Auli Gellii Noctes atticae

81쪽

ῶnum delibata honestatis majore tui gravior disse his da

juvandi amico honet late minimasque illablabes 8 titias lacuna famae munimentis partarum amicoHilitatiam so lidatur neque nominibus, inclint di moveri nos opistulet, quod paria genere ipso non sunt hi neltas meae immae ct rei amici utilitas pondet i is haeca enim rotest tibus. e praesentibiis non vocabulorum appellatior hiis neque dignit tibus geraerum diluditandae uult. nam istim in Acbtri aut p.ribus aulinon Ipnire sectis, uti hias amici inhone ita nostra consistit, bones la pro culdubio praeponderat quum verisi alaturalitas tun rita feli amplior honestitis autem nosti a in et oinvs Atulavis actura est rotunc, quod ut: leianiaeo et istis. selim iliti quod honestum nobis cst isti pisuis is tima anum pontius arvis parva lamina auri sit, precias, .

sophus huiuscemodi indulgentiat gratia tempestivius 4a, at paulum remiss)que sui titi justitiae examine misverbis desinivit, ἡ καλου η χάρ9- αχ ανθρα misisti smi κε cilia δEονm puli deindesidero Theophroisius ad hanc ferme sentisntiam disieruit imas

tamen , inquit, parvitares rerum magnitudines, a que has Omnes Cificiorum ex illimationes alia nonnuri quam momenta extrinsecus atque aliae,quasi 'appendicta personarum causarum temporiim S circum Itinatii ipsius necesIatates, quas includere in praecepta diffidei te est, moderantur 4esunt, quas gubernant,

nunc ratas eniciunt, nunc irritas. Haec taliaqile The cphrastus caute in sollicite di religiose . causa disterendi

82쪽

x si disputandi e diligentia, quam cum decemenissimum thueifiducia. Emit . a quoniain profeci hcair ista scientiis, corporum varietates , d sceptati numque 'runt mi ignorantes, iurinum atque perpetuum dia iunii miliae in ri bin singultil praeceptum. od euo talint ima tractatus istius parte desiderare dixeram. 1 ta iunt. Ejus autems lutonis, d quo displuatiun-tri hujus initium fecimus, quum alia quaedam sunt in pira utilia atque prudentia, tum id maxime explorata . Mili is est, quod duas ferocissima afluctiones amorisa intra modum tantum cCercuit mac, inquit, tranquam forte fors uva osurine hac itidem te . . tamquam fortasse post amaturru. Sit per hoc Em Chilon Plutarchus philosophus in libro πεώ

e .em murte curioseque exilorarerit Antonius ullatin in oratione M Tul irerbi ibis distrati Disti ita, . x Antonius Iulianus rhetor perquam fit:t honesti atque Draceni ingenii di Uaina quoque ista utiliore ac

mei . . ,-tCPumque elegantiarum cura o me molia

talia fuit ala linc, scripta pleracpie omnia antiquiorae spectabat, aut virtutes pensita irati kapti viti fur, ut iudicium esse laetum examussim diceres Elii anus supes eo enthymemate quod est in orationu

Tullii, qua pro Cn. Plancio dixit, ita existimavit..Hxerba pro iis , deritiibus ab eo judicium fac una est. si ponam. Quamqu.nm disimilis est pecunia debitio ct Iriciae nam qui pecumam dissolvit, flatim non habet ii, ita reddidit qui Mem debet , as rerιnet alienum r 3 gratiam

83쪽

gratiam alitem sequi refert, habet is qui habet, in eo

ipso quod habet, refert. Neque ego Mic Plancio des- iram debere, Ahoc solvero et c mi Iedde minoia rate ipsa, s hoc molestia non accidiset Crispum sane, inquit, agmen orationis rotunduntque, ac modulopso numerorum venustum sed quod cum venti legendum sit verbi paulum ideo immutati, ut sententiae fi-dcs salva esset namque debitio gratiae iecuniae collata verbum utrobique servare posset ita ei limi Ahos posita inter sese gratia pecuniaeque debitio videbnu si oc pecunia quidem deberi dicatur iratia, sed quid in a mi' in pecunia debita solutaveri pii contra' ingratra debita redditave, debitionis verbo utrimque et ixato disseratur Cicero autem, inquit, qui im gratiar pe cuniaeque debitionem dissimilem esse di xulet, jusque sciitentiae rationem redderer . verbum debet in pecunia punit; in gratia subjicit, habet, pro debet sita enim dici . Gratiam autem 'qui refert, habet tu' bet in eo ipso quod habet, refert sed id verbum, cura proposita comparatione non satis convenit debitis, enim gratiae, non laabitio, cum pecunia confertur atΡque idco consequens quidem fuerat sic diceret Gdebet, in eo ipso quod debet, refert quod absur lam Mnimis coactum foret, si nondum redditam gratiam' ipso redditam diceret, quia debetur immutavit ergω inquit & subdidit verbum ei verbis , quod omiserat . fui itimum ut videretur sensum debitionis collat terini cliqui sic concinnitatem sententiae retinuisse. Ad hunc modum Julianus enodabat dijudicabatque cie torum scriptorum sententias, quas apud eum adolescentes lectitabant.

