장음표시 사용
451쪽
Creo χειροτον γεννω, cruento δειματω cruei βασανίζω, crispo κραδαίνω, crepo ii οφω, cremo καίω, tilpo εγω, coacerVo -- σωρευω, undemno κατακρίνω, decoro καλλωπίζω, damno Duuιω. deallio ἐκλευκαίνω, debilito παρετον ποιω, dehonesto καταισχυνω,
decortico πολεπίζω, declino κλίνω, decurio δεκατω, decumo δεκατω, decorio ποβυρσω, denuntio ἀναγγελλω, declaro θηλω, decollo τραχηλοκοπω, delibero soυλε Doum dispens οἰκονομω, delatig καταπονω depravo στρεβλω desaec διυλίζω devor καταπίνω, de solio ἀποφυλλίζω, deglabro φιλω, deliro παραληρω, deliquo διnθω, delecto τερπω, denso πυκνω, desolo μονω, devirgini διαπαρθενευω, dico καθοσιω, dicto ioυπαγορευω, divit πλουτίζω dilato πλατυνω, destillo καταστάζω, dirivo μετοχετε νω, discrimino διαιρω διασκορπίζω, do δίδωμι, dum δαι ζω. degener ἀπατενιζω, dolo πελεκω, documento νουθετ si destino φορίζω duplico διπλασιαζω dedico ac ὁσιω.
452쪽
EX VERGILIO SALLUSTI TERENTIO CICERONE DIGESTA PER LITTERAS.
454쪽
Arusiani Messii exempla loeulii inim inde mannus in primo volumine grammati eorum latinorum ex uiliano eodie edidit a. 830 . anto hunc Ango in Maius eundem librum Cornelii Frontonis nomine inscriptum, sed mulli eloculionibus vel xompli omisgi in reviorem formam redacitim
ex Ambrosiano odie ediderat una cum epistulis et orationibus Pronionis tum primum editis Mediolani a. 18i5, piam editionem quattuor codicibus Vaticanis adhibitis Romae a. l823 repetivit ego in nova editione lectionem libri ait fidem odicis Neapolitani bibliotlipeae regiae Vora expressam exhibui . is enim ex vel ero euilice obiensi, quo solo riisiani liber memoriae proditus erat, descriptus est . ex hoc autem reliqui libri, quin illi Oxlant, dueti sunt . sed quoniam depravata eius libri apographa olim a multis ustirpata sunt, de hi quoque dicendum est, ut demonstretur, ex quibus sontibus a derivata sint, neque ullam auctoritatem tribuendam
esse lectionibus ex iis depromptis intellegatur ).nobiensis igitur ei de in catalogo codicum ni hiensium anno 146isaelo, quem medens Pyron post Ciceronis orationum fragmenta a. 1824 edidit, descriptus est ita, p. 2l sq. Inidori episcopi Tractatus de usti δε-nomia . Husnem liber de usu litterarum . si fori senioris liber promiorum . Husile liber de ritu vel obitu sanctorum qui in domino precessorunt. Eiusdem Tractatus de interpretatione nominum hebraucorum Tractatus rellionyi de orthooraphia . Prisiani rumatici re porte Adamanti sire martiri de B muta et isocati . De emendatione et notis ref rum librorum . De distinctionibus . De positione . Austustini Tractatus ud petrum de era de . Inidori episcopi liber secundus de interpreta-tatione nominum hebraucorum . Ciclus pasculis id modus adinveniendi festum pasce . Arusiani messi c. r. comitis primi ordinis LX mpluria elocutionum eae Viruilio Salustio Terrentio Cio rone dissest per litterasalyhabeti omnia suprascriptu in littera lonstobarda Obscura . urri ol.
