장음표시 사용
421쪽
tem sibi attraxetit, & Romanae Urbi faelem aedificiorum , viarum, eoIIIum,
- t tit, do situs , ludorum , lituumque, ae morum imitatione ad se transtulerit, aev r. It t. Ut b. jub Urbis Romae persona in scenam prodierit, latere ramen adeo necuit ut non velit nolit, coloniam Romanam profiteatur, quando immunit, , ' . tem tributorum capitis, & soli Inempe jus Italicum, non ab origine sua, sedi c a1..i; . a Caesarum beneficentia duxit: adeout opus habuerit ut ei a singulis Calati ἡ hus enovaretur nimirum quia non ingenitum erat, sed adventitium, ideo. .ὶ c. Theod que cum vita Caesaris concedentis expirabat. Unde legimus in Theodosianodo ride. I. .mn. Codice coὶ hanc Valencis Constitutionem: Italici iuris auxιDum aνbi ρνa aqui 43. rato ren/vamus: aνbit a a m re inquit quia jus italicum minime cum eo. t L .f. d. loniis naisebatur, sed arcessc batur extrinsecus. Et in C. Iusti maneo hine rade. Chalee- Arcadii, & Honorii legem habemus: Urbs Constanti politana non olum
cap. 23. sit sedes non quidem impetii, sed imperatoris, de in honorem Caesaris p tae. ' Respons Iu- esset orienti, sicut Roma orbi terrarum praesidebat universo. Nam etiam a stiniani ine iuni tibi se sacris in negotiis id) id reperitur: eum tamen sciamus, vel ipso reddente post l. 7. Iustiniano teste, qui in novellis veterem Romam Sacerdotii fontem appe, C. desumma Tris lat, Constantinopolitanum Antistitem orientalibus Episcopis utcumque prat. ni elide C. latum, ipsum tamen simul eum caeteris Eeelesis Romano paruisse s c. x ς ε it m Hst ut palam sit patean hane Urbi Romae praetogativam non ita esse accipiems ut omnia extendantur: nam & post has leges, quanta potesta-
Λ 'ie i, te Constantinopoli Roma praestiterit, in sequentibus ostendemus.f.d. itiis halis Prospexit istas in se impendentes dissicultates Gothostedus , qui ut hi, Uri. C.,sta, . h. plag effugiat, isducit se majores. Primo enim nullo rerum gellaturi
G2. , 5sq. iis vciligio confinxit, ius Italicum fuisse Constantinopoli a Procopio tytan eomm,is . no per vim ereptum; post autem a sequentibus Imperatoribus restitutum. XLlX. Quod refutatione minime indiget, utpote ad priorem errorem tuendum In Iacobum gratuito, ne dicam temere, prolatum. Deinde novum comminiscitur juris Gothos t. de fil- Italici diserimen e suo iecore, non ab ulla iuris veteris ratione, aut ansa exaequatione liquitatis monumento editum. Distinguit enim ius Italicum Constantino. Ut bis constant. politanum a jure Itali eo civitatum aliarum, posito in immunitate eapitis, cum Romana, & solis eum jus Italicum Constantinopolitaniam ab eo in juris Italici concedendi facultate, pari eum Roma iure , collocetur a uς Roma quidem illud civitatibus occidentis . Contiantinopolis vero populis orie talibus civitatis Constantinopolitanae concesserit r quasi a jure bene fi cia ista orientalibus urbibus advenirent, non vero a jure ipsius Imperatoris ibi permanentis, & publici juris dispensationem a Senatus Romani
auctoritate trahentisi quo iure Caesar, & controversias inter populos o tas dirimebat, eum Constantinopoli degeret: causam erroris obtulit Go- g) ad i. r. C. thos edo, qui 'auctoritatem a Qesare ad domicilium trant tulit illius. UOTὸ edae jur. Ita t. tum hoc Gothostedi figmentum consulare non cog mur , cum ipsem e bo CPUAE . p. ei seu in patrocinium negarit ρὶ confutatus a Petavio, ἡ de a Vale. 2 6 2p''V M' fio, atque admonitus βασιλευουον πολ a Iulia Bo , quem Gothoste, Rq dus in tuam causam vota vetat, non Coni tantiu opolim nuncupati, sed R -
i) . his, . . , t tu, pro Constantinopoli sua loquatur, minime tamcn Imperium a veteri Sozomeu. lib. 1. Roma transsere ad novam; sed nomina simul Urbis utimique eommittit, cap. q. N Curias , & institutiones, de contrahendi. ritus , ut recte Valesius pro Κ hb.7.e.9l. συμμ λα 'lcgcm συμβολαια. Immo cain lim. litudinem instituat a potesta σ14. Ic ι acra, qua se ipso te ite, . Romanus Constantinopolitano longe praecellebat a
422쪽
lebat a sat ostendit quantopere in publica rerum eivilium administratione urbs Roma Constantinopoli anteiret.
