere ut transmutatio illabae ut disciplina pro disciplina
lacunom, qua Gemplum transmuttitionis litterae excidit, indieari s exercet chana, Verst. Aen. I 499 10 geminatum, chana II 12 pro aspirationi, litteram fit M I dum acuta dicitur m 1 dicat honorem pro honorem aut humum pro humo M . lacunam, qua exempla adiectae adspirationis exciderunt, indicavi 16 aceentum M I pro quodlibo M acutu Mentu prima II 8 in ima grauis II 1 excusari potest si enim M 21 meta-Ρlasma M
378쪽
380쪽
Dosilliei artem grammaticam cum iis quae post eam de variis partibus artis grammaticae scripta sunt olim ex codice Sangallensi ilecimo Saeculo ineunte, ut mihi visum est, scripto edidi Ialis a. 187 . in eo codice autem Dosithei ars scripta est . 1 - 15 hoc modo, . 1 co
εἰσαγγελω θεοδηγητω θεοσκεπάστω νέω μολογητ του κυριου XPcod. καὶ πνευματικω μου δεσποτν Aάγχρος δουλος ἀνάξιος τοῖς ποώὶν
προσκείμενος του δεσποτου-ου μετα πάσης uολογίας καὶ ταπεινοτητος καὶ πίστεω sqq. septemdecim versus in pagina bifariam divisa scripti, quibus patrono, ut vide inr, observantiam testatur scriptor beliqua pars paginae vacua relicta est M. 1 incipit strammatica Dosithei musistri Ars τέχνη orammatica γραμ μ ατικὴ est ἐστιν scientia γνωσις - de interiectione inconditas invenimus . explicit sequuntur non relicto maiore spatio s. 15- is ea quae deinde edidi, idiomata verborum et elocutiones, de generibus poematum, de distinctione, verba latina eum interpretatione graeca, venit mihi in mentem - dico ἀφοσι; spatium aliquot versuum, quod in priore parte paginae bifariam divisae supererat, vacuum relictum est . inde ab altera eiusdem paginae parte s. 19-23 sequuntur glossae graecae et latinae certis generibus in capita triginta quattuor distributae, de offletis, de diebus festis, de vectaculis etα, μοσχοτομος uictimarius,
cod. pisces . continua scriptura subiectae sunt s. 23-2 sententiae et epistulae adriani cum parte sabulae Aesopiae, θαυuαστον εστιν mirandum est, εἰς πολυν ἀερα in multo aere, Dosith interpret. d. Oeckingi'. 1 - 25. una pagina L 27 vacua relicta est . s. 28 31 declinationes nominum pronominum verborum graecorum et latinorum cum indico adverbiorum, coniunctionum, praepositionum, interiectionum, primu aeclinatio secundum strecos κυριος ominus κυριου domini rari heu in reliqua parte codicis, quae accuratius descripta est in catalogo codicum Sangallensium Vergeiclinis der anilschristen de Stinsbibliotho voti t. i allen)p. 317, scripti sunt Arati qui dicitur liber de astrologia, Irabant liber
de computo, computus Gregorii . sed ea pars neque eadem manu scripta est, qua superior, et olim ab ea dicitur separata fuisse . ceterum in priore parte codicis scriptura est accurata paginis formae maximae bifariam divisis et versibus tricenis et quinis in singulis paginarum partibiis vel