ex hoc codice post anniim 1493, quo anno Bohienses codices Georgio Merula inventos esse scimus, praeter Velii Longi et Adainanti Martyrii
I Plui ima eorum qua de libris manu scriptis Arusiani supra scripta sunt nuper in indico lectionum Halensium aestiv. a. 1879 exposui qua hoc loco repetivi, nequid desideraretur, quod ad 0nsi mandani rationem in nova edition
455쪽
ARVSIANI MESSI Ilibros, de quibus supra p. 39 et p. 136 dictiim est, hic Arusiani liber in codicem Neapolitanum V Λ 11, qui olim Parrhasii fuit, transcriptus est . is autem post Longi et Martyrii libros et catholica Probi legitur ita,
Cornelii Frontonis Incipit Arusiani messi c. or comitis primi ordinis exempla elocutioni l Veroilio Salustio Terentio Cicerone Moesia per litteras i Abundans illius rei aduoluebantur . idem . extrema libri pars, in qua
haud dubie de elocutionibus ab V littera incipientibus olim plura scripta
erant, cum subscriptione desectu membranarum, ut videtur, codicis Ilobiensis periit . inscriptio rubro colore, sed eadem manu atque ea quae deinde sequuntur scripta est . Cornelii Frontonis quoque nomen, quod nomini Arusiani superscriptum est, eandem scripturam refert. annellius eatalog biblioth. la in reg. Neap. mus. Orbon. p. 10 A. Cornelii Frontonis exhibuit, et videntur unius litterae vestigia ante Cornelii relicta esse . Gustavus I uergensius, qui librum in meum usum cum editione Lindemanni contulit, eum a duobus hominibus scriptum esse mihi indicavit nam post elocutionem sine illius rei mure p. 23 ed. Lind. diversam a prioribus esse scribentis manum eamque diversitatem in eo quoque apparere, quod inde ab illo loco constanter Very scriberetur, cum antea Vim Scriptuna esset . praeterea Pauca p. 15 circumventis misitque sub amnem alia manu atque reliqua scripta esse adnotavit . scriptura autem veteris archetypi, ex quo codex descriptus erat, ita in eo repraesentata est, ut vitiosae lectiones accurate repeterentur atque ea etiam quae tamquam corrupta tribus punctis supra positis notata erant eodem modo exhiberentur. pauca in prima scriptura correcta vel addita sunt . sed ea omnia sere ab eodem librario, qui suos errores ipse correxerat, prosecta sunt raro alterius manus in illis apparet . ceterum verba grammatici ita scripta sunt, ut ab una quaque elocutione novi versus initium fiat, eademque
ipsius archelypi ratio fuit. Huius codicis apographum est alter Parrhasii codex, qui nunc est Neapolitanus IV A 12, in quo Arusiani liber item post Longi et Marturii
libros scriptus est . nam Probi catholica in eo scripta non sunt . inscriptionem ab eo qui aps graphum secerat omissam postea Parrhasius ex priore codice addidit, Arusiani Messi uc . r. comitis primi ordinis exempla elocutionum eae Visu. Sallust . Terent . Cicer dissest per litteras . idem in margine adnotavit haec, Arusiani, a quibusdam substitutum erut Cornelii Frontonis improbe . ex priore autem Parrhasii codice, non ex
ipso archetypo hunc descriptum esse, id quod de Velio Longo supra dixi, in Arusiani quoque libro plurimi certissimisque indiciis apparere duobus
codicibus inter se collatis mihi confirmavit vergensius . sed scriptura, quae cx alter codice accurate repetita erat, postea multis locis partim a
456쪽
Parrhasio partim alia manu adscriptis coniecturis vel ipsis verbis mutatis