quatia semora Roma possidabae. . Ita vertit Valesius pro erudito sane homine, ac docto, sed non juris: sne cuius fraude, servata etiam verborum Proprietate nobiscum potuis et post emas voces explicare. AEque inus illas cuin SoZOmeno moribus, institutis, aedifieiis, magistratibus, contractibus, muneribus, parem vero potestatem in tanma Rei p., atque in apice dominationis habuisse, unde liquet ρ An non enim provinciales magiagistratus erant urbanis similes, iisque in provinciis pares, & tamen longe in majestate suprema inseriores urbanis, in quibus, utpote a fonte manantibus, una cum Senatu summa erat potestatis, quae per gradus in provincias ex Urbe diffundebatur λ Neque alia potestas Constantinopolim commigravit praeter provincialem. Siquidem, ut observat Tillemontius, ι Senatus Constantino politanus initio a Proconia Ie regebatur, quamvis procedentibus temporibus, usiue ad Iustinianum, teste Procopio, ce) Consulum alter, qui occidentalis erat, Romae crearetur ι alter vero nempe orientalis Constantinopoli, ut secum ea in urbe portio illa civilis potestatis Roma fluentis habitaret, quae ad ju-Ηam negotiorum publieorum administrationem requirebaturi neque praesente Consule, si quid in Consilio suo decerneret imperator, id non ex potentioris arbitrio, sed ex legibus, & ex ipsa Re p. in Consules eoi lata, Prodire videretur. Neque Constantinopolis, quod alterum Consulem acciperet, propterea Romam aequabat: tum quia primas in honoribus ferebat Consul Romae ereatus , ut ex Procopio , Grotius resert ; δὲ tum quia Zonatas σὲ principatum Romae remansisse testatur , utcumque Constantinus secum Constantinopolim transtulerit exercitium iuris Imperatorii Romae radicibus sui si haerentis , quod ad aetus Rei p. necessarios expediendos ab Imperatore seeum trahebatur . Qiio sensu eam translationem aeeipiendam eine , doeet Ammianus Marcellinus , cum scribit Romam cum Imperio ab se parto sese com nussis Caesaribus, non tamquam dominis ancillam , sed tamquam parentem liberis , per victoria, eorum , Se milia rem virtutem non oppressuria matrem , ncque ab illius gremio con-
ε) Annal. 3. in Conllant, pag.
423쪽
vuliam dominationem ad exteros, sibique subiectos populos , ex vulgi eris rore, translaturis, sed majori praesidio contra barbaros munituris auctorit,tem eam, quam exercitibus Romanis ad s. in Q. R. usum princeps impera. . bat. Urbs .aneνabilis inquit Ammianus a ps Iverbas e ιν araptim t.
tium eενιkιι οπυ 1, latasque tege I suu amenta liberearis, o retinacula βω-pita a, veluti frugi parant, oe prudens , or divo Casaribas tamquam tibinis ora regenda patνι monii iura permisit. Haec homo Graecus inter Graecos habi latet imperator. Nimirum quia, etsi Roma procul abesset persona imperantis, nihilo tamen minus ipsa Urbs per eum imperare putabatur: ut elarius elucet ex his, quae idem iubjicit, scribens : Licet etioso sint tribus, paecataqu/
a F. ιι ιmabaι. Hactenus Mercellinus, qui usque ad Theodosium vixit. Et qui Honorii tempore noluit Claudianus, nativum, ac legitimum, peris petuumque Imperii solum, etsi suo aevo alter Imperator Constantinopolide et et, Romam tamen unice agnoscit his versibus: Guem, precor od suem laνibus se innIta δοιο stas Exulat, ε ενiumqua suas e smbus exiit Roma enim ille Imperium velut e fonte manare alibi docet, inquiensi Armorum legamque paxem, qua fundit in omnes
Alioque loco per Caesarum creationem non avulsum a Patribus Immistium docet , sed societatem illius inter Patres, & Ptitiei pem initam his vers bus ad Honorium Imperatorem, simulque Consulem pertinentibus.