84쪽

NOCT: ATTICAE. Lib. I. His Demosthenes rhetor cultu cornris atque vestitu pro

illis ob oxio, insaniique traditia fuit quodque ite, uHorten*ι orator ob ejusmodi mundicii.ι gestumque in agelido histrionicam Dion si saltatricula cognomento

compellatus est. I Emosthenem tradunt vestitu sincero cultu cor-

poris nitido venustoque .nimis accurato fuisse. aemulis adverjariisque probro data hinc etiam turpibus indignisque in eum verbis non temperatum, qui: parum vir, ore quoque polluto, diceretur. Ad eundem modum Hortensius omnibus ferme oratoribus aetatis suae, nisi M. Tullio, clarior, qud multa munditia Z circumspecte compositeque indutus amictus esset,m 'sque ejus inter agendum forent argutae admodum dei stuosae , maledictis compellationibusque probrosis luctatus est; multaque in eum, quasi in histrionem, in ipsis causis atque judiciis dicti sunt. Sed quum L. or. tus subagresti homo ingenio Se infestivo gravius acerbiusque apud consilium iudicum, quum de causa

Sullae quaereretur non jam histrionem eum csse diceret, sed gesticulariam Dionysiamque eum notissimae saltatrisulae nomine appellaret: tum voce molli atque demista Hortensius, Dionysia, inquit, Dionysia malo quidem seq-Ἀμρ ι , Torquate άνα φροAl ,

C A P.

85쪽

-nt maia. murthaea ri tu trium . mini mun-oη mutuum si 'a' I bupra motior crtaretur eaque oratio qtiam ob ducitis', δ,Ehenti, cflcm contra in modum delenia sit. Metelli limi ilici OVis ac diserti viri, quam incensura dixit ad populum de ducenda retoribus, cliturpesin ad ima trina onia capellenda adhoi tacitur rha eamditione ita scriptum fuit, Si sine uxore , Quiriteri possemm

omnes ea molestia carerenim Hsed quoma marinatu

ra tradidit ut is istis satu commode, ne fra ita

volup ciis consul ndum. Videbatur quibusdam , Metelituiti censorem , cui consilium csset ad uxores ducendo populuna hortari, non oportuis neque de molastia iis commodis clite porpetuis mi uxoriae confiteri; neque adhortari magis , cluam di sitia dere , absterrercti ire sed ediitra inllud potius orationem debuisse sumi dacchant uti nullas plerum lucis in matrimonta nilastia vi

severaret, , si quae tamen accidere non nunquam viderentur, parvas& leves facilesque esse toleratu diceret;

maioribusque eas emolumentis voluptatibus oblitis: rarit eas desititue ipsas nequc omnibiis , neque naturae vitio ,:sed quorundam maritorum culpa Li ijustitia evenire , sitiis autem Castricius rc iatque condignes e- tellum esse loci autum existimabar. Abin, inquit, censor loqui debet, aliterili tri rhetori concessum est sententiis uti aliis, audacibus, s dolis, raptii odo veris miles sunt possunt ad movendos hominum animos qualicumque allii irrepere V praeterea turpe esst ait rhetori , siquid in mala causa destitutiitrv.at in L pugnatum ciuiquat. Sed enim et Iunia initu .ha, etiam

86쪽

o Cur Rrma' 44-ib. I. Iactum virum, illa gravitate de de praeditum, cum tanta honorum atque vita dignitate apud populum Ro-

iod verem sit, ene lisue o videbatur praescrtim quum super ea. et quae quotid lina int illigentia Se communi pervulgatoque vitae usu comptelaen-dcretur. De molestia igitur cunctili hominibus notissima confessis, queruoni Ruiet i fidem sedulitatis verit tisa es inmeritus tum denique facile, procliviter, curo: utit aerima omnium villidissi naum atque verilsi murri pla suasit, civitates salva inisse situ mati iii infrequens uorte nos P isse hinc moti aer aliud sotione Metelli dignum .i si iuvimus iis, diu scinione, ron hercle idus, si dinis grau is

Φ ratione Ciceronis quinta in orem , in libro 1 ctat fi lai Tironiana cura atque disciplina facto.