Ex his duobus Parrhasii codicibus omnis Arusiani notitia ad eos qui postea vel totum librum descripserunt vel singulos locos ex eo do-Prom pSerunt propagata est . horum primus sui Ianus Pierius alorianus, qui in castigationibus in Virgilium Itomae a. 152 primum diligrum alios grammaticos, quos a Parrhasio acceperat, tum Arusianum saepius commemoravit . de codice autem quo usus est scribit haec in Verg. bucia 1,80, Sed hanc noctem agnoscit Arusianus Messus in eodem Elocutionum libello, qui salso sub alterius nomine circumfertur, cuius legitimam inscriptionem inveni in Iani Parrhasii Ilibliotheca . deindo Nicolaus eius ius a. 1647, tum cum per aliquot mense Neapoli versabatur, Parrhasii codices vidit et alterum eorum descripsit . qua de re in duabus epistulis Neapoli ad I. F. Groni viii in datis scripsit haec syli epist. ed. urna. v. ill p. 18 die 20 Mai a. 647, Fiiliarum video ut aestas proxima hic mihi transigatur. Inveni enim Grammaticorum nonnulloruimhaetenus ni fallor in edita, magno mihi usui sutura, quae omnino velim describere. Inter quos Volusianus Messus, quem alii Cornelium Frontonem volunt. Is ragmenta Ciceronis ac Sallustii multa citat, quae in omnia operibus frustra quaerantur. In phrasibus minus usitatis imotandis potissimum occupatur, quas ex ita litor lictoribus elegit, Virgilio, Terentio, ac iis, quos iam nominavi. hi Macrobii Saturnalia absolvero quorum veterrimus codex, sed non multum a vulgatis editionibus diversus), ad Volusia utim describendunt transibo . h. p. 84 mense Iunio a. 164T, Nunc sum in describendo Arusiani Messi de elocutionibus libello, in quo fragmenta Ciceronis et Sallustii multa . de eodem invento Isaaeus ossius ad . pinsitam scripsit ib. p. 569 et 579 . erant autem codices tum, cum Ietusius eos videbat, in monasterio S. Ioannis in Carbonaria, in manlibro Parrhasii ex hereditate Antonii Seripandi, cui ille eos legaverat, diu servallis esse constat, priusquam in publicam bibliothecam delati sunt IIein si apographum postea a mullis stirpatum vel denuo descriptii inest . nam praeter ea quae ipse einsius in notis ad Ovidium, Vergilium, Valerium Flaccum ei in adversariis ex Arusiani libro edidit, ex eius schedis potita sunt quae oannes Rhodius in exico Scriboniano p. 344 de eo scripsit, 'Abstinet se illa re Arusianus Messus M in Exemplis
elocutionum, apud clericos egulares Neapoli . Cuius loco in quibusdam
indicibus perperam Cornelii Frontonis nomen scriptum observavit Nicolaus te insius', et p. 379 Proinde Nicolaus e insius vere aliud Arusianii in
Messum legit rumpit se inde . Pro quo S liber habet erumpit in ': item quae de codice unda in Graevii Fabricius in indie bibliotho asela lina v. ill p. 9l rettulit, Arusiani ossi primi ordinis V. Q ll.
457쪽
ARVSIANI MESSIlComitis elocutionis libellum ex Virgilio, Sallustio, Terentio, Cicerone per litteras digestuna allegat Nic. eiustus ad Valerium Flaccum p. 174. 282. 336. illum e Codice . God si id Graevii, Consulis Lipsiensis,
Andreas tu bellus suis locis inseruit nova editioni thesauri eruditionis Scholasticae Basilii Fabri Lips. 1710. 171 sol. . ceterum perpauca tum in novam thesauri editionem ex Arusiani libro recepta sunt . post mortem Heliis ii eius schedae ad Dorvillium pervenerunt, apud quem Petrus Blirmarinus Secundus eas denuo descripsit, de quo in commentario de vita . einsit ante illius adversaria edito p. 9 de itinere ItalicoHein si et de iuvento ab eo Arusiani libro disserens scribit haec, Passim enim Arusiani locutionum libellum ad partes voca in Commentario Virgiliano Pierius Valerianus, Carrio ad Sallustium non semel, qui et fragmenta Sallustii ex eo conlecta inlustravit, et in notis pag. 451 d. Crut inscite ab aliis Cornelio Frontoni tribui hunc metum observat idque einsii nostri testimonio usus notavit Rhodius ad Scribon. Largum pag. 344. Eius autem exemplar apographum describere aliquando mihi licuit beneficio Phil. 