ta .ris, o fotaoι gaudas habe a Patras. Sciἱptorum porro testimonia consentiunt monumenta rerum gestarum , quae Senatus auctoritatem paudunt etiam inter publicas res violentia milutari , a barbarorum incursione perturbatas. Cujus auctoritatis exemplum
prodiit illustre saeculo prope post Constantinum, nempe sub Areadio, de Honorio. e Quo tempore cum ipsos inter Caesares de Impetii finibushι in I ὸρορ' certiretur, mos antiquus fuit revocandus, Senatuique Romanus consulen audian d. b.l dus, ut per potetiatem Caelarea Imperatoriaque majorem , lites eorum , Gilden. veluti potestate patria libcrorum controve tuae componerentur. Quae si potestas umquam corruisset, resurgere nullo modo valebat imperium, ubi semel Imperatorum ipsorum dissidiis inclinam t. Cum ieitur Gildo Ahicam, quam Honorii nomine regebat, Oceu patulus, eam traheret, vel trahere simularet ad Arcadium, atque ab occidentali avelete studeret imp rio; res vetusto ritu ad Senatus Romani iudicium devenit. Quo iudicio Patres hollem patriae Gildonem judicarunt , Milumque adueisus eum deis creverunt, repetitamque Africam Honorio reddiderunt. Hi ne Claudianus Stiliconem ingentibus effert laudibus, quod ad reetae rationis, atque priscae Romanorum institutionis norma in , ex Senatus sententia bellum decerne ndum , remisque militarem gerendam curarit ἱ unde inquit ob. r. de laudibus Stiliconis et me quoque nou Paνva far est ιμ- lauήν νι inqui, uod nνα ante fretis exercism sta stu/t nitor, IordI
424쪽
Gνdine quam pia o censeret bella Senatiss. re t l. ilum Stilico tot iam per facula meνem Rethlit, ne ducibur mandarent pratia Patras; Decretoque togώ felix legionibus i et Tesora, Remulear leges rediisse fatemuν, Cum p eteνum iussis famulantia cernimus apma,& lib. s. de Honorii consul.
. . . agnoscunt pretem, habituqσε Gabino P,incipis, π Ducibus circum stipata tegatis Iuro paludata iam Curia mιlitat aula.
eodemque libro pluribus laudaverat Honorium , quod omnibus de rebus
ad Senatum referret, more maiorum, his versibus: Bu est illa puer, qui nunc ad rostra Quirites Evocat, or Iol o fultur genitoris ebuνno
G starum Patribus ea fas ex Prdine rerum,
Event que refert, veterumqNe exempla secutus
Dit. it imporii sub iudice faἱla Sιnatu.& Iura 3. de laudibus Stilic. exultat idem Poeta, quod Roma rerum d mina nomine suo legiones duceret:
Ipsa iubιρ signis, bellat ureque rogatus Impινat, or οε lant Aquila decreta Senatas.
Ubi sunt qui aut peri ille funditus Romani Senatus potestatem somniant aut
in Graeciam avolat se Cur quia nimirum rara inveniunt hujusce potestatis exempla post Constantini discessum, quasi ad nos monumenta publica pervenerint omnia , vel frequens fuerit hujus remedii, talisque potestatis exercendae neces lita si praesertim ex quo Caesaribus creatis per legem, quam ex posuimus, Regiam, belli, pacisque cum hostibus albittium a Senatu pe mittebatur; adeo ut Caesaribus tantum ipsis secum contendentibus exuscitandum fuisset judicium. Patrum ipsam Rem p. reddentium, viresque proferen tium publicae, nativae, perennisque majestatis, qua majestatem temporariam,& commodatitiam Pt incipum aut definirent, aut explicarent, ad usumque Rei p. flecterent componendis, rccidendisque dissidiis militat bus auetoritate civili: quae nisi coni litisset in corpore Senatus perpetuo , cum ipsa impet
rantis vita, ut supra exposuimus, occubuisset; remque omnem Romanam,