87쪽

gahi adeunt ad ea loca q nurnquam ante adierant tibi neque noti essest , reo emerunt; neque seviperamucognt Oribae es possum. ac una anten udacia cι vitatis .

non modo apud nostros via ratus, qui V legum se eesiastimationis perieulo istitiei itur, neque apud riveis se Isis a Romanos, qui ct sermonis 2 urbi multarum rerum sucietate juricti sunt, fore se tutos arbitrantur , sed G-ci que τenerint hoc sibi rem praesidio sterant futurum.

Vidcbatur compluribiis in extremo verbo menda esse. debuisse enim scribi non futtuor, sed futuram neque dubitabant quin liber emendandus siet, ne, ut in Pla is comoedia moechus, sic nim mendae sulae illudebant ita in Ciceronis oratione soloecismus esset manifestarius. Aderat forte ibi amicus noster, homo ieetione multa exercitus; cui pleraque omnia veteriam litterarum quaesita, meditata, evigilataque erant is libro in spodio athnulium csse in eo verbo neque en dum neque vitium Ciceronem probὰ ac venuste loquutum nam sitiuum inquit, non refertur ad rem, sicut legcntibus temere Mincuriose videtur; neque pro participio positum est , sed verbum est indesinitum, quod Graeci appellant α-ρεμφαπον, neque numeris neque generibus praeserviens . sed liberum undique mim promiscuum est, quali C. Gracchus verbo usus est in oratione, cuius titulus cst. De Quinto Popilio circum conciliabisti, in qua ita scriptii inest, Credo eteo inimicos meo hoc dicturum. Inimicos iu- opini dicturi non dicituro t. Videturne ea ratione

positum esse apud Gracchum dicturum qua est apud 'Ciceronem, futurum sicut in Graeca oratione, sine ulla vitii suspicione, omn: bus numeris generibusque sine d. serimine attribuuntur hujuscemodi vcrba mi σε ν, ελ-

Διὶ λεξειν, sin milia dii in quoque Q iadrigarii tertio

annali libro verba haec esse dixit, Dum ii conciderentur; hosluim copias ibi occupatas futurimi. In duodevicesimo

aunali ejusdem Quadrigarii principium libri se scriptum s

88쪽

Si pro tra bonitate λη - o Me tibi vale a suppeti quod steremus deos bonis bene Dilurum

I mim Vallari An quarto c& viccsmo simili minios riptum si se ea diriti e fa4riteque perlitatae seni,hari pices dixerunt omnia ex sententia processurum esse. Plautus etiam in Casina, quum de puella loquo clur, occisurum dixit, non occisuram, iis orbis, diis tr .imne habet in ina gladium e babet sedatio, ,

lytbin altero te occisurum ait, altero villicum.

Itet Laberius in Gemellis, Non putant, in ' V, lac eam facturum. Non creto isti omnρ soloecismus quid inc ignoraverunt sed ,

Gracciitas, Uturam Quadrigarius , futurum berifacturum, de Plautus occisurum in Antias, pri

cissurum 4 Laberius, facturum, in efinito modo dixe

runt . qui modus neque in numeros , neque in personas.

nectile in genera, neque in tempora distrahitur, sed omnia ili ae una eademq; declinatione complectitur sicuti M. Cicero dixit, futurum aron virili genere neque neutr*i soloeci uis enim seret plane, sed verbo usus es ab omni necessitate generum absoluto. I dem ainem ille amicus nosse in ejusdem M. Tullii Ciceronis oratione, quae est de impletio Cn. Pompeji, ita scriptum este, a Cicerone dicebat, atqti ipse ita lectitabat strum eastros portus atque eos portus, quibu vitam ac spirit niducati it pr.edonum fuisse potestatem sciatis. Neque soloecismum cile ajebat in potestatem fuisse, ut vulgus semidoctum putat , sed ratione dii tum certa proba contendebat, clua Graeci ita uterentur Plautus verbcrum Latinorum elegantissimus in Amphitryone dixit, Numero mihi in mentem βιit non, ut dici solitum est, in vaente. Sed enim praeter Plautum, cuius ille in praesenti exemplo usus est, multam nos quoque apud veteres scriptores loquutionum talium copiam of-sendimus atque his vulgo ianotamentiscinspersimire. Ut