'Orvilli, qui et hunc thesaurum inter alia literaria peregrinationis italicae spolia, quibus nustus in patriam rediit, adservat. nam deme insit exemplo, non de novo Arusiani apographo a Dorvillio facto haec narrare Durmanianum puto . in Burmanni autem apographo nubithenius, qui in praelatione ad utilium Lupum p. XXV et saepius in notis ad Velleium Arusiani mentionem fecit, librum legisse videtur . plura ipse ui mannus variis locis ex eo deprompsit . eodem apographo et alio quodam, quod
ipsum quoque Burmannus possidebat, usus est Petrus Bondamus, qui, cum edition 'in Arusiani pararet, a. 1760 Burmanni exemplum cum notis quibusdam et coniecturis ab illo additis descripsit et alterius discrepantiam in margine adnotavit . haec manu Bondam scripta cum paucis chartis nova editionis typis expressae, quam ille inceperat, sed mox miserat, nunc in Leidensi hibliotheca servantur inter codices erigonianos 4 in seriptioni libri ex Neapolitanis codicibus repetitae, Arusiani Messi sqq., addita est adnotati Parrhasii supra relata, Arusiani a quibusdam substitutum erat Cornelii Frontonis improbe . ex quo apparet non priorem
codicem Neapolitanum, sed illum alterum, in quo scriptura archetypi ab Italis correcta erat, ab einsi descriptum vel certe praeter priorem in describendo adhibitum esse . ipse Bondamus apographo suo subscripsit haec, Petrus Bondam ex Apographo legantissimo Petri nurmanni Secundi, qui illud descripserat ex codice . Cl. d. h. iii ville, descripsi et absolvi
Zuiphaniae d. Vt Iulii DCCLX . deinde de utroque apographo,
quia ligus erat, in sched codici praefixa monuit haec, Ex Apographo Burmanni ipsiusmet manu seripto deseripsi haec. Idem vero nui mannii Pt allor uni commiliticavit Apographum ab alio scripitim, quod
458쪽
eum nostro contuli et variatione exinde excerptas e margini adscriptas notavi 2. in isto autem Apographo loca litorum, ubi inveniri possunt, eodem modo ac in Burmanniano nolata erant. Ex isto autem Apographo suum non conserit urina ianus . patet id ex pag. 17. 99. 27. 169, ubi plura habet iii mairnia inim xemplum . ne undam codice, qui nil ne est PeriZonianus, Martinus des morte an or ou ven in specimine litterario de nonnullis locis veterum scriptorum eum appendice de rusiani Messii exemplis elocutionum in si plodami a. 184 , usus est et non nullas eodicis lectiones protulit . sed praeter Bondamum antenius quoque a Burmanno apographum libri acceperat, quod postea eum reliquis an lenii libris in Berotinensem hi bliothecam translatum est ibique nunc inter Die ianos codices habotur T. 4 in eo quo luse, sicut in ori Enniano, ni laenui manni additae sunt, quibus alia manu praeseripla sunt haec, Arusian uino codie Philippi forvillii descripserat urina ianus Secundus, qui aps grapho sequentia sere adnotaverat . ex ante nil opiis olim Maietyiii- Lagi manovam Arusiani editionem paravisse dicitur, de quo Di ierus in Cic. fragm. ora l. p. Scaur. p. 196 narrat haec, Diidum aut Maium apographumd'Orvillianum editioni paraverat adiectis Latirentii an anten obsA. o.