sive orbis terrarum regimen, in suum interitum traxi isset . Quae publicis juris ratio communis est & regnis illis omnibus, quae per electionem traduntur, non autem per successionem , quorum potestas publica cum ipso h ae redi tar io Rege nuinquam perierit: quia, utcumque secum ambulet majestas Personalis; majellas tamen realis defuncti regis posteritate, tamquam capite, ac radice perpetuo continetur. Quod aut in regnis electione tradendis lineae Regiorum descendentium non adplicatur, id oportet vel in civitate universi, vel in primoribus civium , atque in Senatu , de magistratibus perpetuo
Ut autem eo revertamur unde discessimus , satis , arbitror , ostendi L mus , Romam suisse imperii fontem . Bizantium vero sedem Imperato operis Con-ris , non quidem perpetuam , sed diuturniorem e cum Imperator non elusio. aliam sedem habet perpetuam praeter militiam, quae habitat in castris :cum quibus mutat di ipse domicilium , utpote ad obeundas armis pro vincias Romanorum , atque ad victorias P. R. multiplicandas , sinesque tuendos, aut propagandos institutus. Ideo Bizantium utpote sedes certior , atque constantior summi Ducis, Praetorium erat stabile, quasi ca-
425쪽
sta vallata muris, & tentoria in aedificiis eollocata. Quamobrem cum aut
Rei p. necessitas exercituum Ducem ad occidentales regiones voearet, aut
ad plures Caesares imperii administratio deveniret, Roma suum repetebat Principem ; ipse que in ipsius imperii domicilium remigrabat. Quod rerum gestarum, & antiquitatis totius fide comprobatur: si quidem quoad majestas Romana, & imperium omne stetit incolume, nempe ad Augustulum usque, oso aeris parricidio sublatum, res Romana, vel ab uno, vel a pluribus Caesaribus ita gerebatur, ut vel unus presto esset, quocumque belli
causa traheret; vel plures sibi provincias ita dividerent , ut alter orientalem, alter occidentalem, Romani orbis partem tueretur, ac reseret: aliquando vero plurisatiam, pro imperantium numero, dividerent abi Romanum orbe in pluribus ducibus eone reditum , tamquam unius tutela , quae pluribus tutoribus gerenda committatur. Sed iam vela contrahentes , MRei p. Romanae tormam de superioribus disputationibus breviter exprimen es colligamus, potestatem omnem Romanorum publicam , iam a Tiberii tempore ad Senatum translatam, in civilem , & militarem ab Urbis primordio discessisse. Civilem vatiis portionibus sub jurisdietion s nomine ad singulos manasse magistratus; militarem per S. Cta transiisse in Imperatores: ut duo principatus prodierint , veluti duarum ex universo terrarum terrarum orbe nationum: Quiritium videlicet, & militum. Illorum principatus erat civilis, nempe Consulatus, aut regnum unius anni; horum principatus erat militaris, nempe jus armorum perpetuum , sive imperium ex Romanis inlli tutis numquam tute inagistratuum , sed certa lese transiturum: unde natum apud I. Ctos nomen imperii meri e summo iure militari venientis, neque jurisdictionem umquam comitantis. Hinc a scriptoribus pristis utriusque principatus inter se munera petiatisti me secernuntur: Cum principatus civilis militari praecellens Consules,
Censores , Praetores , aliosque minores magistratus, omnemque Rem p. a principatus militaris Legatos, Tribunos, Duees, omnemque militiam Rei p. causa institutam contineret . Unde Tacitus Neronem , nondum felicitate labe iactatum, ita iura publica temperantem, ae partientem inducit: Tene-