89쪽

Ut rationem istam missam faciamus lautoritates s nus tamen xpositura ipsa verborum satis declarant, id potius m μιλεια των λεξεων modulam 'nt: sique orationis M. Tullii conventile, ut, quoniam utrum v s dici Latinὰ posset pol est.rtem dicere mallet, non si illud Nnim sic compol tu iucundius ad aurem completiusque; insuavius hoc impexsectuisque est, si modo ita explor ta aure homo sit, non surda ncc jacent , scuti est hercle . ii, explicavit dicere maluit , quam explicuit: quod esse jani usitatius coeperat Verba sunt haec ipsius ex Oratione, quam de imperio Cn. Pompeii habuit Testis si uilia, quan multis undique cinctam periculis noeta terrore belli, sed consilii celeritate explicavit at si ex-pbicuit , diceret , imper ectois debili numero verborum sonus claudercet.

A p. VIII. Bistoria in libru Sotionis philosophi reperta super Laide

meretrice mentisthene rhetore.

Sotion ex Peripatetica disciplina haud sane ignobilis

vir fuit. I, libium multa variaeque historiae refertum composuit; eumque inscripsit Κερος μιαλλίας ea vox hoc ferme valet, tamquam si dic .is , cornucopi In eo libro super Demosthene rhetore & Leti de meretrice historia haec scripta est Lais , in. luit, Corinthia ob ele-z.intiam venullatemque formae grandem pecuniam de-nrer bat cCnventusque ad eam ditioriam hominum ex omni Graecia celebres erant: neque admittebatur, nisi qui dabat, quod pol iscerat poscebat autem illa nimium quintum hinc ait natum esse illud frequens apud Graecos adagium si ανδεῖς , Κουνθον εοθ 'ους. unod frustra iret Corinthiim ad Laidem qui non quiret dare quod misceretur. Ad hanc ille Demosthenes latieulum adiici , ut sibi sui copiam seceret , petit: at

90쪽

No CT ATTICAE. Lib. I. 7 Lais ιυώLα λευια ἡ ταλαν- poposcit. lioc secit m mi nostratis denaritim decem millia Tali petulantia mulieris atque pecuniae magnitudine ictus expavidusque Demosthenes avertit Se discedens, Ego , inquit, cenitere tanti non emo. Sed Graeca ipsa, quae sertur dixisse, Iepidiora sunt, , inquit, μνώω ραχμ

niodus fuerit, quis ordo disciplinae Pythagorica quaη-rumque temporis inperatum obserpartimque it dicen ι simul ac tacendi. t

ORdo atque ratio Pylliagorae, ac deinceps similiae

successionis ejus , recipiendi instituendique discipulos vijuscemodi fuisse traditur. Iam a principio adolescentes qui sese ad discendum obtulerant, ἐφυMογνω νον . Id verbum significat, mores naturasque homi num conjectatione quadam de oris & vultus ingenio , deque totius corporis filo atque habitu, sciscitari Eum qui exploratus ab eo idoneusque iterat , recipi in disciplinam statim jubebat tempus certum tacere non omnes idem, sed aliud aliis tempus pro aestimato captu sollertiar. Is autem qui tacebat, quae dicebantur ab aliis, audiebat ; neque percunctari, si parum intellexerat, neque commentari, quae audierat, fas erat sed non minus quisquam tacuit quam biennium. Hi prorsus appellabantur intra tempus tacendi audiendique ἀκέυ pGLAst ubi res didicerant rerum omnium difficillimas, tacere audireque, atque esse jam coeperant silentio eruditi, cui

erat nomen ἰυμυρει tum verba facerevi quaerere,qua que audissent scribere,, quae ipsi opinarentur ex pro mere potestas erat. Hi dicebantur in eo tempore μαθη

μα ui ab his scilicet artibus , qua jam discere at- meditari urceptaverant quoniam Geometriam dc