Aloys. Martyni- Laguna, multis ex en'silis ut ipse milii litteris signis leavit locupletius. Sed post obitum viri in rolictis chartis nihil inventum est; superstes tamen pus illud in uili fuerat.'Εx eodem ein si apographo codo Guilianus, ex quo inde mannus Arusiani librum edidit, videtur ductus esse . is os in bibliotheca Volson bullelana iniser codices uilianus 28l, ipsius iudi manu scriptus, ut adnotatum est in codice, Mai I. , iidius e si a cod. deseripsi a C. t I v I lx
lectiones autem a Linde manii ex eo prolatast cum Peri 'oniano eodire saepissime consentiunt; quaedam vero etiam, quae in hoc coniecturae loco adseriptae sunt, in iidiano in continuitatem verborum ereptae leguntur . accuratius tamen de hoc odire non quaesivi, neque mullii minteresse puto, ex tuo sonte coniecti irae, quibus in hoc, sicut in reli piis apographis, scriptura archetypi saepe mutata est, duc lase sint. Postea Neapolitano codice usus est Garatonius, qui exempla C. iceronisoco descripta habebat aque in editione orationum Cicirronis sappe commemoravit . pius verba sunt haec Cic. ora l. v. VII Neapoli a. 17864rnos. p. Vt, is denique Franciscus C, ii alterius his paucis diebus ex Neapiditano Arusiani Mossiendice, plena aedes possi let Apostolorum, rogatu meo elocutiomun exempla Tulliana descripsit. tium enim grammaticos a Pulsellio conlectos, id uinclitianii in aliosque rhetores, Gellium, Oniuin, sidorum, Donatum, servium, oratii, Lurani, Statii scholiastas, et quidquid antiquorii in potui, diligenter adhibuerim, ad eos locos, quos ab iis productos a me tractari
459쪽
444 ARVSIANI MESSI Iarbitrarer moleste serebam unum mihi Arusianum deesse, quem auten editum in tu heliano Fabri hesauro inaudiveram: idque incommodum Gualterius a me non levi suo incommodo depulit. lectiones autem a Garatonio exhibitae a priore codice Neapolitano interdum paulum dissentiunt. quare is quoque altero codice, quem ad Ieinsit apographum adhibilum
esse dixi, videtur usu essE.llestat ut de excerptis quae in libris manu scriptis nomine Cornelii Frontonis inscripta ei ab Angelo Maio edita sunt dicatur . huius modi libros novi tres extremis quinti decimi vel primis sexti decimi saeculi annis scriptos, unum Vaticanum 3402, qui olim Fulvii Ursini fuit, alterum item Vaticanum 5216, tertium Ambrosianum 49 ius, in quibus codicibus hic liber praescripto titulo Coraelii Frontonis exempla elocutionum
post Velii Longi et Adamanti Martyrii libros, qui in Neapolitanis quoque
codicibus ante illum scripti sunt, legitur: s. granam lat. v. VI p. 247. iisdem libris et duobus praeter hos Vaticanis Maius usus est, cum haec excerpta eodem titulo, item modo ex manu scriptis libris exhibui praescripto ederet . de codicibus autem, quos usurpaverat, in Romana editione haec adnotavit, Grammaticum opusculum exempla elocutionum tribuitur Cornelio Frontoni in ii inque codicibus a me observatis, in ambrosiano videlicet uno et in quatuor vaticanis, quorum tamen in iis non itis seleela quaedam habet, quae ab exemplari Basilii Zanchii mani scripto desumpta dicuntur . sed in iis quae Maius horum odicum scripturam seculus edidit non solum exempla scriptorum, quae grammaticus posuerat, Saepe neglegenter scripta et missis quibusdam vocabulis interdum decurtata vel plane omissa, verum etiam, in posteriore maxime libri parte, hoc est inde ab elocutionibus ab i littera incipientibus, multae elocutiones eum suis exemplis missae sunt . quae omnia postea Lindemannus ex Gudiano codice supplevit . in priore vero libri parte quaedam, quae in exemplis scriptorum apud Arusianum corrupta erant, in his Frontonis excerptis ex ipsorum scriptorum libris correcta sunt . praeter haec autem, quae neglegentia vel consili eliis qui excerpta fecit mutata sunt, lectiones