Nempe provinciae pacatae, quas una cum Italia sibi Senatus retinuerat r. ideoque administrabantur a Consule , cum exercitu , M Imperatore opus 'nal. 13. non haberent; ta deinde subdit: a. s nempe Caesarem mandati exemει- έ'Τ - .. 3. hist. 6u, consaliuνum , b & alibi: Dianda raroνι composita risu Iu/t Ooe q-a Cou- μ ι Romy. Dux Imριε Aturam ρ- ι.4sis. Et Suetonius Rem p. Omnem ad Consul. s revocat, eum scribit Ciligulae tempost, prolata consulum creaIione, itidia o Remp. fuit se sine summa potestate. Qv mvis autem Imperatot , susceptis sibi per militarem potentiam. D quciatibus consulatibus, adiisque inagili ratibus majoribus, & Tribunitia po-' teltate qNotannis, jus praeferret poene regium, tamen quia numquam ex inmstituto P. R. muri tra cum muneribus, aut potestas militaris cum civili confulidebantur; sed seu pur, etiam si unius in personam coirent, natura suadi, stinguebantur; prop.eica neque jus Imperii extinxit jura magilitatuum; ne que potestas mili aris extinguere umquam potuit pol citatem civilem iii Senatu perpetuo insidentum, dc mactitratibus omnibus, sicuti de Ducibus, ipsi Gque ImperAtOribu , Rci P. nomine, imperantem. Atque haec de Romano Imperio ad Augulium usque . De variatione
autem ipsius a Magno , m ' inri dici Regni mixtura, si vita. Se
426쪽
neultas dabitur, peeuliari tractatione disseremus : eum sylvam rerum suIs locis ad sententiae nostrae munimentum, & lumen tribuendatum, ex idoneis auctoribus, Ae e et ilis, de Pontificii iuris interpretibus longo , gravique labore a nobis collectam, ad manum habeamus. Hune autem librum modo editum , propter discrimen juris ab ea tractatione sejunctum , 3e propter assinitatem rerum , de temporum , cum tribus hisce superioribus conjunctum, vobisque, QUIRITEs, dicatum voluimus, qui tam bene arismis , legibusque vestris de omni humano genere meruistis; Quique membra
divulsa orbis terrarum , hominesque agreuibus moribus diffractos , Se dissi. Iatos, ad honestatis commercium , Uiltas vestrae communione, convoe is ; ut si qua cultura supercit animorum, ea omnis vobis debeatur, delatini sermonis usu, legumque vestrarum studio conservetur. Βουλευμ,α a P περ ενεκω Gram ἰδων κρα- . Thin14. tib. g. V.
427쪽
SUMMORUM CAPi Tu MLIBER LDR Populo Romano, & eius
De Plebe urbana, & Tribunis irariis. v. ibid. De Seribis, apparitoribus, aeeensis, interpretibus, praeeonibus, viat ribus, victoribus. VI. ibid. De optimatibus, nobilibus, homi
nibus novis. VII. p. q. De Censoribus. VIII. ibid.
De Tribubus rusticis , & urbanis
De Curiis. X. p. I. De Classibus , & centuriis. XI. p. g. De Turba forensi. X H. abid. De Consulibus. XIlI. ibid. De Senatu,&ejus potestate. XIV. P. s. De Senatus Consulto, de loco habe di Senatus. XV. p. IO. De Tempore. XV l. abia. De Vocando Senatu. XVII. P. II. De tute reserendi , sententiasque ringandi. XVIII. abιd. De Dicenda sententia, & S. C. perdiscessionem. XIX. iιid. De Iulio Senatorum numero.
De Conseribendo Senatus Consulto. XXI. p. II. De Adversando S. C. XXII. ibid. De Impedimento S. C. sive de imtercessione Tribun. XXIII. ibid. De Senatus decreto. XXIV. ibid. De Dimittendo Senatur XXV. ibad. De ratione serendae legis. XX Ul. P. I .
De Tribuno plebis. XXVII. uia. De Comitiis. XXVIII. p. s.
De Legum serendatum examine. XXlX. p. I τι
De Publicatione legis, Concione ,& sortitione, & suffragiis serem dis. XXX ibid. De Primis Romanorum legibus, &Iure Papyriano. XXXI. P. I s. De Iure XII. tab. XXXII. P. 1 .
De Actibus legitimis , & jure Fl
De Posterioribus legibus. xxxIR ibid. De Iure honorario , & de Prael
re urbano , & peregrino. xxxv. p. 24. De Praetoribus provincialibus , &quaestolibus. XXXul. Pag. 1 f. . De Publicis quaestionibus. xxxVII. Aia. De Edicto perpetuo. XXXVIII p. 26. De AEdilibus. XXXIX. P. χ8. De Iurisprudentia. XL. P. s. De Disputatione seri r XLI. p. 3O. De rei pondendi Iure. XLII. p. II. De Auctoritate Prudentum. XLI II. ibid. De Iutis Consultorum philosophia.
XLV. p. 33. De variis aetatibus Iurisprudentiae , di de Iuris-Consultis antiquae Iu-tisprudentiae. 3 XLVI. p. 3 . De Tiberio Coruncano. XLVII. abιd. De Sex. , & P. AEliis. XLVIII. ibid. De Luelo Atilio. XLIX. abid. De Mareo Catone. L. ibic. De Bruto . LI. p. 36.