a Maio exhibitae ita eum apographis Arusiani consentiunt, ut dubitari nequeat quin hi quoque libri ad idem archetypum, ex quo illa descripta sunt, revocandi sint omnisque illa mulatio Italis potius quam veteri cuillam grammatico tribuenil sit . liue accedit quod aliorum grammaticorum libri, qui una cum Arusiani libro ex obiens codice descripti in codice Parrhasii leguntur, ad illos libros, in quibiis excerpta quae Frontoni tribuuntur scripta sunt, ex hoc ipso apographo, non ex obiens archetypo propagati
sui it . ex quo suspicari poSsumus haec quoque excerpta ex rodem nilico,
ex pio reliqui libri descripti erant, facta et ipsum Frontonis uomeu, quod
ii inseri plii in est illo petitum Psse. 4ri quoniam rodox 'arrhasii,
460쪽
iu quo Oinini Arusiani nomen Cornelii Frontonis adscriptum est, ex Ilohiensi archeirpi aeeurate expressus est, haud improbabile videbitur in hoc similiter utrilin lite nomen in praescriptione libri positum sitisse et videtur sane lui pertinere litulus liti inter obienses codices post catholica Probi relatus est in Raphaelis Volaterrani commentariis urbanis s. 56, corneli rontonis ei montiue utinae, et in principe editione Terentiani Mauri, cornelii Hrontonis eleuantius . nam rusiani mentio sarta non est in libris nobi inventis . in libello autem disserentiarum, quem Parrhasius ii imine Frontonis inscriptum in editione Protii Vicet in a. 1509 ex alio codice item obiens edi lit, illi id nomen omnino fidem non habet. iisdem exeerptis quae Frontonis ii omine inscripta vulgo serebantur
ii qui primi in fragmentis Sallustii et ciceronis colligendis operam collocaverunt usi sunt et exempla in illis citata tu suas si agnaeuini uua
editiones receperunt . ad hunc sontem enim revoranda est memoria Frontoriis ab ido Manutio et Iano uousa in notis ad Sallustium, a Carolo Sigonio et Andrea Patri ei in fragmentis Ciceronis, a Fulvio Vrsino in notis ad Sallustium et i ieeronem saepe appellati . ex his Sigonius et Ursinus en odico qui nunc Vaticanus 3402 est usi sunt, de quo Sigonius in Cic. si agni Veneliis An s. 56 Cic. de rep. l 12, 18 nuntiimum es renire uelium lomoque tum cinisse, scribit haec, ni
autem fragmentum, ut multa post alia, ex Cornelii Frontonis grammatici ueteris libro quodam, pii Elacuit lim exempla inscriptus est, mutuatus sum. ipiem librum ex inlimis Rainuli Farnesii Cardinalis illustrissimi, illosauris,
domino ipso concedente sumptiui ad me nona iuuenis ornatissimus at piudoctissimus Fuluilis Ursinus, amiciis meus, misit . hic alitem, eum praeclara ulla, eaque incognita cicer tuis ad antiqui latini sermonis formulas demonstraudas exempla euntiueat, adeo mihi ad haec coni iuuanda fragmen laniit commodus, ut, ii id quid iis ornamenti hac noua oditione accesserit, id omne tu mavissimi principis liberalitati, et ad bonarii in litterarii in studias uenda, et ii elerem Parum laudem renotiatillam ali, accepit in resereniluna
sit': s. rus. p. 22 L. ili se Ursinus autem codici sui mentionem fecit not. in Cic. Anivei p. 58 p. 77, not. in Sallust Anti ei p. 1595 p. 345 et p. 359. Manulitis,inii primiis ex Frontonis libro fragmenta Sallustii recepit a Scipione Pettio eum librum se accepisse iudicat in editioni Sallustii Vonotiis AGA, fragm. his t. t 32 ed. Diet sch hil ob tuuium mercedem sibi ubnuisuros, Exi rustii Frontimii de xemplis ei, uti tuum ibello, nondum edim, qui uilogi commodatum a Scillione Pettio uiro optimo, et singillari quadam in pervestigaudis Veterum libris diligentia praedito' cs Arus. p. in Patri eius euiidem librum commemoravit in Cir fragm. Venetiis 156 ni imis rae, tum Cic. orat. v. li 2 p. 942 qu id non detrectare militium, sed
defendere provinciam iudicata est, Fragmenti in recens allatum a me ex