428쪽
INDO SUM MORUM RERUM ET VERBORUM. gyr
De P. Mutio Scaevola Pontifiee. LII. ibid. De Manlio Torquato. LIII. ibid. De Caio Martio Figulo. LIV. ibid.- De Cajo Livio Druso . LV. ibid. De Media Iurisprudentia , ejusque Iurisconsultis , & de P. Rutilio
Ruso. LVI. 37. De Q. AElio Tuberone. LVII. ιμ. De Sext. Po npeio, & Caelio Antipatre. LVIII. ibid. De Q. Mutio S uesa augure , Ee Scaevola, Pontifice. LlX. P. 38. De C. Aquilio Gallo. LX. P. 3s. De L. Lucilio Balbo. ' LXI. ibid. De Cn. Aufidio. LXII. P. 4 . De C. Iu ventio. LXlli. ab M. De Sex. Papyrio. LXIV. ibid. De Servio Sulpicio. LXV. ibid.
De Offilio. LXVII. ibia. De A. Callatio. LXVIII. ibid. De in AElio Tuberone . LAt T.
De Alfeno Varo. LXX ibid. De Cajo. LXXI. ibid. De Aufidio Tuea , Ee Namula. LXXII.ibid. De Sectarum Auctoribus , & primum de Antistio Labeone LXXIII. p ibid. De Attrio Capitone. LXxlv. P. 43. De Nerva patre, & filio. LXXV.
De Pegaso. LXxVII. Aia. De Celso patre. LXXVIII. 4s. De Celso filio. LXXIX. . De Neratio Prisco. LXXX. ibid. De Masurio Sabino. LXXXI. abria. De C. Cassio Longino. LXXXII. ibiri De Cato iterum. LXXXIII. 46. De Coelio Sabino. LXXXIV. 47. De Prisco Iavoleno. LXXXV. ibid. De Salvio Iuliano , & Tarrunte. no. LXXXVI. ibid. De Domitio Labeone. LXXXVII. De T. Alistone. LXXX vHI.im. De Arriano. LXXXIX. uia. De Sexto Coeeilio Urieano. XC. ibid. De Sexto Pomponio. XCI. P. im. De Iunio Mauricio , & Ablio Marinciano . XCII. ibi . De Ulpio Mareello, Meeiano Saturis nino. XClIl. p. ibi De Tertuliano ἐν XCI U. bid.
De Papyrio justo, & aliis, XCU-
De Fabio Sabino. XCVI. ibid. De Fabio Sabino fit. XCvII. ibi De Cerbidio Seavola. XCVIII.
De Papiniano. XCIX ilud De Domitio UlpIano. C. P. Oe De Iulio Pausso. CI. p. I. De Herennio Modestino. CII. iι. De aliis generatim. CIII .im.
De Romano Imperatore. CIU. P. 1. De variis muneribus Imperatoris. CV. p. q.
De Poatificatu Maximo Imperat .ris. Cui . ibin De Tribunitia potestate . CVII.;bid. De Censura Imperatoris, Cui II.
De Consulatibus Imperatoris. ClM;bid. De Proconsulari Imperio. CX. ibid. De Referendi iure. CXI. ιιι . De Senatoria Imperatoris dignitate .
De Patris Patriae appellatione. CXlII.
De Lege Regia. CXIV. 1m. De orationibus Principum CXU.
De Edictis Prineipum. CXX. . . De Mandatis Principum . CXXI. ibid. De Decretis Prineipum. CXXII. uid.
429쪽
De Rescriptis Prineipum , & Libellis. CXX V. r. s'. De Praefectis Platorio: CXXU. . ibid. De Assessoribus. CXXVI. p. 6o. De Magistris latiniorum. CXXVII. ιιέ. De Fisci Advoeatis. CXXVIII.
De Iustiniano. CXXX ibi De Codiee Iustinianaeo. CXXXI.
De Digestis. CXXXII. ibid. De Institiuionibus. CXXXIII. ibid. De so. Decisionibus. CXXXIV.
De Novellis Constitutionibus, live Ruthenticis. CXXXV. bid. De Novellis Iuliani. CX UI-
De Triboniano, di sociis. CXXXVII.
De Basilieorum libris. CXXXVIII.
De Fato Iurisprudentiae Iustinianeae in Italia. CXXXIX.
De Instauratione juris Iurinianaei sub Lothatio. CXL. p. 68. De Pandectis florentinis. CXLI. ibid. De Instauratione studiorum juris. CXLI l. p. 69. De Bononiensi SchoIa, & de Irnerio. CXLIII. ibid. De Variis Irnerianae scholae sectis. C IV. p. 7o. De Martino. CXLV. P. Tr. De Bulgaro. CXLVI. im. De Hugolino. CXLVII. p. 1. De Rogelio, & Othone , & P ac nitrio.. CXLVIII. ibid. De Puteo. CXLI x. ibid. De Alberico, & Ioanne. CL. ιbid. De Arone , ejusque schola. CLI. p II. De Lothario Cremonensi. CLIPisida De Balduino Bononiensi. CLUI.
De Aliis turmatim. CLXlli. ibid. De Bartolo. CLXIV. ibid. De Baldo, de statribus . CLXU.
De Paullo Castrensi .. CLXVI. p. 8 I. De Alexandro Τartagno. CLXVII.
De Salieeto, Fulgosio , Cumano x Castilioneo , Coepolia , Ruino , Rimnaidis, Curtiis, Deciis , Nicolao Spinello. CLXIX. p. 83. De Alciato, & Sanctiori Iurisprudentia, sive de Cujaciana Schola. CLXX. ibid. De AEmilio Ferretro. CLXxI. P. 3I De Goveano. CLXXII. ibid. De Budaeo. CLXXII l. p. 86. De Antonio Augustino. CLXXIIII. ibid. De Biturieensi Schola. CLXXV. ibid. De Enguinario Barone. CLXXVI. ibid. De Duareno. CLXXVII. im.
430쪽
De Franciseo Hotton anno. CLXXIX. p. 88. De Iaeobo Cujacio. CLXXX. pag. 8'. De Barba Brissonio. CLXXXI.
De Aliis acervatim. CLXXX ll. p. 93. De Marano , Gothoiredis , mesembegio , Pereato , Pancirolo , Mornacio , Vinnio , Grotio Antonio Fabro , Gregorio Tolosano . Cl XXXIII. ibid. De Quatuor scholis post renovatam Iutisprudentiam Iudicium . CLXXX lU. ibi/. Conclusio de interpretum usu . CLXXX v. p. 94
L I B. II. DE Boni , Malique Natura , sive de Iustitia , de injustitia Nat
rati . I. pag. IOI. De Duplici Naturae lege. II. rbid. De Lege rerum universarum, sive de lege proni scua . III. p. I 4. De Lege peculiari humanae naturae , sue de Lege Rationis. IV. ιιιέ. De Naturali bonorum extremo . v. pag. I s. De virtutum origine ex lege Naturae. VI. ibid.
De Morbis Naturae rationalis , sue de vitiis. VII. ibid. De vita beata sapientis . VII b.
De Iuribus humanae rationis. IX. ibid. De Otigine Soeietatis humanae .
De Iure Gentium , & origine Cominmerciorum. XI. M. De Permutatione contrachium ominnium elemento. XII. p. 1o9. De Iure Paeis. XIlI. P. II o.
De Iute Belli . XIV. Aia. De Civili potestate. X v. P. III. De Iustitia Romanorum . XVI.
De Iure sapientis In eaeteros. X vl I. uia. De Origine Imperii. ἱk Iurisdicti
nis. XVIII. ibid. De Conversione rerum. XIX. Pag. III. De Motibus eivilibus. XX. ιbi . De Variarum legibus , & earum oriagine. . XXI. p. ras. Fragmenta Aliquot Legum regiarum, sive Iuris Papytiam. XXII.
De Seriptoribus ad has leges Priscis,& vatiis hujus juris appellation,
bus. XXIV. p. in I. De Iure Patrio. XXV. ibid. De Iure Tutorum. XX v I. pag. IA . De Iure Patronatus. XXVII. pag. I S. De Iure conjugum , L connubi Ium. XXVIII. ibid. De Divortiis . XXIX. P. - . De Partu XI. Mensium . XXX. pag. I IO. De Partu monstruoso. XXXI. pag. III.
De Servitutibus praediorum. XXXIII. P. I 33. De Aqua pluvia arcenda. XXXIV. ibi De Arboribus caedendis. XXXV. Pag. 13 4. De Glande legenda. xxXVI. pag. 33 I.
De Intet stitio saepis. XXXVI r.
De Usueapionibus. XXX lX. , d. De Testamentis.
De Successionibus ab Intestato. XLI. p.rys. De Divisione hereditatis. XLII.